ความคิดเห็นที่ 1 ให้กิฟเป็นกำลังใจครับ หากัลยาณมิตรซักคนเอาไว้ชวนกันปฏิบัติธรรมอาจจะช่วยได้ จากคุณ : เส้นขอบฟ้าเวลาพระอาทิตย์ตกดิน เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 23:36:49

ความคิดเห็นที่ 2 ก็ไม่เห็นยากอะไรนี่ครับ การปฏิบัติธรรม ทำได้ทุกวันตลอดเวลา แค่ตอนเช้า ตั้งปฏิธานกับตัวเอง ว่า -วันนี้ ฉันจะเป็นคนดี คิดดี ทำดี พูดดี -วันนี้ ฉันจะลด โลภ โกรธ หลง ในตัวฉัน -วันนี้ ฉันจะพยายามไม่ทำผิดศีล -วันนี้ฉันจะเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เห็นใจผู้อื่น ให้มากกว่าเดิม ให้เรากำหนดใจ ว่า วันนี้จะทำแล้ว แล้วก็จะพยายามทำให้ดีที่สุด แน่นอน เราเป็นคนปุถุชน ย่อมมีผิดพลาด พลั้งเผลอ เป็นเรื่องธรรมดา อย่าไปยึดติดกับมัน กลับถึงบ้านอาบน้ำอาบท่า กินข้าวกินปลา ผักผ่อนดูทีวี ทำใจจิตให้สบาย ปลอดโปร่ง ไม่เหนื่อยมาก ก็สวดมนต์สักหน่อย ล้มตัวลงนอน ก่อนจะหลับ ก็สำรวจตัวเอง ว่า วันนี้ อะไรที่ เราทำได้ดี ทบทวนเพื่อเป็นกำลังใจให้ตัวเอง อะไรที่เราผิดพลาด เราพลาดเพราะอะไร หาจุดดี จุดด้อยใน จิตใจเรา พรุ่งนี้เอาใหม่ เพราะสิ่งเหล่านี้ เราไม่ได้สู้กับอะไรหรือใคร เราสู้กับตัวเอง เพื่อตัวเราเอง นี่ละการปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน ไปวัด ทั้งที่เต็มไปด้วยกิเลส ไม่ได้ฝึกตัวฝึกใจ ด้วย ธรรม แทบไม่ได้ช่วยอะไรหรอกนะ แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 55 00:14:12 แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 55 23:58:14 จากคุณ : promp888 เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 23:55:56

ความคิดเห็นที่ 3 เพิ่มเติม ธรรมในพระพุทธศาสนา ต้องเริ่มต้นที่ตัวเรา จิตใจเรา ให้ ธรรม กำกับตัวเรา ใจเรา ให้ ธรรม ชี้นำตัวเรา ใจเรา ให้ ธรรม สอนตัวเรา ใจเรา ให้ ธรรม ตรวจสอบตัวเรา ใจเรา ถ้าคุณไม่ใช้ ธรรม กับตัวคุณ ต่อให้คุณ อ่านหนังสือ ธรรมมะ ทั้งห้องสมุด ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่พูดปด ไม่ไปผิดลูกเมียใคร ไม่ดื่ม ไม่ดูมหรสพ ไม่นอนฟูก ไม่กินข้าวหลังเที่ยง ไปวัด นั่งสมาธิ ถ้าไม่ใช้ ธรรม กำกับกาย และ ใจ ตัวคุณก็ยังเต็มไปด้วยกิเลส โลภ โกรธ หลง ยิ่งทำก็ยิ่งห่างไกล จากสิ่งที่เรียกว่า ปฏิบัติธรรม จากคุณ : promp888 เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 00:10:44

