ความคิดเห็นที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12254386/Y12254386.html ผม เสนอไว้ ดังนี้                                ^^^^^^ พระสูตร ตามลิงค์ ^^^^^^                                        เอา ในวงเล็บออก [๒๓๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปุถุชนผู้มิได้สดับ จะพึงเข้าไปยึดถือเอา ร่างกายอันเป็นที่ประชุมแห่งมหาภูต ๔ นี้ โดยความเป็นตน ยังชอบกว่า แต่จะเข้าไปยึดถือเอาจิตโดยความเป็นตน  หาชอบไม่ ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะร่างกาย อันเป็นที่ประชุมแห่งมหาภูตทั้ง ๔ นี้ เมื่อดำรงอยู่ ปีหนึ่งบ้าง สองปีบ้าง สามปีบ้าง สี่ปีบ้าง ห้าปีบ้าง สิบปีบ้าง ยี่สิบปีบ้าง สามสิบปีบ้าง สี่สิบปีบ้าง ห้าสิบปี บ้าง ร้อยปีบ้าง ยิ่งกว่าร้อยปีบ้าง ย่อมปรากฏ แต่ว่าตถาคตเรียกสิ่งอันเป็น ที่ประชุมแห่งมหาภูตทั้ง ๔ นี้ว่า  จิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง จิตเป็นต้นนั้น  ดวงหนึ่งเกิดขึ้น  ดวงหนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ                                             ^^^^^ จิตเป็นต้นนั้น  = มโนเป็นต้น  วิญญาIเป็นต้น   ด้วย ใช่หรือไม่                                           ผมว่า ใช่                                            ดังนั้น ดวงหนึ่งเกิดขึ้น (จิต มโน วิญญาณ ละ)  ดวงหนึ่งดับไป (จิต มโน วิญญาณ ละ)  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ  แปลว่า ???? ท่านใด ว่า ที่ตรัส จิตเป็นต้นนั้น  ไม่เกี่ยวกับ มโน  - วิญญาณ (หก) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 10:50:09

ความคิดเห็นที่ 2 คคห 9  ผมเสนอว่า                                               ^^^^^           จิตเป็นต้นนั้น  = มโนเป็นต้น  วิญญาIเป็นต้น  ---  ด้วย ใช่หรือไม่                                           --- ใช่ ---                                               ดังนั้น ดวงหนึ่งเกิดขึ้น (จิต มโน วิญญาณ)  ดวงหนึ่งดับไป (จิต มโน วิญญาณ)  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ                                                   แปลว่า ????    ************************************************                       (๑) จิต  ที่ตรัส  ทำไม ไม่ ใช่ ที่ตรัส ในพระสูตรหนึ่ง ว่า "ยังมี "จิต" ปักฝังลงไปในสิ่งใด (กำหนดทาง "มโน" อันเป็นอายตนะภายใน  หรือ มโนทวาร ใน ตอน ตื่น  กำหนดที่ กายนี้ ตาม อัสสุตวตาสูตรด้วย) สิ่งนั้น ย่อมเป็นอารมณ์ เพื่อความตั้งอยู่แห่ง "วิญญาณ"  ฯลฯ  ----- เกิด กองทุกข์อริยสัจ ฯ 3 บรรทัดบน "ตอนตื่น" = ดวงหนึ่งเกิดขึ้น (จิต มโน วิญญาณ)  ดวงหนึ่งดับไป (จิต มโน วิญญาณ)  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ   ----                 ทีนี้ "ตอนหลับ" --- กำหนด เองว่า จะ กำหนด  ขณะไหน? เช่น สมมุติว่า หลับสนิท ไม่ฝัน ก่อนฝัน (แล้วมี สติ ใน ตอนนั้น ว่า จะฝัน แล้ว ไม่ฝันละ --- สมัยฝึกอานาปานสติ เคยมีประสบการณ์ฯ) ขณะหลับไม่ฝัน (๑) ยัง เคยชิน ซึ่ง ยังมีจิตปักฝังลงไปในสิ่งใด (แต่ ยังไม่มีอาการ จิตปักฝังลงไปในสิ่งใด) ขณะนั้นๆ  (กายนี้ ตาม อัสสุตวตาสูตร) จึง ยังมีมี จิต มโน วิญญาณ  แบบตื่น จึง ยังไม่เนื่องกับ " ดวงหนึ่งเกิดขึ้น (จิต มโน วิญญาณ ละ)  ดวงหนึ่งดับไป (จิต มโน วิญญาณ ละ)  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ                                    แล้ว มี จิตไหม มี จิต ประเภท "ยัง เคยชิน ซึ่ง ยังมีจิตปักฝังลงไปในสิ่งใด (แต่ ยังไม่มีอาการ จิตปักฝังลงไปในสิ่งใด)                   มี มโน  คือ มโนทวาร หรือ มนายตนะไหม มี  แต่ มี แบบ ยัง ไม่ทำหน้าที่ เช่น ตอนตื่น                    มี มโนวิญญาณ  ไหม ขณะหลับสนิท ไม่มี มโนวิญญาณ  ตรงอาการที่ เรียกว่า ผัสสะ --เพราะ ยังไม่มี ผัสสะ แต่ จะมี  มโนวิญญาณ (หมู่วิญญาณหก)  ขึ้น ที่กายนี้ ที่ มนายตนะ ทางมโนทวาร  เมื่อ ตอนตื่น หรือ ตอน ฝัน ---- เพราะ มีอาการ จิตปักฝังลงไปในสิ่งใด  ทาง มโนทวาร *********************************************************                                               สรุป ศึกษา จิต มโน วิญญาณ + ดวงหนึ่งเกิดขึ้น (จิต มโน วิญญาณ )  ดวงหนึ่งดับไป (จิต มโน วิญญาณ )  ในกลางคืนและกลางวัน แบบ  อิสระจาก วิสุทธิมัคค์ (ที่ไม่ใช่อธิบายพระไตรปิฎกตอนใกตอนหนึ่งโดยเฉพาะ) และ อิสระจาก อภิธัมมัตถสังคหะ -- ที่ จำนวนเจตสิก  ไม่ ตรงกับ พระอภิธรรมปิฎก                โดยมี พระพุทธภาษิต จากพระโอษฐ์ เป็นแกนหลัก ทิฏฐิ ใดนั้น (จิต มโน วิญญาณ)  จะ ไม่ เป็น สัสสตทิฏฐิ  หรือ สาสวาสัมมาทิฏฐิ แบบ  -- มีปรมัตถ์  อนัตตา นะ  เป็นผู้ หอบหิ้ว มหากุศล  เพราะ เรียนอภิธรรม  เพื่อ บรรลุมรรคผล  ใน อนาคตกาลโน้น ทั้งๆ ที่พระพุทธเจ้าพระองค์ต่อไป ก็ ตรัสรู้ อริยสัจ คือ ปฏิจจสมุปบาท  เช่น พระองค์นี้ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 10:52:11

ความคิดเห็นที่ 3 คคห 1 + คคห 2  -- เป็น ความนำ เป็นมุมมองตามที่ศึกษาปฏิบัติมา และยังปฏิบัติ ศึกษาอยู่  เพื่อความสมบูรณ์ในความไม่ประมาท ประเด็น ---- จิต เกิด ดับ ตามอัสสุตวตาสูตร เป็นไฉน? --- เชิญแสดง คคห ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 10:53:52

ความคิดเห็นที่ 4 นี่เป็นการศึกษาธรรมะจากการคิดคำนวณตามตำรา จะไม่มีทางเห็นธรรม แต่ถ้าศึกษาธรรมะจากของจริง คือจากจิตของเราเองจริงๆ โดยไม่ยึดติดตำรา จึงจะเห็นธรรม จากคุณ : เตชปญฺโญ ภิกขุ (What am I?) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 13:02:13

ความคิดเห็นที่ 5 "จิตเป็นต้นนั้น ดวงหนึ่งเกิดขึ้น ดวงหนึ่งดับไป ในกลางคืนและในกลางวัน" เรียนเสนอว่า ในกลางคืนและในกลางวัน หมายถึง ตลอดเวลาไม่ได้ทรงแสดงถึงการหลับหรือการตื่น แต่ที่จิตเกิดดับนั้นดำเนินไปในทุกเวลา(ไม่ว่ากลางวัน หรือกลางคืน)  เพราะยังมีอวิชชา จากคุณ : นายอิ่ม เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 13:09:28

ความคิดเห็นที่ 6 ความคิดเห็นที่ 4 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน นี่เป็นการศึกษาธรรมะจากการคิดคำนวณตามตำรา จะไม่มีทางเห็นธรรม แต่ถ้าศึกษาธรรมะจากของจริง คือจากจิตของเราเองจริงๆ โดยไม่ยึดติดตำรา จึงจะเห็นธรรม จากคุณ : เตชปญฺโญ ภิกขุ (What am I?) ********************************************************* แล้ว "เตชปญฺโญ ภิกขุ (What am I?)" ---- " ภิกษุ สาวก ของพระศาสดาใด" แล้ว "เตชปญฺโญ ภิกขุ (What am I?)" ----เห็นธรรม "ตามพระพุทธวจนะที่ตรัส"  ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษามา ---แบบ ไหน ตาม หลักฐาน ต่อไปนี้ (ภาพข้างล่าง) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 17:24:43

ความคิดเห็นที่ 7 "เตชปญฺโญ ภิกขุ (What am I?)"   ช่วย อธิบาย  "อัสสุตวตาสูตร"  ตาม สำนวนแปลที่เสนอ                                       ----- หน่อย ---                               จะได้ รู้ว่า  "มีปัญญา" ????? **************************************************** แต่ว่าตถาคตเรียกสิ่งอันเป็น ที่ประชุมแห่งมหาภูตทั้ง ๔ นี้ว่า  (คือย่อมประกอบด้วย) จิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง(ตามแต่จะเรียกกัน) จิตเป็นต้นนั้น  ดวงหนึ่งเกิดขึ้น  ดวงหนึ่งดับไป  (ทั้ง)ในกลางคืนและกลางวัน ฯ (กล่าวคือ จิตมีการเกิด มีการดับ อยู่ตลอดเวลา ทั้งขณะตื่นและแม้ขณะหลับดังการฝัน) ****************************************************                         ถ้า ไม่อธิบาย  หรือ แสดง คคห ก็ ไม่ควร เสนอว่า "นี่เป็นการศึกษาธรรมะจากการคิดคำนวณตามตำรา จะไม่มีทางเห็นธรรม แต่ถ้าศึกษาธรรมะจากของจริง คือจากจิตของเราเองจริงๆ โดยไม่ยึดติดตำรา จึงจะเห็น ธรรม เพราะ บ่งบอกว่า  "เข้ามาแสดง คคห  ไม่ตรงกับ ประเด็นกระทู้" ---- ไม่น่าจะใช่ วิสัย ของ สัปบุรุษ  สาวกของ พระพุทธเจ้าพระองค์นี้ ******************************************************** อ้างอิง ธรรม ของสัปบุรุษ http://84000.org/tipitaka/dic/d_item.php?i=287 จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 17:30:55

ความคิดเห็นที่ 8 คคห 5 เรียนเสนอว่า ในกลางคืนและในกลางวัน หมายถึง ตลอดเวลาไม่ได้ทรงแสดงถึงการหลับหรือการตื่น แต่ที่จิตเกิดดับนั้นดำเนินไปในทุกเวลา(ไม่ว่ากลางวัน หรือกลางคืน)  เพราะยังมีอวิชชา ^^^^^ แล้ว คุณนายอิ่ม  จะไม่อิง หลักฐาน ปฐมภูมิ  คือ "จากพระโอษฐ์"  หรือครับ เพื่อ รับรอง หรือ รองรับ  "เรียนเสนอว่า" ประเด็นกระทู้นี้ ผม อ้าง อัสสุตวตาสูตร  ใช่ไหมครับ                               ผม มี มุมมอง --- "คำที่ตรัสนั้น" ว่า" ^^^^^ จิตเป็นต้นนั้น  = มโนเป็นต้น  วิญญาเป็นต้น   ด้วย ใช่หรือไม่                                          ผมว่า ใช่" คุณ นายอิ่ม ----- พิจารณา อย่างไร? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 17:34:14

ความคิดเห็นที่ 9 ยังหาไม่พบ "ว่า พระเถระครั้งปฐมสังคายนา"  รักษา "จากพระโอษฐ์"  ตรัสว่า --- แต่ที่จิตเกิดดับนั้น ดำเนินไปในทุกเวลา(ไม่ว่ากลางวัน หรือกลางคืน)  เพราะยังมีอวิชชา คุณนายอิ่ม --- ทราบไหมครับว่า ตรัสไว้ในพระสูตรไหน? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 17:45:57

ความคิดเห็นที่ 10 คนบ้าสองคนคุยกัน   ปล่อยไปเถอะ คนอื่นๆอย่าไปยุ่งเลย เดี๋ยวจะพลอยบ้าไปด้วย... ไม่เคยเรียนพระอภิธรรม  ไม่เชื่อในพระอภิธรรม  แต่อยากรู้ในเรื่องพระอภิธรรม  แต่ดันเอาไปถามในพระสูตร  จะบ้าหรือไง ?  ..ก็นักปราชญ์ท่านแยกให้แล้ว เป็น พระวินัย  พระสูตร  พระอภิธรรม  เพื่อสะดวกในการศึกษา  ไม่งั้นมันจะสับสนปนเปอลหม่านกัน อยากรู้เรื่องในพระอภิธรรมก็ไปเรียนพระอภิธรรมซี ...  แล้วจะไปเอาเรื่องในพระอภิธรรมมาหาหลักฐาน  มายัดเยียดในพระสูตรทำไมกันอีก  แล้วจะเจอได้ไง? ..ก็ท่านแยกส่วนออกไปแล้วนี่    งี่เง่าซะจริงๆ.. แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 55 18:02:08 จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 18:00:12

ความคิดเห็นที่ 11 ^^^^^^ พระสูตร ตามลิงค์ ^^^^^^                                  (เอา ในวงเล็บออก) [๒๓๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปุถุชนผู้มิได้สดับ จะพึงเข้าไปยึดถือเอา ร่างกายอันเป็นที่ประชุมแห่งมหาภูต ๔ นี้ โดยความเป็นตน ยังชอบกว่า แต่จะเข้าไปยึดถือเอาจิตโดยความเป็นตน  หาชอบไม่ ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะร่างกาย อันเป็นที่ประชุมแห่งมหาภูตทั้ง ๔ นี้ เมื่อดำรงอยู่ ปีหนึ่งบ้าง สองปีบ้าง สามปีบ้าง สี่ปีบ้าง ห้าปีบ้าง สิบปีบ้าง ยี่สิบปีบ้าง สามสิบปีบ้าง สี่สิบปีบ้าง ห้าสิบปี บ้าง ร้อยปีบ้าง ยิ่งกว่าร้อยปีบ้าง ย่อมปรากฏ แต่ว่าตถาคตเรียกสิ่งอันเป็น ที่ประชุมแห่งมหาภูตทั้ง ๔ นี้ว่า  จิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง จิตเป็นต้นนั้น  ดวงหนึ่งเกิดขึ้น  ดวงหนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ **********************************************************                          จิตเป็นต้นนั้น  แปลว่า ? ครับ ใช่ ----  จิต  มโน วิญญาณ หนึ่งเกิดขึ้น  หนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ                     ------------ ผม เสนอว่า  ใช่ ----------------- หมายเหตุ คำว่า ดวง  ตรงกับ คำบาลี คำไหน  ตามพระบาลี นั้น หรือว่า คำว่าดวง  เป็นคำ แสดงลักษณะนาม คือ  จิต (เช่นช้าง ๑ เชือก / เชื่อก เป็นลักษณะนาม คือ ช้าง) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 18:02:41

ความคิดเห็นที่ 12 สิ่งที่คาใจ ครับ ดวงหนึ่งเกิดขึ้น ดวงหนึ่งดับไป ดวงหนี่ง นี้ เป็น ดวงเดียวกัน คือ เมื่อ เกิดมา ก็ ดับไป ของมันเอง ตาม ไตรลักษณ์ หรือว่า เป็น คนละดวง ถ้าเป็น คนละดวง ทำไม ต้อง กล่าวว่า เมื่อ ดวงหนึ่งเกิดขึ้น อีก ดวงดับไป ทำไมไม่กล่าวว่า ดวงหนึ่งดับไป ดวงหนึ่งเกิดขึ้น ผมเลย เข้าใจว่า เมื่อ จิตดวงหนึ่งเกิดขึ้น เลยทำให้ อีกดวงหนึ่ง ต้องดับไป ถ้า จิต มโน วิญญาณ เป็น คนละอันกัน แต่ เป็น ประเภทเดียวกัน ที่เรียกรวมว่า จิต จิต มโน วิญาณ ก็ จะ ไม่สามารถ เกิด พร้อมกันได้ เพราะ เมื่อ เกิด ดวงหนึ่ง อีกดวงหนึ่ง ก็ ต้องดับไป เช่น ถ้า คิดอยู่ (เกิดจิตดวงหนี่ง ) แล้ว ไป จับ ดินสอ (เกิดวิญาณ) ก็ ทำให้ จิดความคิด ดับไป แล้วเมื่อ กลับมาคิด วิญญาณ ที่ เกิดจาก การจับดินสอ ก็ ดับไป ------------------- แนะนำด้วยครับ จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 18:06:13

ความคิดเห็นที่ 13 คคห 10                    คุณโขตาน  "จะแสดง ความรู้ ให้ ตรงประเด็นไหมครับ"         ถ้า ไม่ต้องการ แสดง ความรู้ความเห็น ความเข้าใจ  ให้ ตรงประเด็น              ก็ ควรหรือ  ที่จะแสดง คคห เช่น ที่แสดง (ความคิดเห็นที่ 10)                                           หมายเหตุ             ปัญญา รู้ได้ด้วยการ สนทนา ---- ตรัสไว้พระสูตรหนึ่ง จากความจำ          "สนทนา ใน สื่ออินเตอร์เนต --- คือ  การ พิมพ์ข้อความ ในหน้าต่าง"         ถ้าคุณโขตาน จะ สนทนา ธรรม ก็ ขอให้ ตรงประเด็น กระทู้ นะครับ คุณโขตาน จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 18:06:41

ความคิดเห็นที่ 14 คคห 12 สิ่งที่คาใจ ครับ ดวงหนึ่งเกิดขึ้น ดวงหนึ่งดับไป ดวงหนี่ง นี้ เป็น ดวงเดียวกัน คือ เมื่อ เกิดมา ก็ ดับไป ของมันเอง ตาม ไตรลักษณ์ ***************************************************** คุณa235 เข้าใจ อัสสุตวตาสูตร "ตาม ภาษาไทย ที่แปล นั้น"  อย่างไรครับ --ไม่เกี่ยวกับ อะไรอื่น เช่น แปล ผิด หรือเปล่า ฯลฯ นะครับ            คุณa235 จง แสดงความเห็น  ตามที่เข้าใจ  เมื่อ อ่าน   ที่ตรัสไว้ว่า ********************************************************* แต่ว่าตถาคตเรียกสิ่งอันเป็น ที่ประชุมแห่งมหาภูตทั้ง ๔ นี้ว่า  จิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง จิตเป็นต้นนั้น  ดวงหนึ่งเกิดขึ้น  ดวงหนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ **********************************************************                         จิตเป็นต้นนั้น  แปลว่า ? ครับ ใช่ ----  จิต  มโน วิญญาณ หนึ่งเกิดขึ้น  หนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ                    ------------ ผม เสนอว่า  ใช่ ----------------- ********************************************************                             คุณa235  ว่า ใช่ หรือไม่ใช่ครับ                             เมื่อ พิจารณาตรง "จิตเป็นต้นนั้น  แปลว่า ? ว่าไงครับ  คุณa235 จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 18:09:55

ความคิดเห็นที่ 15 (๑) แต่ว่าตถาคตเรียกสิ่งอันเป็น ที่ประชุมแห่งมหาภูตทั้ง ๔ นี้ว่า  จิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง เข้าใจ อย่างไรครับ คุณa235 (๒) จิตเป็นต้นนั้น เข้าใจ อย่างไรครับ คุณa235 จากนั้นค่อยมาถึง (๓) ดวงหนึ่งเกิดขึ้น  ดวงหนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 18:24:42

ความคิดเห็นที่ 16 จิตโดยย่อ จิตคือ คิดนึก นั่นเอง เมื่อคิดถึงรูป ก็จิตดวงหนึ่ง เมื่อคิดถึงเสียง ก็ดวงหนึ่ง เมื่อคิดถึงกลิ่น ก็ดวงหนึ่ง เมื่อคิดถึงรส ก็ดวงหนึ่ง เมื่อคิดถึงสัมผัส ก็ดวงหนึ่ง เมื่อรู้สึกสุข ก็ดวงหนึ่ง เมื่อรู้สึกทุกข์ ก็ดวงหนึ่ง เมื่อรู้สึกไม่สุขไม่ทุกข์ ก็ดวงหนึ่ง ดังนี้ เป็นต้น ฉะนั้น จิตดวงหนึ่งเกิดขึ้น จิตดวงหนึ่ง จึงดับไปตลอดวันตลอดคืน จิต ก็ดี วิญญาณ ด็ดี มโน ก็ดี, สิิ่งเหล่านี้ คือสิ่งเดียวกัน แต่ทำหน้าที่ต่างกัน สาธุ ! จากคุณ : หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 19:33:04

