ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อ "ปัญญา ศีล สมาธิ"  ได้แก่ สัมมาทิฏฐิในองค์มรรค ของพระโสดาบัน คือ ปัญญา (พอประมาณ) ศีล  คือ มรรคข้อ ฯลฯ สมาธิ คือ สัมมาสมาธิ (พอประมาณ) เมื่อ "ศีล สมาธิ ปัญญา" ได้แก่ ศีล คือ สัมมัตตะ ๘ (ศีลสมบูรณ์) สมาธิ คือ เจโตสมาธิที่ไม่มีนิมิต สิ้นอาสวะแล้ว ตาม จูฬสุญญตสูตร (สมาธิสมบูรณ์) ปัญญา คือ วิชชา ๓ (ปัญญาสมบูรณ์) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 10:00:57

ความคิดเห็นที่ 2 มุมมองแบบนี้  เป็น มิจฉาทิฏฐิ (ว่าด้วย "ปัญญา ศีล สมาธิ VS ศีล สมาธิ ปัญญา) ตรงไหน? หรือไม่ มุมมองแบบนี้  เป็น มิจฉาทิฏฐิ (ว่าด้วย "ปัญญา ศีล สมาธิ VS ศีล สมาธิ ปัญญา) ตรง VS ? หรือไม่ ผมมอง  ศีล สมาธิ ปัญญา  เหมือนลูกเทนนิส  เป็นอันหนึ่งเดียวกันไม่แบ่งแยก จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 13:45:21

ความคิดเห็นที่ 3 ขออภัย ครับ แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 14:27:40 จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 14:27:18

ความคิดเห็นที่ 4 ความคิดเห็นที่ 2 เข้ามาตอบ -- ไม่ตรงประเด็น --- ? ใช่หรือไม่ คุณP2wichai ---- ตอบตรงประเด็น ไหมครับ? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 07:18:56

ความคิดเห็นที่ 5 ประเด็น (เสนอมุมมอง นอกตำรา นอกกระแสหลัก ดังนี้ )                 "ปัญญา ศีล สมาธิ VS ศีล สมาธิ ปัญญา วิธี พิจารณา ก่อน แสดง คคห เนื่องกับประเด็นกระทู้นี้ แค่ มี สติ ระลึกได้ว่า --- มีพระสูตรใดบ้าง ที่ --พระสูตรใดนั้น ทำให้ เรา พิจารณา สรุป เอง ด้วย ปัญญาใดนั้นว่า ที่ตรัสนั้น  เห็นว่า คือ --- "ปัญญา ศีล สมาธิ "  หรือ เห็นว่า คือ --- " ศีล สมาธิ ปัญญา" ตามประเด็น --- จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 07:23:59

ความคิดเห็นที่ 6 คุณหลังไมค์ เสนอว่า ^^^^^ เมื่อ "ศีล สมาธิ ปัญญา" ได้แก่ ศีล คือ สัมมัตตะ ๘ (ศีลสมบูรณ์) สมาธิ คือ เจโตสมาธิที่ไม่มีนิมิต สิ้นอาสวะแล้ว ตาม จูฬสุญญตสูตร (สมาธิสมบูรณ์) ปัญญา คือ วิชชา ๓ (ปัญญาสมบูรณ์) เห็นด้วยอย่างยิ่งกับมุมมองของครู แต่ไม่ทราบว่าที่เรียนเสนอจะตรงประเด็นหรือไม่ กรุณาวินิจฉัยด้วย ... ครูช่วยอธิบายเพิ่มด้วย อยากอ่านแง่มุมของครูมากๆ  (รวมถึงเรื่องที่คุณนายอิ่ม ยังติดใจอยู่ด้วย) ... _/\_ หมายเหตุ เรื่องที่คุณนายอิ่ม ยังติดใจอยู่  คือ เรื่อง ? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 07:26:08

