ความคิดเห็นที่ 1 นักวิทยาศาสตร์บางคนก็ค้นคว้าเกี่ยวกับพระไตรฯ ก็มีนะครับ ผมเคยอ่านเจอ บางคนก็นำบางเรื่องมาค้นคว้าและพิสูจน์ ยิ่งเรื่องจักรวาล จะเป็นนักวิทยาศาสตร์แขนงไหน ก็ไม่มีทางที่จะศึกษารู้ได้เองมาก่อน เช่น บิ๊กแบง  ดาราจักร อื่นๆ ที่กล่าวมาอยู่ในพระไตรฯ ทั้งนั้น จากคุณ : จันตรีบุตร เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 18:05:00

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้ามีใครเพิ่งรู้จักพุทธศาสนา   มาอ่านพระไตรปิฎกเจอเรื่องปาฏิหารย์ มาถามผม  ผมสามารถอธิบายได้ว่าเรื่องนั้นเป็นจริงได้อย่างไรตั้งแต่ประสูติ เสด็จโปรดพระมารดาที่ดาวดึงส์   หรือเจโตปริยญาณ เป็นอย่างไร โดยมีเหตุมีผลที่คนปัจจุบันรับรู้ได้   ตรงตามพระไตรปิฎกไม่ขัดแย้ง แต่ไม่ได้อธิบายแบบครูอาจารย์ทั่วไป  ที่ให้เชื่อว่าเป็นปาฏิหารย์อย่างนั้นจริงๆ     อย่างนี้ได้หรือไม่ครับ   จะเป็นว่าผมไม่เชื่อ,ลบหลู่ครูอาจารย์ทั่วไปหรือไม่ หรือเป็นว่าผมไม่เชื่อพระไตรปิฎกด้วยหรือไม่   หรือหนักกว่านั้นว่าผมไม่เชื่อพระพุทธองค์ด้วยหรือไม่ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 18:10:41

ความคิดเห็นที่ 3 ศาสนาพุทธิคือศาสนาของปาฏิหารย์ ซึ่งปาฏิหารย์ที่สำคัญที่สุดคือปาฏิหารย์ที่ทำให้คนละซึ่งกิเลส จากคุณ : ยองเจียงใหม่ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 18:14:18

ความคิดเห็นที่ 4 ถ้ามองในมุมตรรกที่ว่า เรื่องหลายเรื่องในพระไตรปิฎก มีการพิสูจน์ในทางวิทยาศาสตร์แล้วว่ามีจริง เรื่อง นรก, สวรรค์, อภินิหาร, สิ่งที่อยู่เหนือธรรมชาติ ก็จะต้องมีจริงเช่นกัน สมมุติเราเดินเข้าใปในค่ายทหาร  เจอคนนั้นก็ทหาร คนนี้ก็ทหาร เป็นสิบเป็นร้อยคนก็มีแต่ทหาร ดังนั้นเราจะสรุปว่าคนทุกคนในค่ายทหาร ต้องเป็นทหารหมดก็คงไม่ใช่ เพราะคนบางคนอาจจะเป็นเมียทหารหรือลูกทหารก็ได้ มารอท่านอื่น ๆ อีกเช่นเคยครับ จากคุณ : ความเชื่อ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 18:41:20

ความคิดเห็นที่ 5 คุณ p2wichai ครับ ผมเองก็ไม่ได้เป็นแนวศรัทธาจริตนำอยู่แล้ว เรื่องให้เชื่อโดยไม่คิดนี่ไม่ใช่ผมแน่ๆครับ การเชื่อเป็นสิทธิ์แต่ละคนครับ ตั้งแต่ต้นกระทู้ก็บอกไว้อยู่แล้ว ผมเองถามตรงๆตอนนี้ ก็60/40 คือมองตาม logic เนี่ย ทุกอย่างมันมีทีมาที่ไป สอดคล้องกันหมดตั้งแต่คำถามพื้นฐาน ประเภทเกิดมาทำไม หน้าที่อะไร ตายแล้วไหน ทำไมคนนั้นเป็นอย่างโน้น คนโน้นเป็นอย่างนี้ แล้วจะไม่เป็นอย่างนั้นได้ไง อย่างไร ในพระไตรปิฏกตอบคำถามพวกนี้หมดเลย ส่่วนอีก 40 เนี่ยมันก็ยังมี คำถามในใจเช่น ถ้าผีมีจริงทำไมไม่เคยเจอ เทวดาอยู่ไหน ทำไมพระพุทธเจ้าเหาะได้ เพราะความจริงหลายอย่างยังไม่ได้ถูกค้นพบไงครับ เอาง่ายๆ ไอน์ไสตน์บอกว่าสสาร=พลังงาน เราเปลี่ยนสสารเป็นพลังงานได้และ ในทางกลับกันก็เช่นกัน แต่การเปลี่ยนพลังงานเป็นสสารก็มีหลายทฤษฏีว่าไว้ จนแม้กระทั่งทฤษฏีของ ฮิกก์ที่สมมติว่ามี higg bozonเองก็ตั้งไว้ก่อนแต่ยังพิสูจน์ไม่ได้ จนเมื่อเร็วๆนี้พบ higg bozon (ใช่จริงรึป่าวก็ไม่รู้)ซึ่งก็ยังไม่รู้ว่าเป็นตัวแปรสุดท้ายที่ทำหน้าที่รวมพลังงานจริงหรือไม่ แต่ก็มีความเป็นไปได้ถูกไหมครับ ก็ต้องว่ากันไป ดังนั้นถ้าเราพูดเมื่อ  100 ปีที่แล้วเราคงบอกว่า พลังงานไม่มีวันแปรเป็นสสารได้ถูกไหมครับ หรือก่อนหน้านั้นก็คงบอกว่ามนุษย์ไม่มีทางบินได้ถูกไหมครับ แต่ที่แน่ๆผมมั่นใจ 3 อย่าง 1 เนื้อหาปาฏิหารย์ในพระไตรปิฏกมันเยอะเกินเหตุ เยอะมาก เยอะเกินความจำเป็น คือถ้าจะเอาแค่ให้คนเชื่อนี่ผมว่าเรื่องพวกนี้มันเยอะถึงขั้นเฟ้อเลยนะ   แล้วถ้าไม่มีจริงจะใส่ไปทำไม ถ้าใส่เข้าไปโดยไม่มีจริงก็แปลว่าพระพุทธเจ้าโกหกสิ ถ้าคนอื่นใส่ ก็เป็นตามเหตุผลด้านบนที่ผมเขียนไว้ ดังนั้นสำหรับผมมีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นของจริงทั้งเล่มครับ 2 พระพุทธเจ้าไม่โกหกแน่ๆ และสำหรับผม การเอออวยเพื่อให้คนศาสนาอื่นเข้ามานับถือพุทธคือการโกหกครับ ส่วนการเล่านีทานชาดก จะเล่านิทานก็บอกว่านิทาน ทำไมต้องบอกว่า เมื่อชาตินั้น "เรา"เกิดเป็น...ถูกมั้ยครับ ผมมั่นใจว่าคนอย่างพระองค์ clean 100% ครับ ไม่ต้องตีความใดๆ บอกว่าใช่คือใช่ ไม่ใช่คือไม่ใช่ ไม่ต้องมีคำว่า "ใช่ก็ใช่อยู่นะแต่ว่า" อยู่ในประโยคพระองค์ครับ 3 ในเมื่อผมมั่นใจว่ามีความเป็นไปได้สูงที่พระไตรปิฏกของจริงทั้งเล่ม ในเมื่อผมมั่นใจว่าพระพุทธเจ้าพูดจริงทุกคำดังนั้นผมปฏิบัติตามคำสอนพระองค์ไป ยังไงก็ต้องเจอครับ ถ้าเจอเร็วก็ศรัทธาแน่น ถ้าเจอช้าศรัทธาก็หลวมหน่อย ก็แค่นั้นครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 18:45:41

ความคิดเห็นที่ 6 ผมก็ขอยืนยันอย่างหนักแน่นอีกเสียง ว่าความรู้ในพระไตรปิฏกนั้นสุขุมลุ่มลึก และสอดรับเป็นเนื้อเดียวกัน จนยากที่จะคิดไปเองว่ามีการแต่งเติมดัดแปลงขึ้นมา  ที่มนุษย์หัวสมัยใหม่ยุคเราไม่ยอมเชื่อและไม่ยอมมาพิสูจน์ เพราะตั้งสมมุติฐานไปแล้วว่านรกสวรรค์เป็นเรื่องขู่ให้กลัว หลอกให้ทำดีเพื่อให้สังคมไม่วุ่นวาย ศาสนาพุทธไม่ได้สอนให้เชื่อ แต่"โอปณยิโก"ท้าให้ลองพิสูจน์ดูก่อน  ๆเป็นของจริง ไม่จำกัดกาล ลองมาพิสจน์โดยการปฏิให้สมควรแก่ธรรม  แล้วจะเห็นได้ด้วยตนเอง  ถึงตอนนั้นคงไม่ต้องมาประกาศบอกใครแล้วจะเชื่อหรือไม่เชื่อ จากคุณ : Up_To_You เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 19:04:30

ความคิดเห็นที่ 7 สำหรับผมแล้วมีความเป็นไปได้คือมีทั้งเป็นไปได้และมีทั้งเป็นไปไม่ได้ มันออกได้สองมุม ปัญหาคือท่านพุทธทาสท่านเล่นฟันธงฉับว่าเป็นไปไม่ได้ โดยที่ท่านก็ไม่ได้อธิบายในมุมที่ผมยกตัวอย่างมาเคลียร์ซักเท่าไหร่นะ ทราบว่าในภายหลังท่านได้มีการอธิบายเพิ่มเติมในเรื่องนี้ว่าไม่ได้หมายความอย่างนั้น อยู่เหมือนกัน แต่ผมยังไม่ได้อ่าน อีกประการคือเรื่องเอออวย สำหรับผม ยังไงๆเอออวยก็คือโกหก ในเมื่อบอกไม่ได้ว่าพระไตรปิฏกในส่วนพิสดารปลอมแน่นอน 100% จะบอกว่าพระองค์เอออวยก็ย่อมไม่ถูกซะทีเดียวสำหรับผมครับ ส่วนเรื่องสัตว์นิพพานผมไม่ติดใจ เพราะความรู้ผมยังไม่ถึงขั้นไปวิจารณ์ครับ เมื่อคิดตามหลักกาลามสูตร ผมก็ไม่เห็นว่าการเชื่อเต็มร้อยในพระไตรปิฏกทั้งชุด มีข้อเสียอะไร มีข้อเดียวก็คือถูกคนโง่หาว่าโง่ ก็เท่านั้น กาลิเลโอก็เคยถูกว่าโง่ เอดิสันก็เคยโดน โคเปอร์นิคัสก็เคยโดน ไอสไตน์ก็เคย ขนาด higg เองก็เคยโดนคนวิจารณ์ว่าทฤษฏีไร้สาระ แล้วสุดท้ายคนที่หาว่าพวกนี้โง่ท้ายสุดก็โง่ทั้งนั้น แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 55 19:17:42 จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 19:07:33

ความคิดเห็นที่ 8 ผมไม่เคยสนใจเกียวกับปาฏิหารย์ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นในด้านไหนๆก็ตาม ถ้าจะถามว่าเชื่อไหมผมไม่เชื่อ แล้วถ้าถามว่าคิดยังไงผมไม่คิดเพราะว่ามันไม่เกิดประโยชน์สำหรับผม ผมใช้ชีวิตปกติตั้งอยู่ในความไม่ประมาท เพราะผมรู้ว่าชีวิตคนเรานี่สั้นนักแต่ละวันนี่มันผ่านไปเร็วมาก ทุกสิ่งที่มีในวันนี้เมื่อถึงเวลาหนึ่งก็ไม่ใช่ของๆเรา สร้างความรู้สึกดีๆให้กับคนที่เรารักแต่ก็สร้างความจริงให้เขารับรู้ด้วยว่าทุกสิ่งที่ได้มาในเวลานี้สักวันก็ต้องเสียไป ผมมีความรู้สึกดีกับท่านพุทธทาส หรือไม่ว่าครูบาอาจารย์ท่านอิ่นๆ ผมรับแต่สิ่งดีๆมาสิ่งใดที่ผมไม่สนใจผมไม่รับ ใครจะว่าจะนินทาครูบาอาจารย์ท่านใดผมก็ไม่ใส่ใจ ผมถือว่าทุกคนเกิดมามีกรรมเป็นของตนเองคำนี้ใครจะตีความออกไปอย่างไรก็แล้วแต่ปัญญาของท่านแต่ละคน จากคุณ : ซุนจื๊อ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 19:07:34

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องราวปาฏิหาริย์มันมีอยู่ในทุกศาสนาไม่ใช่เหรอครับ จากคุณ : ซุปเปอร์เดปอร์ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 19:17:41

ความคิดเห็นที่ 10 ในปัจจุบัน พระไตรปิฎกมีการบันทึก ตีพิมพื ฯลฯ มากมาย แต่ยังมีการถกเถียงกันว่า นิพพานมีตัวตน กับ นิพพานไม่มีตัวตน แต่ละฝ่ายก็มีคนเชื่อเยอะมาก ใครจะรู้ ในอนาคตอาจมีการแก้ไขไปทางใดทางหนึ่งก็ได้ แล้วในอดีต ใช้วิธีท่องจำกันต่อๆ มา จะถ่ายทอดถูกต้องไม่มีปัญหาหรือ ถ้าถูกต้องตรงเป๊ะตลอด ทำไมต้องทำสังคายนา จากคุณ : KittySP เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 19:18:05

ความคิดเห็นที่ 11 "สมมุติเราเดินเข้าใปในค่ายทหาร  เจอคนนั้นก็ทหาร คนนี้ก็ทหาร เป็นสิบเป็นร้อยคนก็มีแต่ทหาร ดังนั้นเราจะสรุปว่าคนทุกคนในค่ายทหาร ต้องเป็นทหารหมดก็คงไม่ใช่  เพราะคนบางคนอาจจะเป็นเมียทหารหรือลูกทหารก็ได้" เห็นด้วยครับ แต่เวลาเจอคนในค่ายทหารที่่ไม่ใช่ทหาร มันมีส่วนที่่เราจับใต๋ได้ว่าไม่สอดคล้องถูกไหมครับ  ทหารอกแบน เมียทหารนมใหญ่ ลูกทหารอายุไม่ถึง ทหารปลอมไม่มีบัตร ดังนั้นการที่เราเข้าไปค่ายทหารแล้วเจอเมียทหาร ย่อมบอกไม่ได้เช่นกันว่า ทั้งค่ายเป็นเมียทหารทั้งหมดไม่มีทหารเลย ถูกมั้ยครับ เมื่อย้อนมาดูในพระไตรปิฏกมีจุดไหนที่เราคิดว่าเนื้อหาไม่สอดคล้องบ้างล่ะครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 19:24:48

ความคิดเห็นที่ 12 #10 มีเพื่อนๆ หลายท่านอาจจะยังนึกว่า การสังคายนา คงจะหมายถึง ประชุมพระสงฆ์ แล้วมาวิจารน์ตัดต่อพระไตรปิฎก ว่าอันไหนผิดอันไหนถูก อันนี้ถือว่ายังเข้าใจความหมายของการสังคยานาผิดไป เพราะแท้จริงแล้ว การสังคายนา (สังคีต =  ขับร้อง ท่อง)   คือ การนำมา สวดพร้อมๆกัน แค่นั้น สาเหตุที่ต้องนำมาสวดพร้อมๆกัน ก้อเพื่อ..ดำรงไว้ไม่ให้ตกหล่น หรือผิดเพี้ยนแม้นเพียงหนึ่งพยางค์ หลายคนอาจคิดว่าการรักษาพระไตรปิฎกด้วยการการท่องพร้อมๆกัน จะสู้การจดบันทึกได้หรือ น่าจะมีการเลอะเลือนผิดเพี้ยนไป ...... แต่ถ้าเราพิจารณาให้ถี่ถ้วนจะพบว่าวิธีถ่ายทอดด้วยการท่องพร้อมๆกันนั้น จะแม่นยำมากไปซะยิ่งกว่าวิธีการจดบันทึกเสียอีก ...... คือคล่ายๆกับที่เราสวดมนต์กันทุกวันนี้ ถ้าสวดกันเป็นหมู่คณะใหญ่ๆ มีการสวดที่ไม่ตรงกันแม้นคำเดียวก็จะรู้ได้...ในทันทีที่ท่องออกมาพร้อมหมุ่คณะ (ต่างจากการจดบันทึกถ้า...ซึ่งหากผู้จดบันทึกจดผิดไปแล้วก็ยากที่จะรู้ได้) . . แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 55 19:31:07 แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 55 19:25:28 จากคุณ : รู้คุณ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 19:24:57

ความคิดเห็นที่ 13 "ในปัจจุบัน พระไตรปิฎกมีการบันทึก ตีพิมพื ฯลฯ มากมาย แต่ยังมีการถกเถียงกันว่า นิพพานมีตัวตน กับ นิพพานไม่มีตัวตน แต่ละฝ่ายก็มีคนเชื่อเยอะมาก ใครจะรู้ ในอนาคตอาจมีการแก้ไขไปทางใดทางหนึ่งก็ได้ แล้วในอดีต ใช้วิธีท่องจำกันต่อๆ มา จะถ่ายทอดถูกต้องไม่มีปัญหาหรือ ถ้าถูกต้องตรงเป๊ะตลอด ทำไมต้องทำสังคายนา" เคยอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นแล้วคนแปล แปลผิดไหมครับ(โดยเฉพาะค่ายสยาม)  ทำไมงานผ่านฝ่ายพิสูจน์อักษรแล้วต้องให้บรรณาธิการตรวจอีกทีครับ แล้วถ้าบรรณาธิการรู้ญีปุ่นไม่จริง หรือรู้จริงแต่ไม่เคยอ่านแนวนั้นเลย คิดว่าเค้าจะแปลถูก 100% ใหมครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 19:28:45

ความคิดเห็นที่ 14 คคห.5 จขกท.ที่ท่านพุทธทาสชวนฉีกพระไตรปิฏกนั้น หมายถึงให้ฉีก60% นะไม่ใช่40 แต่ผมว่าถ้าถามท่านจริง ๆท่านพุทธทาสคงไม่ต้องการให้ฉีกจริง ๆหรอก ท่านคงใช้โวหารแรง ๆที่เป็นเอกลักษณ์ของท่านเพื่อเขย่าให้เกิดปัญญา เหมาะสำหรับคนบางระดับเท่านั้นเอง... แต่กลับมีอีกระดับ(ผู้เริ่มนับหนึ่ง)ดันหลงทางไปกับคำสอนของท่าน ตรงนี้แหละที่เป็นผลเสียเหมือนดาบสองคม  ซึ่งท่านจะทราบหรือไม่ผมก็ไม่อาจจินตนาการได้ จากคุณ : Up_To_You เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 19:32:55

ความคิดเห็นที่ 15 #5 คุณ cantona_z  อธิบายเห็นภาพดีครับ  เป็นlogicเลย ไม่ทราบจบวิศวะหรือหมอครับเนี่ย จริงๆถ้าคนไม่เคยเจอเรื่องแปลกๆหรือมีเซนส์ด้านสัมผัสพิเศษก็ยากจะเชื่อพระไตรปิฎกแหละครับ  เหมือนเอาคนสายศิลป์ไปเรียน ฟิสิกส์ เค้าก็จะไม่เข้าใจและไม่มีทางเข้าใจด้วย ขนาดผมเจอเรื่องแปลกๆเวอร์ๆมาเยอะระดับนึงแล้ว ยังคิดว่าพระไตรปิฎกนั้นเว่อร์จนยากจะเชื่อเลยนะเนี่ย  จึงไม่แปลกที่คนปกติจะไม่เชื่อน่ะครับ จากคุณ : เกียดเกียด เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 19:55:40

ความคิดเห็นที่ 16 ตามคห.12 ของคุณรู้คุณครับ โดยเฉพาะปฐมสังคายนา ให้ท่องขึ้นมาพร้อมๆกัน ใครผิด ตก ขาด เกิน ก็จะรู้ทันที เพราะแตกต่างจากหมู่พวก จากคุณ : จันทร์สะท้อนเงา เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 20:42:05

ความคิดเห็นที่ 17 ผมเองไม่ใช่ว้าไม่เชื่อนะครับ   ปาฏิหารย์นี่ผมเชื่อว่ามีจริง   การเหาะได้นี่ผมก็เชื่อ  ไม่ใช่ขึ้นเครื่องบินนะครับ  การเหาะลอยขึ้นไปเฉยๆก็เชื่อ แต่ผมให้ค่าน้อยเพราะพระพุทธองค์ทรงเบื่อหน่าย รังเกียจ เรื่องผี ผมก็ไม่สงสัย  ทั้งผี วิญญานในตัวเมื่อยังเป็นๆ วิญญานนอกตัวเมื่อตายไปแล้ว นรก สวรรค์ทั้งเมื่อยังเป็นๆ และนรกสวรรค์เมื่อตายไปแล้ว  ล้วนมีจริง แตไม่ใช่อย่างที่อธิบายกัน เพราะวิญญานเป็นอนิทัสสนัง   ไม่อาจมองเห็นได้   อนันตัง       ไม่มีขอบเขต            สัพพโต ปภัง   แจ่มใสโดยประการทั้งปวง ทูรังคมัง      ไปได้ไกล               เอกจรัง       ไปแต่เพียงผู้เดียว คูหาสยัง      อาศัยกายเป็นคูหา    อสรีรัง        ไม่มีรูปร่าง หน้าตา หรือรูปทรง   มันถูก ตรงอยู่แล้ว  ไม่ต้องรออิทธิปาฏิหาริย์   อาเทสนาปาฏิหาริย์   มายืนยัน จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 20:55:37

