ความคิดเห็นที่ 1 ว่ากันโดยสายปฏิจจสมุปบาท เหตุเกิดไล่เรื่อยลงไป เริ่มจาก.. อวิชชา สังขาร นามรูป สฬายตนะ ผัสสะ เวทนา ตัณหา อุปาทาน --->จุดที่ท่านกล่าว ภพ ชาติ ชรา มรณะ ที่ท่านกล่าวว่า "จุดหมายแห่งการปฏิบัติธรรมนั้น เพียงเพื่อฝึกจิตให้รู้เท่าทัน "อุปาทาน" จึงอยากทราบว่า ขั้นตอนอื่น ๆ นั้น มีความสำคัญต่อการฝึกจิตให้รู้เท่าทันด้วยหรือไม่ และดูอย่างไรว่าน้ำหนักของขั้นใดมากกว่ากัน  ด้วยความเคารพ. จากคุณ : Bg-view เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 20:51:19

ความคิดเห็นที่ 2 อืม แต่อาจจะช้าไปหน่อย เพราะถ้ามีอุปาทานก็สร้างตัวกูขึ้นมาแล้ว แต่ถ้ารู้ตัณหาประจักษ์ชัดแรงกระเพื่อมของตัณหา เป็นขณะ ๆ ไป ก็จะไม่เกิดอุปาทาน มันจะสลายตัวว่างอยู่แค่นั้น จากคุณ : ไฟไฟ เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 21:42:53

ความคิดเห็นที่ 3 ความรู้ยิ่งนั้น จะรู้ทันทั้งกระบวนการ เหตุปัจจัย เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป(ทั้งวงจร) ละตัวตนก็ส่วนนึง ยังมีกิเลสอีกหลายตัวที่ยังต้องศึกษาและกำหนดรู้อีกครับ ความอยาก ความไม่อยาก ความหลง หดหู่ ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปครับ จากคุณ : Nirvanastream.com (สวรรค์รำไร) เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 21:49:50

ความคิดเห็นที่ 4 แม้ว่าอุปทาน คือการ ยึดถือว่าเป็นเราเป็นเขา  มีอยู่ก็ตาม หากดำเนินชีวิตเพื่อผู้อื่น  ได้บรรลุพุทธแล้ว  ก็จะลดอัตตาลงไปได้โดยธรรมชาติไม่ต้องฝึกต้องฝืนใดๆเลย เพียงตั้งใจอุทิศตนเพื่อเผยแพร่พุทธรรม ที่ถูกต้องเพื่อผู้อื่นแล้ว ก็จะสามารถพ้นไปจากการยึดถือเพื่อตัวเองได้โดยง่าย  แม้ว่า จะพูดได้เพียงน้อยนิดเดียว ก็ตาม การเผยแพร่ธรรม เพื่อตนเองนั้น  จะต้อง  ตอบคมคาย ยกตำรามาอ้าง เพื่อสนับสนุน เกียรติยศตน  ต้องทำเพื่อให้  ผู้ฟังยอมรับตน  โดยไม่รู้สึกตัวว่าจิตใจเพื่อตนเองดูดีนั้นมันมากเกิน ตรงข้ามกับการเผยแพร่ธรรมเพื่อผู้อื่นนั้น  พยายาม เข้าใจ จิตใจผู้ฟัง  และสรรหาข้อคิดที่ดี เพื่อเขาเข้าใจธรรมและศรัทธาต่อไป  ให้กำลังใจเพื่อเขาจะได้ไปสู่หนทางแห่งการบรรลุธรรม  เท่านี้ ก็เป็นการ เข้าสู่  ความไม่มีตัวตน (อนัตตา) แล้ว จากคุณ : boon-m1 เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 22:17:56

ความคิดเห็นที่ 5 อุปาทานเกิดขึ้นก็เพราะตัณหาเกิด ดังนั้นตัณหาจึงเป็นเหตุให้เกิดอุปาทาน จากคุณ : Neothank เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 22:29:05

ความคิดเห็นที่ 6 ความคิดเห็นที่ 1 เริ่มจาก อวิชา ไล่มาตามลำดับ จนถึง อุปาทาน ไม่ว่าจะตัดตอนตรงไหนสายจะขาดความต่อเนื่องทันที และเมื่อเกิด อุปาทาน ภพ ชาติ ชรา มรณะ จะต้องเกิดขึ้นแน่นอน เมื่อเกิด ภพ ชาติขึ้น เราจะไปตัดชรา มรณะ ได้หรือ ดังนั้นการเลือกที่อุปาทาน เพราะเป็นจุดที่สดวกและง่ายต่อการดำเนินการเปรียบดังจุดพัก รถกลางทางก่อนเดินทางต่อไป จากคุณ : แสงเทียน (Faraday) เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 03:37:01

ความคิดเห็นที่ 7 ^6 มันจะทันเหรอท่าน กว่าจะรู้ว่านี่อุปาทานมันก็มาให้เห็นแล้วอ่ะ แบบว่าภพเกิดแล้ว ชาติชรามรณะจะไปเหลือหรือ? สมมติเราย้อนลงไปสักหน่อย พิจาณาตรงเวทนาโน่นเลยได้มั้ย ตัดผัสสะคงเลี่ยงยากอยู่ หูตาจมูกลิ้นกายสอดส่ายละเกิน จัดการมันตรงเวทนานี่แหละ ท่านว่าเวิร์คมั้ย? หรือก็แล้วแต่อินทรีย์ของแต่ละคนไป?   ขอปรึกษา... จากคุณ : Bg-view เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 09:49:53

ความคิดเห็นที่ 8 แน่นอนว่าไม่ทันหรอก ในทุกขั้นตอนของวงรอบ แต่ต้องตามรู้ตามศึกษา ส่วนจะเริ่มจากตรงไหน ก็คงเป็นอย่างท่านว่าแล้วแต่อินทรีย์ หรือจริตของแต่ละบุคคล สุดท้ายก็ต้องเรียนรู้ตลอดสายไม่ ว่าจะจับจุดเริ่มที่ตรงไหน การที่เริ่มจากอุปาทาน ผมเข้าใจว่ามันเห็นง่ายสำหรับผู้เริ่มต้นเพราะมันเกียวข้องกับทั้งรูปและ นาม ส่วนวงรอบนี้เกิดซ้ำอยู่ตลอดเวลาตราบที่เรายังไม่บรรลุซึ่งสภาวะพระอรหันต์ ดังนั้นจะมีมาให้ เรียนรู้ได้อยู่ตลอดเวลาจึงไม่มีคำว่าไม่ทัน รอบนี้ไม่ทันรอบต่อไปมีมาไม่ขาดสายอยู่แล้ว หรือคุณวิว คิดว่ามันมีรอบเดียวเหมือนชีวิตที่แตกดับ ตายทางเนื้อหนังมังสา อย่างที่เข้าใจทั่วไป จากคุณ : แสงเทียน (Faraday) เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 12:06:48

ความคิดเห็นที่ 9 เข้าใจที่ท่านแสงเทียนกล่าวไว้ใน ^8 ยกเว้นบรรทัดสุดท้าย  แต่ไม่เป็นไร แค่นี้ก็ยินดีที่ได้สนทนา  ^^ จากคุณ : Bg-view เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 18:02:11