PANTIP.COM : Y12435456 ทำทานเพราะเห็นว่าเป็นสิ่งดี ทำไมจึงได้บุญน้อยกว่าทำทานตามประเพณี []

ความคิดเห็นที่ 21

ทุกๆข้อเปรียบเสหมือน ขั้นบันไดที่ต้องก้าวข้ามอย่างเป็นขั้นตอน เพียงแต่ไม่ได้ลงลึกในรายละเอียด แต่ให้คำจำกัดความไว้ จะต้องเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กัน

ข้อ 2. ให้ทานด้วยคิดว่า ทานเป็นการดี เขาผู้นั้น ให้ทานนั้นแล้ว เมื่อตายไป ย่อมเข้าถึงความ เป็นสหายแห่งเทวดาชั้นดาวดึงส์.

"ทานเป็นการดี" เป็นเรื่องปัจเจกชน จะมีผลมากหรือน้อยต่อผู้คนก็ได้ อย่างอรรถกถา(ถ้าเชื่อว่าจริง)มาฆะมานพ สร้างทรัพย์ส่วนกลาง แต่ไม่ได้บอกจำนวนคนที่มาใช้บริการ จึงบอกไม่ได้ว่าจะมีผลมากกว่าประเพณีแค่ไหน เพราะอาจคงอยู่ไม่นาน ถ้านานจะเป็นประเพณี ขนบ

พระยาอนุมานราชธน ได้ให้ความหมายของคำว่าประเพณีไว้ว่า ประเพณี คือ ความประพฤติที่ชนหมู่หนึ่งอยู่ในที่แห่งหนึ่งถือเป็นแบบแผนกันมาอย่างเดียวกัน และสืบต่อกันมานาน ถ้าใครในหมู่ประพฤติออกนอกแบบก็ผิดประเพณี หรือผิดจารีตประเพณี [1]

คำว่าประเพณี ตามพจนานุกรมภาษาไทยฉบับบัณฑิตยสถาน ได้กำหนดความหมายประเพณีไว้ว่า ขนบธรรมเนียมแบบแผน ซึ่งสามารถแยกคำต่างๆ ออกได้เป็น

ขนบ มีความหมายว่า ระเบียบแบบอย่าง ธรรมเนียมมีความหมายว่า ที่นิยมใช้กันมา และเมื่อนำมารวมกันแล้วก็มีความหมายว่า ความประพฤติที่คนส่วนใหญ่ ยึดถือเป็นแบบแผน และได้ทำการปฏิบัติสืบต่อกันมา จนเป็นต้นแบบที่จะให้คนรุ่นต่อๆ ไปได้ประพฤติปฏิบัติตามกันต่อไป

โดยสรุปแล้ว ประเพณี หมายถึง ระเบียบแบบแผนที่กำหนดพฤติกรรมในสถานการณ์ต่างๆ ที่คนในสังคมยึดถือปฏิบัติสืบกันมา ถ้าคนใดในสังคมนั้นๆฝ่าฝืนมักถูกตำหนิจากสังคม ลักษณะประเพณีในสังคมระดับประเทศชาติ มีทั้งประสมกลมกลืนเป็นอย่างเดียวกัน และมีผิดแผกกันไปบ้างตามความนิยมเฉพาะท้องถิ่น

แต่โดยมากย่อมมีจุดประสงค์ และวิธีการปฏิบัติเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน มีเฉพาะส่วนปลีกย่อยที่เสริมเติมแต่งหรือตัดทอนไปในแต่ละท้องถิ่น สำหรับประเพณีไทยมักมีความเกี่ยวข้องกับความเชื่อในคติพระพุทธศาสนาและพราหมณ์มาแต่โบราณ

http://th.wikipedia.org/wiki/ประเพณี

ข้อ 3. ให้ทานด้วยคิดว่า บิดามารดาปู่ย่าตายายเคยให้เคยทำมา เราก็ไม่ควรทำให้เสียประเพณี เขาให้ทาน คือ ข้าว ฯลฯ ย่อมเข้าถึงความ เป็นสหายแห่งเทวดาชั้นยามา

ประเพณีมีผลต่อชุมชน ท้องถิ่น แว่นแคว้น เป็นเวลายาวนานมาก จากที่กล่าวก็สามชั่วคนประมาณร้อยปี บางอย่างสืบทอดเป็นพันปี ถ้าสิ่งนั้นพิจารณาแล้วว่าดี มีประโยชน์ ยิ่งให้เหตุผล และหมู่ชนเห็นดี ย่อมให้ผลต่อเนื่องยาวนาน จึงมีกำลังมากกว่าปัจเจกชน ที่คิดว่าดี
แต่ถ้าเป็นสิ่งเลว ย่อมให้ผลร้ายมหาศาล ถือเป็นดาบสองคม ยิ่งกว่าข้อ2