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าฟุ้งซ่านก็ตีกรอบไว้ซิครับ . . . . . กรอบ ?     ตีกรอบกันใจฟุ้งได้ โดยใช้ . . ศีล  โดยเฉพาะศีล ๕     ปฏิบัติตามคห. 2แล้ว ตั้งศีลเป็นรั้วไว้ป้องกันใจ ไม่ให้ฟุ้งออกนอกศีล  เอาใจใส่รั้วนี้ให้ดีๆ  แล้วศีลจะป้องกันคุณจากความวุ่นวาย ไม่พ่ายแพ้กิเลสง่ายๆ   เหมือนก้อนน้ำแข็งบนกะทะเหล็กร้อนแดง จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 00:50:04

ความคิดเห็นที่ 6 รักษาศีล5ไว้ เจียดเวลานั่งสมาธิอย่างน้อย 15 นาที/วัน จะนั่งรวดเดียวหรือแบ่งครั้งละ 5 นาทีวันละ 3 ครั้ง เช้า กลางวัน เย็นก็ได้ เวลานั่งรอใครหรือนั่งรถที่ไม่ได้ขับเองก็ดูลมหายใจหรือพุทโธไป เวลาเดินไปไหนก็มีสติอยู่กับก้าวเดิน หรือจะพุทโธๆไปด้วย มีเวลาเปิดเน็ตดูข่าวสารทำบุญแล้วโอนเข้าบัญชีไปร่วมบุญบ้าง ขับรถผ่านคนใส่บาตรก็อนุโมทนากะเค้า จากคุณ : S III (Kewalin Rieki) เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 06:41:44

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้ามีรถเวลาขับรถก็เปิดซีดีทำวัตรจบแล้วฟังเทศน์ต่อ (ถ้าไม่มีรถก็เสียบหูฟังเวลาเดินทางได้เหมือนกัน) เรื่องฟุ้งซ่าน/กิเลสระหว่างวัน ก็รู้ตัวไว้ แบ่งทำสมาธิหลายๆรอบรอบละสั้นๆช่วยเคลียร์อารมณ์ระหว่างวันได้ค่ะ จากคุณ : S III (Kewalin Rieki) เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 06:45:02

ความคิดเห็นที่ 8 ก้าวหน้าหรือไม่ ไม่เกี่ยวกับสถานที่ แต่มันเกี่ยวกับวิธีที่ใช้ฝึก ตรวจสอบหัวใจของตนเอง ว่าเป้าหมายแท้จริงที่มีอยู่นั้นคืออะไร เพื่ออะไร ถ้าจะพัฒนาความสงบสถานที่คงจะสำคัญ แต่ถ้าจะพัฒนาสติสัมปชัญญะ ไม่ว่าพิกัดไหนบนโลกนี้มันก็ใช้ฝึกได้ไม่ใช่หรือ ที่ปลายทาง ที่มีให้เลือกเดินเป็นสิบเป็นร้อยทุกวันนี้ จะไม่มีวันมาบรรจบกัน จากคุณ : koknam เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 08:14:31

ความคิดเห็นที่ 9 คนเมืองน่าจะลองวิธีที่หลวงพ่อปราโมทย์แนะนำนะครับ หาซีดีมาฟัง หรือโหลดจากเว็บ วิมุตติ ก็ได้ ผมหัดใช้วิธีทำสามาธิแบบ จิตเป็นหนึ่งอารมณ์เป็นแสน สามารถเผชิญกับโลกที่วุ่นวายได้ดีสำหรับผม แต่วิธีที่ จขกท บอกว่านั่งสมาธิ นั่นคนทำงานอย่าเราหาเวลาทำได้น้อย และเป็นแบบ จิตเป็นหนึ่งอารมณ์เป็นหนึ่ง พอออกจากสมาธิสวนใหญ่ก็ตั้งอยู่ได้อีกไม่เท่าไร  แต่แบบ จิตเป็นหนึ่งอารมณ์เป็นแสน ทำได้ทั้งวัน (ถ้าไม่ทำงานที่ใช้ความคิด) ได้ทั้งสมาธิ ได้ทั้งเจริญสติ แถมดูดีๆไม่หลงทางได้เจริญปัญญาดูอารมณ์แสนนั้นในลักษณะของความไม่เที่ยงอีก เกิดดับทั้งวัน ต้องดูตัวเองด้วยนะว่าทำแล้วอึดอัดสบายใจหรือป่าว ถ้าไม่สบายทำแล้วอึดอัด ก็ควรหาวิธีที่ทำแล้วใจสบายไม่ซัดส่าย เพราะแต่ละคนมีวิธีที่ถนัดต่างกัน แต่จุดหมายเดียวกัน จากคุณ : temjung99 เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 09:00:01

