ความคิดเห็นที่ 1 ถูกแล้วครับ ชีวิตนี้มีแต่ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้น มีแต่ทุกข์เท่านั้นที่ตั้งอยู่ และมีแต่ทุกข์เท่านั้นที่ดับไป แต่ศาสนาพุทธไม่ได้สอนให้มองชีวิตในแง่ที่มีแต่ทุกข์ หรือมองชีวิตในแง่ลบเท่านั้น พระพุทธเจ้าท่านสอนให้มองชีวิตตามที่เป็นจริง คือวิปัสสนา จนคลายความทุกข์ และพ้นทุกข์ได้ จากคุณ : sspp1 เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 21:53:38

ความคิดเห็นที่ 2 เห็นด้วยค่ะ ตอนนี้เราก็ทุกข์ แต่ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหลักคำสอนเท่าไหร่ แต่ก็หาพวกหนังสือเกี่ยวกับกรรม มาอ่านก็ช่วยปลงๆได้บ้างค่ะ จากคุณ : Arrowsplashz~ เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 22:15:41

ความคิดเห็นที่ 3 ส่วนตัวเราชีวิตมีความสุข ทั้งใจและกาย ทรัพย์สมบัติพร้อม แต่ที่สนใจธรรมะเพราะรู้ว่า ที่มีทั้งหมด มันไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง จากคุณ : anindita เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 22:54:20

ความคิดเห็นที่ 4 แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 55 19:41:42 จากคุณ : หก (Ant-san) เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 23:02:41

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นด้วยค่ะ ครั้งหนึ่งเราทุกข์ใจมาก เหตุมาจากการยึดมั่นในสิ่งที่ตนรัก จนหลง เมื่อร้างลาไปใจเราก็ทุกข์จนแทบสลาย ยังดีที่เราพบทางสว่าง จนทุกวันนี้ ธรรมะสอนให้เรารักตัวเอง พัฒนาจิตใจ ให้มองสิ่งรอบข้างอย่างลึกซึ้ง เรามีสุขขึ้นมาก จนหลงลืมไปเลยว่าธรรมะนี่แหละ ทางสว่างที่ดีที่สุดของการแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ  จากคุณ : balunch เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 23:05:57

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้าการที่ผมจะหันหน้าเข้าหาพระธรรมนั้นเป็นเพราะผมต้องการหันหน้าเข้าหาพระธรรม จะสุขจะทุกข์ก็อีกเรื่องหนึ่งถึงยังไงถ้าต้องการทำสิ่งใดแล้วเหตุอย่างนี้ไม่มีผลต่อการตัดสินใจแน่นอน ผู้คนควรที่จะหันหน้าเข้าหาพระธรรมให้มากเพราะเหตุที่ทุกวันนี้คนที่อยู่รอบข้างเรานั้นเราหาคนที่ดีจริงๆไม่เจอ อันนี้อาจเป็นเพราะตาเราไม่ดีเองหรือหาคนดีไม่ได้เลยก็อย่าไปสนใจมันมากเอาเป็นว่าเราหาคนที่ไว้ใจจริงๆไม่ได้นั่นเอง การเข้าหาพระธรรมถ้าทำให้เราเป็นคนดีขึ้นก็ควรที่จะทำที่จะปฏิบัติ แต่อย่าให้การปฏิบัติธรรมนั้นทำให้เกิดทุกข์แก่ตนเองและคนใกล้ตัว จากคุณ : ซุนจื๊อ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 00:07:06

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่จริงหรอกคะ เราคนนึง ที่เกิดมาพร้อม บุญวาสนา พร้อมทั้งทรัพย์สินเงินทอง ข้าวของราคาแพง รถยนต์คันหรู  หน้าที่การงาน รวมถึงกัลยามิตร  เรียกว่าชีวิตเพียบพร้อมไปทุกเรื่อง แรก ๆ เราเข้าวัด เพราะไม่มีอะไรทำ ชีวิตมันพร้อมไปทุกเรื่อง ไม่ต้องดิ้นรนอะไร  ไปอยู่วัด ช่วยงานวัด ทำตัวให้เป็นประโยชน์  พอเข้านาน ๆ ไปก็ได้เรียนธรรมมะ สวดมนต์ไหว้พระ ฟังธรรม ร่วมถึงการเรียน เจริญสติ บัดนี้..จากที่เข้าวัดเพราะไม่มีอะไรทำ  เรากลายเป็น หันหน้าเข้าหาธรรมมะ เพราะเราศรัทธาในคำสอนขององค์สัมมาสัมพุทธเจ้า สำหรับเรา ณ จุดนี้ ความทุกข์เป็นสิ่งดีที่สุดสำหรับการปฏิบัติธรรม แต่ไม่ว่าสุข หรือ ทุกข์ สิ่งใดที่เกิดขึ้นมาแล้ว ล้วนแล้วแต่ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 55 04:34:06 จากคุณ : eissee เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 04:30:35

