ความคิดเห็นที่ 1 กิเลสมีชื่อเรียกต่างๆกันหลายๆชื่อ  อาสวะ เป็นชื่อเรียกชื่อหนึ่งในจำนวนหลายๆชื่อเหล่านั้น ... ชื่อเรียกต่างๆของกิเลส   เช่น  กิเลส, อาสวะ , โอฆะ , อุปธิ  ..ฯ  เป็นต้น ------------------------------------------------------------------- อนุสัย เป็นชื่อของกิเลสที่จัดเป็นชั้นอยู่ข้างในสุด ลึกที่สุด ขจัดยากที่สุด กิเลสแบ่งเป็นชั้นๆได้ ๓ ชั้น คือ - วีติกกมะ  ซึ่งเป็นกิเลสชั้นนอกสุด หยาบสุด  ขจัดง่ายที่สุด ได้แก่การผิดศีล ๕ ผิดกุศลกรรมบถ ๑๐ ... ขจัดได้ด้วยการรักษาศีลและกุศลกรรมบถ - ปริยุฏฐาน  เป็นกิเลสชั้นกลาง  ซ้อนลึกลงไปในใจระดับหนึ่ง ได้แก่ นิวรณ์ ๕ หรือ อุปกิเลส ๑๖  ... ขจัดได้ด้วยสมาธิ - อนุสัย  เป็นกิเลสชั้นลึกสุด ละเอียดที่สุด  ได้แก่ สังโยชน์ ๑๐  ขจัดได้ด้วยอริยมรรคเท่านั้น จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 19:40:41

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้า อ่าน คห ของ ท่าน เซนฯ เข้าใจ ผม อยากให้ ลอง อ่าน ที่ กระทู้นี้ครับ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12243366/Y12243366.html --------------- ถ้า ไม่ ก็ ขออภัย ครับที่ ไม่ได้ช่วยอะไร เลย ครับ จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 19:50:18

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าข้างบน^1 ยังไม่ชัด  ก็ลองเปรียบเทียบดังนี้ เปรียบเหมือนเรามี อิฐ, หิน, กรวด, หินเกร็ด, ทรายหยาบ ทรายละเอียด ฝุ่นผง รวมอยู่ในถังใบใหญ่   การ จะเห็นทรายหยาบ ทรายละเอียด หรือฝุ่นผงคงจะยาก ต้องเอาอิฐ หิน กรวด ออกก่อนจึงพอมองเห็นหินเกร็ด ทรายหยาบ ซึ่งถ้าเอาออกอีก จะเห็น ทรายละเอียดและฝุ่นผงชัดขึ้น จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 19:57:11

ความคิดเห็นที่ 4 ขอต่อจากลุงโข นิสสนุง....   หากจะบอกว่าอนุสัย ลึกสุด ๆ แล้ว ก็จริงอยู่นะ...และอนุสัย ก็ยังพอมีวิธีการกำจัดได้ อย่างที่ลุงโขบอก...  แต่หากลึกลงไปกว่า อนุสัย  ก็คงจะต้องเป็น สิ่งที่เรียกกันว่า  "วาสนา" แล้วล่ะ  วาสนา นี้ เชื่อกันว่ากำจัดให้หายไปไม่ได้เลย  ในคติที่เชื่อเรื่องดวงจิตเวียนว่ายตายเกิด ก็จะเชื่อกันว่า จะติดไปจนถึงชาติต่อ ๆ ไปกันเลยทีเดียว  คำว่าวาสนานี้ ในภาษาไทยเราเรียกกันง่าย ๆ ว่า "สันดาน"  นั่นเอง   เช่นวาสนา ของพระสารีบุตร ที่เคยเกิดเป็นลิงมาหลายต่อหลายชาติ  มาชาติที่เป็นพระอัครสาวก ขนาดเป็นพระอรหันต์แล้วนะ  เวลาเจอร่องน้ำขวางทางเป็นไม่ได้เชียว  รีบกระโดด  หย๋อง ๆ ข้ามไปเลย  (ในขณะที่พระสาวกท่านอื่น ๆ จะค่อย ๆ เดินข้ามไปอย่างสำรวม) จากคุณ : รถเรณู เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 20:08:08

