ความคิดเห็นที่ 1 (*3*)/ หนูก็ยังใหม่อยู่เหมือนกันฮับ เลยไม่ค่อยมีอะไรที่จะพอแนะนำได้ แค่อยากบอกว่า ถ้ายังมีความพยายามรักษาการปฏิบัติให้ได้แบบนี้อยู่เสมอๆ โดยไม่ละทิ้งความพยายาม ความตั้งใจ ไม่ว่าจะเจอสถานการณ์อะไรที่ผ่านเข้ามาในชีวิตจะสุข หรือทุกข์ก็ขออย่าได้ละทิ้งการปฏิบัติ ส่วนการจะเจอสภาวะอะไรในการปฏิบัติก็ปล่อยมันไปก่อน เมื่อมันมาค่อยว่ากัน พี่ๆ น้าๆ ป้าๆ ลุงๆ ยายๆ ปู่ๆ ทวดๆ ในนี้มีเยอะ ญาติเราในห้องภาวนามีเพียบ ถ้ามีอะไรก็มาปรึกษาคนแก่ๆทั้งหลายในห้องนี้ได้นะฮับ ขอให้ประสบความสำเร็จในการปฏิบัติดังที่คุณ dikmor ตั้งใจไว้ทุกประการนะฮับ (คห. 2 นี่ก็เริ่มแก่พอจะปรึกษาได้ละฮับ) จากคุณ : รวดเดียว เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 21:21:18

ความคิดเห็นที่ 2 อนุโมทนาครับ ให้เรียนรู้ดูธรรมดาของขันธ์ ๕ ให้มากไว้นะครับ เช่น เมื่อดูลมหายใจ ก็เห็นถึงความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ของลมหายใจ คือมันสักแต่ปรากฏขึ้นมาตามเหตุขณะหนึ่ง แล้วก็แปรปรวน คงอยู่อย่างเดิมไม่ได้ ไม่มีอัตตาใดครอบครอง แล้วดับไปเองเป็นที่สุด ฝึกให้มาก เห็นตามจริงเช่นนี้ให้มาก บ่อยๆ เนืองๆ เป็นนิจ แล้วจะเข้าใจว่า สิ่งอื่นๆไม่ว่าจะหยาบ หรือประณีตวิจิตรพิสดารแค่ไหน มันก็มีค่าเสมอกัน ไม่ได้ต่างจากลมหายใจแสนธรรมดานี้เลย คือเป็นไตรลักษณ์ เป็นสามัญลักษณะธรรมดาอย่างนี้เช่นเดียวกันหมด เพราะสักแต่ปรากฏขึ้นมาตามเหตุ จากนั้นก็แปรปรวน คงอยู่ในสภาพนั้นไม่ได้ ไม่มีอัตตาใดครอง แล้วก็ดับไปเองเป็นที่สุด จากคุณ : รู้สึกตัว เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 08:45:52