ความคิดเห็นที่ 7 ท่านหลังไมค์ คงหมายถึงกระทู้นี้ครับ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12531381/Y12531381.html#51 เป็นเรื่องทิฏฐินายอิ่มที่แย้งท่านเซนฯ ไว้เกี่ยวกับญาน ๕ - ปฐมฌาน - อนาคามี (แต่นั่นไม่มีอะไรครับ  วางลงได้ ยุติได้ครับ) ********************************************* -ประเด็นวิมุตตายตนะสุตร ทั้ง ๔ เหตุการณ์ พระปัญจวัคคีย์ ฟังพระพุทธเจ้า / อุปติสสะ ฟัง พระอัสสชิ / โกลิตต ฟังอุปติสสะ / ชฎิล 1003 รูป เรียนเสนอว่าตรงกับ "การสดับธรรมเทสนาที่ผู้อื่นแสดงเพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่ตน" หมายเหตุ. วิมุติสูตร ในพระไตรปิฎก พระผู้มีพระภาค ฯ ทรงแสดงเหตุแห่งการหลุดพ้นไว้ ๕ คือ “ปญฺจ วิมุตฺตายตนานิ” (วิมุตตายตนะ ๕) ความว่า เหตุแห่งการหลุดพ้น ๕ ประการ ๑. การสดับธรรมเทสนาที่ผู้อื่นแสดงเพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่ตน ๒. การแสดงธรรมตามที่ตนได้สดับมาแล้วเพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่คนเหล่านั้น ๓. การสาธยายธรรมที่ตนได้สดับมาแล้ว ๔. การตรึกถึงธรรมตามที่ได้สดับมาแล้วด้วยใจ ๕. อารมณ์อันสมควรแก่กรรมฐาน ๔๐ มีกสิณ ๑๐ อสุภะ ๑๐ เป็นต้น จากคุณ : นายอิ่ม เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 08:21:10

ความคิดเห็นที่ 8 ปัญญา ศีล สมาธิ   ได้แก่ (๑) "สังขารที่ประเสริฐที่สุดในบรรดาสังขารทั้งหลาย คือ อริยมรรคมีองค์ ๘   = ปัญญา ศีล สมาธิ  (ของกลุ่มพระโสดาบัน พระสกิทาคามี พระอนาคามี) ศีล สมาธิ ปัญญา ได้แก่ (๒) สัมมัตตะ ๑๐ คือ ๘ + ๒ สัมมัตตะ ๘ ข้อ  (คือ อริยมรรคมีองค์ ๘ ที่ พระอรหันต์ท่าน ผ่านมาแล้วสมบูรณ์)  คือ ศีล สมาธิ ปัญญา สัมมัตตะ ข้อ ๙  -- สัมมาญาณะ  (สูงกว่า ปัญญา ที่เนื่องกับ สัมมัตตะ ๘) สัมมัตตะข้อ ๑๐ -- สัมมาวิมุตติ (เนื่องกับ สัมมาวิมุตติญาณทัสนะ ด้วย ดูเองว่า ตรัสไว้อย่างไร?) สูงกว่า ปัญญา ที่เนื่องกับ สัมมัตตะ ๘ และ สัมมัตตะข้อที่ ๙ สูงกว่า แปลว่า ประณีตกว่า เพราะ อตัมมยตา ได้แล้วอย่าง อกุปป ฯลฯ มุมมองแบบนี้  เป็น มิจฉาทิฏฐิ (ว่าด้วย "ปัญญา ศีล สมาธิ VS ศีล สมาธิ ปัญญา) ตรงไหน? หรือไม่ **************************************************** - ถูกต้องแล้วและไม่เป็นมิจฉาทิฏฐิครับ เพราะข้อ (๒) ได้พ้นไปจากสังขารแล้ว สิ้นแล้วด้วยอุปทานในสังขารใด ๆ ไม่อาศัยอะไร ๆ ประกอบขึ้นอีก ตามที่ตรัส (พระสูตรที่ ๔ ปาฏลิคามิยวรรคที่ ๘ อุท่าน ขุ ๒๕/๒๐๘/๑๖๑) ความหวั่นไหว ย่อมมีแก่บุคคล ผู้อันตัณหาและทิฏฐิ อาสัยแล้ว ความไม่หวั่นไหว  ย่อมไม่มีแก่บุคคล ผู้อันตัณหาและทิฏฐิ ไม่อาสัยแล้ว เมื่อความหวั่นไหวไม่มี  ปัสสัทธิย่อมมี เมื่อปัสสัทธิมี ความน้อมไป เช่น จิตน้อมไปสู่อารมณ์ หรือ จิตส่งออกนอก ย่อมไม่มี เมื่อความน้อมไป ไม่มี การมาและการไป ย่อมไม่มี เมื่อการมาการไปไม่มี การเคลื่อนและการเกิดขึ้น ย่อมไม่มี เมื่อการเคลื่อนและเกิดขึ้น ไม่มี อะไรๆ ก็ไม่มีในโลกนี้ ไม่มีในโลกอื่น  ไม่มีในระหว่าง แห่งโลกทั้งสอง นั่นแหละคือ ที่สุดแห่งทุกข์ละ จากคุณ : นายอิ่ม เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 08:44:15

