ความคิดเห็นที่ 1 ... จากคุณ : กอบัวสวรรค์ เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 20:53:53

ความคิดเห็นที่ 2 ได้ครับผมเพราะผมเคยบวชเป็นพระป่ามาก่อนสาเหตุคือสาหร่ายเป็นของไม่มีโอชะ(สารอาหารนั่นเอง)ไม่ทำให้เกิดกำลังวังชาและมีคุณเป็นยาครับมีเรื่องอะไรอย่างอื่นสงสัยอีกสามารถถามได้นะครับจะได้ไม่เป็นกรรมจากการเพ่งโทษพระ จากคุณ : wutthitham (wutthitham) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 21:05:51

ความคิดเห็นที่ 3 ผมว่ามันไม่ลงกับวัตถุประสงค์ของศีล 8 นะ จากคุณ : Mateo2000 เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 21:10:57

ความคิดเห็นที่ 4 http://www.pantip.com/cafe/food/topic/D12237083/D12237083.html ไม่แน่ใจว่าจะเกี่ยวกันหรือไม่ จากคุณ : คนพิการ เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 21:34:43

ความคิดเห็นที่ 5 วัดแถวบ้านตีความ กับข้าวนั้นห้ามกินหลังเที่ยงครับ แต่เหมาเอาผลไม้เป็นยา นม น้ำเต้าหู้ โอวันติน น้ำผลไม้เป็นน้ำปานะหมด จากคุณ : ยองเจียงใหม่ เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 22:06:45

ความคิดเห็นที่ 6 ^ ^ ^ เอ๊ะ หมายถึงผลไม้เป็นลูกๆ ถือเป็นยา เลยเหรอครับ? ส่วนกรณีเยลลี่ที่เป็นคาราจีแนน นั้น ผมสันนิษฐานว่า ลักษณะนี้เป็นรูปสารสกัดแล้ว จึงไม่เข้าข่ายที่จะเป็นอาหารได้  เว้นแต่จะเป็นผลิตภัณฑ์ที่ผสมวุ้นมะพร้าว อะไรทำนองนี้   ที่จริงเรื่องนี้คุณกอบัวสวรรค์ได้ถามไปทางหลังไมค์แล้ว ซึ่งผมก็ตอบไปแล้วส่วนหนึ่ง แต่ก็เป็นการดีที่จะมาถามกับสมาชิกท่านอื่น ๆ  จะได้ร่วมกันวินิจฉัย ส่วนเรื่องเม็ดแมงลักนั้น   เท่าที่ทราบ "ใบ"แมงลัก เป็นยาประเภทยาวชีวิก (ฉันเป็นยาได้ตลอดชีวิต)    ส่วน "เม็ด"แมงลักนั้น ไม่พบว่ามีที่อนุญาตไว้ที่ไหน จึงเป็นไปได้ว่า ไม่เข้าข่ายของที่ฉัน/ทาน ได้หลังเที่ยง สำหรับพระ และคฤหัสถ์ผู้ถือศีล ๘ ครับ แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 55 22:27:22 แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 55 22:26:14 จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 22:08:38

ความคิดเห็นที่ 7 ^ ^ chohokun [19 มิถุนายน 2555 21:01]    หลังไมค์ ตอบมาว่า   . ผมเคยทราบว่าเจลาติน หรือคอลลาเจน เป็นสิ่งที่สกัดจากไขมันสัตว์ เมื่อเป็นไขมัน หรือพวกมันเปลวสัตว์ ก็เข้าข่ายน้ำมัน อยู่ในเภสัช และ เจลาติน อยู่ในสภาพของสารเคมีแล้ว ดังนั้นจึงไม่น่าจะจัดเข้าในกลุ่มประเภทอาหารใด ๆ ได้เลย จึงควรถือว่าไม่อยู่ในข่ายของอาหารที่จะเป็นยามกาลิก ๒. วุ้นเจเล่ หรืออาหารวุ้นประเภทต่าง ๆ ถ้าหากว่ามีส่วนผสมของเจลาติน กับน้ำผลไม้ หรือน้ำหวานเพียงอย่างเดียว ย่อมถือได้ว่าไม่เข้าข่ายอาหารที่เป็นยามกาลิก ดังนั้นพระและผู้ถือศีล ๘ หรือศีลอุโบสถ ก็สามารถจะฉัน / ทานได้ คาราจีแนน ก็เป็นสารสกัดเหมือนกันใช่ไหมครับ? ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าเป็นสภาพที่ไม่อยู่ในรูปอาหารแล้ว ก็ถือว่าสามารถทานหลังเที่ยงได้สำหรับพระและผู้ถืออุโบสถศีล ######################################################################### จึงเอามาลงแบ่งปัน      แต่ยังรอผู้รู้ท่านอื่น เป็นสาระความรู้ จากคุณ : กอบัวสวรรค์ เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 22:14:58