ความคิดเห็นที่ 3 เป็นการตัดสินใจที่ดีมากเลย แสดงให้เห็นว่า นิสัยที่ฝึกมามันชักจะได้ผล ขนาดเราไม่พร้อม แต่ยังตัดใจทำ เมื่อทำแล้วก็ได้เรียนรู้สภาวะ ได้รู้ธรรมที่สำคัญ ว่ามันไม่ได้ขึ้นอยู่กับร่างกาย  หรือเวทนาซักกะหน่อย มันอยู่กับความผ่อนคลาย ปล่อยใจตามสบาย ทำตามกำลังที่มีอยู่.. นั่นล่ะ ตัวชี้วัดความสำเร็จในการภาวนาเลยค่ะ โมทนาสาธุด้วย ที่ได้เห็นสิ่งนี้ด้วยตนเอง กำหนดรู้ไว้ แล้วละไป  รู้บ่อยๆ ถึงเวลาเขาจะทำได้เอง โดยเราไม่ต้องพยายาม.. ------------ ความสบาย ความผ่อนคลาย ความสุข เป็นเหตุใกล้ให้เกิดสมาธิไงคะ แม้ร่างกายไม่พร้อม แต่จิตเขาพร้อม พอเราทำสมาธิเลยได้สมาธิ เกิดสภาวะของสมาธิจิตนิ่งไม่ฟุ้งซ่าน ปล. 1  นั่งสมาธิ จิตสงบ ตัวพอง ก็ปีติไง จิตมีกำลัง จึงพองออกไงคะ ตัวที่พองมันอยู่ข้างใน ตัวข้างนอกก็เท่าเดิม เขาจะพองก็ให้พองไป เดี๋ยวก็ยุบเอง  มันจะพองอย่างนี้จนกว่าเราจะเข้าใจสภาวะ แล้วละได้  คือเข้าใจว่าจิตมีกำลัง มีปีติ ซึ่งก็เกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป เป็นธรรมชาติอย่างหนึ่งของสมาธิ ที่ส่งผลต่อขันธ์ของเรา เมื่อเข้าใจแจ้ง ก็ไม่ให้ค่าความหมาย คือละได้ ก็ผ่านไปสู่ด่านต่อไป เวลาที่นั่งสมาธิสงบแล้ว ให้กำหนดความรู้ตัว อยู่กับผู้รู้ คือมีสติรู้อาการตลอด พองก็รู้ว่าพอง แต่เรานิ่งอยู่รู้เฉยๆ แยกออกมาเป็นผู้ดูผู้รู้ รู้อาการพองนั้น ดูนิ่งๆ เมื่อใดที่ผู้รู้แยกออกมาจากอาการที่พองหรือยุบ  แยกออกมารู้เฉยๆ และมีกำลังตั้งมั่น ก็จะผ่านไปสู่ด่านต่อไปได้เอง ในทุกๆ ด่าน สิ่งที่ต้องทำคือ "รู้เฉยๆ"  นิ่ง มั่นคง ดูปรากฏการณ์ต่างๆ ไป ไม่คิด ไม่ปรุง ไม่กลัว ถ้านิ่งได้ ก็จะเข้าสู่ความสงบที่ลึกซึ้งขึ้นไปอีก และในทางกลับกันก็อาจมีปรากฏการณ์น่าตื่นเต้นเกิดขึ้นอีก  ก็ทำเหมือนกันคือ นิ่ง.. ดู.. สมาธิไม่ได้อยู่ที่อาการแปลกๆ สมาธิอยู่ที่นิ่ง รู้.. ชัด  อะไรมันจะเกิดก็ไม่หวั่นไหวไปกับมัน ในที่สุด ความนิ่งนั้นจะแผ่ขยายออกไป มีอำนาจดับความเคลื่อนไหวต่างๆ ให้หยุดนิ่งเช่นเดียวกับจิตของเรา  จนจิตรวมลงกลายเป็นสมาธิที่สมบูรณ์  ในหนึ่งขณะนั้น ปล. 2 หนูยังใหม่ อ่อนหัดน่ะดีแล้ว ถ้าแก่ และแข็งหัด  ก็ไม่น่าสนใจอะซี้... ทำไปเถอะหนู ทำแล้วมาส่งการบ้าน ไม่ช้านานจะมีคนมาตอบ โมทนาสาธุ และขอให้เจริญธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปจ้ะ จากคุณ : chaosy เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 12:43:30

ความคิดเห็นที่ 4 อนุโมทนาครับ นับว่า จขกท.มีสัจจและอธิษฐานบารมีที่ดีเชียวครับ คือตั้งใจจะภาวนาทุกวันแล้วก็ทำตามที่ตั้งใจไว้ นี่นับว่า จขกท. "ไม่ใช่มือใหม่" สำหรับเรื่องการปฏิบัติธรรมแล้วล่ะครับ จริงอยู่ชาตินี้ใหม่ แต่ชาติก่อนสะสมแต้มที่เรียกว่า บารมี ข้อนี้ไปเต็มๆ การภาวนาที่ "ไม่คาดหวังผล" หรือทำแบบอินโนเซ็นท์ นี่แหละครับเป็นสุดยอดเคล็ดวิชา หลวงพ่อพุธ ฐานิโยท่านว่า "สมถะเริ่มต้นที่ความไม่จงใจ" นั่นน่ะเป็นสิ่งสำคัญ วันนี้ภาวนาโดยไม่ตั้งความคาดหวังใดๆ เลยได้ผลเต็มที่ ลองดูนะครับวันไหนภาวนา "ไม่ขึ้น" ลองมองย้อนทวนเข้ามา จะเห็นความโลภอยากได้ผลงานดีๆนี่แหละเป็นกิเลสขวางความสงบครับ เข้ามาอนุโมทนา และให้กำลังใจนะครับ อ้อ ตัวพอง ตัวยุบก็ช่างมันเถอะครับ คราวหน้าถ้าพองอีก ลองไปดูนะครับว่าใครเป็นผู้รู้ว่าพองครับ จากคุณ : สติ เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 21:59:18

ความคิดเห็นที่ 5 อนุโมทนาครับ ผมขอลองอนุมานดังนี้ เมื่อยามปกติร่างกายแข็งแรง เมื่อเจิญสติภาวนาบ่อยๆสติก็จะแข็งแรงตามด้วย เมื่อร่างกายอ่อนแอลง มีทุกข์ทรมานจากกายสังขาร กิเลสนิวรณ์ตามเล่นงานทันที เมื่อการกำหนดสติอ่่อนแอลงแต่สมาธิภาวนาแ็ข็งแรงอยู่(จิตตั้งมั่น มีความสุข) จึงเกิดนิมิตตัวพองใหญ่ขึ้น ต่อมาเมื่อเอาสติไปจดจ่อกับลมหายใจ นิมิตก็หายไป ด่านต่อไป ต้องฝึกตั้งสติให้เร็วกว่านี้ครับ พยายามกำหนดอิริยาบทในปัจจุบันไว้ครับ จากคุณ : วัฎฎะ เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 12:00:15