ความคิดเห็นที่ 9 ปัญญา  ศีล  สมาธิ = สัมมามรรค  คือทางที่ถูกต้องที่เป็นเหตุปัจจัยที่จะทำให้ได้ดวงตาเห็นธรรม ละสักกายทิฎฐิและสังโยชน์ 3 ได้โสดาปัตติมรรค โสดาปัตติผล ตัด ภพ    ชาติของการเวียนว่ายตายเกิด เหลือเพียง  เจ็ดชาติเท่านั้น ศีล สมาธิ ปัญญา  = มิจฉามรรค  สำหรับปุถุชน  แต่สำหรับพระอริยบุคคลตั้งแต่โสดาบันขึ้นไป พระะพุทธเจ้าท่านให้นั่งสมาธิได้เพราะเป็นสมาธิที่มีปัญญาประกอบเรียกว่าสัมมาสมาธิและจะทำให้บรรลุธรรมที่สูงยิ่ง ๆขึ้นจนถึงอรหัตผลได้เร็วขึ้น  สำหรับปุถุชนคนหนาด้วยกิเลสนั้นพระพุทธเจ้าท่านไม่สอนให้นั่งสมาธิ เพราะถ้านั่งแล้วจะเป็นมิจฉาสมาธิ เจ้าชายสิทธัตถะนั่งสมาธิจนได้ฌาณ 7ฌาน 8 แต่เห็นว่าไม่สามารถดับทุกข์ได้จึงลาอาจารย์ทั้งสองออกมาวิปัสสนาจนตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าโคตมะ แล้วเหตุใดชาวพุทธทั้งโลกจึงไปนั่้งสมาธิตามเจ้าชายสิทธัตถะ ทำไมไม่ปฎิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้าโคตมะเล่า ซึ่งใช้เวลาเพียง 7 วัน 7 เดือน 7 ปีท่านก็จะเป็นโสดาบันบุคคลได้ ท่านใดสนใจที่จะบรรลุธรรมตัดภพชาติของการเวียนว่ายตายเกิดสนทนาธรรมกับอาจารย์ภาสทรได้ที่  053-005319 จากคุณ : นิพพุตา (นิพพุตา) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 10:45:12

ความคิดเห็นที่ 10 ู^9 ปัญญา  ศีล  สมาธิ = สัมมามรรค                      ศีล สมาธิ ปัญญา  = มิจฉามรรค  คุณ นิพพุตา (นิพพุตา)  ช่วยขยายให้ละเอียดขึ้นอีกหน่อยครับ  ยังไม่กระจ่างแจ้ง จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 11:40:29