ความคิดเห็นที่ 17 คคห 16 (๑)                 ----"จิตโดยย่อ จิตคือ คิดนึก นั่นเอง" ---                   ตรงกับ ที่ตรัส พระสูตรนี้ หรือไม่? (จากความจำ) ถ้าบุคคลไม่คิด (เจเตติ) ถึงสิ่งใดอยู่  ย่อมไม่ดำริ (ปกัปเปติ( ถึงสิ่งใด) อยู่  แต่ ยังมีจิต อนุเสติ (แปลว่า ปักฝังลงไป) ในสิ่งใด  สิ่งใดนั้น (ที่ จิต ยังอนุเสติ) ย่อม เป็นอารมณ์  เพื่อความตั้งอยู่แห่งวิญญาณ เมื่ออารมณ์มีอยู่  (คือสิ่งใด ที่ จิตอนุเสติ -- ตาม ที่ตรัส) ความตั้งขึ้นเฉพาะแห่ง วิญญาณย่อมมี เพราะมี วิญญาณ เป็นปัจจัย  จึงมี นามรูป  (วิญญาณ นี้ มี เพราะ จิตยังอนุเสติในสิ่งใดนั้น) เพราะมี  นามรูป   เป็นปัจจัย  จึงมี สฬายตนะ (อายตนะในหก) เพราะมี  สฬายตนะ  เป็นปัจจัย  จึงมี ผัสสะ   (ผัสสะ ประกอบด้วยองค์ ๓ -- ทางมโนทวาร คือ  มโน + ธัมมารมณ์ + มโนวิญญาณ) เพราะมี ผัสสะ (ด้วยอนุสัยคืออวิชชา - อาสวะคืออวิชชา สังโยชน์คืออวิชชา) จึงมี เวทนา ฯลฯ ฯลฯ เพราะมี ชาติ เป็นปัจจับ  (ตามมาด้วย ไม่ตรัสว่า จึงมี)  (ทุกข์ คือ) ชรา มรณะ โสกะปริเทวะทุกขโทมนัสอุปายาสทั้งหลาย จึงเกิดขึ้น ครบถ้วน  -  ความเกิด (สุมทัย คือเกิด ปฏิจจสมุปบาทสายเกิด ว่าโดยย่ออุปาทานขันธ์ เป็นตัวทุกข์อริยสัจ) แห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมี ด้วย "อาการ"  อย่างนี้  (ตามที่ตรัส ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษามา)                ***************************************** อีกพระสูตร ตรัสว่า เราบัญญัติอริยสัจสี่ สำหรับ สัตว์ ผู้สามารถเสวยเวทนา (ด้วย อวิชชา)                *****************************************                                                     ^^^^ หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง)  พิจารณา พระบาลีแปลไทย  จากความจำ ที่ผมเสนอ ----แล้ว ตรงกับ  ที่ เสนอไหมครับ  "----"จิตโดยย่อ จิตคือ คิดนึก นั่นเอง" --- " เพ่ง ตรง --พระบาลี คำว่า เจเตติ  --แปลว่า ---- คิด เพ่งตรง ---พระบาลี คำว่า ปกัปเปติ --แปลว่า -----ดำริ แล้ว เพ่ง ที่ตรัสต่อมาว่า --ยังมี จิต  อนุเสติ ในสิ่งใด  สิ่งนั้น ย่อมเป็นอารมณ์ เพื่อความตั้งอยู่ แห่ง วิญญาณ ถ้า มโนทวาร  หรือ มโน  อันเป้น อายตนะภายใน -- ยัง "มีจิต อนุเสติ ใน ธรรมมารมณ์"   ธรรมารมณ์ใดนั้น  ย่อม เป็นอารมณ์  เพื่อความตั้งอยู่ แห่ง  มโนวิญญาณ ----- ใช่หรือไม่ หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง)  มีความเห้น อย่างไร?                                              ตกลง หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง) ยังจะ ยืนยันว่า "----"จิตโดยย่อ จิตคือ คิดนึก นั่นเอง" --- " อยู่อีกหรือไม่? เมื่อ พิจารณา พระสูตร ที่ผมอ้าง จากความจำ  จากสำนวนแปล ของท่านพุทธทาส แปลไว้ใน ปฏิจจสมุปบาท  หน้าไหน  ค่อย อ้างนะครับ                 ********************************                                       สรุป "จิตโดยย่อ จิตคือ คิดนึก นั่นเอง เมื่อคิดถึงรูป" --- เทียบกับ "ถ้า บุคคลไม่ คิด (เจเตติ) ถึงสิ่งใดอยู่ฯ "บุคคล" คือ บุรุษนี้ประกอบอยู่ด้วยธาตุทั้งหลาย ๖ ประการ (ธาตุวิภังคสูตร  จากความจำ) ซึ่ง ต้อง ไม่ขัดกับ อัสสุตวตาสูตร "กายนี้ประกอบด้วยธาตุ ๔  อันตถาคตเรียกว่าจิตบ้าง  มโนบ้าง  วิญญาณบ้าง" ตกลง คำว่า "จิตคือ คิดนึก" ---- ตรัสไว้ พระสูตรไหนครับ  ช่วย แสดงหลักฐานด้วย  เพื่อผมจะได้ เก็บไว้เป็นข้อมูล ฯ หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง)  ช่วยอ้างอิงด้วย ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 20:24:48

ความคิดเห็นที่ 18 อัสสุตวตาสูตร ---- ทรงแสดงถึง ธรรมชาติ คือ "กายนี้" = ธาตุ ๔  ซึ่งตรัสเรียก ว่า จิตบ้าง  มโนบ้าง วิญญาณบ้าง อัสสุตวตาสูตร ---- ตรงที่ตรัสข้อความใด ตรงกับที่ หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง)  เสนอว่า --- คำ (ที่ตรัส จิต ทรงหมายความ) ว่า "จิตคือ คิดนึก"              ************************************** หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง) เสนอว่า --- จิต ก็ดี วิญญาณ ด็ดี มโน ก็ดี, สิิ่งเหล่านี้ คือสิ่งเดียวกัน แต่ทำหน้าที่ต่างกัน ก็เมื่อ เสนอว่า "จิตคือ คิดนึก"   แล้ว  มโน คือ คิดนึก  /  วิญญาณ คือ คิดนึก  ด้วยใช่ไหม  แต่ ทำหน้าที่ "คิดนึก"  ต่างกัน ?????              ************************************** คำว่า "จิตคือ คิดนึก" ---- ตรัสไว้ พระสูตรไหนครับ  ช่วย แสดงหลักฐานด้วย  เพื่อผมจะได้ เก็บไว้เป็นข้อมูล ฯ หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง)  ช่วยอ้างอิงด้วย ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 22:36:46

ความคิดเห็นที่ 19 เป็นกระทู้ที่น่าสนใจมากๆ เพราะเป็นสิ่งที่ทุกคนกังขา ค้นหาคำตอบกัน (ตลอดทั้งชีวิต) มากมายเป็นอันดับต้นๆ เลย ทุกคนอยากได้ความกระจ่างจากผู้รู้จริงที่จะมาไขข้อข้องใจในเรื่องนี้  ... อ่านกระทู้แล้ว ลังเลใจอยู่ตั้งนานว่าจะตอบดีไหม ... แต่ทว่า ความอยากศึกษาหาความรู้มีมากกว่า เลยตอบตามที่ตัวเองเข้าใจมามา... ไม่ว่าคำตอบจะถูกหรือจะผิด ก็จะศึกษาจากคำอธิบายของครูอย่างตั้งอกตั้งใจ ... เป็นกระทู้ที่อยากอ่านคำอธิบายจากครูเป็นอย่างยิ่ง จะรออ่านอย่างใจจดใจจ่อ ... ขอบพระคุณมากที่ตั้งกระทู้นี้ และในคำอธิบายอันลึกซึ้งที่จะตามมา ... จิต หรือ มโน อันเป็น อายตนะภายใน ถึงกับ อายตนะนอก คือ ธรรมารมณ์ เกิด มโนวิญญาณ >> กำหนด ๓ ขณะ ๑. อุปาทะ ๒. ฐิติ ๓ . ภังคะ วิญญาณ เป็นปฏิจจสมุปันนธรรม ถ้าปราศจากปัจจัย คือ นามรูปแล้ว การเกิดขึ้นแห่งวิญญาณ ก็เกิดมีขึ้นไม่ได้ .... ^^^^^ จิต มโน วิญญาณ + ดวงหนึ่งเกิดขึ้น (จิต มโน วิญญาณ ) ดวงหนึ่งดับไป (จิต มโน วิญญาณ ) ในกลางคืนและกลางวัน ******************************************************                                                        จิตเป็นต้นนั้น  = มโนเป็นต้น  วิญญาเป็นต้น  ---  ด้วย ใช่หรือไม่                                 --- ใช่ --- (ตามที่ผม เข้าใจ)                                              ดังนั้น ดวงหนึ่งเกิดขึ้น (= จิต มโน วิญญาณ เกิด)  ดวงหนึ่งดับไป (= จิต มโน วิญญาณ ดับ)  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ  (เมื่อยังมี จิตอนุเสติในสิ่งใด / หรือ มี สมันนาหารจิต ตามที่พระสารีบุตรเสนอไว้ --- ความปรากฎแห่งส่วน ของวิญญาณ อันเกิดจากอายตนะสองอย่างนั้น (อายตนะในหก) ก็ย่อมมี ในกาลนั้น                                                แปลว่า ???? ****************************************************** ดวงหนึ่งเกิดขึ้น (จิต มโน วิญญาณ) แปลว่าหรือ =   "จิต มโน วิญญาณ" "ชุดหนึ่ง" เกิดขึ้น --- กำหนดที่ สัมภเวสี เพราะมี อวิชชา  จึงมี --- สังขาร -- วิญญาณ  นามรูป อายตนะ  ผัสสะ  เวทนา ดวงหนึ่งดับไป (จิต มโน วิญญาณ) แปลว่า หรือ = จิต มโน วิญญาณ "ชุดหนึ่ง" เกิดขึ้นใหม่ ชุดเก่า จึงกับไป (ไม่ งงใช่ไหม?)  ---- กำหนดที่ สัมภเวสี เกิด  --- ตัณหา อุปาทาน ภพ ชาติ  ทุกข์ = เกิดเป็นภูตา ตรง ชาติ                            ตามกระแส ปฏิจจสมุปบาทสาย  สมุทัย              ในกลางคืนและกลางวัน = เกิดได้ ไม่ว่ากาลไหน                                   เมื่อ ยังมีเหตุให้เกิด                ----- ทั้ง ๒ ชุดเกิด  เนื่องกับ "วิญญาณัง โหติ ตทุปาทานัง ------ ****************** แก้ไข ---  เพื่อให้ อ่านง่ายขึ้น แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 55 00:13:09 จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 23:44:34

ความคิดเห็นที่ 20 ^^^^^^ พระสูตร ตามลิงค์ ^^^^^^                      เอา ในวงเล็บออก + แก้ คำว่า ดวง เป็น ชุด [๒๓๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปุถุชนผู้มิได้สดับ จะพึงเข้าไปยึดถือเอา ร่างกายอันเป็นที่ประชุมแห่งมหาภูต ๔ นี้ โดยความเป็นตน ยังชอบกว่า แต่จะเข้าไปยึดถือเอาจิตโดยความเป็นตน  หาชอบไม่ ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะร่างกาย อันเป็นที่ประชุมแห่งมหาภูตทั้ง ๔ นี้ เมื่อดำรงอยู่ ปีหนึ่งบ้าง สองปีบ้าง สามปีบ้าง สี่ปีบ้าง ห้าปีบ้าง สิบปีบ้าง ยี่สิบปีบ้าง สามสิบปีบ้าง สี่สิบปีบ้าง ห้าสิบปี บ้าง ร้อยปีบ้าง ยิ่งกว่าร้อยปีบ้าง ย่อมปรากฏ แต่ว่าตถาคตเรียกสิ่งอันเป็น ที่ประชุมแห่งมหาภูตทั้ง ๔ นี้ว่า  จิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง จิตเป็นต้นนั้น (มโน วิญญาณ ด้วย)   ชุดหนึ่งเกิดขึ้น  ชุดหนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ **********************************************************       จิต มโน วิญญาณ    ชุดหนึ่งเกิดขึ้น  ชุดหนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ                                    ถ้า แปล อย่างนี้                                       แล้ว กำหนด ที่      อาหาร ๔ + ปฏิจจสมุบาทสายเกิด (สมุททัย) คือ อริยสัจสี่ เป็นไฉน http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12253992/Y12253992.html (๑) อริยสัจสี่  คือ ปฏิจจสมุปบาท ดู พระบาลีพุทธภาษิต  สูตรที่ ๑ มหาวรรค  ติก  อํ  ๒๐/๒๒๗/๕๐๑ เนื่องกับ (๒) อาหาร ๔ ดู พระบาลีพุทธภาษิต  สูตรที่ ๒  อาหารวรรค นิทานสังยุตต์ นิทาน ๑๖/๑๕/๓๑ เนื่องกับ (๓) (ว่าด้วยลักษณะ) อาหารสี่  โดยอุปมา ดู พระบาลีพุทธภาษิต  สูตรที่  ๓  มหาวรรค อภิสมยสังยุตต์  นิทาน  สํ  ๑๖/๑๑๘/๒๔๐ (๔) เนื่องกับ (ปฏิจจสมุปบาทแห่ง) อาหาร ๔ เพื่อภูตสัตว์ และสัมภเวสีสัตว์ ดู พระบาลีพุทธภาษิต  สูตรที่  ๑ อาหารวรรค  นิทานสังยุตต์ นิทาน  สํ  ๑๖/๑๔/๒๘ (อาหาร ๔ เหล่านี้  มี ตัณหาเป็นเหตุให้เกิด ฯ)                                            ^^^^^ น่าจะ ทำให้ เห็นว่า--- จิต มโน วิญญาณ    ชุดหนึ่งเกิดขึ้น  ชุดหนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ นั้น  ---- เนื่องกับ  "นี้ เป็นทุกข์อริยสัจ  โดยเฉพาะ วิญญาณขันธ์  ที่เนื่องกับ จิตเป็นต้นนั้น (มโน วิญญาณ ด้วย)   ชุดหนึ่งเกิดขึ้น  ชุดหนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ และ วิญญาณขันธ์ อันเป็นทุกข์ อริยสัจ   คือ "วิญญาณัง โหติ ตทุปาทานัง"  ซึ่ง เนื่องกับ "จิต" ---- ยังมีจิตอนุเสติในสิ่งใด  หรือ สมันนาหารจิต ตามที่พระสารีบุตรเสนอไว้ ส่วน มโน  หรือ มนะ  ก็ เนื่องกับ หน้าที่ของ นามธรรม  ที่ มีอาการต่างกัน คือ จิต --อุปมาดั่งลิง จับกิ่งไม้ เพราะ ยังมี จิตอนุเสติ มโน - คือ นามธรรมที่ ทำหน้าที่ อายตนะ (มนายตนะ) วิญญาณ  - คือ นามธรรม ที่ทำหน้าที่ รู้แจ้งอารมณ์   ส่วน จิต ตามคำว่า สุวิมุตติจิต (ตรัสไว้) คือ เจโตสมาธิที่ไม่มีนิมิต สิ้นอาสวะแล้ว  ตามจูฬสุญญตสูตร สุวิมุตติจิต  ไม่ใช่ จิต ที่ อนุเสติ ฯ สุวิมุตตจิต  ไม่ใช่ "วิญญาณัง โหติ ตทุปาทานัง" สุวิมุตติจิต คือ เจโตสมาธิที่ไม่มีนิมิต (ไม่ใช่ สมันนาหารจิต) --- จะไม่มี อาการ -- จิตเป็นต้นนั้น (มโน วิญญาณ ด้วย)   ชุดหนึ่งเกิดขึ้น  ชุดหนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 00:29:33

ความคิดเห็นที่ 21 การที่จะเข้าใจ ในขั้น สุตมยปัญญา เรื่อง                      "จิต เป็นต้น ตามอัสสุตวตาสูตร"  - เกิดดับ  นั้น                       ต้อง เข้าใจว่า พุทธศาสนา  มีหลักการ เป็น   (A) "ขณิกวาทะ --- เช่น วาทะว่า "บุรุษนี้ประกอบอยู่ด้วยธาตุทั้งหลาย ๖ ธาตุ (ธาตุวิภังคสูตร) ไม่เป็นก้อนๆ (ก้อนๆ ที่อนิจจัง ทุกขัง แต่ อัตตา = ฆนิกวาท - เป็นสังขารขันธ์ คือเป็นมิจฉาทิฏฐิ เป็น สัสสตทิฏฐิ  คือมี ตัวตนของธาตุทั้ง ๖ ไม่ว่าแบบ เทวนิยม + แบบ ทิฏฐิ ๖๒ +แบบ อัตตาของนักปรมัตถ์ + วิภัชชวาทะ"  --- กล่าวจำแนกแจกแจง เป้น ธาตุ อายตนะ ขันธ์ ---- ตาม (๑) "อาการ" (กิริยา ที่มี เจตนา  คือ กรรม มี วิบากแห่งกรรม) ตาม (๒) "ลิงค์" (ลักษณะของอาการใดนั้น) ตาม (๓) "นิมิต" เครื่องอันเป็นสิ่งที่กำหนดโดย นามธรรม ที่เรียกว่า จิต)  และ (๔) ตาม อุเทส  (ภาษาคน ผู้ รู้ธรรมนั้น ขั้น จอมศาสดา = ตรัสภาษาธรรม โดยใช้ ภาษาคน ---- สมัยพระเจ้าอโศกมหาราช  ภิกษุ โดนจับสึกเพราะ อธิบาย ปฏิจจสมุปบาท ในรูป ฆนิกวาทะ  ไม่เป็น ขณิกวาทะ (วาทะเป็น ขณะๆ  = วาทะที่กำหนดปฏิจจฯ สายเกิด สายดับ เป็น ปัจจุบันขณะ / วาทะ คำพูด เป็นผลของสัญญา -- ตรัสไว้ /สัญญาวิปลาส ตรัสไว้ / ปปัญจสัญญา ตรัสไว้ พิจารณา) (B) ต้อง "ว่างจาก" "การถูกกักขัง" ทาง "ความรู้สึกอันเป็นไปตามสามัญสัญชาติญาณ" ว่า  นั่นของเรา  นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา"   + ถูกกักขัง แบบ นกไม่เห็นฟ้า  ปลา ไม่เห็นน้ำ  เพราะ เพลินยึดมั่นในคำสอนชั้นสาวก + ในตำรา หรือคัมภีร์ ที่ เน้นย้ำ ให้รู้สึก ให้รู้หมาย ให้ หมายรู้ซึ่งรู้สึก "ตามนิยาม"  ของคำว่า "สัญญาเวทยิต (แบบเซนเถรวาทฯ) --- ซึ่งเป็นความสำคัญมั่นหมายในความรู้สึกว่า "ฉัน คือ ปรมัตถ์ ที่มีจริงๆ"   "สัญญาเวทยิต"  เป็น สัญญาวิปลาส เพราะ อนุสัย ๓ เนื่องกับ เวทนา ๓ ที่ละเอียด ขนาด พระอนาคามี ในธรรมวินัยนี้  ต้องนิโรธแบบอกุปป  ด้วย ปัญญา = ปัญญาวิมุตติ หลังจาก เจโตวิมุตติ (ดูโปฏฐปาทสูตร - เจโตวิมุตติ) + ปัญญางวิมุตติ (ดูจูฬสุญญตสูตร - ปัญญาวิมุตติ) จึง สิ้นอาสวะ๓ สมบูรณ์  ลุ อรหันต์ นิพพานธาตุ ๒  -- (นิพพานมี ๑ ) (C) ผู้จะทำความเข้าใจ  ต้อง "อาสัย พระพุทธภาษิตแปลไทย สำนวนแปลที่ ผู้แปล คือ ผู้พร้อมด้วย พระสูตร พระวินัย (ปริยัติ) และ อานาปานสติ (ปฏิบัติ)  ไม่ ถูกกักขังทางจิตวิญญาณ ถูกกักขังทางจิตวิญญาณ  ได้แก่ความเชื่อ ตาม ขนบธรรมเนียมประเพณี  ที่ เนื่องกับ --- อาการที่ ยังมี จิต อนุเสติในสิ่งใดนั้น เพราะยังไม่อาสัย กาลามสูตร ฯ  (เช่น  ท่านพุทธทาส  ตามภาพ) ---- สามารถ " รู้ประจักา์ จิตนี้ เป็นธรรมชาติ ผุดผ่อง จากอุปกิเลส ข่มอุปกิเลสได้ + พ้นวิเศษจากอุปกิเลสได้ + เป็นอยู่โดยชอล จน สามารถ "สร้างวาทะ คำว่า"                                 ---- หลุดพ้นเสียจากความหลุดพ้น ----   เพราะ เข้าใจ อตัมมยตา ตาม พระพุทธภาษิต  ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษามา + สอบทาน ตาม มหาปเทสสี่ โคตมีสูตร                                                 สรุป ศึกษา  ที่ตรัส จิต ทุกๆ พระสูตร  เช่น ...ความมักเกิดแห่งจิต (จิตุปบาท) ...วิญญาณฐิติ ๔ ...วิญญาณฐิติ ๗ อายตนะ ๒ ...จิตประภัสสร ...กามาวจรจิต  ...รูปาวจรจิต ...อรูปาวจรจิต ...อนาวจรจิต (เจโตสมาธิที่ไม่มีนิมิต + อริยมรรคมีองค์ ๘)  ---เจริญสมาธิเถิด ผู้มีจิตตั้งมั่นดีแล้ว ย่อมรู้ชัดตามที่เป็นจริง  ...อธิจิตสิกขา .... สุวิมุตตจิต   เป็นต้น รวมทั้ง ภาษิตของสาวกคือพระสารีบุตี คำว่า "สมันนาหารจิต" โดย พยัญชนะ สมันนาหารจิต เสนอเองว่า มาจากคำว่า   ส(ประกอบด้วย) + มน (เข้าไปตั้งไว้) +อาหาร (เหตุ) + จิต (นามธรรม ที่กายนี้ ที่เนื่องกับ ยังมี จิตอนุเสติในสิ่งใด) จิต  ที่ตรัสฯ (มโน / มน)  --- ล้วน ไม่เป็นอะไรอื่น ไปจาก มโน(ธาตุ  มนายตนะ)  วิญญาณธาตุ  (ธาตุมีอาการตามปฏิจจสมุปันธรรม /  วิญญาณอันตัณหาในอารมณ์คือรูป เสียง กลิ่น รส (สัมผัสทาง) กาย (สัมผัสทาง) ใจ (รวมทั้ง วิญญาณที่ นันทิในอารมณ์คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ  อาสัยแล้ว  วิญญาณนั้นคือ อุปาทาน ---- คือ บุรุษนี้ ประกอบอยู่ด้วยธาตุทั้งหลาย ๖ อย่าง--- รูปธาตุ ๔ ไม่ใช่รูปธาตุ  และไม่ใช่อรูป อันเป้น ธัมมารมณ์ของอรูปาวจรจิต คือ "ช่องว่าง ๑  วิญญาณธาตุ ๑ (ทรงไว้ (ธาตุ) ซึ่งอาการรู้แจ้งอารมณ์ ทาง ทวารนั้นๆ)                           ข้างบน  -- ยังเนื่องกับ  เหตุ ๔ (อาหาร ๔) จิตเป็นต้นนั้น (มโน วิญญาณ ด้วย)   ชุดหนึ่งเกิดขึ้น  ชุดหนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ จึงเนื่องกับ เหตุ ๔ ---เนื่องกับ สัมภเวสีสัตว์ ภูตาสัตว์  แบบ ขณิกวาทะ + วิภัชชวาทะ จบความนำ                ************************************** ดังนั้น ที่ถามว่า ครูกรุณาอธิบายเพิ่มเติมด้วยว่า เหตุใดชุดหนึ่งจึงต้องไปดับที่ “เวทนา” แล้วเกิดชุดใหม่ กำหนดที่ “ตัณหา” .... เกิดรวดเดียว คือ ปฏิจจสมุปบาทสายสมุทัย ตลอดสาย เลยไม่ได้หรือ เพราะในเมื่อ ทั้ง ๒ ชุด เกิด เนื่องกับ "วิญญาณัง โหติ ตทุปาทานัง" เช่นเดียวกัน ... หากเป็นเพราะต้องการการแบ่ง ระหว่าง สัมภเวสี VS ภูตา ก็คงไม่ใช่ ... เพราะ ภูตา กำหนดตรง “ชาติ” ... “งง” ตรงจุดนี้... (๑) ถามตนเองว่า ยังเห็น กลางวัน  ต่างกับ กลางคืน   ใช่หรือไม่ (ยังตกอยู่ใน โดยความเป็นของคู่)                                      อุปมาเช่น -----  ขันธ์ คือ อุปาทานขันธ์  อัน เป็นที่ตั้งของ นันทิใน(อปาทาน)ขันธ์  (เพราะยังมีจิตอนุเสติในขันธ์นั้น)  นันทิ คืออุปาทาน  นี้คือ สัมภเวสี เกิดเป็นภูตา  ตาม กระแส ปฏิจจสมุปบาทสายเกิด (สมุทัย)  ๑๑ อาการ ๑- องค์ธรรม โดยเฉพาะ ชาติ --- ความเกิด แห่ง นันทิใน(อุปาทาน)ขันธ์ นันทิคืออุปาทาน -----ใน ขณะนั้นๆ (ขณิกวาทะ) + วิภัชชวาท แบบ นอกตำรา                                      ---- งง  ไหม ----                                               ^^^^^                           ยัง มองไม่ออก  หรือ มองออกแล้วว่า ขันธ์ทั้ง ๕ ของสัมภเวสี  ก่อน ผัสสะ (ตามที่ตรัสมูลฐานของการบัญญัติขันธ์ทั้ง ๕) นั้น ขันธ์ นั้น มันคือ  อุปาทานขันธ์ ในอดีต เมื่อ เกิดปฏิจจสมุปบาท ครั้งที่แล้ว  เมื่อ กายของสัมภเวสี หรือ บุรุษนี้ประกอบอยู่ด้วยธาตุ ๖  เกิด นันทิในขันธ์  (ซึ่งคือ อุปาทานขันธ์  ไม่ใช่ ขันธ์ ที่ไม่ผ่าน นันทิ (อุปาทาน)มาก่อน -- เช่น ขันธ์ คือ เวทนาขันธ์  ของกุมาร  ที่ เห็น ปลาตะเพียน ครั้งแรก + รู้สึก(เวทนา) ทาง อายตนะคือ ตาครั้งแรก ด้วย วิญญาณทางตาครั้งแรก  มี สัญญาขันธ์  ที่ยังไม่ใช่ ปปัญจสัญญา  แต่ สัญญาวิปลาสแน่ๆ  เพราะ กุมาร ยังไม่มีเจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติ  เช่น พระอนาคามี ที่ กำลังบรรลุ อรหัตตผล                ************************************** เหตุใดชุดหนึ่งจึงต้องไปดับที่ “เวทนา” แล้วเกิดชุดใหม่ กำหนดที่ “ตัณหา”  -- ใช่ มอง เป็นของคู่  แล้ว มองแบบ static หรือไม่              ลองมองแบบ เป็นของไหล สันตติ มองแบบ dynamic  เช่น                  "เพราะมีชีวิตเป็นปัจจัย (ตามจูฬสุญญตสูตร)" เส้น ๑ เส้น นับตั้งแต่ เกิดจากครรภ์มารดา  จนตาย (ภาษาคน) + อานิสงสอานาปานสติ ๗ อย่าง คือ  "เพราะมีชีวิตเป็นปัจจัย (ตามจูฬสุญญตสูตร)" สมมุติว่า ๘๐ ปี เช่นพระบรมศาสดา คูณปี คูณเดือน คูณวัน คูณนาที คูณวินาที คูณ "จิตเป็นต้นนั้น (มโน วิญญาณ ด้วย)   ชุดหนึ่งเกิดขึ้น  ชุดหนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ " ^^^^ ---- นี้ คือ เส้น ๑ เส้น -แสดง ถึง เจ้าชายสิทธัตถะ  พระโพธิสัตว์สิทธัตถะ  พระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ---- อนัตตา ใช่ไหม ---- (บุคคลาธิษฐานคือ) เส้น ๑ เส้น (ตาม ๒ บรรทัดบน)  เกิดจาก จุด  ต่อๆๆๆๆๆๆๆ กัน (คือสันตติ) ---- นับ จำนวนจุด ถ้วนไหม? นามธรรม หมู่ (กาย) หนึ่ง ที่ ตรัสเรียก จิต เป็นต้น  ก็ฉันนั้น คือ จิตเป็นต้นนั้น (มโน วิญญาณ ด้วย)   ชุดหนึ่งเกิดขึ้น  ชุดหนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ " คือ เส้น ๑ เส้น หรือ จุดๆๆๆๆ ชุดหนึ่ง  (ไม่ใช่ ๒ หรือ มากกว่า ๒ เส้น / เพราะไม่มองแบบ ทวิลักาณธ หรือ ฯลฯ) จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งเกิดขึ้น  ชุดหนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ "   ไม่ใช่ อื่นไปจาก --- ไม่ว่างอยู่อย่างเดียว คือ ความเกิดขึ้นแห่งอายตนะหก (นามรูปแบบไหน) ที่อาศัยกาย (หมู่แห่งธาตุ ๖ แบบไหน?) นี้ เท่านั้น  เพราะมี ชีวิต เป็นปัจจัย ---จูฬสุญญตสูตร 3 บรรทัดบน  มันก็ ไม่พ้นไปจาก จุดๆๆๆๆๆๆ -- -แสดง ถึง เจ้าชายสิทธัตถะ  พระโพธิสัตว์สิทธัตถะ  พระสัมมาสัมพุทธเจ้า --โลกียธรรม ตราบ ปรมานุตตรสุญญตา                      ***************************** คุณฯ ค่อยๆ  พิจารณาว่า  "เส้น ๑ เส้น คือ จุด  ที่ dynamic (นั่นคือ ทางมีหลายทาง  แต่ ต้องมี อวค์ ๘ อันเป็นอริยะเหมือนกัน / อริยมรรค มันก็ คือ สิ่งที่ประกอบกับจุด ในสมัยแห่งจุดใดนั้น ---- ไม่ งง? นะ---                    ******************************    .... เกิดรวดเดียว คือ ปฏิจจสมุปบาทสายสมุทัย ตลอดสาย เลยไม่ได้หรือ---                    ได้ ก็ มีอยู่ / เกิดครึ่งเดียวได้  ก็มีอยู่ ตามเหตุปัจจัย ข้างบน คำว่า เกิดรวดเดียว คือ ๑๑ อาการ ๑๒ กระบวนธรรม แห่งปฏิจจสมุปบาทสายเกิด (สมุทัย) คือ จุดหนึ่ง ๆ ที่ สันตติ  (จุดหนึ่งนี้ คือ --- จิตเป็นต้นนั้น (มโน วิญญาณ ด้วย)   ชุดหนึ่งเกิดขึ้น  ชุดหนึ่งดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ จึงเนื่องกับ เหตุ ๔ ---เนื่องกับ สัมภเวสีสัตว์ ภูตาสัตว์  แบบ ขณิกวาทะ + วิภัชชวาทะ   ชาติ คือ อาการหนึ่ง แห่งจุดจุดใดนั้น ใน ๑๑ อาการ ๑๒ กระบวนธรรม สรุป                           ถ้างง เพราะ ??? ลอง จินตนาการว่า เส้น ๑ เส้น - แสดง ถึง เจ้าชายสิทธัตถะ  พระโพธิสัตว์สิทธัตถะ  พระสัมมาสัมพุทธเจ้า (จูฬสุญญตสูตร)   ตรงจุดไหนละ  คือ จุดหนึ่ง ที่ เนื่องกับ ๑๑ อาการ ๑๒ กระบวนธรรม ตอนก่อนตรัสรู้ เพราะ ปริวิตก ปฏิจจฯ ทั้งหมด คือ โลกีย = จิตเป็นต้น ดวงหนึ่ง (คือชุดหนึ่ง) เกิดขึ้น ดวงหนึ่ง (คือชุดหนึ่ง) ดับไป ไม่ได้แปลว่า ชุดที่เกิด มันตาย แบบ มันไม่เป็นก้อนๆๆๆๆ  ก้อนที่เกิดในกรณีนั้น เมื่อเกิดขึ้นแล้ว ก็ตายไป ตามไตรลักษณ์  --- เข้าใจ คำว่า สันตติ ไหม จุดๆๆๆ ที่ต่อกัน เป็น เส้นนั้น  มัน ฝ่ายรูป --- ฝ่าย นาม หาเป็นเช่นที่อุปมาดังรูปไม่                                           แล้ว เป็นยังไง ต้องรอให้ ผู้สงสัย  ปฏิบัติ อานาปานสติ ฯ เพื่อเข้าใจว่า   รูปฌานทั้ง ๔ เป็นองค์ รวม    ฯลฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 07:29:02