ความคิดเห็นที่ 18 เรื่องของศาสนา เป็นเรื่องละเอียดอ่อนลึกซึ้ง มีทั้งหลักปรัชญา อุปมาอุปไมย มีทั้งรูปธรรม นามธรรม คละเคล้ากันไป การฟัง  การอ่าน การศึกษา เรื่องราวต่างๆในพระไตรปิฎก แล้วฟันธงปลงเชื่อในทันที.... พระพุทธองค์ไม่ได้สอนไว้ สิ่งหนึ่งที่ต้องศึกษาควบคู่กันไปกับพระไตรปิฎก คือประวัติความเป็นมาของศาสนา ของนักบวชในพุทธศาสนา  ประวัติศาสตร์ และการเมืองการปกครอง ของยุคสมัย ให้ถ่องแท้ เมื่อศึกษาได้ครบถ้วน  เราก็จะมองเห็น พฤติกรรมทางศาสนาได้เป็นที่เข้าใจมากขึ้น ประเทศอินเีดีย  เป็นประเทศที่แบ่งชั้นวรรณะของคนมาแต่โบร่ำโบราณ ประเทศอินเ้ดีย  มีชนชั้นปกครอง คือกษัตริย์ และ พราหมณ์ ประเทศอินเดีย  มีทวยเทพมากมายเป็นที่เคารพสักการะ เมื่อพุทธศาสนาเกิด... พุทธศาสนาเป็นศาสนาที่หักล้างความเชื่อดั้งเดิมทั้งสามประการดังกล่าว แล้วเปิดกว้างให้ผู้คนทุกชั้นวรรณะเข้ามาสู่สำนักพุทธ เป็นที่แน่นอนว่า การเปิดกว้างเช่นนี้  คนที่เข้ามาสู่แวดวงมากที่สุด คือคนวรรณะต่ำ ซึ่งถูกเหยียดหยามในสังคม ครั้นเมื่อเข้ามาเป็นนักบวชแล้ว กลับอยู่ดีกินดี มีหน้ามีตา สังคมเชิดชู   นี่เป็นประการหนึ่งที่ผู้คนชั้นสูง  วรรณสูง เช่นพราหมณ์ กำลังจะด้อยโอกาส คนนับหน้าถือตาน้อยลง จึงต้อง  ตีกัน...ตั้งป้อม...สร้างกรอบ โดยยกอิทธิปาฏิหาริย์ของทวยเทพต่างๆ เป็นเครื่องมือในการครอบงำปวงชน ศาสนาพุทธจึงจำเป็นต้อง หากกลยุทธ ที่เรียกกันว่า กุศโลบาย  ออกมาต่อสู้ เมื่อพราหมณ์มีอิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์.....พุทธก็มีได้เช่นกัน เมื่อสิ้นพระพุทธองค์แล้ว อิทธิปาฏิหาริย์  ยิ่งมากขึ้นทวีคูณ เพราะบรรดาสาวกของพระพุทธองค์ระดับสูง.... ล้วนแต่มีที่มาจากวรรณสูงทั้งสิ้น ท่านเหล่านั้นนับถือเทพ นับถือพราหมณ์มาก่อน ที่จะมาเป็นพุทธ รู้ดีว่า จุดมุ่งหมายของพราหมณ์คืออะไร   มีหรือทีี่จะไม่หลุดเอาความเป็นพราหมณ์ดั้งเดิมของตนเองขึ้นมาต่อสู้ ตรงนี้แหละคือต้นกำเนิด มนต์คาถา อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ ในการแย่งชิงมวลชน ระหว่างพราหมณ์ กับ พุทธ เมื่อพราหมณ์เห็นทีจะเสียฟอร์ม  ก็อุปโลกน์ ให้พระพุทธองค์ เป็นอวตารจากเทพ ของตนเองซะเลย เป็นการข่มขวัญกันในที ครั้นเวลาล่วงเลยต่อมามีการแบ่งแยกฝักฝ่ายกันออกไปหลายแขนง ต่างก็มีอาจารย์ ตั้งตนเป็นใหญ่ อุปโลกน์คำสอนของตัวเอง ปนเปเข้าไปในในคำสอนเดิมๆ พอกกะพี้ห่อหุ้มเอาไว้จนหนาเตอะ จนผู้คนหลงติดอยู่กับกะพี้ ที่มีแต่เวทย์มนต์ นิทานปะรำปะราที่เป็นชาดก เปรียบเทียบเป็นอุปมาอุปมัย  เพื่อให้การสื่อสารระหว่างกันเข้าใจง่ายขึ้น หลงติดอยู่ตรงนี้ จนเจาะหาแก่นไม่ถึง พระพุทธองค์ทรงเล็งญาณหยั่งถึง  จึงได้บัญญัติไว้ว่า... อย่าเพิ่งเชื่ออะไรในทันที ก่อนที่จะมีการพิจารณาให้ถ่องแท้ อย่าว่าแต่เชื่อตำราเลย.... แม้แต่ครูผู้สอน พระพุทธองค์ยังบอกว่าอย่าเพิ่งเชื่อ โดยขาดการพิจารณา....!! จากคุณ : ~นายเฉิ่มศักดิ์~ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 21:00:06

ความคิดเห็นที่ 19 การตีความของนักปริยัตินี่แหละที่น่ากลัว  เหมือนกับนักกฎหมายในปัจจุบัน ที่ตีความรัฐธรรมนูญไปคนละแนว  ทะเลาะกันได้ทุกวัน อังกฤษเขาจึงไม่มีรัฐธรรมนูญที่เป็นตัวหนังสือ  แต่ใช้หลักการของประชาธิปไตยแทน จากคุณ : issarasena เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 21:04:09

ความคิดเห็นที่ 20 คุณคันโตน่าอันเดอร์สกอร์ซี อธิบายได้ดีมากเลยครับ^^ เรื่องโลก เรื่องปาติหารย์ ในพระพุทธศาสนา แม้ไม่ใช่ทางดับทุกข์ และท่านก็เตืิอนไว้อยู่แล้วว่าเหล่านี้เป็นเรื่องอจินไตย (คิดแล้วฟุ้ง ไม่ควรคิด) รู้ได้เฉพาะตน (เรื่องโลก เรื่องวิสัยของคนได้ฌาน เรื่องกรรม เรื่องความเป็นสัพพัญญูของท่าน) แต่ถ้าใครเรียนมาทางสายวิทย์ หรือศึกษามาทางความรู้ระดับโมเลกุล ก็จะพอทราบว่าท่านอธิบายหลายเรื่องในพระสูตรได้ละเอียดและตรงกับความรู้ปัจจุบันมากๆ และคำอธิบายท่านไปไกลกว่า คำอธิบายสมัยนี้มาก แม้แต่ไอสไตน์ยังยกย่องศาสนาพุทธว่าเป็นศาสนาแห่งจักรวาล ตอนเด็กๆ ผมเลื่อมใสในคุณความดีของท่าน ท่านเป็นคนที่มีการดำเนินชีวิตที่ประเสริฐควรแก่การบูชาจริงๆ พอผมโตขึ้นมา ตอนผมเรียน ผมก็ทึ่งในความเป็นสัพพัญญูของท่าน ว่าท่านสามารถอธิบายได้ตรงมากๆ โดยเฉพาะเรื่อง อนิจจัง ทุกขัง อนันตา (ผมยังไม่เคยเห็นเกิดดับรูปนามนะครับ ผมเพียงพูดในแง่หลักทางวิทยาศาสตร์ในปัจจุบัน ว่ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ) จากคุณ : M_moshi เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 21:08:52

ความคิดเห็นที่ 21 ความสำคัญของพระไตรปิฎกในแง่ที่ รวบรวมคำสอน สืบทอดมาให้ได้ศึกษา ผมก็ตระหนักและเข้าใจได้ดี  ว่าเป็นหลักให้พระพุทธศาสนาเถรวาทดำรงค์ยืนยาวมาจนถึงปัจจุบัน       ไม่ได้ปฏิเสธในส่วนนี้ แต่ไม่ได้ยึดพระไตรปิฎกเป็นสรณะ แทนพระธรรม   และแน่นอนพระธรรมก็มีอยู่ในพระไตรปิฎกด้วย  แต่ไม่ใช่ทั้งหมดทุกตัวอักษร เพราะพระธรรมของพระพุทธองค์เมื่อเวลาผ่านไปนานๆก็จะมีอย่างอื่นแปลกปลอมเข้ามา  ดูได้จาก การสังคยานา ครั้งที่ 2 ในพ.ศ.100  พระยสะกากัณฑกบุตรได้ปรารภถึงข้อปฏิบัติย่อหย่อน 10 ประการ ของพวกภิกษุวัชชีบุตร เช่น รับเงินทองไว้ใช้ได้ เป็นต้น พระยสะกากัณฑกบุตรเห็นว่า ข้อปฏิบัติย่อหย่อนดังกล่าวนี้ขัดกับพระวินัยพุทธบัญญัติ จึงได้ชักชวนพระเถระผู้ใหญ่ประชุมพิจารณาวินิจฉัย ทำการสังคายนาพระธรรมวินัยเพื่อความมั่นคงพระพุทธศาสนาสืบไป ครั้งที่ 3   ในพ.ศ.235 พวกเดียรถีย์หรือพวกนักบวชในศาสนาอื่นมาปลอมบวชในพระพุทธศาสนา ด้วยเห็นแก่ลาภสักการะ และเพื่อบ่อนทำลายพระพุทธศาสนา ได้แสดงลัทธิและความเห็นของตนว่า "เป็นพระพุทธศาสนา เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า" พระโมคคัลลีบุตรติสสเถระได้ขอความอุปถัมภ์จากพระเจ้าอโศกมหาราชให้มีการสอบสวน สะสาง กำจัดพวกเดียรถีย์ปลอมบวชได้สำเร็จ         พอครั้งที่๕ ได้มีการจารึกพระธรรมวินัยเป็นภาษามคธอักษรบาลี เป็นครั้งแรก ครั้งที่ ๖ แปลอรรถกถาจากภาษาสิงหลเป็นมคธ ครั้งที่ ๗  จึงได้ดำเนินการแปลและเรียบเรียงคัมภีร์ดังกล่าวเป็นภาษามคธ เป็นตันติภาษา (ภาษาที่มีแบบแผน) ครั้งที่ ๘  ในพ.ศ.2020 พระธรรมทินมหาเถระผู้เปรื่องปราดแตกฉานในพระไตรปิฎก ได้พิจารณาเห็นว่าคัมภีร์พระไตรปิฎก อรรถกถา ฎีกา และอนุฎีกา ซึ่งมีอยู่ในเวลานั้นมีข้อวิปลาสคลาดเคลื่อนอยู่มาก ด้วยการจำลองหรือคัดลอกกันต่อๆมาเป็นเวลาช้านาน จึงได้เลือกพระสงฆ์ผู้เชี่ยวชาญในพระไตรปิฎกประชุมกันทำสังคายนา โดยการตรวจชำระพระไตรปิฎก พร้อมทั้งอรรถกถา ฎีกา อนุฎีกา จารึกไว้ในใบลาน ด้วยอักษรธรรมของล้านนา ครั้งที่ ๙ พ.ศ.2331 พระไตรปิฎกมีข้อวิปลาสคลาดเคลื่อนมาก   จึงได้เริ่มทำการสังคายนาพระธรรมวินัย ตรวจชำระพระไตรปิฎก พร้อมทั้งคัมภีร์ลัททาวิเสส (คัมภีร์ไวยากรณ์บาลี) และได้จารึกไว้ในใบลานด้วยอักษรขอม ครั้งที่ ๑๐ พ.ศ.2431 พระเถรานุเถระทั้งหลายช่วยกันชำระ โดยคัดลอกตัวขอมในคัมภีร์ใบลาน เป็นตัวอักษรไทย แล้วชำระแก้ไขและพิมพ์เป็นเล่มหนังสือ รวม 39 เล่ม ครั้งที่ ๑๑ พ.ศ.2530 สมเด็จพระสังฆราชทรงดำริเห็นว่าพระไตรปิฎกอันเป็นคัมภีร์สำคัญยิ่งในพระพุทธศาสนานั้น มีข้อวิปลาสคลาดเคลื่อนอยู่ อันเกิดจากความประมาทพลาดพลั้งในการคัดลอกและตีพิมพ์กันต่อๆมา เห็นควรทำการสังคายนาพระธรรมวินัยตรวจสอบชำระให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 21:16:53

ความคิดเห็นที่ 22 เรื่องจิตวิญญาณเป็นเรื่องที่เข้าใจมากเลย  เข้าใจยากจริงๆ  กว่าจะสัมมาทิฏฐิได้ยากมาก  เข้าใจอย่างเทวนิยม  คือผู้ที่เป็นลัทธิที่ไม่รู้จักเทวะ  ไม่รู้จัก  เทวดา  มาร พรหม  ไม่รู้จักจิตวิญาณที่เป็นเทวดาอย่างไร  มารอย่างไร  พรหมอย่างไร  ไม่เข้าใจชัดเรียกว่าเทวนิยม  ผู้เข้าใจความเป็นมารเป็นเทวดาป็นพรหม  ซึ่งเป็นเรื่องของจิตวิญญาณ  จิตวิญญาณเป็นมารจิตวิญญาณเป็นเทวดาจิตวิญญาณเป็นพรหม  และเข้าใจอย่างไม่ลึกลับเรียกว่า  อเทวนิยม  ลัทธิหรือศาสนาที่ไม่ลึกลับ  เรียกว่า  อรห  อรหัง  แปลว่าไม่ลึกลับแล้วในความเป็นเทวดามารพรหม  รู้แจ้งเห็นจริงเป็นวิทยาศาสตร์  แล้วก็เปลี่ยนแปลงจิตวิญญาณ  จนสูงสุดเรียกว่าพรหม  พรหมจรรย์ได้  นี่คือศาสนาพุทธเข้าถึงพรหมจรรย์อย่างนั้นจริง  ไม่ลึกลับในความเป็นเทวดามารพรหม  เพราะฉะนั้นในส่วนใหญ่แล้วเป็นเทวนิยมแม้แต่ส่วนใหญ่  แม้แต่ชาวพุทธก็ไม่ได้เข้าใจง่ายๆ  เพราะนั้นต้องติดเรื่องเหล่านี้อยู่  พระพุทธเจ้าท่านก็จำเป็นต้องอนุโลมกับคนที่เค้าติดเค้ายึดเพราะพูดไปก็ไม่เป็นประโยชน์  เค้าเข้าไม่ได้เข้าใจไม่ได้  ก็จะพยายามพูดเป็นตัวเป็นบุคลาธิษฐานประกอบ  มี  พระพุทธเจ้าท่านตรัส  เทวดาก็กล่าวเหมือนว่ามีตัวตน  เป็นบุคลาธิษฐานมี  เพื่อจะใช้แทนในฐานะของเค้าในขั้นอนุโลม  จำเป็น  ก็มีอย่างนั้นอยู่บ้าง  เพราะฉะนั้นถ้าศึกษาเป็นขั้นเป็นตอน  ผู้ที่จะเข้าใจตามที่จะต้องมีความเป็นตัวเป็นตนเป็นมีอะไรอยู่บ้าง  เป็นบุคลาธิษฐานอย่างนั้นอยู่ก็ต้องเห็นใจเค้าเหมือนกัน จากคุณ : t (castertoi) เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 21:46:30

ความคิดเห็นที่ 23 #21 ปุจฉา  -->  พระธรรมของพระพุทธองค์เมื่อเวลาผ่านไปนานๆก็จะมีอย่างอื่นแปลกปลอมเข้ามา  ดูได้จาก การสังคยานาครั้งที่  2 ถึง 11 วิสัชนา --> ทุติยสังคายนา : สังคายนาครั้งที่ ๒ เมื่อพระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว ๑๐๐ ปี ภิกษุวัชชีบุตรเมืองไพศาลีได้บัญญัติและประพฤติตามวัตถุ ๑๐ ประการ ซึ่งขัดต่อพุทธบัญญัติคือ ๑. กปฺปติ สิงฺคิโลณกปฺโป เกลือที่เก็บไว้ในเขนงควรฉันได้ ๒. กปฺปติ ทฺวงฺคุลกปฺโป เมื่อพระอาทิตย์ทอดเงาเกินเที่ยงไป ๒ องคุลี ควรฉันภัตตาหารได้ ๓. กปฺปติ คามนฺตรกปฺโป เมื่อจะเข้าละแวกบ้าน ควรฉันอาหารที่ไม่เป็นเดนได้ ๔. กปฺปติ อาวาสกปฺโป อาวาสมีสีมาเดียวกัน ทำอุโบสถคนละเวลาก็ได ๕. กปฺปติ อนุมติกปฺโป ทำอุโบสถโดยไม่ได้รับอนุมัติจากภิกษุผู้ควรนำฉันทะมาก็ได้ ๖. กปฺปติ อาจณฺณกปฺโป ประพฤติปฏิบัติตามพระอุปัชฌาย์ อาจารย์ผู้ปฏิบัติผิดก็ควร ๗. กปฺปติ อมถิตกปฺโป นมสดที่ยังไม่แปรเป็นนมส้ม ไม่ต้องทำวินัยกรรมก็ฉันได้ ๘. กปฺปติ ชโลคึ ปาตุ น้ำเมาอย่างอ่อนภิกษุควรฉันได้ ๙. กปฺปติ อทสกํ นิสีทนํ ผ้านิสีทนะไม่มีชายก็ใช้ได้ ๑๐. กปฺปติ ชาตรูปรชตํ เงินทองเป็นของควรแก่สมณะ พระเจ้ากาลาโศกราชเกิดความสังเวชพระหฤทัย เพราะสดับเรื่องราวจากนางนันทาเถรี จึงเสด็จไปมหาวิหารพร้อมด้วยเสนามาตย์ราชบริพาร ทรงให้อาราธนาพระสงฆ์ที่จะระงับอธิกรณ์มาประชุมกัน เมื่อพระองค์ทรงฟังความทั้ง ๒ ฝ่าย ก็ทรงวินิจฉัยว่า พวกภิกษุวัชชีบุตรเป็นอลัชชี ถือผิดพระวินัยบัญญัติ เสร็จจากการระงับอธิกรณ์แล้ว พระเรวตเถระจึงปรึกษาสงฆ์ซึ่งได้ตกลงกันจะทำสังคายนาและคัดเลือกพระขีณาสพปฏิสัมภิทา ๗๐๐ รูป เป็นพระสังคีติการก มีพระเรวตเถระเป็นประธาน มีพระเจ้ากาลาโศกราชทรงเป็นองค์ศาสนูปถัมภก ทุติยสังคายนานี้ คณะพระสังคีติการกทั้ง ๗๐๐ รูป ได้มอบหมายให้พระเรวตเถระเป็นผู้ไตร่สวนพระธรรมวินัย และพระสัพพกามีเป็นผู้วิสัชชนา ทำที่วาลุการาม เมืองไพศาลี ในพระบรมรูปถัมภ์พระเจ้ากาลาโศกราช ทำอยู่เป็นเวลา ๘ เดือน เมื่อหลังพระพุทธเจ้าปรินิพพานได้ ๑๐๐ ปี --------------------------------- ขอธิบายว่า สาเหตุแห่งการสังคยานา มิไช่ว่าเกิดจากการท่องพระไตรปิฎกกันผิด แต่สาเหตุเกิดจาก เกิดมีผู้เห็นผิด จึงเกิดอธิกรณ์ ดังนั้นจึงเริ่มจัดงานท่องจำขนานใหญ่อีกครั้ง... . . ซึ่งการสังคยานาตั้งแต่ครั้งที่ 2-11 มีที่มาประเด็นชัดเจน และสรุปผลชัดเจน ตามรายละเอียดตามลิ้งค์ครับ (แต่ละครั้ง มีสาเหตุและสรุปผลชัดเจน ... และส่วนใหญแทบไม่ไดเแก้ไขอะไรเลย  ... เป็นการรวมรวมหมู่คณะมาท่องกันใหม่  ...ถ้าเปรียบกับสมัยนี้ก็คือเอามาตรวจอักษรแล้วพิมพ์ใหม่...ผมไม่เห็นว่ามีแต่งเพิ่มใหม่ ) ยกตัวอย่างเช่น สังคายนาครั้งที่ ๘ เมื่อศักราชได้ ๘๔๕ พ.ศ. ๒๐๒๐ พระเจ้าสิริธรรมจักรวรรติดิลกราชาธิราช (พระเจ้าติโลกราช) ได้อาราธนาพระภิกษุทรงพระไตรปิฎกหลายร้อยรูป ให้ชำระอักขระในพระไตรปิฎกที่วัดโพธาราม (วัดเจดีย์เจ็ดยอม) เชียงใหม เป็นเวลา ๑ ปี สำเร็จแล้วพระองค์ทรงสร้างพระมณเฑียร คือหอไตรไว้ในวัดโพธารามนั้น สำหรับปดิษฐานพระไตรปิฎก และประกอบพิธีสมโพชเป็นมหกรรม . . . การสังคยานา ครั้งที่ 11 เป็นการจัดทำต้นฉบับใช้ฉบับพิมพ์สมัยรัชกาลที่ ๕ เป็นหลัก ส่วนที่ฉบับรัชกาลที่ ๕ ขาดหายไป ใช้ฉบับลานทองของหลวงเป็นหลัก แก้คำผิดเฉพาะที่ปรากฏว่าคัดลอกผิด เปลี่ยนใช้เครื่องหมายพินทุแทนวัญชการและยามักการ จัดวางระยะวรรคตอนหนังสือใหม่ใช้เครื่องหมายประกอบเป็นอย่างเดียวกัน . . . . อ้างอิง http://www.mcu.ac.th/mcutrai/menu2/Article/article_23.htm . . . แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 55 22:00:08 แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 55 21:56:16 แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 55 21:47:59 จากคุณ : รู้คุณ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 21:47:04

ความคิดเห็นที่ 24 เจ้าของกระทู้ลองพิสูจน์เองเลยสิครับ ธรรมะของพระพุทธองค์พิสูจน์ได้ทุกอย่างครับ อยากเห็นผี เห็นนรก สวรรค์ พระองค์ก็ทรงแนะไว้แล้วว่าทำอย่างไร พระกรรมฐานแบ่งออกเป็น 4 หมวดใหญ่ๆ ถ้าฝึกหมดเตวิชโชขึ้นไป ข้อสงสัยในเรื่องผีสางเทวดา นรก สวรรค์ก็จะหมดไปครับ แต่ทีนี้เวลาฝึกอย่าให้ความอยากรู้อยากเห็นเป็นตัวนำ เพราะความอยากนี้มันจะเป็นกิเลสปิดกั้นไม่ให้เราทำได้ครับ จากคุณ : SatoshiRenzz เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 21:49:45

ความคิดเห็นที่ 25 คำสอนของพระพุทธเจ้าสมบูรณ์ดีอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องไปดัดแปลงอะไรอีก ตัดก็ขาด เพิ่มก็เกิน จากคุณ : นิแรน เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 22:23:43