ความคิดเห็นที่ 11 คคห ๗  เสนอ ฯ อ้างกระทู้นั้น กระทู้นั้น  คคห ๕๑  ผมเสนอไว้ว่า ___  สรุป             เพ่งพินิจ  อุทเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- มหา ที ๑๐/๓๔๙/๒๒๙ ---- แล้ว ใคร เห็นว่า "พระอนาคามี ผู้ ศีลสมบูรณ์ สมาธิสมบูรณ์ ปัญญาพอประมาณ" "ในสมัยพุทธกาล" -------  อาศัย แค่  "ปฐมฌาน" เป็นบาทฐาน " ได้ (ด้วย สติ ขั้น ปฐมฌาน) -- ช่วย ชี้ว่า "สัมมาสมาธิ ---- มหา ที ๑๐/๓๔๙/๒๒๙ ----" ข้อความใด  ที่ ตรัสนั้น  เป็น เหตุให้ เกิด ทิฏฐิ เช่นนั้น ? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) [Bloggang] เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 22:16:31 [แก้ไข] คุณนายอิ่ม  อ่าน เพ่งพิจารณา  พระสูตร ที่ผมอ้าง แล้ว? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 11:45:53

ความคิดเห็นที่ 12 คคห ๙ (๑) เข้ามาเสนอ  __ อ้าง สมัยที่ พระบรมศาสดา ยังไม่ตรัสรู้ ปฏิจจฯ  หรือ อริยสัจ  คือ สมัย แรกออกบรรพชา  ตามพุทธประวัติตรัสเล่าเอง ฯ สมัยที่ไปศึกษา  "กับท่านสองดาบส"  ตามข้อความ ___ เจ้าชายสิทธัตถะนั่งสมาธิจนได้ฌาณ 7ฌาน 8__ แล้ว ทรงเบื่อหน่าย  หลีกออกจาก ลัทธินั้น __ ดูพุทธประวัติจากพระโอษฐ์  ที่ท่านพุทธทาส แปลพระบาลีพุทธพจน์ล้วนๆ  ฯ (๒) ผม ในฐานะ เจ้าของกระทู้นี้ อ่านแล้ว พิจาณณาเห็นว่า อ้างอิง  "ผิดประเด็น" ครับ หรือ คุณ:นิพพุตา (นิพพุตา)  ยังยืนยันว่า ที่เสนอ  ไม่ผิดประเด็น ?   (๓) พิจารณาว่า ประเด็นกระทู้นี้ เนืื่องกับ "หลังจาก ตรัสรู้แล้ว"  ประกาศ พรหมจรรย์ ๔๕ พรรษา   ตาม ข้อความ ที่ผมเสนอไว้ การปฎิบัติธรรม ในครั้งพุทธกาล --- 45 พรรษานั้น ตามพุทธประวัติ + พระสูตร พระวินัย เมื่อ ลอง แบ่งออกเป็น ๓ ช่วง  ช่วงละ 15 พรรษา สรุป อ่านดีดี ไหมครับ  อย่า "มั่วเอง" บวก  อ้างอิง ผู้อื่น เช่น อ้าง ___ อาจารย์ภาสทร___ หมายเหตุ พิมพ์ชื่อ ผิด หรือเปล่า ____  คุณนิพพุตา (นิพพุตา) ที่สำคัญ   กรุณา โปรด มีมารยาท ด้วยการ  ไม่ โฆษษณา เบอร์โทรของผู้ใด  ในห้องศาสนา  โดย เฉพาะกระทู้ที่ผมตั้ง  "นะครับ"  "คุณนิพพุตา (นิพพุตา)" จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 12:00:22

