ความคิดเห็นที่ 1 คุ้นๆ ว่ามีคำกล่าวว่า พ่อแม่เป็นพรหมของลูกนะครับ แต่ไม่ทราบว่าต้องไปอ้างอิงจากพระไตรปิฎกหน้าไหน ปล.เคยมีสักท่านในห้องพันทิปนี่หละ ตั้งข้อสังเกตุว่า คนไปเปรียบพ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูกจากการเทียบเคียง จากอนันตริยกรรม (ฆ่าพ่อ แม่ พระอรหันต์ ก็ปิดนิพานในชาตินี้) จากคุณ : vitroze เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 17:18:05

ความคิดเห็นที่ 2 ที่เปรียบว่าพ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูก เพราะพ่อแม่มีนํ้าใจช่วยเหลือปกป้องลูกทุกอย่าง โดยไม่หวังผลตอบแทน เป็นนํ้าใจที่บริสุทธิ์ดุจนํ้าใจของพระอรหันต์ที่มีต่อสรรพสัตว์ ถ้าถามว่าเป็นกรรมหนักไหม ก็เป็นกรรมหนัก เป็นโทษหนัก สังเกตว่าลูกที่ใช้งานพ่อแม่ กรรมก็มักจะติดจรวดให้ผลชาตินี้เลย คือตัวเองก็จะต้องทำงานหนัก ถูกคนอื่นใช้งานหนักเหมือนเป็นคนใช้เค้า ถ้าใช้งานพ่อแม่บ่อยจนติดเป็นนิสัย ทำด้วยใจที่ขาดเมตตากรุณาต่อพ่อแม่จนชิน บาปนี้ก็มีกำลังใหญ่ดึงใจให้ตกนรกได้เหมือนกัน แต่คนโบราณท่านฉลาด ท่านจะปลูกฝังขนบธรรมเนียมให้ลูกได้มีโอกาสกราบขอขมากรรมต่อพ่อแม่ในวาระสำคัญของปี เมื่อพ่อแม่กล่าวอดโทษให้ กรรมหนักนี้ก็จะคลายตัวไปได้มาก ไม่มีกรรมหนักถึงขั้นดึงใจให้ตกนรก แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 55 17:51:32 จากคุณ : แมวเปอร์เซีย เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 17:51:06