จึงมีข้ออ้างการให้วัตถุหรูหราว่าเป็นประเพณี แบบงมงาย ทั้งๆที่จริยธรรม มารยาท น้ำใจ ก็เป็นประเพณีเช่นเดียวกัน อย่างคนไทยมีคำทักทายว่า "กินข้าวหรือยัง" คนไทยรุ่นหลังก็เห็นว่าดียังสืบทอดต่อกันมา ย่อมเข้าข่ายนี้

ยามา
เป็นสวรรค์ชั้นที่อยู่สูงกว่าวงโคจรของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ทำให้ไม่มีแสงสว่าง เทวดาเห็นกันด้วยรัศมีของตนเอง ผู้ปกครองยามาภูมิคือท้าวสุยามะ

เทพที่สถิตอยู่ในสวรรค์ชั้นนี้คืออากาสัฏฐเทวดา เป็นเทวดาที่มีวิมานเป็นของตนอยู่ในอากาศ

http://th.wikipedia.org/wiki/ฉกามาพจร

สวรรค์ แต่ละชั้นย่อมมีคนคติคล้ายกันไปอยู่ร่วมกัน ไม่ใช่เครื่องแบ่งชนชั้น เพราะเทวดาแต่ละตนก็ไม่รู้อายุที่แน่นอนของตนเอง แต่ไม่เจ็บ แก่ เท่านั้น ถ้ามีใจทำดีเพิ่มก็มีสิทธิ์ได้ต่อวีซ่า ถ้าอยู่เสวยสุขอย่างเดียว อาจไปแดนลำบากได้ ซึ่งจากชั้นพรหม ไปนรกก็มีปรากฏในอรรถกถา

พระเจ้าพิมพิสาร เสด็จสวรรคต ไปเกิดเป็นยักษ์ชื่อ "ชนวสภะ" ในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา ปรากฏในชนวสภสูตร

ลำดับนั้น ยักษ์หายไปเปล่งเสียงให้ได้ยินว่า ข้าแต่พระผู้มีพระภาค
ข้าพระพุทธเจ้ามีนามว่าชนวสภะ ข้าแต่พระสุคต ข้าพระพุทธเจ้ามีนามว่าชนวสภะ
เธอรู้หรือไม่ว่า เธอเคยได้ฟังชื่อว่า ชนวสภะเห็นปานนี้ ในกาลก่อนแต่กาลนี้ ฯ

อ. ข้าพระองค์ไม่ทราบว่า เคยได้ฟังชื่อว่า ชนวสภะเห็นปานนี้ ในกาลก่อนแต่กาลนี้เลย อนึ่ง ข้าพระองค์ขนลุกชูชันเพราะได้ฟังชื่อว่าชนวสภะ ข้าพระองค์นั้นคิดว่า ผู้ที่มีนามบัญญัติว่า ชนวสภะเห็นปานนี้นั้น ไม่ใช่ยักษ์ต่ำๆ เป็นแน่ ฯ

อานนท์ ในระหว่างที่มีเสียงปรากฏ ยักษ์มีผิวพรรณผุดผ่องยิ่งปรากฏต่อหน้าเรา แม้ครั้งที่สองก็เปล่งเสียงให้ได้ยินว่า ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ข้าพระพุทธเจ้ามีนามว่า พิมพิสาร

ข้าแต่พระสุคต ข้าพระพุทธเจ้ามีนามว่า พิมพิสาร ครั้งที่เจ็ดนี้ ข้าพระพุทธเจ้าเข้าถึงความเป็นสหาย ของท้าวเวสสวรรณมหาราช ข้าพระพุทธเจ้านั้นจุติจากนี้แล้ว สามารถเป็นพระราชาในหมู่มนุษย์ ฯ

http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=10&A=4465&Z=4870

การแบ่งเขตสวรรค์ของฮินดูไม่ได้เป็นชั้นๆเหมือนกับของพุทธ ถึงแม้ว่าพุทธไปเอาคติเรื่องเทวดามาจากฮินดูก็ตาม(พระอินทร์ เป็นเทพของอาระยัน)