ความคิดเห็นที่ 26 ทหารอกแบน เมียทหารนมใหญ่ ลูกทหารอายุไม่ถึง ทหารปลอมไม่มีบัตร ดังนั้นการที่เราเข้าไปค่ายทหารแล้วเจอเมียทหาร ย่อมบอกไม่ได้เช่นกันว่า ทั้งค่ายเป็นเมียทหารทั้งหมดไม่มีทหารเลย ถูกมั้ยครับ เมื่อย้อนมาดูในพระไตรปิฏกมีจุดไหนที่เราคิดว่าเนื้อหาไม่สอดคล้องบ้างล่ะครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 19:24:48   __________________________ ออกตัวก่อนนะครับว่า นี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้น ในส่วนของหลักธรรมผมว่าน้อยคนจะปฏิเสธสัจธรรมที่พระองค์ตรัสไว้ครับ ซึ่งผมเองก็ไม่ได้เป็นผู้แตกฉานถึงขั้นมากล้าวิจารณ์ในส่วนของหลักธรรม อันนี้ตกไป แต่เนื้อหาที่เคลือบแคลงใจผมก็มีอยู่เรื่องเดียว คือเรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่เหนือธรรมชาติ ผมเองก็ไม่ปฏิเสธนะครับว่าเรื่องเหล่านี้ไม่มีจริง เพียงแต่ยังไม่เชื่อในตอนนี้ หากจะบีบคอให้เชื่อเพราะว่า พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ หรือมีในพระไตรปิฎก ผมว่ามันเป็นเหตุผล ที่เบาหวิวเกินไป แต่ความจริงของธรรมชาติบนโลกของเราจะต้องมีเพียงหนึ่ง ซึ่งนั่นเท่ากับว่า ไม่ใครก็ใครที่โกหก เพราะว่าถ้าเรื่องเหนือธรรมชาติเหล่านี้มีจริง มันย่อมเป็นสากล อย่างเช่น หากความเชื่อเรื่องนรกสวรรค์มีอยู่จริง ทุกคนบนโลกใบนี้ ไม่ว่าเชื้อชาติใด ศาสนาใดก็ต้องอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์เดียวกัน ซึ่งนั่นก็คือ ต้องมีคนได้ขึ้นสวรรค์แล้วก็คนที่นรก (ซึ่งอาจจะมีผมอยู่ในนั้นด้วย สาเหตุที่ไม่เชื่อในพระไตรปิฎกทั้งหมด) แล้วอีกอย่างหนึ่ง เกณฑ์การวัดว่าใครได้ขึ้นสวรรค์หรือตกนรกนั้นใช้อะไรเป็นเกณฑ์ แล้วใครเป็นผู้เก็บข้อมูลการกระทำของคน ๆ หนึ่งในแต่ละวันแต่ละเวลา แล้วฐานข้อมูลก็คงจะใหญ่มหึมาเลยทีเดียว เพราะถ้านี่คือความจริงที่เป็นหลักสากล คนที่เกิดแล้วตายวนเวียนกันอยู่ไม่น้อยบนโลกใบนี้ ส่วนเรื่องทำกรรมใดแล้วได้รับผลกรรมนั้น ผมเชื่อครับ เพราะอ้างอิงทางวิทยาศาสตร์ได้ระดับหนึ่ง ยกตัวอย่างการตัดต้นไม้ทำลายป่าของมนุษย์ ผลกรรมที่ได้ก็คือฝนไม่ตกตามฤดูกาล มีน้ำป่า พายุ น้ำท่วม แล้วคนที่รับกรรมก็คือมนุษย์นั่นเอง (คล้าย ๆ กับ ปฏิกิริยา reflex ในทางฟิสิกส์) ซึ่งแน่นอนหลายท่านอาจจะบอกว่า ถ้าอยากรู้ว่ามีจริงหรือไม่ ก็ลองฝึกปฎิบัติอย่างพระองค์ดูแล้วจะเห็นเอง ก็คงจะใช่ครับ แต่ไม่รู้ว่าชาตินี้ตัวเองจะมีญาณถึงขั้นนั้นหรือเปล่า เอาสรุปว่า เรื่องเหนือธรรมชาติทั้งหมดในพระไตรปิฎกนั้น ในตอนนี้และขณะนี้ผมยังไม่เชื่อครับ จากคุณ : ความเชื่อ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 22:43:06

ความคิดเห็นที่ 27 24 ท่าน SatoshiRenzz ผมลองอยู่ครับ พักใหญ่ๆ มาหลายพักละ ไม่เกิดอะไรซักอย่าง จิตสงบอย่างเดียว สงสัยชาติก่อน ทำพวกนี้มาน้อยมั้ง 555 ศรัทธาผมเลยไม่ค่อยแก่กล้า ใครว่าอะไรยังไงมา ผมก็วิเคราะห์เอาว่าน่าเชื่อมั้ย น่าสนใจก็ลอง ไม่เข้าท่าก็ผ่าน ยังไม่รู้แจ้งเห็นจริงอะไรซักอย่างเหมือนกัน 26 ถูกต้องครับ ความเชื่อเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคลอยู่แล้วครับ ผมแค่เสนอว่าถ้ายังไม่เชื่อลองฉุกใจคิดและก็อย่าเพิ่งฟันธงฉับว่าเป็นไปไม่ได้ นั่นคือที่ผมอยากสื่อครับ ยกตัวอย่างเช่น นักวิทยาศาสตร์บางคนบอกว่า มนุษย์ต่างดาวเป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้ ก็ถามต่อว่าทำไมเป็นไปไม่ได้ ตอบว่าเพราะ environment ไม่เหมือนโลก ถามต่อว่าเท่าทีสำรวจมาด้วยกล้องเนี่ยเจอดาวไปแล้วกี่ดวง ก็ราวๆหมื่นล้านดวงได้มั้ง ถามต่อว่า ดาวในจักรวาลมีกี่ดวงเอาแค่เอกภพสังเกตการณ์ก็ได้ ตอบ เท่าที่ทราบคือ infinity มากมายมหาศาลจนไม่สามารถนับได้ ยังไม่นับนอกขอบสังเกตการณ์อีกไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ มันจะไม่มีซักดวงเลยเหรอ โอกาสที่สภาพแวดล้อมจะเอื้ออำนวย ถูกไหมครับ ดังนั้นจะบอกว่ามะนาวต่างดุ๊ดเป็นไปไม่ได้ย่อมไม่ถูกต้อง ถูกไหมครับ และจะบอกว่ามีแน่ๆก็ย่อมไม่ถูกเข่นกันครับ เพราะฉะนั้นถ้ายังไม่แน่ใจก็ไม่เชื่อถูกต้องแล้วครับ แต่เปิดใจรับสิ่งใหม่ไว้ด้วยก็น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีเช่นกันครับ แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 55 22:59:11 จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 22:55:24

ความคิดเห็นที่ 28 จากอ้างอิง ^^23 ท่านพระพุทธโฆสะได้ใช้กระทู้นี้แต่งบรรยายเป็นหนังสือ ชื่อ ปกรณ์พิเศษวิสุทธิมรรค   ผลงานของท่านพระพุทธโฆสะเป็นที่พอใจของพระมหาเถระแห่งมหาวิหารมาก ท่านจึงได้รับอนุญาตให้แปลอรรถกถาจากภาษาสิงหลเป็นภาษามคธได้ ...     .....       ......... พระพุทธโฆสะได้ใช้ข้อมูลจากกุรุนทีอรรถกถาแต่งคัมภีร์ อรรถกถาวินัย ใช้ข้อมูลจากมหาอรรถกถาแต่งคัมภีร์อรรถกถาพระสุตตันตปิฎก ใช้ข้อมูลจากอรรถกถามหาปัจจรี แต่งคัมภีร์อรรถกถาอภิธรรมปิฎก แม้จะเชื่อกันว่า  ท่านพระพุทธโฆสะ  เป็นพระอรหันต์  แต่เทียบไม่ได้กับพระพุทธเจ้า   ซึ่งท่านอาจบกพร่องผิดพลาดได้         ทั้งยังแปลผ่านมาหลายภาษา  สวดต่อปากกันมา433ปี  >> ภาษามคธอักษรบาลี   >>  ภาษาสิงหล  >  ภาษามคธ  >> อักษรธรรมของล้านนา  > อักษรขอม  >  อักษรไทย และเมื่อสังคายนาแต่ละครั้งมักมีข้อความทำนองนี้อยู่ด้วย . . . . "ยังมีผิดพลาดคลาดเคลื่อนด้วยคัดลอกกันสืบเป็นเวลานาน กับทั้งบางครั้งบางคราวบ้านเมืองเกิดกลียุคเป็นเหตุให้คัมภีร์สูญหายเป็นอันตรายไปบ้าง จึงได้ทรงอาราธนาให้คณะสงฆ์ดำเนินการสังคายนาชำระพระไตรปิฎก" และคณะสงฆ์ที่ดำเนินการสังคายนาชำระพระไตรปิฎก แม้ว่าจะฉลาดสักเท่าได จะมีอะไรประกันได้ว่าเหมือนเื่มื่อสังคายนาชำระพระไตรปิฎกครั้งก่อนๆ แต่ก็นับว่าโชคดีมากที่  เนื้อหาสำคัญส่วนใหญ่ยังคงอยู่ให้ศึกษาได้ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 23:03:59

ความคิดเห็นที่ 29 -เรื่องโลกกลม =ท่านรู้ได้ไงว่าโลกกลมยุคนั้นคนยังคิดว่าโลกแบนอยู่เลย คนแล่นเรือไปรอบโลกก็ยังไม่มี ทวีปอเมริกาก็ยังไม่ถูกค้นพบ ชาวกรีกเชื่ออย่างนั้นมาช่วงสมัยนั้นหรือก่อนหน้านั้นอีกครับ โดยได้มาจากการสังเกตว่าเรือที่เขาเทียบท่าจะเห็นเสากระโดงเรือก่อน -เรื่องจักรวาล = ท่านรู้ได้ไงว่าโลกเราเป็นส่วนหนึ่งของดาวนับล้านในกาแลคซี่ และมีกาแลคซีอื่นๆอีกเป็นจำนวนอนันต์ทั้งๆที่ฟิสิคดาราศาสตร์เพิ่งพบมาเมื่อไม่กี่สิบปีนี้เอง -เรื่อง พัฒนาการทารก = ท่านรู้และลำดับ process ของพัฒนาการทารกในครรภ์ได้อย่างไร - เรื่องขนาดของสสาร= ท่านรู้ได้อย่างไรว่าขนาดของสสารที่คงอยู่ในสภาวะสเถียรที่เล็กที่สุดมีขนาดใกล้เคียงอะตอมของ hydrogen และอยู่ในระดับนาโน - เรื่องเวลาที่แตกต่างเมื่ออยู่ต่างมิติต่างภพภูมิ = จินตนาการออกมั้ยครับเรื่องแบบนี้ ไอน์ไสตน์เพิ่งเสนอทฤษฏีสัมพัทธภาพเมื่อไม่กี่สิบปีมานี่เองว่า ในเรื่องเวลาที่ไม่ได้เดินทางเป็นเส้นตรงเสมอปี ส่วนเรื่องต่างๆที่เหลือมันก็อาจจะเป็นไปได้ว่ามีการเพิ่มเติมเข้ามา หรือตีความให้เข้ากับความรู้ยุคปัจจุบันไปเอง ลอง Quote คำพูดในพระไตรปิฎกจริงๆมาเลยโดยไม่ต้องตีความว่าพูดถึงเรื่อง Particle Physic, Astrophysics จะน่าเชื่อกว่า เพราะการตีความเนี่ยเห็นมาเยอะแล้ว ทั้งคริสต์ ทั้งอิสลาม ตีความให้เข้ากับวิทยาศาสตร์เนี่ย จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 23:24:23

ความคิดเห็นที่ 30 " ทุกคนบนโลกใบนี้ ไม่ว่าเชื้อชาติใด ศาสนาใดก็ต้องอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์เดียวกัน ซึ่งนั่นก็คือ ต้องมีคนได้ขึ้นสวรรค์แล้วก็คนที่นรก (ซึ่งอาจจะมีผมอยู่ในนั้นด้วย สาเหตุที่ไม่เชื่อในพระไตรปิฎกทั้งหมด)" ไม่ใช่แล้วล่ะครับ เชื่อไม่เชื่อก็เรื่องนึง ตกนรกขึ้้นสวรรค์(ถ้ามีจริง)ก็เรื่องนึง ถ้าพระอาจารย์ไหนบอกไม่เชื่อพระไตรปิฏกเป็นเหตุผลหลักที่ตกนรก ก็เดินออกจากวัดได้เลยครับ สอนผิดละ แค่ตรรกะก็ไม่ผ่านแล้วครับ พุทธะสอนเรื่องกรรม ทำกรรมดีก็ได้ดี ทำกรรมชั่วก็ได้ชั่่ว ตกนรกขึ้้นสวรรค์(ถ้ามีจริง) ก็อยู่ที่เราทำกรรมอะไร แต่แน่นอนถ้าเราไม่เชื่อชาติหน้า นรก สวรรค์ แรงใจที่จะหักห้ามไม่ให้ทำชั่วก็ต่ำลง  เช่นถามว่านักการเมืองโกงกินรู้มั้ยว่าชั่่ว ผมว่าเค้าก็รู้นะว่าชั่ว แต่ชั่วแล้วไง สวรรค์ในอกนรกใจเหรอ ไม่เห็นจะรู้สึกผิดอะไร แล้วจะบอกว่านรกในใจได้ไง ถูกมั้ยครับ นั่นคือข้อจำกัดของ version เหนือธรรมชาติไม่มีจริง ทุกอย่างไปขึ้นกับศีลธรรมในใจแต่ละคน ใครต่อมศีลธรรมด้านชาหน่อยก็โชคดีไป ทำอะไรก็ไม่รู้สึกผิด ส่วนข้อจำกัดของพระไตรปิฏก versionเต็ม คือ เป็นปัจจัตตัง รู้เฉพาะตน ทำเองเห็นเองรู้เอง หรืออย่างผม ทำแล้วแต่ยังไม่รู้ เห็นเองแล้วถึงรู้เอง ก็ว่ากันไปครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 23:28:58

ความคิดเห็นที่ 31 29 ผมขี้เกียจหาน่ะครับ ลองค้นดูเองก่อนแล้วมา discuss กันดีกว่าครับ หาใน net เอาไม่ยากครับ เว็บนี้ก็มีเยอะเลย http://www.84000.org/ มุมมองหลายๆอย่างหลายๆเรื่อง บางทีช่วยๆกันอ่านช่วยๆกันศึกษาแล้วมา discuss กันสนุกกว่าให้ฝ่ายใดฝ่ายนึงทำการบ้านฝ่ายเดียวนะครับ ผมเป็น style ขี้เกียจวุ่นวายด้วย ลองดูครับ แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 55 23:34:31 จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 23:30:40

ความคิดเห็นที่ 32 อ้าว คนกล่าวอ้างก็ต้องเป็นคนค้นมาสิครับ มายกให้ผมค้นทำไม Burden of Proof อยู่ที่คนกล่าวอ้างครับ Extraordinary claim require extraordinary evident ครับ ลองอ่านอันนี้ดูก็แล้วกัน ยาวและอ่านยากหน่อยแต่มันเป็นผลงานทางวิชาการที่เกี่ยวกับพระไตรปิฎกว่าอันไหนน่าจะมาก่อน มาทีหลัง เพราะอะไร ตรงไหนน่าจะเขียนก่อนตรงไหนน่าจะเพิ่มมาทีหลัง http://www.archive.org/stream/historyofpalilit035453mbp/historyofpalilit035453mbp_djvu.txt จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 23:33:49

ความคิดเห็นที่ 33 เอ้า ซักนิดซักหน่อย อันที่คุณ nexus ส่งมาสรุปย่อๆให้ผมหน่อยได้มั้ยครับ ยาวเกิ๊น เรื่องทารกในครรภ์ครับ (ผมก๊อปมา) ๘๐๑] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้-             สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่บนภูเขาอินทกูฏ ซึ่งอินทกยักษ์ ครอบครอง เขตกรุงราชคฤห์ ฯ             [๘๐๒] ครั้งนั้นแล อินทกยักษ์เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ครั้นแล้วได้กราบทูลด้วยคาถาว่า                          "[ถ้า] ท่านผู้รู้ทั้งหลายกล่าวว่า รูปหาใช่ชีพไม่ สัตว์นี้                          จะประสพ ร่างกายนี้ได้อย่างไรหนอ กระดูกและก้อนเนื้อ                          จะมาแต่ไหน สัตว์นี้จะติดอยู่ในครรภ์ได้อย่างไร"             [๘๐๓] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "รูปนี้เป็นกลละก่อนจากกลละ                          เป็นอัพพุทะ จากอัพพุทะเกิดเป็นเปสิ จากเปสิเกิดเป็นฆนะ                          จากฆนะเกิดเป็น ๕ ปุ่ม (ปัญจสาขา) ต่อจากนั้น มีผมขน                          และเล็บ (เป็นต้น) เกิดขึ้น มารดาของสัตว์ในครรภ์บริโภค-                          *ข้าวน้ำโภชนาหารอย่างใด สัตว์ผู้อยู่ในครรภ์มารดา ก็ยัง                          อัตภาพให้เป็นไปด้วยอาหารอย่างนั้นในครรภ์นั้น" ฯ แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 55 23:52:33 จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 23:38:15

ความคิดเห็นที่ 34 เรื่องอุตริมนุษยธรรม คงไม่ต้องถกกันไปไกลถึงการเหาะเหิน หายตัว ดำดิน เอาแค่ ฌานกับ ญาณ ก่อนเถอะ ซึ่งถือเป็นอุตริมนุษยธรรมที่ห้ามภิกษุอวด ทำให้ได้ตามพระไตรปิฏกรับรองไว้ แล้วค่อยมาคุยเรื่องอื่น จากคุณ : พูเก็จ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 23:41:48

ความคิดเห็นที่ 35 นี่เรื่องจักรวาลในพุทธครับ จูฬนีสูตร         [๕๒๐] ครั้งนั้นแล ท่านพระอานนท์ได้เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวาย บังคมพระผู้มีพระภาคแล้ว นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้น แล้วได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับรับฟังมาเฉพาะพระพักตร์พระผู้มีพระภาคว่า ดูกรอานนท์ สาวกของพระสิขีสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งมีนามว่า อภิภู ยืนอยู่ในพรหมโลก ให้พันแห่งโลกธาตุ รู้แจ้งได้ด้วยเสียง พระเจ้าข้า ส่วนพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเล่า ทรงสามารถ ที่จะทำโลกธาตุเท่าไรให้รู้แจ้งได้ด้วยพระสุรเสียง พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ดูกรอานนท์ นั้นสาวก ส่วนพระตถาคตนับไม่ถ้วน ฯ     ท่านพระอานนท์ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคเป็นครั้งที่ ๒ ว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับรับฟังมาเฉพาะพระพักตร์พระผู้มีพระภาคว่าดูกรอานนท์ สาวกของพระสิขี สัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งมีนามว่า อภิภู ยืนอยู่ในพรหมโลก ทำให้พ้นแห่งโลกธาตุรู้แจ้งได้ด้วยเสียง พระเจ้าข้า ส่วนพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเล่า ทรงสามารถที่จะทำโลกธาตุ เท่าไรให้รู้แจ้งได้ด้วยพระสุรเสียง ฯ พ.  ดูกรอานนท์ นั้นเป็นสาวก ส่วนพระตถาคตนับไม่ถ้วน     ท่านพระอานนท์ ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคแม้เป็นครั้งที่ ๓ ว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับรับฟังมาเฉพาะพระพักตร์พระผู้มีพระภาคว่าดูกรอานนท์ สาวกของพระสิขี สัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งมีนามว่า อภิภู สถิตอยู่ในพรหมโลก ทำให้พันแห่งโลกธาตุรู้แจ้งได้ ด้วยเสียง พระเจ้าข้า ส่วนพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเล่า ทรงสามารถที่จะทำ โลกธาตุเท่าไรให้รู้แจ้งได้ด้วยพระสุรเสียง ฯ     พ.  ดูกรอานนท์ เธอได้ฟังเรื่องพันโลกธาตุ เพียงเล็กน้อย ฯ     อา. ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ข้าแต่พระสุคต บัดนี้เป็นกาลเวลาแห่งเทศนาที่พระองค์ จะพึงตรัส ภิกษุทั้งหลายได้สดับธรรมเทศนาของพระผู้มีพระภาคแล้ว จักทรงจำไว้ ฯ     พ.  ดูกรอานนท์ ถ้าอย่างนั้น เธอจงฟัง จงใส่ใจให้ดี เราจักกล่าวท่านพระอานนท์ ทูลรับสนองพระผู้มีพระภาคแล้ว พระผู้มีพระภาคได้ตรัสว่า ดูกรอานนท์ จักรวาลหนึ่ง มีกำหนดเท่ากับโอกาสที่พระจันทร์พระอาทิตย์โคจร ทั่วทิศสว่างไสวรุ่งโรจน์ โลกมีอยู่พัน จักรวาลก่อน ในโลกพันจักรวาลนั้น มีพระจันทร์พันดวง มีอาทิตย์พันดวง มีขุนเขา สิเนรุพันหนึ่ง มีชมพูทวีปพันหนึ่ง มีอปรโคยานทวีปพันหนึ่ง มีอุตตรกุรุทวีปพันหนึ่ง มีปุพพวิเทหทวีปพันหนึ่ง มีมหาสมุทรสี่พัน มีท้าวมหาราชสี่พัน มีเทวโลกชั้นจาตุ มหาราชิกาพันหนึ่ง มีเทวโลกชั้นดาวดึงส์พันหนึ่ง มีเทวโลกชั้นยามาพันหนึ่ง มีเทวโลกชั้น ดุสิตพันหนึ่ง มีเทวโลกชั้นนิมมานรดีพันหนึ่ง มีเทวโลกชั้นปรนิมมิตวสวัสตีพันหนึ่ง มีพรหมโลกพันหนึ่ง ดูกรอานนท์ นี้เรียกว่าโลกธาตุอย่างเล็กมีพันจักรวาล โลกคูณ โดยส่วนพันแห่งโลกธาตุ อย่างกลางมีล้านจักรวาลนั้น นี้เรียกว่าโลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณ แสนโกฏิจักรวาล ดูกรอานนท์ตถาคตมุ่งหมายอยู่ พึงทำโลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณ แสนโกฏิจักรวาลให้รู้แจ้งได้ด้วยเสียง หรือทำให้รู้แจ้งได้เท่าที่มุ่งหมาย ฯ     อา. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ก็พระผู้มีพระภาคพึงทำโลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณแสน โกฏิจักรวาล ให้รู้แจ้งด้วยพระสุรเสียง หรือทำให้รู้แจ้งได้เท่าที่พระองค์ทรงมุ่งหมายอย่างไร ฯ     พ.  ดูกรอานนท์ พระตถาคตในโลกนี้ พึงแผ่รัศมีไปทั่วโลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณ แสนโกฏิจักรวาล เมื่อใด หมู่สัตว์พึงจำแสงสว่างนั้นได้ เมื่อนั้นพระตถาคตพึงเปล่ง พระสุรเสียงให้สัตว์เหล่านั้นได้ยิน พระตถาคตพึงทำให้โลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณแสนโกฏิจักรวาล ให้รู้แจ้งได้ด้วยพระสุรเสียง หรือพึงทำให้รู้แจ้งได้เท่าที่พระองค์ทรงมุ่งหมาย ด้วยอาการเช่นนี้แล ฯ     เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสดังนี้แล้ว ท่านพระอานนท์ ได้กราบทูลว่า เป็นลาภของ ข้าพระองค์หนอ ข้าพระองค์ได้ดีแล้วหนอที่ข้าพระองค์มีพระศาสดาผู้มีฤทธิ์มีอานุภาพมากอย่างนี้ เมื่อท่านพระอานนท์กราบทูลอย่างนี้แล้ว ท่านพระอุทายีได้กล่าวกะท่านพระอานนท์ว่า ดูกรอานนท์ ในข้อนี้ท่านจะได้ประโยชน์อะไร ถ้าศาสดาของท่านมีฤทธิ์ มีอานุภาพมากอย่างนี้ เมื่อท่าน พระอุทายีกล่าวอย่างนี้ พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกะท่านพระอุทายีว่า ดูกรอุทายี เธออย่าได้กล่าว อย่างนี้ ถ้าอานนท์ยังไม่หมดราคะเช่นนี้ พึงทำกาละไป เธอพึงเป็นเจ้าแห่งเทวดาในหมู่เทวดา ๗ ครั้งพึงเป็นเจ้าจักพรรดิในชมพูทวีปนี้แหละ ๗ ครั้ง เพราะจิตที่เลื่อมใสนั้น ดูกรอุทายี ก็แต่ว่าอานนท์จักปรินิพพานในอัตภาพนี้เอง ฯ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 23:56:20

