ความคิดเห็นที่ 1 ผมขอประณามตรงนี้เลยว่า คุณไม่มีทางทำได้หรอกครับ... จากคุณ : นัยนะ เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 22:14:35

ความคิดเห็นที่ 2 คนอื่นทำได้  เราก็ทำได้   ใช้สติรักษาใจ  เป็นอินทรียสังวรศีล จากคุณ : กอบัวสวรรค์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 22:25:11

ความคิดเห็นที่ 3 เรื่องกินกับปฎิบัติธรรมมันไม่เกี่ยวกันหรอก ทำได้แน่นอนครับ ไม่ต้องกังวล จากคุณ : สะพานหัน เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 22:39:13

ความคิดเห็นที่ 4 ลุยเลย อย่ากลัว จากคุณ : Klaibann เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 22:53:07

ความคิดเห็นที่ 5 ลองไปดูครับ จากคุณ : จันทร์สะท้อนเงา เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 22:53:10

ความคิดเห็นที่ 6 ซ้อมที่บ้านก่อนดิ่ จากคุณ : Bg-view เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 22:57:03

ความคิดเห็นที่ 7 อาจแค่สาหัส...อาจทนทุกข์ทรมานอยู่บ้างในวันแรกๆ แต่รับรองไม่ถึงตายแน่นอน.. เขียนข้อความของคุณนัยนะแปะข้างฝาเอาไว้ก็ดี เผื่อจะทำให้มีแรงฮึดขึ้นมาบ้าง.. อยากทดสอบตัวเอง...คุณก็จะได้รู้จักตัวเองจริงๆ สมใจอยาก และเมื่อรู้แล้วคุณจะปรับเปลี่ยนตัวเอง..หรือจะถอยหลังกลับลงคลอง จะยอมแพ้จิตใจตัวเองไปเรื่อยๆ ทั้งชีวิต..ก็อยู่ที่คุณแล้วล่ะ...??? จากคุณ : อารยัน เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 23:01:08

ความคิดเห็นที่ 8 ผมเพิ่งไปมา 5 วัน กินวันละ 1 มื้อ  ก็อยู่ได้ ที่รู้สึกได้คือ ถ้าไม่เห็นสิ่งกระทบก็ไม่อยากไม่หิว แต่พอออกนอกวัด เห็นหรือได้กลิ่นก็หิวขึ้นมา สรุปได้ว่า คุณอยู่ได้แน่ ไม่ต้องกลัวครับ ผมลองมาแล้ว คุณอยู่ได้แน่ โชคดีนะครับ จากคุณ : kaicom (kaicom) เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 23:10:26

ความคิดเห็นที่ 9 มาเอาใจช่วยค่า...น่ารักจัง จากคุณ : chaosy เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 23:48:16

ความคิดเห็นที่ 11 มื้อกลางวันทานเยอะหน่อย ผ่านวันแรกไปได้วันต่อไปสบายแล้วครับ ร่างกายจะปรับได้เอง จากคุณ : กายใจ เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 23:59:57

ความคิดเห็นที่ 12 ปฏิบัติแบบนั่งภาวนา เดินจงกลมช้าๆ กล้วยลูกเดียว ก็พอจริงๆ แต่ถ้าปฏิบัติแบบปัดกวาดเช็ดถูศาลา ล้างห้องน้ำยี่สิบห้อง ทำครัว ส่วนพวกแข็งแรงก็ไปขนหินขนทราย ย้ายกระถางต้นไม้ื ฯลฯ อาจต้องมากกว่ากล้วยลูกเดียวอาจเป็นหวีหนึ่งหรือกว่านั้นก็ได้ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 00:14:57

ความคิดเห็นที่ 13 ห้ามกินตามใจอยากยังไม่ได้ จะมีปัญญาไปปฏิบัติธรรมได้เหรอ - ไปปฏิบัติธรรมแล้วถึงจะเกิดปัญญาครับถึงจะถูก อย่ากลัว หรือลังเลที่จะทำความดีเลยครับ ด้วยความเคารพ จากคุณ : ทัมมะจัง เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 04:44:22

ความคิดเห็นที่ 14 อ้วนต่อไป จากคุณ : BlueDelphi เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 06:15:00

ความคิดเห็นที่ 15 ไม่มีทุกข์อะไร ก็ไปลองดูสิคะ ยิ่งไม่มีทุกข์ จิตใจยิ่งปลอดโปร่ง ไม่มีเรื่องให้คิด จะได้ตั้งใจภาวนา   ... ปล ไปแล้วก็อย่ามัวเพ่งหิวๆๆอยู่ล่ะเน้อ  555 จากคุณ : ดรีมเมอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 07:06:41