ความคิดเห็นที่ 10 การปฎิบัติธรรม อยู่ที่ไหนก็ ทำได้ ครับ แต่ สิ่งที่สำคัญ โดยพื้ันฐาน คือคุณ ต้องเข้าใจ หลักการ ปฎิบัติธรรม ก่อน การอ่าน เหมือนแผนที่ อ่านแล้วก็ทำ แต่ในขณะเดียวกัน คุณตีความในเรื่องที่อ่านเอง จึงทำให้สับสนว่า ตกลง จริงๆ แล้วคืออะไร  แนะนำวัดใกล้ๆ กรุงเทพ ฯ  เช่น วัดธรรมมงคล วัดอโศก วัดพระศรี ฯ ครับ ขอให้ ได้พบความสุขจากการปฎิบัติ จากคุณ : แฟนพันธุ์ทาง (อาจารย์ไข่) เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 09:36:28

ความคิดเห็นที่ 11 ดิฉัน ใช้ชีวิตคนเมืองอยู่ท่ามกลางสังคม ใหญ่ๆ     ก็ ปฎิบัติ  ในรูปแบบ การใช้ชีวิตประจำวันค่ะตั้งแต่ ลืมตา จนกระทั่ง หลับพักผ่อน อาศัยเจริญสติ   มีสติ ในชีวิตประจำวันค่ะ  เผลอไป คึด หลงไปคิด ก็ มีสติ รู้สึกตัว ในรูปแบบ ก็ ทำบ้างค่ะตาม  ความเหมาะสม  นั้นๆ หลัก  เน้น การภาวนา   อุปสรรค ต่างๆ ก็ เอามาเป็นเครื่องมือในการเรียนรู้ไปค่ะ ชีวิตก็เป็นแบบนี้ ไม่ คอยรู้ทันจิตของเราไปเรื่อยๆ วันหนึ่งใจมันฉลาดเองค่ะ   ถ้ามีเวลาก็ หาเวลาพักผ่อนไป บ้านต่างจังหวัด  อยู่ตรงไหน ปฎิบัติเองได้หมดแล้วค่ะ มันไม่ได้เป้นเรื่องยาก  อะไรไปแล้ว สบายๆ  ธรรมมะอยู่กับลมหายใจเข้าออก จากคุณ : honeybfit เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 10:28:11

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นไหม ?   ราคะในเจตนา จากคุณ : saengdaed เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 10:48:00

ความคิดเห็นที่ 13 เราเองมีความขี้เกียจสูง แต่พยายามรักษาวินัยในการสวดมนต์และนั่งสมาธิ ให้ได้ประมาณ 1 ชม.ตอนเช้าก่อนไปทำงานทุกวัน (หากเช้าไม่สะดวก ก็มีย้ายมาตอนกลางคืนแทน) คืออย่างอื่นขี้เกียจได้ ผลัดวันประกันพรุ่งได้ แต่เรื่องสวดมนต์+ทำสมาธิวันละประมาณชั่วโมงนี่ เราจะพยายามกัดฟันสู้กับความขี้เกียจปฏิบัติให้ได้ ส่วนช่วงพักเที่ยงที่ทำงาน ถ้ามีเวลาเหลือ เราจะนอนหลับตาที่เก้าอี้ทำสมาธิไปเรื่อยๆ ได้มากหรือน้อยก็ไม่ซีเรียสอะไร ขอให้ได้ทำก็ยังดี เรื่องการเจริญสติ ดูจิต ก็จะปฏิบัติได้ทุกเมื่อทุกสถานที่ หากมีผัสสะกระทบมาทำให้เราเกิดอารมณ์อะไรเราก็จะดูตามไป อย่างบางทีเจอคนที่ร่วมงานพูดไม่ดี ก็ดูตามความรู้สึกทุกข์ให้ทัน ดูตามความรู้สึกโกรธให้ทัน ทันบ้าง ไม่ทันบ้าง ก็ฝึกๆ ไปเรื่อยๆ จากคุณ : snoopy21 เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 11:16:59

