******* ผลึกอัตตา อัดแน่นด้วยความไม่ยอม *********

ในฐานะผู้ช่วยดูแลคลับนี้ ก่อนอื่นต้องขออภัยที่หายไปนาน เพราะแม่ป่วย
และตัวเองก็ป่วยด้วย...(ไม่รู้โดนไล่ออกหรือยัง...)

วันนี้ขอโพสด้วยภาษาชาวบ้านๆ นะครับ ถึง ความรู้สึกตัว นะครับ


----------------------------------------------------------------------

คนเราตราบใดยังไม่หมดกิเลส ย่อมมีข้อเสียด้วยกันทุกคน
ข้อเสียที่สำคัญมากๆ อันหนึ่ง คือ "ความไม่ยอม"
เพราะมันทำให้เรื่องเล็กๆ ขยายตัวออกไปได้เรื่อยๆ
เจ้าความไม่ยอมนี่แหละ เป็นแบ้คอัพ อยู่เบื้องหลัง ปํญหาใหญ่ๆ...
ที่กลายพันธุ์ จากเรื่องเล็กนิดเดียว เป็นปัญหาระดับครอบครัว
ระดับบริษัท ระดับจังหวัด ระดับประเทศ มาเยอะแล้วครับ


เจ้าความไม่ยอมนี้ สาเหตุมันเกิดจากสิ่งที่เรียกว่า ความคิดปรุงแต่ง
...ที่มันทั้งปรุง ทั้งแต่ง....
คือ เฝ้าย้ำคิด ย้ำจำ  ย้ำวิเคระห์ ย้ำเปรียบเทียบ
ย้ำเข้าไปๆ  จนเหนียว จนแน่น ตกผลึกเป็นอัตตา ...
อัตตานี่มาคู่กับความไม่ยอมเลยครับ ...ซี้ปึ่กกันเลย


ยิ่งใครตกผลึกอัตตามาก มันจะ Sensitive มาก
บางคน บางเรื่อง แตะไม่ได้เลย เป็นเรื่องขึ้นมาทันทีเลย
แล้วก็ไม่ฟังเหตุ ฟังผลกันแล้ว ...เถียงลูกเดียว
หาเหตุผลมาหักล้างกัน แล้วก็ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

ยิ่งถ้า ต่างฝ่ายต่างมีอัตตา
อัตตามาชนกันเมื่อไหร่ .... ยิ่งพังหนักไปเรื่อยๆ
คนฉลาดแล้วมีอัตตามากยิ่งน่ากลัวนะครับ เพราะเหตุผลเค้าเยอะ
ยกมาเถียงได้ ทุกแง่ ทุกมุม ...แถมมีลูกเล่นแพรวพราว ในการที่จะไม่ยอมซะอย่าง
คงไม่ต้องยกตัวอย่างนะครับ...คิดว่าเคยเจอกันมาแล้วทุกคน


ผลึกอัตตา อยู่คู่โลกนี้มายาวนาน......


***************************************
ทีนี้ ...ถ้าเรารู้ว่า ความไม่ยอม มันไม่ดี
...ก็ยอมซะซิ....แค่นี้ก็จบ

***************************************



ครับ คำพูดแบบนี้ มันดีนะครับ แต่มันเป็นปรัชญา...
มันดีจริง แต่คงทำได้ยากถึงโคตะระยาก
มันเกิดขบวนการควบแน่นจนตกผลึกทางความคิดแล้ว
จะเอาความคิดแค่ว่า "ยอมๆ ไปเหอะ" ไปสะกิดผิวผลึกอัตตาสุดแน่น
มันคงไม่สะเทือนเท่าไหร่หรอกครับ...


----------------------------------------------------------------------

ถ้าผู้ใดเห็นโทษของมันแล้ว ...ตั้งใจจะทิ้งเจ้าความไม่ยอม ให้ได้จริงๆ
เราจึงต้องมีวิธีการค่อยๆ ละลายเจ้าผลึกความคิด
** ด้วยการทวนขบวนการของมันกลับ **
ที่เราเรียกว่า ...ทวนกระแส


เรารู้แล้วว่า มันเกิดจากขบวนการไหลตามการปรุงแต่ง
สะสมความคิด ตอกย้ำ วิเคราะห์ เปรียบเทียบ
เราก็ทวนกลับ โดยการไม่ไหลตามมัน

เท่ากับเราไม่ไปปรุง..ไปแต่ง..ไปเสริม..ไปเติม..ไปต่อ

----------------------------------------------------------------------

นี่คือเหตุผลว่า ทำไมเราจึงต้อง รู้สึกตัว ไว้
เพราะตัวเรา หรือความรู้สึกที่กาย มันไม่มีความคิด
เมื่อกระแสความคิดมันปรุง ...อยู่กับกายไว้


มันก็เปรียบเสมือน เรามีที่ยึดเกาะหลักไว้ ไม่ไหลตามกระแสการปรุง
น้ำก็ยังไหลไป เราไม่ห้าม ไม่กั้นน้ำ แต่ไม่ไหลไปกับน้ำ
มันจึงเป็นการทวนกระแส โดยอัตโนมัติ

ที่ไม่ให้ไปกั้นน้ำ เพราะว่า นั้นคือการไปห้ามความคิด
ใครเคยลองห้ามความคิด (โดยเฉพาะความคิดแรงๆ) จะรู้ว่ามันเป็นยังไง


....อะไรที่เราไม่ตาม ไปปรุง ไม่ตอกย้ำ ไม่วิเคราะห์ เปรียบเทียบ
มันก็จะค่อยๆ ละลายไป กร่อนไป

เหมือนต้นไม้ขาดปุ๋ย
เหมือนผลึกเกลือที่เอาไปทิ้งในน้ำ
ไม่มีอะไรคงอยู่ได้ ถ้าขาดการไปบำรุง รักษามัน


----------------------------------------------------------------------

...อัตตาเราจะค่อยๆ ถูกทำลายไปเอง ด้วยการหมั่นรู้สึกตัว...
การทวนกระแส จะเกิดการรู้เฉยๆ ...รู้ว่าคิดอะไร แต่ไม่ไหลตามกระแสความคิดปรุงแต่ง
แค่รู้สึกตัวไว้ ...ไม่ใส่ใจความคิด มันอยากจะปรุงก็ปรุงไป
รู้สึกตัวไว้ ความคิดมันหมดแรง มันจะค่อยๆ กร่อนผลึกอัตตาเอง


ทีนี้ พอผลึกมันเริ่มกร่อนบ้างแล้ว ละลายแล้ว มันไม่ควบแน่นแล้ว
มีปัญหา ใครมาบอกว่า "ยอมๆ ไปเหอะ"...จิตก็จะยอมได้ง่าย
ปัญหาก็ลดลง ชีวตก็ดีขึ้น  เบาขึ้น


คนที่ไม่ค่อยยอมคน สังเกตุดู จะรู้ว่าความขีวิตมันหนักนะครับ
เวลาชนะก็ผยองไป ...แต่แพ้นี่สุดแค้นเลย
จริงๆ มันแย่นะครับ... ทั้งชนะ ทั้งแพ้

ทุกคน ไม่มีใครชอบให้คนอื่นมาข่มหรอกครับ


----------------------------------------------------------------------

มารู้จัก ความรู้สึกตัวกันเถิดครับ ...รู้สึกตัวเป็นแล้ว...อิทธิพลความคิดอ่อนลง
ผลึกอัตตา ย่อมค่อยถูกละลายไปเอง

.......................................................................................

จากคุณ	: ทางนี้
เขียนเมื่อ	: 12 ก.ค. 55 17:16:51