ความคิดเห็นที่ 36 เดี๋ยวนี้เขามีวิธีที่ง่ายมากๆ คือ หากไม่ชอบใจพระไตรปิฎกข้อไหน ก็ยกให้เป็นของพราหมณ์ซึ่งปลอมปนมากับพระไตรปิฎก แล้วก็สอดแทรกความเชื่อของตนลงไป :) จากคุณ : นิแรน เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 00:08:28

ความคิดเห็นที่ 37 แสกน A HISTORY OF PALI LITERATURE  ของคุณ nexus คร่าวๆ แล้ว เท่าที่ดูคร่าวๆบวกความสามารถในระดับการจับ match อังกฤษ-บาลี ของผม น่าจะใช้เวลาใหญ่หลวงอยู่ กรุณายำมาเป็นประเด็นดีกว่าครับ ตรงไหนผมตอบได้ก็จะตอบ ตรงไหนผมตอบไม่ได้ ก็จะบอกว่าตอบไม่ได้ แล้วค่อย discuss จากตรงนั้นครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 00:11:25

ความคิดเห็นที่ 38 -เรื่องโลกกลม =ท่านรู้ได้ไงว่าโลกกลมยุคนั้นคนยังคิดว่าโลกแบนอยู่เลย คนแล่นเรือไปรอบโลกก็ยังไม่มี ทวีปอเมริกาก็ยังไม่ถูกค้นพบ ชาวกรีกเชื่ออย่างนั้นมาช่วงสมัยนั้นหรือก่อนหน้านั้นอีกครับ โดยได้มาจากการสังเกตว่าเรือที่เขาเทียบท่าจะเห็นเสากระโดงเรือก่อน ------------------------- ชาวกรีกคนแรกที่ค้นพบเรื่องโลกกลม คือ Eratosthenes ครับ เกิดหลังพระพุทธเจ้าราวๆ 300 ปี และผมไม่แน่ใจว่าความรู้นี้แพร่จากฝั่งอินเดียไปกรีก หรือกรีกไปอินเดีย แต่เท่าที่ทราบพระเจ้า alexander บุกอินเดีย ราวๆพศ. 2xx ซึ่งเป็นน่าจะช่วงเดียวกับ Eratosthenes  เกิดและเติบโตขึ้นมาครับ ความเห็นของ Eratosthenes  คือโลกกลมแบบลูกสนุ๊กครับและได้คำนวณความกลมของโลกไว้ใกล้เคียงความเป็นจริงมาก แต่ที่พระพุทธองค์กลาวไว้ในพระไตรปิฏกเป็นรูปมะขามป้อม มีในหลายพระสูตร อันนี้เป็นส่วนนึง ที่เหลือลองไปหาอ่านดูครับ จำได้ว่ามีชัดกว่านี้อีก แต่หาไม่เจอ พรหมชาลสูตร เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๙ บรรทัดที่ ๑ - ๑๐๗๑. หน้าที่ ๑ - ๔๔. http://www.84000.org/tipitaka/read/v...71&pagebreak=0 [๓๒๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ประการอื่นยังมีอีกคือ ภิกษุเป็นผู้ ประกอบด้วยศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ ปัญญา เธอได้ฟังว่า สหัสส- พรหม มีอายุยืน มีวรรณะ มากด้วยความสุข ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สหัสสพรหม ย่อมน้อมจิตแผ่ไปตลอดโลกธาตุพันหนึ่งอยู่. แม้สัตว์ทั้งหลาย ที่เกิดแล้วในสหัสสพรหมนั้น ก็น้อมจิตแผ่ไปอยู่ได้. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนบุรุษมีนัยน์ตาดี วางมะขามป้อมผลหนึ่งในมือแล้วพิจารณาได้  ฉันใด ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สหัสสพรหมก็ฉันนั้นเหมือนกันแล ย่อมน้อม จิตแผ่ไปตลอดโลกธาตุพันหนึ่งอยู่. แม้สัตว์ทั้งหลายที่เกิดแล้วใน สหัสส- พรหมนั้น ก็น้อมจิตแผ่ไปอยู่ได้. เธอมีความปรารถนาอย่างนี้ว่า ไฉนหนอ ! เราเมื่อตายไปแล้ว พึงเข้าถึงความเป็นสหายแห่งสหัสสพรหมเถิด เธอจึง ตั้งจิตนั้น อธิษฐานจิตนั้น เจริญจิตนั้น. ความปรารถนาและวิหารธรรมเหล่า นั้น อันเธอเจริญแล้วอย่างนี้ ทำให้มากแล้วอย่างนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความ สำเร็จในภาวะนั้น. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย นี้มรรค นี้ปฏิปทา เป็นไปเพื่อความ สำเร็จในความเป็นสหายแห่งสหัสสพรหม.  จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 00:46:33

ความคิดเห็นที่ 39 ผมก็ไม่เชื่อว่า "พระพุทธเจ้าท่านเอออวย" เชื่อในศีลกันหรือเปล่าครับ เอออวยนี่ผิดศีลนะครับ พระพุทธเจ้าเนี่ยนะจะทำผิดศีลด้วยการยอมเอออวย คิดได้ไงเนี่ยย อย่าว่าแต่พระพุทธเจ้าที่เป็นพระศาสดาเลย พุทธบริษัทหลายท่านที่ปฏิบัติธรรมถือศีลบำเพ็ญภาวนา ท่านเหล่านี้ไม่ยอมผิดศีลเด็ดขาด สิ่งใดจริงก็จะบอกว่าจริง สิ่งใดไม่จริงก็จะบอกว่าไม่จริง เพราะท่านมีศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ เรียกว่ายอมตายเสียดีกว่าที่จะยอมผิดศีล แล้วอย่างนี้จะ "เอออวย" ตามกันไปนั้นย่อมเป็นไปไม่ได้ ไม่เชื่อครับ จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 00:47:49

ความคิดเห็นที่ 40 ต่อครับ คุณ Nexus ส่วนเรื่องต่างๆที่เหลือมันก็อาจจะเป็นไปได้ว่ามีการเพิ่มเติมเข้ามา หรือตีความให้เข้ากับความรู้ยุคปัจจุบันไปเอง ลอง Quote คำพูดในพระไตรปิฎกจริงๆมาเลยโดยไม่ต้องตีความว่าพูดถึงเรื่อง Particle Physic, Astrophysics จะน่าเชื่อกว่า เพราะการตีความเนี่ยเห็นมาเยอะแล้ว ทั้งคริสต์ ทั้งอิสลาม ตีความให้เข้ากับวิทยาศาสตร์เนี่ย แย้งมาทีละข้อเลยครับตอบได้จะตอบ ตอบไม่ได้ก็ตอบไม่ได้ 555 เรื่องตีความเชื่อมโยงอย่าเรียกอย่างนั้นเลยครับ เพราะพุทธไม่จำเป็นต้องตีความเชื่อมโยงหาความสัมพันธ์กับวิทยาศาสตร์เพื่อให้ศาสนาน่าเชื่อถือมากขึ้น  ความคล้องจองกันระหว่างพุทธกับวิทยาศาสตร์ที่มีอยู่ เพราะพุทธศาสนาเกิดจากการเรียนรู้ถึงความจริงของธรรมชาติ วิทยาศาสตร์ก็พยายามค้นพบธรรมชาติ ดังนั้นย่อมมีส่วนพ้องกันเป็นเรื่องธรรมดาครับ ต่างกันตรงที่พุทธเน้นไปที่เรื่องของการดับทุกข์ซึ่งเป็นธรรมชาติของจิต แต่ วิทยาศาสตร์เน้นไปที่ด้านกายภาพ  เช่น ผมเทียบสองเรื่องนี้  อนิจจัง ความไม่เที่ยงแท้ของสังขารปรุงแต่ง"อนิจจลักษณะทำให้เราทราบได้ว่าขันธ์ 5 เป็นของไม่เที่ยง ไม่คงที่ ไม่ยั่งยืน" กับ  Entropy กฏข้อที่สองของเทอร์โมไดนามิกส์ ที่บอกว่ากระบวนการ สสารต่างๆมีแนวโน้มจะเปลี่ยนแปลงในสภาพที่ยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบมากขึ้นเรื่อยๆ   อันนึงคือธรรมชาติของรูปและนาม อีกอันคือธรรมชาติของรูปอย่างเดียว แปลว่าผมตีความเชื่อมโยงขอเอาศาสนาไปเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์เพื่อให้ดูดีขึ้นหรือไม่ครับ อย่าเพิ่งคิดว่าวิทยาศาสตร์คือทุกสิ่งครับ หลายอย่างวิทยาศาสตร์ก็ยังไม่มีทฤษฏีอธิบายแบบจบๆเหมือนกัน ยกตัวอย่างเช่น เรารู้กันอยู่ว่า เซลสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่ประกอบด้วย ธาตุหลักๆ คือ ไฮโดรคาร์บอน น้ำ แล้วก็ไนโตรเจน ที่เหลือก็ว่ากันไปอย่างละนิดอย่างละหน่อย คำถามคือ ทำไมธาตุพวกนี้รวมกันกลายเป็น ชีวิตได้ครับ แล้วชีวิตที่เกิดมา เกิดมาทำไม หน้าที่อะไร กินขี้ปี้นอน แล้วตายหรือ แต่ในเชิงพุทธเรื่องพวกนี้มีคำอธิบายในมุมของพุทธอยู่ ว่ากรรมเป็นสิ่งชักนำให้เกิด เกิดมาแล้วก็ทำกรรมต่อ ตายไปกรรมใหม่กรรมเก่าก็ชักพาให้ไปเกิดต่อ วนเป็นวัฏฏสังสารหาที่สุดมิได้จนกว่าจะตัด loop ตรงนี้ออก  ออกตัวว่าผมไม่แม่นนักเพราะด้านศาสนาก็ไม่ใช่ผู้รู้อะไรมากมาย ด้านวิทยาศาสตร์ผมก็เรียนมาตั้งเกือบ 20 ปีแล้วแถมในเชิง applied มากกว่า pure science แถมตอนเรียนยังโดดไปนั่งเล่นไพ่ กว่าจะจบไล่เก็บวิชา กว. ก้นแทบตาย แนะนำคุณ nexus ลองศึกษาดูดีกว่าครับ เพราะเถียงกันก็ไม่เห็นได้อะไร วิทยาศาสตร์ชนะ แล้วไง ศาสนาชนะแล้วไง  อย่างน้อยพุทธะก็สอนให้คุณผจญกับทุกข์ในยามที่มันเกิดและคุณหาที่พึ่งอื่นไม่ได้อีกแล้วได้ดีที่สุดครับ อันนี้ผมยืนยันกับตัวเลย  ในขณะที่การค้นพบอนุภาคใหม่ๆ ค้นพบธาตุใหม่ คงไม่ได้ช่วยให้คุณเป็นทุกข์น้อยลง จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 01:16:34

ความคิดเห็นที่ 41 " Burden of Proof อยู่ที่คนกล่าวอ้างครับ Extraordinary claim require extraordinary evident ครับ" อันนี้ขอบอกว่าเป็นนิสัยไม่ดีทีฝรั่งสร้างให้เรากลายเป็นคนไม่สร้างสรรค์ มุ่งมั่นเอาชนะแบบเล่นง่ายนะครับ มันทำให้คนคิดแบบนี้กลายเป็นพวกลูกนกลูกกา คือ เรียนรู้ด้วยการให้คนอื่นป้อนข้าว ป้อนน้ำ ป้อนวิชา เสร็จแล้วก็เชื่อมันจนจบโดยไม่ต้องไปนั่งพิสูจน์อะไรมากมาย เพราะป้อนถึงปากเรียบร้อย พอโตขึ้นก็ไม่ต้องคิดอะไร ฝรั่งมันว่าอะไรก็ว่าตามมัน มันมี research ออกมา ก็อ้าง research ตัวนั้นจนกระทั่งบางทีก็อ้างโดยไม่ได้ดูว่า มัน set environment ไว้อย่างไร แล้วในบริบทที่กำลังจะใช้มันเหมาะสมหรือไม่ การเรียนรู้ที่ดี ต้องเป็นแบบผึ้งครับคือ ทุกฝ่ายช่วยกันไปหาน้ำหวานมา รวมกันที่รัง แบ่งกันกินแบ่งกันใช้ ความรู้มีไว้แบ่งปันครับ ใครไม่รู้ส่วนไหนก็ช่วยกันหาช่วยกันตอบ หวังว่าคงเข้าใจนะครับ  อันดับแรก  ตั้งแต่ต้นกระทู้ ผมไม่ได้ extra ordinary claim เลย ผมเพียงบอกว่ามันมีความคล้องจองหลายอย่างที่น่าสนใจระหว่างพุทธ กับวิทยาศาสตร์ ซึ่งมันน่าสนใจ และน่าคิดต่อว่ามันน่าจะจริง หรือมันไม่น่าจะจริง อันดับสอง ถ้าคุณ nexus อ่านที่ผมเขียนละเอียดจะเห็นว่าผมไม่ได้เปรียบเทียบว่าอะไรดีกว่าอะไร แต่ผมชี้ว่ามีหลายจุดที่น่าเสียใจแทนคนที่จู่ๆก็ฟันธงฉับว่า ส่วนปาฏิหารย์เป็นส่วนเกินในพระไตรปิฏก คงเข้าใจแล้วนะครับ ขี้เกียจเขียนแล้วมันยาว จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 01:30:41

ความคิดเห็นที่ 42 นิดเดียว ผมชอบ quote ของ ดร วรภัทร ภู่เจริญ อันนึงมากๆ แกบอกว่า วิทยาศาสตร์เนี่ย เกิดมาเพื่อเรียนรู้และ control อะไรต่างๆที่อยู่รอบตัวเรา แต่พุทธศาสนา เกิดมาเพื่อเรียนรู้และ control แค่สิ่งเดียวคือ สองนิ้วใต้หน้าอก "จิตใจของเรา" แค่นั้นเท่านั้นเอง จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 01:38:54

ความคิดเห็นที่ 43 อีกหน่อยน่ะ ผมเอา quote น่าสนใจจากคนอื่นที่ไม่ใช่ ไอน์สไตน์มั่ง มันเกร่อละที่บอกพุทธมีองค์ประกอบจะเป็นศาสนาแห่งจักรวาล ไม่เอา เบื่อ เอาคนนี้ดีกว่า สตีเฟ่น ฮอว์กิ้ง ระดับโจ๊วซือ ของ นักฟิสิกส์ สมัยนี้ "To a layperson, such as myself, I cannot grasp, nor do I wish to, the inconsistency this man has shown in his worldly analysis. As I have been raised in a Catholic family and am now a follower of the Buddhist philosophy, I believe this great thinker has, somehow, let his bitterness toward life interfere with his ability to dream and ponder the possibilities." จบนะครับ นักวิทยาศาสตร์อยากรู้ตรงอื่นไปหาเอาเองมั่งนะครับ ขี้เกียจ ชาวพุทธก็เหนื่อยเป็นเหมือนกันนะเฟ้ย แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 55 01:55:50 จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 01:52:58

ความคิดเห็นที่ 44 ถ้าพิจารณาจากหลักการ ในการที่พระบรมศาสดาเลือกที่จะตรัสหรือไม่ตรัส ที่พระองต์ประทานแก่เจ้าชายอภัยกุมารแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่พระองค์จะ "เอออวย" กับเรื่องไม่จริง จากคุณ : จันทร์สะท้อนเงา เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 02:59:17

ความคิดเห็นที่ 45 ถ้าทุกศาสนาไม่มีปาฏิหารย์ สูญพันธุ์กันหมดแล้ว เพราะจะเป็นเพียงคำสอนหน้าที่พลเมืองและศีลธรรมเท่านั้น ซึ่งไม่สามารถจะทำให้คนศรัทธาอย่างมั่คงในรูปแบบศาสนาได้ ในพระไตรปิฏก เป็นเรื่องนามธรรมถึงราว 70% ถ้าว่างมงายก็ยุบหรือเลิกพุทธศาสนาไปเลย หันไปนับถือวิทยาศาสตร์แทนดีกว่า มันแปลกเพราะมันคนละยุคกัน.... เหล็กลอยได้ ก็เป็นปาฏิหารย์สำหรับยุคโบราณ เรื่องยุคโบราณก็เป็นปาฏืหารย์ของคนยุคนี้ จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 08:39:56

ความคิดเห็นที่ 46 พุทธทาสท่านเชื่อเรื่องนรก  สวรรค์  แต่ท่านเลือกที่จะพูดกับลูกศิษย์แต่ละคน    ถ้าไปพูดกับคนที่ไม่เชื่อแบบหัวชนฝา   มันก็จะได้รับผลเสียทั้งคู่   คือ  1.จิตของผู้ฟังคิดด่า  ประมาท   ปรามาส  ท่านในใจซึ่งถ้าท่านเป็นอริยะก็ถือว่าบาปแต่ถ้าเป็นโพธิสัตว์ก็บาปอยู่   คือลูกศิษย์จะได้รับบาปเกิดการเร่าร้อนในใจ   คิดดูถูกครูบาอาจารย์    2.ตัวท่านก็จะได้รับผลเสียคือ   ชื่อสียงก็จะด่างพร้อยไป           สรุปคือถ้าท่านไปพูดเรื่องนี้ผิดคนมันจะได้รับผลเสียทั้งคู่   ท่านจึงไม่พูด จากคุณ : wutthitham เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 09:34:20

ความคิดเห็นที่ 47 พะไตรปิฎกผ่านมากี่ร้อยกี่พันปีแล้ว เชื่อได้ 100% อีกหรือ ฮ่ะๆ จากคุณ : Kamajor เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 10:17:06

ความคิดเห็นที่ 48 .... Eratosthenes เป็นคนคำนวณครับ แต่ทฤษฎีที่ว่าด้วยโลกกลมมีมาก่อนหน้านั้นนานแล้ว ตามคำกล่าวอ้างของ Theophrastus (c. 371 – c. 287 BC) กล่าวเอาไว้ว่า Hesiod (~ 750 - 650 BC) เคยบอกเอาไว้ว่าโลกกลม จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 10:45:20

ความคิดเห็นที่ 49 Burden of Proof อยู่ที่คนกล่าวอ้าง มันก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องอยู่แล้ว เพราะผมไม่เชื่อคุณแล้วผมจะต้องหาหลักฐานว่าสิ่งที่คุณพูดมันเป็นจริงทำไม? มันเป็นหลักสากล ไม่ใช่หลักของฝรั่ง หลักของไทย ฯลฯ มันก็แค่หลักง่ายๆว่าเวลามีใครสักคนพูดอะไรขึ้นมา ก็เป็นหน้าที่ของคนๆนั้นที่ต้องหาหลักฐานมายืนยันคำพูดของตัวเอง ไม่ใช่โยนให้คนอื่นเขาไปหาก็แค่นั้นเอง จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 10:47:44

ความคิดเห็นที่ 50 จาก 28  และ 47 ปุจฉา  --> เมื่อสังคายนาแต่ละครั้งมักมีข้อความทำนองนี้อยู่ด้วย . . . . "ยังมีผิดพลาดคลาดเคลื่อนด้วยคัดลอกกันสืบเป็นเวลานาน กับทั้งบางครั้งบางคราวบ้านเมืองเกิดกลียุคเป็นเหตุให้คัมภีร์สูญหายเป็นอันตรายไปบ้าง จึงได้ทรงอาราธนาให้คณะสงฆ์ดำเนินการสังคายนาชำระพระไตรปิฎก" และคณะสงฆ์ที่ดำเนินการสังคายนาชำระพระไตรปิฎก แม้ว่าจะฉลาดสักเท่าได จะมีอะไรประกันได้ว่าเหมือนเื่มื่อสังคายนาชำระพระไตรปิฎกครั้งก่อนๆ วิสัชนา --> ที่ท่านกล่าวมา เป็นคำปรารภ ก่อนที่จะทำการสังคยานา ซึ่งการผิดพลาดเนื่องจากคัดลอกสืบต่อกันมา เป็นเพียงประเภท เขียนอักษรเว้นวรรค ผิดพลลาด ในการเีขียน ยกตัวอย่าง คำปรารภ ช่วงที่ รัชกาลที่ 1 ทรงโปรดเกล้าฯ ให้สังคยานา ท่านปรารภไว้ดังนี้ ....พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช มีพระราชศรัทธา จะประดิษฐานการพระศาสนาให้ถาวรสืบไป จึงทรงอาราธนาสมเด็จพระสังฆราช พระราชาคณะ ฐานานุกรม เปรียญ ๑๐๐ รูป มารับพระราชทานฉัน แล้ว มีพระราชปุจฉาถึงสถานะความถูกต้องแห่งพระไตรปิฎก เมื่อสมเด็จพระสังฆราชและพระราชาคณะถวายพระพรว่า ยังมีผิดพลาดคลาดเคลื่อน ด้วยคัดลอกกันสืบเป็นเวลานาน กับทั้งบางครั้งบางคราวบ้านเมืองเกิดกลียุค เป็นเหตุให้คัมภีร์สูญหายเป็นอันตรายไปบ้าง จึงได้ทรงอาราธนาให้คณะสงฆ์ดำเนินการสังคายนาชำระพระไตรปิฎก การสังคายนาครั้งนี้ ผู้ทรงความรู้รุ่นหลัง มักจะพูดล้อว่าเป็นการสังคายนา แต้มหัวตะ เช่น พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๕ ทรงไว้ในพระราชวิจารณ์ เทียบลัทธิพระพุทธศาสนาฝ่ายหินยาน (เถรวาท) กับมหายาน หน้า ๑๓ โดยเล็งไปถึงว่าไม่ได้ทำอะไรมาก นอกจากแก้ไขตัวหนังสือที่ผิด คำว่า แต้มหัวตะ หมายความว่า อักษร ค กับอักษร ต เมื่อเขียนด้วยอักษรขอม มีลักษณะใกล้เคียงกัน ถ้าจะให้ชัดเจนเวลาเขียนตัว ต จะต้องมีขมวดหัว การสอบทานเห็นตัวไหนไม่ชัดก็เติมขมวดหัวเสียให้ชัด . . . แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 55 11:05:24 จากคุณ : รู้คุณ เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 11:02:06

