PANTIP.COM : Y12568696 ปัญหาของบ้านเมืองมีมากมาย กลับงมงายโม้ไปถึงสวรรค์ !!? []

ความคิดเห็นที่ 19

# 1
เรียนคุณ ต่อmcu

กรณีธรรมกลายนี้ ความจริงแล้วผมเห็นใจและเข้าใจนะครับ มองว่าเราน่าจะอยู่ร่วม
สังคมได้อย่างสงบสุขภายใต้ศรัทธาที่แตกต่างกันบ้าง ซึ่งถือว่าเล็กน้อยมาก มีเหตุอ้างมากมายถึงความไม่พอใจต่อพฤติกรรมหรือกิจกรรมของกลุ่มนี้ ซึ่งก็มีการวิจารณ์และปรามกันบ้าง เงียบหายไปบ้าง ยังคงมีต่อเนื่องบ้าง

แต่กรณีอุตริมาบอกว่าไปเจอฝรั่งคนดังบนสวรรค์นี้ ดูแล้วออกจะไม่ไหว

เป็นเรื่องจริงหรือไม่ และได้ไปมาจริงหรือไม่?) เป็นประเด็น
หนึ่งสถานะที่เป็นสมควรกับการแสดงออกเช่นนี้หรือไม่ ? เป็นอีกประเด็นหนึ่ง

ลองมาว่ากันเล่นๆ ถึงประเด็นที่ว่ามา ขอแยกออกเป็น 3 หัวข้อดังนี้

1 สวรรค์มีจริงหรือไม่ ?
2 "ท่าน" ไปเห็นมาจริงหรือ ?
3 สถานะที่เป็นอยู่เหมาะควรกับการแสดงออกเช่นนั้นไหม ?

1). สวรรค์มีจริงหรือไม่? มีบางท่านยืนยันว่าจริง กระทั่งบอกว่าเป็นวิทยาสตร์ไปเลยก็มี
ก็เป็นเพียงความ "เชื่อว่าจริง" แต่ยังไม่อาจพิสูจน์ได้ว่าเป็น "ความจริง" ยิ่งระบุว่าเป็นวิทยาสตร์ด้วยแล้วก็สงสัยว่าอยู่ในสาขาอะไร และยืนยันได้อย่างไร

ศาสนาต่างๆ ต่างก็มีความเชื่อเรื่องสวรรค์ซึ่งเหมือนกันบ้างไม่เหมือนบ้าง สมมุติก่อนว่าสวรรค์มีอยุ่ แล้วสวรรค์ในศาสนาใดที่เป็นจริง ?

ด้วยศรัทธาที่มีกัน ผู้ที่นับถือศาสนาใดต่างก็ย่อมเชื่อว่าสวรรค์ของตนเป็นของแท้ อันนี้พิสูจน์ได้ยาก บางท่านแนะนำให้ไปปฏิบัติเพื่อให้เห็นจริง แม้จะทำได้ ก็ยังเป็นการรู้เห็นเฉพาะตนที่พิสูจน์ไม่ได้อยู่ดี

ปัญหาว่านรกสวรรค์มีจริงหรือไม่ ? จึงเห็นว่าควรจัดเข้าอยู่ในอจินไตยด้วย

[ อจินไตยตั้งไว้ให้รู้ว่า
อย่าไปหาคำตอบช่างยากเหลือ
แม้ผู้รู้มีจิตคิดจุนเจือ
โปรดได้เชื่อว่าบอกไปไม่เข้าใจ

สองอย่างแรกคือสภาวะยากหยั่งรู้
ลองตรองดูอย่างไรก็ไม่ได้
ทั้งความรู้ความรู้สึกคละกันไป
ยังไม่ใช่หนทางอย่างที่เป็น

ส่วนอีกสองประการยิ่งงานยาก
สุดลำบากเกินความรู้จะแลเห็น
เราดังอยู่ในกะลาทั้งมืดเย็น
จะไปเค้นความจริงได้...จากทางใด..............................

(อจินไตย 4..ได้แก่...พุทธวิสัย ฌานวิสัย กรรมวิสัย โลกวิสัย) ]ี

สมมุติต่อสวรรค์มีจริงตามว่าไว้ในศาสนาพุทธ แล้วสวรรค์ที่ว่าจริงนั้นเป็นอย่างไร ?

หากเอาความแบบไทยๆ ก็จะเชื่อตาม "เตภูมิกถา" ที่ถูกแต่งขึ้นในสมัยสุโขทัย แม้จะอิงคัมภีร์ในศาสนาพุทธ แต่ก็มีทั้งในส่วนที่แตกต่าง กระทั่งจนขัดแย้งก็มี

เนื่องจาก "เตภูมิกถา" เป็นเรื่องแต่งขึ้นดังกล่าว จึงจะเชื่อได้อย่างไรว่าเป็นความจริง ??