ความคิดเห็นที่ 5 ขอผู้รู้ช่วยอธิบายให้เข้าใจได้มากกว่านี้ กรุณายกตัวอย่างการกระทำด้วยค่ะว่าแบบนี้ๆ คือ อนุสัย แบบนี้ๆ คือ อาสวะ และใช้หลักในการพิจารณาแยกแยะอย่างไร                       ...................................................   ออกตัวว่า ไม่ใช่ผู้รู้ หรอกนะ แต่จำได้คลับคล้ายคลับคลาน่ะ และ ขออาสาอธิบาย...สักเล็กน้อย พอเป็นค่าน้ำร้อนน้ำชา..... (อุ๊ย...อดได้บุญเลยไหมเนี่ย ?)   อาสวะนั้น แปลว่าหมักดอง หมายความว่า การหมักไว้นาน ๆ นั่นเอง เช่น มนุษย์เรารู้วิธีการหมักเบียร์เอาไว้ดื่ม ให้เมา...   ที่เมา ก็เพราะ มันหมักดองอยู่นานนั่นไง สิ่งต่าง ๆ สารอินทรีย์ต่าง ๆ ก็ได้ทำปฏิกิริยา ผสมผสานกันเข้าอย่างกลมกลืนลงตัว เลยกลายมาเป็นเบียร์  แฮ่ม...ดื่มโฮกเข้าไปหลาย ๆ เหยือก ก็มีอันต้องเมาทุกที   อาสวะคือกิเสส ก็เช่นกัน  ภาษาทางพระท่านมักเรียกว่า  "กิเลสสาสวะ"  คือกิเลส ที่หมักดองอยู่ในจิตใจเรานานวัน มันก็แผ่ซ่านซึมซับลึกลงไป ไหลลงไปสู่อกุศล เช่น    อาสวะ ที่เกี่ยวเนื่องกับ ความยินดีในกาม  ในความใคร่ ในความกำหนัด และรวมทั้งในกามคุณอื่น ๆ เช่นความอยากสุขอยากสบาย อยากขี้เกียจและโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีความโสมนัส คือความสุขใจ ในทางที่ผิด ๆ หลาย ๆ อย่าง อันไม่เป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์ เหล่านี้เรียกว่า  "กามาสวะ"    ตอนที่หนูยิ้ม ยินดีในกามคุณ อยากสบาย อยากขี้เกียจ และมีความสุขไปกับการดูละครที่ตอนที่ นางร้ายโดนตบเข้าให้บ้าง แล้วดีใจไปด้วย (เพราะผู้ชมสาว ๆ ส่วนใหญ่คิดว่าตนเองเป็นนางเอก ซะงั้น  เลยดีใจ ซึมซาบลึก ๆ  หรือดูหนังโรแมนติ๊ก ก็ไม่เว้นนะ)   หรือแม้กระทั่งว่า บางเวลา รู้สึกว่า เราไม่รู้สึกว่าสุข ว่าทุกข์ใด ๆ เลยนี่นะ โลกนี้มันเหมือนกับว่า มันหยุดชะงัก  โลกหยุดเพื่อเรา (แบบที่หนูยิ้มมักรู้สึกบ่อย ๆ น่านแหล่ะ) แบบนี้ ก็ยังเรียกว่า  "กามาสวะ"  อยู่นะจ๊ะ  นะจ๊ะ  (แม้แต่เมื่ออ่านมาถึงคำว่า นะจ๊ะ นะจ๊ะ  ที่หลวงพ่อรถเรณูพูดนี้ แล้วเกิดโสมนัสขึ้นมา ก็อาจจะโดนปรับว่า เป็น กามาสวะ ได้เช่นกัน นะโยมยิ้ม  นะจ๊ะ นะจ๊ะ)   นี่ว่าด้วยเรื่อง อาสวะ ล้วน ๆ เดี๋ยวมาต่อเรื่อง อนุสัย  ..แต่ตอนนี้ ขอลงจากธรรมมาสน์ก่อน (เมื่อยขา นั่งพับเพียบนาน) จากคุณ : รถเรณู เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 20:36:30

ความคิดเห็นที่ 6   ในส่วนของอนุสัยนั้น.....หากหลวงพ่อรถเรณู บังเิอิญว่า พูดตรงไป ก็ขอร้องว่า อย่าได้โกรธเคืองกัน นะจ๊ะ นะจ๊ะ....     - ยามใดที่หนูยิ้ม รู้สึกแว่....อ่ะ รู้สึกว่า....จิตใจของเรานี้ ยังมีความโลภ คืออยากได้ในรสอร่อยของกาม  หรือยังติดข้องอยู่ในความสุขทางกามคุณอยู่ นั่นก็เป็นอนุสัย ตัวแรก ๆ ที่ชอบเสนอหน้ามายินดีรับใช้เลย นะจ๊ะ นะจ๊ะ  ทางพระท่านมักเรียกว่า "กามราคานุสัย"    - ยามใดที่หนูยิ้มรู้สึกว่า เห็นชื่อนายรถเรณูทีไร แล้วมันรู้สึกหงุกหงิก  ๆๆๆๆ แต่ไม่ถึงกับโกรธเคืองอยากจะฆ่าหรอกนะ แต่รู้สึกได้ว่า ชักรำคาญใจ ชักหงุดหงิด.....อารมณ์แบบนี้ เสนอหน้าแหลม ๆ เข้ามาเมื่อใด ให้พึงรู้ว่า  นี่แหล่ะ อนุสัย ที่เกี่ยวเนื่องกับความโกรธล่ะ  หรือ พระท่านเรียกว่า "ปฏิฆานุสัย"   น่านแหล่ะ    โอย....น้องยิ้มจ๋า  อนุสัย ยังมีอีกเพียบเรยนะจ๊ะ ขอบอก....อย่างน้อยก็อีก สี่ซ้าห้าตัวโน่นแหล่ะ  ยังไม่หมดง่าย ๆ หรอก   แต่ที่อธิบายมา ก็พอสังเขปนะ....จึ่งขอเอวัง ก็มีด้วยประการ ฉะนี้..และฉะนั้น  เทอญฯ  ปล. หากมีติดปลายนวม...เอ้ย ติดกัณฑ์เทศน์กันบ้าง คิดว่า คงจะสาธยายได้นานกว่านี้อ่ะนะ ..สาธุ จากคุณ : รถเรณู เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 20:48:06

