ความคิดเห็นที่ 1 ผมเริ่มจากการสวดมนต์ไหว้พระที่บ้าน จุดธูปเทียนผู้ใหญ่บอกว่าอันตราย ผมก็ต้องนั่งดูธูปจนดับ ต่อมาเริ่มฝึกสมาธิหลังสวดมนต์รอเวลาธูปดับ ปัจจุบันเลิกจุดธูปเทียนแล้วเพราะบ้านปัจจุบันไม่สะดวกในการเปิดปิดหน้าต่าง และปัจจุบันก็ปฏิบัติน้อยลงมากแต่ก็ยังทำอยู่ จากคุณ : ซุนจื๊อ เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 00:42:50

ความคิดเห็นที่ 2 อยากฟังอีกนะค่ะ เรายังรักษาสัจจะกับตัวเองไม่ค่อยได้ ต้องพยายามมากกว่านี้นะค่ะ จากคุณ : onearth เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 01:18:47

ความคิดเห็นที่ 3 สาธุ  สาธุ  สาธุ   เรื่องกองเชียร์นี่เราไม่ปฏิเสธเลยค่ะ จากคุณ : คุณหนูขาวมณี เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 05:46:57

ความคิดเห็นที่ 4 อนุโมทนา  สาธุ  สำหรับสัจจะบารมีของท่านด้วยนะครับ จากคุณ : kamnitnoom เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 06:51:32

ความคิดเห็นที่ 5 ขณะที่ "รู้สักแต่ว่ารู้" ที่เท้าแตะพื้น ยก จาก แหวกลมในอากาศ สัมผัสใหม่ ความรู้สึกจืดจืด อ่านแล้วขนลุกเลยนะ การปฏิบัติธรรมได้ความรู้อะไรแปลกๆๆ  ปัจจัตตัง อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ จากคุณ : chiwat เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 06:55:13

ความคิดเห็นที่ 6 อนุโมทนาสาธุ จากคุณ : l_yan1 เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 12:01:01

ความคิดเห็นที่ 7 อนุโมทนา จขกท ครับ จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 12:16:35

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่เหงาหรอกครับ บนแผ่นดินนี้มีเพื่อนปฏิบัติอย่างคุณเยอะครับ จากคุณ : helzblueboy เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 12:30:49

ความคิดเห็นที่ 9 อนุโมทนาสาธุ ค่ะ จากคุณ : แมวส้มตาหวาน เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 13:14:50

ความคิดเห็นที่ 10 อนุโมทนาสาธุด้วยนะคะ เรายังไม่ได้เศษเสี้ยวของจขกท.เลยค่ะ   แต่ก็พยายามสะสมไปเรื่อยๆ อย่างน้อยที่สุดคือรักษาศีล 5 ค่ะ จากคุณ : เม็ดฝนบนใบตอง เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 14:31:25

ความคิดเห็นที่ 11 อนุโมทนา ครับ จากคุณ : พัฒนาไทย เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 15:26:07

ความคิดเห็นที่ 12 พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒ อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต อปัณณกสูตร ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้ประกอบความเพียรอย่างไร ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมชำระจิตให้บริสุทธิ์จากอาวรณิยธรรม ด้วยการเดินจงกรม ด้วยการนั่งตลอดวัน ย่อมชำระจิตให้บริสุทธิ์จากอาวรณิยธรรม ด้วยการเดินจงกรม  ด้วยการนั่งตลอดยามต้นแห่งราตรี ตลอดยามกลางแห่งราตรี   ย่อมสำเร็จสีหไสยา  โดยข้างเบื้องขวา ซ้อนเท้าเหลื่อมเท้า มีสติสัมปชัญญะ ทำความหมายในอันจะลุกขึ้นไว้ในใจ ย่อมลุกขึ้นชำระจิตให้บริสุทธิ์  จากอาวรณิยธรรม ด้วยการเดินจงกรม ด้วยการนั่งตลอดปัจฉิมยาม ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้ประกอบความเพียรอย่างนี้แล ฯ             ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุประกอบด้วยธรรม ๓ ประการนี้แลย่อมชื่อว่าเป็น ผู้ปฏิบัติไม่ผิด และชื่อว่าเธอปรารภปัญญาเพื่อความสิ้นอาสวะทั้งหลาย ฯ http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=20&A=2982&Z=3014 ----------------------------------------------------------------------------------------- พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๑  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๓ อังคุตตรนิกาย จตุกกนิบาต อปริหานิสูตร ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมชำระจิตให้บริสุทธิ์จากธรรมเครื่องกั้นด้วยการ เดินจงกรม ด้วยการนั่งตลอดวัน ย่อมชำระจิตให้บริสุทธิ์จากธรรมเครื่องกั้นด้วย การเดินจงกรม ด้วยการนั่งตลอดปฐมยามแห่งราตรี ย่อมสำเร็จสีหไสยาโดยข้าง เบื้องขวา ซ้อนเท้าเหลื่อมเท้า มีสติสัมปชัญญะ มนสิการความสำคัญในอันจะ ลุกขึ้น ตลอดมัชฌิมยามแห่งราตรี ลุกขึ้นแล้วย่อมชำระจิตให้บริสุทธิ์จากธรรม เครื่องกั้นด้วยการเดินจงกรม ด้วยการนั่ง ตลอดปัจฉิมยามแห่งราตรี ภิกษุเป็นผู้ประกอบเนืองๆ ซึ่งความเพียรเครื่องตื่นอยู่อย่างนี้แล ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล เป็นผู้ไม่ควรเพื่อเสื่อมรอบ ชื่อว่าย่อมประพฤติใกล้นิพพานทีเดียว ฯ                          ภิกษุผู้ดำรงอยู่ในศีล สำรวมในอินทรีย์ทั้งหลาย รู้ประมาณใน                          โภชนะ และย่อมประกอบเนืองๆ ซึ่งความเพียรเครื่องตื่น                          อยู่ ภิกษุผู้มีปรกติพากเพียรอยู่อย่างนี้ ไม่เกียจคร้านตลอด                          วันและคืน บำเพ็ญกุศลธรรมเพื่อถึงความเกษมจากโยคะ                          ภิกษุผู้ยินดีในความไม่ประมาท หรือมีปรกติเห็นภัยในความ                          ประมาทเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความเสื่อม ชื่อว่าประพฤติใกล้                          นิพพานทีเดียว ฯ http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=21&A=1050&Z=1092 อนุโมทนากับความเพียรนะคะ เจริญในธรรมคะ จากคุณ : goodsthailand เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 17:03:13