ความคิดเห็นที่ 51 ปุจฉา --> และคณะสงฆ์ที่ดำเนินการสังคายนาชำระพระไตรปิฎก แม้ว่าจะฉลาดสักเท่าได จะมีอะไรประกันได้ว่าเหมือนเื่มื่อสังคายนาชำระพระไตรปิฎกครั้งก่อนๆ วิสัชนา --> การแก้ไขมีเพียงเล็กน้อย และยังมีการตรวจสอบกับของประเทศเพื่อนบ้านเป็นระยะๆ ในโอกาสที่อำนวย ช่วงที่บ้านเมืองสงบ ดังตัวอย่างในรัชกาลที่ 7 มีการนำไปตรวจทานกับของ ประเทศลังกา เป็นต้น . . จากคุณ : รู้คุณ เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 11:04:37

ความคิดเห็นที่ 52 ^ ^ ถ้าว่าอย่างนั้นก็ได้  ผมหาหลักมาแย้งไม่ได้ ยกให้ แล้วการแปลผ่านไปหลายภาษานั่น เนื้อความไม่ผิดไปบ้างเลยหรือ ขนาดภาษาไทยในพระไตรปิฎก >>  ภาษาไทยทั่วไป ยังเข้าใจต่างกัยเยอะเลย จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 11:53:27

ความคิดเห็นที่ 53 47 แค่อาบน้ำก็ไม่แน่ใจว่าฆ่าเชื้อแบคทีเรียตาย บาปมั้ยยังต้องถามเนี่ย อย่าเพิ่งเริ่มวิจารณ์พระไตรปิฏกเลยครับ ลองอ่าน ลองเรียนรู้ ทำความเข้าใจซักพัก สิทธิ์ในการเชื่อเป็นของตัวคุณครับ 52 คงมีผิดบ้างครับ ไม่ต้องอะไรมาก การ์ตูนญีปุ่นเรื่องเดียวกันแปล 2 สำนัก เนื้อความยังไม่เหมือนกัน พระไตรปิฏกฉบับแปลไทยในแต่ละ version คงมีจุดต่างกันบ้างเป็นธรรมดา ส่วนฉบับบาลี น่าจะมีสะกดผิดน้อยมั้งครับ เพราะเราเทียบ source code กับเพื่อนบ้านได้ มีลังกา มีพม่า ยันกันไปมา 3 ฝ่ายเป็น tripple check คงพลาดไม่เยอะมาก ถ้าผิดก็คงต้องผิดหมดด้วยกันทั้ง 3 ฝ่าย แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 55 12:25:59 จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 12:03:33

ความคิดเห็นที่ 54 48 คุณ nexus ผิดและถูกครับ  ทั้ง homer ที่แต่ง อีเลียดและใน hesiod เองกล่าวว่าโลกกลมจริง แต่กลมแบบแผ่นดิสก์ครับ "Both Homer[18] and Hesiod[19] described a flat disc cosmography on the shield of Achilles.[20][21] This poetic tradition of an earth-encircling (gaiaokhos) sea (Oceanus) and a flat disc also appears in Stasinus of Cyprus,[22] Mimnermus,[23] Aristophanes,[24] and Apollonius Rhodius.[25] Homer's description of the flat disc cosmography on the shield of Achilles with the encircling ocean is also found repeated far later in Quintus Smyrnaeus' Posthomerica (4th century AD) which continues the narration of the Trojan War.[26]" จากนั้นผ่านไปอีก ร้อยกว่าปี (ประมาณช่วงพระพุทธเจ้าปรินิพาน) Anaximander ทำแผนที่โลกขึ้นมา ก็ยังเป็นแผ่นดิสก์อยู่ดีครับ  Anaximander (c. 550 BC) believed the Earth to be a short cylinder with a flat, circular top that remained stable because it is the same distance from all things.[33][34] Anaximenes of Miletus believed that "the earth is flat and rides on air; in the same way the sun and the moon and the other heavenly bodies, which are all fiery, ride the air because of their flatness." ดูรูปได้จาก http://en.wikipedia.org/wiki/Flat_Earth จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 13:00:42

ความคิดเห็นที่ 55 หลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพานไปราวๆ สองร้อยปี  Eratosthenes กับอริสโตเติล ถึงเริ่มสงสัยว่าโลกกลมจริงหรือไม่ Eratosthenes ให้เหตุผลว่าโลกกลมเพราะสังเกตุแสงแดดครับ Eratosthenes (276–194 BC) estimated Earth's circumference around 240 BC. He had heard that in Syene the Sun was directly overhead at the summer solstice whereas in Alexandria it still cast a shadow. Using the differing angles the shadows made as the basis of his trigonometric calculations he estimated a circumference of around 250,000 stades. The length of a 'stade' is not precisely known, but Eratosthenes' figure only has an error of around five to fifteen percent.[17][18][19] Eratosthenes used rough estimates and round numbers, but depending on the length of the stadion, his result is within a margin of between 2% and 20% of the actual meridional circumference, 40,008 kilometres (24,860 mi). Note that Eratosthenes could only measure the circumference of the Earth by assuming that the distance to the Sun is so great that the rays of sunlight are essentially parallel. คนที่ให้เหตุผลเรื่องเห็นเสากระโดงเรือก่อนคืออริสโตเติล Aristotle provided physical and observational arguments supporting the idea of a spherical Earth: Every portion of the Earth tends toward the center until by compression and convergence they form a sphere. (De caelo, 297a9–21) Travelers going south see southern constellations rise higher above the horizon; and The shadow of Earth on the Moon during a lunar eclipse is round. (De caelo, 297b31–298a10). จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 13:10:29

ความคิดเห็นที่ 56 สรุปว่าในช่วงยุคพุทธกาล อารยธรรมรอบข้างไม่ว่าจะเป็น เมโสโปเตเมีย จีน กรีก แม้แต่ในอินเดียเองก็เชื่อว่าโลกแบนครับ จะแบนแบบแผ่นดิสก์ หรือแบนแบบสี่เหลี่ยมก็ว่ากันอีกเรื่อง http://en.wikipedia.org/wiki/Flat_Earth อย่าว่าแต่แบนเลยครับ ขนาดหลังจากนั้นอีกสองร้อยปีที่ว่าโลกกลมยังกลมแบบลูกสนุ๊กคือกลมสมบูรณ์ จนผ่านมาอีกหลายร้อยหลายพันปีแน่ะครับจึงได้รู้ว่าจริงๆแล้วโลกไม่ได้กลมสมบูรณ์แต่บุ๋มตรงขั้วโลก และป่องข้่างตรงเส้นศูนย์สูตร ซึ่งพระพุทธองค์ท่านกล่าวไว้ก่อนแล้วว่าโลกมีสัญฐานเหมือนมะขามป้อม น่าแปลกไหมครับว่าหากพระองค์เป็นเพียงมนุษย์เดินดินธรรมดารู้ได้อย่างไรว่ากลมแบบบุ๋มกลางป่องข้าง ดังนั้นผมจึงเสนอว่าอย่าเพิ่งปฏิเสธพระไตรปิฏกใน part ปาฏิหารย์ว่าไร้สาระเสียหมด มันมีอะไรที่น่าสนใจ น่าติดตามอยู่ เพียงคุณ Nexus เปิดใจและลองนำไปอ่านดู ผมว่าคุณ nexus น่าจะได้ประโยชน์ฝ่ายเดียว ไม่มีโทษครับ หากจะมีก็คงมีเพียงอย่างเดียวคือ ถูกคนโง่ หาว่าโง่ครับ เคลียร์นะครับ แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 55 13:34:21 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 55 13:25:00 จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 13:22:43

ความคิดเห็นที่ 57 ผม ไม่ได้สงสัย ประเด็นอื่น นะครับ แค่ ประเด็น เดียวก่อน ครับ ที่ต้อง  ผ่านให้ได้ ครับ คือ นิทาน คือ การแต่งขึ้น แล้ว ก็คือโกหก แล้ว ก็ คือ ไม่ดี คือ อกุศล แล้ว คือ บาป ใช่ หรือไม่ครับ นิทาน คือ  เรื่องแต่ง นิทาน คือ โกหก นิทาน คือ อกุศล นิทาน คือ บาป หรือ ครับ ตรรกนี้ ผมว่า แปลก อยุ่นะครับ --------------- เพิ่มเติม งั้น คนพุทธเราควร แอนตี้ กวีศรีไลซ์ ด้วย หรือเปล่าครับ หรือ คนแต่ง นิยาย นิทาน (ที่คนเราเรียกว่าแบบจรรโลง) โดยเฉพาะ นาย อีสป นี่ ต้อง ตำหนิให้ หนัก ครับ แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 55 15:21:21 จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 15:19:19

ความคิดเห็นที่ 58 #53 ปุจฉา ---> ส่วนฉบับบาลี น่าจะมีสะกดผิดน้อยมั้งครับ เพราะเราเทียบ source code กับเพื่อนบ้านได้ มีลังกา มีพม่า ยันกันไปมา 3 ฝ่ายเป็น tripple check คงพลาดไม่เยอะมาก ถ้าผิดก็คงต้องผิดหมดด้วยกันทั้ง 3 ฝ่าย วิสัชนา ---> นี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่พระสัทธรรม สมควรถ่ายทอดกันเป็นพระบาลี ในปัจจุบัน มีเพื่อนๆหลายท่าน ไม่สนับสนุนการสวดมนต์ด้วยภาษาบาลี แต่กลับไปนิยมชมชอบการสวดภาษาไทย. โดยอ้างว่าพระสวดเป็นบาลีไปทำไม ญาติโยมฟัีงไม่รู้เรื่อง ...น่าเบื่อ โดยหารู้ไม่... ว่าการสวดเป็นพระบาลีนั้น เป็นการจรรโลงพระธรรมอย่างยิ่ง เพราะว่า บาลีเป็นภาษาที่ตายแล้ว ... จึงไม่มีการเติมเสริมแต่ง.. ภาษาบาลีจึงเหมาะอย่างยิ่ง...ที่จะใชับันทึกและสาธยายพระธรรม อนึ่ง ท่านลองจินตนาการดูว่า ถ้าหากประเทศไทยนิยม สาธยายพระธรรมด้วยภาษาไทย และประเทศพม่าใช้ภาษาพม่า และ ลังกาใช้ภาษาลังกา เมื่อเวลาผ่านไปซัก หนึ่งพันปี ลูกหลานรุ่นหลัง คงจะมีคนมาตั้งประเด็นว่าไม่เชื่อถือพระธรรมวินัย คงจะพิสูจน์กันยาก..และคนรุ่นหลังคงกล่าวหาว่าพระธรรมวินัยผิดเพี้ยน แล้วบทสวดพระสูตร พระวินัย พระอภิธรรม ที่เป็นภาษาไทย ภาษาพม่า ภาษาลังกา ย่อมยากที่จะนำมาเปรียบเทียบสอบทาน . . . นี่เป็นเพราะว่า พะรพุทธศาสนาเถรวาท ท่านทราบในปัญหานี้ ท่านจึงใช้ภาษาบาลีถ่ายทอดเอาไว้ ..ในทุกชาติทุกประเทศ วันนี้ เราจึงสามารถยืนยันความถูกต้องของประไตรปิฎกได้ ( คคหที่ 53 จึงสามารถ วิสัชนา คคห ที่ 52 ได้ . . . จากคุณ : รู้คุณ เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 15:30:22

ความคิดเห็นที่ 59 อนึ่ง   เนื่องจาก ฆราวาส  คือผู้ครองเรือน ต้องทำมาหากิน ไม่มีเวลาเรียนภาษาบาลี   ดังนั้นถ้าเกิดติดใจสงสัย ข้อธรรมะที่ลึกซึ้ง ต้องการตรวจสอบ จึงควรไต่ถามกับพระสงฆ์ ผู้ท่องมนต์ได้ ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของอุบาสกอุบาสิกา ที่ต้องดำรงสืบทอดพระธรรมวินัยให้บริสุทธิ์ เพื่อคนรุ่นหลัง ได้มีโอกาสได้อ่าน โดยการสนับสนุน ให้พรสงฆ์ ต้องเล่าเรียน ท่องพระบาลี   หากพระสงฆ์ไม่เรียนพระบาลีแล้วไซร้ ใครเล่าจะสืบทอด พระธรรม ? ดังนั้นเราจึงมาสนับสนุน พระสวดเป็นบาลีกันเถิด เรื่องการสวดเป็นภาษาไทยนั้น เป็นเรื่องเล็ก เพราะ บทสวดส่วนใหญ่คือธรรมะ ที่เผยแพร่ทั่วๆไป ฆราวาสไม่ควรหนุนให้พระสวดเป็นภาษาไทย โดยอ้างว่าไม่เข้าใจบทสวด ถ้าไม่เข้าใจฆราวาสสามารถหาอ่านเอาจากที่ไหนก็ได้ . . จากคุณ : รู้คุณ เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 15:40:28

ความคิดเห็นที่ 60 ตอบ คุณ a235 ลองอ่านที่ผมเขียนช้าๆนะครับ ผมคิดว่าผมเขียนเคลียร์นะ ลองเปรียบเทียบดูก็ได้ง่ายๆ ถ้าผมบอกว่า "กาลคร้ังหนึ่ง ได้มีราชสีห์ตัวหนึ่งพูดว่า......" อันนี้เป็นนิทานถูกมั้ยครับ กาลครั้งหนึ่งไม่ได้บอกว่าเมื่อไหร่ ปัจจุบันก็ได้ อนาคตก็ได้ อดีตก็ได้ ดังนั้นในเรื่องจะพูดยังไงก็ได้ ไม่ใช่โกหก นิทานคือนิทาน อันนี้เคลียร์นะครับ เอาใหม่ "กาลคร้ังหนึ่ง เรา(พระพุทธเจ้า)ได้เกิดเป็นราชสีห์และพูดว่า......" อันนี้ไม่ใช่นิทานแล้ว อันนี้คือการพูดว่าในอดีต เพราะได้เกิดเป็นราชสีห์ไปเรียบร้อยแล้ว และได้บอกว่า " เรา(พระพุทธเจ้า)" เกิดเป็น "ราชสีห์" แปลว่ายืนยันว่า เรา(พระพุทธเจ้า)เกิดเป็นราชสีห์จริงๆ ถูกใหมครับ ดังนั้น ถ้าตั้งสมมติฐานว่า ปาฏิหารย์ในพระไตรปิฏกไม่มีจริง ก็แปลได้ 2 อย่าง 1 คำกล่าวในพระไตรปิฏก เอามาจากคำพูดของพระพุทธเจ้าจริง แต่พระองค์ทรงโกหกคำโต 2 คำกล่าวในพระไตรปิฏก ไม่ได้เอามาจากคำพูดของพระพุทธเจ้า มีคนadd เพิ่มทีหลัง ก็ตกเป็นประเด็นที่ผมวิเคราะห์ไว้ต้นกระทู้ ลองย้อนกลับไปอ่านดู แต่เนื่องจากผมมั่นใจ 100%ว่าพระพุทธเจ้าไม่มีวันโกหก เพราะถ้าศาสตาสอนอย่างทำอย่าง จะนับถือศาสนานั้นไปทำไม ถูกไหมครับ และตามข้อสังเกตุต้นกระทู้ เรื่องคนอื่น add เพิ่มทีหลัง มีน้ำหนักน้อย ผมจึงสรุปของตัวผมเองว่า พระไตรปิฏกฉบับสมบูรณ์นี้ อย่างน้อยที่สุดก็มีคุณค่าควรพิจารณาในมุมที่ว่าปาฏิหารย์อาจเป็นจริงก็ได้ ถึงไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร แต่การฟันฉับว่าปาฏิหารย์ในพระไตรปิฏกเป็นเรื่องไร้สาระนั้น เป็นการไม่ฉลาดอย่างยิ่ง เคลียร์ไหมครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 15:45:00

ความคิดเห็นที่ 61 เราควรสนับสนุนให้พระสวดมนต์ เป็นบาลี มากกว่าเป็นภาษาไทย จากคุณ : รู้คุณ เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 15:45:21

ความคิดเห็นที่ 62 ตอบ #57 คุณ a235 นิทาน แปลว่า เหตุ ,ต้นเรื่อง ชาดก แปลว่า ประวัติการทำความดีของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่มีมาในชาติก่อน ๆ นิทานชาดก   มิใช่เรื่องที่แต่งขึ้น แต่ นิทานชาดก  คือ  เรื่องในอดีตชาติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ที่พระองค์ทรงแสดงแก่พระภิกษุในโอกาสต่าง ๆ บางครั้งก็เพื่อแสดงภูมิหลังของผู้ที่พระองค์ต้องการแสดงธรรมให้ฟัง บางครั้งก็เพื่ออธิบายเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น นิทาน เป็นภาษาบาลี หมายถึง เหตุ, ต้นเรื่อง http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=นิทาน#find2 แต่เมื่อใช้ในภาษาไทย กลับให้ความหมายคำว่า นิทาน เพี้ยนไปจากเดิม จริงๆ ยังมีคำอื่นอีกมาก ที่บาลีแปลอย่างหนึ่ง ภาษไทยแปลไปอีกอย่างหนึ่ง หาในพจนานุกรมเอาเองนะ จากคุณ : b-file เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 15:50:48

ความคิดเห็นที่ 63 ต้องปฏิบัติเท่านั้นถึงจะรู้ เพราะเรื่องบางเรื่องรู้ได้เฉพาะตน ถ้าไม่ปฏิบัติก็ไม่รู้ พระพุทธองค์แนะแนวทาง และบอกให้เราปฏิบัติจะได้รู้แจ้ง เห็นจริงตามที่พระพุทธองค์พูด การที่เรามาเถียงกันในตัวหนังสือ ย่อมแสดงถึงว่าผู้นั้นไม่ใช่นักปฏิบัติ แต่เป็นนักอ่านที่เอาข้อความของนักปฏิบัติมาอ้าง แล้วนักอ่านจะเข้าใจข้อความในพระไตรปฎกได้อย่างไรในเมื่อไม่ปฏิบัติให้เห็นแจ้งก่อน จากคุณ : hellotawan เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 16:15:40

ความคิดเห็นที่ 64 1. ภาษาบาลีดั้งเดิม อาจจะไม่ได้มีนัยถึงเรื่องเชิงอิทธฤทธิ์ปาฏิหารย์  แต่พอเอามาแปลเป็นภาษาอื่น มันไม่ตรงนัก ก็เลยกลายเป็นเรื่องเชิงปาฏิหารย์ไปเสีย 2.  ทำไมเราต้องมาเถียงกันว่า โลกกลม - แบน, จักรวาล, สสาร, พัฒนาการของทารกในครรภ์ ฯลฯ เท่าที่อ่าน พระไตรปิฏกก็พูดกลางๆ (ตามหลักธรรมชาติ) แต่ไม่กล่าวถึงมาก เราเลยไม่เข้าใจว่า ทำไม จขกท. และคนอื่นๆ ในกระทู้นี้ จึงเถียงกันเรื่องนี้ ไม่เข้าใจว่าถ้าเถียงกันเรื่องนี้แล้ว จะตอบโจทย์เรื่องปาฏิหารย์เป็นจริงหรือเท็จได้อย่างไร  คือ คำถามกับการถกเถียง มันไม่ตอบโจทย์กันน่ะค่ะ 3.  สำหรับประเด็นที่ว่า ปาฏิหารย์ เป็นเรื่องไร้สาระ เราสามารถฟันธงได้หรือไม่ ??? ก็ต้องไปย้อนถามว่า  ปาฏิหารย์ มันเป็นไปเพื่อความดับทุกข์  การพัฒนาตนเองหรือไม่ ???  ( พระพุทธเจ้า ต้องการสอนแค่เรื่องนี้เท่านั้น ) ในทางตรงข้าม ปาฏิหารย์ มันเป็นไปเพื่อ " ความยึดมั่นถือมั่น " หรือเปล่า ??? ( ถ้าใช่ มันจะขัดต่อ หลักการพื้นฐาน ของศาสนาพุทธ )  และมันเป็นเรื่องของผลประโยชน์ และการเมืองหรือเปล่า ??? ( จากข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ ) ในเมื่อ ธรรมะ = ธรรมชาติ  แล้วอะไรที่มันขัดต่อสภาวะธรรมชาติ จะเป็นศาสนาพุทธอย่างไร ? จากคุณ : เจ้าของกระทู้ Y12485824 (จำฉันได้ไหม) เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 16:43:53

ความคิดเห็นที่ 65 จากคุณ : กันดั้มตัวนี้สีชมพู เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 17:03:46