ความคิดเห็นที่ 7 ผมเห็นว่า.... อนุสัย..นั้นคือ..กิเลส(ราคะ..โลภะ..โทสะ..โมหะ)..ที่พระพุทธเจ้า..นิยามความหมายขึ้น...เพื่อให้เราแยกแยะ..รายละเอียด..เหตุปัจจัย..ได้ละเอียดและง่ายต่อการ..โยนิโสนมสิการ..ได้ง่ายขึ้นนะครับ... พระพุทธเจ้า..แบ่งไว้ ๗ ครับ...คือ.. ๑. กามราคานุสัย  หมายถึง การที่จิตยังมีการกำหนัด..ยินดีในกามคุณ ๕ ๒.  ปฏิฆานุสัย  หมายถึง การที่จิตยังมี..โทสะ ความโกรธ ๓.  ทิฏฐานุสัย    หมายถึง การที่จิตยังมี..ความเห็นผิดอยู่             ๔.  วิจิกิจฉานุสัย  หมายถึง การที่จิตยังมี..ความลังเลสงสัยอยู่ ๕.  มานานุสัย หมายถึง การที่จิตยังมี...ความถือดี..ความถือตัว อยู่               ๖.  ภวราคานุสัย หมายถึง การที่จิตยังมีการกำหนัด..ยินดี..ในภพ(กามภพ..รูปภพ..อรูปภพ)อยู่ ๗.  อวิชชานุสัย. หมายถึง การที่จิตยังมีความไม่รู้ใน..อริยสัจ ๔อยู่ แต่ในส่วนที่เป็น..อาสวะ..พระพุทธเจ้าอธิบาย..สภาวะที่จิตมีองค์ประกอบ..ของสิ่งที่มีลักษณะ..ยางเหนียว..ที่เกิดจากการสั่งสมการ...เสพกิเลส...หรือ...เสพอนุสัยทั้ง ๗..อยู่..สั่งสมเป็นลักษณะยางเหนียวเกาะอยู่ในจิต.. จะหนาขึ้น(ภาษาไทยที่ผมคิดว่าใช้แทน..กำลังพลัง...ความมากน้อย...ของกิเลสเหล่านี้มีการสั่งสมไว้ในจิต)นั้นคือเกิดจากการที่เรา...เสพอนุสัยทั้ง ๗ ขึ้น...แต่หาก บางลงนั้นคือเกิดจากการที่เรา...ลดละการเสพอนุสัยทั้ง ๗ ลง(ตรงนี้คือการปฎิบัติธรรม) ซึ่งพระพุทธเจ้าก็สอนวิธีการละอาสวะอยู่(ปฎิบัติให้อาสวะลดลง)...ซึ่งก็คือการที่เราไม่เสพ..อนุสัยทั้ง ๗ นั้นเอง พระพุทธเจ้าสอนไว้มีวิธีละอาสวะอยู่ ๗ อย่างดังนี้ ๑.อาสวะที่พึงละได้ด้วยการเห็น (ทัสสนา ปหาตัพพา) ๒.อาสวะที่พึงละได้ด้วยการสำรวม-สังวร (สังวรา ฯ) ๓.อาสวะที่พึงละได้ด้วยการเลือกเฟ้นส้องเสพ(ปฏิเสวนา) ๔.อาสวะที่พึงละได้ด้วยการอดทนข่มฝืน (อธิวาสนา ฯ) ๕. อาสวะที่พึงละได้ด้วยการหลีกเว้น (ปริวัชชนา ฯ) ๖. อาสวะที่พึงละได้ด้วยการบรรเทา (วิโนทนา ฯ) ๗. อาสวะที่พึงละได้ด้วยการอบรมให้เจริญผล (ภาวนา) ฉนั้นการปฎิบัติธรรมจะต้องมีการปฎิบัติละ..อนุสัย...ทั้ง ๗ แบบตามบารมีที่ตนมี..บารมีน้อยอยู่ก็ต้องใช้การอดทนข่มฝืนและหลีกเว้น..ซะส่วนใหญ่ในการละ(เมื่อเห็นสภาวะอนุสัย..ให้กดข่มไว้อย่าไปเสพมัน..เช่น..จิตกำลังเกิดมานะ..ก็พยายามกดข่มไว้ไม่ให้มันเกิด...ถ้าไม่ไหว..ก็ใช้การหลีกเว้น...หนีห่างผัสสะที่ทำให้เกิดมานะไปก่อนเป็นเบื้องต้น) ไม่ใช่ว่าเสพอนุสัย สั่งสมอาสวะ..ให้มันมี...กำลัง..พลัง..มากขึ้น..ยิ่งทำให้การลดละยากขึ้นครับ แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 55 21:04:47 จากคุณ : โกวิทย์ (โกวิทย์) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 20:50:26