ความคิดเห็นที่ 13 หลายครั้งที่นั่งสมาธิเสร็จแล้วอุทิศบุญให้เทวดา เจ้าที่เจ้าทาง สรรพสัตว์ทั้งหลาย ผี เปรต สัมพเวสี ฯลฯ อะไรประมาณนี้ จะเกิดอาการขนลุกที่ศีรษะนิดนึง เคยเป็นบ่อยๆหลายครั้ง ไม่เคยคิดกลัวเลย แต่มันเป็นขึ้นเอง แปลกดีเหมือนกัน จากคุณ : ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 17:16:18

ความคิดเห็นที่ 14 สาธู คับ ทําต่อไปนะคับอย่างน้อยคุณมีผมเป็นเพือนแน่นนอนคับ จากคุณ : สิริพงศ์ (cellumax1515) เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 18:39:12

ความคิดเห็นที่ 15 เราชอบปฏิบัติที่บ้าน คือ ไม่วุ่นวาย ทำได้ทุกวัน แต่จะให้ไปตามสถานที่ปฏิบัติ เจอคนมากๆ และไปในวันเวลาที่กำหนด คือไม่ค่อยเหมาะกับจริตเราเท่าไหร่คะ ปฏิบัติที่บ้านคนเดียวก็ไม่เคยรู้สึกโดดเดี่ยวอะไร แล้วก็ไม่ได้รู้สึกว่ามีเพื่อนนะ เฉยๆ นะคะ ^^ จากคุณ : anindita เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 19:40:35

ความคิดเห็นที่ 16 เราก็ปฏิบัติที่บ้านค่ะ ส่วนมากจะสวดมนต์ นั่งสมาธิ ไม่ค่อยได้เดินจงกลม อนุโมทนากับ จขกท. ด้วยนะคะ ในส่วนตัวเราต้องพยายามอีกมากโข แต่ก็มีเพื่อนอีกเยอะที่ค่อยๆก้าวไปสู่จุดหมายด้วยกันค่ะ จากคุณ : ทอฟฟี่รสส้ม เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 20:05:09

ความคิดเห็นที่ 17 สาธุ  สาธุ  สาธุ จากคุณ : ted_chen เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 22:02:31

ความคิดเห็นที่ 18 "คิดว่าตะโกนเรียกพ่อแม่ก็สงสารท่าน" แค่นี้ก็สื่อถึง จขกท. แล้วว่าเป็นคนเช่นไร นอกจากนั้นยังปฎิบัติได้อย่างมีสัจจะบารมี สำหรับผมโอกาสปฏิบัติแบบทางการไม่ค่อยมี ถ้ารอก็ไม่รู้ว่าจะใช้เวลาไหนปฏิบัติ หากพลาดพลั้งตายก่อนย่อมไม่ดีแน่ จึงใช้ทุกอริยาบถให้เป็นประโยชน์ เช่นเดินกลับบ้านก็เป็นเดินจงกรม ขึ้นรถเมล์ก็นั่งสมาธิหลับตาได้ คนอื่นนึกว่าเราหลับ เห็นอะไรก็พิจารณาความไม่เที่ยง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ถึงจะไม่เข้มข้นอะไร แต่ก็รู้สึกได้ว่าจิตใจเบาคลายกิเลส ปัญหาต่างๆ ไปพอสมควรครับ ที่สุดแล้วก็ต้องขออนุโมทนาบุญกับ จขกท.ด้วยครับ จากคุณ : mainea เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 22:33:15