ความคิดเห็นที่ 3 สำหรับพ่อแม่ ท่านเปรียบเหมือนบุรพเทพ เทพมี 3 คือ สมมติเทพ(พระราชา) วิสุทธิเทพ(พระอรหันต์) อุปัตติเทพ(เทวดาชั้นต่างๆ) พ่อแม่เปรียบเหมือนวิสุทธิ เทพ (พระอรหันต์) เพราะพระอรหันต์ ย่อมไม่ใส่ใจในความผิดของสัตว์ทั้งหลาย คิดแต่ประโยชน์เกื้อกูลและทำของที่บุคคลอื่นให้   ให้มีผลมาก   พ่อแม่ก็เช่นกัน ครับ ไม่ใส่ใจในความผิดของบุตรที่ทำ คิดแต่จะเกื้อกูลนำประโยชน์ไปให้ และ ของที่นำมาให้ท่านก็มีผลมาก มีอานิสงส์มาก เช่นกันครับ มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 201 [มารดาบิดาเป็นบุรพเทพของบุตร] เหมือนอย่างว่า  วิสุทธิเทพกล่าวคือพระขีณาสพ ไม่คำนึงถึงความผิดอันพวกชน พาลทำแล้ว    หวังแต่ความเสื่อมไปแห่งความพินาศและความเกิดขึ้นแห่งความเจริญ ปฏิบัติเพื่อประโยชนสุขแก่พวกเขาโดยส่วนเดียวแท้ ๆ,   และย่อมนำความที่สักการะ ทั้งหลายของพวกเขามีผลานิสงส์มาก เพราะเป็นทักษิไณยบุคคล  ฉันใด มารดาและ บิดาแม้นั้น  ก็ฉันนั้น ไม่คำนึงถึงความผิดของบุตรทั้งหลายปฏิบัติเพื่อประโยชนสุขแก่ บุตรเหล่านั้นโดยส่วนเดียวเท่านั้น   เป็นผู้สมควรแก่ทักษิณา    นำความที่สักการะของ บุตรเหล่านั้นอันเขาทำแล้วในตน มีผลานิสงส์มาก ; เพราะฉะนั้น  ท่านทั้ง  ๒  นั้น จึงชื่อว่าเทพเพราะเป็นผู้มีความประพฤติเช่นดังเทพ. ------------------------------------------------------------------- พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อิติวุตตก เล่ม ๑ ภาค ๔ - หน้าที่ 671 บรรดาเทพ ๓ จำพวกเหล่านั้น  วิสุทธิเทพประเสริฐกว่าเทพทุกเหล่า. วิสุทธิเทพเหล่านั้นมุ่งแต่ความเสื่อมไปแห่งสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ และการ เกิดขึ้นแห่งประโยชน์แก่เขาเหล่านั้น โดยส่วนเดียว    ไม่คำนึงถึงความผิดที่ พาลชนทำไว้เลย ปฏิบัติเพื่อประโยชน์  เพื่อเกื้อกูล   เพื่อความสุข  โดยการ ประกอบพรหมวิหารธรรมตามที่กล่าวแล้ว  และนำความที่สักการะมีผลมากและ อานิสงส์มากมายมาให้ชนเหล่านั้น      เพราะเป็นทักขิไณยบุคคล ฉันใด    แม้ มารดาบิดาทั้งหลาย  ก็เช่นนั้น  เหมือนกัน  มุ่งแต่ความเสื่อมไปแห่งสิ่งที่ไม่เป็น ประโยชน์    และการเกิดขึ้นแห่งประโยชน์แก่เขาเหล่านั้น    โดยส่วนเดียว.... มีหลายคนเคยตั้งข้อสังเกตว่า พยัญชนะที่ว่า "พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของบุตร" นั้น ไม่มีในพระไตรปิฎก   แต่ถ้าศึกษาและพิจารณาอย่างละเอียดแล้วจะเข้าใจตามข้อความ ที่ว่ามารดาบิดาเปรียบเหมือนวิสุทธิเทพ  (วิสุทธิเทพ   หมายถึง พระอรหันต์  ซึ่งเป็นผู้ ไกลจากกิเลส ดับกิเลสทั้งปวงได้อย่างเด็ดขาด) ดังนั้น  ข้อความที่ว่า พ่อแม่เป็นพระ อรหันต์ของบุตร กับ ข้อความที่ว่ามารดาบิดาเปรียบเหมือนวิสุทธิเทพ  จึงมีความหมาย เหมือนกันครับ มารดา ยังเปรียบได้หลายอย่างคือ มารดาบิดา เปรียบเหมือนพรหมของบุตร บิดาเหมือนวิสุทธิเทพ คือ พระอรหันต์ มารดาบิดาเปรียบเหมือนบุรพาจารย์ของบุตร คือ อาจารย์ ครูคนแรกนั่นเองที่คอย สั่งสอนชี้นำ แนะให้ทำสิ่งต่างๆตั้งแต่แรกเิกิดจนเดินได้ เป็นครูคนแรกของบุตรครับ มารดาบิดาเป็นอาหุไนยบุคคลของบุตร คือ   เป็นบุคคลที่ควรบูชา บูชาด้วยวัตถุ ต่างๆ เพราะท่านมีพระคุณมากนั่นเองครับ มารดาบิดาจึงเป็นบุคคลผู้ที่ควรได้รับการ เลี้ยงดู การเอาใจใส่ดูแล การให้ความสะดวกสบาย การให้ความอบอุ่นทั้งทางกาย และทางใจ และควรแก่การเคารพสักการะบูชาจากบุตรอยู่ตลอดเวลา... ศึกษาเพิ่มเติมได้ที่นี่ครับ http://www.dhammahome.com/front/webboard/show.php?id=18917 แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 55 18:50:14 จากคุณ : Up_To_You เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 18:42:06