ความคิดเห็นที่ 13 คำว่า _____ ศีล สมาธิ ปัญญา ____ ที่ กล่าวกันในสมัยนี้นั้น น่าจะเนื่องกับ พระสูตรนี้ (จากความจำ)  ที่ตรัสแก่ พระสารีบุตร ไว้ว่า ผู้มี ศีลสมบูรณ์ สมาธิพอประมาณ ปัญญาพอประมาณ คือ โสดาบัน ผู้มี ศีลสมบูรณ์ สมาธิสมบูรณ์  ปัญญาพอประมาณ คือ อนาคามี (พระอรหันต์  ที่ผ่าน อนาคามีแล้ว จึง เป็นผู้ ศีล สมาธิ ปัญญา สมบูรณ์  คือ อเสขะ  ไม่ต้องเจริญธรรมอะไรให้ยิ่งขึ้นไปอีก เพื่อความเป็น  พระอรหันต์ _ นิพพานธาตุ ๒  (ท่าน วิทิตาด้วย สัมมาวิมุตติญาณทัสนะ  สูงกว่า วิปัสสนา  ซึ่ง นิพพานธาตุ ๒  ตามที่ตรัส ___  และ ขัดไม่ได้กับ  ที่ตรัส ธรรม ใน จูฬสุญญตสูตร) จบความ เสนอ เพิ่ม __ ไม่แตกประเด็นกระทู้ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 12:06:26

ความคิดเห็นที่ 14 คุณหลังไมค์ เสนอว่า เมื่อมีศีลสมบูรณ์ (เป็นอธิศีล) แล้ว ย่อมมีความเป็นปรกติ ไม่เดือดร้อนใจ จึงมีพร้อมทั้งกาย วาจา ใจ ที่จะกระทำให้มากซึ่งอริยมรรคมีองค์ ๘ ในส่วนสมาธิและปัญญาให้บริบูรณ์ ตามที่ทรงตรัสให้เจริญอธิจิต และอธิปัญญา = ไตรสิกขา ทรงตรัสว่า เป็นเสขปฏิปทา หรือการประพฤติธรรมหมดจดด้วยดี. เป็นผู้รู้พร้อมในโลก มีปัญญา ถึงที่สุดแห่งการปฏิบัติ. วิโมกข์แห่งจิต ย่อมมีแก่บุคคลนั้นผู้หลุดพ้นแล้วเพราะสิ้นตัณหา เพราะความดับสนิทแห่งวิญญาณ เหมือนความดับสนิทแห่งไฟ ฉะนั้น. ภิกษุ ท. ! อธิจิตตสิกขา เป็นอย่างไรเล่า ? ภิกษุ ท. ! ภิกษุในกรณีนี้ สงัดจากกามทั้งหลาย .... เข้าถึงปฐมฌาน .... ฯลฯ .... ทุติยฌาน .... ฯลฯ .... ตติยฌาน .... ฯลฯ .... จตุตถฌาน .... แล้วแลอยู่. ภิกษุ ท. ! อธิปัญญาสิกขา เป็นอย่างไรเล่า ? ภิกษุ ท. ! ภิกษุในกรณีนี้ กระทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติ อันหาอาสวะมิได้ เพราะความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย ด้วยปัญญาอันยิ่งเอง ในทิฏฐธรรมนี้ เข้าถึงแล้วแลอยู่. - ติก. อํ. ๒๐/๓๐๓/๕๓๐. ________________________________________________________________________ อนุโมทนา  ในการ อ้างอิง พระพุทธภาษิต กำกับ  คคห หรือ มุมมอง (ที่ไม่เกินไปจากปัญญา ในสมัยนั้นๆ) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 13:19:09

ความคิดเห็นที่ 15 ติก. อํ. ๒๐/๓๐๓/๕๓๐. หายังไงครับ หาไม่เจอ ครับ ผมใช้ที่อยุ่บน อิืนเทอร์เน็ต นะครับ หรือ ต้องใช้ของอะไร ครับ จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 15:58:36