ความคิดเห็นที่ 22 มหาตัณหาสังขยสูตร (สัตว์ที่เกิดในครรภ์มารดา) ------ จูฬสุญญตสูตร = เส้น ๑ เส้น (หรือ จุดๆๆๆๆ  เหล่านั้น)                                            เส้น ๑ เส้น (หรือ จุดๆๆ)   --- อุปมา ที่ เจ้าชายสิทธัตถะ (โลกีย)  พระโพธิสัตว์สิทธัตถะ (กำลังจะข้าม โคตรภู)  พระสัมมาสัมพุทธเจ้า  (โลกกุตตร ขั้น ปรมานุตตรสุญญตา) |...........|.................................................................|.......................| ^^^^^^                                                                  ^^^^^^^^^^^ เส้นตรงนี้คือ เจ้าชายสิทธัตถะ (โลกีย)                              เส้นตรงนี้คือ พระ พุทธเจ้า (มหาตัณหาสังขยสูตร)                                                  (จูฬสุญญตสูตร) ^^^^^^                                                                  ^^^^^^^^^^^ จิตเป็นต้น เกิดดับ                                                         สุวิมุตตจิต                                              ผังข้างบน ใน ๑ จุด (กายนี้) มี ๑๑ อาการ ๑๒ กระบวนธรรม ---มหาตัณหาสังขยสูตร + อาหาร ๔ = จิตเป็นต้น เกิดดับ ใน ๑ จุด (กายนี้)  ว่างจาก ๑๑ อาการ  ๑๒ กระบวนธรรม --- จูฬสุญญตสูตร = สุวิมุตตจิต   โลกียธรรม (ปรุง ถูกปรุง) ต่างกับ โลกุตตรธรรม (ว่างจากปรุงทุกอย่าง สัพพสังขารสมโถ)                               **********************                               ข้างบน  --- น่าจะ ทำให้ มีคำตอบว่า --- (๑) เหตุใดชุดหนึ่งจึงต้องไปดับที่ “เวทนา” แล้วเกิดชุดใหม่ กำหนดที่ “ตัณหา” .... เกิดรวดเดียว คือ ปฏิจจสมุปบาทสายสมุทัย ตลอดสาย เลยไม่ได้หรือ --- จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 08:08:39

ความคิดเห็นที่ 23 ถ้า อ่าน คคห 22 ที่กระทำอุปมา ด้วย ภาพ จุด คือ เส้น แล้ว ยัง งง เพราะ -- สัญญา ด้วย ปัญญา (ทิฏฐิก็ได้) ว่า เหตุใดชุดหนึ่งจึงต้องไปดับที่ “เวทนา” แล้วเกิดชุดใหม่ กำหนดที่ “ตัณหา” .... เกิดรวดเดียว คือ ปฏิจจสมุปบาทสายสมุทัย ตลอดสาย เลยไม่ได้หรือ --- ผู้สงสัย  --- ปฏิบัติ อานาปานสติ แบบพิสดาร ให้เพียงพอ เพื่อเข้าใจว่า   รูปฌานทั้ง ๔ เป็นองค์ รวม    ฯลฯ เดาว่า  จะเข้าใจ  ข้างบนได้ ตรงกับ  ที่ สื่อสาร จบความนำ ********************************************************* ส่วนจะ เข้าใจตรงกับ พุทธปัญญา ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนารักษามา หรือไม่                                       ลอง พิจารณาดังนี้ (๑) ทำไม สาติ เกวัฏฏบุตร  มี (มิจฉา)ทิฏฐิว่า  วิญญาณนี้ เท่านนั้นที่ท่องเที่ยวไป (สัสสตทิฏฐิ อัตตถิตา แบบหนึ่ง) ไม่มีอะไรอื่น (๒) ทำไม ไม่มี ทิฏฐิว่า  จิต ต้อง จุติ ทันที เมื่อ ตายปั๊ป -- แบบที่อ้าง อภิธัมมัตถสังคหะ (ปรมัตถ์มีจริง) + วิสุทธิมัคค์ (ปฏิจจฯ คร่อมภพ คร่อมชาติ) ละ? (๓) ทำไม ไม่ มี ทิฏฐิว่า มโน คือ จิต ต้อง จุติ ทันที เมื่อ ตายปั๊ป ?                  ************************************              มิจฉาทิฏฐิ ของ สาติ เกวัฏฏบุตร  อุปมา เป็นเส้น (คือ จุดสันตติ) |...........|..........................|................|.........................................|.........| ^^^^^^                           ^^^^^^^^                                          ^^^^ เส้นตรงนี้คือ กายนี้(โลกีย) ..  มิจฉาทิฏฐิ ของสาติ เกวัฏฏบุตร                    ตายเข้าโลง (มหาตัณหาสังขยสูตร)                                                   ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^                                                               ----- จิตเป็นต้น เกิดดับ  ----------------- |------------  ไม่ใช่ สุวิมุตตจิต    ---------- จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 08:22:59

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบพระคุณมากที่สุด .... กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ละเอียดอ่อน สุขุม ลุ่มลึกที่สุดเท่าที่อ่าน + ศึกษาจากครูเลย ... อ่านแล้ว คิดว่าพอจะเริ่มเห็นลางๆ แล้ว ว่า จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งเกิดขึ้น ชุดหนึ่งดับไปนั้น เนื่องกับ มหาตัณหาสังขยสูตร + อาหาร ๔ และยอมรับว่าไม่ได้มองเป็น “สันตติ”   .... เพิ่งจะถึงบางอ้อ ... ตัวเองก็เห็นเกิดดับทางตา ทางหู ฯลฯ มานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว แต่ทำไมถึงไม่คลายกำหนัดได้เสียที มันเป็นการเห็นขั้นอนุบาลจริงๆ คืนนี้จะใช้ สติในสมาธิ + โยนิโส ฯ อีกหลายๆ รอบ ... แม้จะยังปฏิบัติ อานาปานสติ ไม่ได้ในขั้นที่จะเข้าใจว่า รูปฌานทั้ง ๔ เป็นองค์รวม เป็นอย่างไร แต่ก็เอาขั้น สุตตะ ให้กระทู้นี้ให้ได้ก่อน (สัญญา) ก็จะช่วยในการภาวนาได้เยอะมากๆ แล้ว เมื่อความละเอียดมีมากขึ้น ก็จะเห็น การเกิดดับ ได้อย่างลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น จะได้ หลุดพ้นเสียเสียจากการยึดมั่นว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา ฯลฯ ได้ด้วยปัญญาที่แจ้งขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไปอย่างไร ******************************************************* สุทธิ ธัมมา ปวัตตันติ ---Tธรรมล้วนๆ ไหลไป  จน "หยุดไหล ---- แบบ ปรมานุตตรสุญญตา" ตามจูฬสุญญตสูตร = ธรรมทั้งปวง  อนัตตา                  ************************************** หมายเหตุ ค่อย ยังชั่ว --- ที่ เสนอ แล้ว "ยังพอมี ผู้เข้าใจได้  ในสิ่งที่เสนอ " แบบ "เสนอป่า + ต้นไม้" จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 10:13:08

ความคิดเห็นที่ 25 ชาติหน้า  แบบ "อวิชชา นั่นแหละ เป็น คติ (เครื่องไป) ของสัตว์ (เหล่านั้น) สัตว์ (ใน กรณี คือ สาติ เกวัฏฏบุตร) -  ผู้ข้องอยู่กับขันธ์ทั้ง ๕  ด้วย อวิชชา *********************************************************           มิจฉาทิฏฐิ ของ สาติ เกวัฏฏบุตร  อุปมา เป็นเส้น (คือ จุดสันตติ) |...........|.......................|................|...........................|.........|................. ^^^^^^                         ^^^^^^^^                           ^^^^     --->  ^^^^ เส้นตรงนี้คือ กายนี้(โลกีย)   มิจฉาทิฏฐิ ของสาติ เกวัฏฏบุตร     ตายเข้าโลง---> ชาติหน้า (มหาตัณหาสังขยสูตร)                                                   ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^| --อวิชชา เป็นคติ ของ สาติเกวัฏฏบุตร------| ----- จิตเป็นต้น เกิดดับ  ----------------- |------------  ไม่ใช่ สุวิมุตตจิต    -----------|                          ชาติ หน้า ข้างบน  มี จริง  เพราะอวิชชา                             ดังนั้น  จึง มี ไม่จริง  เพราะ อวิชชา แต่ ชาติหน้า มี จริง  เพราะ เห็น  กระแส อิทัปปัจจยตา  - อนัตตา  แต่ ไม่เป็น สัสสตทิฏฐิ ทุกๆ แบบ  รวมทั้ง แบบ อัตตา ของนักปรมัตถ์ (ปรมัตถ์ หอบหิ้วมหากุศล ไป บรรลุมรรคผล ใน ยุค พระพุทธองค์ ข้างหน้า ฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 10:33:32

ความคิดเห็นที่ 26 ตอบคำถาม กระทู้ที่ ๑๗ ว่า คำว่าจิตต คือคิดนึก ไม่มีในพระสูตรใด แต่มีอยู่ในความเป็นจริงของชีวิต ยกตัวอย่าง เช่น เมื่อตากระทบรูป อินทรีย์ คือตา แล่นไปสู่ใจ และย่อมคิด ว่า สวยบ้าง ไม่สวยบ้าง ดังนี้ เป็นต้น เมื่อคิอยู่อย่างนี้ จึงเรียกว่า จิตเกิดดับ แต่ละดวง เมื่อเป็นเช่นนี้อยู่ จิตนั้น ก็เป็นบจิตเป็นไปตามธรรมชาติของจิตเท่านั้น การตั้งขึ้นแห่งวิญญาณ ย่อมไม่มีได้เลย แม้จะคิดถึงสิ่งใดอยู่ หรือไม่คิดถึงสิ่งใดอยู่ และยังไม่มีจิตปักลงไป หรือฝังลงไปในในรูป เป็นต้นน้้น การตั้งขึ้นแห่งวิญญาณ ย่อมมีไม่ได้เลยอยู่นั่นเอง แต่เมื่อมีจิตปักลงไป ฝังลงไป ในรูปเป็นต้นนั้น รูปเป็นต้นนั้น ย่อมเป็นอารมณ์ เพื่อการตั้งอยู่แห่งวิญญาณ เมื่อวิญญาณมีอยู่ การเจริญงอกงามแห่งวิญญาณ ย่อมมี เพราะมีวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป วิญญาณไม่เลยไปอื่น ย่อมเวียนกลับจากนามรูปนั่นเอง กล่าวคือ เพราะมีนามรูปเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ เพราะมีวีวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป เพราะมีนามรูปเป็นปัจจัย จึงมีสฬายตนะ เพราะมีสฬายตนะ จึงมีผัสสะ ผัสสะนี้ จึงเป็นผัสสะที่สอง ดังได้กล่าวแล้ว (ดูกระทู้ที่ ๙ ของกระทู้ธรรมชาติฝ่ายกาย ธรรมชาติฝ่ายจิตประกอบ) เพราะอาศัยเหตุปัจจัยดังกล่าวแล้วนั้น ย่อมสัญเจตนาในรูป คือมีความคิดนึกปรุงแต่งสำคัญในรูป เป็นต้นนั้น และนี้ ก็เป็นจิตดวงหนึ่ง เมื่อมีความคิดนึกปรุงแต่งสำคัญในเสียง ก็เป็นจิตอีกดวงหนึ่ง จิตที่มีความคิดนึกปรุงแต่งสำคัญในรูป ย่อมดับไป อย่างนี้ เป็นต้น ย่อมมีเจตนาตามความคิดนึกปรุงแต่งนั้น ซึ่งเรียกว่า สังขารทั้งหลาย และเจตนาแล้ว ย่อมกระทำลงไปทางกาย ทางวาจา ทางใจ (การกระทำนั่นแหละเป็นกรรม) ฉะนั้น สัตว์โลกจึงเป็นไปตามกรรม ดังนี้ ว่า เพราะมีอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขารทั้งหลาย เพราะมีสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ เพราะมีวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป เพราะมีนามรูปเป็นปัจจัย จึงมีสฬายตนะ(อายตนะ) เพราะมีสฬายตนะเป็นปัจจัย จึงมีผัสสะ เพรามีผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา เพราะมีเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัญหา แล้วเกิดต่อเนื่องไปจนถึงชาติ ชรามรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกขะ โทมนัสสุปายาสา สัมภะวันติ ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมีได้ ด้วยอาการอย่างนี้. สาธุ ! จงเจริญในธรรม ยุติไว้เพียงเท่านี้ก่อน เพราะเวลาจำกัด http://www.facebook.com/luangtaf แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 55 11:11:32 จากคุณ : หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง) เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 11:09:52

ความคิดเห็นที่ 27 คคห 26 ตอบคำถาม กระทู้ที่ ๑๗ ว่า คำว่าจิตต คือคิดนึก ไม่มีในพระสูตรใด แต่มีอยู่ในความเป็นจริงของชีวิต ^^^^ ชีวิต แห่ง หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง) ณ เวลา "20 มิ.ย. 55 11:09:52"                                                เทียบ กับ ชีวิตแห่งพระบรมศาสดา  บรมครู ของ พระเถระครั้งปฐมสังคายนา เมื่อ 2600 ปีก่อน (๑)   ---- หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง)  เห็นว่า  เหมือนกัน ไหมครับ ---- (๒) ถ้า ตอบว่า เหมือนกัน "ซิ" เหมือนกัน  ใน ฐานะ อะไรครับ? ฐานะ จอมศาสดา หรือ ฐานะ "หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง)" ผม ใน ฐานะ  "เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม"  -- เห็นว่า  ""หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง)"   มี ฐานะ  แตกต่างกับ "จอมศาสดา"  ครับ         ************************************************                                         ดังนั้น        มติ หรือ ทิฏฐิ หรือ วาทะ ของ ""หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง)"                                         ที่ เสนอว่า     ---"ตอบคำถาม กระทู้ที่ ๑๗ ว่า คำว่าจิตต คือคิดนึก ไม่มีในพระสูตรใด แต่มีอยู่ในความเป็นจริงของชีวิต " ----     ----- "น่าจะ เข้าข่าย" ----  "สำคัญอะไร ผิด ไปหรือเปล่า ครับ "หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง)"               ******************************************* กำหนด ตรงข้อความ --- "คำว่าจิตต คือคิดนึก ไม่มีในพระสูตรใด แต่มีอยู่ในความเป็นจริงของชีวิต " ----"  นะครับ                ****************************************** หมายเหตุ อ่าน ข้างบน แล้ว  ไม่เข้าใจ ตรง คำไหน ประโยคไหน หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง)   กรุณา สอบทานให้ ตรงกับ ความหมายของคำว่า "สันทัสเสตัพพะ + โอสาเรตัพพะ" นะครับ    --------  เพื่อให้  มี สัญญา ตรงกับ ที่ผม สื่อสาร นะครับ ---------- จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 11:53:29