ความคิดเห็นที่ 66 ผมว่าคุณจำฉันได้ไหม ลองอ่านช้าๆตั้งแต่ต้นกระทู้ของคุณจำฉันได้ไหม แล้วเลยมาถึงกระทู้ผม จะได้คำตอบในส่วนที่ถามครับ เนื่องด้วยตอนแรก คุณจำฉันได้ไหมต้ังโจทย์ว่าทำไมต้องว่าท่านพุทธทาสในเมื่อท่านกล่าวไว้ถูกแล้ว ผมเลยชี้แจงว่าในส่วนที่ท่านกล่าวนั้นมีส่วนที่ไม่น่าจะถูกด้วยเหตุผลอย่างไร ตามที่อยู่ในกระทู้นี้ แต่มาเพิ่มกระทู้ใหม่เพราะรู้สึกว่าที่โน่นเริ่มตลาดวายแล้ว น่าจะมีประโยชน์กว่าถ้าตั้งกระทู้ใหม่ ------------------------------------- ภาษาบาลีดั้งเดิม อาจจะไม่ได้มีนัยถึงเรื่องเชิงอิทธฤทธิ์ปาฏิหารย์  แต่พอเอามาแปลเป็นภาษาอื่น มันไม่ตรงนัก ก็เลยกลายเป็นเรื่องเชิงปาฏิหารย์ไปเสีย อันนี้เป็นไปไม่ได้ครับ ตัดทิ้งได้เลย พระไตรปิฏกถูกสร้างและชำระมาร่วม 2พันกว่าปีแล้ว หากมีการแปลไม่ตรงกับเนื้อความขนาดนั้นคงพบนานแล้ว และแปลไม่ตรงอย่างไรก็คงไม่ทำให้เนื้อความเพิ่มขึ้นเป็นหลักเท่าตัวถูกมั้ยครับ เนื้อหาปาฏิหารย์ (ผมรวมเรื่องชาติภพนรกสวรรค์เข้าไปด้วย) นี่กินความเกินครึ่งของพระไตรปิฏกนะครับ มีเยอะมาก จนเกินความจำเป็นที่จะใส่มา ถ้ามันไม่จริง ----------------------------------- สำหรับคำถามที่ว่าปาฏิหารย์จริงหรือไร้สาระ ฟันธงได้ไหม ก็ตอบว่าบางคนฟันได้ว่าจริง บางคนก็ฟันว่าไร้สาระ ด้วยเหตุผลที่กล่าวมาในต้นกระทู้ ผมเสนอสำหรับคนที่ฟันว่าไร้สาระ ให้ลองพิจารณาดู ---------------------------------- ถามว่าปาฏิหารย์เป็นไปเพื่อความยึดมั่นถือมั่นมั้ย ตอบว่า ขึ้้นอยู่กับมุมมองเราเองว่าการที่เราเชื่อหรือไม่เชื่อเป็นการยึดมั่นถือมั่นหรือเปล่า บางคนเมื่อไม่เชื่อในเรื่องชาติภพ ก็ย่อมไม่สนใจว่านรกสวรรค์มีอยู่จริงหรือไม่ ก็ย่อมมองในมุมของสวรรค์ในอก นรกในใจ ปัญหาคือระดับปัญญาและความละอายของแต่ละคนแตกต่างกัน บางคนไม่เชื่อและแม้ทำชั่วเพียงใดก็ไม่รู้สึกผิด บางคนไม่เชื่อและรู้่สึกรังเกียจไม่ยอมทำชั่ว บางคนไม่เชื่อ แต่ก็ไม่ลบหลู่เหยียดหยามดูถูกคนที่เชื่อ บางคนไม่เชื่อ แต่ก็ลบหลู่เหยียดหยามคนเชื่อ เลยไปถึงมีบางคนเหยียดหยามไปถึงพระอริยะเจ้าและพระปฏิปทาหลายๆองค์ ซึ่งมีอยู่ในหลายกระทู้ ให้ดูได้ ส่วนกระทู้แปลภาษาที่คุณจำฉันได้ไหมเคยเข้าไป นั่นก็มีส่วนมาจากเรื่องเหล่านี้เช่นกัน ต้องเข้าใจว่าหลายคนมองพระไตรปิฏกและพระอริยะเจ้าเหมือนพ่อแม่ เมื่อมีใครมาดูหมิ่นหยาบคายย่อมไม่พอใจเป็นธรรมดาครับ -------------------------------- คำถามที่ว่าปาฏิหารย์เป็นไปเพื่อดับทุกข์หรือไม่ ก็ต้องตอบว่า สำหรับบางคน ไม่จำเป็นต้องมีส่วนปาฏิหารย์ก็ดับทุกข์ได้ สำหรับอีกหลายๆคน บางทีก็จำเป็น อันนี้คงต้องมองวิเคราะห์กันเอาเองครับ ผมคงตัดสินแทนคุณจำฉันได้ไหม ไม่ได้ แต่บอกได้อย่างนึงว่า ศรัทธา เป็นสิ่งสำคัญอย่างนึงในการดับทุกข์ครับ ถ้าศรัทธาไม่มั่นคง การปฏิบัติย่อมย่อหย่อน ย่อมมีการลังเลสงสัย ------------------ ในเมื่อ ธรรมะ = ธรรมชาติ  แล้วอะไรที่มันขัดต่อสภาวะธรรมชาติ จะเป็นศาสนาพุทธอย่างไร ? ใช่ครับ ธรรมะคือธรรมชาติ แล้วอะไรล่ะครับที่ขัดต่อสภาวะธรรมชาติ ปาฏิหารย์ก็อาจเป็นส่วนหนึ่งของสภาวะธรรมชาตินี่ครับ ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน จริงๆนะ แปลกตรงไหนครับ อะไรที่วิทยาศาสตร์ยังไม่พบคือไม่ใช่ธรรมชาติเหรอครับ อะไรที่เรามองไม่เห็นด้วยตาคือไม่ใช่ธรรมชาติเหรอครับ อะไรล่ะครับที่ขัดต่อสภาวะธรรมชาติ ถามจริงๆ พระพุทธเจ้าทรงรู้ว่าโลกกลมแต่บุ๋มตรงขั้วโลกเหนือใต้ ป่องตรงเส้นศูนย์สูตรทั้งๆที่ไม่เคยเหาะไปนอกโลก ไม่เคยไปขั้วโลกเหนือ แต่ทรงรู้ได้  ขัดต่อสภาวะธรรมชาติไหมครับ พระพุทธเจ้าทรงรู้ว่า เด็กทารกในครรภ์เกิดมาเป็นเซลตัวอ่อน แล้วกลายเป็นก้อนเนื้อ แล้วเริ่มมีแขนขา ทั้งๆที่ไม่มีกล้องจุลทรรศน์  แต่ทรงรู้ได้  ขัดต่อสภาวะธรรมชาติไหมครับ พระพุทธเจ้าทรงรู้ว่า ดวงตาวในจักรวาลแบ่งเป็นกลุ่มดาวรวมอยู่ในกาแล็คซี่ แล้วมีกาแล็คซี่จำนวนปริมาณมหาศาล ทั้งๆที่ยังไม่มีการประดิษฐ์กล้องดูดาวเลย  แต่ทรงรู้ได้  ขัดต่อสภาวะธรรมชาติไหมครับ พระพุทธเจ้าทรงรู้ว่า สสารแยกได้จนมีขนาดพอๆกับอะตอมของไฮโดรเจน ทั้งๆที่ไม่มีวิชาฟิสิกส์ ทั้งๆที่ไม่มีกล้องจุลทรรศน์อิเล็คตรอน แต่ทรงรู้ได้  ขัดต่อสภาวะธรรมชาติไหมครับ ------------------------- เคลียร์นะครับ แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 55 17:40:31 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 55 17:33:27 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 55 17:12:44 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 55 17:08:01 จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 17:04:04

ความคิดเห็นที่ 67 ท่านพระพุทธทาสท่านมีปัญญามากครับ หลักธรรมของท่านเน้นที่ปัญญาเป็นหลักใหญ่ อะไรที่เป็นอิทธิปาฏิหาริย์ต่อให้มีจริงก็ไม่ใช่สาระสำหรับท่านพุทธทาสครับ ท่านถึงกับมองว่า ไม่ควรพูดถึงด้วยซ้ำไป เพราะท่านเน้นไปที่เฉพาะเรื่องปัญญาสำหรับการบรรลุธรรมโดยตรง และหากจะมุ่งเน้นไปที่ฝึกสติ เจริญวิปัสสนาโดยตรงแล้ว การที่จะไม่สนใจนรก สวรรค์ เทวดา อะไรทั้งหลายที่ถูกกล่าวถึงโดยพิสดารเหล่านั้น ก็เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลอยู่ในตัว ผมตีความคำพูดหรืออะไรก็ตาม ถ้าหากท่านได้พูดว่าไม่มีหรอก ถ้าพูดในเชิงปรมัตถ์จริงๆ มันก็ไม่มีนั่นมีนี่จริงๆนั่นแหล่ะ มันมีแค่ธรรมล้วนๆ คำว่านรก เทวดา สวรรค์ จะมองว่ามันคือ สมมติก็ได้ ดังนั้นเจตนาที่ท่านกล่าวไปแบบนั้น ก็เพราะไม่ต้องการจะให้ความสนใจหรือพูดถึง เรื่องพวกนั้น เพราะว่าท่านเป็นสายปัญญากล้าอยู่แล้ว จึงชอบที่จะมุ่งตรงไปที่หลักธรรมแก่นแท้ โดยตรงทันที ไม่ต้องเสียเวลา อ้อมค้อมกล่าวถึงอะไรอื่นอีก ...นี่เป็นความเข้าใจของผมครับ จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 17:34:58

ความคิดเห็นที่ 68 เห็นด้วยกับคุณ general ครับว่าหากตีความในเชิงปรมัตถ์เนี่ย ไม่ว่าอะไรก็ไม่มีทั้งสิ้น แล้ว" เอออวย" กับ "ฉลาดในการสวมรอย" ล่ะครับ จะตีความในเชิงปรมัตุถ์อย่างไร ลองอ่านดูอีกทีนะครับ  "ทีนี้ อาตมา อยากจะชี้แจงต่อ ถึงข้อที่ว่า ทำไม คำว่า เทวดา หรือ คำว่า สวรรค์นี้ มามีอยู่ในพระพุทธภาษิต  และอยู่ในพระไตรปิฎก โดยตรง. ทั้งนี้ ก็เพราะว่า ในประเทศอินเดีย สมัยนั้น มีความเชื่อเรื่องเทวดา  เรื่อง นรก เรื่องสวรรค์ นี้อยู่โดยสมบูรณ์แล้ว  มีรายละเอียดชัดเจน เหมือนที่กล่าวนี้ ทุกอย่างมาแล้ว  ตั้งแต่ก่อนพระพุทธเจ้าบังเกิดขึ้น พอพระพุทธเจ้า มีขึ้นในโลก เรื่องเหล่านี้ มันมีอยู่แล้ว  จะไปเสียเวลาหักล้าง ก็ไม่ไหว พิสูจน์ให้คนโง่ เห็นไม่ได้ เพราะฉะนั้น พระพุทธเจ้า ท่านจึงพลอยตรัส เอออวย  ไปตามคำที่พูดๆ กันอยู่ แต่แล้ว ก็ทรงแสดง สิ่งที่ดีกว่า  ให้เขาเลิกละ ความสนใจหรือ ติดแน่นในสิ่งนั้นเสีย  ให้เลิกละ ความติดแน่น ในนรก ในสวรรค์ ในเทวโลก  พรหมโลก เหล่านั้นเสีย โดยมาเอา สิ่งที่ดีกว่า  คือ เรื่องโลกุตตระ หรือ นิพพาน; " อีกส่วนนึง "อุบายวิธี ทางธรรม เช่นนี้ เราจะเรียกว่า  พระพุทธเจ้า ท่านฉลาดในการสวมรอย หรือ อะไรก็ตามเถิด  แต่ว่า ความจำเป็น มันบังคับให้ทำได้เพียงเท่านั้น  จะไปพิสูจน์ เรื่องนรก สวรรค์ กันมากกว่านั้น ก็ไม่มีเวลา  ไม่ใช่สิ่งที่จำเป็น ทั้งไม่ได้ประโยชน์อะไร; เพราะเรื่องที่สำคัญนั้น ต้องการจะสอน ให้เห็น ความทุกข์ เดี๋ยวนี้  ให้เห็น เหตุให้เกิดทุกข์ เดี๋ยวนี้ กล่าวคือ เรื่องอริยสัจจ์สี่ นั่นเอง" จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 17:44:25

ความคิดเห็นที่ 69 ธรรมมะ คือ ธรรมชาติ จริง  แตไม่ใช่แบบที่คุณจำได้ใหมเข้าใจนะครับ เอาง่าย ๆ คุณ จำฉันได้ใหม เคยเห็นขันธ์ 5 อย่างเช่น เวทนา ตามความเป็นจริงของธรรมชาติใหมครับ  แบบทีเห็นขันธ์ 5 แยกเป็นส่วน ๆ จริง ๆ   เฮ้อ!!   ผมว่าเริ่มใหม่จากการหาความหมายของคำว่า ภาวนามยปัญญาก่อนดีกว่า จากคุณ : กันดั้มตัวนี้สีชมพู เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 17:45:18

ความคิดเห็นที่ 70 ถาม นะครับ ถ้า มีคนหิวน้ำ แล้ว เรา ไปหาน้ำอยู่เจอน้ำ แต่ น้ำนั้น ขุ่น เราไม่ตักมาให้เขากิน ซึ่งเขา ก็ ป่วย จะแย่อยุ่แล้ว ถาม เรา ผิด ไหม ------------------------------- ลูกวัว เดินออกนอกฝูง เรา ตีลุกวัว เพื่อให้เข้าฝูง เรา บาป ไหม ----------------------------- คน คิด กินยาตาย เรา ขโมย ยาพิษ ไปทิ้ง เรา บาปไหม ------------------------------ มีโจร คิด จะมาฆ่า นาย ก แล้ว มาถามเราว่า เห็น นาย กไหม เราบอกไม่เห็น ทั้งที่เขา อยู่ในบ้านเรา เรา บาป ไหม ---------------------------- คน ทำร้ายลูกเรา แล้ว เราปกป้องลูก จนเขาตาย เราบาปไหม --------------------------- เรากินยาที่ต้องมีเหล้า เป็น กระสัย(ผิดขออภัย) บาปไหม --------------------------- อกุศล ใช้ ได้ กับใคร ครับ โปรด พิจารณา ควรรุ้ด้วยว่า ใน พุทธ ใคร เป็น ใคร อะไร คือ กรรม ใคร ทำกรรมได้ ใคร ทำกรรม ไม่ได้ แค่นี้ คิด ดูก่อน ครับ เครียร์ ไหม ครับ ว่า อย่าเอา ปถุชน ไปตัดสิน พุทธองค์ ครับ ผิด ครับ ผม อาจ ยกตัวอย่างผิด แต่ ผมว่า ผม คง ไม่ผิด ที่ บอกว่า ปถุชน ไม่อาจ ตัดสิน พุทธองค์ได้ ครับ วิสัย ของ พระพุทธเจ้า ใครเลย จะรู้ แม้ พระสารีบุตร ยังรุ้ไม่ได้เลย(ทำได้แค่ประเมิืนเอา) แล้ว คุณ รู้ได้ไง ว่า พุทธองค์ ไม่โกหก จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 19:55:33

ความคิดเห็นที่ 71 คุณ a235 ฟุ้งแล้วครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 20:51:09

ความคิดเห็นที่ 72 ขอ อภัย ที่เลย ไปไกล ครับ ด้วยคิดว่า ท่านคง เข้าใจในสิ่งที่ผม กล่าว นะครับ ไม่ได้ฟุ้ง หรอกครับ แค่ จะ ให้ท่าน กำหนด ได้่หรือไม่ว่า โกหก คือ อะไร  นะครับ ประกอบด้วยอะไร บ้าง ถึง เป็นการโกหก หรือ ถ้า เป็น คำพระ สักหน่อย ก็คง ว่า ด้วยเหตุเพียงเท่านใด จึงเรียกว่า "โกหก" จะตอบ ด้วย พุทธพจน์ หรือ อภิธรรม ก็ได้ ครับ แล้วนำสิ่งนั้น มาเปรียบเทียบ กับ ที่ คุณ กล่าวถึง คือ 1  คำกล่าวของพุทธองค์ 2  เรื่องเล่า ของ นาย อีสป หรือ นิยาย ต่างๆ ก็ได้ ครับ เพื่อ เป็นการ กำหนด จุดเริ่ม ต้น ของ บัญญัติ ของท่าน ที่ว่า "พุทธองค์ ไม่ โกหก " ----------------------------------------- ข้อสังเกตุ โกหก ของ พุทธองค์ ผู้ทรงประเสริฐ กับ โกหก ของ ปถุชน (ที่อาจไม่มีปัญญา) จนถึง อนาคามี(ที่มีปัญญาพอประมาณ) เหมือนกัน หรือเปล่า ครับ ------------------------------------ ทิศหลัก มี 4ทิศ คือ ตะวันออก ตะวันตก เหนือ ใต้ คุณว่า ถูกต้องไหม เป็น จริงไหม หละครับ จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 55 12:49:18

ความคิดเห็นที่ 73 จะมีข้ออ้างเพื่อมวลชน เพื่อประเทศ เพื่อศาสนาอะไรก็แล้วแต่ ยังไงๆโกหกคือโกหกครับ หากพูดว่าจริงแต่ในความจริงแล้วไม่ได้เป็นดังที่อ้าง คือโกหกครับ จะ เอออวย ก็๋คือ โกหก สวมรอย ก็คือ โกหก พระพุทธเจ้าท่านใช้ธรรมะข้อเดียวกับสงฆ์ อยู่ภายใต้กฏเดียวกับสงฆ์ อะไรที่ท่่านห้ามคนอื่น ท่านย่อมต้องปฏิบัติเองด้วย หลักการพูดของพระพุทธองค์ท่านให้อภัยกุมารคือ ๑. วาจาใด ไม่จริง ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ และ ไม่เป็นที่รักชอบใจของคนอื่น ตถาคตไม่พูดวาจานั้น ๒. วาจาใดจริง แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ทั้งไม่เป็นที่รักชอบใจของคนอื่นด้วย ตถาคตไม่พูดวาจานั้น ๓.วาจาใด จริงแท้ ประกอบด้วยประโยชน์ แต่ไม่เป็นที่รักชอบใจของคนอื่น ตถาคตย่อมเป็นผู้รู้จักกาลอันควร หรือไม่ควรที่จะพูดวาจานั้น ๔. วาจาใด ไม่จริง ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ถึงเป็นที่รักชอบใจ ของคนอื่น ตถาคต ไม่พูดวาจานั้น ๕. วาจาใด แม้จริงแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ถึงเป็นที่รักชอบใจของคนอื่น ตถาคต ก็ไม่พูดวาจานั้น ๖. วาจาใด จริงแท้ด้วย ประกอบด้วยประโยชน์ด้วย ทั้งเป็นที่รักชอบใจของคนอื่นด้วย ตถาคต ย่อมรู้กาลที่จะพูดวาจานั้น จะด้วยเหตุผลประการใดก็แล้วแต่หากคำกล่าวในพระไตรปิฏกในส่วนปาฏิหารย์เป็นตรงตาม condition 2 ข้อนี้คือ - ของพระพุทธเจ้าจริง ไม่มีคน add เพิ่มมาภายหลัง - ปาฏิหารย์นั้นไม่มีจริง ไม่ได้เกิดขึ้นจริง แปลว่า "โกหก" ครับ ดังนั้นหากคุณ a235 คาดว่าท่านจำเป็นต้องโกหกหรือ เอออวย ผมแนะนำให้คุณลองมองหาศาสนาใหม่ดีกว่าครับ เพราะหากศาสดาคุณพูดอย่างทำอย่าง ศาสนานั้นคงไม่น่านับถือสำหรับคุณแล้วล่ะครับ ส่วนความเห็นผมในเรื่องนี้ผมกล่าวไว้ต้นกระทู้แล้ว คงไม่ต้องชี้แจงเพิ่มครับ แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 55 14:03:32 จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 55 14:02:52

ความคิดเห็นที่ 74 มี conditionที่ปาฏิหาริย์ในพระไตรปิฏกไม่มีจริง ไม่ได้เกิดขึ้นจริง คือ 1 มีผู้ add เพิ่มไปภายหลัง = ข้อนี้ผมให้เหตุผลด้านบนแล้ว ย้อนกลับไปเรื่อง matrix ของพระธรรม ว่ามัน link ยันกันหมด ตอนต้นกระทู้ 2 ผิดเพี้ยนจากการแปลในระหว่างสังคายนา = อันนี้ยากเพราะมีปาฏิหารย์ร่วมๆ 60% แปลผิดอย่างไรก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ 3  ผิดเพี้ยนจากการแปลในช่วงพระพุทธโฆษาจารย์แปลกลับจากมคธเป็นบาลี = อันนี้ยากเพราะมีปาฏิหารย์ร่วมๆ 60% แปลผิดอย่างไรก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ 4 ต้นฉบันพระไตรปิฏกในภาษามคธผิดพลาด = ย้อนกลับไปเรื่อง matrix ของพระธรรม ว่ามัน link ยันกันหมด ตอนต้นกระทู้ แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 55 14:20:54 แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 55 14:20:54 จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 55 14:15:48

ความคิดเห็นที่ 75              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒              อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต [บางส่วน]              [๑๓๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพวกที่แสดงอธรรมว่าธรรม ภิกษุเหล่านั้นชื่อว่า    เป็นผู้ปฏิบัติเพื่อไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูล ไม่เป็นความสุขแก่ชนเป็นอันมาก เพื่ออนัตถะ มิใช่ประโยชน์เกื้อกูลแก่ชนเป็นอันมาก เพื่อทุกข์แก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ทั้งย่อมประสบบาปมิใช่บุญเป็นอันมาก และย่อมจะยังสัทธรรมนี้ให้อันตรธาน ฯ              [๑๓๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพวกที่แสดงธรรมว่า อธรรม ฯลฯ              ที่แสดงสิ่งที่มิใช่วินัยว่า วินัย ฯลฯ              ที่แสดงวินัยว่า มิใช่วินัย ฯลฯ              ที่แสดงพระดำรัสอันพระตถาคตมิได้ทรงภาษิต มิได้ตรัสไว้ว่า พระตถาคตทรงภาษิตไว้ตรัสไว้ ฯลฯ              ที่แสดงพระดำรัสอันพระตถาคตได้ทรงภาษิตไว้ ตรัสไว้ว่า พระตถาคตมิได้ทรง ภาษิตไว้ มิได้ตรัสไว้ ฯลฯ              ที่แสดงกรรมอันพระตถาคตมิได้ทรงสั่งสมว่า พระตถาคตทรงสั่งสม ฯลฯ                    ที่แสดงกรรมอันพระตถาคตได้ทรงสั่งสมไว้ว่า พระตถาคตมิได้ทรงสั่งสมไว้ ฯลฯ              ที่แสดงสิ่งอันพระตถาคตมิได้ทรงบัญญัติไว้ว่า พระตถาคตทรงบัญญัติไว้ ฯลฯ              ที่แสดงสิ่งอันพระตถาคตทรงบัญญัติไว้ว่า พระตถาคตมิได้ทรงบัญญัติไว้              ภิกษุเหล่านั้นชื่อว่าเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูล ไม่เป็นความสุขแก่ชน เป็นอันมาก เพื่ออนัตถะมิใช่ประโยชน์เกื้อกูลแก่ชนเป็นอันมาก เพื่อทุกข์แก่เทวดาและมนุษย์ ทั้งหลาย ทั้งย่อมประสบบาป มิใช่บุญเป็นอันมาก และย่อมยังสัทธรรมนี้ให้อันตรธาน ฯ              [๑๓๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพวกที่แสดงอธรรมว่าอธรรม ภิกษุเหล่านั้นชื่อว่า เป็นผู้ปฏิบัติเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุขแก่ชนเป็นอันมาก เพื่ออัตถะประโยชน์เกื้อกูล แก่ชนเป็นอันมาก เพื่อความสุขแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ทั้งย่อมประสบบุญเป็นอันมาก และย่อมดำรงสัทธรรมนี้ไว้มั่น ฯ              [๑๓๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพวกที่แสดงธรรมว่า ธรรม ฯลฯ              ที่แสดงสิ่งที่มิใช่วินัยว่า มิใช่วินัย ฯลฯ ที่แสดงวินัยว่า วินัย ฯลฯ              ที่แสดงพระดำรัสอันพระตถาคตมิได้ทรงภาษิต มิได้ตรัสไว้ว่า พระตถาคตมิได้ทรง ภาษิต มิได้ตรัสไว้ ฯลฯ              ที่แสดงพระดำรัสอันพระตถาคตได้ทรงภาษิต ได้ตรัสไว้ว่า พระตถาคตได้ทรงภาษิต ได้ตรัสไว้ ฯลฯ              ที่แสดงกรรมที่พระตถาคตมิได้ทรงสั่งสมว่า พระตถาคตมิได้ทรงสั่งสม ฯลฯ              ที่แสดงกรรมอันพระตถาคตทรงสั่งสมว่า พระตถาคตทรงสั่งสม ฯลฯ              ที่แสดงสิ่งอันพระตถาคตมิได้ทรงบัญญัติว่า พระตถาคตมิได้ทรงบัญญัติ ฯลฯ              ที่แสดงสิ่งอันพระตถาคตทรงบัญญัติว่า พระตถาคตทรงบัญญัติ ภิกษุเหล่านั้นชื่อว่า       เป็นผู้ปฏิบัติเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุขแก่ชนเป็นอันมาก เพื่ออัตถะประโยชน์เกื้อกูล แก่ชนเป็นอันมาก เพื่อความสุขแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ทั้งย่อมประสบบุญเป็นอันมาก และย่อมดำรงสัทธรรมนี้ไว้มั่น ฯ http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=20&A=522&Z=555              หมวดหนังสือธรรมะ              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html แนะนำ :-              อ่านและค้นพระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม              อรรถกถาชาดกทั้งหมด ๕๔๗ เรื่อง              พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม     http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม                สารบัญประเภทธรรม http://84000.org/tipitaka/dic/d_type_index.php?                   หมวดหนังสือธรรมะ http://84000.org/tipitaka/book/              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html              เรื่อง สิ่งที่เป็นมงคล (มงคล ๓๘) http://84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html              เรื่อง ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก http://84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 55 16:21:40

