PANTIP.COM : Y12328803 $$$วิธีการกำหนดจิตต่อสู้กับความทุกข์มากๆ ขณะเมื่อจิตใจยังไม่มีปัญญาพอจะแก้ไขได้ทัน฿฿฿ []

ความคิดเห็นที่ 8

ทำได้ค่อนข้างยากค่ะ จะต้องมีสัมมาสมาธิในระดับหนึ่ง คือ ต้องมีใจที่ตั้งมั่นก่อน ถึงจะเห็นความทุกข์นั้นดับไปต่อหน้าต่อตา

ตะก่อนเคยนั่งสมาธิทุกวันค่ะ จนเห็นความเกิดดับ คือ ทันทีที่ความโกรธเกิดขึ้น สติเกิด ความโกรธดับวูบไปเลยที่กลางอกค่ะ หรือ เห็นสภาวะโมหะ เป็นก้อนดำ ๆ พอมีสติปุ๊ปจิตไปรู้ ก้อนดำ ๆ กระเด็นพรวดหลุดออกมา ตกใจเลยค่ะ เป็นสภาวะที่รู้แต่ไม่รู้สภาวะนั้น ๆ เรียกว่าอะไรค่ะ บัญญัติไม่ได้ (เห็นสภาวะเกิดดับต่าง ๆ แบบนี้อยู่ประมาณ 1 สัปดาห์)

ปัจจุบันตอนนี้มีทุกข์หนักเช่นกันค่ะ ห่างเหินการนั่งสมาธิมาเป็นปี และไม่เคยเห็นสภาวะดังกล่าวอีกเลยค่ะ และพอมาเกิดทุกข์เลยกระอักเช่นเดียวกันเลยค่ะ เพราะประมาท

ทำให้ได้รู้เลยว่าจิตที่ไม่ได้ฝึก หรือ เคยฝึกมาแล้วแต่กำลังไม่ดีพอ เวลามีความทุกข์จะต้องโดนกิเลสลากไปกินแน่นอนเลยค่ะ เพราะปัจจบันก็เป็นอยู่

แนะนำมือใหม่ให้นั่งสมาธิื บริกรรมในจริตที่ถูกกับตนเอง เช่นรู้ลมหายใจ หรือ พุทโธ รู้ไปเรื่อย ๆ จะเห็นความคิดผุดขึ้นมาเองค่ะ โดยที่เราไปเห็นความคิดนั้นเอง พอเรารู้ตัว ความคิดนั้นก็จะดับไปทันที คือต้องมีสมาธิตั้งมั่นในระดับหนึ่งก่อนค่ะ เพื่อให้จิตมีกำลังถึงจะเห็นได้ค่ะ

ฝึกไปเรื่อย ๆ จะเห็นว่าความคิดส่วนหนึ่ง เราก็อีกส่วนหนึ่งค่ะ

พอนั่ง ๆ ไปพอความคิดเกิดขึ้นมาเองอีก จิตไปรู้ทันอีก (โดยไม่ได้ตั้งใจ) ความคิดจะดับไปทันทีเลยค่ะ พอความคิดดับไปแว๊ปป.... จะเหมือนเราคิด แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกค่ะ ว่าเมื่อกี้เราคิดเรื่องอะไรอยู่ค่ะ เหมือนมันหายไปจากความทรงจำเลย

นั่งไปอีกความคิดก็จะเกิดขึ้นอีก จิตไปรู้เข้าอีก ความคิดก็จะดับไปอีก นั่งไปเรื่อย ๆ จิตจะเริ่มสงบขึ้นค่ะ แต่ต้องฝึกทุกวันด้วยค่ะ

การนั่งสมาธิไม่ใช่ให้นั่งให้สงบอย่างเดียวนะค่ะ ต้องมาเดินปัญญาด้วยค่ะ และจำเป็นที่ต้องนั่งเพื่อให้จิตมีกำลังเพื่อจะได้เห็นการเกิดดับของความคิดตนเอง

เห็นนาน ๆ บ่อย ๆ เข้า จะรู้ว่าความคิดเป็นส่วนหนึ่ง แยกห่าง ๆ จากตัวเรา ตัวเราเป็นส่วนหนึ่งค่ะ

เพราะการนั่งสมาธิคือการทำให้จิตมีกำลังค่ะ เหมือนเคลียร์ของรก ๆ บนโต๊ะให้ว่าง พอโต๊ะเริ่มว่างเราก็จะหาของได้ง่ายยิ่งขึ้นอะค่ะ

อันนี้เป็นประสบการณ์ส่วนตัวนะค่ะ ห่างเหินการนั่งสมาธิไปนานเป็นปี ๆ เช่นกันค่ะ

พอเกิดทุกข์ เลยกลับมานั่งสมาธิดูจิตตนเองอีกครั้งค่ะ รู้เลยว่าไม่ควรประมาท เพราะเวลาความทุกข์เข้ามา (ดั่งเฮอริเคน ตั้งรับไม่ทันเลยค่ะ) จิตที่ไม่ได้ฝึกไว้อย่างดี จะไม่สามารถรับกับเรื่องราวร้าย ๆ ต่าง ๆได้ แน่นอนค่ะ ทำให้ไม่สามารถปล่อยวางความทุกข์ที่เกิดขึ้นได้ และเข้าไปยึดความทุกข์นั้น ๆ ไว้

.....กลายเป็นทุกข์ของกูค่ะ (ช่วงนี้เป็นอยู่เช่นกันค่ะ)

เจริญในธรรมค่ะ
แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 55 00:18:21

จากคุณ : เก้าอี้น้อย

เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 00:08:12