ความคิดเห็นที่ 28 ใคร อ่าน ผัง ใน คคห 25 แล้ว ถ้า เกิดมีจิต ---- ประเภท ที่ตรัสว่า ---- ยังมี จิตอนุเสติในสิ่งใด สิ่งนั้น ย่อมเป็นอารมณ์เพื่อความตั้งอยู่แห่งวิญญาณ  -- วิญญาแบบนี้ คือ  วิญญาณอันตัณหาในอารมณ์คือ สิ่งที่ จิตอนุเสติ อาสัยแล้ว  วิญญาณ คืออุปาทาน ดูก่อนท่านผู้เป็นจอมเทพ  ภิกษุผู้มีอุปาทาน (วิญญาณแบบที่ตรัส) ย่อม ไม่ปรินิพพานในทิฏฐธรรม (ดับเย็นทันควัน  เพราะ ไม่มี อุปาทาน คือ วิญญาณแบบนี้)                  *************************************                         ข้างบน  (ที่ผมเสนอเอง + อ้างอิงพระสูตร)                                     --- ใครเห็นว่า --- ตรงตาม คำว่า --- จิตคือคิดนึก ไม่มีในพระสูตรใด แต่มีอยู่ในความเป็นจริงของชีวิต ---                                     ---- หรือไม่  ----- พิจารณาเอง ด้วย "อาการ" คือ ด้วย จิตประภัสสร พ้นวิเศษจากอุปกิเลส ก่อน พิจารณาด้วย "สมถะด้วยวิปัสสนาด้วย" (ธรรม ๒ ของเขา ย่อมเคียงคู่กันไป)                                  ก่อน เกิด ---อาสวักขยญาณ -- แล้ว พิจารณาด้วย "เจโตสมาธิที่ไม่มีนิมิต สิ้นอาสวะ + รู้ชัด ฯ   (ตามจูฬสุญญตสูตร) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 12:04:53

ความคิดเห็นที่ 29 จาก คห 14 ตามที่ ผม คิด จิต มโน วิญญาณ ไม่น่าจะ เป็น อย่างเดียวกัน แต่ เกิด ด้วยกัน และ ดับ ด้วยกัน จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 19:19:51

ความคิดเห็นที่ 30 คคห 29 ไม่น่าจะ เป็นอย่างเดียวกัน (๑) แล้ว "ทั้ง ๓ ชื่อ" นั้น มัน อื่น จากกัน หรือ  "เมื่อพิจารณา ที่ อัสสุตวตาสูตร" (๒) แต่ เกิด ด้วยกัน และ ดับ ด้วยกัน -----  อ้าง พระพุทธภาษิต ด้วย ไหมครับ  เพื่อความไม่ประมาท "ตามที่ ผม คิด" จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 21:35:30

ความคิดเห็นที่ 32 ความต่อเนื่องของการเกิดดับของธรรมต่างๆ   จิต มโน วิญญาณ เวทนา สัญญา ตามปฎิจสมุปบาท เพราะสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณเพราะวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป เพราะนามรูปเป็นปัจจัย จึงมีสฬายตนะ(ตาหูจมูกลิ้น กาย ใจและอาตยนภายนอก) เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย จึงมีผัสสะ เพราะผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา เมื่อพิจารณาอาหารของอวิชชา จาก อวิชชาสูตร คือนิวรณ์ 5  ก็จะเห็นว่า นิวรณ์5 ในจิต ทำให้เกิดอวิชชา เกิด สังขาร เกิดวิญญาณ ตามปฎิจสมุปบาท ความเกิดดับ ของ จิต ดู ตาม สติปัฎฐาน 4 หมวด จิต ความเกิดดับ ของกาย ดู ตาม สติปัฎฐาน 4 หมวด กาย ความสัมพันธิ์ของกายจิต การเกิดของกายและจิต  ตามวิปัสสนาญาณ คือ กายของเรานี้แล มีรูปประกอบด้วยมหาภูต ๔ เกิดแต่มารดาบิดา เติบโต ขึ้นด้วยข้าวสุกและขนมสดไม่เที่ยง ต้องอบ ต้องนวดฟั้น มีอันทำลายและกระจัดกระจายเป็น ธรรมดาและวิญญาณของเรานี้ ก็อาศัยอยู่ในกายนี้ เนื่องอยู่ในกายนี้ ดูกรมหาบพิตร เปรียบเหมือน แก้วไพฑูรย์อันงาม เกิดเองอย่างบริสุทธิ์ แปดเหลี่ยม นายช่างเจียระไนดีแล้ว สุกใสแวววาว สมส่วนทุกอย่าง มีด้ายเขียวเหลืองแดงขาวหรือนวลร้อยอยู่ในนั้น บุรุษมีจักษุจะพึงหยิบ แก้วไพฑูรย์นั้นวางไว้ในมือแล้วพิจารณาเห็นว่า แก้วไพฑูรย์นี้งาม เกิดเองอย่างบริสุทธิ์ แปดเหลี่ยม นายช่างเจียระไนดีแล้ว สุกใสแวววาว สมส่วนทุกอย่าง มีด้ายเขียวเหลืองแดง ขาวหรือนวลร้อยอยู่ในแก้วไพฑูรย์นั้น http://84000.org/tipitaka/read/?9/131-138/101-112 พระพุทธเจ้ากล่าวว่า ปฎิจสมุปบาทนี้ พิจารณาที่ กายและจิต นี้ (บางคนเข้าใจว่าปฎิจสมุปบาทคือ พิจารณาที่จิตอย่างเดียวซึ่งผิดจากคำสอนพระพุทธเจ้า) ศึกษา  ปฎิจสมุปบาท ที่กายและที่จิตจาก มหาวรรคที่ ๗ ๑. อัสสุตวตาสูตรที่ ๑ http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=16&A=2519&Z=2566&pagebreak=0 ๒. อัสสุตวตาสูตรที่ ๒ http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=16&A=2567&Z=2619&pagebreak=0 แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 55 00:04:49 แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 55 00:03:08 จากคุณ : aunemaek2 เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 00:00:31

ความคิดเห็นที่ 33 นึกว่าจะเข้ามาไม่ได้เสียแล้ว กว่าจะเข้ามาได้ก็ 3 ทุ่มเศษๆ ... ทบทวนอยู่หลายรอบ จึงสรุปออกมาตามความเข้าใจได้ดังนี้.... 1. จิตเป็นต้น (ชุดแรก) เพราะ ยังมีจิตอนุเสติ / มีสมันนาหารจิต ใน “นันทิใน (อุปาทานขันธ์)” >> (มหาตัณหาสังขยสูตร) 2. จิตเป็นต้น (ชุดแรก) ดับไป >> สันตติ << จิตเป็นต้น (ชุดใหม่) เกิดขึ้น กำหนดที่ ตัณหา ซึ่งก็สืบเนื่องมาจาก (1) อุปาทานขันธ์ ในอดีต (ปฏิจจสมุปบาท ครั้งที่แล้ว เมื่อ กายของสัมภเวสี เกิด นันทิในขันธ์) + อาหาร ๔ ปัจจุบันขณะ (ขณิกวาทะ + วิภัชชวาทะ) >> อุปาทาน ภพ ชาติ 3. ภูตา เกิดตรง ชาติ >> ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส และอุปายาส ครบ ๗ อาการ (จิตเป็นต้น ของ ข้อ. 2 ดับไป) >> เป็นสัมภเวสี รอเกิดใหม่ 4. เพราะมี อนุสัย ๓ อันเกิดแต่ เวทนา ๓ เมื่อ สัมภเวสี เกิด ผัสสะ อีก >> ก็จะ มีจิตอนุเสติ / มีสมันนาหารจิต อีก >> เกิด จิต มโน วิญญาณ + ดวงหนึ่งเกิดขึ้น (จิต มโน วิญญาณ ) ดวงหนึ่งดับไป (จิต มโน วิญญาณ ) (เกิด ปฏิจจสมุปบาท ๑๑ อาการ ๑๒ กระบวนธรรม) ในกลางคืนและกลางวัน เป็น วัฏฏะ เช่นนี้เรื่อยไป จนกว่าจะเป็น สุวิมุตติจิต ... ^^^^^^ ครูพิจารณาด้วย แล้วกรุณาอย่าตอบว่า “ตัวไม้สอนช่างไม้” เพราะเพิ่งจะเป็นช่างไม้ฝึกหัดตะกี๊นี้เอง โดยการตามดูอาการของจิตไปสักระยะ ... เกือบจะเป็น “ช่างมันเถอะ” อยู่แล้ว ... แต่สัญญาย่อมเป็นสัญญา ... ดังนั้น ขอคำตอบชัดๆ “Yes” or “No” + คำอธิบายเพิ่มเติม please please ....)              ***********************************************                          ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^                   ปัญหา ที่ ทุกคน น่าจะ ละเลย (เพราะเหตุใดนั้น)  อยู่ที่        นิยาม  ความหมายของคำว่า  อัตตา  -- อนัตตา -- และ อัตตวาทุปาทาน                                            กล่าวคือ อัตตา  -- คือ มิจฉาทิฏฐิ ว่า มีอัตตา ในสิ่งที่ไม่ใช่อัตตา อนัตตา -- เป็น "คำปฏิเสธด้วย อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ" ว่า  มีอัตตา ใน สิ่งที่ไม่ใช่อัตตานั้น อัตตวาทุปาทาน  = เพลิน (เพราะอวิชชา) + วาทะ (คำพูดเป็นผลของ (ความรู้สึกประเภท สำคัญมั่นหมาย อันเป็น สัญญาวิปลาส ว่า) + นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็น ตัวตนของเรา สัมมาทิฏฐิในองค์มรรค  ที่พระโสดาบัน (ผู้ถึงกระแส แห่งทางสายกลาง) ท่านสมบูรณ์  (แต่สมัย พระธัมมานุสารี - พระสัทธานุสารี ยังไม่สมบูรณ์) เนื่องกับ  สัมมาทิฏฐิ ๒  คือ สาสวาสัมมาทิฏฐิ  (ไม่ตรัส สาสวามิจฉาทิฏฐิ) กับ   อนาสวาสัมมาทิฏฐิ                                       ล้วน เนื่องกับ                                       *********                                         จิต  คือ ?                                        ******** ---- เช่น ที่ตรัส คำว่า จิตนี้เป็นประภัสสร ฯ ---- เช่น ที่ตรัส คำว่า สุวิมุตตจิต ---- เช่น ที่ตรัส คำว่า จิตเป็นต้นนั้น (ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง) เกิดขึ้น (ชุดหนึ่งหรือดวง)หนึ่งดับไป  (ตลอดหรือทั้งใน) กลางคืนและกลางวัน ฯ ---- เช่น ที่ทรงอุทานว่า "จิตนี้ลุถึงความเป็นธรรมชาติบริสุทธฺ ที่อะไรๆ ปรุงแต่งมันไม่ได้อีกต่อไป  เพราะมันหมดอยากทุกๆ อย่าง          พุทธภาษิต --"แต่จะเข้าไปยึดถือเอาจิตโดยความเป็นตน  หาชอบไม่"                                                ดังนั้น เวลา แปลพระพุทธภาษิต อัสสุตวตาสูตร  จึง ขึ้นกับว่า "คณะผู้แปล  หรือ ผู้แปล"  มี "ความเข้าใจ  พยัญชนะและ เนื้อความ ที่ตรัสนั้น อย่างไร?                             ผม เสนอ  สำนวนแปล "รวมๆ"  ดังนี้ ---   จิตเป็นต้น (คือ สิ่ง  ที่ ทรงเรียกว่า จิตก็ดี  มโนก็ดี วิญญาณก็ดี) นั้น   (ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง  = สันตติ แบบ ?) เกิดขึ้น (ชุดหนึ่งหรือดวง = ที่สันตติแบบ? ---- แล้ว "จิต นั้น" ที่ ตามมาคือ คำว่า) "หนึ่งดับไป"  ดับ แบบไหน?                                   แล้ว ตามด้วย  ที่ตรัสว่า                      (ตลอดหรือทั้งใน) กลางคืนและกลางวัน ฯ                                                    จนกว่า จะ  ไม่ เป็นเช่นที่ตรัสนั้นอีก  ----- แบบ ---- แบบ ที่ ๑  อวิชชา นั่นแหละ เป็น คติ (เครื่องไป)  ของสัตว์เหล่านั้น   กับ แบบที่ ๒  วิชชา นั่นแหละ  ไม่เป็น คติ (เครื่องไป)  ของสัตว์เหล่านั้น   แบบที่ ๒  -- ตาม วาเสฏฐสูตร ฯ  ชื่อว่า เป็นผู้เห็นซึ่งปฏิจจสมุปบาท  เป็นผู้ฉลาดใน วิบากแห่งกรรม (มโนสัญญา ในรูป เสียง กลิ่น รส สิ่งสัมผัสกาย ธัมมารมณ์ (เช่น รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ) --หรือ   มโนสัญเจตนาหาร  เหตุคือ มโนสัญเจตนา                                  ข้างบน  ยัง = “ตัวไม้สอนช่างไม้” ฉะนั้น  การตอบคำถาม ประเภทนี้  ผู้ถาม ผู้ตอบ  ควรมี สัญญา สอดคล้อง ด้วย "วิสัยทัศน์ คือ  มี สัมมาทิฏฐิ  ตรงตามที่ ท่านผู้รู้ยิ่ง คือ พระบรมศษสดา ตรัสชี้ไว้" (ส่วนจะสัญญาแบบ สัญชานาติ หรือ อภิชานาติ -- ก็ต้องเนื่องกับ  สัญญา (วิปลาส หรือ ไม่วิปลาส) เกิดก่อน   ญาณ (ปัญญษ) เกิดทีหลัง --เช่นกัน) ดังนั้น ท่านหลังไมค์ -- กำหนด สัญญา ของตนเองก่อน ได้ ตรงตามเป็นจริง (ไม่ว่าขั้นไหน + ไม่ประมาท = “ตัวไม้สอนช่างไม้”) จากนั้น จึงค่อย   กำหนด "คำพูด - วาทะ  เป็น ผลของ สัญญา  (ที่ เกิดก่อน  ญาณ ปัญญา รวมทั้ง อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ  เช่นพระบรมศาสดา) จบความนำ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 07:39:24

ความคิดเห็นที่ 34 อุปมา  เพื่ออุปมัย "ลุกโพลงๆ" คือ สันตติ  ตามผัง ที่เสนอ                          ************************** สันตติ  แปลว่า หรือ มีความหมาย -- ตาม อาการ ของ สิ่งนั้น  ยังไง                  ตามสำนวนแปลแบบ ที่ผม เสนอ (เสนอ ป่า) ไว้ว่า ---   จิตเป็นต้น (คือ สิ่ง  ที่ ทรงเรียกว่า จิตก็ดี  มโนก็ดี วิญญาณก็ดี) นั้น  (ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง  = สันตติ แบบ ?) เกิดขึ้น (ชุดหนึ่งหรือดวง = ที่สันตติแบบ? ---- แล้ว "จิต นั้น" ที่ ตามมาคือ คำว่า) "หนึ่งดับไป"  ดับ แบบไหน?                                  แล้ว ตามด้วย  ที่ตรัสว่า                     (ตลอดหรือทั้งใน) กลางคืนและกลางวัน ฯ     ******************************************************* สันตติ เป็น ชื่อ  บุคคล http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=20&p=9 "อานนท์ เธอจงดูสันตติมหาอำมาตย์ ในวันนี้เอง ฯ กับ จึงตรัสพระคาถานี้ว่า "กิเลสเครื่องกังวลใด มีอยู่ในกาลก่อน เธอจงยังกิเลสเครื่องกังวลนั้นให้เหือดแห้งไป กิเลสเครื่องกังวล จงอย่ามีแก่เธอในภายหลัง, ถ้าเธอจักไม่ยึดถือขันธ์ ในท่ามกลาง จักเป็น ผู้สงบระงับ เที่ยวไป." จบความนำ *****************************************************                                         ท่านหลังไมค์ เข้าใจ  "อาการ" "แห่ง จิต มโน วิญญาณ"  ที่ กายนี้ (อัสสุตวตาสูตร)  อย่างไร?  เมื่อ  เนื่องกับ เหตุ ๔ ? -- เมื่อ ใช้ คำว่า "สันตติ"                                     อุปมา อุปมัย จิตเป็นต้น อุปมาดั่งคือ ลูกไฟ (เช่นผ้าชุบน้ำมันเป็นก้อนกลม  จุดติดแล้ว "ลุกโพลงๆ" เป็น ดวงไฟ  ปรากฎ  อาการ คือ สว่าง (ผุดผ่องแบบนั้น)  --- ที่กายนี้  อันประกอบอยู่ด้วย ธาตุ ๔ (มหาภูติ / คุณสมบัติของธาตุ)  (ตลอดหรือทั้งใน) กลางคืนและกลางวัน ฯ              กำหนด ตั้งแต่  มหาตัณหาสังขยสูตร -----  จนถึง ---- จูฬสุญญตสูตร                                      ****************                 อุปมา  เพื่ออุปมัย "ลุกโพลงๆ" คือ สันตติ  ดังผัง                             เส้น ๑ เส้น (หรือ จุดๆๆ = "ลุกโพลงๆ" คือ สันตติ)   --- อุปมา ที่ เจ้าชายสิทธัตถะ (โลกีย)  พระโพธิสัตว์สิทธัตถะ (กำลังจะข้าม โคตรภู)  พระสัมมาสัมพุทธเจ้า  (โลกกุตตร ขั้น ปรมานุตตรสุญญตา) |...........|.................................................................|.......................| ^^^^^^                                                                  ^^^^^^^^^^^ เส้นตรงนี้คือ เจ้าชายสิทธัตถะ (โลกีย)                              เส้นตรงนี้คือ พระ พุทธเจ้า (มหาตัณหาสังขยสูตร)                                                  (จูฬสุญญตสูตร) ^^^^^^                                                                  ^^^^^^^^^^^ จิตเป็นต้น เกิดดับ                                                         สุวิมุตตจิต ตกลง สันตติ   ท่าน กำหนด แบบ ?  คือ  มี อาการ อย่างไร? กำหนด ก่อน  แล้วค่อยมาถึง  “Yes” or “No” + คำอธิบายเพิ่มเติม please please .... จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 07:56:31

ความคิดเห็นที่ 35 ชีวิต คือความเป็นอยู่ ของแต่ละบุคคล ย่อมไม่เหมือนกัน การดำรงอยู่ของพระบรมศาสดา ย่อมแตกต่างจากเราๆท่านๆ อย่างแน่นอน อริยสัจ ๔ คือความจริงแท้ หรือความจริงอันประเสริฐ ๔ อย่าง ไม่ใช่การประเมิน การเดา การคาดคะเน การเชื่อตาม การดูการฟังตามตัวอักษร แต่กำหนดได้ด้วย พระพุทธพจน์ทรงชี้แนะ สิ่งที่ยังมีเวทนา อันมีในร่างกายที่ยาววาหนาคืบ อันประกอบด้วยสัญญาและใจนี่เอง คำว่าจิต ว่าวิญญาณ ว่ามโน ไม่ใช่อย่างเดียวกัน แต่เป็นสิ่งเดียวกัน คือเป็นนามธาตุเช่นเดียวกัน (หมายถึง วิญญาณธาตุนั่นเอง) http://www.facebook.com/luangtaf สาธุ ! แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 55 10:52:09 แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 55 10:35:49 จากคุณ : หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 10:34:45

ความคิดเห็นที่ 36 ตอบความเห็น ๒๗ ดูข้อว่าด้วยสังขาร กะตะเม จะ ภิกขะเว สังขารา, ภิกฺษุ ท. ! สังขารเป็นอย่างไร ? หมู่แห่งเจตนาหก อันเป็นไปในกายเหล่านี้ คือ รูปะสัญเจตนา คิดนึกในรูป สัททะสัญเจตนา คิดนึกในเสียง คันธะสัญเจตนา คิดนึกในกลิ่น ระสะสัญเจตนา คิดนึกในรส โผฏฐัพพะสัญเจตนา คิดนึกในสัมผัส ธัมมะสัญเจตนา คิดนึกในธรรมารมณ์. อิเม วุจจันติ ภิกขะเว สังขารา, ภิกษุ ท. !  นี้ เรียกว่า สังขารทั้งหลาย. สํ. ๑๗ / ๗๔ / ๑๑๖ คนทั่วไปกล่าวกันว่าสังขาร เพราะอาศัยความหมายอะไร ? เพราะกิริยาที่ปรุงแต่งให้สำเร็จรูป มีอยู่ในสิ่งนั้น สิ่งนั้น ย่อมปรุงแต่งรูป ให้สำเร็จเพื่อความเป็นรูป ย่อมปรุงแต่งเวทนาให้สำเร็จเพื่อความเป็นเวทนา ย่อมปรุงแต่งสัญญา ให้สำเร็จเพื่อความเป็นสัญญา ย่อมปรุงแต่งสังขาร ให้สำเร็จเพื่อความเป็นสังขาร ย่อมปรุงแต่งวิญญาณ ให้สำเร็จเพื่อความเป็นวิญญาณ. เพราะกิริยาที่ปรุงแต่งรูป ให้สำเร็จเพื่อความเป็นรูป เป็นต้นนั้น เช่นนั้น, ดังนั้น สิ่งนั้น จึงถูกเรียกว่า สังขารทั้งหลาย. จิต-คิดนึกปรุงแต่งให้สำเร็จรูป ซึ่งเป็นไปเพื่อเกิดผัสสะที่ ๒ เพราะความมีอวิชชา (พึงกำหนดดูจิตของท่านเอง) ว่า เป็นเช่นนั้นหรือไม่ สาธุ ! แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 55 11:49:55 จากคุณ : หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 11:08:51

ความคิดเห็นที่ 37 คคห 35 ชีวิต คือความเป็นอยู่ ของแต่ละบุคคล ย่อมไม่เหมือนกัน ฯ *********************************** ^^^^ ขึ้นกับว่า  "กำหนด"  "ข้อความเหล่านั้น"  ด้วย ปัญญา อะไร   และ ปัญญานั้น  เนื่องกับ "ฐานะ อะไรด้วย (เช่น ฐานะ พระบรมศษสดา กับ ฐานะ อัครสาวกเบื้องขวา คือ พระสารีบุตร เป็นอาทิ) ปัญญา  ขั้น อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ  ตรัสให้ สาวก เข้าถึง ปรมานุตตรสุญญตา  ตามจูฬสุญญตสูตร ตรง ที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา  รักฒามา คือ รู้ชัดว่า (เจโตสมาธิที่ไม่มีนิมิต สิ้นอาสวะแล้วนั้น)  ไม่ว่างอยู่อย่างเดียว คือ ความเกิดแห่ง อายตนะหก  ที่อาสัยกายนี้เท่านั้น  เพราะมีชีวิตเป็นปัจจัย ฯ พระอริยสาวก เหล่านั้น ที่ นั่งอยู่ต่อหน้าพระพักตร์  แบบ "ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเราตถาคต" ---           ถ้า "หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง) "  นั่งร่วมอยู่ด้วย"   "หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง)" ยังจะ  "รู้สึกในใจ"  ดังข้อความ ที่เสนอว่า "ชีวิต คือความเป็นอยู่ ของแต่ละบุคคล ย่อมไม่เหมือนกัน ฯ"   ไหม?            ************************************** การสนทนาธรรม หรือ แสดงธรรมะ ฯ "ตาม ใบไม้กำมือเดียว  ที่ทรงอุปมา" นั้น ถ้า ใคร ยัง "สำคัญว่า "ชีวิต คือความเป็นอยู่ ของแต่ละบุคคล ย่อมไม่เหมือนกัน ฯ" ก็ ย่อม ต่างกับ " ไม่สำคัญแล้วว่า-- ชีวิต คือความเป็นอยู่ ของแต่ละบุคคล ย่อมไม่เหมือนกัน ฯ" แต่เพราะ "ต่างก็ไม่มี เจโตปริยญาณ"  จึง ทำให้ "รู้ไม่ได้ว่า"  ใคร สำคัญ หรือไม่สำคัญ  ในสิ่งนั้นๆ" อย่างไรก็ตาม -- ตรัสไว้ว่า (จากความจำ) --ปัญญา  รู้ได้จากการสนทนาธรรม ---                                   --- ปัญญา (๓)  รู้ได้จากการสนทนาธรรม --- จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 16:23:32