ความคิดเห็นที่ 8 กิเลส คืออาการของจิตที่แสดงออกมาในลักษณะ พอใจ-ไม่พอใจ-ลังเลใจ เมื่อจิตเกิดกิเลสตัวใดครั้งใด มันจะทิ้งความเคยชิน(อนุสัย)เอาไห้แก่จิตใต้สำนึก เพื่อให้จิตเกิดกิเลสขึ้นมาอีก เมื่อจิตเกิดกิเลสขึ้นมาบ่อยๆ อนุสัยหรือความเคยชินก็จะมาก เมื่อจิตได้สัมผัสสิ่งต่างๆภายนอกที่เคยทำให้เกิดกิเลสอีก ก็จะทำให้จิตเกิดกิเลสขึ้นมาได้อีกอย่างง่ายดายและรวดเร็วจนห้ามไม่ได้ เหมือนมันทะลักออกมาเองโดยไม่ได้ตั้วใจ(อาการนี้เรียกว่าอาสวะกิเลส) ซึ่งอาการที่จิตเกิดกิเลสนั้น ถ้าจะเรียกให้ถูกต้องจะต้องเรียกว่า อาสวะกิเลส ไม่ใช่กิเลสเฉยๆ ลักษณะที่กิเลสมันผลักดันกันออกมานี้เอง ที่ทำให้จิตของเราต้องจมอยู่ในความทุกข์เรื่อยไป ไม่พ้นจากทุกข์ไปได้ ซึ่งลักษณะนี้เรียกว่า สังโยชน์ ที่หมายถึงเครื่องผูกจิตเอาไว้ในทุกข์ จากคุณ : เตชปญฺโญ ภิกขุ (What am I?) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 21:08:40

ความคิดเห็นที่ 9 อนุสัย และ อาสวะ ต่างกันอย่างไรคะ                      ศึกษา พระพุทธวจนะแปลไทย  จะได้ คำตอบ ดังนี้                          (๑) เวทนา ๓   เป็นเหตุปัจจัย แห่ง อนุสัย ๓ เพลินในสุขเวทนา   ราคานุสัยย่อมเพิ่มความเคยชินแห่งจิตเช่นนั้น (ที่ยังมีจิตอนุเสติในสุขเวทนา) = ตามนอนเนื่อง ฯ เพลินในทุกขเวทนา   ปฏิฆานุสัยย่อมเพิ่มความเคยชินแห่งจิตเช่นนั้น (ที่ยังมีจิตอนุเสติในทุกขเวทนา) = ตามนอนเนื่อง ฯ เพลินใน อทุกขมสุขเวทนา   อวิชชาสัยย่อมเพิ่มความเคยชินแห่งจิตเช่นนั้น (ที่ยังมีจิตอนุเสติในอทุกขมสุขเวทนา) = ตามนอนเนื่อง ฯ                          (๒)  อาสวะ ๓ (ความหมักหมมดองแช่ใน สิ่งใดนั้น ๓ ประการ) กามาสวะ -- อาสวะ + สังกัปปราคะ (คือ กาม ตามนิพเพธิกสูตร ได้แก่ ความกำหนัดยินดีไปตามอำนาจความตริตริ   ภวาสวะ -- อาสวะคือ ภพ (๓) --- ได้แก่ กามภพ (ภพคือ สังกัปปราคะ) รูปภพ (มิจฉารูปฌาน)  อรูปภพ (มิจอรูปฌาน) อวิชชาสวะ-- อาสวะคือ ความไม่รู้ ปฏิจจสมุปบาทสายเกิด สายดับ หรือ อริยสัจสี่         **********************************************                                   อนุสัย  อาสวะ ต่างกันอย่างไร? เมื่อ ---- อนุสัย เนื่องกับ เวทนา (ที่เวทนาของสัตว์นั้น เนื่องกับ กาม ภพ อวิชชา) เมื่อ ---- อาสวะ เนื่องกับ  กาม ภพ อวิชชา  (ที่สัตว์สามารถเสวยเวทนา เมื่อเนื่องกับ กาม ภพ  อวิชชา)                                    สรุปเอง ว่า  ต่างกันอย่างไร?                        ************************************* หมายเหตุ สนใจ ต่างกัน ทำไม สนใจ  " เป็นอยู่โดยชอบ"   ตาม ที่ตรัสว่า --- "อริยสาวก ผู้มีการสดับ ย่อมรู้ชัดว่า จิตประภัสสร ที่เข้าถึงความเศร้าหมองแล้วนั้น "พ้นวิเศษ" จากอุปกิเลส (อันเป้นดุจ อาคันตุกะจรมา) นั้นได้  เพราะฉะนั้น  จิตภาวนาย่อมมีแก่อริยสาวก (ผู้มีการสดับ  ---- ในครั้งก่อนปฐมสังคายนา  ไม่มีทั้งวิสุทธิมัคค์ อภิธัมมัตถสังคหะ) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 21:10:57

ความคิดเห็นที่ 10 อนุสัย และ อาสวะ ต่างกันอย่างไร ตอบ --> "อนุสัย" ไม่มีสระอะ  () ------------------------------ เอาจริง ๆ ...  คือ "ไม่รู้ !?" (รู้น้อยจนไม่พอจะกล่าว) แต่ท่านด้านบนทำให้เข้าใจความหมายมากขึ้น เลยติดกัณเทศน์ไปพอสังเขป ^^ (ท่านรถเรณู  3 กัณฑ์ ขอรวมเป็นซองเดียวนะฮะ ) จากคุณ : Bg-view เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 21:14:50

