PANTIP.COM : Y12571547 <<< พอได้ไปดูชัมบาลาเลยรู้ว่าประเทศไทย ห่างไกลจากคำว่า เมืองพุทธ เยอะ >>>> []

ความคิดเห็นที่ 6

กษัตริย์องค์แรกของทิเบตคือ พระเจ้านัมรีลอนซาน (Nam Ri Slon Shan) ในช่วงแรกของประวัติศาสตร์ทิเบต ดาไลลามะ อันเป็นตำแหน่งผู้นำประเทศทิเบตในปัจจุบันไม่มีบทบาททางการเมืองเท่าไหร่นัก เพราะว่ามีการแบ่งแยกอำนาจระหว่างฝ่ายบริหารกิจการบ้านเมือง (อาณาจักร) กับฝ่ายศาสนจักรที่ชัดเจน แต่เนื่องจากว่าประเทศเพื่อนบ้านของทิเบตต้องการที่ลดอำนาจทางทหารของทิเบตลง จึงได้มีการพยายามส่งเสริมให้ฝ่ายลามะมีอำนาจทางการเมืองมากขึ้น

ในศตวรรษที่ 15 ฝ่ายสงฆ์มีอำนาจมากในทิเบต ลามะเริ่มมีอิทธิพลในการปกครองเหนือกษัตริย์ เพราะชาวทิเบตเชื่อกันว่า ลามะคือผู้มีบุญญาธิการกลับชาติมาเกิด ต่อมาลามะองค์ที่ 3 ซึ่งเป็นเจ้าคณะสงฆ์ ได้รับการยกย่องสถาปนาให้เป็นดาไลลามะ (ดาไล แปลว่า มหาสมุทรเมื่อมาประกอบกับคำว่า ลามะ แปลได้ว่า นักปราชญ์ผู้มีความรู้กว้างขวางดั่งมหาสมุทร) และมีอำนาจปกครองมากยิ่งขึ้น

นักประวัติศาสตร์สันนิษฐานว่า “ดาไล” มีการนำมาใช้ครั้งแรกในสมัยที่อัลตันข่าน (Altan Khan) เป็นผู้นำมองโกลในปี ค.ศ.1576 อัลตันข่านแห่งมองโกลได้ถวายสมณศักดิ์สูงสุดให้กับลามะผู้นำฝายศาสนาของทิเบตเป็นท่านดาไล เพื่อเป็นการขอบคุณที่ผู้นำสงฆ์ของชาวทิเบตได้นำเอาพระพุทธศาสนาไปเผยแผ่ในมองโกเลีย ชาวทิเบตเรียกผู้นำสาสนาว่า เกียตโซ (Gyatso) ซึ่งมีความหมายเท่ากับ Dalai มีผู้รู้ที่เป็นนักภาษาศาสตร์บางท่านอธิบายว่า คำว่า “Dalai” เป็นภาษาของมองโกเลีย เพราะมีการนำมาใช้ครั้งแรกที่มองโกเลียนั้นเอง

ในปี ค.ศ.1642 กุศรีข่าน (Gu Sri Khan) เป็นผู้นำมองโกเลีย ได้ยึดอำนาจการปกครองจากกษัตริย์ทิเบต แล้วสถาปนาดาไลลามะองค์ที่ 4 ผู้นำฝ่ายศาสนาในขณะนั้นเป็นผู้นำฝ่ายอาณาจักรด้วย ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาดาไลลามะผู้นำศาสนจักรของทิเบตจึงมีอำนาจทั้งทางโลกและทางธรรม เป็นทั้งผู้นำอาณาจักรและเป็นทั้งผู้นำทางศาสนจักร

ซึ่งนับว่าเป็นความผิดพลาดที่ร้ายแรงมากสำหรับชาวทิเบตเนื่องจากว่าไม่ใช่กิจของสงฆ์ที่จะทำหน้าที่เป็นผู้นำประชาชนในการทำมาหากิน หรือการสร้างความเจริญรุ่งเรืองให้บ้านเมือง และเมื่อเกิดศึกสงคราม พระสงฆ์จะนำพาประชาชนไปรบได้อย่างไร

การเมืองในทิเบตถูกเพื่อนบ้านแทรกแซงตลอดเวลาเพราะว่าประเทศใกล้ชิดทิเบตต้องการที่จะเห็นฝ่ายพระสงฆ์เป็นใหญ่ในทิเบต เพราะถ้าหากฝ่ายสงฆ์เป็นใหญ่ในแผ่นดินก็หมายความว่าทิเบตจะไม่มีกองทัพ และไม่มีการสะสมกองกำลังทหารในทิเบตอีกต่อไป ทำให้ทิเบตอ่อนแอจนง่ายต่อการยึดครอง