ความคิดเห็นที่ 16 ติก. อํ. ๒๐/๓๐๓/๕๓๐.  รอคุณหลังไมค์   ติก อํ ๒๐/๓๐๓/๕๒๙  ดู สำนวนแปลนี้ใน อริยสัจจากพระโอษฐ์ ภาคปลาย ชุดธรรมโฆษณ์ โดย พุทธทาสภิกขุ หน้า ๑๓๘๒ อธิสิกขาสาม ภิกษุทั้งหลาย สิกขา ๓ อย่างเหล่านี้มีอยู่ สามอย่าง อย่างไรเล่า? สามอย่างคือ  อธิศีลสิกขา อธิจิตสิกขา อธิปัญญาสิกขา ภิกษุทั้งหลาย อธิศีลสิกขา เป็นอย่างไรเล่า? (ความในวงเล็บ ผมเพิ่มเองเพื่อมุมมองฯ) ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุใน ธรรม วินัยนี้  (ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา มุขปาฐะ) กรณีนี้ (อธิศีลสิกขา) เป็นผู้มีศีล  (?  ที่ ไม่ขัดกับ ศีล มี อวิปปฏิสาร เป็นอานิสงส์) สำรวมในปาฏิโมกข์ ถึงพร้อมด้วยมรรยาทและโคจร มีปรกติ (ศีล?) เห็นภัยในโทศทั้งหลาย แม้ว่าเป็นโทษเล็กน้อย (อาบัติต่ำสุด ที่บัญญัติไว้) สมาทานศึกษาใน สิกขาบท (๑๕๐ ที่สอบทานทุกกึ่งเดือน) ภิกษุทั้งหลาย นี้ เรากล่าวว่า  อธิศีลสิกขา ภิกษุทั้งหลาย อธิจิตสิกขาเป็นอย่างไรเล่า? ภิกษุในกรณี (อธิจิตสิกขา)นี้ สงัดจากกาม (สังกัปปราคะ ตาม นิพเพธิกสูตร) สงัดจากอกุศลธรรมทั้งหลาย  (อามิสสัญญา อุปกิเลสคือ นิวรณ์ทั้ง ๕ ฯ --- เหตุ เกิด ผล) เข้าสู่ปฐมฌาน ... ทุติยฌาน จตุตถฌาน  แล้วแลอยู่ (คือ ไม่นิ่งเป็นหิน เพราะ มัวเพลินในสภาวะนั้นๆ  ดู สมาธิภาวนา ๔ ประเภท ตามพระบาลีโรหิตัสสวรรค)) ภิกษุทั้งหลาย นี้เรากล่าวว่า อธิจิตสิกขา ภิกษุทั้งหลาย อธิปัญญาสิกขา เป็นอย่างไรเล่า? ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในกรร๊นี้ ย่อมรู้ชัดตามที่เป็นจริงว่า นี้ทุกข์  นี้เหตุให้เกิดทุกข์ นี้ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์  นี้ทางให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์  ดังนี้ ภิกษุทั้งหลาย  นี้เรากล่าวว่า อธิปัญญาสิกขา ******************************************************* หมายเหตุ ๑ ถ้าหาไม่พบ ทางคอมฯทำไม ไม่หาเอง จาก หนังสือ ? บ้างเล่า? หมายเหตุ ๒ ภิกษุ ท. ! อธิปัญญาสิกขา เป็นอย่างไรเล่า ? ภิกษุ ท. ! ภิกษุในกรณีนี้ กระทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติ อันหาอาสวะมิได้ เพราะความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย ด้วยปัญญาอันยิ่งเอง ในทิฏฐธรรมนี้ เข้าถึงแล้วแลอยู่. พระสูตร ^^^ นี้ (ติก. อํ. ๒๐/๓๐๓/๕๓๐.) ต้องไม่ขัดกับ พระสูตรนี้ (ติก อํ ๒๐/๓๐๓/๕๒๙ ) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 21:44:16

ความคิดเห็นที่ 17 กระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12560091/Y12560091.html น่าจะเนื่องกับ ประเด็นกระทู้นี้ -- "ปัญญา ศีล สมาธิ VS ศีล สมาธิ ปัญญา จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 22:25:49