ความคิดเห็นที่ 1 ลองสวดมนต์ นั่งสมาธิ ฟังธรรมดูคะ จากคุณ : มู๋บิน (panimochan) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 22:51:18

ความคิดเห็นที่ 2 หากรู้สึกเบื่อทางโลกต้องทำอย่างไรคะ โลกนี้น่าอยู่มาก สิ่งที่คุณเห็นมันคือส่วนน้อยนิด คนบนโลกนี้ที่ทุกข์มากกว่าคุณมีมากมาย แต่ก็ยังมองว่าโลกใบนี้น่าอยู่ ออกมาจากสิ่งที่ๆคุณอยู่ได้ก็จะมองเห็นในสิ่งที่ยังไม่ได้เห้น จากคุณ : ซุนจื๊อ เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 22:51:43

ความคิดเห็นที่ 3 ลองทำสิ่งดีเพื่อคนอื่น ในเรื่องใหญ่ ๆ ที่ร้อยวันพันปีคุณไม่เคยคิดจะทำดูสิ ท่าทางคุณมีอันจะกินพอสมควร ลองลุกออกจากปลักโคลนแห่งความเบื่อที่กดคุณไว้   แล้วลองมองออกไปรอบตัวว่ามีใครที่ด้อยโอกาส อนาถา รอความช่วยเหลือจากผู้ใจบุญบ้าง แล้วลงมือทำอะไรซักอย่างที่เป็นสาธารณะโดยนึกถึงคนอื่นมากกว่าจิตใจตนเอง แล้วคุณจะสัมผัสได้ถึงความสุขจากการเป็นผู้ให้ที่ไม่หวังผลตอบแทน ถ้าทำได้แบบนี้ รับรองคุณคงแทบจะไม่มีเวลามานั่งนึกเบื่อตัวเองเซ็งชีวิต เบื่อโลกเบื่อสังคมอยู่อีกต่อไปแล้ว แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 55 23:13:44 จากคุณ : Up_To_You เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 23:07:14

ความคิดเห็นที่ 4 เพราะคุณไปมองมันว่าน่าเบื่อ คุณถึงรู้สึกเบื่อ ส่วนตัวก็เคยเป็นมีประสบการณ์คล้ายๆเหมือนกันคะ ก็พอจะเข้าใจว่ารู้สึกยังไง ตอนนั้นตัวเองยังรู้สึกเบื่อถึงขนาดไม่อยากที่หายใจด้วยซ้ำ แต่ผ่านไปสักพักสติก็กลับมาคะ แล้วก็มานั้งพิจารณาตัวเอง แล้วก็นึกได้ว่า นี้ละหน่อ ที่เค้าเรียกว่า เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป .... จากคุณ : ให้ดูจิต ที่จิต เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 23:23:11

ความคิดเห็นที่ 5 เคยรู้สึกเบื่อโลกคะ เบื่อหน่ายวัฏสงสารที่วนไปเวียนมา อยากหลุดพ้นออกไปสักที เป็นอยู่ช่วงหนึ่งก็คิดได้ว่าถ้าเราหลบจากสังคมไปอยู่เองหรือตายไปจะมีความหมายอะไร เกิดมาทั้งทีร่างกายก็ยังทำประโยชน์ได้ก็ทำไปเพื่คนอื่นบ้าง ตอนนี้มีกิจหลักที่ทำเพื่อผู้อื่นทุกสัปดาห์ ฝึกจิตตัวเองตามเหตุการณ์ที่ผ่านมา ..สุขภาพกายให้หมอรักษา แต่ใจเป็นหน้าที่ที่เราต้องดูแลเองนะคะ แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 55 23:26:55 จากคุณ : milly เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 23:24:44

ความคิดเห็นที่ 6 ลองไปช่วยงานพวกมูลนิธิเก็บศพดูครับ สะสมบารมีไว้ เพื่อบารมีเต็มจะได้บรรลุธรรมได้ง่าย จากคุณ : ยองเจียงใหม่ เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 23:29:39