ความคิดเห็นที่ 8 หากเริ่มต้นด้วยการเอาชนะใจตนเอง ทุกอย่างมันกระจอกเกินไปกว่าจะมานั่งเสียเวลาทำ จากคุณ : koknam เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 07:11:49

ความคิดเห็นที่ 9 อยากหาความหมายของชีวิต อยากรู้ธรรม ครับ จากคุณ : Klaibann เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 08:31:03

ความคิดเห็นที่ 10 คนส่วนใหญ่ หวังบุญต่างหาก จากคุณ : RouteRaideR เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 10:31:52

ความคิดเห็นที่ 11 สาเหตุของผมนั้น การเข้าหาศึกษาพระธรรม เข้าวัด ไหว้พระ และสวดมนต์ นั้น                         มาจากที่ได้ตรึกตรอง ศึกษาเป็นอย่างดี  ว่า สิ่งใดนั้น เป็นเหตุนำมานำบุญ และบารมี จะหาสิ่งอื่นใดมาเทียบเคียง พระธรรม และ พระพุทธศาสนา นั้น ไม่มี               แม้จะมีสุข ทุกข์ ก็จะถือพระธรรม เป็นสิ่งที่ระลึกถึงเสมอ " ชีวตินี้ ไม่ยั่งยืน จักนอกทับซึ่งแผ่นดิน เหมือนท่อนไม้อันเขาทิ้งไว้ในป่า ในไม่ช้านี้"               ไม่คอยให้มีทุกข์ มีสุข ก่อน ค่อยเข้าหาพระธรรม อย่างนั้น ใจที่ยึดสุข ยึดทุกข์ จะไม่เป็นสมาธิ ปล่อยวางได้ยาก                 ยึดพระธรรมแม้สักข้อหนึ่ง เป็นเครื่องเตือนใจตลอด ไม่สุข ไม่ทุกข์ ปล่อยวางตามอารมณ์ แลเห็นสภาวะธรรม ตามบุญบารมีของเราเอง ครับ จากคุณ : นะโม (กลุ่มพุทธบุตร) เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 14:26:28

ความคิดเห็นที่ 12 สำหรับเรา คงปฏิเสธไม่ได้ว่า "ทุกข์" นี่แหละตัวสำคัญเลย ที่เป็นตัวแปรให้ชีวิตเราหักเหหันมาสนใจพระธรรมอย่างจริงจัง ต้องขอบคุณ "ทุกข์" ที่ทำให้เรามีวันนี้ วันที่เราศรัทธาในพระรัตนตรัยอย่างเต็มเปี่ยม และปฏิบัติธรรมอย่างต่อเนื่องจนถึงทุกวันนี้ จากคุณ : snoopy21 เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 15:05:33

ความคิดเห็นที่ 13 เหตุที่หันมาหาศาสนาต่างกันไป ตามแต่ทัศนคดิของแต่ละคน เหตุของใครก็ของมัน   จะให้เหมือนกันทุกคน  หรือคิดอันไหนถูก  อันไหนผิดนั้น  ไม่ได้ เหตุเบื้องต้นในศาสนาของผมคืิอ  ตอนเด็กมีความคิดประหลาดเกิดขึ้นมาว่า ทำไม คนเรา เกิดขึ้นมามีชีวิต และตายไป  แล้วเกิดมาใหม่  วนเวียนอยู่อย่างนี้ เหมือนกรงที่มองไม่เห็นขังให้อยู่ในกรง  และมีอะไรบางอย่างที่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร แต่รู้ว่ามี  อยู่นอกกรง   จะทำอย่างไร  มีวิธีใด ให้ออกจากกรงนี้ได้ จึงสนใจในศาสนา และเริ่มฝึกฝึนมา จากคุณ : ฮูฮง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 16:16:21

ความคิดเห็นที่ 14 เบื้องต้นเพราะทุกข์ เมื่อพบสุขจากการปฎิบัติ ก็ทำให้ยินดีและทำต่อไปได้ตลอดค่ะ จากคุณ : นโม มโน (baanpurida) เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 19:54:13