คำตอบส่วนใหญ่คงพอสรุปได้ว่าเป็นความจริงโดยศรัทธา แต่หากจะถามกลับอีกด้านว่าแล้วมีเหตุใดจึงเชื่อว่าไม่เป็นจริง ? ก็จะขอลองว่าอย่างย่อๆ ดู

(ความเห็นนี้ ไม่ใช่การปฏิเสธนรกสวรรค์นะครับ เพียงแต่เห็นว่าอาจไม่เป็นไปตามในตำราเล่มหนึ่งเท่านั้น และทั้งหมดไม่ใช่ข้อสรุป)

1 เช่นเดียวกับความเชื่อหลายศาสนาที่เป็นแนววิทยาศาสตร์ เมื่อวิทยาการด้านนี้พัฒนาขึ้นก็แสดงให้เห็นว่าเชื่อนั้นไม่เป็นจริง ตัวอย่างเช่น บางศาสนาเคยเชื่อว่ามีปลาหนุนโลกเราอยู่ หรือบางศาสนาเคยเชื่อว่าโลกแบน เป็นต้น ซึ่งใน "เตภูมิกถา" ก็มีอยู่มากเไช่นกัน เช่น การแสดงระยะห่างจากโลกมนุษย์ถึงสวรรค์ชั้นต่างๆ (เคยมีผู้นำไปเขียนเป็นนิยายเมื่อราว 40 ปีก่อน ชื่อ "ท่องจักรวาล" นำลงในวารสารจนจบตอนหนึ่ง แต่พอขึ้นตอนสองได้ไม่นานก็หยุดลง ไม่แน่ใจว่าเพราะไม่ได้ความนิยมหรือมีผู้แย้งหนัก) หรือการแสดงว่าพระอาทิตย์โคจรรอบเขาพระสุเมรุ เป็นต้น

2 สวรรค์ที่ว่าไว้ เหมือนถูกเขียนให้สำหรับมนุษย์ กล่าวคือ หากมนุษย์ได้ไปอยู่(น่า)จะมีความสุข ตัวอย่างเช่น
2.1 วิมานล้วนเป็นอัญมณี มีดนตรีขับกล่อม บรรยากาศหอมเย็น ฯลฯ แต่หากเทวดาและนางฟ้ามีจริงก็คงไม่ได้สุขอย่างมนุษย์ เพราะไม่ได้เห็นค่าหรือความสำคัญของอัญมณีเช่นมนุษย์ที่อาจนำไปแลกได้เงินทองมากมาย
2.2 มีลักษณะที่สะท้อนสังคมในยุคก่อน คือให้ความสำคัญกับผู้ชาย เช่นการมีเมียได้หลายๆ คน ซึ่งแสดงถึงสถานะและเชื่อว่าเป็นความสุขอย่างสมบูรณ์ยิ่ง (ทั้งยังมีเหล่านางอัปสรให้ด้วย!!) และเทวดานางฟ้าเหล่านั้นล้วนเป็นโอปปาติกะ เหตุใดจึงมีการแบ่งเพศอีก หากกล่าวว่าต่างยังอยู่ในกามวิสัย และเป็นการเสพกามโดยละเอียด ก็ดูว่าไม่ค่อยเป็นเหตุเป็นผลเลย
ฯลฯ

3 ความสงสัยข้อนี้ อาจรวมไปถึงสวรรค์ในความเชื่ออื่นๆ ด้วย คือ ความเชื่อว่าสวรรค์เป็นแดนแห่งความสุข ? แต่หากมีแต่สุขแล้วจะเป็นความสุขจริงหรือ ? อันนี้ขอไม่อธิบายแต่เคยเขียนเอาไว้

สวรรค์มีในนานาศาสนา
โดยเนื้อหาต่างกันไปอย่างรู้เห็น
แต่โดยรวมล้วนเป็นแดนร่มเย็น
พุทธฯ เชื่อเป็นสถานที่ผู้มีบุญ

หากทำดีมีวิมานอยู่รอท่า
ด้วยบุญญาพลันพาก่อเกื้อหนุน
เล่าตามมาเชื่อว่าบุญเจือจุน
วิบากมีเป็นคุณดังทุนเสริม

การได้อยู่บนสวรรค์นั้นเป็นผล
ยามเป็นคนทำแต่ดีดังทุนเพิ่ม
เมื่อมากขึ้นบุญก็ดังได้แต่งเติม
พอจบเทอมจากมนุษย์ได้รุดไป

แต่จริงหรือคือสถานอันเป็นสุข
คิดซนซุกจีงเพิ่มพูนความสงสัย
หากว่ามีแต่ความสุขอยู่ที่ใด
สุขนั้นไซร้ยังจะใช่สุขอยู่ฤา ?

ด้วยความสุขคือส่วนความรู้สึก
ที่เรานึกคิดกันไปมิใช่หรือ ?
แต่ละคนต่างคิดไปดังอออือ
ที่จะถือว่าคงที่นั้นไม่มี

มนุษย์เราล้วนรู้จักกับความสุข
เพราะเคยทุกข์สุขจึงเกิดเป็นดังนี้
รู้สึกทุกข์เพราะเปรียบสุขเสียทุกที
ต่างบ่งชี้ให้มีกันและกัน

สวรรค์นั้นมีสุขจะจริงหรือ ?
นรกถือว่าทุกข์จริงหรือนั่น ?
"มีแต่สุขก็ไร้สุขอย่างฉับพลัน" ?
"มีแต่ทุกข์ทุกข์นั้นพลันไม่มี" ?

คงจะได้เพียงข้อเดียวอย่างย่อ อีกสองข้อน่าจะมีผู้เขียนถึงมากอยู่แล้ว ขอผ่านไปก่อน ออกจะยาวเกินไป

สรุปตรงนี้สั้นๆ เป็นข้อสงสัยว่าหากสวรรค์ไม่ได้เป็นเช่นในเตภูมิกถา แล้วท่านไปเห็นอะไรมา ?

จากคุณ : นายแจม

เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 15:07:34