ความคิดเห็นที่ 8 ซูกัส ก็ได้ครับ มีแต่น้ำตาล จากคุณ : พีทีดี เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 22:20:04

ความคิดเห็นที่ 9 เจเล๋ มี คาราจีแนน เป็นสารทำให้หยุ่นๆจากสาหร่าย และ ผงบุก (พืชตระกูลหัว คล้ายมัน เป็นแป้งจำพวก แมนแนน ) ///คิดว่าไม่ได้นะครับ เพราะถ้าได้ พวกมัน เผือก ก็คงได้ แล้วอีกอย่างพวกนี้จัดเปนพวก แป้ง ด้วยมั้ง เล็ดแมงลัก หลังเที่ยง ศีลแปด ทานได้หรือเปล่า  เคยเห็นบางท่าน ทานน้ำหวานใส่ค่ะ /// ไม่แน่ใจครับ แต่ที่วัดสายหนองป่าพง ที่ผมบวช ก็เห็นใส่ ว่านหางจรเข้ เลยไม่ขอตอบล่ะกัน เอาเปนว่าถ้าสงสัยก็อย่ากินจะเปนการละเมิลพระวินัย ของพระพุทธเจ้า (เปนคำตอบสุดท้ายของการจะทำอะไรแล้วไม่แน่ใจ ) -------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 2 ได้ครับผมเพราะผมเคยบวชเป็นพระป่ามาก่อนสาเหตุคือสาหร่ายเป็นของไม่มีโอชะ(สารอาหารนั่นเอง)ไม่ทำให้เกิดกำลังวังชาและมีคุณเป็นยาครับมีเรื่องอะไรอย่างอื่นสงสัยอีกสามารถถามได้นะครับจะได้ไม่เป็นกรรมจากการเพ่งโทษพระ จากคุณ : wutthitham /// สายหนองป่าพง ฉันไม่ได้แล้ว เพราะว่าเคยมีการเอาไปที่ประชุมสงฆ์ ของวัดมาแล้ว (ได้ยินมาแบบนั้นนะครับ เพราะตอนเกิดเรื่องผมยังไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์) จากคุณ : muk_22 เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 22:21:42

ความคิดเห็นที่ 10 ที่คุณ muk_22 เสนอว่า ถ้าไม่แน่ใจก็อย่ากินนั้น ผมเห็นด้วย  เพราะมีพระวินัยอยู่ข้อหนึ่งสำหรับพระภิกษุว่า สงสัยและขืนฉันเข้า ก็เป็นอาบัติ อีกประการหนึ่ง  การที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติสิกขาบทอย่างนั้น ๆ ก็เพื่อให้พระภิกษุต่างจากชาวบ้าน ฉันอาหารแต่เท่าที่เพียงพอแก่การดำรงชีวิตในสมณะเพศ ถ้ามีของอย่างอื่นที่ทรงอนุญาตให้ฉันได้ ก็เพื่อบรรเทาความหิวเป็นต้นเท่านั้น  ดังนั้น ผู้ที่เป็นพระภิกษุ ก็ควรจะถือปฏิบัติตามที่พระพุทธเจ้าทรงมีพุทธานุญาตไว้อย่างชัดเจนที่สุด ส่วนอะไรที่ไม่อยู่ในพุทธานุญาต  ก็ไม่ควรเห็นแก่ปากแก่ท้อง ด้วยความคิดว่า นั่นน่าจะได้ นี่น่าจะได้  เพราะถ้าหากมีการคิดการอ้างกันเอาเองอย่างนี้บ่อย ๆ เข้า ก็อาจจะทำให้เกิดการขบฉันและการปฏิบัติอะไรแปลก ๆ อีกมากมาย ด้วยข้ออ้างว่า "น่าจะทำได้" อย่างเดี๋ยวนี้ก็ได้ทราบว่ามีวัดบางที่บางแห่ง  (แม้ที่เป็นวัดป่า) บอกกันว่า สาหร่าย (พวกสาหร่ายเถ้าแก่น้อยอะไรนั่นแหละ)  พระก็ฉันได้หลังเที่ยง   ซึ่งผมเองก็ยังหาไม่พบว่าพระพุทธเจ้าทรงอนุญาตสาหร่ายไว้ที่ไหน แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 55 22:34:28 จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 22:33:21