ความคิดเห็นที่ 7 ยืนยันตาม ^3 มันก็แปลกนะความอิ่มเอมใจเนี่ย  ทำครั้งแรกแล้วมักจะหาโอกาสทำครั้งต่อ ๆ ไป มีฐานะหรือไม่มีฐานะก็ทำได้  จะกลายเป็นผู้หยิบฉวยในกุศลกรรมได้อยู่เนือง ๆ โลกมันไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่คิด  มันน่าอยู่มากตะหาก... จากคุณ : Bg-view เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 23:34:17

ความคิดเห็นที่ 8 คิด เพื่อที่จะหลุดพ้นจาก ความคิด (ว่างั้นแหละ) จากคุณ : ปัญญาประดิษฐ์ เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 23:34:47

ความคิดเห็นที่ 9 หาเวลา/สถานที่ซึ่งสงบและมีความเหมาะสม ใช้เวลาคิดไตร่ตรองให้ชัดเจนก่อนว่าที่คิดว่าเบื่อทางโลกนั้นแท้จริงแล้วคือการเบื่ออะไร จสกนั้นสาวให้ถึงสาเหตุของสิ่งนั้นน่าจะแก้ปัญหาได้ จากคุณ : จันทร์สะท้อนเงา เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 23:52:03

ความคิดเห็นที่ 10 คุณเจ้าของกระทู้มีบุญเก่าดีไม่น้อย  จึงเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวยฐานะดี  แต่ปัญหาที่คุณขาดพลังใจ ขาดบุญกุศลในใจ   เดาว่าคุณแทบไม่เคยได้ทำบุญหรือสร้างบารมีใดๆเลย   ใช้ชีวิตแต่ละวันผ่านไปอย่างไรสาระซะส่วนมาก จิตใจของใครที่เกิดอาการ ไม่มีความสุขสดชื่น ท้อแท้ เบื่อหน่าย หดหู่  เศร้าหมอง บ่อยๆ  เพราะจิตใจของคนนั้นขาดกำลัง และขาดบุญกุศล  เปรียบเสมือนต้นไม้ขาดน้ำขาดปุ๋ย ดังนั้น วิธีแก้ไข  ไม่ใช่ไปฆ่าตัวตาย จะยิ่งเจอทุกข์หนักกว่าเดิมในชาติต่อๆไป   ..แต่ต้องแก้ไขด้วยการหมั่นทำบุญกุศลบ่อยๆ ในแง่มุมต่างๆ  และฝึกกำลังใจให้เข้มแข็ง เช่น ฝึกสมาธิภาวนา   ..เมื่อทำไปสักระยะหนึ่ง  ความสุขในชีวิตจะกลับคืนมา  เพราะใจจะมีกำลังมากขึ้น มีบุญกุศลมากขึ้น เหมือนต้นไม้ที่กำลังจะเหี่ยวแห้งใกล้ตาย ได้น้ำมาล่อเลี้ยง ให้งอกงามเขียวชอุ่ม ออกดอกออกผลที่มีกลิ่นหอม สวยงาม คุณมีบุญเก่า มีทรัพย์สมบัติของครอบครัวมากมายเหนือกว่าคนอื่นๆอยู่แล้ว  ซึ่งถือว่าได้เปรียบคนทั่วไปมาก   แค่มาหาวิธีแก้ไขจิตของคุณ เท่านั้นเอง  ตามวิธีที่บอกไปแล้วข้างบนนั่นแหละ (อย่าไปหายามากิน  นั่นเป็นการแก้ไม่ตรงจุด และจะมีผลร้ายตามมาภายหลังอีกมากมาย) จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 00:07:51

