ความคิดเห็นที่ 1 "คอยมองตัวเองตลอดวัน ว่าอารมณ์ไหนกำลังเกิด บอกตัวเองจะไม่แทรกแซง แต่เมื่ออารมณ์เกิด เราก็รีบปรับให้มัน" ^ ^ ^ ที่เล่ามาก็เข้าไปแทรกแซงเรียบร้อยแล้ว เห็นไหมครับ ทางแก้ไข ขอแนะนำให้เปลี่ยนมารู้กาย เพราะท่าทางคุณยังอดไม่ได้ที่จะไปแทรกแซงนามธรรมอยู่เรื่อย แต่ถ้าเปลี่ยนมาฝึกมีสติอยู่กับ "กาย" แล้ว "กาย" จะเป็นบาทฐาน ให้สามารถมีใจตั้งมั่นอยู่เป็นผู้ดูผู้เห็นอยู่เฉยๆ สามารถดำรงความเป็นกลางได้ง่าย และต่อเนื่อง ได้มากกว่าการไปเริ่มต้นฝึกด้วยนามธรรม เพียงแต่ต้องทำความเข้าใจอีกนิด ว่าการรู้กายแบบ "แค่รู้สึก" ตามจริงนั้น ไม่ใช่การไปเรียกชื่อ ว่ากำลังทำอย่างโน้นอย่างนี้ กับกาย ขยายความให้เข้าใจง่ายขึ้นอีกหน่อย เช่นคุณบอกว่า "กายกำลังนั่ง" ก็ลองถามมันดูซิ ว่ามันกำลัง"นั่ง"งั้นหรือ? คุณก็จะพบว่า กายมันก็เงียบๆอยู่ ไม่ได้ตอบอะไรคุณกลับมาเลย แต่ถึงแม้กายมันจะเงียบอยู่ แต่คุณก็รู้สึกได้อยู่แล้วใช่ไหม ว่านี่กายกำลังอยู่ในอาการที่ชาวโลกสมมุติเรียกกันว่า "นั่ง" โดยมีคุณนั่นแหละเป็นผู้เข้าไปแขวนป้ายให้มันว่า "นี่กายนั่งอยู่" ให้รู้สึกถึงกายตามความเป็นจริงไปเรื่อยๆอย่างนี้ครับ ดำเนินชีวิตไปตามปกติประจำวัน แต่ก็รู้สึกถึงอาการขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวน้อยใหญ่ของกายไปด้วย รู้สึกไปได้ทั้งวันยิ่งดี อย่าปล่อยให้กายหายหนไปจากการรับรู้ หรือถ้าหายเมื่อไหร่ ก็ให้กลับมารู้สึกอยู่กับกายต่อ ถ้าสงสัยว่าทำถูกทำผิดไหม ก็ถามกายลงไปอีก มันก็จะเงียบๆ ไม่เคยตอบคำถามใดๆของคุณทั้งสิ้น อยู่เหมือนเดิม แล้วก็กลับมาอยู่กับกายตามความเป็นจริง ซึ่งมันมีปกติเงียบๆอยู่นั่นแหละครับ ทำอยู่อย่างนี้แหละ เรียกว่านี่กำลังฝึกเจริญสติ เพื่อความมีใจตั้งมั่น เป็นผู้รู้ผู้เห็นที่เป็นกลางอยู่ โดยการใช้กายเป็นฐานระลึกฝึกฝนแล้ว จากคุณ : รู้สึกตัว เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 55 10:42:34