ปีค.ศ.1611 ฝ่ายกษัตริย์ที่สูญเสียอำนาจแกครองประเทศได้ยกกำลังเข้าโจมตีสำนักสงฆ์ 2 แห่งคือ ดรีปุง และเซรา (Drepung and Sera Monasteries) ในเมืองลาซา ดาไลลามะองค์ที่ 4 ต้องหนีออกจากทิเบต และไปสิ้นพระชนมืเพราะถูกวางยาพิษอยู่ในต่างแดน มองโกลยกทัพมาช่วยจัดการให้ทิเบตสงบสุขอีกครั้ง ด้วยการจับกษัตริย์ทิเบตปลงพระชนม์ และดาไลลามะองค์ที่ 5 ได้รับการสถาปนาขึ้นมีอำนาจปกครองทิเบต โดยมีมองโกลเป็นผู้ให้การสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง

http://www.tripdeedee.com/traveldata/tibet/tibet01.php

• อิทธิพลของธิเบตต่อภูฏาน

• ตามตำนานปรากฏว่าอิทธิพลของธิเบตมีมากต่อภูฏาน นั้นได้เริ่มต้นเมื่อต้นคริสต์ศตวรรษที่ 9 เมื่อกองทหารของธิเบตได้บุกเข้าไปในภูฏาน ตามคำเชื้อเชิญของชาวภูฏานเพื่อให้ไปขับไล่ผู้บุกรุกจากอินเดีย ครั้นเมื่อชาวธิเบตทำงานสำเร็จแล้ว ก็ไม่ยอมกลับประเทศ เพราะติดใจภูฏาน ดังนั้นจึงมีชาวธิเบตอยู่ในภูฏานตั้งแต่บัดนั้น

ต่อมาได้มีการฆ่าพระภิกษุสงฆ์เป็นจำนวนมากโดยพวก Bons ในธิเบต ทำให้ชาวธิเบตอพยพเข้ามาในภูฏานมากขึ้น จนกระทั่งถึงคริสตศตวรรษที่ 17 เมื่อ Ngawang Namgyal ขึ้นปกครองภูฏาน ทำให้อิทธิพลและการอพยพมาของชาวธิเบตลดน้อยลงไป อย่างไรก็ตาม ระยะนี้ได้มีการเคลื่อนไหวของพวกลามะจากธิเบต ส่วนใหญ่ก็มาเพื่อเผยแพร่ศาสนาพุทธในอาณาบริเวณตะวันตกและตอนกลางของภูฏาน

• การเข้ามาของลามะจากธิเบตนั้นมากันหลายนิกาย และมามากขึ้นในระยะศตวรรษต่อมา ลามะที่มีชื่อเสียงซึ่งเป็น ลักขะ-ปะ-ลามะ (Sakya-pa-lama) ชื่อ Trinley Rabgyang เดินทางมาภูฏาน ในตอนครึ่งหลังคริสต์ศตวรรษที่ 15 และได้มาสร้างวัดขึ้นหลายแห่ง แม้ว่าอิทธิพลนิกายของเขาจะมีช่วงระยะเวลาที่สั้นก็ตาม

พวกลามะนิกายตันตริก (Tantrik lamas) ได้เดินทางมากันเป็นจำนวนมากและมาพำนักอยู่ในภูฏานตะวันตก พวกนี้มาเมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 12-14 อิทธิพลของลามะพวกนี้มีมากทีเดียว ในคริสตศตวรรษที่15

Terton Pemalingpa เชื่อกันว่า เป็นคุรุปัทมสัมภวะมาเกิดใหม่ในบัมทัง เขาได้แสดงการร่ายรำให้เห็นถึงชีวิตบนสวรรค์ซึ่งจะนำประชาชนไปสู่สวรรค์ในชีวิตหน้า ชีวิตบนสวรรค์ดูจะเป็นเครื่องดึงดูดใจของทุกศาสนาที่เดียว ผู้สืบต่อจาก Pemalingpa ก็ประสบความสำเร็จอย่างงดงามในประเทศแห่งนี้ และอ้างว่า Jigme Namgyal ซึ่งเป็นปู่ของปู่ของกษัตริย์องค์ปัจจุบันของภูฏานนี้สืบเชื้อสายจาก Pemalingpa