ความคิดเห็นที่ 76 # ความคิดเห็นที่ 66 พระพุทธเจ้าทรงรู้ว่าโลกกลมแต่บุ๋มตรงขั้วโลกเหนือ ใต้ ป่องตรงเส้นศูนย์สูตรทั้งๆที่ไม่เคยเหาะไปนอกโลก พระพุทธเจ้าทรงรู้ว่า เด็กทารกในครรภ์เกิดมาเป็นเซลตัวอ่อน แล้วกลายเป็นก้อนเนื้อ แล้วเริ่มมีแขนขา ทั้งๆที่ไม่มีกล้องจุลทรรศน์   พระพุทธเจ้าทรงรู้ว่า ดวงตาวในจักรวาลแบ่งเป็นกลุ่มดาวรวมอยู่ในกาแล็คซี่ แล้วมีกาแล็คซี่จำนวนปริมาณมหาศาล ทั้งๆที่ยังไม่มีการประดิษฐ์กล้องดูดาวเลย   พระพุทธเจ้าทรงรู้ว่า สสารแยกได้จนมีขนาดพอๆกับอะตอมของไฮโดรเจน ทั้งๆที่ไม่มีวิชาฟิสิกส์ ทั้งๆที่ไม่มีกล้องจุลทรรศน์อิเล็คตรอน จากคุณ : cantona_z ---------------------------------------- 1.  ท่านก็ใช้คำกลางๆ ไม่ได้ระบุชัดเจน นี่คะ ซึ่งวิชาความรู้ในสมัยนั้น ก็อาจเป็นที่รับรู้ได้ ในระดับนั้น  แล้วท่านอยู่ในวรรณะกษัตริย์มาก่อน ย่อมมีโอกาสได้รับความรู้ จากอาจารย์ต่างๆ ได้โอกาสทางการศึกษามาบ้างเป็นธรรมดา ท่านไม่ได้พูดคำว่า  เซลล์  อะตอม  อิเล็คตรอน  ฯลฯ ท่านไม่ได้ใช้คำแบบนั้น หรือลงลึกละเอียดไปขนาดนั้นเลยนะคะ  มันไม่สามารถบอกได้  มันก็เป็นเรื่องทั่วๆไป คุณคิดว่า การทำ "มัมมี่" ของอียิปต์ หรือสถาปัตยกรรมต่างๆ เช่น " นครวัด " มันต้องอาศัย ความรู้ทางการแพทย์ หรือความรู้ทางดาราศาสตร์ มากพอสมควร แล้วมันเกิดขึ้นได้อย่างไร ?  คนในอดีตเขาก็มีวิชาความรู้นะ อีกอย่างหนึ่ง  นั่นอาจเป็นการเขียนพระไตรปิฏก ยุคหลังจากท่านนิพพานแล้ว โดยลูกศิษย์ของท่าน  เพื่อแสดงให้เห็นว่า พระพุทธเจ้าของเรานี่ไม่ธรรมดานะ  เป็นคนฉลาด รู้นั่นรู้นี่เยอะ ฯลฯ จะได้สู้ศาสนาอื่นๆ ได้ 2.  การที่คุณไม่เชื่อว่า พระไตรปิฏก อาจแต่งเพิ่มเติมภายหลัง หรือถ้ามันแปลผิด ก็ต้องตรวจสอบได้สิ ฯลฯ   อันนี้ เราและคนอื่นๆ ที่ได้เสนอ ข้อเท็จจริง จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์ไว้ ก็คงไม่สามารถอธิบายอะไรได้อีก ........ เพราะคุณได้ฟันธงไปแล้วว่า  " เป็นไปไม่ได้แน่นอน " ---- ตามข้อสรุปของคุณ หากไม่พิจารณา " ข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ " แล้ว ก็คงไม่ทราบว่า จะนำอะไรมาพิจารณาอีกน่ะค่ะ 3.  เรื่องที่เราบอกว่า อะไรก็ตามที่ขัดต่อธรรมชาติแล้ว จะเป็นธรรมะได้อย่างไรนั้น ? ก็อย่างเช่น  มนุษย์คงบิน เหาะเหินเดินอากาศไม่ได้  ( กรณีพระพุทธเจ้าเสด็จไปสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ )  หรือท้องฟ้า  คงไม่มีแก้วแหวนเงินทอง สิ่งปลูกสร้างสวยงาม ( สวรรค์ ) ฯลฯ  ได้  เป็นต้น  สิ่งเหล่านี้ รับรู้กันอยู่แล้วว่า เป็นไปไม่ได้จริงๆ และขัดต่อธรรมชาติ แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 55 18:24:16 แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 55 18:04:12 แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 55 17:50:08 จากคุณ : จำฉันได้ไหม เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 55 17:46:39

ความคิดเห็นที่ 77 บางคนไปมองปาฏิหารย์เป็นเรื่องไร้ประโยชน์มันก็ไม่ถูกนะครับอย่างเช่นถ้าระลึกชาติได้ แล้วพิจารณาในการเวียนว่ายตายเกิดจนเกิดความเบื่อหน่าย บางคนไปปิดกั้นเกินว่าสิ่งที่ไม่เห็น หรือเกินที่คนทั่วไปทำได้นั้นไม่มี โจทย์เลขยังต้องมีการหาคำตอบเป็นขั้นเป็นตอนเลยกว่าจะได้คำตอบ จากคุณ : Cuxt เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 55 17:55:24

ความคิดเห็นที่ 78 คุณจำฉันได้ไหม ถ้าอ่านช้าๆอย่างละเอียดจะเห็นว่าผมไม่ได้ฟันธงว่าปาฏิหารย์มีหรือไม่มีนะครับ อย่างทีย้ำมาประมาณ 10 ครั้งได้แล้วว่าสิทธิ์ในการเชื่อเป็นเรืองของแต่ละคน  ผมแค่ชี้ว่า มันมีสิ่งน่าสนใจเกินกว่าที่จะฟันฉับไปเลยว่าไม่มีเท่านั้นเองครับ "ท่านอยู่ในวรรณะกษัตริย์มาก่อน ย่อมมีโอกาสได้รับความรู้ จากอาจารย์ต่างๆ ได้โอกาสทางการศึกษามาบ้างเป็นธรรมดา" งั้นเรื่องที่ผมกล่าวควรมีบันทึกในส่วนอื่นของวรรณะกษัตริย์อินเดียรุ่นถัดมาสิครับ หรือไม่งั้นอย่างน้อยในยุคพระเจ้ามิลันเดอร์ก็ควรจะมี แค่ง่ายๆ อย่างน้อยๆแค่เรื่องโลกกลม ยุคนั้นก็ควรจะมีกันแล้วจริงไหมครับ "ท่านไม่ได้พูดคำว่า  เซลล์  อะตอม  อิเล็คตรอน  ฯลฯ ท่านไม่ได้ใช้คำแบบนั้น หรือลงลึกละเอียดไปขนาดนั้นเลยนะคะ  มันไม่สามารถบอกได้  มันก็เป็นเรื่องทั่วๆไป" แน่นอนครับ เพราะคำว่าเซลล์หรืออะตอมเราบัญญัติกันเองภายหลัง เช่นชื่อคุณจำฉันได้ไหม หากผมเห็นโดยไม่รู้จักชื่อ  ผมอาจบอกว่า "คนที่ขาวๆสวยๆตัวเล็กๆที่เข้ามาโพสต์เรื่องศาสนา"(หยอดซะหน่อย ยิ้มแล้ว ปิ๊ดปิ้วว) ก็ไม่น่าผิดใช่ไหมครับตราบใดที่เนื้อความสามารถอธิบายได้ตรงกับหัวข้อ โดยมีข้อแม้คือไม่ใช่การมั่วเพื่อเชื่อมโยง  ในกรณีของอะตอม ท่านแยกสสารไปสุดทีปรมาณูครับ แต่ผมเองยังติดใจข้อนี้นิดหน่อยเหมือนกัน เพราะหาต้นฉบับไม่เจอในพระไตรปิฏกโดยตรง แต่ไปเจอในอรรถกถาครับ "คุณคิดว่า การทำ "มัมมี่" ของอียิปต์ หรือสถาปัตยกรรมต่างๆ เช่น " นครวัด " มันต้องอาศัย ความรู้ทางการแพทย์ หรือความรู้ทางดาราศาสตร์ มากพอสมควร แล้วมันเกิดขึ้นได้อย่างไร ?  คนในอดีตเขาก็มีวิชาความรู้นะ " ถูกต้องครับ คนโบราณมีความรู้ขั้นดีมากด้วยซ้ำครับ ไม่มีข้อโต้แย้งใดๆครับ แต่ทั้งนี้เอง ลองหาอะไรที่ชี้ว่าคนโบราณมีความรู้ในเรื่องที่ผมกล่าวตามหัวข้อกระทู้มาลองถกกันดูสิครับ เหมือนคุณ nexus แกแย้งผมเรื่องโลกกลมมา ผมก็หาข้อมูลกลับไปจนพบว่า เป็นไปได้ว่าพระพุทธองค์อาจเป็นผู้บอกว่าโลกกลมเป็นคนแรกด้วยซ้ำ "อีกอย่างหนึ่ง  นั่นอาจเป็นการเขียนพระไตรปิฏก ยุคหลังจากท่านนิพพานแล้ว โดยลูกศิษย์ของท่าน  เพื่อแสดงให้เห็นว่า พระพุทธเจ้าของเรานี่ไม่ธรรมดานะ  เป็นคนฉลาด รู้นั่นรู้นี่เยอะ ฯลฯ จะได้สู้ศาสนาอื่นๆ ได้" เป็นได้ครับ ดังที่ผมกล่าวไว้ต้ังแต่ต้นกระทู้ ลองอ่านดูครับ "ส่วนการที่คุณไม่เชื่อว่า พระไตรปิฏก อาจแต่งเพิ่มเติมภายหลัง หรือถ้ามันแปลผิด ก็ต้องตรวจสอบได้สิ ฯลฯ  " แยกเป็น 2 เรื่องนะครับ 1.  พระไตรปิฏก อาจแต่งเพิ่มเติมภายหลัง => ผมกล่าวไว้แล้วด้านบนนะครับ 2. พระไตรปิฏก แปลผิด แยกเป็น  ดังที่ผมกล่าวข้างบน ผมให้เหตุผลที่แสดงว่าส่วนปาฏิหารย์เกิดจากการแปลผิดพลาดเป็นไปได้ยากคือ 2.1  แปลผิดในช่วงเป็นภาษาบาลีแล้วเนื้อความส่วนปาฏิหาริย์กินความประมาณ 60% ของทั้งหมด การแปลจากน้อยไปมากโดยมีส่วนที่ไม่เคยมีเพิ่มเข้ามาเป็นไปได้ยากที่จะไม่มีการตรวจสอบพบครับ เช่น สมมติผมแปลอังกฤษมาไทย  " this is a book " เต็มที่ก็คือ "นี่คือหนังสือ หรือพลาดหน่อยก็ "หนังสือเล่มนี้" แต่คงไม่ใช่ "นี่คือหนังสือที่แฮรีพอตเตอร์นำมาใช้ในการเรียนวิชาเวทมนต์"  โอกาสแปลพลาดโดยเพิ่มเนื้อความที่ไม่เคยมีลงไปเป็นไปได้ยากเห็นด้วยไหมครับ 2.2 แปลผิดในช่วงจากมคธเป็นบาลี ในช่วงพระพุทธโฆษาจารย์ไปแปลจากต้นฉบับมคธในศรีลังกา อันนี้เป็นไปได้ครับ แต่มีข้อแย้งประการหนึ่งคือความลุ่มลึกของเนื้อความในพระไตรปิฏกที่แปลมา กับในวิสุทธิมรรคที่พระพุทธโฆษาจารย์แต่งขึ้นไม่เท่ากันอย่างเห็นได้ชัด อันนี้ต้องลองไปอ่านเองครับ ผมแสกนผ่านๆ "อันนี้ เราและคนอื่นๆ ที่ได้เสนอ ข้อเท็จจริง จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์ไว้ ก็คงไม่สามารถอธิบายอะไรได้อีก ........ เพราะคุณได้ฟันธงไปแล้วว่า  " เป็นไปไม่ได้แน่นอน " ---- ตามข้อสรุปของคุณ หากไม่พิจารณา " ข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ " แล้ว ก็คงไม่ทราบว่า จะนำอะไรมาพิจารณาอีกน่ะค่ะ " อย่างแรก ที่ผมบอกว่าเป็นไปไม่ได้คือข้อ 2.1 ครับ ตามเหตุผลที่ผมแสดงข้างบน อย่างที่สอง อะไรล่ะครับที่คุณจำฉันได้ไหมบอกว่าเป็น " ข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ " ยกมาสิครับ ผมยินดีรับฟังครับ ผมมั่นใจในหลักกาลามสูตรของพระพุทธองค์นะครับ  ท่านบอกว่าอย่าเพิ่งปลงใจเชื่อแม้คิดตามหลัก logic ก็ตาม ให้พิจารณาดูก่อนว่าคำสอนนั้นมีแต่ประโยชน์ไม่มีโทษ วิญญูชนสรรเสริญ จึงค่่อยเชื่อ ผมลองนั่งคิดนอนคิดดูแล้วยังหาโทษของการมองว่าพระไตรปิฏกแท้ 100% ไม่ได้ เพราะผมยังไม่เห็นว่าตรงไหนไม่มีประโยชน์ ตรงไหนเป็นโทษ ตรงไหนวิญญูชนไม่สรรเสริญ อาจมีข้อโต้แย้งว่า version นี้ทำให้คนงมงายในชาติภพ นรกสวรรค์ ก็ต้องถามต่อ อะไรคืองมงาย ในเมื่อผมได้ยกเหตุผลตามด้านบนมาโดยละเอียดแล้วว่ามันมีประเด็นที่น่าสนใจเหมือนกัน ทีนี้มาดู version ตัดเหลือ 40% เหลือแต่แก่น ตามท่านพุทธทาสว่าไว้ครับ - อันดับแรกเลย คนตัดเองก็เริ่มต้นด้วยการวิเคราะห์ว่าพระพุทธองค์ทรงเอออวย เพื่อประดโยชน์ให้ชาวโลกพ้นทุกข์ ยังไงๆสำหรับผม เอออวยก็คือโกหก ตามความเห็นบนของผม ซึ่งหากจะแย้งตรงนี้ก็แย้งมาได้เลยครับ - อันดับสองคือ พอตัดเหลือสวรรค์ในอกนรกในใจ ศีลธรรมก็เป็นอย่างที่เราเห็นในปัจจุบัน เพราะว่ากันจริงๆ ทุกข์ทางใจมองเห็นได้ยาก เกิดขี้นกับเฉพาะคน ใครที่ไม่มีความละอาย ก็ไม่รู้สึกผิด เมื่อไม่รู้สึกผิดก็๋ไม่ทุกข์เพราะทำผิด ไม่งั้นนักการเมืองคงไม่โกงกิน กินแล้วกินอีก กินแล้วกินเล่ากันไม่จบไม่สิ้นอย่างนี้ เห็นด้วยไหมครับ - อันดับสาม เป็นเรื่องอีโก้ครับ เท่าที่ผมเห็น(อาจผิดก็ได้) คนที่เริ่มต้นด้วย  version นี้มักคิดว่า version เต็มเป็นเรื่องงมงาย บางคนก็ดูถูก บางคนก็เลยไปถึงขั้นเหยียดหยามพระสุปฏิปันโนที่ออกมารับรองว่า version ปาฏิหาริย์เป็นจริง ว่างมงายบ้าง โง่บ้าง หากไม่เชื่อลองเปิดดูกระทู้บาลีที่คุณจำฉันได้ไหมเคยเข้าไปสิครับ ต้นเหตุน่ะมาจากสายนี้โดยตรงแบบเนื้อๆเลย ชักยาวครับ ลองอ่านแล้วคิดตามโดยตัดคำว่าเป็นไปไม่ได้ออกไปก่อนสิครับ ผมเองก็จะบอกว่าส่วนตัวก็ไม่เคยมีประสบการณ์ปาฏิหาริย์ใดๆทั้งสิ้น และก็ยังไม่ได้เชื่อเต็มร้อยเหมือนกัน แต่เมื่อพิจารณาตามหลักเหตุผลแล้ว ผมว่ามันไม่เสียหายที่จะลองศึกษา version เต็มดูครับ เวลาแทงป๊อกเด้ง คุณจำฉันได้ไหมว่า แทงสองขา กับแทงขาเดียว แบบไหนมีโอกาสป๊อกมากกว่ากันล่ะครับ ในแง่โอกาสถูกกิน ก็ในเมื่อเรายังหาโทษอื่นนอกเหนือจากโดนคนโง่หาว่าโง่ไม่ได้ แล้วจะกลัวไปทำไมล่ะครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 55 20:03:06

ความคิดเห็นที่ 79 เอา ง่ายๆ ก่อน ครับ โกหก คือ อะไร ครับ หวังว่า คง ตอบ นะครับ จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 55 20:09:23

ความคิดเห็นที่ 80 ขออภัยอ่านตกไปข้อนึง " เรื่องที่เราบอกว่า อะไรก็ตามที่ขัดต่อธรรมชาติแล้ว จะเป็นธรรมะได้อย่างไรนั้น ? ก็อย่างเช่น  มนุษย์คงบิน เหาะเหินเดินอากาศไม่ได้  ( กรณีพระพุทธเจ้าเสด็จไปสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ )  หรือท้องฟ้า  คงไม่มีแก้วแหวนเงินทอง สิ่งปลูกสร้างสวยงาม ( สวรรค์ ) ฯลฯ  ได้  เป็นต้น  สิ่งเหล่านี้ รับรู้กันอยู่แล้วว่า เป็นไปไม่ได้จริงๆ และขัดต่อธรรมชาติ " ถ้าย้อนไป 100 ปีก่อน เราคงบอกว่า เหล็กบินบนฟ้า เป็นไปไม่ได้ ถ้าย้อนไปแปดสิบปีก่อน เราคงบอกว่า การเดินทางไปดวงจันทร์ เป็นไปไม่ได้ ถ้าย้อนไป เจ็ดสิบปีก่อนเราคงบอกว่า สสารกับพลังงานเป็นคนละเรื่องกัน ย้อนมาแค่ 30ปีก่อน เราคงบอกว่ามนุษย์ติดต่อกันโดยใช้จดหมายกับโทรเลขเร็วที่สุดแล้ว ย้อนมาแค่ 20 ปีก่อน ภาพยนตร์ยังต้องใช้ สร้างหุ่นไดโนเสาร์ ถ่ายทำ ย้อนมาแค่ 10 ปีก่อน เพื่อนร่วมชั้นที่ห่างกันไปนานแล้วยากที่จะได้มานั่งสังสรรค์กันเป็นหมู่คณะ แต่ตอนนี้เรามี facebook ทำให้ อะไรคือเป็นไปไม่ได้ครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 55 20:18:13

ความคิดเห็นที่ 81 คุณ a235 ครับ ผมตอบไปแล้วนะครับ "จะมีข้ออ้างเพื่อมวลชน เพื่อประเทศ เพื่อศาสนาอะไรก็แล้วแต่ ยังไงๆโกหกคือโกหกครับ หากพูดว่าจริงแต่ในความจริงแล้วไม่ได้เป็นดังที่อ้าง คือโกหกครับ จะ เอออวย ก็๋คือ โกหก สวมรอย ก็คือ โกหก" จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 55 20:20:08

ความคิดเห็นที่ 82 ผมยกคำถามคุณ a235 มา เกรงว่าผมตอบไม่เคลียร์เท่าไหร่เรื่องไหนบุญไหนบาป ลองเปิดกระทู้ถามน่าจะดีกว่าครับ ผมจะตอบส่วนที่ผมตอบได้ อกุศล ใช้ ได้ กับใคร ครับ โปรด พิจารณา ได้ทั้งหมดครับ ตั้งแต่พระพุทธเจ้าลงมาถึงแมงหวี่  หากกรรมนั้นครบองค์ประกอบที่เป็นอกุศลก็เป็นอกุศลครับ ควรรุ้ด้วยว่า ใน พุทธ ใคร เป็น ใคร อะไร คือ กรรม เอาเท่าที่ผมทราบ กรรมคือการกระทำครับ การกระทำใดๆถือเป็นกรรมหมด กรรมน้ันจะเป็นกุศลหรืออกุศลหรือกรรมกลางๆ ขึ้นอยู่ที่ว่าครบองค์ประกอบหรือไม่ครับ ใคร ทำกรรมได้ ใคร ทำกรรม ไม่ได้ ไม่มีใครทำกรรมไม่ได้ครับ โลกนี้ไม่มีใครหนีเรื่องกรรมพ้น ยกเว้นพระอรหันต์ที่นิพพานไปแล้วครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 55 20:33:30

ความคิดเห็นที่ 83 อนุโมทนากับคุณ cantona_z ครับ จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 55 23:44:35