อย่างที่บอกว่าสวรรค์ชั้นดาวดึงส์มีเทวดาอยู่ ๓๓ องค์นั้น ก็มาจากคติเทพเจ้าของฮินดูยุคฤคเวท ซึ่งบอกว่าแรกเริ่มเดิมทีมีเทพอยู่ ๓๓ องค์
เป็นวสุเทพ ๑๑ องค์
เป็น อาทิตยเทพ ๑๒ องค์
รุทร(ะ)เทพ ๘ องค์
พระปชาบดี ๑ องค์
แล้วอีกองค์หนึ่งที่เหลือนี่ผมจำไม่ได้
ยุคต่อมาจึงเกิดเทพเจ้าองค์อื่นๆอีกมากมายในภายหลัง แต่พุทธคัดเอาบางองค์เท่านั้นมากล่าวไว้ในตำนานพุทธ

พระอินทร์ก็เป็นหนึ่งในอาทิตยเทพ เรียกว่า "อินทราทิตย์" ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าอินทราทิตย์เป็นเทพเจ้าประจำดวงอาทิตย์ในเดือนศรวณมาศ [เดือนที่พระจันทร์เพ็ญเสวยฤกษ์ดาวนักษัตรศรวณะ (คนไทยเรียกว่าดาวหลักชัยหรือดาวพระฤษี) คือเดือน ๙ ทางจันทรคตินั่นเอง]

"อาทิตฺย" แปลตามรูปศัพท์ว่า "เหล่ากอแห่งนางอทิติ" ที่เป็นเช่นนี้เพราะพระอาทิตย์หรืออาทิตยเทพทั้ง ๑๒ องค์ เป็นบุตรของนางอทิติ(กับฤษีกัศยปะ)

ดวงอาทิตย์ที่กำลังส่องแสงอยู่นี้เรียกว่า "สูรยาทิตย์" หรือ "สุริยาทิตย์" เป็นน้องของ "อินทราทิตย์" (พระอินทร์)

http://www.vcharkarn.com/vcafe/4616
แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 12:03:12
แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 11:53:40

จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย

เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:44:34

ความคิดเห็นที่ 22

เคยตั้งกระทู้ไปขอนำความเห็นของท่านอื่นมาขยาย

อ้อ จริงๆ แสดงว่าเทวดาแต่ละชั้น ก็ทำบุญอย่างเดียวกัน แต่การวางจิตไม่เหมือนกัน เลยไปเกิดคนละชั้น
จากคุณ : ป้อม (Bgate)

พระพุทธองค์ถึงบอกว่า พ่อแม่เป็นพระพรหมของลูก

เพราะ พ่อแม่ให้แก่ลูกได้โดยไม่หวังอะไรตอบแทน :)
จากคุณ : ฮิมาวาริซซัง

ทานะ หมายถึง "สิ่งใดให้แล้วไม่คิดทวงคืน" ไม่ใช่สินค้า ของขาย

ผู้ใดฉลาดในทาน แม้แค่ให้คำพูดที่เป็นประโยชน์เป็นทาน(ไม่หวงวิชา)
ย่อมมีผลมาก มีอานิสงส์มาก ไม่เกี่ยวกับ รวย จน สูง ต่ำ ฉลาด โง่

อานิสงส์ แปลว่า คุณเป็นที่ไหลออกเนืองๆ แห่งผล คือ ให้ผลที่น่าชื่นใจโดยยิ่ง

อานิสงส์ หมายถึงผลแห่งกุศลกรรม, ผลบุญ, ประโยชน์ที่เกิดจากการทำบุญ ใช้ว่า ผลานิสงส์ หรือผลอานิสงส์ ก็มี

พระสูตรนี้ เป็นการกล่าวถึงพื้นฐาน สภาวะของการให้ทาน ซึ่งจะให้ผล และอานิสงส์ แปรผันกับเจตนา โดยจะเป็นเสบียงให้ไป บังเกิดเทวโลกชั้นต่างๆ โดยไม่เกี่ยวกับลัทธิศาสนาใด
แต่เป็นเรื่องธรรมดาในการสร้างกรรมดี ที่ส่งผลไปยังภพภูมิ ชั้นสูง โดยเกิดจากการให้ทานเพียงอย่างเดียว ไม่ได้กล่าวถึง ศีล และภาวนา ประกอบ และยิ่งมีจิตที่ประกอบด้วยปัญญา ตามหลักพรหมวิหารสี่

มีเจตนาให้ผู้อื่นเป็นสุข-เมตตา
หวังให้ผู้อื่นพ้นทุกข์-กรุณา
ยินดีเมื่อผู้อื่นเป็นสุข-มุทิตา
ไม่ยินดียินร้าย ใจผ่องใส เมื่อผู้รับชอบใจไม่ชอบใจ เพราะเราให้ตามกำลังความสามารถอันไม่เป็นโทษแก่ผู้รับ-อุเบกขา