ความคิดเห็นที่ 38 คคห 36 อ้าง ความหมายของ "สังขาร" ตามพระสูตรนั้นว่า --ฯลฯ ย่อมปรุงแต่งวิญญาณ ให้สำเร็จเพื่อความเป็นวิญญาณ. ********************************************************* ^^^^ ถ้าตรงกับพระบาลี ----   ขนฺธ  สํ ๑๗/๑๐๖/๑๕๙ ตามที่ท่านพุทธทาสแปลไว้ใน อริยสัจจากพระโอษฐ์ ภาคต้น หน้า ๑๙๙ ภิกษุทั้งหลาย  "เพราะกิริยา  ที่ปรุงแต่ง ให้สำเร็จรูป  มีอยู่ ในสิ่งนั้น  (คือ กายนี้ -ธาตุ ๔ ทรงเรียกว่า จิตบ้าง  มโนบ้าง วิญญาณบ้าง) เช่นนี้แล  สิ่งนั้น  (กิริยาที่ปรุงแต่งให้ เกิดสิ่งนั้นสำเร็จรูปขึ้น ในกรณีนั้นๆ)  จึงถูกเรียกว่า  สังขาร ตกลง สังขาร พระสูตรที่ตรัสนี้ คือหรือได้แก่ ---- กิริยาที่ปรุงแต่งให้ เกิดสิ่งนั้นสำเร็จรูปขึ้น ในกรณีนั้นๆ "ให้สำเร็จรูปขึ้น"   ที่ กายนี้ -ธาตุ ๔ ทรงเรียกว่า จิตบ้าง  มโนบ้าง วิญญาณบ้าง) ใช่หรือไม่? กิริยา =  อาการ  คือ สังขาร กายนี้ - ธาตุ ๔ ทรงเรียกว่า จิตบ้าง  มโนบ้าง วิญญาณบ้าง (อัสสุตวตาสูตร)  จึง "มี สังขาร คือ --- กิริยา =  อาการ  ตามที่ตรัส ว่า สิ่งนั้น ย่อมปรุงแต่งอะไร  ให้เป็นของสำเร็จรูป ^^^^ สิ่งนั้น (อวิชชา มั๊ง) ย่อมปรุงแต่งอะไร (กาย วาจา  ใจ มัง) ให้เป็นของสำเร็จรูป(ขึ้น ที่ กายนี้ - ธาตุ ๔ ทรงเรียกว่า จิตบ้าง  มโนบ้าง วิญญาณบ้าง) สิ่งนั้น ย่อมปรุงแต่งอะไร  ให้เป็นของสำเร็จรูป  (แล้วตรัสต่อไปว่า) สิ่งนั้น ย่อมปรุงแต่ง รูป        ให้สำเร็จรูป  เพื่อความเป็น รูป สิ่งนั้น ย่อมปรุงแต่ง เวทนา   ให้สำเร็จรูป  เพื่อความเป็น เวทนา สิ่งนั้น ย่อมปรุงแต่ง สัญญา  ให้สำเร็จรูป  เพื่อความเป็น สัญญา สิ่งนั้น ย่อมปรุงแต่ง สังขาร  ให้สำเร็จรูป  เพื่อความเป็น  สังขาร (สังขารหก คือ เจตนาหก ได้แก่ สัญเจตนาคือความคิดนึกใน อายตนะนอกหก) สิ่งนั้น ย่อมปรุงแต่ง วิญญาณ  ให้สำเร็จรูป  เพื่อความเป็น วิญญาณ                                        ข้อความที่ตรัสข้างบน ตรงไหน จึงทำให้ หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง)  ยังเสนอว่า                          --จิต-คิดนึกปรุงแต่งให้สำเร็จรูป -----                       ดู ทุกๆ สำนวนแปล  ครับ  เพื่อความไม่ประมาท จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 16:41:27

ความคิดเห็นที่ 39 สิ่งนั้น ย่อมปรุงแต่ง สังขาร  ให้สำเร็จรูป  เพื่อความเป็น  สังขาร สิ่งนั้น  คือ ?  อวิชชา  หรือ จิต ? (๑) อวิชชา คือ ความมืดอะนใหญ่หลวง (กำหนดที่ จิตนี้ประภัสสร ที่เข้าถึงความเศร้าหมองแล้ว เพราะอุปกิเลสจรมา คือ นิวรณ์ อันเป็น   อาหาโร "เหตุ" ของ อวิชชา) (๑) สิ่งนั้น คือ อวิชชา --- ปรุงแต่ง --- สังขาร คือ เจตนาหก คือ สัญเจตนาหก  ได้แก่ ความคิดนึกในเรื่องรูป หรือรูป  เสียง กลิ่น รส สิ่งสัมผัสกาย  ใน ธรรมารมณ์ (ของจอต หรือ ของมโน หรือ ของ วิญญาณ -- ตามที่พระสารีบุตร เสนอว่า ถ้าเกิด สมันนาหารจิต ความปรากฎแห่งส่วนของวิญญาร ย่อมมี) ให้ สำเร็จรูปขึ้น เพื่อความเป็นรูป  เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ กำหนด ตาม อาหาร ๔  / สัมภเวสี - ภูตา / เนื่องกับ กระแสปฏิจจสมุปบาทสายเกิด (สมุทัย)  เกิด ชาติ  อาการที่ ๑๑  แล้ว มีสามัญลักษณะคือ  (ทุกข์ ได้แก่) ชรา มรณะ ฯ --- สังขารคือ กระแสปฏิจจสมุปบาทสายเกิด  จึงเกิดขึ้นพร้อม  คือเกิด (สมุทัย) กองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมี ด้วยอาการอย่างนี้                       --- ปัญญา (๓)  รู้ได้จากการสนทนาธรรม --- ป่า + ต้นไม้ ที่ ผม เซนเถรวาทฯ เสนอ กับที่ หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร  เสนอ สาธุชน  พึง พิจารณา สอบทาน ด้วย ยถาภูตสัมมัปปัญญา + มีัสติสมาธิปัญญาสัมปชัญญะ ว่า --พระพุทธเจ้า ยังทรงยังอยู่---                                          ดังนั้น อย่าด่วนเชื่อ  ที่ผมเสนอด้วย  ที่ อื่นจากผมเสนอด้วย  ตาม กาลามสูตร                   ******************************                                         หมายเหตุ                --- ปัญญา (๓)  รู้ได้จากการสนทนาธรรม --- ป่า  คือ ข้อความที่ผมเสนอ คือ ปัญญาใด แห่งปัญญา ๓  ที่ ผมต้องมี แล้วจึงเสนอ แต่ ต้องไม่อวด และประมาท ใน ฐานะของตนเองว่า  อาสัย การตรัสรู้ของพระบรมศาสดาพระองค์นี้ ผม จึง เสนอ ต้นไม้  (ที่ มีใบ้ไม้ ตาม ที่ทรงอุปมาไว้ ใบไม้ในกำมือ) คือ พระพุทะภาษิตแปลไทยฯ                                                 สรุป คำว่า  "จิต-คิดนึกปรุงแต่งให้สำเร็จรูป" --- หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร ชัวร์ หรือ มั่วนิ่ม ครับ  เมื่ออ้าง พระสูตร ๒ พระสูตร / ผมก็อ้างเช่นกัน  แต่ น่าจะ คนละสำนวนแปล จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 16:55:23

ความคิดเห็นที่ 40 กลับมาที่ ประเด็น กระทู้                          อุปมา  เพื่ออุปมัย "ลุกโพลงๆ" คือ สันตติ  ดังผัง                            เส้น ๑ เส้น (หรือ จุดๆๆ = "ลุกโพลงๆ" คือ สันตติ)   --- อุปมา ที่ เจ้าชายสิทธัตถะ (โลกีย)  พระโพธิสัตว์สิทธัตถะ (กำลังจะข้าม โคตรภู)  พระสัมมาสัมพุทธเจ้า  (โลกกุตตร ขั้น ปรมานุตตรสุญญตา) -- |<--ความโพลงแห่งอายตนะหกที่อาสัยกายนี้ (อัสสุตวตาสูตร) เพราะมีชีวิต --->| |...........|.................................................................|.......................| ^^^^^^                                                                  ^^^^^^^^^^^ เส้นตรงนี้คือ เจ้าชายสิทธัตถะ (โลกีย)                              เส้นตรงนี้คือ พระ พุทธเจ้า (มหาตัณหาสังขยสูตร)                                                  (จูฬสุญญตสูตร) |^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^| จิตเป็นต้น เกิดดับ                                                         สุวิมุตตจิต                   *******************************                    ท่านหลังไมค์  กำหนด (อาการ) สันตติ แบบไหน                                           (๑) กำหนด อาการ สันตติ แบบ จิตเป็นต้น อุปมาดั่งคือ ลูกไฟ (เช่นผ้าชุบน้ำมันเป็นก้อนกลม  จุดติดแล้ว "ลุกโพลงๆ" เป็น ดวงไฟ  ปรากฎ  อาการ คือ สว่าง (ผุดผ่องแบบนั้น)  --- ที่กายนี้  อันประกอบอยู่ด้วย ธาตุ ๔ (มหาภูติ / คุณสมบัติของธาตุ)  (ตลอดหรือทั้งใน) กลางคืนและกลางวัน ฯ             กำหนด ตั้งแต่  มหาตัณหาสังขยสูตร -----  จนถึง ---- จูฬสุญญตสูตร                                                  หรือ                                       (๒) กำหนด อาการ สันตติแบบ กายนี้ (มหาภูติธาตุ ๔) -- รูปขันธ์  ที่ มี (นามขันธ์ ได้แก่) สิ่งหนึ่ง มีอาการเป็นความประภัสสร (ก่อนต้อนรับนิวรณ์ครั้งแรกสุดๆ) แล้ว ทรงเรียก สิ่งนั้น (นามขันธ์ว่า) จิตบ้าง  มโนบ้าง วิญญาณบ้าง               กำหนด ตั้งแต่  มหาตัณหาสังขยสูตร -----  จนถึง ---- จูฬสุญญตสูตร                                                หรือ                            (๓) กำหนดอาการ สันตติ แบบ จิตเป็นต้น คือ นามขันธ์  อุปมาดั่งคือ ลูกไฟ (รูป)+ ที่มีอาการเป็นความประภัสสร (นาม) ก่อนต้อนรับนิวรณ์ครั้งแรกสุดๆ) แล้ว ทรงเรียก สิ่งนั้น (รูปนามขันธ์ ที่กายนี้ ตามอัสสุตวตาสูตรว่า) จิตบ้าง  มโนบ้าง วิญญาณบ้าง                                               หรือ ฯลฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 17:10:51

ความคิดเห็นที่ 41 ทีนี้ กำหนด จิตธาตุ มโนธาตุ วิญญาณธาตุ (อัสสุตวตาสูตร + ธาตุวิภังคสูตร) ที่ เนื่องกับ หมู่ วิญญาณหก "ในฐานะ อายตนะในหก"  "ตั้งแต่ มหาตัณหาสังขยสูตร -----  จนถึง ---- จูฬสุญญตสูตร)                       กำหนด ตาม มหานิทานสูตร + มหาตัณหาสังขยสูตร อายตนะในหก"  (สฬายตนะ) มี เพราะมี นามรูป (เวทนาสัญญาเจตนาผัสสะมนสิการ มหาภูติสี่ อุปาทายรูป) --- หรือ ------  เพราะมี นามรูป เป็นปัจจัย จึงมี สฬายตนะ ----                                        แปลว่า สิ่งนั้น (?  กำหนด ที่สัมภเวสี -ภูตา)  ปรุงแต่ง (สังขาร) นามรูป ให้ สำเร็จรูป ขึ้นเป็นอายตนะในหก ---- ใช่หรือไม่ --- ถ้าใช่ --- ก็ ที่ กายนี้ (ประกอบด้วยมหาภูตธาตุ ๔ ที่เรียกว่า จิตบ้าง  มโนบ้าง  วิญญาณบ้าง)  ใน ปัจจุบันนธรรมนั้น ------                   กำหนด สันตติ แบบไหน? (ขณิกวาทะ  วิภัชชวาทะ แบบไหน?)                               เมื่อ ตั้งต้น ณ ปัจจุบันขณะ คือ อวิชชา (อนุสัย อาสวะ สังโยชน์) ---- เหตุ ปัจจุบันขณะ --- ปรุงแต่ง (สังขาร) ---- กายนี้ (อัสสุตวตาสูตร) --- คือ  นามรูป --ได้แก่ เวทนาสัญญา (สังขารคือ) เจตนา ผัสสะ มนสิการ (ชนิด จิตอนุเสติในสิ่งใด) รุปธาตุ ๔และอุปาทายรูป -- ให้ สำเร็จรูปขึ้น  เป็น นามรูป ---- ที่สัมภเวสี คือ กายนี้ (อัสสุตวตาสูตร)  ----- 4 บรรทัดบน  คือ  สังขาร คือ นามรูป เพราะ  อวิชชา เป็นปัจจัย ---- เหตุ ปัจจุบันขณะ --- นามรูป  ข้างบน (สังขารแบบหนึ่ง)  มี เพราะ มีอะไรอยู่หนอ พระพุทธองค์ ปริวิตก ก่อนตรัสรู้ว่า เพราะ วิญญาณ นั่นแล มีอยู่  นามรูป  จึงได้มี ููู^^^^^ วิญญาณ ? (วิญญาณธาตุ ที่ เนื่องกับ อายตนะในหก - วิญญารขันธ์ทั้ง ๖) กำหนดที่ ? (พระสูตรไหน? = ---- เหตุ ปัจจุบันขณะ --- เกิดผล คือ นามรูป --  เพราะมี อวิชชา เป็นปัจจัย ---- กำหนดตาม ที่ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความรู้แจ้งอย่างยิ่งด้วยปัญญา ได้เกิดขึ้นแก่เรา  พระโพธิสัตว์ ฐานะ จอมศาสดาพระองค์นี้" ว่า                วิญญาณนี้  ย่อมเวียนกลับ จากนามรูป  ย่อมไม่เลยไปอื่น         (กำหนด ตาม อัสสุตวตาสูตร + มหาตัณหาสังขยสูตร + จูฬสุญญตสูตร)                                        ตกลง นามรูป  คือ เหตุ  ให้มี วิญญาณ (ที่ตรัสว่า วิญญาณนี้  ย่อมเวียนกลับ จากนามรูป  ย่อมไม่เลยไปอื่น) เมื่อมี วิญญาณ เช่นที่ตรัสแล้ว จึงมี นามรูป ---- สฬายตนะ ---                                 2 บรรทัดบน  ก็ ล้วน เนื่องกับ |<--ความโพลงแห่งอายตนะหกที่อาสัยกายนี้ (อัสสุตวตาสูตร) เพราะมีชีวิต --->| |...........|.................................................................|.......................| ^^^^^^                                                                  ^^^^^^^^^^^ เส้นตรงนี้คือ เจ้าชายสิทธัตถะ (โลกีย)                              เส้นตรงนี้คือ พระ พุทธเจ้า (มหาตัณหาสังขยสูตร)                                                  (จูฬสุญญตสูตร) |^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^| จิตเป็นต้น เกิดดับ                                                         สุวิมุตตจิต ใช่หรือไม่ ถ้าใช่                                   สันตติ  กำหนดที่ ? สันตติ กำหนด ตามที่ ทรงปริวิตก ---> นามรูป <---> วิญญาณ --> นามรูป (สฬายตนะ) เป็น  "โยนิ"   ---แห่ง  อิทัปปัจจยตา แห่ง กายนี้ (อัสสุตวตาสูตร) เพราะมีชีวิต เป้นปัจจัย (มหานิทานสูตร -- จูฬสุญญตสูตร)          เพราะ  มี อวิชชา (ความไม่รู้ ปฏิจจสมุปบาท หรือ อริยสัจ)  นั่นเอง                                          สรุป ๑ เจตสิก (นามรูป) ประกอบ จิต (= กายนี้ - อัสสุตวตาสูตร) --- จึง สำคัญกว่า  "จิตประกอบด้วยเจตสิก  (ปริยัติธรรม แบบ อภิธัมมัตถสังคหะ) ถ้า ท่านหลังไมค์  มีสัญญา ตรงกับ  ทีผม  เสนอป่า + ต้นไม้ ตามที่เสนอ ข้างบน (๑) ลองสรุปเองได้หรือไม่ว่า ผมจะ ตอบ “Yes” or “No” + คำอธิบายเพิ่มเติม please please .... จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 17:38:22

ความคิดเห็นที่ 42 ผม มีสัญญา  ว่าด้วย สันตติ หลาย สัญญา (ตามสมัยนั้นๆ  ที่ ศึกษา ฯ แล้ว คือ ความรู้ ความเข้าใจในสมัยนั้นๆ"                         สัญญา -- สันตติ ข้างบน ที่ผมเสนอ                                        ตรง คำว่า     ---> นามรูป <---> วิญญาณ --> นามรูป (สฬายตนะ) ---- เป็น  "โยนิ" (origin)                       ก็ กำหนดที่ กายนี้ (อัสสุตวตาสูตร)  ตาม ผัง (คคห 40)                                                    ตราบใด ที่ ยังไม่ บรรลุ --เส้นตรงนี้ คือ พระพุทธเจ้า ผู้ปรมานุตตรสุญญตา และเหล่าสาวกฯ ตามผัง อวิชชา  คือ ความมืดของจุดแต่ละจุด ที่ สันตติ ต่อๆๆๆๆ กัน = เส้น <--- กำหนดแบบ สัตว์ที่เกิดในครรภ์มารดา + สาสวาสัมมาทิฏฐิ (กำหนดที่เวทนา อันเป็นฝ่ายแห่งบุญมีอยู่ มิใช่ฝ่ายแห่งบุญมีอยู่ --- อำนวยวิบากแห่งขันธ์ + อวิชชา นั่นแหละ เป้น คติ (เครื่องไป) ของสัตว์เหล่านั้น) จุดแต่ละจุด  = กายนี้ คือ ธาตุ ๔ ที่ยังมีชีวิต เรียกสิ่งนั้น ว่า จิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง                  ***********************************    สันตติ ---- เมื่อกำหนดที่ จิต  จึงต้อง กำหนด  ตามที่ตรัส จิตทุกๆ พระสูตร  เช่น ---- เช่น ที่ตรัส คำว่า จิตนี้เป็นประภัสสร ฯ ---- เช่น ที่ตรัส คำว่า สุวิมุตตจิต ---- เช่น ที่ตรัส คำว่า จิตเป็นต้นนั้น (ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง) เกิดขึ้น (ชุดหนึ่งหรือดวง)หนึ่งดับไป  (ตลอดหรือทั้งใน) กลางคืนและกลางวัน ฯ ---- เช่น ที่ทรงอุทานว่า "จิตนี้ลุถึงความเป็นธรรมชาติบริสุทธฺ ที่อะไรๆ ปรุงแต่งมันไม่ได้อีกต่อไป  เพราะมันหมดอยากทุกๆ อย่าง         พุทธภาษิต --"แต่จะเข้าไปยึดถือเอาจิตโดยความเป็นตน  หาชอบไม่"                                                    และ                    "อานนท์ เธอจงดูสันตติมหาอำมาตย์ ในวันนี้เอง ฯ"                                จึงตรัสพระคาถานี้ว่า "กิเลสเครื่องกังวลใด มีอยู่ในกาลก่อน เธอจงยังกิเลสเครื่องกังวลนั้นให้เหือดแห้งไป กิเลสเครื่องกังวล จงอย่ามีแก่เธอในภายหลัง, ถ้าเธอจักไม่ยึดถือขันธ์ ในท่ามกลาง จักเป็น ผู้สงบระงับ เที่ยวไป." สรุปในสรุป ท่านหลังไมค์  ออกจาก กามสัญญาได้ (ออกจาก กิเลสเครื่องกังวลใด มีอยู่ในกาลก่อน เพราะ กามสัญญา ว่าด้วย จิตเกิดดับ ?" รู้ เห็น เข้าใจ (ด้วย?) ---- "นามรูป --- วิญญาณ ---- นามรูป" = อิทัปปัจจยตา (เพราะยังมี จิตอนุเสติในสิ่งใด) จึง ตามด้วย + ปฏิจจสมุปบาท ๑๑ อาการ ๑๒ กระบวนธรรม ที่ เร็วกว่าสายฟ้าแลบ (อาจาย์ชา สุภัทโท ใช้คำว่า ตกต้นไม้ ไม่รู้ว่า กิ่งไหนบ้างฯ เกิดปฏิจจฯสายเกิด  ไม่รู้ว่าอาการอะไรบ้าง ต้องอาศัย ปัญญาพระพุทธเจ้า) เมื่อ เห็น สันตติ แห่ง อาการ (ทางใจ)---- "นามรูป --- วิญญาณ ---- นามรูป" = อิทัปปัจจยตา (เพราะยังมี จิตอนุเสติในสิ่งใด) จึง ตามด้วย + ปฏิจจสมุปบาท ๑๑ อาการ ๑๒ กระบวนธรรม                  ผม เชื่อว่า  ท่าน จะมี สัญญา + ปัญญา ได้ว่า ผม จะตอบ   ตามที่ ถามว่า --- ดังนั้น ขอคำตอบชัดๆ “Yes” or “No” + คำอธิบายเพิ่มเติม please please ....) --อย่างไร? (“Yes” or “No”  นั่นแหละ) **********************************************************                     ผม ตอบ ท่านแล้ว + คำอธิบายเพิ่มเติม แล้ว  ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 17:57:47