ความคิดเห็นที่ 16 ปฎิบัติได้ค่ะ เมื่อไปอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ต่างไป ประกอบกับกฎระเบียบใหม่ จะทำให้คุณปรับตัวได้ เดินหน้าเลยค่ะ  อย่าให้โอกาสทำความดี เสียไป เพราะคิดไปล่วงหน้า ขนาดคนติดยา ติดบุหรี่ เอาไปบำบัด เปลี่ยนสิ่งแวดล้อมใหม่ ยังหยุดได้ เพราะฉะนั้นเรื่องกังวลของคุณ จิ๊บๆ ค่ะ จากคุณ : กังกา เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 07:13:31

ความคิดเห็นที่ 17 อย่าฟังเสียงนกเสียงกาไปเถอะนะคะ ดิฉันเคยและผ่านฉลุย เปลี่ยนจากดำเป็นขาวเลยเชียว  ตื่นตี 2 ครึ่ง นั่งสมาธิ ตี 3 กินข้าว 9 โมงเช้ามื้อเดียว นอน 4 ทุ่ม 6 วัน น้ำหนักลดฮวบ แต่ไม่เป็นไรเลย สดชื่น ได้สัมผัสความสุขแท้อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน  จะหาโอกาสไปอีก แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 55 07:56:45 จากคุณ : Nay_nan เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 07:55:42

ความคิดเห็นที่ 18 บางคนอดอยากเพราะไม่มีจะกิน คราวนี้เราจะอดเพื่ออรรถเพื่อธรรม จะทำไม่ได้เชียวรึ ไปอยู่ในสถานที่ปฏิบัติธรรม สภาพแวดล้อมมันพาเราไปเองหล่ะครับ บางทีเขามีอาหารเพลให้ยังไม่อยากจะฉันเลยด้วยซ้ำไป อย่าลังเลรีรอที่จะไปปฏิับัติธรรมด้วยเรื่องอาหารเลยครับ ไม่เป็นเรื่องที่ควรแก่การสนใจเลย แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 55 08:38:18 จากคุณ : วิริยารัมภะ (XeRaMos) เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 08:37:38

ความคิดเห็นที่ 19 กินไป คิดไป เรื่องโน้น เรื่องนี้ สร้างอนาคตไปเรื่อยเปื่อย ไม่มีหยุด กินได้เท่าความคิด ไม่หยุดไม่หย่อน เรียกว่า กินเพราะเคยกิน กินไปพิจารณาอาหารที่กิน  อวัยวะที่ใช้ขบเคี้ยว กำซาบในรสชาิดอาหาร เนื้อเขา มาเป็นเนื้อเรา เห็นคุณของสัตว์ที่เป็นอาหาร เห็นโทษในผู้ประหารสัตว์ กำหนดจิตแผ่เมตตา ย้อนกลับ ไปสู่ต้นทางอาหารตลอดสาย  ตามหลักอิทัปปัจจยตา   จึงชื่อว่ากินด้วยปัญญา  กินแล้วได้ช่วยสัตว์โลก ท่านจะกินได้น้อย หรือไม่อยากกินเลย อิ่มด้วยปิติแห่งธรรม การพูดน้อย คิดน้อย จะทำให้หิวน้อยลงด้วย นี่เป็นความรู้ของผู้ปฏิบัติ  เจริญสติ  ให้พิจารณา จากคุณ : lekton เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 09:55:35

ความคิดเห็นที่ 20 ดูกิเลสที่มันคอยยุแหย่ซิคะ นี่ยังไม่ทันไปเลย มันแหย่ซะแทบรั่วแล้ว ว่าเราทำไม่ได้หรอก ไอ่ตัวรักความสบาย ตัวคร้านนี่แหละ มันกิเลสที่ฝ่าไปได้ไม่ได้ยากอะไรเลย แต่คนส่วนมาก กลับย่อหย่อน ยอมมัน ดูครูบาอาจารย์ท่านเป็นแรงใจไว้คะ ท่านเดินจงกรมกันทั้งคืน ทั้งวัน อยากกินไม่ได้กิน...กันตลอดชิวิต นี่แค่10วัน จิ๊บๆ จากคุณ : น้องต๋าว เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 10:12:04

ความคิดเห็นที่ 21 นั่นหละดี ไป ฝึกตนเองพัฒนาตนเอง   กินเพื่ออยู่  เพื่อดำรงชีพ ไม่ใช่อยู่เพื่อกิน .. ไม่ต้องห้ามกินตามใจอยาก -กินอะไร ก็ ให้ กินไปด้วยความรู้สึกตัว  นั่นนะสำคัญที่สุดคือรากเง้าของสติ ..84000 พระธรรมขันธ์ ก็สอนเรื่องสตินี่หละค่ะ   แต่ก่อนเรานี่ ไม่ อร่อยไม่เอาเข้าปากเลยค่ะ  ทุกอย่างจะต้องดี กินอย่างดีๆ    นอนก็ต้องนอน อย่างดี ตึดความสบายทุกๆอย่างในชีวิต   พอไปอยู่วัด   นอนเสื่อ ยุงกัด  กินอะไร มันก็ได้หมดค่ะ    ปรับตัวได้เองค่ะ จากคุณ : honeybfit เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 10:35:36