ความคิดเห็นที่ 11 ขอผู้รู้ช่วยอธิบายให้เข้าใจได้มากกว่านี้ กรุณายกตัวอย่างการกระทำด้วยค่ะว่าแบบนี้ๆ คือ อนุสัย แบบนี้ๆ คือ อาสวะ และใช้หลักในการพิจารณาแยกแยะอย่างไร ^^^^ ท่าน จขกท  อ่าน คคห ข้างบนแล้ว ฯ ท่าน จขกท  เห็น ด้วย "ยถาภูตสัมมัปปัญญา ของท่านเอง" ได้ หรือไม่ว่า ใคร คือ ผู้รู้ "ในกรณีประเด็นกระทู้นี้" (ยกเว้น เซนเถรวาทฯ นะครับ  เพราะ เซนเถรวาทฯ  ไม่ได้ เสนอว่า เซนเถรวาทฯ รู้อะไร  เซนเถรวาทฯ เสนอว่า --พระพุทธเจ้าตรัสไว้อย่างไร?) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 21:15:22

ความคิดเห็นที่ 12 อ่าน ^9 ของท่านเซนฯ 4 รอบ (ทึบมากเรา) ได้ท่อนนี้เป็น keyword v v v อนุสัย  อาสวะ ต่างกันอย่างไร? เมื่อ ---- อนุสัย เนื่องกับ เวทนา (ที่เวทนาของสัตว์นั้น เนื่องกับ กาม ภพ อวิชชา) เมื่อ ---- อาสวะ เนื่องกับ  กาม ภพ อวิชชา  (ที่สัตว์สามารถเสวยเวทนา เมื่อเนื่องกับ กาม ภพ  อวิชชา) ^^ จากคุณ : Bg-view เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 21:27:14

ความคิดเห็นที่ 13 คคห 12 แล้ว --  สรุปเอง "ได้หรือไม่" ว่า  ต่างกันอย่างไร? ไหมครับ **********************************************************                        ถ้าสรุปยังไม่ได้ ใน ตอนนี้ เพราะเหตุใดก็ตาม                                 เสนออีกพระสูตร นะครับ เวทนาทั้งหลายทั้งปวง ล้วนประชุมลงในความทุกข์  (อริยสัจ  มีสามัญลักษณะคือ อนิจจตา ทุกขตา อนัตตา ด้วย                                                      ดังนั้น                           จะอนุสัย ๓ หรือ อาสวะ ๓ --- ตามที่ตรัสนั้น                                (อื่นจากที่ตรัส จะไปสนใจ ทำไม ให้ เสียเวลา ฯ)                 --- สามารถ  "สาวลงมาที่ (หรือมี สภาวะธรรมร่วม"  คือ ----  เวทนา             จึงตรัสว่า ฯ เราตถาคตบัญญัติอริยสัจสี่ สำหรับผู้สามารถเสวยเวทนา ฯ                 ******************************************* จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคาบนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 21:41:06

ความคิดเห็นที่ 15 ขออนุญาตตอบตามความเข้าใจเดิมแบบสุก ๆ ดิบ ๆ ดังนี้ อนุสัย ก็คือ  นิสัย ความเคยชินที่ทำบ่อย ๆ ซ้ำ ๆ จนเป็น "สันดาน" (ทั้งดีและไม่ดี) ส่วนอาสวะ คือกิเลสล้วน ๆ พวกโลภ โกรธ หลง อยากโน่นนี่นั่น อะไรแบบนี้ แต่ดูว่าความเข้าใจอย่างนี้ยังหยาบไป  ต้องนำไปใคร่ครวญต่อ ------------- ขอบคุณท่านเซนฯ เป็นอย่างสูงที่กรุณาอธิบายเพิ่มเติม จากคุณ : Bg-view เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 22:15:48