ความคิดเห็นที่ 11 ความรักทำให้ตุณสดชื่นขึ้นได้   ผมเห็นด้วยกับ  คำแนะนำของโขตาน ,,,ควรสร้างบุญ ไปหาเด็กกำพร้า   ให้อะไรแก่เขาบ้าง  ตุณจะพบ แววตา ที่กระตือรือร้น  ดีอกดีใจ สิ่งที่คุณพบเห็น  วันนั้น ทำให้คุณเปลี่ยนได้   แต่มันยากสักหน่อย  ตรงที่พอเวลาคิดจะทำดีอะไรแบบนี้   จะมีมารมาแกล้ง   ทำให้ ท้อไม่อยากทำ  สิ่งนี้  ต้องฝืนใจหน่อย ตอนแรกๆ  เอาใจ ช่วยให้คุณได้ทำ ให้สำเร็จนะครับ แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 55 00:37:49 จากคุณ : boon-m1 เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 00:36:49

ความคิดเห็นที่ 12 ผมเองก็ผ่านความคิดแบบนั้นมาแล้วครับ สิ่งที่คุณกำลังรู้สึกต้องถือว่าเป็นบุญเก่านะที่เกิดความคิดแบบนี้ขึ้นมา อาจเพราะคุณอาจจะไม่เคยศึกษาธรรมหรือฟังธรรมมาเท่าไรนักจึงยังไม่เข้าใจในสิ่งที่กำลังเป็นอยู่ จึงมองเห็นแต่ความน่าเบื่อ ความทุกข์ที่เกิดขึ้นในใจ แต่ถ้าคุณยังเป็นเหมือนแต่ก่อน เหมือนคนมากมายที่ยังหลงมัวเมาอยู่กับกิเลส ด้วยความประมาท ยังติดในกาม มองรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัสว่าเป็นสิ่งที่ควรยึด ควรหลง ก็เท่ากับว่าชาตินี้เกิดมาโดยเปล่าประโยชน์ ไม่พ้นจากสังสารวัฏได้เลย ยังต้องเกิด ดับ เกิด ดับอีกไม่มีวันจบทั้งๆที่การได้เกิดเป็นมนุษย์นั้นยากแสนยากก็ไม่เคยรู้สึกตัว ถ้าได้ศึกษาพุทธประวัติของพระพุทธเจ้าคุณจะเข้าใจ ว่าในชาติสุดท้ายท่านก็เกิดมาเป็นเจ้าชาย มีทุกอย่างพร้อมยิ่งกว่าเราๆไม่รู้เท่าไร แต่อยู่มาวันนึงได้เห็นความทุกข์ที่ไม่มีวันจบของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย ความเบื่อหน่ายในการเวียนว่ายตายเกิดทำให้ท่านสละทิ้งทุกๆอย่าง บำเพ็ญเพียรค้นหาทางหลุดพ้นจนตรัสรู้และนำธรรมเหล่านั้นมาสอนคนที่ยังไม่พ้นจากความทุกข์ทั้งหลาย ผมจึงมองว่าไม่ใช่สิ่งที่น่าทุกข์ใจเลยตรงกันข้ามมันดีมากๆเสียอีกที่มีบางอย่างมาสะกิดใจเราให้รู้สึกตัว และเร่งทำความเพียรเพื่อเผากิเลสเสียตั้งแต่ตอนนี้ จากคุณ : Yamada taro เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 01:41:39

ความคิดเห็นที่ 13 หาหนังสือธรรมะมาอ่านบ้าง ค่อยๆขัดเกลาจิตใจ มีต้นทุนกว่าคนอื่น ไม่ต้องทุกข์ร้อนเรื่องทางโลก ไม่ต้องลำบากตรากตรำ เสียดายโอกาสแทนเลยเนี่ย จากคุณ : anindita เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 06:39:05

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณทุกท่านที่มาแนะนำนะคะ หากมีโอกาสจะไปทำบุญที่วัดกับครอบครัว ส่วนเรื่องการให้ทานนั้นเป็นเรื่องที่ทำบ่อยมากค่ะ แต่ก็ให้เพียงเงิน สิ่งของเท่านั้น ไม่ได้ลงแรงอะไรเลย จากคุณ : sos1412sos เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 09:05:15

ความคิดเห็นที่ 15 เบื่อโลก.. ก็หนีออกจากโลกครับ จากคุณ : โอ่อี๊โอ (oiooo) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 10:10:13