ความคิดเห็นที่ 11 ครับ ทางเหนือ หมายถึงบางวัดนะ เพราะทางเหนือถือธรรมเนียมท้องถื่นมากกว่าภาคกลาง เช่นสมัยก่อนถือว่าสิ่งที่ไม่ควรฉันหลังเพลคือข้าว ประกอบกับพระวินัยให้ฉันสมอ มะขามป้อมเป็นยาได้ ประกอบกับพลไม้สมัยก่อนก็มีคุณสมบัติเป็นยาบ้าง (พยายามอย่ามองภาพผลไม้เป็นแอปเปิ้ลสับปะรส องุ่นอะไรพวกนั้น) กล้วย มะม่วง ขนุน มะยม ก็ถือเป็นยา พระก็ฉันมาตลอด ส่วนน้ำปานะก็อย่างที่บอกว่า เค้าปฏิบัติสืบกันมาว่าห้ามฉันข้าว นม น้ำผลไม้จึงถูกตีความอย่างกว้างๆไปเลย ไม่โล น้ำเต้าหู้ นมกล่อง น้ำผลไม้กล่องจึงทานได้ จากคุณ : ยองเจียงใหม่ เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 22:40:31

ความคิดเห็นที่ 12 ห้ามของ ขบฉัน เคี้ยว ไม่ใช่หรือครับ จากคุณ : x-philes เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 22:51:05

ความคิดเห็นที่ 13 จากหนังสือ อริยอุโบสถ ครับ ยังมีเพิ่มเติมคือ เภสัชทั้งห้าครับ แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 55 23:57:24 จากคุณ : ปันน้ำใจ เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 23:55:53

ความคิดเห็นที่ 14 ปกติ ตอนผมถืออุโบสถศีล หลังเที่ยงก็จะไม่กินของใดๆ ที่ต้องขบเขี้ยว   ก็ไม่ดื่มนม น้ำที่ทำจากธัญพืช น้ำผลไม้ที่มีเนื้อผลไม้ปนอยู่ และน้ำผลไม้ที่เป็นมหาผลคือใหญ่กว่าลูกมะตูม เช่นน้ำมะพร้าวก็ไม่ดื่ม ถ้าหาไม่ได้ก็ดื่มน้ำปล่าว เจลโลนี่ก็ก้ำกึ่งนะครับถ้ามีส่วนผสมของแป้งที่ทำจากธัญพืช ในกรณีผมก็จะไม่กินหลังเที่ยงครับ เราทำได้แค่ใหน ใจเรารู้ก็เพียงพอครับ บางวัด ให้ดื่มน้ำเต้าหู้ น้ำนม เป็นอนุโลม ดังนั้ันก็ไม่ควรปรามาสหรือตำหนิครับ จากคุณ : ปันน้ำใจ เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 00:17:50

ความคิดเห็นที่ 15 เม็ดแมงลักมีสรรพคุณเป็นยาระบาย มีกลไกการทำงานคือไปเพิ่มปริมาตรของกากอาหารกระตุ้นการบีบตัวของลำไส้ และเมือกของเม็ดแมงลักยังสามารถช่วยหล่อลื่นให้อุจจาระอ่อนตัว สามารถขับถ่ายได้สะดวกยิ่งขึ้น นอกจากนั้นบางคนยังใช้เสริมอาหารเป็นยาลดน้ำหนักแสดงว่าเม็ดแมงลักไม่ใช่อาหารพวกแป้งที่อาจเปลี่นนเป็นน้ำตาลและพลังงานได้ ดังนั้นถ้าพระรูปใดมีปัญหาเรื่องท้องผูกแล้วฉันเม็ดแมงลักโดยมีเจตนาให้ช่วยระบาย หรือแม้กระทั่งมีเจตนาเพื่อป้องกันท้องผูก ผมว่าไม้ผิดพระวินัยและไม่อาบัติครับ จากคุณ : จันทร์สะท้อนเงา เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 02:07:15

