ร่างกายที่อ่อนแอ มีผลต่อการทำสมาธิ
|
 |
เมื่อวานได้ไปนั่งฟังพระอาจารย์ท่านนึงคะ
สายธิเบต คือท่านเทศน์เป็นภาษาอังกฤษ ฟังไม่รู้เรื่องเลย
จริงๆคือเค้าก็มีล่ามให้ แต่ต้องไปนั่งฟังข้างหลังตรงมุมห้อง
แต่ว่าฉันไม่อยากนั่งหลังห้อง ก็เลยโชว์พาว ไปนั่งซะข้างหน้าเลย
ที่พระอาจารย์เทศน์มาทั้งหมด ฟังไม่รู้เรื่อง ^ ^!
แต่เกร็ดแง่คิดสำคัญจริงๆที่ฉันได้มา กลับได้มาจากเพื่อนที่นั่งร่วมปฏิบัติธรรมคะ
พอพระอาจารย์ท่านเทศน์เสร็จ
พี่ผู้ชายคนนึงที่นั่งอยู่ทางขวาของฉัน เค้าหันมาหาแล้วบอกว่า
นี่เราหนะ ร่ายกายอ่อนแอมากนะ ...กินข้าวครบสามมื้อรึเปล่า?
ฉันก็หันไปมองหน้าเค้า งงๆ แล้วก็ตอบอ้ำๆอึ้งๆไปว่า ครบ
แต่จริงๆก็คือ...ฉันก็กำลังพยามเลียนแบบครูบาอาจารย์อยู่
คือกินน้อย ปฏิบัติให้มาก แต่ก็ไม่ได้ตอบไปทั้งหมดหรอก
แค่ตอบไปว่า ครบ แบบงึมงำๆ
เหมือพี่เค้าจะเดาออก เค้าก็พยักหน้า แล้วก็บอกว่า
รู้ไหมว่าการที่ร่างกายเราอ่อนแอแบบนี้
ทำให้เมื่อกี้ที่นั่งสมาธิถึงได้ทำได้ไม่ดี
...ต้องไปทำร่างกายให้แข็งแรงกว่านี้นะ
.
.
.
ฉันนิ่งอึ้งไป...นั่งมองหน้าพี่เค้า พูดอะไรไม่ออกไปพักนึง
แล้วเราก็พูดคุยกันอีกนิดหน่อยคะเรื่องอื่น
เลยอยากนำเรื่องนี้มาโพสเล่าที่นี่ด้วยคะ
ไม่ได้หมายถึงจะให้ทุกคนหันไปกินอาหารกันเต็มที่อะไรแบบนั้นนะคะ ^ ^!
แต่คือ...ข้อนึงคือ...
ร่างกายคนเราแต่ละคนแตกต่างกัน....ในแต่ละช่วงเวลา
เผื่อท่านใดปฏิบัติไปแล้วรู้สึกว่าติดขัดไปต่อไม่ได้จริงๆ
ก็อย่าลืมนำประเด็นนี้ไปพิจารณานะคะ
เอามาฝากไว้คะ (-/\-)
หากพี่ท่านนั้นจะได้เข้ามาอ่านกระทู้ด้วย
ขอบพระคุณมากเลยนะคะสำหรับคำแนะนำนี้
มีประโยชน์มากๆเลยคะ
.
| จากคุณ |
:
อาณาจักรสีเขียว  
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 ส.ค. 55 19:32:13
|
|
|
| 