ความคิดเห็นที่ 4 แต่พ่อแม่ มีลูกเพราะอยากให้มาเลี้ยงดูตอนแก่นะ ระหว่างเลี้ยงให้โต ก็ใช้งานเยอะด้วยนะ บังคับจิตใจลูกมาก   พ่อแม่ก็บาป ไม่ใช่ไม่บาป  ยิ่งถ้าลูกจะได้บวชเป็นพระ  ยิ่งบาปมากๆเลย จากคุณ : แปดเทพอสูร เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 01:00:03

ความคิดเห็นที่ 5 #4ความเห็นแบบนี้น่าเป็นห่วงมาก กลับกันคุณไม่กลัวบาปมั่งหรือ ที่มองบุพการีในแง่นี้ได้ จากคุณ : Up_To_You เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 11:33:13

ความคิดเห็นที่ 6 พ่อ+แม่ ให้ชีวิตลูก การให้ชีวิตคือให้ทุกๆสิ่ง ถ้าเราไม่มีชีวิต เราก็ไม่มีอะไรเลย แม้แต่ร่างกายนี้ก็ไม่ได้เกิดมา เราจะมาเกิดเป็นมนุษย์ได้นั้นต้องผ่าน พ่อ+แม่ ทุกๆคนครับ(ในยุคสมัยนี้นะครับ) เพราะฉะนั้น พ่อ+แม่ จึงมีพระคุณ เท่าชีวิตของเราครับ ยังไม่ต้องพูดเรื่องอื่นเลยนะครับ โปรดพิจารณาให้ดีนะครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : กรรไกรรัตนะ เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 17:31:57

ความคิดเห็นที่ 7 ผมชอบใช้พ่อแม่เล็กๆน้อยๆ เพราะรู้ว่าพ่อแม่มีความสุขทุกครั้งที่ได้ช่วยเหลือลูกๆ จากคุณ : Mateo2000 เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 00:33:59

ความคิดเห็นที่ 8 ผมว่าถ้าเรียกใช้โดยไ่ม่สนใจว่าท่านจะลำบากแค่ไหน ก็เข้าข่ายเลยครับ แต่ถ้่าไหว้่วานให้ทำให้ตามความเหมาะสม และท่านยินดีก็คงไม่เป็นไร จากคุณ : Up_To_You เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 11:23:30

ความคิดเห็นที่ 9 แม่ซักผ้าให้เรา รีดผ้าให้เรา ทำกับข้าวให้เรากิน ด้วยความรักที่มีต่อเรา แล้วอย่างนี้ เราจะบาปหรือไม่ แค่ไหนคะ จากคุณ : temple cat เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 15:47:51

ความคิดเห็นที่ 10 ความคิดเห็นที่ 9 ไม่บาปครับ แต่....เรามีเจตนาแฝงจะใช้แม่เพราะตัวเองขี้เกียจหรือป่าว ระวังนะ ไอ้ตัวแฝงมันร้าย... แกล้งนอนดีกว่า แกล้งซึมดีกว่า... จากคุณ : BlueDelphi เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 55 17:47:35

ความคิดเห็นที่ 11 อยู่ที่เจตนามากกว่านะ ทุกวันนี้ พยายามเรียกให้พ่อหยิบโน่น ทำนี่ให้ตลอด เพราะพ่อมีอาการสมองเสื่อม การได้ทำอะไรจุกจิกบ้างในแต่ละวัน ทำให้สมองได้ทำงาน ดีกว่าปล่อยให้พ่อนอนดูโทรทัศน์ แบบไม่รู้ความหมายไปวัน ๆ จากคุณ : ประดับดาว เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 00:16:17