ความคิดเห็นที่ 2 การนั่งสมาธิไม่ได้จะเห็นผีเสมอไปค่ะ อาจจะเห็นไปได้ทุกสิ่งอย่าง เท่าที่จิตเราจะจินตนาการไปได้ หรืออาจจะไม่เห็นอะไรเลย  เห็นแต่ความฟุ้งซ่านรำคาญใจ หรือความง่วงเหงาหาวนอน ความขี้เกียจ ความเบื่อหน่าย ความซึมกระทือ เบลอ งง ของตัวเองก้ได้ เหมือนกับที่บางคนชอบฟังเรื่องผีตอนดึกๆ แล้วก้ไปนอนคลุมโปงด้วยความกลัวผี แล้วก้หลับฝันถึงผี แต่ก้ยังชอบที่จะดูหนังผี ฟังเรื่องผีตอนดึกๆ ^^ จุดมุ่งหมายของการนั่งสมาธิ ก้คงจะเพื่อฝึกทำจิตให้สงบ สงบจากการรับรู้ อย่างน้อยก็ทางตา เพื่อที่จะได้อยู่กับอารมณ์เดียวๆได้ สงบเพื่อที่จะได้พิจารณาสิ่งต่างๆ ตามที่มันเป็นจริงๆ เหมือนกับที่เราจะอ่านหนังสือเพื่อที่จะรับรู้เรื่องราวอะไรซักอย่าง อย่างน้อยเราก้ต้องมีสมาธิที่จะจดจ่อกับเรื่องราวที่เราต้องการจะอ่าน ไม่อย่างนั้นเราก้คงจะจับความไม่ได้ว่า ในหนังสือพูดถึงเรื่องอะไร ส่วนเรื่องเห็นอารมณ์ ก้เป็นเรื่องปกติค่ะ เพราะส่วนมากเราจะจับได้แค่อารมณ์แรงๆ แต่พอเรานั่งสมาธิ จิตสงบพอสมควร ก้จะเริ่มจับอารมณ์ที่ละเอียดขึ้นได้ ถ้าเป็นไปได้ลองพิจารณาหาสาเหตุที่ทำให้เกิดอารมณ์นั้นๆขึ้น แก้ไขที่ต้นเหตุ จะทำให้เราทิ้งอารมณ์ขยะออกไปได้ ไม่ให้หมักหมม สะสมจนเกิดเป็นความเครียดโดยไม่รู้ตัวได้ค่ะ จากคุณ : ปอตี้ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 55 11:07:15

ความคิดเห็นที่ 3 ถาม เราทำอะไรพลาดไปบ้าง ทำไมเป็นแบบนี้  --- จขกท ........... ตอบ เพราะ คุณไม่มีสมาธิ จึงถลำไปรู้ไปเห็น เมื่อเกิดอารมณ์ ก็รีบพยายามปรับให้เป็นปกติ (นี่เรียกว่า ไหลไปเป็นสังขาร) จึงมีงานยุ่งวุ่นวายอยู่ตลอดเวลา จนตัวเองรำคาญ คิดมาก ปรุงมาก ยุ่งมาก วุ่นมาก และหงุดหงิด เมื่อไม่ได้ดั่งใจ กายก็ไม่ระงับ จิตก็ไม่ระงับ อย่างนี้ ................. ในเรื่องเห็นผี จะไปนั่งให้เห็นผี ทำไม ?  --- จขกท ตอบ คุณจขกท ก็อย่านั่งอย่างเขา คือนั่งเพื่อเห็นผี นั่งให้ผีหลอก แต่นั่ง (ยืน เดิน นอน)  ให้มีสติ มีสมาธิ เมื่อได้/เมื่อมี สมาธิแล้ว เห็นสังขาร (เป็นสติปัฏฐาน) จะเกิดปัญญา ................... จากคุณ : saengdaed เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 55 11:44:16

ความคิดเห็นที่ 4 อย่าไปเอาสื่อที่ไม่เป็นสาระ มาเป็นอารมณ์เลย ต้องเท่าทันสื่อกันหน่อยนะคะ สิ่งที่สื่อนำเสนอ ไม่ได้เป็นความจริงเสมอไป สื่อเขาทำอะไรเขาหวังผลกำไรมาเป็นอันดับแรกนะคะ ความจริงอาจมีเพียงเล็กน้อย ที่เหลือเป็นกระบวนการปรุงแต่งเพื่อสร้างกระแสความนิยมค่ะ จากคุณ : chaosy เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 55 10:23:27

ความคิดเห็นที่ 5 ป้า "โช" กำลังว่ารายการโปรดของผมอยู่นะคร๊าบ...เคืองนะนี่ จากคุณ : รวดเดียว เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 21:38:22