$$"ฝึกกำหนดบังคับสังขาร"..ของเล่นบางอย่างสำหรับคนที่เคยทำจิตสงบได้พอควรแล้ว$$
|
|
{ คำเตือน ...สำหรับผู้ที่ยังฝึกไม่เคยได้เห็นความสงบหรือจิตที่เป็นกลางมาก่อนบ้างแล้ว ห้ามสนใจทดลองเล่นเรื่องนี้เด็ดขาด,อันตราย อาจจะเป็นบ้าได้ , แค่อ่านไว้ประดับความรู้ก็พอ }
---------------------------------------------
ผู้ที่ชอบค้นคว้าตำรา อาจจะเคยอ่านเจอเมื่อถึงบทของการฝึกสมาธิจนเป็นฌาน เรื่อง "ฌานกิฬา" คือการเล่นของผู้ที่ได้ฌาน ซึ่งหมายถึงการใช้อภิญญาต่างๆ นั่นแหละ ซึ่งเรื่องนี้สำหรับคนทั่วๆไปแล้วจะเป็นเรื่องที่เข้าใจยาก ประมาณการได้ยาก แต่เป็นเรื่องธรรมดาของคนที่ฝึกจิตได้ถึงระดับนั้นแล้ว
แต่สำหรับคนที่เคยฝึกจนได้จิตสงบบ้างแล้ว และยังไม่มีความชำนาญพอ ก็อาจจะลองเล่นบ้างก็ได้ ในบางอย่างเกี่ยวกับกิฬาทางจิตพวกนี้ ซึ่งจะค่อนข้างอันตรายไม่น้อยเหมือนกัน ถ้าไม่ระวังดีๆ...
เรื่องที่จะบอกต่อไปนี้ อาจจะเป็นเบื้องต้นขั้นอนุบาลในด้าน"อิทธิวิธี" ...พิจารณาดีๆก่อนจะไปลองฝึก ถ้าไม่เหมาะ หรือไม่เห็นผล ก็ควรหยุดทันที
นั่นก็คือเรื่อง การฝึกกำหนดบังคับสังขารรอบๆตัวเรา อาจจะเป็นเรื่องราวต่างๆหรือบุคคลต่างๆรอบตัวเรา ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ซับซ้อนหรือมีปัจจัยปรุงแต่งมากเกินไปนัก ไม่เกินกำลังของผู้เล่น
เป็นการกำหนดให้เกิดเรื่องต่างๆตามที่ใจเราจะกำหนด หรือกำหนดให้บุคคลต่างๆรอบๆตัวเราหรือที่มีความสัมพันธ์กับเรา กระทำ คิด พูด ตามที่เราต้องการ โดยผู้นั้นจะไม่รู้ตัวว่าโดนบังคับหรือโดนกำหนด แต่เขาจะรู้เพียงว่า เขาคิดขึ้นมาเอง อยากจะพูดอยากจะทำอย่างนั้นด้วยแรงบันดาลจากลึกๆภายในใจของเขาเอง ... ถ้าจะพูดว่านี่คือการสร้างเรื่องดลใจหรือบันดาลใจให้เกิดกับใจผู้นั้น...ก็พอจะพูดได้
วิธีการเล่น / (กำหนดไว้ก่อนว่า เป็นเพียงแค่การลองเล่นสนุกๆเท่านั้น) ..เมื่อใดที่กำหนดจนใจสงบลงเป็นกลางได้ แม้แค่แว๊บเดียว จังหวะนั้น เราก็สร้างภาพที่เราต้องการกำหนดขึ้นในใจลึกๆของเราเลย ว่า จะเป็นภาพแบบไหน จะให้เกิดเรื่องหรือเหตุการณ์แบบไหนที่เกี่ยวกับตัวเราหรือบุคคลรอบข้างหรือที่เกี่ยวพันธ์กับเรา ..ระวังดีๆ ตอนกำหนด อย่าให้เกิดความโลภ ต้องกำหนดว่าลองเพื่อเล่นๆเท่านั้น ไม่ต้องการหวังผลใดๆจากเรื่องที่จะเกิดจากการกำหนดนั้น การกำหนดให้เป็นไปเองแบบอัตโนมัติ ..เช่น สร้างภาพว่า ให้เพื่อนเราคนหนึ่งมาชวนเราไปกินอาหารที่ภัตตาคารดีๆที่ร้านใดร้านหนึ่งโดยเขาออกเงินเอง ทั้งๆที่ปกติเพื่อนคนนี้จะเป็นคนขี้เหนียว ไม่ค่อยอยากจะออกเงินเลี้ยงใครมากนัก เราก็สร้างมโนภาพลึกๆเห็นลักษณะเรื่องที่จะเกิดนั้นชัดเจนในใจเราลึกๆ(อย่าเผลอให้ภาพส่งออกมาข้างนอก) ถ้าเรากำหนดได้ถูกจังหวะ เรื่องในใจที่เรากำหนดนี้เป็นไปเองแบบกลางๆธรรมชาติ ...อีกไม่กี่นาที เราคงได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนคนนี้โทรมาชวนเราไปกินอาหารตามภาพที่เราต้องกำหนดไปนั้น เรื่องจะเป็นไปอย่างน่าแปลกประหลาด.