ความคิดเห็นที่ 15 ผมคงโชคร้าย ที่เห็นว่าทุกข์มันเกิดขึ้นแล้วตั้งแต่รู้ว่า "คนเราทุกคนต้องตาย" จนทำให้ต้องตั้งคำถามกับตัวเองว่า "แล้วเราเกิดมาเพื่ออะไร เพื่อตายเท่านั้นหรือ?" แถมยังไม่มีใครตอบเราได้ ต้องไปนั่งร้องไห้อยู่หัวบันได ตอนเด็กยังไม่เท่าไร โตขึ้นมาหน่อยคำถามเดิมกลับมาอีก เออนี่เราต้องตายจริง ๆ ใช่ไหม แล้วตูจะทำอย่างไรดี มันไม่มีความสุขอะไรในโลกนี้เลยที่จะชดเชยกับเรื่องที่เราต้องตายได้ ความทุกข์ประเภทพลัดพราก ประเภทเสียของรัก นี่มันยังเล็กน้อยนะ เพราะความตายมันพรากกว่ากันเยอะเลย นอนอกสั่นขวัญแขวนทุกคืน หลับตาไม่ลงเลย สุดท้ายต้องปลอบตัวเองให้ปลงแล้วลืม ๆ มันซะ เพื่อจะมีชีวิตอยู่ต่อไปแบบไม่เต็มใจเท่าไร เพราะยังคาใจว่าแล้วจะทำอย่างไรดี เราต้องตาย ๆ ๆ ๆ ๆ นี่ความทุกข์มันเกิดแล้วตั้งแต่เราเกิดมา เกิดปุ๊บถูกตั้งไว้ปั๊บว่าต้องตาย ตอนนี้ก็ยังไม่พ้นทุกข์อันนั้นเลย รับไม่ไหว ทำใจไม่ได้สักที ถึงกระนั้นผมก็ยังไม่ได้หันหน้าเข้าหาศาสนา เพราะ "ไม่รู้จัก" ว่าศาสนาคืออะไร มีไว้เพื่ออะไร พระพุทธเจ้าคือใคร มีความสำคัญอย่างไร รู้แค่งู ๆ ปลา ๆ ไม่ได้คิดว่าจะช่วยอะไรผมได้ เอาเข้าจริงได้รู้ว่าคำตอบที่เราหามันอยู่ตรงนี้ก็ตอนไปบวช แต่ที่ไปบวชก็ไม่ได้คิดอยากพ้นทุกข์ แค่อยากจัดระเบียบชีวิตของตัวเอง เพราะเราเป็นคนไม่มีระเบียบ จัดลำดับความคิดไม่เป็น จึงอยากไปบวชเพื่อฝึกวินัย ฝึกความอดทน ตอนนั้นคิดแค่นี้จริง ๆ ดังนั้น จะบอกว่าผมหันหน้าเข้าหาศาสนาเพราะความทุกข์ ก็คงไม่ใช่ แต่ที่ได้มีโอกาสศึกษาแล้วไม่หันออก ก็เพราะว่ามีหนทางกำจัดทุกข์ได้จริงนั่นแหละ ถ้าหากไม่มีทุกข์แล้วทำให้หลงลืมศาสนา ผมก็คงจะไม่มีวันหลงลืมเป็นแน่ เพราะผมไม่เคยลืมได้เลยว่าผมจะต้องตายสักวันหนึ่ง ซึ่งเป็นความทุกข์ที่ไม่เคยหมดไปเลย ตลอดเวลาที่มีชีวิตอยู่ ผมลืมว่าตัวเองต้องตายไม่ได้จริง ๆ ครับ และมันเป็นความทุกข์สำหรับผม แต่มันอาจจะไม่ใช่ทุกข์ของใครหลาย ๆ คนก็ได้นะครับ เขาถึงลืมกันไปได้ว่า "สักวันเขาก็ต้องตายเหมือนกัน" จากคุณ : พักผ่อน เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 22:37:58

ความคิดเห็นที่ 16 จำไม่ได้แน่ชัด รู้แต่ว่าเพราะสะสมบุญมาทางนี้ จากคุณ : Mateo2000 เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 14:40:00

ความคิดเห็นที่ 17 อยากรู้ว่า "ความจริงแท้" คืออะไร จากคุณ : =U_U= PoRpLe เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 18:11:26