ความคิดเห็นที่ 1 ผมตอนอยู่ต่างจังหวัด อยู่มา4หลัง ฝันถึงบ้านหลังที่2กับที่3 เป็นประจำแต่เดี๋ยวนี้ไม่บ่อยมาก หลังที่1 กับ4 นานๆจะฝันถึง คงเป็นความผูกพันที่จำได้และเคยชิน ทั้งๆที่ผ่านมา30ปีแล้ว ยังมีฝันถึงบ้านที่ไม่เคยอยู่ในชีวิตจริง แต่พอฝันก็คิดไปเองว่าเป็นบ้านเรา เพราะไม่ได้ฝันครั้งเดียว เป็นประจำเหมือนกันครับ จากคุณ : countdown เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 06:22:28

ความคิดเห็นที่ 2 ลึกๆแล้ว คงจะมีใจผูกพันกับบ้านหลังเก่าน่ะครับ จากคุณ : สู่ฝัน...อันยิ่งใหญ่ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 07:54:27

ความคิดเห็นที่ 3 มาจากจิตใต้สำนึกครับ เรื่องอย่างนี้ เป็นเรื่องธรรมดาของธรรมชาติ เมื่อจิตคนเรา เคยมีประสบการณ์ใดๆ ยิ่งถ้าเป็นเรื่องที่เราคุ้นเคยมามาก เจอมาบ่อยๆ ซ้ำๆ ย่อมเก็บมานึกมาคิด เป็นเรื่องปกติธรรมดา ทั้งรู้ตัวและไม่รู้ตัว ทั้งเวลาหลับและเวลาตื่น มากบ้าง น้อยบาง ตามแต่ความยึดมั่น ของแต่ละคนครับ แล้วก็ไม่จำเป็นต้องแก้ไขอะไร ถ้าไม่ได้รู้สึก เลวร้ายอะไรกับบ้านหลังเก่า... แต่ถึงแม้ว่าจะรู้สึกไม่ดี ก็ให้คิดว่า ฝันก็ฝันไป ตื่นมาแล้วก็จบกัน ไม่มีอะไรไปมากกว่านี้ครับ แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 55 09:10:44 จากคุณ : 13th friday เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 09:06:37

ความคิดเห็นที่ 4 คล้ายๆเราเลยค่ะ เราชอบฝันถึงบ้านสมัยตอนเราเป็นเด็ก มีพี่ชาย พี่สะใภ้ และหลานสาวตัวน้อย บ่าย ๆวันอาทิตย์ พี่ชาย พี่สะใภ้ หลานสาว พ่อ (ปู่) และเราจะไปนั่งเล่นที่สวนลุมฯ กัน ฝันจะซ้ำๆอยู่อย่่างนั้นน่ะค่ะ จากคุณ : temple cat เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 09:37:15

ความคิดเห็นที่ 5 เดือนนึงฝันประมาณ10กว่าครั้งได้ค่ะ ทั้งๆที่บางทีก็ไม่ได้คิดหรือนึกถึงอะไรเลย ---------- จิตใต้สำนึก ระลึกถึง     ถ้ามีเวลา ก็ควรแวะไปดู จะได้หายคิดถึง และปรับปรุงสิ่งที่ควรปรับปรุง จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 10:26:58

ความคิดเห็นที่ 6 ผมฝันถึงบ้านอยู่หลังหนึ่งเป็นประจำ ทั้งๆที่ความจริงไม่เคยมีและไม่เคยอาศัย จากคุณ : valid-guarantee เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:17:58

ความคิดเห็นที่ 7 ท่านว่า อดีตก็ผ่านไปแล้ว อนาคตก็เป็นเรื่ิองที่ยังมาไม่ถึง (ทั้งสองเรื่อง คิดมากไปก็ฟุ้งซ่าน จิตเสียสมดุลย์ไปเปล่าๆ) ท่านจึงให้อยู่กับปัจจุบัน ถ้าจิตไปผูกพันกับบ้านหลังเก่าบ่อยๆ แล้วตายไปขณะจิตนั้น ก็ไปเป็นสิ่งที่เรียกว่าผีบ้าน วิธืแก้ ท่านว่าให้หมั่นเจริญสติสัมปชัญญะ คือรู้สึกตัวบ่อยๆแบบง่ายๆสบายๆ แค่รู้สึกตัว ก็จะกลับมาสู่โลกปัจจุบัน แต่ความรู้สึกตัวมันยังเป็นไตรลักษณ์ คือไม่เที่ยง ยังเผลอลืมเนื้อลืมตัวได้ ท่านจึงให้หมั่นฝึกหมั่นระลึกรู้สึกตัวบ่อยๆ จนจิตจำสภาวะรู้สึกตัวได้แม่นได้ดีขึ้นๆ การรู้สึกตัวก็จะเป็นอัตโนมัติเอง รู้สึกตัวได้ถี่ขึ้นเอง ก็จะแก้ปัญหาของคุณได้ ผลพลอยได้คือ คุณธรรมคุณภาพของจิต ก็จะพัฒนาต่อไปได้เองมากขึ้น อาจได้สัมมาสมาธิโดยอัตโนมัติ รู้เห็นธรรมมากขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ แต่ถ้ายังไม่เข้าใจว่ารู้สึกตัวเป็นอย่างไร ก็ใช้วิธีให้จิตหมั่นนึกคำดีๆ เช่น พุทโธ ให้จิตนึก/หมั่นนึกนะครับ ในทุกอิริยาบท หรือไม่ว่าจะทำกิจการงานอะไร แม้ขณะทำงานบ้านปัดกวาดเช็ดถู หมั่นรู้สึกตัวเข้าไว้ เท่าที่จะทำได้ ให้จิตนึกแบบสบายๆ รู้สึกตัวแบบสบายๆ ให้จิตอยู่ในจิต ให้จิตบริกรรมเอง จนจิตนึกพุทโธได้เองเป็นอัตโนมัติ สัมมาสมาธิย่อมเกิดได้ แล้วปัญญาธรรมก็จะตามมา ปัญหาที่คุณว่ามาก็จะไม่เป็นปัญหา เวลาสวดมนต์ก็เช่นกัน ให้รู้สึกตัว ให้จิตรู้คำสวดไปด้วย เมื่อถึงเวลานอน ล้มตัวนอนก็ให้จิตว่าพุทโธ ธัมโม สังโฆ แล้วให้จิตว่า พุทโธ ไปเรื่อยสบายๆ ก็ได้ รู้สึกว่าจิตเป็นสุข และจะดีในประการต่างๆด้วย ฝึกอย่างที่ว่ามา ท่านว่าสติและปัญญาจะพัฒนา สุขสงบหรือพาจิตพ้นทุกข์ได้ตามลำดับ ลองฝึกแก้ฯดูนะครับ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 55 01:12:35 จากคุณ : ลาดปลาเค้า เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 01:05:40