ความคิดเห็นที่ 16 555  สงสัย จะมีแววได้เข้าหาธรรมะ อิอิ นี่แหละ นิพพิทาเริ่มเกิดแล้ว... นิพพิทา --> วิราคะ---> วิมุตติ--->วิสุทธิ--->สันติ----นิพพาน.. เมื่อเบื่อหนายย่อมคลายกำหนัด เมื่อคลายกำหนัดย่อมหลุดพ้น เมื่อหลุดพ้นย่อมบริสุทธิ์ เมื่อบริสุทธิ์ย่อมสงบ เมื่อสงบย่อมดับ (นิพพาน) จขกท..เริ่มคิดได้ ปัญญาเริ่มเกิดแล้ว  คือ เบื่อหน่ายในการใช้ชีวิตแบบฆราวาส เบื่อหน่ายในกามวัตถุ เริ่มรู้จักทุกข์ของการใช้ชีวิตหรือการทำมาหาเลี้ยงชีพ ที่เรียกว่า อาหารปริเยฎฐิทุกข์ (ทุกข์เพราะการทำมาหากิน) ฉะนั้น...เมื่อเบื่อในเรื่องทางโลกแล้ว ก็เดินเข้าไปหาทางธรรมเถอะ เพื่อส่งเสริมเพิ่มพูนปัญญา และเข้าใจธรรมชาติได้มากขึ้น แล้วคุณจะเข้าใจในสิ่งที่คุณกำลังเป็น  ( มีคนเคยคิดเคยรู้สึกเหมือนที่ จขกท. กำลังเป็นอยู่นี่แหละ ตอนนี้ก็บวชไม่สึกไปเรียบร้อยแล้ว เพราะเขาได้เข้าใจความจริง ) จากคุณ : มีดกรีดใจ เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 10:11:00

ความคิดเห็นที่ 17 จัดไป จากคุณ : zyrtec เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 10:38:33

ความคิดเห็นที่ 18 อย่าคิดมาก...แม่อายุย่าง 70 ยังไว้ผมบ๊อป..รีดตรง..ทำบุญปีละ 2-3 ครั้งคือวันเกิดตัวเอง วันตายคุณยาย และวันที่ถูกบังคับ นั่งรอรับเงินจากลูกหลาน แต่งหน้าทาครีม  แล้วไปดินห้าง  เข้าวัดน้อยกว่าไปเดินห้าง ..แต่พวกลูกหลานเข้าวัด ทำบุญเป็นประจำ...มากกว่าไปเดินห้าง ..โชคดีของคุณแล้ว ทีมีความรู้สึกเบื่อนี้... แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 55 10:53:16 จากคุณ : pamade เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 10:52:16

ความคิดเห็นที่ 19 เบื่อ เดี๋ยวก็หาย เบื่อ ไม่ใช่สิ่งถาวร อย่างน้อย ตอนนอนหลับ ก็ไม่ได้เบื่อ จากคุณ : RouteRaideR เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 10:59:43

ความคิดเห็นที่ 20 ความเบื่อเป็นอนิจจัง เดี๋ยวก็หาย เบื่อโน้นหลงนี้ เบื่อนั้นชอบโน้น ปกติ พระ เณร อยู่ทางธรรมยังสึกกันมากมาย อินพุทน้อย เอาท์พุทมาก ดีมานด์เริ่มน้อย เพราะสมณะสารูป เออเร่อ เป็นที่ประจักษ์ เสียงเขาว่ากันพรรณนั้น จากคุณ : บ้าได้ถ้วย เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 13:07:08

ความคิดเห็นที่ 21 ลองศึกษาธรรมะดูค่ะ และถ้ายังเรียนอยู่ก็ลองร่วมกิจกรรมของโรงเรียนหรือมหาลัยดูซิค่ะ เช่น อาสาสมัคร ออกค่ายอาสา ได้เห็นเด็กที่ด้อยโอกาสกว่าเรา จะได้รู้ว่าเราเกิดมาแล้วโชคดีแค่ไหน เมื่อเราเกิดมาโชคดีอยู่แล้วทำไมไม่ส่งต่อความโชคดีของเราให้คนอื่นๆบ้างจริงไหมค่ะ จากคุณ : ชาเขียวร้อน เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 15:18:17