ความคิดเห็นที่ 16 ตามเท่าที่ทราบ น้ำปานะ คือน้ำผลไม้ คั้น แล้วกรองเอาเนื้อออกจนหมดเหลือแต่น้ำ ตามที่ท่านอนุญาตไว้คือ น้ำผลไม้ทุกชนิด ยกเว้นน้ำต้มเมล็ดข้าว ในบางแห่งมีข้อขัดแย้งเรื่องน้ำมะพร้าว..น้ำใบใม้ทุกชนิด บกเว้นน้ำผัก ..น้ำดอกไม้ทุกชนิด ยกเว้นน้ำดอกมะซาง ..น้ำอ้อยสด เจเล่ ทำมาจากหัวบุก โตเต็มที่ ใหญ่กว่าหัวคนอีก เนื้อบุกสีขาวขุ่น ปกติเขาใช้ทำอาหาร กับข้าว หรือขนม ...เจเล่ ตามความคิดเห็นของผม คือ ไม่ใช่ปานะ  เพราะไม่เป็นน้ำ มันเป็นวุ้น หลอดดูดเจเล่ ต้องรูใหญ่ ถ้ารู้เล็กดูดไม่ขึ้น แล้วจะกรองด้วยผ้าเป็นน้ำได้ยังไง... ส่วนเมล็ดแมงลัก จัดเป็นอาหาร หรือขนมเลย ใส่น้ำหวานด้วย ชัดเจนเลย ทานเข้าไป ก็ผิดศีลข้อ 6 แล้ว...ถ้าเป็นพระจะมีปัญหาเรื่องพีชคามอีก..แม้จะเป็นยาได้แต่ก็ไม่มีใครเขาใช้กัน มีคำกล่าวไว้ว่า สิ่งใดที่ไม่ได้ห้ามไว้ว่า สิ่งนั้นไม่ควร แต่สิ่งนั้นมันจัดอยู่ในกลุ่มเข้ากับสิ่งที่ไม่ควร ขัดแย้งกับสิ่งที่ควร สิ่งนั้นย่อมไม่ควร  มันเป็นสิ่งที่แปลกแต่จริง  คือสิ่งที่ท่านอนุญาต มี เยอะแยะหลายอย่างมากมาย จะหาสักอย่างหนึ่ง ที่ทำแล้วไม่ผิด จะไม่ได้เลยหรือ ทำไมจะต้องทำในสิ่งนั้นที่มันเข้ากับสิ่งที่ไม่ควรทำด้วย  ถ้าเข้าใจและตั้งใจที่จะรักษาศึลข้อนี้ให้ได้ ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ...การทำบุญไม่ถูกต้อง บุญไม่ตรง ก็ได้ไม่ตรงบุญ  สูญเสียเวลา แถมมุสาอีกเปล่า ๆ ... ทีกล่าวนี้ มิใช่จะเพ่งโทษใคร  แต่กล่าวไปตามพระวินัย ถ้าใครว่าผิด ก็ยอมรับว่าผิด ชนิดหัวติดชนฝาว่าผิด ยอมผิดติดตามธัมมวินัย ไม่ยอมผิดติดตามกิเลสใครดีกว่า ครับ... จากคุณ : นิ่งหนอ (นิ่งหนอ) เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 03:03:05

ความคิดเห็นที่ 17 เจเล่ อร่อยดีนะคะ ^^ จากคุณ : มองดูเพลิน เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 10:29:17

