PANTIP.COM : Y12615250 ศาสนาคืออะไร []

ความคิดเห็นที่ 23

คิดว่าเป็นเรื่องที่ยืดยาวไปหน่อย แต่ก็ลองเขียนดูครับ....

ศาสนาคือ ความเชื่อและข้อปฏิบัติที่เรียกว่าธรรมะ ซึ่งถูกรวบรวมจากสภาวะธรรมที่มีอยู่ในธรรมชาติ สำหรับนำมาใช้เพื่อให้ผู้ที่นำไปปฏิบัติไม่เกิดความทุกข์ (คือมีความสุข)

เข้าใจว่า ศาสนามีรากฐานมาจาก ความโลภ โกรธ หลง เป็นกิเลศ ที่ธรรมชาติส่งมาเป็นเหยื่อล่อ ให้มนุษย์หลงเสพ ก่อให้เกิดวิวัฒนาการ ที่เรียกว่าความเจริญของมนุษยชาติจนถึงทุกวันนี้ เรามองออกไปข้างนอกเห็นตึกรามบ้านช่อง มองท้องฟ้า เห็นดาวอังคารที่มนุษย์ไฝ่ฝันว่าจะได้ไปถึงแน่ ในช่วงระยะเวลาไม่เกิน 20 ปีนี้ และถึงแม้ได้ไปถึงจริง มั่นใจได้ว่า มนุษย์คนแรกที่ไปเหยียบดาวอังคารนั้น คงจะต้องทนทุกข์กับความร้อน หนาว ความทุกข์ใจ เปล่าเปลี่ยวใจ คิดถึงคนที่อยู่ทางโลกอยู่ดี ถึงแม้เขาจะได้ชื่อว่า "อยู่เหนือโลก...โลกุตระ?" ก็ตาม

ชาลส์ดาวิน บอกว่า มนุษย์วิวัฒนาการมาจากลิง และมนุษย์ตนแรกมีชื่อว่า ลูซี เกิดเมื่อ 3.2 ล้านปีที่แล้ว เพราะฉะนั้นเราจึงมีบรรพบุรุษร่วมกันคือ ลิง

แต่ก่อนคนเรายังโง่อยู่ แยกเป็นกลุ่มและเผ่าพันธ์ มีการฆ่าฟันกัน เพื่อแย่งท่่ีทำกิน และการสืบพันธ์ุ แต่ก็สามารถดำรงเผ่่าพันธ์อยู่ได้โดยอาศัยการเรียนรู้ การใช้อาวุธเพื่อป้องกันตัว ฯลฯ ซึ่งย่อมจะก่อให้เกิดการเบียดเบียฬ และฆ่าฟันกัน ฯลฯ เพื่อการอยู่รอด....

แต่มีสิ่งเดียวที่มนุษย์ไม่สามารถเอาชนะได้ก็คือ "ธรรมชาติ" เวลาเกิด ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า มีการเกิด การตาย หรือภัยพิบัติต่างๆจากธรรมชาติ ชึ่งเป็นสิ่งที่ตัวเองไม่เข้าใจ แต่มีความต้องการที่จะรักษาตัวตน (อัตตา) ของตนไว้ (ความโลภ) ก็ยกให้สิ่งเหล่านี้เป็นปรากฏการณ์ที่เหนือธรรมชาติ ไม่สามารถทำการต่อสู้เพื่อเอาตัวรอดได้ ก็ได้แต่ทำพิธีบวงสรวง บูชา กราบไหว้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งตนอุปโลกขึ้นเป็นตัวแทน เช่น อาจจะเป็นต้นไม้ ภูเขา เทพเจ้า ศาลพระภูมิ ฯลฯ เนื่องจากคิดว่าเป็นหนทางเดียวที่จะทำการติดต่อ หรือส่งบรรณาการไปให้ท่านเกิดความพึงพอใจ และยุติการกระทำที่จะก่อให้เกิดภัยพิบัติต่อตนเองได้ หากการขอของตนไม่เป็นผลก็อาจจะเกิดอาการไม่สบอารมภ์ (ความโกรธ) ตามมา หรือมุ่งหน้าขอต่อไปจนกว่าจะบรรลุผล หากยังไม่บรรลุผล ก็อาจจะก่อให้เกิดอาการ หงุดหงิด ลังเล สงสัย (หลง) ตามมา

ท่านศาสดาทั้งหลาย เห็นความไม่แน่นอนเหล่านี้ จึงรวบรวมแนวความคิด และข้อบัญญัติ ต่างๆขึ้นมาเป็น "ธรรมะ" โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้มนุษย์นำไปปฏิบัติ และขจัดเสียซึ่ง กิเลศพื้นฐานที่ว่านั้น อันจะนำมาซึ่งสันติสุขให้บังเกิดขึ้นในโลกนี้ ต่อมาเมื่อมีผู้ปฏิบัติแล้ว ได้ผลจริง ธรรมะนั้นก็ถูกเรียกว่า "ศาสนา" ตามความเขื่อของแต่ละบุคคลที่ปฏิบัติศาสนานั้นๆ