ความคิดเห็นที่ 43 เสนอข้างบน เจอ หลังไมค์ ดังนี้ สันตติ ท่าน กำหนด แบบ ? คือ มี อาการ อย่างไร? จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง เกิดขึ้น คือ ดวงไฟที่ลุกโพลงอยู่ ก็ส่งต่อ (สันตติ) เปลวไฟ ไปยัง จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่งดวงใหม่ ... จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง ชุดที่แล้วก็ดับไป สืบเนื่องกันไปเช่นนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดเหตุปัจจัย หมดเชื้อไฟ ... VVVVV จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง เกิดขึ้น มี สันตติ สืบเนื่องมาจาก จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง ที่ดับไปครั้งก่อน ... เป็นลักษณะการสืบต่อของ สภาวธรรม แห่ง กายนี้ อันประกอบอยู่ด้วย มหาภูตธาตุ ๔ + รูปอาศัย และ นาม (เวทนา สัญญา เจตนา ผัสสะ มนสิการ) ของจิตชุดที่แล้ว สืบต่อ ไปยัง ธาตุ ๔ (มหาภูติ / คุณสมบัติของธาตุ) และ นาม (เวทนา สัญญา เจตนา ผัสสะ มนสิการ) ชุดต่อไป .. *********************************************************               ความรู้  (อาการ คือ) สันตติ แห่ง  จิตธาตุ หรือ ธาตุจิต             (ธาตุ แปลว่า ทรงอยู่เช่นนั้น กำหนด ที่อาการคือ สืบต่อ)                          กำหนดที่ พระพุทธภาษิต นี้ (สำคัญยิ่ง) (๑) จิตนี้ เป็นธรรมชาติแบบนั้น ที่ประภัสสร แล้วสูญเสียความประภัสสร เพราะอุปกิเลส (๒) ปุถุชนผู้ไม่มีการสดับ ย่อมไม่รู้ชัดซึ่งความจริงข้อนั้น (ตาม ๑) (๓) เพราะฉะนั้น  จิตตภาวนา  อานาปานสติ มีอานิสงส์ ๗ อย่าง ตามที่ทรงพยากรณ์ไว้  ย่อม ไม่มีแก่ ปุถุชน ไม่ว่าสมัยไหน ที่ไม่มีการสดับ (๔) ปุถุชน ที่ โชคดี เจอพระพุทะเจ้าพระธรรมที่ตรัสดีแล้วพระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดี เช่นพระเถระครั้งปฐมสังคายนา จะ สดับอย่างไร? จึง บรรลุ ฐานะ  อริยสาวกผู้มีการสดับ ย่อมรู้ชัด จิตประภัสสรพ้นวิเศษจากอุปกิเลส  จิตตภาวนา ย่อมมี ยกไว้        ************************************************                                                 ดังนั้น จิต ประภัสสร ชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ (ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต กำหนดตั้งต้นที่ มหาตัณหาสังขยสูตร - จูฬสุญญตสูตร) -----> แล้ว สูญเสียความเป็นประภัสสร เพราะ เจตสิกคือ อุปกิเลส เพราะ ไม่มีการสดับ เพราะเหตุคือ  ไม่มีอายตนะหก ที่ไม่ถูกฝาถูกตัว ----> ก็ยังคือ จิตสันตติ ------> อุปมาดังจุดที่ต่อๆๆๆๆๆ เป็นเส้น (เข้าใจปัจจุบันขณะ ย่อม เข้าใจ คำว่า เกิดแบบสันตติ ----  แบบ ที่ผม เสนอ ว่า -- ชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ (ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต) ---                                 5 บรรทัดบน โดยเฉพาะ  2 บรรทัดบน คือ  จิตที่ประภัสสร (ตามพุทธปัญญา ของจอมศาสดา)  มี อาการ สันตติ ตาม ที่ผมเสนอ                                    (ผมเสนอ ผิดได้เสมอ) ส่วนจะ เอามา กำหนดที่ สัมภเวสี - ภูตา --ก็ ได้  แต่ ก็ ยังอยู่ใน ผัง 40 ที่อุปมาเสนอ สอดคล้องกับ ที่ เสนอผมหรือไม่ ผมเดาว่า  อ่านที่ผมเสนอ "ทั้งหมด"  จะ มีสัญญาว่า สอดคล้องกับ ที่ เสนอผมหรือไม่ ******************************************************                    เข้าใจ ปัจจุบันขณะ   แบบ ที่ผม เสนอคำ ว่า ----> จิตชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ --- ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต) <-----                       ปัจจุบันขณะ = จิตประภัสสรสันตติ (จุดหนึ่ง แห่งเส้น คือ จิตสันตติ)                   แล้ว จิตประภัสสร ที่สันตติ (แบบที่ผมเสนอ ปัจจุบันขณะ)           เนื่องกับ "นามรูป --- วิญญาณ --- นามรูป"  (อิทัปปัจจยตา) หรือไม่                                  ผมเสนอว่า จิตประภัสสร ที่สันตติ  คือ นามธรรมที่ ไม่ว่างอยู่อย่างเดียวที่ เนื่องกับ  ความเกิดแห่งอายตนะหก (ที่สันตติแบบจูฬสุญญตสูตรนั้น)  ที่อาสัยกายนี้เท่านั้น (อัสสุตวตาสูตร) เพราะมีชีวิจเป็นปัจจัย (ตามจูฬสุญญตสูตร --- ที่เลยมาจาก มหาตัณหาสังขยสูตร  ตามผัง คคห 40)                                             แปลว่า ใบไม้ทั้งป่า -- ที่ไม่ทรงเอามาสอนสาวกในสมัยพุทธกาล คือ เรื่อง จิตที่เป็นประภัสสรนั้น คือ อะไร? มาจากไหน? และ สันตติอย่างไร? แต่ สาวกสมัยหลังๆ (สมัยไหนยกไว้) ---- ที่ บัญญัติว่า ขันธ์ ๕ มีอยู่จริงๆ  จริงโดย ปรมัตถ์ คือ รูป จิต เจตสิก และนิพพานนั้น  --- มุ่งแสดง  ใบไม้ ในป่า ใบที่ ไม่ ใช่ ในกำมือ  สมัย ก่อน ปฐมสังคายนา เช่น เสนอ  กาล ๓ (อัทธา ๓) เป็นต้น การที่ คุณฯ และ ชาวพุทธ สนใจ "จิต  เกิด ดับ" มี อาการ สันตติ อย่างไร? เพราะ เหตุใด  กำหนด เองได้ ฯลฯ                        ปัจจุบันขณะ   แบบ ที่ผม เสนอคำ ว่า ----> จิตชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ --- ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต <-----                                จิต สันตติแบบ ^^^^ นี้       ก็ ยัง คือ เก็งความจริง ซึ่งใบไม้ในป่า (ที่ไม่เอามาสอน)  ใบหนึ่ง คือ จิต สันตติ แบบ เซนเถรวาทฯ ที่เสนอ --ก็เพียงเพื่อ ถ้า เข้าใจปัจจุบันขณะ หรือ ปัจจุบันธรรม แล้ว อดีต คือ ปัจจุบันธรรม (จิตสันตติ) เมื่อ สักครู่ อนาคต คือ ปัจจุบันธรรม (จิตสันตติ) ต่อจากปัจจุบัน ชาตินี้ คือ  ปัจจุบันขณะแห่ง จิตชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ เพราะยังมีอวิชชา คือ ยังมี จิต (ที่สูญเสียความประภัสสรแล้ว + +) อนุเสติในสิ่งใด  ที่กายนี้ (อัสสุตวตาสูตร ที่ทรงเรียกว่า จิตบ้าง  มโนบ้าง  วิญญาณบ้าง) อดีตชาติ คือ ปัจจุบันขณะ ก่อน 3 บรรทัดบน ชาติหน้า (ไม่ว่าแบบไหน) คือ ปัจจุบันขณะ ต่อจาก 3 บรรทัดบน ราคะ โทสะ โมหะ  ก็ เนื่องกับ ข้างบน เพราะ อวิชชา นิพพานความสิ้นไปแห่ง ราคะ โทสะ โมหะ คือ ดับเย็น  เพราะมี นิโรธาตุ  (นิสรณิยธาตุ)  จึง เป้น อายตนะนั้น  ที่พระอรหันต์ ตามจูฬสุญญตสูตร ท่าน สัญญาเกิดก่อน ญาณในนิพพานตามมา ธรรมทั้งปวง  ไม่มีอัตตา (อนัตตา)                                   เมื่อ มี ทิฏฐิ เช่นข้างบน           *******************************************                    จิต เกิด ดับ ----  มันจะสำคัญอะไรเล่าๆ           ******************************************* ที่สนใจ จิต เกิด ดับ เพราะ ???? ใช่ เพราะ "กิเลสเครื่องกังวลใด มีอยู่ในกาลก่อน เธอจงยังกิเลสเครื่องกังวลนั้นให้เหือดแห้งไป กิเลสเครื่องกังวล จงอย่ามีแก่เธอในภายหลัง, ถ้าเธอจักไม่ยึดถือขันธ์ ในท่ามกลาง จักเป็น ผู้สงบระงับ เที่ยวไป." หรือไม่ *********************************************** หมายเหตุ หรือสนใจ  ในสิ่งที่อยู่เบื้องหลังสุด กล่าวคือ เมื่อ หมายรู้ ไม่วิปลาสแล้ว ในฐานะ อนุพุทธสวาก (พระพุทธเจ้ายกไว้) คือ หมายรู้ซึ่ง ความสิ้นไปแห่ง ราคะ โทสะ โมหะ คือ ดับเย็น  เพราะมี นิโรธาตุ  (นิสรณิยธาตุ)   ต่อจากนั้น (๑) มี จิต อมตะ หรือไม่? หรือว่า (๒) ฯลฯ (ท่านหลังไมค์ สนใจ จิตเกิด ดัีบ เพราะเรื่อง สิ่งที่อยู่เบื้องหลังสุด  หรือไฉน? หนอ) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 18:43:24

ความคิดเห็นที่ 44 ไม่ทราบว่าเข้าใจถูกต้องหรือไม่ ประการใด ตอนนี้ครูตอบ ว่า “Yes” or “No” + คำอธิบายเพิ่มเติม ... OK please please… ^^^^ ผม นึกถึง คำท่านพุทธทาส คำหนึ่งว่า จะ ทำอะไร ให้ ถามพระพุทธเจ้าก่อน                             ผม ขอเวลา ทูลถามพระพุทธเจ้าก่อน แต่ ข้างบน  ที่ผม เสนอ ป่า (+ ต้นไม้) ผม เชื่อว่า  ผมได้ตอบแล้วว่า “Yes” or “No” ทีนี้ ก็อยู่ที่คุณนั่นแหละว่า "ประกอบพร้อมด้วยยถาภูตสัมมัปปัญญา"  ด้วย สัญญาไม่วิปลาส + ไม่ประมาท ฯลฯ สรุปได้เองว่า ผมตอบ -- “Yes” or “No” จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 18:48:54

ความคิดเห็นที่ 45 ... แล้วจะเฉโก หรืออุตส่าห์รีบหาเวลาเข้ามาตอบ ก็เพราะตั้งใจรอคอย และอยากจะได้ยินจากปากของครูว่าความเข้าใจตามที่เรียนเสนอนั้น คลาดเคลื่อนหรือไม่อย่างไร .... ที่สนใจก็เพราะอยากจะเข้าใจกระบวนการของจิตขั้นละเอียด เพื่อที่จะได้เห็นตามเป็นจริงว่า มันเป็นแต่สภาพธรรม / กระบวนการ ที่เกิด-ดับเช่นนั้นเอง หาความเป็นสัตว์ ตัวตน หรือความเป็นเรา ของเรา แต่อย่างใดไม่ ... และก็ไม่ได้สนใจสิ่งที่อยู่เบื้องหลัง เพราะรู้ว่ามัน “ไม่มีอะไรของเรา ที่เป็นเรา” จะไปไหนทั้งสิ้น ... (๑) ^^^^ ผมเฉโก ตรงไหน? ตรงที่ ผมไม่ตอบ ตรงๆว่า "“Yes” or “No” + คำอธิบายเพิ่มเติม please please .... หรือ ********************************************************* (๒) คคห 34 ตกลง สันตติ   ท่าน กำหนด แบบ ?  คือ  มี อาการ อย่างไร? กำหนด ก่อน  แล้วค่อยมาถึง  “Yes” or “No” + คำอธิบายเพิ่มเติม please please                                         คำว่า --- แล้วค่อยมาถึง  “Yes” or “No” + คำอธิบายเพิ่มเติม please please                                           ทำไม ไม่ แปลว่า คือ --- หมายความ ตาม ที่ผมเสนอ  คคห 44 ตามที่ ผม เสนอว่า                                                         ผม ขอเวลา ทูลถามพระพุทธเจ้าก่อน  .... ว่า ผม ควรจะ ตอบ “Yes” or “No” + คำอธิบายเพิ่มเติม please please ....                             ใครกันแน่ ที่ เฉโก ? (ฉลาดแบบใดนั้น) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 21:57:27

ความคิดเห็นที่ 46 ปัจจุบันขณะ   แบบ ที่ผม เสนอคำ ว่า ----> จิตชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ --- ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต <-----                                   **************                                    แล้ว พิจารณา ตามผัง |<--ความโพลงแห่งอายตนะหกที่อาสัยกายนี้ (อัสสุตวตาสูตร) เพราะมีชีวิต --->| |...........|.................................................................|.......................| ^^^^^^                                                                  ^^^^^^^^^^^ เส้นตรงนี้คือ เจ้าชายสิทธัตถะ (โลกีย)                              เส้นตรงนี้คือ พระ พุทธเจ้า (มหาตัณหาสังขยสูตร)                                                  (จูฬสุญญตสูตร) |^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^|^^^^^^^^^^| จิตเป็นต้น เกิดดับ                                                         สุวิมุตตจิต                                ****************                     จากนั้น  เอา ความเห็นที่เสนอไว้ เข้าไปสอบ จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง เกิดขึ้น คือ ดวงไฟที่ลุกโพลงอยู่ ก็ส่งต่อ (สันตติ) เปลวไฟ ไปยัง จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่งดวงใหม่ ... จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง ชุดที่แล้วก็ดับไป สืบเนื่องกันไปเช่นนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดเหตุปัจจัย หมดเชื้อไฟ ... VVVVV จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง เกิดขึ้น มี สันตติ สืบเนื่องมาจาก จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง ที่ดับไปครั้งก่อน ... เป็นลักษณะการสืบต่อของ สภาวธรรม แห่ง กายนี้ อันประกอบอยู่ด้วย มหาภูตธาตุ ๔ + รูปอาศัย และ นาม (เวทนา สัญญา เจตนา ผัสสะ มนสิการ) ของจิตชุดที่แล้ว สืบต่อ ไปยัง ธาตุ ๔ (มหาภูติ / คุณสมบัติของธาตุ) และ นาม (เวทนา สัญญา เจตนา ผัสสะ มนสิการ) ชุดต่อไป ...                         ******************************* ถ้า  "สอบลงกันได้" ทำไม ไม่ = “Yes”   ???? = ตัวไม้ สอนช่างไม้ + ผู้ไม่ประมาท  เพราะ พระพุทธเจ้า ยังทรงยังอยู่  / ส่วน ผม  แค่ ต้นไม้ แบบ เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม                         *******************************                                                สรุป (จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง เกิดขึ้น มี สันตติ สืบเนื่องมาจาก จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง ที่ดับไปครั้งก่อน < ---- = ----> จิตชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ --- ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต <-----  ไหมละครับ            3 บรรทัดบน  --คุณหลังไมค์ ไม่ สามารถ "สรุป ได้เอง" หรือครับ (๑) ถ้า พิจารณาแล้วว่า ลงกันได้ ทำไม ไม่เท่ากับ  “Yes”    +  คำอธิบายเพิ่มเติม (๒) ถ้า พิจารณาแล้ว  ลงกันไม่ได้ ทำไม ไม่เท่ากับ “No” + คำอธิบายเพิ่มเติม จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 22:09:26

ความคิดเห็นที่ 47 ----> จิตชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ --- ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต <---- (๑) ก่อน มารดา บิดา อยู่รวมกั้น (สืบพันธ์บริสุทธิ์ เช่น ตรัสให้ บุรุษนั้น มีทายาทสืบสกุล  แล้วจึงบวชให้)  ยังไม่มี กายนี้ ประกอบด้วยมหาภูติธาตุ ๔ อันตถาคตเรียก จิตบ้าง  มโนบ้าง วิญญาณบ้าง ---- (มหานิทานสูตร + มหาตัณหาสังขยสูตร  = สัตว์ที่เกิดในครรภ์มารดา คือ อิทัปปัจจยตา + ปฏิจจสมุปบายสายเกิด สายดับ --- จบที่จูฬสุญญตสูตร) ยังไม่มี จิตสันตติ แบบ --- จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง เกิดขึ้น คือ ดวงไฟที่ลุกโพลงอยู่ ก็ส่งต่อ (สันตติ) เปลวไฟ ไปยัง จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่งดวงใหม่ ... จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง ชุดที่แล้วก็ดับไป สืบเนื่องกันไปเช่นนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดเหตุปัจจัย หมดเชื้อไฟ ... และ ยังไม่มี จิตสันตติ แบบ --- ----> จิตชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ --- ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต <----     **************************************************** (๒) ตั้งต้น  จิตเกิด ดับ สันตติแบบไหน ตรงคำว่า "วิญญาณก้าวลงสู่ครรภ์มารดา" ---- ที่ กายนี้ (ก่อนคลอด  +มหาตัณหาสังขยสูตร + ปฏิจจสมุปบายสายเกิด สายดับ --- จบที่จูฬสุญญตสูตร) (๓) วิญญาณ ที่ตรัสว่า "วิญญาณก้าวลงสู่ครรภ์มารดา" คือ  สัตว์ที่เกิดในครรภ์มารดา  ยังไม่เนื่องกับ อาหาร ๔ ยังไม่เนื่องกับ อวิชชา ก่อนแต่นี้ มิได้มี แต่ ว่าเพิ่งมีต่อภายหลัง  มี อาหาร (เหตุ) คือ อุปกิเลส จรมา ฯ (๔) "วิญญาณก้าวลง ---- ทำไมไม่แปลว่า วิญญาณมีคุณสมบัติ ครบถ้วนที่จะ คือ กิริยาที่รู้แจ้งอารมณ์ได้ ที่มีอยู่ในสิ่งนั้น คือ กายนี้ ที่ อยู่ครรภ์มารดา"  ตราบ จน จูฬสุญญตสูตร (๕) วิญญาณ (๔) คือ จิตนี้เป็นธรรมชาติประภัสสร  ก่อนจะเข้าถึงความเศร้าหมองครั้งแรกสุดๆ ฯ (๖) กายนี้ ตามอัสสุตวตาสูตร + ตามมหานิทานสูตร  ก็คือ บุรุษนี้ประกอบอยู่ด้วยธาตุ ๖ อย่าง (ธาตุวิังคสูตร (ธาตุดิน  น้ำ  ลม ไฟ ช่องว่าง กิริยาที่ทรงไว้ (ธาตุ) ซึ่งความรู้แจ้ง (consciousness element) ที่กายนี้ ที่ ทวาร ๖  เมื่อ มีคุณสมบัติเพียงพอ คือคำว่า "อายตนะ" (ทั้งหก)                **************************************                             เมื่อ กำหนด ข้างบน (วิญญาณธาตุ)                       คำ จิตสันตติ  ไม่ว่าแบบไหน  คือ ? แน่ ครับ                                          แม้น กำหนด แบบ ----> จิตชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ --- ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต <-----                                        ผมจึง เสนอว่า                         ผม ขอเวลา ทูลถามพระพุทธเจ้าก่อน         .... ว่า ผม ควรจะ ตอบ “Yes” or “No” + คำอธิบายเพิ่มเติม please please ....  ********************************************************                                    ผมเฉโก ตรงไหน? หนอ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 22:26:33

ความคิดเห็นที่ 48 (๑) รูปธาตุ= ธาตุ ๔ อันวิญญาณธาตุอาสัยแล้ว (ที่ธาตุ ๔ - พระสูตรที่ตรัส ธาตุ ๔) (๒) รูปธาตุ(มีวิญญาณครอง) = กายนี้ (ธาตุ๔) ตามอัสสุตวตาสูตร อันตถาคตเรียกจิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง                    ***************************                    เมื่อ กำหนดว่า จิต  คือ ? ตาม (๑) + (๒)                    *************************** ---- เช่น ที่ตรัส คำว่า จิตนี้เป็นประภัสสร ฯ ---- เช่น ที่ตรัส คำว่า สุวิมุตตจิต ---- เช่น ที่ตรัส คำว่า จิตเป็นต้นนั้น (ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง) เกิดขึ้น (ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง) ดับไป  (ตลอดหรือทั้งใน) กลางคืนและกลางวัน ฯ ---- เช่น ที่ทรงอุทานว่า "จิตนี้ลุถึงความเป็นธรรมชาติบริสุทธฺ ที่อะไรๆ ปรุงแต่งมันไม่ได้อีกต่อไป  เพราะมันหมดอยากทุกๆ อย่าง         พุทธภาษิต --"แต่จะเข้าไปยึดถือเอาจิตโดยความเป็นตน  หาชอบไม่"         *********************************************                                   ทำไมไม่ พิจารณาว่า "จิต" ก็คือ อาการ ที่ วิญญาณธาตุเกิดขึ้น  (ยังไม่ใช่ วิญญาณขันธ์ ที่ทำหน้าที่ ที่อายตนะหก) --- ที่ทำหน้าที่ เช่นนั้น ด้วย อวิชชา ----  ตรงกับ คำที่พระสารีบุตร ใช้คำว่า "สมันนาหารจิต" กำหนด เมื่อ อายตนะใน กระทบ (นามรูป คือ ผัสสะ) กับ  อารมณ์อันเป็นอายตนะภายนอก ----  ดังที่ทรงอุปมา ดั่งวานรท่องไปในป่า จับกิ่งไม้ ปล่อย เมื่อ จิต คือ อาการที่ วิญญาณธาตุ ที่ ก้าวลงสู่ครรภ์มารดาแล้วนั้นแหละ ทำหน้าที่เช่นนั้น เพราะ "อวิชชา" (จึงตรัสว่า ยังมี จิตอนุเสติในสิ่งใด) = คำว่า จิตเกิด ชุดหนึ่ง  = ----> จิตชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ --- ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต <----- พอเสร็จเรื่อง (อิทัปปัจจยตา ส่วนจะเป้นปฏิจจฯ ทั้งสาย หรือ ครึ่งสาย ยกไว้)  ก็ "ไม่ ดับ "-- แต่ --- สันตติ คือ ทรงไว้ซึ่ง วิญญาณ (คือวิญญาณธาตุ) ก็ที่ -- รูปธาตุ(มีวิญญาณครอง)  กับ กายนี้ (ธาตุ๔) ตามอัสสุตวตาสูตร อันตถาคตเรียกจิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง ตามเดิม  จนกว่า จะ ตายเข้าโลง  (ตามผัง 40)                 ************************************** จิตสันตติแบบ วิญญาณธาตุ (คคห นี้) = ----> จิตชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ --- ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต <-----                 **************************************                                             แล้ว ตรงกับ จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง เกิดขึ้น คือ ดวงไฟที่ลุกโพลงอยู่ ก็ส่งต่อ (สันตติ) เปลวไฟ ไปยัง จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่งดวงใหม่ ... จิตเป็นต้น ชุดหนึ่งหรือดวงหนึ่ง ชุดที่แล้วก็ดับไป สืบเนื่องกันไปเช่นนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดเหตุปัจจัย หมดเชื้อไฟ ...                                            ไหมละครับ ถ้า ตรง  นั่นแหละ คำตอบคือ “Yes”    +  คำอธิบายเพิ่มเติม ถ้า ไม่ตรง นั่นแหละคือ “No” + คำอธิบายเพิ่มเติม                                               สรุป "จิต" ก็คือ อาการ ที่ วิญญาณธาตุเกิดขึ้น --- เพราะ "สิ่งนั้น วิญญาณธาตุ" ถูก (ความืดบอดอันใหญ่หลวง คือ อวิชชา คือผู้ปรุง) ปรุงแต่งสิ่งนั้นให้สำเร็จรูปขึ้นเป็น (นิยามของคำว่า สังขาร)  จิต (คือ อาการ ที่ วิญญาณธาตุเกิดขึ้น ทำหน้าที่  ที่ อายตนะ (นามรูป คือ - รูปธาตุ= ธาตุ ๔ อันวิญญาณธาตุอาสัยแล้ว =  กายนี้ (ธาตุ๔) ตามอัสสุตวตาสูตร อันตถาคตเรียกจิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง ) 5 บรรทัดบน คือ จิตสันตติ คืออาการ ที่ วิญญาณธาตุเกิดขึ้น (สังขาร) ทำหน้าที่  ที่อายตนะในใดนั้น = = ----> จิต (วิญญาณธาตุ) ชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ --- ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต <-----                                           ผมจึง เสนอว่า                        ผม ขอเวลา ทูลถามพระพุทธเจ้าก่อน        .... ว่า ผม ควรจะ ตอบ “Yes” or “No” + คำอธิบายเพิ่มเติม please please ....                                     ผมเฉโก ตรงไหน? หนอ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 22:55:24