หรือในขณะกำลังพูดคุยกับเพื่อนๆ ก็ใช้วิธีเดียวกัน ลองกำหนดให้เขาคิด และพูดตามที่เราบงการ โดยเขาจะนึกว่า เขาคิดของเขาเอง พูดเองจากใจของเขาเอง
ผู้ที่ฝึกภาวนาในป่าลึกๆ บางครั้งจะเอาเรื่องนี้มาเล่นๆกันบ้าง ส่วนมากจะเป็นเรื่อง การกินอาหารแปลกๆ หรือเมื่อคราวจะออกเดินทาง ต้องการยานพาหนะ ฯลฯ
เช่น อยู่ๆก็เอ่ยขึ้นว่า "ไม่ได้กินข้าวปุ้น(ขนมจีน) มานานแล้ว" วันรุ่งขึ้นก็มีคนเอาข้าวปุ้นมาให้กินกันเป็นลาภปากอิ่มสบายไปทั้งกลุ่ม ซึ่งคนที่เอามานั้น จู่ๆก็เกิดความคิดขึ้นเองในใจว่าจะเอาข้าวปุ้นมาให้ และพยายามมาจนได้ ทั้งๆที่นานช้าหลายปีดีดักก็ไม่เคยคิดแบบนั้นมาก่อน ..
หรือบางที เอ่ยปากว่า "พรุ่งนี้ต้องออกไปธุระในตัวเมือง จะมีรถเข้ามาสักคันไหมหน๊ออ?" วันรุ่งขึ้นก็มีรถยนตร์เข้ามาจริงๆ และเสนอตัวให้ความช่วยเหลือ ทั้งๆที่นานเป็นเดือนสองเดือนกว่าจะมีรถเข้าไปสักคัน(สมัยก่อนยังไม่มีโทรมือถือเหมือนสมัยนี้)
-------------------------------------------------
ถ้าเราฝึกจนชำนาญพอควร ก็อาจจะเอามาใช้แก้ปัญหาบางอย่างหรือช่วยเราบางอย่างได้ ในบางเรื่อง บางครั้ง บางจังหวะ ตามโอกาสอันควร -------------------------------------------------
*** (เพิ่มเติมข้อความข้างบน)***
...การกำหนดภาพที่ว่านั้น ไม่ใช่กำหนดตรงระดับความคิด แบบที่เรานึกๆคิดๆกัน แต่ต้องกำหนดลงลึกไปใต้ความคิดหลายๆชั้น ถ้าเปรียบเสมือนต้นบัว ใบบัวเปรียบเสมือนความคิด เพราะอยู่บนผิวน้ำ เป็นการปรุงแต่งขั้นสุดท้าย แต่ยังมีสิ่งที่อยู่ใต้ใบบัวลึกๆลงไป คือ ก้านบัวลงไปจนถึงรากบัว ..สิ่งที่ซ้อนอยู่ลึกๆๆลงไปใต้ความนึกคิดก็ทำนองนั้น มีการปรุงแต่งซ้อนๆๆมาหลายๆชั้นก่อนจะมาถึงขั้นสุดท้ายกลายเป็นความนึกๆคิดๆที่เรารู้ๆกัน...
(ใครที่อ่านเรื่องข้างบนไม่เข้าใจ หรือคิดว่าเป็นเรื่องเหลือเชื่อ ก็ข้ามไป ไม่ต้องสนใจ)
แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 55 18:54:03
แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 55 04:01:39
จากคุณ |
:
โขตาน
|
เขียนเมื่อ |
:
22 ก.ค. 55 03:52:50
|
|
|
|