เพราะฉะนั้น การดูแลสภาวะจิตใจของตัวเอง เพื่อไม่ให้เกิดความโลภ จึงเป็นข้อปฏิบัติ ในลำดับต้นๆ เพื่อนำไปสู่การดับทุกข์ ของศาสนาพุทธ ซึ่งส่วนใหญ่ทุกท่านก็ทราบกันดีอยู่แล้วในหนังสือต่างๆที่ใช้ประกอบการศึกษาประวัติของศาสนา

ผมได้อ่านข้อคิดต่างๆ ในกระทู้นี้แล้ว พอนำมาสรุปได้หลากหลายความคิด ดังนี้

* ไม่ควรให้ความสำคัญ กับผู้ที่นำ"ธรรม" จากเจ้าสำนักมาเผยแผ่ให้มากนัก เนื่องจาก สัจจธรรมของธรรมะที่แท้จริง สำคัญกว่า (ผู้นำมาเผยแพร่ อาจนำมาใช้บิดเบือน เพื่อประโยชน์ส่วนตน)
* ยิ่งรู้มาก ยิ่งมีปัญหามาก (เนื่องจากมนุษย์ดกเป็นทาสความคิดอยู่ตลอดเวลา มักคิดแต่เรื่องอกุศลในอดีต)
* ควรเข้าถึงรายละเอียดของศาสนาต่างๆ ให้มากกว่านี้ (อเทวะ/เทวะนิยม) ก่อนที่จะด่วนสรุปในคำจำกัดความ
* คำสอนในศาสนา ประกอบด้วย ความจริงและความเชื่อ (ควรเน้นที่ความจริงมากกว่าความเชื่อ)
* พูดถึงลัทธิ Devadasis ในอินเดีย ซึ่งกำหนดให้ เด็กหญิงต้องไปพลีความบริสุทธิเพื่อถวายตัวต่อเทพเจ้า โดยนำไปประมูลกับพวกเศรษฐี ผลสุดท้ายก็จบลงด้วยการเป็นโสเภณี ติดเอดส์ ฯลฯ (นี่ก็คือความเชื่อของ ลัทธิ ศาสนา ในอีกแบบหนึ่ง คล้ายๆในสมัยก่อนที่มีชนเผ่าลัทธิล่าหัวมนุษย์ ล่าแล้วได้บุญ)
* ศาสนาพุทธเน้นการสอน คริสต์เน้นการปฎิบัติต่อพระเจ้า อิสลามเน้นวิถีแห่งชีวิต
* ศาสนาไม่จำเป็นสำหรับผู้เข้มแข็ง แต่จำเป็นสำหรับผู้ที่อ่อนแอ (ขาดที่พึ่งทางใจ)
* ศาสนามีทั้งสิ่งที่ดี และไม่ดีคละเคล้ากันไป
* ไม่เน้นการนับถือศาสนาใดๆ แต่ขอให้ทุกคนอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขก็พอแล้ว
* คนที่ไม่มีศาสนา ก็มีทางเป็นไปได้ว่า ได้ดึงเอาส่วนที่ดีของศาสนาต่างๆรวมทั้งแนวคิดร่วมสมัยที่เป็นประโยชน์ มาเป็นข้อปฏิบัติของตนโดยเฉพาะ หากได้มีการเผยแพร่ความคิดออกไป แล้วกลายเป็นสัจจธรรม ก็อาจทำให้เกิดเป็นศาสนาใหม่ได้ แต่คนที่ไม่มีศาสนาอาจมีความไม่แน่นอน เวลามีความสุขก็ลืมพระเจ้า เวลามีความทุกข์ก็หวนกลับมาใหม่
* ธรรมะก็มาจากธรรมชาติ ในธรรมชาติมีแต่ความจริง ถ้าเป็นอสังขตธรรมก็ไม่สามารถแปรเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ (Absolute) จึงไม่ง้อให้ใครมาศรัทธา (มีแต่ผู้คนแสวงหาเพื่อที่จะไปให้ถึงจุดนั้น)
* ธรรมคือทั้งปวง (ในสากลจักรวาล) ความมี หรือ ความไม่มีก็เป็น ธรรมะ
* ศาสนา คือการอธิบายธรรมะ อาจจะจริงหรือไม่จริงบ้าง ตามแต่ผู้สอน (แม้ไม่ตั้งใจ) ถ้าจะพูดให้ถูกทั้งหมด(ตามสัจจธรรม) ก็จะเกิดความขัดแย้ง ดังนั้นการหลีกเลี่ยงไม่พูดความจริง จะเป็นสัจจธรรมได้อย่างไร และท้ายที่สุดก็อาจไปลงเอยด้วยพิธีกรรมต่างๆ

การรวบรวมข้อคิดเห็นของผู้ตอบกระทู้ต่างๆดังกล่าวข้างต้นไว้ ก็เพียงเพื่อสะดวกสำหรับการนำไปคิดประกอบการปฏิบัติธรรมตามแนวทางของแต่ละบุคคล ซึ่งก็น่าจะสอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของท่านเจ้าของกระทู้ โดยไม่มีเจตนาเป็นอย่างอื่น หากขาดตกบกพร่องผิดพลาดไปบ้างก็โปรดให้อภัยด้วยครับ
แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 55 15:59:32
แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 55 14:09:46

จากคุณ : selfless

เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 13:31:45