ความคิดเห็นที่ 22 จขกท เบื่อชีวิตที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ต้องการหาความสุขที่ตนพอใจ ก่อนอื่นต้องรู้ก่อนว่าความสุขมี 2 แบบ คือ 1. สามิสสุข คือความสุขที่อิงอาศัยสิ่งภายนอก คืออาศัยวัตถุกาม ได้แก่ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสทางกาย สิ่งเหล่านี้มันเป็นของที่ไม่เที่ยง ทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้ บังคับไม่ได้ มันเปลี่นยไปตามเหตุปัจจัย อีกทั้งใจเราเองก็เหมือนกันที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา บังคับให้ชอบให้ชังก็ไม่ได้ เมื่อทั้งวัตถุกามและใจของเราเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เราจะหาความสุขที่ถาวรจากสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร 2. นิรามิสสุข คือสุขที่ไม่อิงอามิส คืออิงเนกขัมมะ(ออกจากกาม) เป็นสุขที่เป็นอิสระไม่ขึ้นต่อวัตถุกาม เช่นสุขจากการภาวนา สุขจากการมีสติ สุขจากฌาน ซึ่งเป็นสุขที่เหนือกว่าสามิสสุขมากมายนัก แต่การที่จะทิ้งสามิสสุขได้นั้นจะต้องมีสุขที่ประณีตกว่า ดีกว่ามาทดแทน คือต้องมีนิรามิสสุขเสียก่อน ดังนั้นถ้า จขกท เบื่อสามิสสุขจริงๆก็นับว่าเป็นบุญวาสนาที่จะหานิรามิสสุขมาแทน และถ้ามีบุญวาสนามากกว่านั้นก็ให้เหนือทั้งสุขและทุกข์จนพ้นโลกไปได้ สรุปก็คือลองปฏิบัติตามมรรคมีองค์ 8 คือ ศีล สมาธิ ปัญญา หรือ สมถะและวิปัสสนา แล้วอาจจะหายเบื่อเพราะสามารถอยู่เหนือทั้งความสุขและความทุกข์ จากคุณ : sspp1 เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 17:02:21

ความคิดเห็นที่ 23 เบื่อทางโลก ==> ก็เข้าทางธรรมเลยค่ะ ขอถามนิดนึงค่ะ ว่า....ทำไมอยู่ๆก็เข้ามาโพสเรื่องนี้ในห้องศาสนา ปกติเคยเข้าห้องศาสนาหรือเปล่าคะ จากคุณ : แครอทอร่อย เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 19:01:26