ความคิดเห็นที่ 14 ดิฉันเองก็เป็นมนุษย์เงินเดือน  อยู่ในเมืองที่วุ่นวายและสังคมที่ผู้คนสมัยนี้หาคนดี มีศีลธรรม มีธรรมประจำใจก็ยากอยู่   สำหรับตัวเองมักจะระลึกมรณานุสติเป็นประจำ  และจิตใจก็ไม่ค่อยฝักใฝ่ไปในทางสนใจรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัสมากนัก  คอยเตือนตัวเองให้มีสติกำกับการกระทำ คำพูด และจิตใจว่าไปในทางใด ดูกันไปตั้งแต่ตื่นจนหลับ  เช้า-เย็นก็สวดมนต์   เพราะเป็นเครื่องระลึกถึงความไม่เที่ยงของชีวิต  เป็นเครื่องระลึกถึงธรรมของพุทธองค์   เหมือนเป็นการบ่มเพาะความสมถะ บ่มเพาะจิตใจไม่หลงไปกับโลก   และเมื่อสติตามรู้ตัวแล้วอะไรที่ไม่ดีผ่านเข้ามาในจิตในใจ   ก็ใช้ปัญญามาปลด มาถากถางเอากิเลสออก  เอาความยึดมั่น ถือมั่นนั้นออกไปจากจิตใจ      ทำบ่อย ๆ จนชินกลายเป็นนิสัย   จนบางอย่างที่เมื่อก่อนเป็นต้องดิ้นพล่านเพราะอารมณ์ก็น้อยลง  จนบางครั้งมันไม่เกิดเลยก็มี  ความเมตตาก็เกิดขึ้นเองโดยอัตโนมัติกับผู้คน สังคมที่ต้องอยู่ร่วมกัน   ทุกคนที่เกิดมาเป็นมนุษย์ได้นั้นก็ถือว่ายังดี  ยังมีบุญติดมาบ้าง  ขอให้ใช้ชีวิตโดยความไม่ประมาทตามที่พุทธองค์สอนไว้  ค่อย ๆ บำเพ็ญบารมีกันไป  สะสมในทุก ๆ วัน  ตายไปก็ได้เกิดในภพภูมิดี  สะสมบุญบารมีไปอีก  เพื่อทำให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ได้  ก็คงจะได้เห็นผลในสักชาติภพหนึ่ง       ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันขณะ  ซึ่งเป็นสิ่งที่หลวงปู่มั่นท่านสอนว่าปัจจุบันเท่านั้นที่จะยังประโยชน์ได้   สำหรับตัวดิฉันเองนั้น  รู้ดีแล้วว่าไม่มีภัยใดจะน่ากลัวเท่าภัยจากสังสารวัฏอีกแล้ว   สนามรบที่ต้องสู้ต้องฝ่าฟันกัน  ก็ไม่ได้อยู่ไกลที่ไหน  อยู่ที่ใจเจ้าของนั่นเอง     ขอให้คุณ จขกท พบวิธีปฏิบัติธรรมที่เหมาะกับตัวเองนะคะ  และขอให้เจริญในธรรมค่ะ จากคุณ : ใบไม้และขุนเขา เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 11:19:11

ความคิดเห็นที่ 15 เป็นกันทุกคนแหละครับ มากหรือน้อย จะเลือกพูดหรือไม่พูดออกมาเท่านั้น เพราะเหตุนี้ พระศาสดาท่านจึงตรัสว่า "การเกิดเป็นทุกข์" เราๆท่านๆในที่นี่และผม ก็เป็นอย่างนี้มาแล้วไม่รุ้ กี่ชาติภพ แค่นึกว่าถ้าต้องเกิดมาเจออีกก็ขนลุกแล้ว จากคุณ : x-philes เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 14:48:49

