ส่งการบ้าน คุณ chaosy วันที่สาม -_-"
|
 |
สวัสดีค่ะ เฮ้อออออ
ส้มตำปูดองทำเรางอมพระรามเลยค่ะ555 ท้องไส้คร่ำครวญหวลไห้มาสองวันแล้ว เมื่อคืนก่อนที่ว่าจะปฏิบัติก็ไม่ได้ปฏิบัติ วันถัดมาก็ยังไม่เข้าที่ มาวันนี้เลยเอาซะหน่อย
หลังสวดมนต์เสร็จแบบสติมาๆหายๆจบก็ นั่งขัดสมาธิ นั่งปุ๊บ ความเวทนาของไส้พุงก็ครวญครางในทันใดค่ะก็พยายามจับจิตจดจ่ออยู่กับท่าที่นั่งและลมหายใจเข้าออก รู้สึกเหมือนขั้วไฟที่สัญญาณขาดๆหายๆ555 คือลมหายใจทำท่าจะละเอียดก็เริ่มปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำ
คราวนี้เลยหันไปจดจ่อกับท้องที่ปวดมันตีสัญญาณครึกครื้นจนสุดท้ายก็คิดว่า เอาซี้เอาเลย พอคิดแบบนี้จู่ๆมันก็หายค่ะ หายปวดท้องก็เลยมาจับลมหายใจใหม่อีกรอบ จนลมหายใจละเอียดขึ้นตัวเหมือนจะพองสลับหดยังไงก็ไม่ทราบค่ะ แต่ก็นั่งต่อไปมองไปเฉยๆ
แล้วปุยๆที่วูบเข้าวูบออกก็มาเหมือนเมื่อครั้งที่แล้วเลยค่ะ ก็เลยนั่งมองไปเรื่อยๆไม่ได้คิดอะไร แต่แล้วมันก็กลับเป็นวูบออกอย่างเดียวไม่วูบเข้าแล้วก็สว่างวาบแบบแปลกๆเหมือนวาบสว่างวาบมืดอ่ะค่ะ ก็นั่งมองความวูบวาบนั้นแต่เหมือนจะได้ไม่นานค่ะเพราะท้องเริ่มปวดอีกแล้ว แต่ตอนนั้นเหมือนกับว่าเราไม่ได้สนใจตัวตนหรือร่างกายแล้วนะคะ ไม่ได้นึกถึงลมหายใจค่ะ มีแต่มองอะไรที่วูบสว่างวูบมืดแล้วก็เนียนๆนิ่งๆหน่อยแต่ไม่นิ่งเท่าเมื่อวันก่อน ท้องที่ปวดก็เหมือนถูกแยกออกเป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่ใช่ตัวเรา แต่เรารู้ว่ามันปวดอ่ะค่ะ
ก็นั่งไปสักพักก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แม่ก็มาค่ะวันนี้ไม่มีหลานเพราะแม่เอาหลานไปส่งให้แม่เขาเมื่อวาน ประมาณเอามาเลี้ยงแก้เหงาน่ะค่ะ แต่แม่ไม่ได้มารบกวนอะไรนะคะ เราก็นั่งไปตามปกติ แต่ว่าใจเริ่มไม่อยู่แล้วค่ะเริ่มฟุ้งแล้วว่าแม่จะมาทานข้าวเที่ยงกับเราหรือเปล่า แม่มีธุระจะคุยอะไรกับเราหรือเปล่า ท้องก็เริ่มปวดอีกรอบคราวนี้ไม่ไหวค่ะ ก็เลยออกจากสมาธิแล้วเข้าห้องน้ำ โหยยโล่งงง555555555 สรุปวันนี้นั่งไปได้แค่32นาทีค่ะ
มีข้อสังเกตนิดนึงคือเมื่อก่อนนั่งแป๊บเดียวก็จะเป็นเหน็บ เมื่อยขา แต่ตอนนี้ไม่เคยเป็นอีกเลยค่ะ แบบสบายมากชิวมาก อาจจะเป็นเพราะนั่งบ่อยขึ้นจนชิน หรือไม่ก็เป็นเพราะนั่งถูกวิธีคือเอาขามาชิดตัว เวทนาในเรื่องนี้ไม่มีเลยค่ะ จบการปฏิบัติที่กระท่อนกระแท่นแต่เพียงเท่านี้ค่ะ ^^"
| จากคุณ |
:
จอมนาง  
|
| เขียนเมื่อ |
:
2 ก.ค. 55 14:23:13
|
|
|
| 