ความคิดเห็นที่ 24 มนุษย์เอาความสุขฝากไว้และหวังจากเทคโนโลยี พอมีเทคโนโลยีมาบำรุงบำเรอความสุขมากขึ้นๆ ต่อมาความสุขของตัวเองก็ไปขึ้นอยู่กับเทคโนโลยี ถ้าไม่มีเทคโนโลยีแล้วทุรนทุรายอยู่ไม่ได้ ทั้งที่ว่าชีวิตของตัวเองนั้นควรจะมีความสุขได้ด้วยตัวเอง และเอาสิ่งนั้นมาเสริมความสุข  แต่กลายเป็นว่า เอาความสุขไปฝากไว้กับสิ่งเหล่านี้แล้วก็มีแต่ความทุกข์ จึงพูดบ่อย ๆ ว่า คนสมัยนี้เป็นคนที่ยิ่งโตขึ้น ยิ่งสุขยากทุกข์ง่าย  คือ ทุกข์ได้ง่าย สุขได้ยาก  เพราะเคยชินกับสิ่งบำรุงบำเรอ คนที่ได้รับการบำรุงบำเรอมาก  จะอ่อนแอและทุกข์ได้ง่าย  เพราะอะไร เพราะมีพรั่งพร้อมทุกอย่าง เมื่อพรั่งพร้อมทุกอย่าง  ขาดอะไรนิดไม่ได้อะไรอย่างใจหน่อย ก็ทุกข์ทันที เดี๋ยวนี้ทุกขืง่าย  หมายความว่า การมีสิ่งอำนวยความสะดวกสบายต่าง ๆ นั้น ถ้าคนเกิดมาในสภาพอย่างนั้น มันก็จะเป็นของธรรมดาสำหรับเขา  คือ ความสะดวกสบายกลายเป็นสภาพปกติ  ทีนี้ถ้าขาดอะไรนิดเดียว ก็ทุกข์ทันที  ไม่ได้อย่างใจนิดก็เป็นทุกข์ทันที  ต้องทำอะไรเองนิดก็ทุกข์ทันที  ต่างจากสมัยก่อน คนต้องทำอะไรต่ออะไรเองเขาก็เฉย ๆ  ไม่เห็นทุกข์อะไร สภาพที่เราว่าเขาลำบากแต่เขาเฉย ๆ ฉะนั้นระดับชีวิตและดีกรีที่จะสุขจะทุกข์มันก็ต่างกันไป      ส่วนคนที่ว่าเป็นสุขยาก  คือเป็นคนสุขได้ยาก เพราะมีบริบูรณ์เต็มไปหมดแล้วเป็นปกติ ของและความสะดวกสบายที่มีอยู่แล้วก็ชินชาเฉย ๆ   ไม่รู้สึกว่าสุข  ครั้นจะหาอะไรมาเพิ่มเพื่อ ทำให้สุข ก็ยาก  ข้อนี้ต่างจากคนที่อยู่ด้วยความลำบาก ซึ่งต้องดำเนินชีวิตแบบดิ้นรนขวนขวายมาก กลับเป็นสุขได้ง่าย  สุขได้ง่ายอย่างไร เพราะมันชินชาเป็นปกติกับความลำบาก   เขาต้องทำอย่างนั้น เป็นธรรมดาพอได้อะไรมานิดหนึ่งก็มีความสุขเหลือเกิน   หรือทำอะไรสำเร็จนิดหน่อยก็สุข  แต่สมัยนี้ หันไปเจออะไรที่ต้องทำนิดก็ทุกข์  หันไปทำอะไรก็ทุกข์หมด  ต่างจากคนสมัยก่อนที่เขาต้องทำอะไร ๆ เอง จนเป็นธรรมดาแล้ว  พอทำอะไรสะดวกขึ้นมานิดหน่อย ก็สุขทันที จึงสุขง่าย คนสมัยก่อนทุกข์ได้ยาก  ก็อย่างที่ว่า คือมีสิ่งที่ต้องทำด้วยความยากลำบากอยู่เป็นเรื่องธรรมดา ก็ไม่ได้รู้สึกทุกข์ เมื่อเจอที่เบากว่านั้นก็จะไปทุกข์อะไร ฉะนั้นผลของอารยธรรมจึงตีกลับมาที่ตัวมนุษย์เอง เป็นเครื่องเตือนว่า  มนุษย์ถ้าไม่มีสติ ไม่พัฒนาตนเอง เทคโนโลยีและความเจริญต่าง  ๆ ที่เกิดขึ้นจะไม่เป็นประโยชน์เท่าไร แต่กลับทำให้เกิดปัญหากับตัวเองมาก ลองนึกดูถึงเด็กซึ่งเกิดในครอบครัวที่มั่งคั่งรำ่รวย อุดมสมบูรณ์  ถ้าไม่ฝึกให้ดีจะกลับเสียเปรียบ ไม่ใช่ได้เปรียบ  จะเป็นคนอ่อนแอ เป็นคนทุกข์ได้ง่าย สุขได้ยาก ใจเสาะ เปราะบาง เรามองสังคมปัจจุบันว่ามีความพรั่งพร้อมขึ้น แต่ต้องระวังแม้แต่สังคมฝรั่งทั้งที่มีฐานสู้ความยาก เป็นนักผลิดมา  อย่างที่วาสร้างตัวด้วยวัฒนธรรมวิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมอุตสาหกรรม ตั้ง 250 ปี พอมาพรั่งพร้อมตอนนี้  คนรุ่นใหม่ก็อ่อนแอลงอย่างรวดเร็ว ใจเสาะ เปราะบาง ฆ่าตัวตายง่าย  จึงพูดบ่อย ๆ ว่า  ทุกข์ได้ง่าย สุขได้ยาก เพราะฉะนั้น คนยุคที่ว่าพรั่งพร้อมนี่ จึงฆ่าตัวตายกันมาก สังคมยิ่งเจริญยิ่งพัฒนายิ่งพรั่งพร้อม มั่งคั่ง  สถิติคนฆ่าตัวตายก็สูงขึ้น ๆ ส่วนในสังคมที่ด้อยพัฒนา คนมีความทุกข์ยากและทุกข์ได้ยาก ไม่ค่อยฆ่าตัวตายหรอก ลองไปสำรวจดูสิ ที่มา: ตัดตอนจากหนังสือจะอยู่อย่างเป็นเหยื่อหรือขึ้นเหรือไปนำเขา พระธรรมปิฎก แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 55 20:01:42 จากคุณ : แล้วทำไม12 เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 19:59:06