ความคิดเห็นที่ 49 ที่สนใจก็เพราะอยากจะเข้าใจกระบวนการของจิตขั้นละเอียด เพื่อที่จะได้เห็นตามเป็นจริงว่า มันเป็นแต่สภาพธรรม / กระบวนการ ที่เกิด-ดับเช่นนั้นเอง หาความเป็นสัตว์ ตัวตน หรือความเป็นเรา ของเรา แต่อย่างใดไม่ ... และก็ไม่ได้สนใจสิ่งที่อยู่เบื้องหลัง เพราะรู้ว่ามัน “ไม่มีอะไรของเรา ที่เป็นเรา” จะไปไหนทั้งสิ้น . ********************************************************** มาถึง คคหนี้ (หลังจาก ผม ขอเวลา ทูลถามพระพุทธเจ้าก่อน  ยังต้องกลับไปทูลถามอีก เพื่อความไม่ประมาท)                                               ผม เสนอว่า จิตสันตติ คืออาการ ที่ วิญญาณธาตุเกิดขึ้น (สังขาร) ทำหน้าที่  ที่อายตนะในใดนั้น  = ----> จิต (วิญญาณธาตุ) ชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ --- ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต <----- ป่า ที่ผมเสนอ ตามข้อความข้างบน ตรงหรือ = กระบวนการของจิตขั้นละเอียด  หรือ ไม่?                        ***********************************                                                  หมายเหตุ กระบวนการของจิตขั้นละเอียด "เรื่อง จิตสันตติ" --- ตาม ที่ว่าว่ากัน   --- จะโดย ภิกษุผู้รู้ + อ้างอิงตามตำรา และหรือ พระพุทธภาษิตใดนั้น                                                       กับ กระบวนการของจิตขั้นละเอียด "เรื่อง จิตสันตติ" +อ้างอิง  --- ตามที่ผมเสนอว่า ---->คืออาการ ที่ วิญญาณธาตุเกิดขึ้น (สังขาร) ทำหน้าที่  ที่อายตนะในใดนั้น  = ----> จิตชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ --- ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต <----- ท่านหลังไมค์  ช่วยพิจารณาว่า "อย่างไหน" --(น่าจะ) ละเอียดกว่ากัน โดยเก็งความจริงน้อยกว่ากัน"  (ในขั้น สัญชานาติ + สุตมยปัญญา) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 23:05:27

ความคิดเห็นที่ 50 จิตเป็นต้นนั้น  เกิดขึ้น  ดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ  = จิต มโน  วิญญาณ เกิดขึ้น  ดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ                                  ใช่หรือไม่? จิต มโน  วิญญาณ เกิดขึ้น  ดับไป  ในกลางคืนและกลางวัน ฯ จึง (หรือ น่าจะ) = ----> จิต (วิญญาณธาตุ) ชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ --- ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต <-----                                        ใช่หรือไม่?                ****************************************             ข้างบน  ผมสรุปความเอง เมื่อผมทูลถามพระองค์ (ตามพระสูตรเหล่านั้น)                ***************************************** เมื่อ --- ที่สนใจก็เพราะอยากจะเข้าใจกระบวนการของจิตขั้นละเอียด (๑) ทำไม สนใจแต่ จิต ละ (เพราะอยากจะเข้าใจกระบวนการของจิตขั้นละเอียด) (๒) ทำไม ไม่สนใจ วิญญาณ ละ (เพราะอยากจะเข้าใจกระบวนการของวิญญาณขั้นละเอียด)                                       ไม่ งง ใช่ไหมครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 23:13:43

ความคิดเห็นที่ 51 ทำไม ภิกษุ สาติ เกวัฏฏบุตร  ไม่กล่าวว่า  จิตนี้เท่านั้น  ที่ท่องเที่ยวไป ไม่มีอะไรอื่น ทำไม ภิกษุ สาติ เกวัฏฏบุตร จึงกล่าวว่า วิญญาณนี้เท่านั้น ที่ท่องเที่ยวไป ไม่มีอะไรอื่น                                            ลอง ตอบไหมครับ เพราะ จะเนื่องกับ จิต เกิด ดับ ตามอัสสุตวตาสูตร เป็นไฉน? เพราะจะเนื่องกับ   (๑) ทำไม สนใจแต่ จิต ละ (เพราะอยากจะเข้าใจกระบวนการของจิตขั้นละเอียด) (๒) ทำไม ไม่สนใจ วิญญาณ ละ (เพราะอยากจะเข้าใจกระบวนการของวิญญาณขั้นละเอียด) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 23:16:58

ความคิดเห็นที่ 52 "จิต" คือ อาการของวิญญาณธาตุ ที่ทรงอุปมาดั่ง วานร ท่องไปในป่า "มีอาการก่อนจับกิ่งไม้" คือ ยังมี ความเคยชิน (อนุเสติ)  เพราะจิตประภัสสรเข้าถึงความเศร้าหมองแล้ว แต่ยัง ไม่ใช่ สุวิมุตตจิต ฯ "มโน" หรือ "มน"  คือ จิต คือ อาการของวิญญาณธาตุ ที่ทรงอุปมาดั่ง วานร ท่องไปในป่า "ก่อนจับกิ่งไม้"  ย่อม ต้องมี "เครื่องติดต่อ คือ อายตนะใน" ตั้งขึ้น (เพราะยังมีอวิชชาความไม่รู้ รวมทั้งไม่รู้อริยสัจด้วย) อายตนะคือ ตา คือ จิต คือ วิญญาณธาตุ ทำอาการเป็นเครื่องติดต่อ (อายตนะ) กับ คู่ของมัน ทางทวารนั้นๆ (มี หก) --ตามคำว่า สมันนาหารจิต (วิญญาณธาตุ) +ปรากฎแห่งส่วนของวิญญาณ (หก -กิริยาที่รู้แจ้งได้ ที่มีอยู่ในสิ่งนั้น) อันเนื่องจากอายตนะสองอย่างนั้น "วิญญาณ" คือ จิตธาตุ คือ วิญญาณธาตุ  ที่ มีอาการ จับอารมณ์ (ที่ทรงอุปมาดั่งวานร จับกิ่งไม้ในป่า (เหนือป่า คือ อนารัมมณ เวเมตัง เอเสวันโต ทุกขัสสะ) --เมื่อ มีอาการ รู้แจ้งอารมณืได้ จึงเรียกว่าวิญญาณ  ทางอายตนะในหก                                                    สรุป ถ้าอยากรู้เพราะอยากจะเข้าใจกระบวนการของจิตขั้นละเอียด อาการ ณ คาบเวลาใดนั้น เนื่องกับ จิตสันตติ หรือ อาการที่วิญญาณธาตุ ทำหน้าที่ แบบนั้น คือ ----> จิต (วิญญาณธาตุ) ชุดแห่งดวงหนึ่งๆๆๆๆ เกิด แบบ สันตติ --- ไม่ ดับ จนกว่า จะ สิ้นชีวิต <-----= วิญญาณอันตัณหาในอารมณ์นั้น อาสัยแล้ว วิญญาณนั้นคือ อุปาทาน (อริยสัจที่ตรัสแก่ท้าวสักกะ) ปัจจุบันธรรม (จิตสันตติ = อาการที่วิญญาณธาตุ สืบต่อ แบบ ที่คุณ เสนอไว้) นั่นคือ (วิญญาณอัน) ตัณหาในความรู้ อย่างหนึ่ง และ อยากรู้นั้น เนื่องกับ สัญญาวิปลาส  คือ "กระบวนการของจิตขั้นละเอียด" ******************************************************** ที่ลึกซึ้งกว่า "กระบวนการของจิตขั้นละเอียด" คือ "กลไกการปรุงแต่ง คือ ปฏิจจสมุปบาทสายเกิด"  ครับ ********************************************************* ปฏิจจสมุปบาท สายเกิดกองทุกข์อริยสัจ --- ทำไมไม่ตรัส  เพราะมี จิต เป็นปัจจัย  จึง มี สังขารทั้งหลาย ??? หมายเหตุ ยังต้อง ทูลถามพระพุทธเจ้าอีก หลายธรรมะ ครับ และหวังว่า  ผมจะไม่ถูกต่อว่า ว่า ผมเฉโก  นะครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 23:35:50

ความคิดเห็นที่ 53 ที่ลึกซึ้งกว่า "กระบวนการของจิตขั้นละเอียด" คือ "กลไกการปรุงแต่ง "นามรูป วิญญาร นามรูปคือ ปฏิจจสมุปบาทสายเกิด"                                    ผมอ้างอิง  ดังที่ตรัสว่า ความรู้แจ้งอย่างยิ่งนี้ เราไม่เคยฟังจากใครมาก่อนว่า สมุทโย สมุทโย / นิโรโธ -นิโรโธ               แล้ว เหตุใด  ชาวพุทธสมัยนี้ สนใจ ""กระบวนการของจิตขั้นละเอียด""                                                  สรุป                     จิตสันตติ = อาการที่วิญญาณธาตุ สันตติ  ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 23:39:12

ความคิดเห็นที่ 54 ไหนๆ ครูก็เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าเพื่อกราบทูลถาม “ธรรมะ” อยู่แล้ว ขอรบกวนครู ช่วยกราบทูลถาม “ธรรมะ” เผื่อด้วย ... ว่า ... เมื่อบุคคล รู้ "กระบวนการของจิตขั้นละเอียด" จะเป็นทางมาของการเรียนรู้ "กลไกการปรุงแต่ง "นามรูป วิญญาณ นามรูปคือ ปฏิจจสมุปบาทสายเกิด" ใช่หรือไม่ ... ดังที่ทรงตรัสกับพระราชกุมารว่า .... "กาลนี้ ไม่ควรประกาศธรรมที่เราบรรลุได้แล้วโดยยาก. ธรรมนี้ สัตว์ที่ถูกราคะโทสะปิดกั้นแล้ว ไม่รู้ได้โดยง่ายเลย. สัตว์ผู้กำหนัดแล้วด้วยราคะอันความมืดห่อหุ้มแล้ว จักไม่เห็นธรรมอันไปทวนกระแส อันเป็นธรรมละเอียด ลึกซึ้ง เห็นได้ยาก เป็นอณู" ดังนี้. ตามความเข้าใจ พระองค์ไม่ปรารถนาจะประกาศธรรมที่คือ ปฏิจจสมุปบาท เพราะสัตว์นั้นเต็มไปด้วย ราคะ โทสะ โมหะ ไม่สามารถรู้ได้โดยง่าย เพราะสัตว์นั้นยังยินดี พอใจให้กิเลสย้อมจิต เมื่อจิตถูกกิเลสหุ้มห่อแล้ว ก็ไม่สามารถเห็นธรรมที่ทวนกระแสจิต อันละเอียด ประณีต ลึกซึ้ง เห็นได้ยากนี้ ... ดังนั้น การเรียนรู้จิตอย่างละเอียด ก็จะเป็นทางมาของการเรียนรู้ปฏิจจสมุปบาททั้งสายเกิดและสายดับ โดยตรง ... **********************************************************                          ผม จะ ขอ เอาข้อความนี้ ที่เสนอ คือ (๑) ... เมื่อบุคคล รู้ "กระบวนการของจิตขั้นละเอียด" จะเป็นทางมาของการเรียนรู้ "กลไกการปรุงแต่ง "นามรูป วิญญาณ นามรูปคือ ปฏิจจสมุปบาทสายเกิด" ใช่หรือไม่ ."  ไปตั้งกระทู้ใหม่ นะครับ กับ (๒) การเรียนรู้จิตอย่างละเอียด ก็จะเป็นทางมาของการเรียนรู้ปฏิจจสมุปบาททั้งสายเกิดและสายดับ โดยตรง ...          ไปตั้ง กระทู้ใหม่ ในโอกาสต่อไป เพื่อ --- เพื่อสังคมออนไลน์คุณภาพ ฯ นะครับ **********************************************************                            *******************************                               ใน กระทู้นี้ คคหนี้ เสนอ ป่า ดังนี้                            *******************************                                                โดยเฉพาะคำว่า " เมื่อบุคคล รู้ "กระบวนการของจิตขั้นละเอียด" --- ที่ คือ เหตุ -- คือ ทิฏฐิ ( ที่ สาวกของพระองค์ ไม่ว่า ยุกไหน? ควรต้องทูลถามพระเถระครั้งปฐมสังคายนา ที่ รักษา ธรรมที่ตรัสมา = ทูลถามพระพุทธองค์" ว่า   พระบรมศาสดา ตรัสไว้ ที่ไหน แก่ใคร  ว่า "" เมื่อบุคคล รู้ "กระบวนการของจิตขั้นละเอียด"" จะนำไปสู่ ผล คือ "ก็จะเป็นทางมาของการเรียนรู้ปฏิจจสมุปบาททั้งสายเกิดและสายดับ โดยตรง ... "                          ********************************                ผม ยังหาไม่เจอ พระสูตรนั้น  ท่านใดหาเจอ ช่วยเสนอด้วยครับ                          *********************************                                       ดังนั้น ทิฏฐิ ตามข้อความ   """ เมื่อบุคคล รู้ "กระบวนการของจิตขั้นละเอียด"" จะนำไปสู่ ผล คือ "ก็จะเป็นทางมาของการเรียนรู้ปฏิจจสมุปบาททั้งสายเกิดและสายดับ โดยตรง ... "                              แม้นจะ อ้างได้ว่า  เป็น สัมมาทิฏฐิ ได้ ตามที่ตรัสว่า "สัมมาทิฏฐิ" มีอยู่ ๒  เนื่องกับ  สัมมาทิฏฐิ ในทางสายกลาง  ที่ แสดง อริยสัจ หรือ ปฏิจจสมุปบาท  ไม่ เข้าไปหา มิจฉาทิฏฐิ ๒  นั้น แต่ ตามมุมมองของผม  + ปฏิจจสมุปบาท ที่ตรัสไว้ใน พระบาลี  ตติยสูตร  ทสพลวรรค  สํ  ๑๖/๓๕๑๖๘ พระพุทธภาษิตนี้  ท่านพุทธทาส เสนอไว้ใน ปฏิจจสมุปบาทจากพระโอษฐ์ หน้าคำชี้แจง  [๑๐๖-๑๑๐]  ดังนี้ พระพุทธภาษิตนี้ ตรัสลำดับทุกข์ไว้อย่างน่าประหลาด (ตามมุมมองของท่านพุทธทาส) พระพุทธเจ้า ท่านตรัสว่า สำหรับผู้รู้ัผู้เห็น  (?   / สอดคล้องกับ ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นตถาคต ?) เราจึงกล่าว สำหรับผู้ไม่รู้ ไม่เห็น (? /สอดคล้องกับ ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นตถาคต ?)) เราก้ไม่กล่าวถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะ ความสิ้นไปแห่ง อาสวะทั้งหลาย  ย่อมมี เมื่อรู้เห็นลักษณะ  (แห่ง อาการ --- ตรงนี้ ผมเพิ่มเอง / คำว่า  แห่ง อาการ) ความเกิด ความดับ แห่งขันธ์ทั้งหลาย                                                 ^^^^ ไหนๆ ครูก็เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าเพื่อกราบทูลถาม “ธรรมะ” อยู่แล้ว ขอรบกวนครู ช่วยกราบทูลถาม “ธรรมะ” เผื่อด้วย                                  ^^^^ กราบทูลเผือด้วย แล้ว ครับ ^^^^                                                    ตรงที่ตรัสว่า ----> เมื่อรู้เห็น " ลักษณะ (แห่ง อาการ ) " ความเกิด ความดับ แห่งขันธ์ทั้งหลาย <----             ************************************************ ไม่มีพระสูตรไหน ตรัส   จิตขันธ์  หรือ มโนขันธ์   (เพราะผมยังหาไม่พบ)  เจอแต่ วิญญาณขันธ์  กับ วิญญาณธาตุ            ************************************************* วิญญาณธาตุ - อุปริ ม  ๑๔/๔๓๗/๖๘๔ (สำนวนแปลหนึ่ง ดูอริยสัจจากพระโอษฐ์ หน้า ๑๕๖) ภิกษุทั้งหลาย ปฐวีธาตุ เป็นอย่างไรทเล่า  ปฐวีธาตุ ที่เป็นไปในภายในก็มี  ที่เป็นภายนอกก็มี ภิกษุทั้งหลาย   ปฐวีธาตุ ที่เป็นไปในภายใน เป็นอย่างไรเล่า ภิกษุส่วนใด (ทรงกำหนดที่ ?  ถ้า กำหนดตาม อัสสุตวตาสูตรละ?)   ที่เป็นของแข็ง  เป็นของหยาบ "อันวิญญาณธาตุอาศัยแล้ว"  ซึ่งมีอยู่ในตน เฉพาะตน กล่าวคือ ฯลฯ เยื่อในกระดูก ไต  หัวใจ ตับ  พังผืด ม้าม ปอด ลำไส้สุด อาหารในกระเพาะ อุจจาระ  หรือแม้นส่วนอื่นๆอีกไรๆ (ซึ่ง มีอาการหรือลักษณะแห่งอาการคือ ที่เป็นของแข็ง  เป็นของหยาบ) ภิกษุ นี้เรียกว่า  ปฐวีธาตุ                    (อีก ๓ ธาตุ  ก็ ตรัส คำว่า "อันวิญญาณธาตุอาสัยแล้ว")                                           วิญญาณขันธ์ -ขนฺธ  สํ ๑๗/๗๕/๑๑๗ (สำนวนแปลหนึ่ง ดูอริยสัจจากพระโอษฐ์ หน้า ๒๐๓)                            ๕ วิภาคแห่ง วิญญาณขันธ์ (กองวิญญาณ)                                                            วิญญาณ หก ภิกษุทั้งหลาย วิญญาณ (หก) เป็นอย่างไรเล่า ภิกษุทั้งหลาย หมู่แห่ง วิญญาณหกเหล่านี้   (<--- เนื่องกับ ปฐวีธาตุ เป็นต้น ที่เป็นไปในภายใน "อันวิญญาณธาตุอาสัยแล้ว"  ไหม?  พิจารณา / ตาม อัสสุตวตาสูตร) คือ วิญญาณทางตา  วิญญาณทางหู  วิญญาณทางจมูก  วิญญาณทางลิ้น  วิญญาณทางกาย  และ วิญญาณทางใจ  (มโนวิญญาณ) ภิกษุทั้งหลาย  นี้เรียกว่า  วิญญาณ (หก=  หรือ กอง (ขันธ์) แห่งวิญญาณหก = วิญญาณขันธ์) ********************************************************************************************************************                                      สรุป ๑ วิญญาณธาตุ (อุปริ ม  ๑๔/๔๓๗/๖๘๔) ทรงกำหนด ที่ กายนี้ ประกอบด้วย มหาภูติ(ธาตุ) สี -- ตาม อัสสุตวตาสูตร วิญญาณขันธ์ หก กอง  -ขนฺธ  สํ ๑๗/๗๕/๑๑๗)  ทรงกำหนดที่ อายตนะในหก (กำหนด  ในอาการแห่ง อิทัปปัจจยตา หรือ อาการแห่ง ปฏิจจสมุปบาท?                                 พิจารณา  พระสูตรนี้                  มูลฐานแห่งการบัญญัติชันธ์ทั้ง ๕  (แต่ละขันธ์)                                 อุปริ  ม. ๑๔/๑๐๒/๑๒๔ ภิกษุ   มหาภูต (ธาตุ) สี่อย่าง  เป็นเหตุปัจจัยเพื่อการบัญญัติ รูปขันธ์ ภิกษุ   ผัสสะ (ตามมหานิทานสูตร)  เป็นเหตุปัจจัยเพื่อการบัญญัติ เวทนาขันธ์ ภิกษุ   ผัสสะ (ตามมหานิทานสูตร)  เป็นเหตุปัจจัยเพื่อการบัญญัติ สัญญาขันธ์ ภิกษุ   ผัสสะ (ตามมหานิทานสูตร)  เป็นเหตุปัจจัยเพื่อการบัญญัติ สังขารขันธ์ ภิกษุ   นามรูป แล                        เป็นเหตุปัจจัยเพื่อการบัญญัติ  วิญญาณขันธ์                                                                   ลักษณะแห่ง อาหาร (เหตุ) สี่  โดยอุปมา          (พระสูตรที่ ๓ มหาวรรค อภิสมยสัวยุตตฺ  นิทาน  สํ ๑๖/๑๑๘/๒๔๐)                  สำนวนแปลหนึ่งดู  ปฏิจจสมุปบาทจากพระโอษฐ์ หน้า ๓๒๓ อาหาร ๔ อย่างเหล่านี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความดำรงอยู่ของภูตสัตว์ ทั้งหลาย (สัตว์ที่เนื่องกับ มหาภูต(ธาตุ) ๔ -- "อันวิญญาณธาตุอาสัยแล้ว" --- = --กายนี้ ตาม อัสสุตวตาสูตร ไหม?) หรือว่า  (ไม่ตรัสว่า และ ว่าฯ) เพื่ออนุเคราะห์แก่สัมภเวสีสัตว์ทั้งหลาย  (รวมทั้ง พระอนาคามี แห่ง สุทธาวาส  ที่คือ โอปปาติกะ สัตว์ในธรรมวินัยนี้ ก้ คือ สัมภเวสีแบบหนึ่ง ที่ จะ พ้นไปจาก ภูตสัตว์ --- ข้องกับ ธาตุ ๔ อันวิญญาณธาตุอาสัยแล้ว + ข้องกับ ขันธ์ทั้ง ๕  อันเป้นที่ตั้งแห่งอุปาทาน ฯ เหตุ - ผัสสะ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่อผัสสาหาร (เหตุ คือ ผัสสะ)  อันอริยสาวกกำหนดรู้ได้แล้ว เวทนาสาม (อันเป้นปัจจัย แห่งอนุสัย ๓ ในพระสูตรอื่นนั้น) ย่อมเป็นสิ่งที่ อริยสาวกนั้น กำหนดรู้ได้แล้วด้วย เมื่อเวทนาทั้ง ๓  เป็นสิ่งที่อริยสาวก กำหนดรู้ได้แล้ว เรากล่าวว่า สิ่งไรๆ ที่ควรกระทำให้ยิ่งขึ้นไป (กว่านี้) ย่อม   ไม่ มี แก่ อริยสาวกนั้น  ดังนี้ ********************************************************************************************************************                                         สรุป ๒ ความสิ้นไปแห่ง อาสวะทั้งหลาย  ย่อมมี เมื่อรู้เห็นลักษณะ  ความเกิด ความดับ แห่งขันธ์ทั้งหลายฯ พระสูตรไหน ตรัสว่า การเรียนรู้จิตอย่างละเอียด ก็จะเป็นทางมาของการเรียนรู้ปฏิจจสมุปบาททั้งสายเกิดและสายดับ โดยตรง ...                ******************************************** ผัสสหารหาร---> มูลฐานแห่งการบัญญัติชันธ์ทั้ง ๕  (แต่ละขันธ์) ---> ความสิ้นไปแห่ง อาสวะทั้งหลาย  ย่อมมี เมื่อรู้เห็นลักษณะ  ความเกิด ความดับ แห่งขันธ์ทั้งหลาย                             ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^                     จิตสันตติ = อาการที่วิญญาณธาตุ สันตติ  ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 08:46:21