ความคิดเห็นที่ 16 ผมไม่ใช่ผู้รู้หรอกครับ แค่พอแสดงความคิดเห็นได้คร่าว ๆ เท่านั้น ครับ ...ว่า  อนุสัย กับ อาสวะ   คือกิเลส เหมือนกันโดยความเป็นธรรมฝ่ายอกุศล   แต่จะพิมพ์ จะเขึยน จะอ่าน และ ความหมาย ต่างกันครับ... ที่ได้ชื่อว่า อนุสัย เพราะเป็น กิเลสอย่างละเอียด มันนอนเนื่องหลบอยู่ในจิตสันดาน  ถ้าอยู่อย่างปกติมันจะไม่แสดงตัวออกมา แต่มันจะแสดงตัวออกมา ต่อเมื่อ มีอารมณ์ มายั่ว ยุ แหย่ กวนใจ มันก็จะฟื้นตื่นตัวขึ้น แสดงตัวออกมา มี  7 อย่าง (ลองค้นหาเองนะครับ)ตัวอย่างเช่น กิเลส ชื่อราคะ เรารู้จักแล้ว เราคิดว่าเรากำจัดมันหมดสิ้นแล้ว  ปกติเราเห็นผู้หญิง ก็ เฉย ๆ   แต่เช้าวันนี้เราตื่นขึ้นมา สำรวจตัวเองไม่มีกิเลสชื่อราคะ อยู่เลย แต่พอเหลือบไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งสวยมากเดินมา  ความรู้สึกชอบใจเกิดขึ้นมาทันที่ นี้คือลักษณะราคะนุสัยครับ ที่ได้ชื่อว่า อาสวะ เพราะเป็นกิเลสอย่างกลาง  มันปรากฎมีอยู่ประจำสังขารที่ยึดมั่นเป็นสันดานแห่งตัวตนอยู่แล้ว อย่างเบาบาง มันหมักดองสะสมอยู่ใน จิตสันดาน  เหมือนเมรัย ทำให้จิต มัวเมา ขุ่นมัว เศร้าหมอง กิเลสชนิดนี้มีลักษณะย้อมจิต  มี 4 อย่างคือ  กามาสวะ   ภวาสวะ   ทิฏฐาสวะ  อวิชชาสวะ ตัวอย่างเช่น เราเป็นผู้หญิง (อุปาทาน)คนหนึ่ง การวางตัว (ภวาสวะ)ก็วางตัวไว้แบบผู้หญิง ความรักใคร่พอใจ(กามาสวะ)กับวัตถุใด ก็เป็นความรักใคร่แบบผู้หญิง ๆ ความคิดเห็น(ทิฏฐาสวะ)ก็คิดเห็นแบบผู้หญิง ๆ  ทุกเวลา  นาที่ ที่ตื่นอยู่ ไม่ว่าจะทำอะไร เราก็จะทำไปด้วยจิตที่สำนึก ระลึก รู้สึกอยู่ด้วยความคิดเห็นว่า เราเป็นผู้หญิง จะกระตุ้งกระติ้ง หรือเรียบร้อย ก็เป็นไปแบบผู้หญิง ๆ อยู่อย่างผู้หญิงตลอดเวลา มุมมอง ตามหลักปฏิจจสมุปบาท  เมื่อประกอบกับอวิชชา ทำให้เกิดสังขาร  วิณญาณเป็นแบบผู้หญิง ๆ เป็นธรรมที่ทำให้วัฏฏะ ต่อเนื่องยาวนาน....หลักในการพิจารณา ก็คือ ทำความเข้าใจในความหมายแต่ละข้อให้ได้ ชัดเจนก่อน แล้วสำรวจจิตใจตัวเราเองว่ามีกิเลสเหล่านั้นอยู่หรือไม่ ถ้ามีเหตุการณ์เกิดขึ้นแก่เรา เราจะเกิดมีอาการแห่งกิเลสเหล่านี้ เกิดขึ้นอยู่หรือไม่ ถ้ายังมีตัวหนึ่งตัวใด ตัวอื่นก็ย่อมจะต้องมี มีกิเลส ย่อมต้องมีเหตุ ก็ต้องพิจารณาหาเหตุให้เจอ ท่านกล่าวไว้ทำนองว่า   กิเลส ดับไม่ได้ด้วยการไล่จับดับกิเลส  ..แต่เมื่อเหตุดับ ผลก็ดับไปเอง ครับ... จากคุณ : นิ่งหนอ (นิ่งหนอ) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 09:53:15

ความคิดเห็นที่ 17 นำมาจากบทประพันธ์ 45 พรรษาของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า นะครับ อาสวะ คือ การไหลของตะกอนกิเลส ตะกอนนี้มันก็ละเอียดมากอยู่ อนุสัย คือ ตะกอนกิเลสที่ไหลมารวมกันและนอนก้นแล้ว  แต่ก็พร้อมที่จะถูกกวนขึ้นมาโดยทวารทั้งหก คุณยิ้ม  มี 45 พรรษาของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอยุ่แล้ว ลองกลับไปเปิดฟังดูครับ ตอนที่ 13-14  สมเด็จพระสังฆราชท่านบรรยายเอาไว้ ปล. จะบอกว่าเป็นเรื่องบังเอิญสุดๆ ผมอ่านกระทู้นี้เมื่อเช้า แต่ก็ไม่ได้ตอบ เพราะไม่รู้  แต่พอออกมาข้างนอกขับรถและเปิดฟัง cd 45 พรรษาที่ค้างไว้  ก็พอดีเลยว่าเนื้อหาพูดถึง อนุสัยและอาสวะพอดีเป๊ะ จากคุณ : x-philes เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 12:00:01