ความคิดเห็นที่ 84 ความคิดเห็นที่ 70, ความคิดเห็นที่ 72 "แล้ว คุณ รู้ได้ไง ว่า พุทธองค์ ไม่โกหก" และ "โกหก ของ พุทธองค์ ผู้ทรงประเสริฐ กับ โกหก ของ ปถุชน (ที่อาจไม่มีปัญญา) จนถึง อนาคามี(ที่มีปัญญาพอประมาณ) เหมือนกัน หรือเปล่า ครับ" จากคุณ : a235 ^^^ คุณ a235 ฟุ้งจริงด้วยครับ ถ้าคุณ a235 อยากได้คำตอบในเรื่องเหล่านี้ คุณสามารถหาคำตอบได้ด้วยการศึกษาเรื่องศีลและเรื่องกรรม จากพระธรรมวินัยของพระพุุทธเจ้าที่บันทึกำไว้ในพระไตรปิฏก ศึกษาและปฏิบัติด้วยตัวเอง แล้วคุณจะได้รับคำตอบ ตำราหลักคือพระไตรปิฏกและอรรถกถานั้นมีอยู่ อ้างอิงจากตำราหลักเถิดครับ ส่วนตำรารองรุ่นหลังร่วม 2,500 กว่าปีของท่านพุทธทาสเอาไว้อ่านประกอบก็พอ มุมมอง ความเห็น และข้อสันนิฐานของท่านพุทธทาสแต่เพียงผู้เดียว ย่อมไม่เพียงพอ และไม่อาจคัดค้านต่อพระไตรปิฏกได้หรอกครับ จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 00:00:56

ความคิดเห็นที่ 85 ก็ แค่ ผม ถามว่า โกหก คือ อะไร ยัง ตอบ ไม่ได้ เลย ครับ ยัง ไม่ต้อง กำหนด ที่อื่นเลย ครับ ---------------------------- กระทู้ เท่าที่ผมอ่าน มี 2 ประเด็น คือ 1 พุทธองค์ไม่โกหก หรือ โกหกหรือไม่ 2 มีคนเก่งมาดัดแปลง หรือ สอดแทรก พระไตรปิฏกหรือไม่ ผม ก้ แค่ ยกเรื่องที่ 1 มาคุยกัย โดยบอกว่า พุทธวิสัย ใครรุ้ ท่าน ก็บอกว่า ทำไม จะรู้ไม่ได้ ก็ ประเมืนเอาไง จาก พระไตรปิฏก หรือ ข้อความที่ปรากฏ ในพระไตรปิฏก  ซึ่งผม ก็เห็น ต่่าง ว่า คงไม่ได้หรอกมั้งครับ เพราะ "ปัญญา ปถุชน จะไปรู้อะไร จริง ได้อย่างไร" ขนาดพระอรหันต์อย่างพระสารีบุตร ซึ่งปัญญาสมบุรณ์แล้ว เป็นเลิสกว่าสงฆ์ทั้งปวงยังทำไม่ได้เลย แต่ ท่าน ก้ยัง ยีนยันว่า ทำได้ ก็ในเมื่อทำได้ ผม ก็ ต้อง ของ คำจำกัดความของคำว่า "โกหก" นะครับ เพื่อ จะได้กำหนดได้ตรงกันว่า อย่างนีๆ คือ โกหก ประเด็นผม ตอนนี้ คือ "โกหก" คือ อะไร หรือ ด้วยเหตุเพียงเท่าใด จึงเรียกว่า "โกหก" ----------------------------------------------------- แต่ ช่างมันเถอด ครับ ผม เห็นแล้วว่า ผม มองข้ามอะไร ไป อย่างไร ก็ขออภัย มา ณ ที่นี้ ด้วย ครับ จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 07:36:39

ความคิดเห็นที่ 86 คุณ a235 ครับ ผมตอบไปแล้วนะครับ "จะมีข้ออ้างเพื่อมวลชน เพื่อประเทศ เพื่อศาสนาอะไรก็แล้วแต่ ยังไงๆโกหกคือโกหกครับ หากพูดว่าจริงแต่ในความจริงแล้วไม่ได้เป็นดังที่อ้าง คือโกหกครับ จะ เอออวย ก็๋คือ โกหก สวมรอย ก็คือ โกหก" -------------------------------- หากพูดว่าจริงแต่ในความจริงแล้วไม่ได้เป็นดังที่อ้าง คือโกหกครับ หากพูดว่าจริงแต่ในความจริงแล้วไม่ได้เป็นดังที่อ้าง คือโกหกครับ หากพูดว่าจริงแต่ในความจริงแล้วไม่ได้เป็นดังที่อ้าง คือโกหกครับ หากพูดว่าจริงแต่ในความจริงแล้วไม่ได้เป็นดังที่อ้าง คือโกหกครับ หากพูดว่าจริงแต่ในความจริงแล้วไม่ได้เป็นดังที่อ้าง คือโกหกครับ หากพูดว่าจริงแต่ในความจริงแล้วไม่ได้เป็นดังที่อ้าง คือโกหกครับ ------------------------------- ชัดนะครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 10:44:31

ความคิดเห็นที่ 87 (๔)  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    อีกอย่างหนึ่ง     เมื่อปุถุชนกล่าว ชมตถาคต   พึงกล่าวชมอย่างนี้ว่า                   ๔.  พระสมณโคดม  ละการพูดเท็จ  เว้นขาดจากการพูดเท็จ พูดคำจริง    ดำรงคำสัตย์   มีถ้อยคำเป็นหลักฐาน   ควรเชื่อ    ไม่พูดลวง โลก.                   ๕.   พระสมณโคดม  ละคำส่อเสียด  เว้นขาดจากคำส่อเสียด ฟังจากข้างนี้แล้วไม่บอกข้างโน้น     เพื่อให้คนหมู่นี้แตกกัน    หรือฟังจาก ข้างโน้นแล้วไม่บอกข้างนี้    เพื่อให้คนหมู่โน้นแตกกัน   สมานคนที่แตกกัน แล้วบ้าง    ส่งเสริมคนที่พร้อมเพรียงกันแล้วบ้าง    ชอบคนที่พร้อมเพรียง กัน    ยินดีในคนที่พร้อมเพรียงกัน    เพลิดเพลินในคนที่พร้อมเพรียงกัน กล่าวแต่คำที่ทำให้คนพร้อมเพรียงกัน.                    ๖.   พระสมณโคดม     ละคำหยาบ    เว้นขาดจากคำหยาบ   กล่าวแต่คำที่ไม่มีโทษ     เพราะหู    ชวนให้รัก     จับใจ    เป็นคำของ ชาวเมือง  คนโดยมากรักใคร่   ชอบใจ.                   ๗.  พระสมณโคดม  ละคำเพ้อเจ้อ   เว้นขาดจากคำเพ้อเจ้อ พูดถูกกาล   พูดคำจริง  พูดอิงอรรถ  พูดอิงธรรม  พูดอิงวินัย   พูดคำมี หลักฐาน     มีที่อ้าง    มีที่กำหนด    ประกอบด้วยประโยชน์     โดยกาล อันควร. จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 10:48:53

ความคิดเห็นที่ 88 มุสาวาทา เวรมณี เว้นจากการกล่าวเท็จ เท็จหรือมุสาคือไม่เป็นความจริง กล่าวเท็จคือพูดไม่จริง หรือพูดปดเพื่อให้ผู้อื่นเข้าใจผิด ไม่รู้ ไม่เห็น พูดว่ารู้ ว่าเห็น ไม่ได้ทำ พูดว่าทำ หรือได้รู้ ได้เห็น ได้ทำ พูดปฏิเสธเสีย ไม่ใช่พูดด้วยปากเท่านั้น เขียนหนังสือเท็จปดเขา หรือแสดงอาการให้เขาเข้าใจผิด เช่น เขาถามว่าเห็นสิ่งนั้นสิ่งนี้ไหม ความจริงก็เห็นแต่สั่นศรีษะ เพื่อให้เข้าใจว่าไม่เห็น เรียกว่ากล่าวเท็จหรือมุสาวาทเหมือนกัน การแสดงความเท็จนั้น มักใช้กันเป็นส่วนมาก จึงเรียกว่ามุสาวาท แต่ก็หมายถึงทุกๆ วิธี ที่ทำให้คนอื่นเข้าใจผิดจากความจริง เช่น ที่เรียกว่า ปด ได้แก่ มุสาจังๆ เพื่อให้แตกกัน เพื่อหลอก เพื่อยอยก เพื่อประจบสอพลอ เป็นต้น ทนสบถสาบาน เพื่อให้เขาเชื่อในคำเท็จ ทำมารยา เช่น ไม่เป็นอะไรแกล้งทำเป็นไข้ ทำเลศนัย เช่น ทำกลอุบายหลอกหลวง หรือล่อให้เขาตายใจให้เชื่อผิดๆ หรือทำแย้มพรายให้เขาคิดต่อไปผิดๆ เสริมความ คือขยายให้มากกว่าความเป็นจริง เช่นคนที่หนึ่งพูดเพียงว่า ไปเยี่ยมเพื่อนป่วย คนที่สองพูดต่อไปว่าเพื่อนคนนั้นป่วยมาก คนที่สามพูดต่อไปอีกว่า เพื่อนคนนั้นป่วยมีอาการร่อแร่ อำความ คือพูดไม่หมด เว้นความบางตอนไว้เสียเพื่อปกปิด เช่นกลับบ้านผิดเวลาผู้ปกครองถามว่าไปไหนมา ก็ตอบว่าไปบ้านเพื่อน ไปบ้านเพื่อนจริงเหมือนกัน แต่ก็ได้พากันไปเที่ยวที่อื่นอีกด้วย เพราะศีลข้อนี้ประสงค์ให้รักษาประโยชน์ของกันและกันด้วยความจริง คือมุ่งหมายให้ไม่เบียดเบียนกันด้วยวาจา อาศัยความมุ่งหมายดังกล่าว เมื่อพูดทำลายประโยชน์ของกันและกัน เช่น พูดถึงด้วยเจตนาร้าย เป็นการทับถม ส่อเสียดนินทาว่าร้าย เพื่อกดให้เขาเลวลงบ้าง ยกตนขึ้นบ้าง ถึงจะเป็นความจริง ก็ถือว่าเป็นการผิด เพราะผิดความมุ่งหมายของศีลที่บัญญัติขึ้น มีกล่าวไว้ว่า พระพุทธเจ้าเองตรัสวาจาที่จริง และมีประโยชน์ ทั้งถูกเหมาะแก่การเวลา และนอกจากที่ทรงบัญญัติศีล ให้เว้นจากพูดมุสาแล้ว ยังตรัสให้เว้นการพูดส่อเสียด พูดคำหยาบ และพูดเพ้อเจ้อเหลวไหลไร้ประโยชน์ด้วย มุสาวาททุกวิธีที่กล่าวนี้ มีโทษน้อย ปานกลางหรือมาก ตามระดับแห่งเรื่องที่มุสาจะก่อให้เกิดขึ้นได้เพียงไรและเจตนา(ความจงใจ) แรงเท่าไร กิริยาที่ประกอบมุสาวาท ใช้พยายามเท่าไร เวรมณี คือความเว้นจากมุสาทุกอย่าง เป็นศีลข้อ ๔ นี้ ถ้าเว้นด้วยตั้งใจรับศีลไว้ก่อนเป็น สมาทานวิรัติ ถ้าเว้นด้วยตั้งใจขึ้นเดี๋ยวนั้นเอง ในขณะที่พบโอกาสจะพูดเท็จได้ เป็น สัมปัตตวิรัติ ถ้าเว้นได้จนเป็นปกตินิสัยจริงๆ ก็เป็นสมุจเฉทวิรัติ เมื่อรับศีลข้อนี้ไว้แล้ว ทำอย่างไรศีลจึงจะขาด ให้กำหนดมองดูลักษณะดังนี้ คือ จิตคิดจะพูดให้ผิดไปจากความจริงทั้งรู้อยู่ มีความพยายามจากจิตนั้น และคนอื่นรู้เข้าใจความ เช่นพูดกันด้วยภาษาไทยแก่คนที่รู้ภาษาไทย เขาฟังออกว่าพูดอย่างไร หรือใช้กิริยาสั่นศรีษะ เขาเห็นแล้วเข้าใจความประสงค์ว่าปฏิเสธ ใช้กิริยาพยักหน้าเขาก็เข้าใจว่ารับรอง ถ้าคนอื่นไม่รู้เข้าใจความหมาย เหมือนอย่างพูดปดด้วยภาษาไทย แก่คนไม่รู้ภาษาไทย เขาฟังไม่รู้ว่าอะไร ศีลก็ยังไม่ขาด ผู้ที่ตั้งใจรักษาศีลข้อนี้ ควรเว้นจากมุสาวาทโดยตรง ดังเช่นที่กล่าวแล้ว ควรเว้นจากมุสาวาทโดยทางอ้อมด้วย เช่น พูดส่อเสียด พูดเสียดแทง ประชดหรือด่า พูดสับปรับ เหลวไหล เมื่อทำสัญญากันไว้แล้วก็รักษาสัญญา ไม่บิดพลิ้วทำให้ผิดสัญญา เมื่อให้สัตย์แก่กันไว้แล้วก็รักษาสัตย์ ไม่กลับสัตย์หรือเสียสัตย์ เมื่อรับคำแล้วไม่คืนคำ รวมความว่าให้รักษาสัจวาจา คือ ให้พูดจริงและให้ทำจริงดังพูด การพูดจริงนั้นง่ายกว่าพูดเท็จ เพราะไม่ต้องคิดประดิษฐ์เปลี่ยนแปลงเรื่อง พูดตรงไปตามเรื่องเท่านั้น แต่การพูดเท็จต้องคิดประดิษฐ์เปลี่ยนแปลงยากที่จะโกหกได้สนิท มักมีพิรุธให้จับได้ไม่ช้าก็เร็ว แต่การทำจริงดังพูดอาจยากสำหรับคนที่ชอบพูดอะไรพล่อยๆ แต่ไม่ยากสำหรับคนที่ตริตรองแล้วจึงพูด ใครก็ตามจะรักษาสัจวาจาได้ต้องมีธรรมที่คู่กับศีลข้อนี้ในจิตใจ คือความมีสัตย์ ธรรมที่คู่กับศีลข้อ ๔ คือ ความมีสัตย์ ได้แก่มีความจริง ความตรง คนที่มีความจริง จะเป็นเด็กก็ตาม ผู้ใหญ่ก็ตาม ย่อมเป็นคนซื่อตรงต่อมิตรสหาย สวามิถักดิ์คือจงรักภักดีในเจ้าของตน มีความกตัญญูกตเวทีในท่านผู้มีพระคุณ มีความยุติธรรมหรือเที่ยงธรรม รู้จักผิดรู้จักถูกและว่าไปตามผิดตามถูกในบุคคลในเรื่องทั่วไป กล่าวโดยเฉพาะ ก็เป็นคนมีวาจาสัตย์ พูดป็นที่เชื่อถือได้ ศีลคือมุสาวาทา เวรมณี (เว้นจากการกล่าวเท็จ) และธรรมคือความมีสัตย์นี้ จำเป็นแก่สังคมมนุษย์ทุกสังคม เป็นต้นว่าในระหว่างเพื่อน ในระหว่างสามีภรรยาหรือครอบครัว ขึ้นไปจนถึงในระหว่างประเทศ เมื่อต่างมีศีลและธรรมคู่นี้ จึงอยู่ด้วยกันเป็นปกติเรียบร้อย เชื่อถือกันได้ ไว้ว่างใจกันได้ ผู้ปกครองประชาชนตั้งแต่อดีตกาลมาจนถึงปัจจุบันนี้ เมื่อรักษาศีลและธรรมคู่นี้อยู่เป็นที่เชื่อถือทั้งในประเทศและทั้งต่างประเทศ คือ ภายในประเทศ ก็ไม่หลอกหลวงประชาชน รักษาสัตย์ต่อประชาชน สำหรับที่เกี่ยวกับต่างประเทศ ก็รักษาสัญญาที่ทำไว้ต่อกัน เป็นต้น พระมหากษัตริย์ตั้งแต่โบราณกาลมา ปรากฏในเรื่องต่างๆ ว่าได้ทรงรัษาวาจาสัตย์อย่างกวดขัน บางพระองค็แม้จะรับสั่งพลั้งพระโอษฐ์ออกไปก็ไม่ทรงคืนคำ ด้วยทรงถือเป็นพระราชธรรมว่า เป็นกษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ ..มนุษยธรรม.. พระนิพนธ์ สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ---------------- เคลียร์นะครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 10:52:30

ความคิดเห็นที่ 89 ขอแนะนำให้คุณ cantona_z อ่านหนังสือ เล่มที่เราไปสืบค้นมาพิมพ์นะคะ ( ไม่แน่ใจว่า เคยอ่านหรือยัง ) http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12498959/Y12498959.html จริงๆแล้ว ที่คุณถามเรื่อง พระพุทธเจ้ารู้เรื่องในทางวิทยาศาสตร์ได้อย่างไร ? คุณเสถียรพงษ์ วรรณปก ได้แนะนำไว้ในหนังสือ พระไตรปิฏกวิเคราะห์ และท่านแนะนำตำรา เรื่อง วิมุตติมรรค ที่พูดเรื่องนี้ไว้โดยพิสดาร ทั้งนี้ ต้นฉบับภาษาบาลี หายไปแล้ว เหลือแต่ภาษาจีน และภาษาฝรั่ง ชื่อ The Path of Freedom อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเรื่อง พระพุทธเจ้ารู้เรื่องวิทยาศาสตร์อย่างไรนี้ มันอยู่นอกเหนือขอบเขตของการตั้งคำถามของเรา เราไม่ได้มีคำถามสงสัยเรื่องนี้  เราก็เลยไม่ได้คัดลอกมาพิมพ์ค่ะ แต่กล่าวโดยสรุป คือ คุณเสถียรพงษ์ วรรณปก เห็นว่า หากเรานึกถึงปัญหาแห่งการตรัสสรู้ของพระองค์ ที่ใช้คำว่า " สัพพัญญู " และ " โลกวิทูร " แล้ว เรื่องนี้มันก็จะไม่น่าสงสัยอะไร เพราะเรื่องนามธรรม ที่ลึกซึ้งกว่านี้หลายเท่า ท่านก็ยังรู้ จากคุณ : จำฉันได้ไหม เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 13:22:31

ความคิดเห็นที่ 90 เพิ่งไปดาวน์โหลดมาเมื่อกี้นี้ เดี๋ยวมีเวลาจะอ่านทันทีครับ แล้วจะกลับมา discuss ต่อครับ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 14:06:31

ความคิดเห็นที่ 91 คห 87 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    อีกอย่างหนึ่ง     เมื่อปุถุชนกล่าว ชมตถาคต   พึงกล่าวชมอย่างนี้ว่า ------------------------------------------------------- คห 88 เท็จหรือมุสาคือไม่เป็นความจริง ไม่ใช่พูดด้วยปากเท่านั้น เขียนหนังสือเท็จปดเขา ----------------------------------------------------- ---------------------------------------------------- ที่เถียง ไม่ได้ บอกว่า พุทธองค์ กล่าวเท็จ นะครับ เดี๋ยว จะหาว่าผม บอกว่า พุทธองค์ กล่าวเท็จ ผมเชื่อว่า พุทธองค์ ไม่ได้กล่างเท็จ แม้สักครึ่งคำ ครับ แต่ ผม ก็ไม่เชื่อว่ สัตว์ เดรัจฉาน จะพูดภาษา คน ได้ ครับ แต่ ไม่ใช่ว่า คน จะไม่รู้ว่า สัตว์ ต้องการอะไร และ ในทางกลับกัน ผมว่า สัตว์ ก็ น่า จะรุ้ได้มั้ง ว่า คน ต้องการอะไร แม้ไม่ได้ พูด ภาษาเดียวกัน เช่น คนเลี้ยง หมา รู้ได้อย่างไรว่า หมาหิว เพราะ ผมว่า เกิดมา เขาคงไม่ได้ยินหมามาบอกว่า "ฉันหิวข้าวแ้ล้ว" ดังนั้น ใครก็ ตาม ที่ กล่าวว่า หมาหิวข้าว คนนั้น โกหก หรือเปล่า ครับ ที่แย้ง ไม่ได้ ต้องการบอกว่า โกหก หรือไม่ โกหก แต่ เป็น ว่า อ่าน เอา อะไร มากกว่า ครับ -------------------------------------------- สรุป ขออภัย อีก หน นะครับ จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 14:44:52

ความคิดเห็นที่ 92 อืม เรื่องสัตว์พูดได้ ผมก็ยังติดใจครับ เลยทำให้ผมยังไม่เชื่อฉบับนี้ เต็ม 100% แต่ก็มีส่วน น่าสนใจตามที่กล่าวมาด้านบนเกินกว่าที่จะบอกว่าไร้สาระเช่นกัน ผมเลยได้กล่าวมาตลอดตั้งแต่ต้นกระทู้แล้วว่า " เชื่อหรือไม่เป็นสิทธิ์ของคุณครับ แต่อย่างน้อยขอให้อ่านให้จบ และคิดตาม" "ผมจึงสรุปของตัวผมเองว่า พระไตรปิฏกฉบับสมบูรณ์นี้ อย่างน้อยที่สุดก็มีคุณค่าควรพิจารณาในมุมที่ว่าปาฏิหารย์อาจเป็นจริงก็ได้ ถึงไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร แต่การฟันฉับว่าปาฏิหารย์ในพระไตรปิฏกเป็นเรื่องไร้สาระนั้น เป็นการไม่ฉลาดอย่างยิ่ง" จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 16:42:03

ความคิดเห็นที่ 93 จริงๆแล้วอ่ะ ก็ต้องยอมรับแหละว่า ในนิตยสาร อะเดย์ นั้น ผู้เชี่ยวชาญ ทั้งท่าน ว.วชิรเมธี ทั้งพระไพศาล ทั้งคุณเสถียรพงษ์ เขา " ไม่ได้ปฏิเสธ " เสียทีเดียว ในทางตรงข้าม ท่านกลับชี้ให้เห็นว่า เราควรคิดว่า ก็ทำความดีไป ถ้าเราคิดว่า ชาติหน้ามันมีจริง คือถ้าเราเชื่อ แล้วเราทำดี แล้วชาติหน้ามันมีจริงๆ ก็เกิดประโยชน์กับตัวเราเอง เป็นการไม่เสียเปล่า แต่ถ้าเราไม่เชื่อแล้วทำชั่ว แล้วมันมีจริงขึ้นมา เราก็จะเสียประโยชน์ อะไรแบบนี้น่ะค่ะ แต่พระไพศาล บอกว่า ท่านคิดว่า " จะเชื่ออะไร ก็ไม่สำคัญกับ เชื่ออย่างไร " หมายถึง จะเชื่อว่าจริงหรือไม่จริงก็แล้วแต่ ถ้าสิ่งที่เราเลือกที่จะเชื่อ มันทำให้เราปฏิบัติดี ก็ไม่มีปัญหา จากคุณ : จำฉันได้ไหม เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 22:05:51