ความคิดเห็นที่ 25 เมื่อเบื่อโลก แสดงว่าเริ่มมีปัญญามองเห็นความไร้สาระและความหลอกลวงของโลกแล้ว เมื่อเบื่อมากๆเดี๋ยวจิตก็จะหาทางออกเอง แต่ว่าระวังว่าจะออกไปในทางที่ผิด เช่น ฆ่าตัวตาย หรือใช้ยาเสพติด หรือเที่ยวเตร่ ลุ่มหลงอบายมุข ทางออกที่ดีที่สุดก็คือ การแสวงหาความจริงให้กับชีวิต เมื่อได้พบความจริงของชีวิตแล้วก็จะพบวิธีการอยู่ในโลกอย่างไม่มีทุกข์หรือไม่เบื่อได้เอง ลองศึกษาความจริงของชีวิตจากเว็บนี้ดู http://www.whatami.net/ จากคุณ : เตชปญฺโญ ภิกขุ (What am I?) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 20:17:40

ความคิดเห็นที่ 26 แนะนำว่า ไม่ควรหมกมุ่น กะพวก facebook มากเพรราะเท่าที่เห็น พวกวัยรุ่นคุยกัน แต่เรื่อง ไม่เป็นเรื่อง เช่น ถ่ายรูป อาหารมาใส่บ้าง นั่นก็ คงหมกมุ่นแต่เรื่องกิน facebook เราเอาไว้ จดศัพย์ต่างๆ และ ทักทาย เพือนต่างแดนบ้างนานๆ ครั้ง เด็กวัยรุ่นบางคนก็เขียนกลอน เรื่อง รักๆ ใคร่ๆบ้าง  ไม่ค่อยได้ประโยชน์ เพื่อนเราหลายคน ทำไว้ เก็บรูป เท่านั้น มานั่งแชทกันเรื่อง ไม่เป็นเรื่อง ก็ คงบ่าไหว จากคุณ : bossy_girl เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 10:18:42

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ ได้อ่านทุกข้อความแ้ล้วนะ ขอโทษที่ไม่มีกิ๊ฟให้เพราะตอนนี้กิ๊ฟหมดกระเป๋าค่ะ คุณ#23 พอดีคิดว่าเรื่องนี้หลักธรรมน่าจะช่วยได้ค่ะ เพราะลองทั้งหมอจิตฯ เพื่อน วัตถุ เดินทางไปต่างประเทศ กิน เที่ยว ก็ยังรู้สึกเบื่อค่ะ เบื่อจนไม่อยากเดินทางไปไหน เบื่อที่จะใช้สิ่งที่มีอยู่ ตอนนี้นอกจากค่ากินแล้วก็ไม่ได้ใช้จ่ายอะไรเลย จากคุณ : sos1412sos เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 10:50:37