• ประมาณคริสตศตวรรษที่13 นิกายดรุกปะ (Drukpa) ซึ่งเป็นสาขาหนึ่งของนิกายหมวกแดง (Red Cap) ได้เข้ามาในภูฏานโดยลามะ ฟาโจ (Lama Phajo) ซึ่งเป็นสานุศิษย์ของ Sangye Onre ผู้ซึ่งเป็นสาวกของ Yeshe Dorje เป็นผู้ก่อตั้งนิกายคนหนึ่งชื่อของนิกายนี้เอามาจากการเห็นตัวมังกรในท้องของ Yeshe Dorje ในขณะที่เขากำลังสร้างวัดอยู่ตามตำนาน คุรุ ปัทมสัมภวะ ได้ทำนายไว้แต่แรกไว้ว่า สาวกคนหนึ่งของ Yeshe Dorje จะมาที่หุบเขามงคลแห่งนี้และจะสร้างวัดขึ้นที่นั่น

• ภายหลังจากที่ศาสนาพุทธเสื่อมลงในอินเดีย ธิเบตก็ไม่ได้ยึดอินเดียเป็นผู้นำทางศาสนาของตนอีกต่อไป ดังนั้นในระยะนี้จึงเกิดมีนิกายต่างๆเกิดขึ้นมากมาย และมีการแข่งขันกันเพื่อจะได้เป็นใหญ่ในธิเบต

ในที่สุดนิกายหมวกเหลืองหรือเรียกว่า Geluk-pas ซึ่งมี Dalai Lama เป็นหัวหน้า ซึ่งเป็นนิกายที่ก่อตั้งขึ้นมาเมื่อคริสตศตวรรษที่14 โดยนักปฏิรูปชาวธิเบตที่มีชื่อเสียงชื่อ Tshongkhapa ก็สามารถทำให้นิกายอื่นๆไปสร้างอิทธิพลใหม่ในขณะเดียวกันก็เป็นผลให้นิกายหมวกแดงหรือ Kagyu-pas ต้องถอนร่างตัวเองไปอยู่ทางใต้และมามีอิทธิพลที่เข้มแข็งอีกในภูฏาน เนปาลและสิกขิม

ในขณะที่นิกายต่างๆจากธิเบตพยายามแข่งขันกันแย่งชิงความเป็นใหญ่ในภูฏาน ในที่สุดก็มี Drukpas สามารถเอาชนะได้ในคริสตศตวรรษที่17 ผู้สร้างอำนาจและอิทธิพลนี้คือ Ngawang Namgyal แห่งราชวงศ์ Gya ที่ Ralung ในธิเบต กล่าวกันว่าสืบเชื้อสายโดยตรงจากน้องชายของ Yeshe Dorje (เป็นผู้หนึ่งของผู้ก่อตั้งนิกาย) Ngawang Namgyal เป็นผู้ที่มีพรสวรรค์สูงส่ง และมีสติปัญญาฉลาดเฉียบแหลม

เขาอ้างว่าตนเป็น Pema Karpo แห่ง Ralung กลับชาติมาเกิด ซึ่งถือว่าเป็นนักปราชญ์และนักบุญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของนิกาย Drukpa แต่เมื่อเขาพบคู่แข่งเข้า ทำให้เรื่องความเชื่อของการเกิดใหม่ดังกล่าวนี้เสื่อมไป เขาจึงต้องหนีออกจากธิเบตและเข้าไปในภูฏานในปี 1616

ที่ภูฏานเขาก็สามารถสร้างอิทธิพลอาณาจักรและอิทธิพลทางศาสนาได้ และเขาได้เป็นที่รู้จักกันในนามของShabdung Rimpoche หรือ Dharma Raja ในระหว่างที่ปกครองภูฏานอยู่ 35 ปี เขาได้ทำลายกองทัพของ Deba Tsangpa แห่งธิเบตสำเร็จ ชัยชนะครั้งนี้ได้สร้างมิติใหม่ให้แก่อำนาจและอิทธิพลของพระองค์

ในที่สุดพระองค์ก็ได้ทำลาย Deba และครอบครัวของ Deba โดยอาศัยพิธีกรรมของนิกายตันตริกนั้นเอง พระองค์ยังแต่งบทรำอีกหลายประเภทและตีความใหม่ให้กับการร่ายรำแบบเก่า

http://www.oceansmile.com/Bhutan/History.htm

แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 55 20:26:35

จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย

เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:17:19