ความคิดเห็นที่ 18 คคห 15 ขอบคุณท่านเซนฯ เป็นอย่างสูงที่กรุณาอธิบายเพิ่มเติม ไม่เป็นไร โดยประการทั้งปวงครับคุณ Bg-view      **************************************************                                       พิจารณา ที่เสนอว่า อนุสัย ก็คือ  นิสัย ความเคยชินที่ทำบ่อย ๆ ซ้ำ ๆ จนเป็น "สันดาน" (ทั้งดีและไม่ดี) (๑) ทำไม กำหนดที่ นิสัย ?   ทำไม ไม่กำหนดที่ "เวทนา ๓ ตาม พระพุทธวจนะ" ละ? --- อันเป็น ต้นเหตุของ "นิสัย"? (๒) ทำไม กำหนดที่ "ความเคยชิน?  -- เคยชินที่ทำบ่อย ๆ ซ้ำ ๆ จนเป็น "สันดาน" ซึ่ง อะไร นั้น ----  มันเนื่องกับ เวทนา หรือไม่ละครับ? ดังนั้น ทำไม ไม่กำหนดที่ "เวทนา ๓ ตาม พระพุทธวจนะ" ละ?                                        หมายเหตุ กำหนด แบบที่ "กระแสหลัก" กำหนด ---- เนื่องกับ ตำรา และหรือคำสอน ใด? กำหนดที่ เวทนา ---------- เนื่องกับ "ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา"  รักษา "จากพระโอษฐ์ มา  ใช่หรือไม่? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 12:35:52

ความคิดเห็นที่ 19 อาสวะ คือ การไหลของตะกอนกิเลส ตะกอนนี้มันก็ละเอียดมากอยู่ อนุสัย คือ ตะกอนกิเลสที่ไหลมารวมกันและนอนก้นแล้ว  แต่ก็พร้อมที่จะถูกกวนขึ้นมาโดยทวารทั้งหก     *********************************************                  ทำไม ไม่พิจารณา  เช่น พิจารณา ดังนี้                              กิเลส VS อุปกิเลส กิเลส  แปลว่า สกปรก  ก็ได้ ใช่หรือไม่ กิเลส คือ  สนิมแห่งจิต  ตรัสไว้พระสูตรหนึ่ง ราคะ โทสะ โมหะ  คือ อุปกิเลส (จูฬทุกขักขันธสูตร) นิวรณ์ทั้ง ๕ คือ อุปกิเลส (อุปกิเลสสูตร)                        แล้ว กิเลส และหรือ อุปกิเลส มัน ไม่เนื่องกับ "กายนี้ อันประกอบด้วยมหาภูต (ธาตุ) สี่ (ที่ยังเป็นๆ) อัน ตถาคตเรียกว่า จิตบ้าง  มโนบ้าง  วิญญาณบ้าง  หรือ? (อัสสุตวตาสูตร) 2 บรรทัดบน กำหนดตาม มหาตัณหาสังขยสูตร (กุมารไม่มีเจโตวิมุตติปัญญาวิมุตติ ตามที่เป็นจริง ---- ดู จูฬสุญญตสูตรประกอบ ฯ) สรุป ไม่ประมาท ฯ -----> เลิก  กำหนด แบบ เดิมๆ ---- > กำหนด "ต่างไปจาก แบบเดิมๆ" น่าจะ  = สมาทาน ปริยัติธรรม  ด้วยความไม่ประมาท (สมาทาน ต่างกับ อุปาทาน ฯ) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 12:43:06

ความคิดเห็นที่ 20 ซ้ำกับ คคห บน แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 55 13:06:25 จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 12:43:27

ความคิดเห็นที่ 21 เรียนท่านเซนฯ  ^18 ^15 ก็เล่าตามความเข้าใจเดิมน่ะฮ่ะท่าน  -_-" รู้ว่ามันยังไม่ถูกต้อง ไม่ละเอียด มือใหม่..คงต้องทำความเข้าใจไปทีละนิด สงสัยตัวเองจะสั่งสมสุตตะน้อย อ่านอันไหนงง ๆ มักลงเอยด้วยความง่วง แต่จะพ'ยาม ^^ จากคุณ : Bg-view เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 14:26:41

ความคิดเห็นที่ 22 พี่โขตาน คุณP2wichai คุณโกวิทย์ ท่านพระวอท หลวงตาเฟื่อง คุณนิ่งหนอ ขอบทุกท่านค่ะ ตอนนี้พอจะเข้าใจมากขึ้นแล้วค่ะ อ่านของท่านเจ้าคุณ อ่านไปขำไป น้ำเยอะ เนื้อไม่ค่อยมี 555+++ เมื่อคืนอยากตอบลุงโชติมาก และขอบพระคุณที่กรุณาให้ความรู้ค่ะ แต่อ่านสามสี่รอบแล้วก็ยังไม่เข้าใจข้อความของลุงโชติ เช้านี้พยายามอ่านทำความเข้าใจอีก ก็ยังไม่สามารถ เลยไม่รู้จะตอบท่านอย่างไร ทั้งๆ ที่ก็อยากจะสนทนากับลุงโชติมากๆ เลยค่ะ อืมมมม ต่างกันตรง "ะ" นี่เอง อัจฉริยะวิว สวดยอดดดด ป๊าดดดดดดดดดดธอ่ ! คุณเอ็กซ์ ขอบคุณมากๆๆ กำลังฟังอยู่นี่ค่ะ แทรกคิวท่านกิตติวุฒโฒเลย     จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 15:45:11

ความคิดเห็นที่ 23 มีแต่คนบ้าประสาทแดกเท่านั้น ที่จะสามารถอ่านบทความของอีตาเฒ่าโชติได้เข้าใจ ... จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 19:52:11