ความคิดเห็นที่ 28 เคยคิดเหมือนคุณครับ เคยเบื่อสิ่งรอบตัวทุกอย่าง เลยลองอยู่กับตัวเอง ไม่ไปกับเพื่อน แต่รู้สึกเหงา และชีวิตไร้เป้าหมาย จนผมได้ลองหาสิ่งใหม่ให้กับตัวเอง ลองศึกษาศาสนาอื่น อย่างคริสต์ ทำให้ได้พบกับความหวัง เป้าหมาย และสันติสุข อย่่างที่ไม่เคยคิดว่าจะเจอในชีวิต ถ้าคุณลองเปิดใจ ศึกษา และไว้วางใจ ในพระเจ้า  แล้วคุณจะพบว่าชีวิตมีความหมายมากมายเพียงใด :)) จากคุณ : kkaewna เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 22:36:27

ความคิดเห็นที่ 29 อาจจะเป็นประเภทเก่าเกิดหรือเปล่าครับ เกิดมาหลายภพหลายชาติได้เห็นได้เป็นมาหมดแล้ว ไม่มีอะไรทำให้ตื่นเต้นหรือสนใจได้เลย อย่างนี้ก็ทุ่มเวลาให้กับการสร้างบารมี 10 ทัศ จะดีมั้ย จากคุณ : แล้วทำไม12 เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 22:20:39

ความคิดเห็นที่ 30 บารมี 10 ทัศ คืออะไรคะ? จากคุณ : sos1412sos เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 07:27:15

ความคิดเห็นที่ 31 คุณเป็นซึมเศร้าอยู่หรือเปล่าคะ ลองสำรวจตัวเองก่อน หากใช่อาจจะต้องใช้ยาช่วยปรับสมดุลของสารเคมีในสมองร่วมด้วยตามคำแนะนำของแพทย์ อย่าหยุดยาเองนะคะ ในทางธรรม ก็ให้ทำบุญ หรือปฏิบัติสมาธิ ภาวนา อะไรก็ได้ให้ใจเรารู้สึกดีก่อน แล้วแผ่เมตตาให้ตัวเองเยอะๆ จิตที่หดหู่อยู่จะขยายออก พอจิตมีกำลัง หรือรู้สึกอิ่มอก อิ่มใจ ให้แผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวร และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุ้มครองเราอยู่ค่ะ เพิ่มการขอขมาต่อพระรัตนตรัยไปด้วยจะทำให้สบายใจขึ้นค่ะ พยายามหากิจกรรมที่เสริมมุมมองด้านบวกให้ชีวิตมากๆค่ะ เพราะตอนนี้ทัศนคติจะติดลบหน่อยๆ ค่ะ ต้องเสริมด้านบวกเข้าไปเยอะกว่าปรกติ เพื่อผลักดันให้เข้าสู่ความสมดุลทางความคิด สิ่งที่เกิดขึ้นอาจเป็นทั้งกุศลวิบาก และอกุศลวิบาก เพราะมันช่วยผลักดันให้คุณเข้าทางธรรม แต่ในขณะเดียวกันก็ก่อให้เกิดทุกข์มากด้วย เอาใจช่วยให้พบทางสายกลางได้ไวไวนะคะ จากคุณ : ด้วยใจ เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 55 00:38:44

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นอย่างที่คุณ ด้วยใจ กล่าวมาค่ะ จากคุณ : sos1412sos เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 55 11:06:15

ความคิดเห็นที่ 33 มีบุญแล้วที่เห็นเบื่อพวกนี้ อีกหน่อยก็เข้าที่เข้าทาง จำไว้ให้ดีนะ  ทำทุกอย่างเพื่อให้จิตเป็นกุศล แล้ว ดูกายเพื่อให้เห็นมันเป็นก้อนทุกข์  ดูจิตใจเพื่อให้เห็นว่ามันบังคับไม่ได้ ดูไปจนมันยอมรับในความจริง  ความทุกข์จะไม่มี จากคุณ : นั่นนะซิ (Higherforce) เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 55 22:52:53