ความคิดเห็นที่ 22 พอรับอุโบสถ มันก็ไม่หิวไม่อยากเท่าไหร่น่ะครับ ปกติผมเคยเป็นแผลในกระเพาะด้วย คิดว่าชาตินี้จะรักษาอุโบสถ ไมไ่ด้แล้ว แต่พอรักษาเข้าจริงๆ มันไม่เป็นอะไรครับ ไม่ปวดท้อง ไม่หิว ตอนเย็นผมทานน้ำชาเขียวขวดเดียวครับ จากคุณ : Brutal PoP เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 10:43:09

ความคิดเห็นที่ 23 ใครๆ ก็ปฏิบัติได้ แต่จะถึงระดับได มันแล้วแต่คน จากคุณ : RouteRaideR เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 11:42:08

ความคิดเห็นที่ 24 กำลังจะไปเหมือนกันค่ะ คอร์ส10วัน อ.โกเอ็นก้า 1-12ส.ค.55 ไปผ่าตัดจิตและฝึกกายใจกันนะคะ เจริญในธรรมค่ะ จากคุณ : หมาชายหาด เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 11:45:49

ความคิดเห็นที่ 25 ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ไม่เรียกว่า ทุกข์ หรอ ลองไปดูก่อน ผมว่าถ้าเราตั้งใจจริง ความอยากอาหารมันจะลดลงเอง ผมนี่แหละแต่ก่อนชอบมาก(ทุกวันนี้ก้อยังชอบ) พวกขนมหลอกเด็ก ช๊อคโกแลต ไอศกรีม ตอนไปบวช ลดลงไป 20 โล ไม่ทรมานเลย เฉยมากๆ ลองดูครับ สู้วๆ จากคุณ : กระท่อมผักหวาน เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 13:21:06

ความคิดเห็นที่ 26 ถือโอกาสนี้ ล้างพิษไปในตัวเลยครับ  ทานอาหารน้อยลง พักผ่อนกับธรรมมะ อยู่ให้ครบนะครับ อยู่ไม่ครบเนี่ย  จะได้แต่ความลำบาก ไม่ได้ผลจากการอดทนในช่วงแรกๆเลย จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 15:26:46

ความคิดเห็นที่ 27 ไปเถิดค่ะ อยู่บ้านเรากินเก่งมาก น้ำหนักเยอะสุดๆ ตอนเราไปปฏิบัติธรรม เราก็ยังอยู่ได้ ไม่ตายค่ะ ตอนกลางวันกินเยอะๆ หน่อย ตอนมืดดื่มน้ำปานะ ปฏิบัติเสร็จ อาบน้ำนอนเลยค่ะ ต้องนอนให้เยอะเข้าไว้ เพราะตอนเช้าต้องรีบตื่นมาทำวัตรเช้า เรื่องหิวนี่เราลืมไปเลย สำหรับเรา เรื่องนอนสำคัญกว่ามากค่ะ สู้ๆ ค่ะ จากคุณ : Select Star เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 15:40:26

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณในคำแนะนำที่ดีๆนะคะ (จะไปที่เดียวกับคุณ คคห.24 เลย แต่ว่าเป็นปลายเดือนค่ะ) จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 15:51:44

ความคิดเห็นที่ 29 สาธุ... สาธุ... สาธุ... ทำได้ครับ ทำได้ครับ ทำได้ครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : กรรไกรรัตนะ เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 16:35:17

ความคิดเห็นที่ 30 พอไปถึงตรงนั้น ทุกสิ่งอย่าง มันจะส่งเสริมให้ทำได้เองค่ะ มีโอกาสแล้ว ทำเต็มที่นะคะ สาธุค่ะ ตัดสินใจทำแล้ว ปล่อยวางในผลลัพท์ค่ะ จากคุณ : makeup เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 17:08:10

ความคิดเห็นที่ 31 ต้องมีก้าวแรกสิครับถึงจะเดินได้ หกล้มหกลุกก็น่ารักเหมือนเด็กครับ มีใครคิดมั่งครับกว่าคุณจะเดินได้ คุณทำตัวได้น่ารักขนาดไหนกันมาบ้าง สู้ๆครับ จากคุณ : มันตรัย2009 เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 21:24:03

ความคิดเห็นที่ 32 "ไม่ต้องกลัวทำได้ทุกคน....ถ้าทำจริง" จากคุณ : yayha เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 55 01:05:43