ความคิดเห็นที่ 24 ความแตกต่างในแง่องค์ธรรม อาสวะมี ๔ อย่าง อนุสัยมี ๗ อย่าง แต่ละอย่างก็จะมีองค์ธรรมของข้อนั้นๆต่างๆกัน (ในส่วนนี้ลองดูในที่ คู่มือ อภิธัมมัตถสังคหะ ปริเฉทที่ ๗ นะครับ) ลองค้นหา แล้วถ้าไม่เจอหรือไม่เข้าใจตรงไหน ก็ลองมาสนทนากันอีกที ------------------------------------------------------------------ ความแตกต่างในแง่ ของ กาล เรื่อง อนุสัย ที่ว่าเป็นกิเลสละเอียดนั้น อธิบายว่า อนุสัยกิเลส แยกได้เป็นสองอย่าง คือ ๑. อารัมมณานุสัย ๒. สันตานานุสัย ----------------------------------------------- ๑. อารัมมณานุสัย คือ กิเลสที่เกิดขึ้น "ทันที" ในขณะที่ วิถีจิต ทาง ปัญจทวาร ได้รับอารมณ์ เช่น แสงกระทบตา ถ้าเป็นวิบากที่ดี ก็เกิด ตัณหาชอบใจในผัสสะนั้นทันที แม้จะยังไม่ทัน     เกิดการปรุงแต่งทางมโนทวาร ว่าที่เราเห็นนั้นคืออะไร  เรียกว่า กิเลสเกิดเร็วมาก เกิดทันที   ที่แสงหรือภาพมากระทบ จักขุปสาททันที  ซึ่งกิเลสชนิดนี้ แม้เราตั้งสติอย่างดี ก็ไม่สามารถละได้ง่ายๆ   หรือตัวอย่างเช่น เกิดอาการปวด จากแรงกดแรงเคร่งตึงจากกายส่วนใดส่วนหนึ่ง    เมื่อจิตได้รับอารมณ์ผัสสะทางกาย ที่ไม่น่าปรารถนานั้น ก็เกิด ปฏิฆานุสัย ที่เป็นอารัมมณานุสัย    คือ ไม่พอใจต่อ แรงกดบีบเคร่งตึงนั้น ทันที่แม้ใน ปัญจทวาราวัชนวิถีที่มีการกระทบอารมณ์    ยังไม่ถึงกับไปปรุงแต่งต่อทางมโนทวาร ก็ตาม    ซึ่งถึงแม้เราจะตั้งสติอย่างดี ก็ไม่สามารถทำใจเป็นกลาง หรือละปฎิฆะเหล่านี้ได้ง่ายๆ   ต่อเมื่อ อินทรีย์มีกำลัง จนเกิด วิปัสสนาญาณ มีอุทยัพพยญาณ หรือ ภังคญาณ เป็นต้น   จึงจะละอารัมมณานุสัย  ไม่ยินดี ยินร้าย ต่อ ผัสสะต่างๆ มีชวนะจิต ในปัญจทวารวิถี   ที่มี ตัตรมัชตตา ที่มีกำลังเป็นอุเบกขาได้ ----------------------------------------------- ๒. สันตานานุสัย คือ ที่หมักนอนดองในสันดาน กิเลสนี้ เป็นกิเลสที่พ้นไปจากกาลต่างๆ     เป็น กาลวิมุตติ คือ ไม่ใช่ ปัจจุบันกิเลส และ ไม่ใช่อนาึคตกิเลส บอกไม่ได้ว่าจะเกิด     แต่ก็ยังเป็นกิเลสที่ยังนอนเนื่องอยู่ในการสืบต่อของขันธ์ ๕        และจะประหารออกไปได้ด้วย อริยมรรคทั้ง ๔ จากคุณ : ชาวมหาวิหาร เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 01:29:56

ความคิดเห็นที่ 25 คคห 23 รำไม่ด๊ (ไม่ใช่ หมูไม่กิน) โทษปี่โทษกลอง -- โบราณว่าไว้ คุณโขตาน ---- เสนอว่า "มีแต่คนบ้าประสาทแดกเท่านั้น ที่จะสามารถอ่านบทความของอีตาเฒ่าโชติได้เข้าใจ ----                                แล้ว "คนอย่างคุณโขตาน"                                              อ่าน ข้อความ                                                     สรุป ไม่ประมาท ฯ -----> เลิก  กำหนด แบบ เดิมๆ ---- > กำหนด "ต่างไปจาก แบบเดิมๆ" น่าจะ  = สมาทาน ปริยัติธรรม  ด้วยความไม่ประมาท (สมาทาน ต่างกับ อุปาทาน ฯ)                          ไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ  ตรง หนายยยย ? ครับ                    **************************************** หมายเหตุ คคห 22 คุณSmiling-girl อ่าน (๑) ไม่ประมาท ฯ -----> เลิก  กำหนด แบบ เดิมๆ ---- > กำหนด "ต่างไปจาก แบบเดิมๆ" (๒) น่าจะ  = สมาทาน ปริยัติธรรม  ด้วยความไม่ประมาท (สมาทาน ต่างกับ อุปาทาน ฯ) ไม่เข้าใจข้อความ  ตรง ไหน ครับ ? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 07:53:51