กัมมัสสกตาญาณ (ปัญญารู้ชัดในกฏแห่งกรรม บาป บุญ) ย่อมเป็นปัจจัยเกื้อหนุนกันแก่ วิปัสสนา มรรค ผล และนิพพาน
|
 |
กัมมัสสกตา ความเข้าใจถูกในเรื่อง กฏแห่งกรรม ผลของบาปบุญ
ความเข้าใจถูกว่าชาติก่อนชาติหน้ามีจริงนี้ ย่อมเป็นกุศลธรรมที่มีประโยชน์
และเกื้อหนุนต่อความเจริญขึ้นของ กุศลธรรมในเบื้องสูง ต่อ ๆ ไป
ความเข้าใจในเรื่อง อนัตตา ความไม่มีตัวตน ไม่มีเรา ไม่มีเขานั้น
มิได้เกิดมาจากความเพิก ความไม่ใส่ใจในกุศลธรรมเบื้องต้น
แต่ตรงกันข้าม การเข้าถึงอนัตตา อันเป็นหลักธรรมเบื้องสูงนั้น
จะต้องมี กุศลธรรมพื้นฐานต่างๆ ที่เจริญไว้มากแล้ว ไม่ว่าจะเป็น
ศีลวิสุทธิ จิตวิสุทธิ ทิฏฐิวิสุทธิ การเจริญภาวนา การเจริญสมถะและวิปัสสนา
การเจริญสติปัฏฐาน จนเกิด กังขาตรณวิสุทธิ คือความรู้เห็นอย่างถูกต้อง
และหมดความสงสัยในเรื่องการเวียนว่ายตายเกิด
ความเข้าใจว่าชาติก่อนมีจริงชาติหน้ามีจริงนี้ ไม่ได้จำเป็นจะต้องเกิดด้วย
ปุพเพนิวาสานุสสติ (คือการระลึกชาติได้) หรือ
จุตูปปาตญาณ (คือการเห็นการปฏิสนธิจุติของสัตว์ด้วยทิพยจักษุ)เท่านั้น
แต่สามารถเกิดขึ้นด้วย การเจริญสมถะวิปัสสนา การเจริญสติปัฏฐานกำหนดรู้ในรูปนาม ก็ได้
เมื่อได้เห็นแล้วว่า แท้จริง เรานั้นเองก็ประกอบไปด้วย ขันธ์ ๕ รูปนาม ที่เกิดดับสืบต่อกันไป
และรูปนามแต่ละขณะก็เป็นปัจจัยสืบต่อซึ่งกันและกัน
กรรมหรือรูปนามหนึ่งในอดีตก็เป็นปัจจัยแก่ รูปนามในปัจจุบัน และอนาคตได้
จึงหมดความสงสัยในเรื่องกฏแห่งกรรม เข้าใจว่าชาติก่อนชาติหน้ามีจริง ด้วยภาวนามยปัญญานี้เอง
และปัญญานี้ก็เรียกว่า "กัมมสกตาปัญญา" หรือ "กัมมสกตาสัมมาทิฏฐิ"
--------------------------------------------------
ซึ่งปัญญานี้เอง จะเป็นเหตุให้เกิดความเพียรขั้นสูงต่อไป คือมีความเพียรที่มากขึ้น
ในระดับที่จะปฏิบัติเจริญภาวนาให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป เพื่อกระทำที่สุดแห่งทุกข์ คือการพ้นไปจาก
วัฏฏสงสารนี้ได้
เมื่อ กังขาตรณวิสุทธิ (ความหมดสงสัยในชาติก่อนชาติหน้าด้วยการเจริญภาวนา) เจริญขึ้น ตั้งมั่นขึ้นดีแล้ว
มัคคามัคคญาณทัสสนวิสุทธิ และ ปฏิปทาญาณทัสสนวิสุทธิ
อันเปรียบเหมือน รถผลัดที่ ๕ ผลัดที่ ๖ แห่ง วิสุทธิ ๗ ซึ่งได้แก่ วิปัสสนาปัญญาต่างๆ
จึงจะเกิดขึ้น และเมื่อได้เห็นถึง อนิจจลักษณะ คือความเกิดขึ้นและดับไปของรูปนามสังขาร
อย่างรวดเร็ว จนถึงขั้นปัญญาที่เห็นความดับไปรูปนาม เมื่อนั้นจึงจะได้เห็นถึง
ทุกขลักษณะ ความเป็นทุกข์ทนอยู่ไม่ได้ และ
อนัตตลักษณะ(แท้) คือความไม่มีตัวตน ไม่มีเรา ไม่มีบุคคล อย่างแท้จริง
อันเป็นสภาวะที่เกิดขึ้นด้วยการประจักษ์แจ้งแก่ใจต่อพระโยคาวจรเจ้าผู้เพ่งเพียรเผากิเลส
เมื่อ พระไตรลักษณ์ อันแท้จริงเกิดขึ้นดำเนินไปนั้นเอง ญาณทัสสนวิสุทธิ
อันเปรียบดังรถผลัดที่ ๗ คือปัญญาในมรรค ในผล จึงจะเกิดขึ้น
เข้าถึงพระนิพพาน ทำการประหารกิเลสทั้งหลายโดยสิ้นเชิง
เมื่อ อวิชชา อันเป็นมูลรากแห่ง วัฏฏสงสารได้ถูกทำลาย ภพชาติ ก็ชื่อว่าย่อมไม่มีอีกต่อไป
-----------------------------------------------------
และด้านล่างนี้ ก็จะขอนำบทความธรรมะมาประกอบไว้ให้ท่านที่สนใจได้อ่านเพิ่มเติมกันด้วยนะครับ
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 55 23:34:08
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 55 21:44:59
| จากคุณ |
:
ชาวมหาวิหาร  
|
| เขียนเมื่อ |
:
25 ก.ค. 55 21:38:26
|
|
|
| 
ขอบคุณครับ คุณชาวมหาวิหาร