ความคิดเห็นที่ 16 ปริยัติ - ชอบแนวไหนก็เลือกเอาซักแนว อ่านเข้าไป ศึกษาเข้าไป ตามจริตเลยครับ ปฏิบัติ - สวดมนต์ นั่งสมาธิ ขยันก็ทำ ขี้เกียจก็ทำ หากัลยาณมิตรครูบาอาจารย์พูดคุยแลกเปลี่ยนช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ปฏิเวช - มีความสุข สงบ ปล่อยวาง มีเมตตา . . . PDCA ไปเรื่อย ๆ ครับ จากคุณ : helzblueboy เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 55 15:18:08

ความคิดเห็นที่ 17 เริ่มต้นจากที่บ้านด้วยการ สมาทานศีล 5 พระพุทธที่บ้าน จากนั้นสวดมนต์ นั่งสมาธิ พิจารณาเวทนา เสร็จหยิบเงินในกระเป๋าอธิษฐานถวายพระพุทธ  แล้วแผ่เมตตา  เมื่อไปวัด จะลาเงินแล้วนำเงินนี้ไปซื้อของถวายพระ   ทุกๆวัน จะทำแบบนี้คะ  ทาน ศีล ภาวนา ครบคะ ค่อยๆ เกลาจิตใจกันไป จากคุณ : +สาวสวย+ เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 15:13:49

ความคิดเห็นที่ 18 อ่อ ก่อนนอนเจริญมรณานุสติด้วยการฝึกตายด้วยคะ จากคุณ : +สาวสวย+ เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 15:15:08

ความคิดเห็นที่ 19 1. การเจริญสติ ถ้ารู้สึกหย่อนก็อาจจะทำให้เยอะขึ้นได้นิดหน่อย หรือถ้ารู้สึกเกร็งก็ผ่อนได้นิดหน่อย แต่ไม่มีการพักยกครับ เพราะเราพักเมื่อไร กิเลสเล่นหนักเมื่อนั้น 2. เมื่อพักก็ไม่ได้แต่ฝืนสู้ไปก็แพ้ เหมือนเอานักมวยวัดไปสู้กับแชมเปี้ยน.... เราก็ต้องปลีกไปปฏิบัติในสถานที่วิเวกเป็นครั้งคราว ..ไำด้กำลังใจดี กิเลสมีโอกาสน้อยลงมวยวัดก็ย่อมมีลุ้นนิดหน่อย อาจเรียกคะแนนคืนได้เป็นครั้งคราวครับ... 3. ทำแบบนี้สลับกันไป...สุดท้ายกิเลสกลายเป็นคู่ซ้อม 4. ตอนนี้ยกแรกแค่สองสามหมัดจะรีบโยนผ้าขาวทำไม คนเรากิเลสมันซ้ำซ้อนครับ มีไม่กี่ตัว แค่เปลี่ยนรูปแบบ เปลี่ยนความละเอียด เปลี่ยนขอบเขต แต่เนื้อในก็ตัวเดิมๆ บางคนบ้าบอล บางคนบ้าผู้หญิง.. บางคนบ้าอำนาจ ฝึกสักสี่ห้าเืดือนก็รู้ทางตัวเองแล้ว เริ่มดักทางถูกบ้างแล้ว 5. เมื่อยึดเวทีได้บ้าง... แม้สติขึ้นๆลงๆ แต่ยังทรงตัวได้ดี วันไหนจะรุกก็รุกได้เฉียบ วันไหนผ่อนคลายก็ยังยันใว้ได้... นั่นหละ....โอกาสของเรา จากคุณ : BlueDelphi เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 22:08:41

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณ สหายธรรมทุกท่านครับ ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป จากคุณ : Silencemind เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 21:55:44