ทำให้ได้ผลมากขึ้น อานิสงส์(เวลาที่ให้ผล)มากขึ้น จนไปเกิดเทวโลกชั้นสูง ถึงชั้นพรหมได้ เพราะอานิสงส์ เป็นกระแสเปรียบได้กับระยะเวลาที่ให้ผล

ดังนั้น การให้ทานแก่สัตว์ที่มีทุกข์ คนพิการ ด้อยโอกาส โดยที่เรา ไม่เดือดร้อนในการให้ย่อมให้ผล ไม่มากมายมหาศาลเหมือนกับพระอริยะที่หาได้ยาก แต่อานิสงส์(ระยะเวลาที่ส่งผล)มาก ประเภทรักน้อยๆ แต่รักนานๆ
อุปมาเหมือนมีต้นมะม่วงต้นเดียวในสวน แต่ให้ผลตลอดชีวิต
กับมีมะม่วงร้อยต้น แต่ให้ผลปีเดียว

หรือเทียนไขสว่างน้อย แต่ส่องแสงยาวนาน กับ เทียนไขสว่างมาก แต่ส่องแสงแว๊บเดียว
ผลบุญกับอานิสงส์จึงเป็นของคู่กัน

ผลที่ได้มาก แต่ระยะเวลาที่ส่งผลน้อย ทำให้ไม่สามารถไม่บังเกิดในเทวโลกชั้นสูงได้ เพราะต้องมีระยะเวลาส่งผลยาวนาน ประมาณกระแสไฟฟ้าที่ต้องมี กระแสและแรงดัน
จึงส่งได้ไกล ไม่ต้องใช้สถานีทวนสัญญา ก็ส่งถึง

การให้ทานแก่พระอรหันต์ แต่ถ้ามีเจตนา"งกบุญ"ในทานนั้น ย่อมได้ผลมาก แต่อานิสงส์น้อย เพราะผู้ให้มีความโลภในการรับ ประเภทให้แล้วต้องได้ แบบดอกท่วมต้น เหมือนปล่อยเงินกู้ โดยหวังว่าจะต้องทำแล้ว ต้องได้เดี๋ยวนี้ แบบนี้ ในวันที่กำหนด หรือต้องได้อย่างใจ สนองกามคุณห้า หรือ "ถือศีลเอาหน้า ภาวนากันตาย"

หรือลำเลิกบุญคุณ ที่ทำไว้ อย่างนี้ ให้ผลน้อย อานิสงส์น้อย ยิ่งเรี่ยไรเงินผู้อื่นมาเอาหน้าคนเดียว โดยอ้างว่าเป็นเงินตนเอง ย่อมให้บาปที่ผลมาก อานิสงส์มากด้วย

มหาโจร ที่มีอำนาจมาก คงเพราะเคยให้ทานที่ให้ผลมาก แต่อานิสงส์น้อยมาเก่าก่อน
จึงไปเสวยบุญยังเทวโลกไม่ได้ แต่มาเสวยบุญยังมนุษย์โลก เพราะใช้เวลาไม่เกินร้อยปี
ผล และอานิสงส์ จึงสนองแก่มหาโจรเต็มที่ อย่างที่เขามีความหวังให้ทาน มีจิตผูกพันในผลให้ทาน มุ่งการสั่งสมให้ทาน ให้ทานด้วยคิดว่า เราตายไปจักได้เสวยผลทานนี้

เขาสิ้นกรรม สิ้นฤทธิ์ สิ้นยศ หมดความเป็นใหญ่แล้ว เป็นผู้ไม่ต้องกลับมา คือ ไม่มาสู่ความเป็นอย่างนี้ เพราะผลของทานที่ประชุมกัน หมดผล สิ้นอานิสงส์แล้ว ย่อมต้องไปชดใช้บาปที่ก่อด้วยผล และอานิสงส์ที่สร้างไว้ด้วยเจตนาอันแรงกล้า ในนรก ในขุม ตามแรงบาปนั้น จนสิ้นผลและอานิสงส์ของบาปนั้น

ทานที่เกิดจากจิตใจที่บริสุทธิ์ ปราศจากเครื่องล่อใจต่างๆ มีอานิสงส์สูงยิ่งครับ
จากคุณ : ซอนาย (nataraja)

http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2011/06/Y10635158/Y10635158.html

จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย

เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 12:50:52