ความคิดเห็นที่ 55 ฝากทูลถามว่า ที่ตรัสสอนให้อบรมจิตก็เพื่อให้รู้ "กระบวนการของจิตขั้นละเอียด" เพื่อความดับไปของปฏิจจสมุปบาท ใช่หรือไม่ ... ูููู^^^^^^                          ตามที่ผม กราบทูลถาม  ------ ตามข้อความข้างบน นั้น ผม ตอบ ว่า ------ “No” (ไม่ใช่ครับ) + คำอธิบายเพิ่มเติม ดัง ข้อความใน คคห 54 ********************************************************** คุณหลังไมค์ พิจารณาแล้ว เห้นว่า  ผม ละเลย พระสูตรไหนที่ตรัส  ไม่ นำมา พิจารณา  เพราะเหตุว่า  ผมไม่เห็นด้วยกับ "ทิฏฐิ"  ตามข้อความ ที่ผมเสนอ (๑) ... เมื่อบุคคล รู้ "กระบวนการของจิตขั้นละเอียด" จะเป็นทางมาของการเรียนรู้ "กลไกการปรุงแต่ง "นามรูป วิญญาณ นามรูปคือ ปฏิจจสมุปบาทสายเกิด" ใช่หรือไม่ ."  ไปตั้งกระทู้ใหม่ นะครับ กับ (๒) การเรียนรู้จิตอย่างละเอียด ก็จะเป็นทางมาของการเรียนรู้ปฏิจจสมุปบาททั้งสายเกิดและสายดับ โดยตรง ... กรุณา ชี้ แนะ ติ ติง แก้ไข  ด้วย เป็นธรรมทานในกระดานสาธารณะนี้ ด้วยครับ เพื่อ หักล้าง  ป่า ที่ผมเสนอว่า -- จิตสันตติ = อาการที่วิญญาณธาตุ สันตติ  ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 08:52:34

ความคิดเห็นที่ 56 ถ้า ใคร อ้าง ที่ตรัสว่า ---- จิตที่ฝึกดีแล้ว นำสุขมาให้  (จากความจำ) (๑) ผู้อ้าง  เห็นว่า พระพุทธองค์ ตรัส ธรรม ที่ รู้ด้วยอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ คือ ใบไม้ทั้งป่า ขัดกัน เอง  หรือไม่? (๒) ถ้า เห็นว่า พระพุทธองค์ตรัสธรรมใดนั้น ในพระสูตรต่างกันนั้น  "ไม่ขัดกัน" ได้  เพราะ ไม่ใช่ฐานะ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าฯ"                                  คำว่า จิตที่ฝึกดีแล้ว  นั้น ปุถุชน และหรือ อริยสาวก "สมัยนี้) จะ แปลว่า หรือ  เสนอว่า ตรัสให้ ปุถุชน และหรือ อริยสาวก ในธรรม วินัยนี้ กำหนดรู้  เรื่อง จิต อย่างละเอียด  ตาม มติ หรือ ทิฏฐิ นี้ (๑) ... เมื่อบุคคล รู้ "กระบวนการของจิตขั้นละเอียด" จะเป็นทางมาของการเรียนรู้ "กลไกการปรุงแต่ง "นามรูป วิญญาณ นามรูปคือ ปฏิจจสมุปบาทสายเกิด" ใช่หรือไม่ ."  ไปตั้งกระทู้ใหม่ นะครับ กับ (๒) การเรียนรู้จิตอย่างละเอียด ก็จะเป็นทางมาของการเรียนรู้ปฏิจจสมุปบาททั้งสายเกิดและสายดับ โดยตรง ... ใช่หรือไม่? ถ้าใครว่าใช่ ใช่เพราะ ---- เหตุใด  --- โยนิโสมนสิการ  ไหมครับ **********************************************************                           โยนิโสมนสิการได้อย่างไรแล้ว                                         พิจารณา ที่ตรัส เมื่อผัสสาหาร (เหตุ คือ ผัสสะ)  อันอริยสาวกกำหนดรู้ได้แล้ว เวทนาสาม (อันเป็นปัจจัย แห่งอนุสัย ๓ ในพระสูตรอื่นนั้น) ย่อมเป็นสิ่งที่ อริยสาวกนั้น กำหนดรู้ได้แล้วด้วย เมื่อเวทนาทั้ง ๓  เป็นสิ่งที่อริยสาวก กำหนดรู้ได้แล้ว เรากล่าวว่า สิ่งไรๆ ที่ควรกระทำให้ยิ่งขึ้นไป (กว่านี้) ย่อม   ไม่ มี แก่ อริยสาวกนั้น  ดังนี้                   ********************************** จิตที่ฝึกดีแล้ว   = มีสัมมาทิฏฐิ (สังขารขันธ์) ซึ่ง อนุสติ คือ อานาปานสติ พิสดาร ๑๖ "โดยว่างจาก ทิฏฐุปาทานว่า " การเรียนรู้จิตอย่างละเอียด ก็จะเป็นทางมาของการเรียนรู้ปฏิจจสมุปบาททั้งสายเกิดและสายดับ โดยตรง ...                  ********************************** จิตที่ฝึก ด้วย อนุสติ (การตามมีสติเจตสิกประกอบจิต ที่ พ้นวิเศษจากอุปกิเลส) ตามอานาปานสติสูตร(วัตถุ ๑๖) คือ  เหตุ เพื่อ ผล คือ จิตที่ฝึกดีแล้ว  --- แบบไหน? (๑) แบบ ที่ ไม่ต้อง เนื่องกับ ทิฏฐิที่ว่า ---- ต้องรู้ ด้วย การเรียนรู้จิตอย่างละเอียด ก็จะเป็นทางมาของการเรียนรู้ปฏิจจสมุปบาททั้งสายเกิดและสายดับ โดยตรง ... ตัวอย่าง   เช่น เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม ---- รู้ว่า นักอภิธัมมาจารย์ใด ใน สอน อภิธรรม อย่างไร? ....ด้วย ทิฏฐิเช่นใด  .... ด้วย วาทะใด ฯ แต่ "ไม่ สนใจ ที่จะ ต้องรู้ อภิธัมมัตถสังคหะ ๙ ปริเฉท"  แต่ สนใจ ฟังจาก สหายธรรม ที่เรียนอภิธัมมัตถสังคหะ ๑๘ ปริเฉท (คือเรียน ๒ สำนัก ฯ) แต่ สนใจ  "การเจริญสมาธิด้วย สติ" ตาม อนุสติ คือ อานาปานสติ + สอบทานพระพุทธภาษิต ฯ (ที่ใช้คำว่า กลับไปทูลถามพระบรมศาสดา) แล้ว "ยังต้อง บ่มให้ถูกฝาถูกตัว หรือ บ่มให้ได้ที่"  ก่อน ที่จะเสนอว่า            ---------> -- จิตสันตติ = อาการที่วิญญาณธาตุ สันตติ  ครับ < ---------- จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 09:16:42

ความคิดเห็นที่ 57 --------->  จิตสันตติ = อาการที่วิญญาณธาตุ สันตติ   < ----------                                            อย่างไร?           *********************************************                                         --- จิตสันตติ ---- http://www.atriumtech.com/cgi-bin/hilightcgi?Home=/home/InterWeb2000&File=/home2/searchdata/Forums2/http/www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y7484232/Y7484232.html คำว่า จิต สันตติ .....มีตรัสไว้ในพระพุทธวจนะ พระสูตรไหน? จากหนังสือ พระไตรปิฎกฉบับสำหรับประชาชน ย่อความจากพระไตรปิฎกฉบับบาลี ๔๕ เล่ม โดย สุชีพ ปุญญานุภาพ (ฯ มหามงกุฏราชวิทยาลัย ฯ) สารบัญค้นคำ (๗๘๘-) จ ฯลฯ จิต .......๗๔ ๗๕ ๘๐ ๑๐๘ ๑๑๓ ๑๑๘ ๔๗๗ ๖๕๓ ๖๕๗  (๖๕๙ ก็มีเรื่องจิตฯลฯ) จิต ๘๙ ๑๒๑ ชนิด .................๖๕๔ ๖๕๕ จิต ๔ ชนิด............................๘๐ จิตเกิด - ดับ..........................๖๘๓ จิตขณะหลุดพ้นจะต้องปราศจากราคะ................๖๙๖ จิตตกัมมัญญตา.....................๖๕๘ จิตเปรียบด้วยเพชร.................๕๐๖ จิตเสมอด้วยแผ่นดิน...............๓๘๔ จิตในจิต..............................๓๓๖ (จิต ส่วนย่อย ในจิตส่วนใหญ่ คือจิตดวงใดดวงหนึ่ง ในจิตที่เกิดขึ้นดับไปมากดวง ..เป็นความในวงเล็บ น่าจะเป้นคำขยายความของ ผู้จัดทำคือ สุชีพ ปุญญานุภาพ ) จิตตปัสสัทธิ ..........................๖๕๘ จิตตาปาคุญญตา.....................๖๕๘ จิตตมุทุตา..............................๖๕๘ จิตตลหุตา..............................๖๕๘ จิตตวิปปยุต.............................๘๑  ๗๗๓ จิตตวิสุทธิ...............................๓๖๗ จิตตยมก.................................๗๕๗ จิตตสหภู.................................๘๒  ๗๗๔ จิตตานุปริวัตตี..........................๗๗๔ จิตตสังสัฏฐะ............................๘๑  ๗๗๓ จิตตสังฏฐสมุฐาน......................๗๗๔ จิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภู............๗๗๔ จิตตสังขาร..............................๔๐๖  ๕๓๓ จิตตสังสัฏฐสมุฏฐานาปริวัตตี........๗๗๔ จิตตสัมปยุต.............................๘๑  ๗๗๓ จิตตัสส เอกัคคตา.....................๖๕๘ จิตตาคาร.................................๑๙๕ จิตตานุปริวัตตี...........................๘๒ จิตตุชุกตา................................๖๕๘ จิตตุปปาทกัณฑ์........................๖๕๗ จิตนี้ผ่องใส...............................๕๕ จิตแบ่งตามภูมิ...........................๖๕๕ จิตแบ่งตามชาติ..........................๖๕๖ จิตฝ่ายกุสล...............................๖๕๓  ๖๖๐ จิตฝ่ายอกุศล.............................๖๕๔  ๖๖๓  ๖๕๓ จิตทั่วไป...................................๖๕๓ จิตที่เป้นอัพยากฤต......................๖๕๔  ๖๖๓ จบ .....การ ค้น เสนอ ..สารบัญค้นคำ (๗๘๘-) จากจากหนังสือ พระไตรปิฎกฉบับสำหรับประชาชน ประเด็นกระทู้ คำว่า จิตสันตติ มีตรัสไว้ในพระพุทธวจนะ พระสูตรไหน? ***** คคห 1 เสนอ --- พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๐  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๒ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส จูฬนิทเทส..ตาม คคห 1 เสนอนั้น เทียบกับ..จากหนังสือ พระไตรปิฎกฉบับสำหรับประชาชน ย่อความจากพระไตรปิฎกฉบับบาลี ๔๕ เล่ม โดย สุชีพ ปุญญานุภาพ (ฯ มหามงกุฏราชวิทยาลัย ฯ) หน้า ๖๒๐ ข้อความดังนี้ เล่มที่ ๓๐ ชื่อ ขุททกนิกาย จูฬนิเทส (เป็นสุตตันตปิฎก) เล่มนี้ ก็เช่นกัน เป็นภาษิตของพระสารีบุตร อธิบายพระสูตรอีก ๑๖ สูตร ในสุตตนิบาท คือ อธิบายคำถามคำตอบเกี่ยวกับมาณพ ๑๖ คน (ซึ่งย่อไว้เป็นสูตรที่ ๕๔ ถึง ๗ๆ โปรดดูหน้า ๖๑๐) เป็นการอธิบายคำถามคำตอบอย่างละเอียดทุกตัวอัการเช่นกัน นอกจากนั้นยังอธิบายขัคควิสาณสูตรที่ ๓ ในสุตตนิบาต (หน้า ๖๐๔) อีกดดยพิสดาร ๗ึงรวมเป็น ๑๗ สูตร คคห1 ....อ่าน ตามหลักฐานที่เสนอนี้แล้ว กระทู้ถามว่า..คำว่า จิต สันตติ .....มีตรัสไว้ในพระพุทธวจนะ พระสูตรไหน? ***** คคห 2 ไม่ได้ตั้งคำถามว่า คำว่า จิต สันตติ .....มี "สาวกรูปใด" ท่าน อธิบาย ไว้ในพระไตรปิฎก 45 เล่ม ***** คคห 8 (๔) ในพจนานุกรมกรมพุทธศาสตร์  ฯลฯ.... หน้าสารบัญค้นคำ ผมหาไม่พบคำว่า จิต สันตติ ... ซึ่งผมอาจจะหาไม่พบเอง ฯลฯ หาพบแต่คำว่า สันตติ ............ ๓๑ เนื่องกับ อุปาทารูป หรืออุปาทายรูป ๒๔ อ้างอิง อภิ.สํ ๓๔/๕๐๔/๑๘๕  วิสุทธิ. ๓/๑๑ สงฺคห ๓๔ ได้แก่ ฎ ลักขณรูป ๔ (รูปคือลักษณะหรืออาการเป็นเครื่องกำหนด- material quality of salient feature) ๒๑  (รูปสฺส) อุปจย  (ความก่อตัวหรือเติบขึ้น - growth  integration) ๒๒ (รูปสฺส) สันตติ (ความสืบต่อ - continuity) ๒๓ (รูปสฺส) ชรตา (ความทรุดดทรม -decay) ๒๔ (รูปสฺส) อนิจจตา (ความแปรปรวนแตกสลสาย -impermanence)                     พิจารณา "(รูปสฺส) สันตติ (ความสืบต่อ - continuity)" ๒๒ (รูปสฺส) สันตติ (ความสืบต่อ - continuity)  =  รูปอันวิญญาณธาตุ อาสัยแล้ว  ใช่หรือไม่? - อุปริ ม  ๑๔/๔๓๗/๖๘๔(สำนวนแปลหนึ่ง ดูอริยสัจจากพระโอษฐ์ หน้า ๑๕๖) ภิกษุทั้งหลาย ปฐวีธาตุ เป็นอย่างไรเล่า  ปฐวีธาตุ ที่เป็นไปในภายในก็มี  ที่เป็นภายนอกก็มี ภิกษุทั้งหลาย   ปฐวีธาตุ ที่เป็นไปในภายใน เป็นอย่างไรเล่า ภิกษุส่วนใด (ทรงกำหนดที่ ?  ถ้า กำหนดตาม อัสสุตวตาสูตรละ?)   ที่เป็นของแข็ง  เป็นของหยาบ "อันวิญญาณธาตุอาศัยแล้ว"  ซึ่งมีอยู่ในตน เฉพาะตน กล่าวคือ ฯลฯ เยื่อในกระดูก ไต  หัวใจ ตับ  พังผืด ม้าม ปอด ลำไส้สุด อาหารในกระเพาะ อุจจาระ  หรือแม้นส่วนอื่นๆอีกไรๆ (ซึ่ง มีอาการหรือลักษณะแห่งอาการคือ ที่เป็นของแข็ง  เป็นของหยาบ) ภิกษุ นี้เรียกว่า  ปฐวีธาตุ                   ***********************************                                                สรุป หาเจอแต่ รูปสันตติ  เป็นข้อความ ชั้นสาวก (อภิธัมมัตถสังคหะ + วิสุทธิมัคค) ตามพจนานุกรม์ --- อ้างอิง อภิ.สํ ๓๔/๕๐๔/๑๘๕  วิสุทธิ. ๓/๑๑ สงฺคห ๓๔ ผม เชื่อมให้ เห็นว่า รูป ที่ สันตตินั้น "เป็นคำชั้นสาวก" ถ้า พิจารณา "คำชั้นสาวกของพระเถระครั้งปฐมสังคายนา"  คือ พระพุทะภาษิต ---- มหาภูต (ธาตุ) สี่   ได้แก่ รูปธาตุ คือ ธาตุดิน น้ไ ไฟ ลม "อันวิญญาณธาตุ อาสัยแล้ว"                                              ดังนั้น รูปสันตติ (คำสาวก) ต้อง ไม่ขัดกับ พระพุทธวจนะคือ รูปธาตุ ๔ อัน วิญญาณธาตุอาสัยแล้ว   ตกลง  จิตสันนติ   ใครกันแน่  ที่ บัญญัติ ขึ้น (๑) พระพุทธโฆษาจารย์ หรือว่า (วิสุทธิมัคค์)   หรือว่า (๒) พระอนุรุทธาจารย์ (อภิธัมมัตถสังคหะ) หรือว่า (๓) นักอภิธัมฯ ใดนั้น "สมัยนี้แหละ)  ต่างหาก ที่ บัญญัติ  "จิตสันตติ"  เ้อง  มิใช่ "พระพุทธโฆษาจารย์  และหรือ พระอนุรุทธาจารย์" ? สรุปในสรุป ท่านหลังไมค์ ---- สอบทาน  สิ่งที่ท่าน กำหนดด้วยปัญญาของท่านเอง ว่า ที่ถามไว้ว่า -- ฝากทูลถามว่า ที่ตรัสสอนให้อบรมจิตก็เพื่อให้รู้ "กระบวนการของจิตขั้นละเอียด" เพื่อความดับไปของปฏิจจสมุปบาท ใช่หรือไม่ ... สำหรับผม  "หลังจาก ทูลถามแล้ว"  + ไม่ประมาท ยังต้องทูลถามอีก ตามเหตุปัจจัย                                          สรุปไว้ในที่นี้ว่า ----- ที่ตรัสสอนให้อบรมจิต นั้น  ---- คือ ให้อบรมจิต ที่ตรัสว่า จิตนี้เป็นธรรมชาต (แบบนั้นๆ มีลักษณะคือ) เป็นประภัสสร แล้ว (จิตมีอาการ) เข้าถึงความเศร้าหมองแล้ว เพราะ อุปกิเลส อันอุปมา ดั่งแขกผู้มาเยือน -- รู้ แค่นี้ เพียงพอครับ ---  ดังที่ ตรัสไว้ ในพระสูตร นั้นว่า อริยสาวก ผู้มีการสดับ ย่อมรู้ชัดว่า พ้นวิเศษจากอุปกิเลส เพราะฉะนั้น  จิตตภาวนา (อานาปานสติ ๑๖ มีอานิสงส์ ๗ อย่าง) ย่อมมี  แก่ อริยสาวกนั้น ส่วนปุถุชน  ที่ ยังเนื่องกับอุปกิเลส (ยังไม่ใช่ อริยสาวกฯ) ย่อม ยังมี จิตอนุเสติใน ทิฏฐิ ว่า ---> "ตรัสสอนให้อบรมจิตก็เพื่อให้รู้ "กระบวนการของจิตขั้นละเอียด" เพื่อความดับไปของปฏิจจสมุปบาท"< --- เป็นธรรมดา เช่นนั้นเอง ********************************************************************************************************************                 ---------> จิตสันตติ = อาการที่วิญญาณธาตุ สันตติ  < ----------     กำหนดที่ รูปสันตติ (อ้างอิง อภิ.สํ ๓๔/๕๐๔/๑๘๕  วิสุทธิ. ๓/๑๑ สงฺคห ๓๔)                                ที่ต้อง สอดคล้อง  ไม่ขัดแย้งกับ ---- พระพุทธภาษิต --- ความสิ้นไปแห่ง อาสวะทั้งหลาย  ย่อมมี เมื่อรู้เห็นลักษณะ  ความเกิด ความดับ แห่งขันธ์ทั้งหลายฯ ---- พระเถระครั้งปฐมสังคายนา ภิกษุ ก่อน พ.ศ. 1          --- เสนอ ขันธ์ทั้งหลาย พระพุทธโฆษาจารย์          ภิกษุ พ.ศ. 900             --- เสนอ รูปสันตติ พระอนุรุทธาจารย์             ภิกษุ พ.ศ. 1200           --- เสนอ รูปสันตติ นักอภิธัมฯไทย (ภิกษุ+ฆราวาส)  พ.ศ. 2555          ---  เสนอ จิตสันตติ ูู                 ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^                  ???????????????????????????????????????????? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 09:56:06

ความคิดเห็นที่ 58 ตอบความเห็น ๕๒ ว่า จิต ก็คือสภาพคิดนึก หรือภาวะรับรู้อารมณ์ และความคิดนึกเหล่านี้ ประกอบอยู่ด้วยอารมณ์ มีรูป เป็นต้น ฉะนั้น รูปสัญเจตนา จึงแปลว่า คิดนึกไปในรูป ดังนี้ เป็นต้น. และถามกลับว่า ปฏิจจสมุปบาท สายเกิดกองทุกข์อริยสัจ --- ทำไมไม่ตรัส  เพราะมีวิญญาณเป็นปัจจัย  จึงมี ตัณหา เล่า  ??? สาธุ ! แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 55 19:00:46 แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 55 18:56:11 แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 55 15:01:31 จากคุณ : หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร (หลวงตาเฟื่อง) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 14:52:18