ความคิดเห็นที่ 18 ความเห็นของผม นะครับ  ว่า ไม่ได้ ครับ เพราะ ว่าในวินัย พูดถึงน้ำปานะที่แปล คติ คือเปลี่ยนสถานะเป็นของแค่น (คือมีความแข็งและมีเนื้อ) จากของเหลว ดังมีตัวอย่าง ที่ว่า น้ำมะม่วง ต้มด้วยไฟจนสุก ห้ามฉัน เพราะมีคติ เปลี่ยนไป จึงมีวินัย ห้ามน้ำปานะ ต้มสุกด้วยไฟ    ผมจึงเห็น พระท่านใช้น้ำอุ่น ๆ ในการ ทำน้ำปานะ คือ เอามา ละลายน้ำตาล เพราะถ้าใช้น้ำเย็น มันจะไม่ค่อยละลาย แล้วค่อยเอาน้ำปานะที่ได้ มาผสม เข้าไปก็ จะ เห็นว่าเข้ากับพระวินัยพอดี   ส่วน เจลเล่  สาหร่าย  เม็ดแมงลัก   และอีกหลายอย่าง ช่วงหลังเห็นพระท่าน ฉันกันมาก   ก็ สรุป แบบ ง่าย ๆ นะครับ ถ้ากลัวผิด ก็อย่านำไปถวายทาน ก็เท่านั้นครับ ถ้าท่าน มีความประสงค์ จะฉัน ท่านก็ไป กัปปิยะ เองครับ จากคุณ : แฟนพันธ์ทาง (อาจารย์ไข่) เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 11:54:03

ความคิดเห็นที่ 19 สำหรับเรา เราว่าไม่ได้นะ เพราะเจเล่รับประทานเพื่อความอิ่มได้ อีกทั้งยังมีสภาพเป็นก้อน หากไม่นับว่าถูกย่อยให้เป็นเศษเล็กด้วยหลอดไปเสียก่อน เราก็ต้องใช้ฟันในการขบเคี้ยวเพื่อบดย่อย แบบนี้มันไม่น่าจะนับเป็นเครื่องดื่มได้เลย ขนาดลูกอมเรายังละเว้นเลย (ตอนรักษาศีล ๘) จากคุณ : snoopy21 เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 13:20:02

ความคิดเห็นที่ 20 ^ ^ เห็นกับ คห18 ด้วยครับ ถ้ายังสงสัยหรือลังเล อย่าถวายเลยครับ ส่วนบางความเห็นที่ว่าไม่ได้เพราะเป็นของเคี้ยว ไม่น่าเกี่ยวนะครับ สิ่งที่ผิดก็ผิดเพราะเป็นของต้องห้าม ไม่ใช่ผิดเพราะเคี้ยวหรือไม่เคี้ยว เหมือนเคยได้ยินบางคนพูดว่า โจ๊กฉันหลังเที่ยงได้เพราะไม่ต้องเคี้ยว เป็นต้น แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 55 13:21:13 จากคุณ : กระท่อมผักหวาน เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 13:20:33

ความคิดเห็นที่ 21 ของกินอะไร ที่มีลักษณะเป็นของแข็ง มันน่าจะไม่ได้หมดนะ ตอนไปอบรมวันพ่อ ถือศีล 8 เขาก็อนุโลม ให้ทานไอศครีมได้ ถ้าเราระแวงว่าจะผิดหรือไม่ก็งดไปเลย เพราะตั้งใจจะไม่กินอยู่แล้วนี่ จากคุณ : แล้วทำไม12 เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 06:09:57

ความคิดเห็นที่ 22 พิจารณาเป็นลำดับดังนี้ครับ 1 ขั้นต้น พิจารณาตามพระวินัย ถูกผิดยังไงว่ากันไปตามนั้นเลย 2 ขั้นกลาง พิจารณาตามธรรมเนียมปฏิบัติ แต่ละนิกาย/พท.ถือหลักต่างกัน เช่น   บางที่ฉันมื้อเย็นมื้อเดียว เป็นต้น 3 ขั้นสุด พิจารณาตามแก่นแห่งศีล ซึ่งกรอบปฏบัติที่เป็นไปเพื่อสติ เพื่อละกิเลส ก็ไม่   ผิดเช่น พระอริยสงฆ์ที่มีปฏิปทาแปลกๆ เพื่อโปรดคนบางจำพวก อาจผิดศีลทาง   กายเนื้อแต่ใจยังยึดมั่นในศีล เป็นต้น จากคุณ : helzblueboy เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 12:42:37