ความคิดเห็นที่ 19 เคยจะเลิกสวดชินบัญชร เพราะท้อใจ ผสมขี้เกียจ คิดว่า สวดเพื่ออะไร (สวดตั้งแต่ป 5 แบบสวดวันเว้นวันบ้าง  จนเข้ามหาวิทยาลัยจึงค่อยตั้งใจว่าสวดทุกคืน) คือ วันนั้นตั้งใจจริง ว่า เลิกแน่ ทั้งๆที่สวดมากว่า 10 ปีนะคะ คืนนั้นฝัน ว่ามีพระรูปหนึ่ง มาบอกให้สวดต่อ บอกเราว่า เชื่อเถอะว่าสวดแล้วได้ผลจริง มีคนรอรับอยู่ สะดุ้งตื่นตี 5 เสียงหวีดหวิวดังทั้งบ้าน ปวดหู ปวดหัว เหงื่อแตก ต้องตั้งจิต พูดในใจ ว่า จะสวดเหมือนเดิม จะตลอดชีวิต หรือจนสวดไม่ได้ เสียงจึงเงียบไป แหะๆ ตอนนี้ก็เลยยังสวดต่อค่ะ แต่อาจเป็นสวดตอนเช้า แล้วแต่สะดวก และเริ่มฝึกสวดบทอื่นๆ คือเรานั่งสมาธิไม่ค่อยได้ ใจวอกแวก เลยใช้การสวดมนต์ค่ะ ^^ จากคุณ : รถเต่าสีฟ้า เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 00:45:57

ความคิดเห็นที่ 20 ดีจัง ผมมีเพื่อนแล้ว (แต่ผมทำไม่เท่าคุณเท่าไหร่หรอกนะ ยังอ่อนด้อยกว่ามาก) จากคุณ : Skalidis เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 01:23:52

ความคิดเห็นที่ 21 อนุโมทนา กับทุกท่าน จากคุณ : Mahasati Neo เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 01:57:08

ความคิดเห็นที่ 22 ...สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ... ...ผมภูมิใจแทนบุพการีของคุณมากน่ะครับ ที่ท่านมีอภิชาตบุตร แผ่เมตตาให้บุญคุณของท่านด้วยน่ะครับ บุญจะต่อบุญ ทวียิ่งขึ้นไปครับ... ...คุณปฏิบัติดีขนาดนี้ มีพลังงานฝ่ายดีห้อมล้อมอยู่รอบตัวคุณแน่นอนครับ ยังไงเสีย จะช้าหรือเร็ว ขอให้เข้าสู่เส้นชัยให้ได้น่ะครับ ... จากคุณ : แช่ม โคราช เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 02:09:59

ความคิดเห็นที่ 23 ปกติเราถือศึล 5 ตื่นเช้ามาสวดมนต์นั่งเจริญสติ 50 นาทีก่อนไปทำงานประจำทุกวัน ถ้าช่วงไหนถือศีล 8 ที่บ้าน ตื่นมาทำวัตรเช้า ตอนกำลังจุดธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัย ก็มีมาเช่นกันคะ มาเป็นบางครั้งไม่ได้มาประจำ อนุโมทนาบุญกับคุณ จขกท ด้วยคะ _/\_ จากคุณ : eissee เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 05:26:57

ความคิดเห็นที่ 24 ดีจริงๆครับ ปฏิบัติ อย่างตั้งใจ บอกคนอื่นๆอาจไม่มีใครเชื่อ แต่เรารู้ได้เฉพาะตนครับ จากคุณ : view2306 เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 08:05:05

ความคิดเห็นที่ 25 ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธุ จากคุณ : สติไม่มาปัญญาช้อปเกิด เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 08:40:16

ความคิดเห็นที่ 26 ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ ส่วนตัวเพิ่งเริ่มสวดมนต์แบบจริงจัง ตอนกลางคืนนะคะ มาเข้าอาทิตย์ที่ 4 แล้วค่ะ พอดีช่วงนี้จิตใจไม่ปกติค่ะ ไม่รู้จะหาอะไรมาดับทุกข์ได้ดีเท่ากับธรรมะแล้วค่ะ อยากจะกลับมายืนให้ได้อีกครั้ง เพราะเป็นห่วงแม่มากเห็นเราทุกข์ท่านก็ทุกข์ยิ่งกว่า ถ้าวันไหนกลับถึงบ้านเร็ว ก็จะมีโอกาสได้นั่งสมาธิด้วย แต่นั่งได้ไม่นานหรอกค่ะ เหมือนยังไม่ค่อยมีสมาธิเลย ขนาดนั่งอยู่ ยังคิดฟุ้งซ่านได้ตลอดเวลาเลยค่ะ เฮ้อออ มีท่านไหนช่วยแนะนำได้บ้างไหม๊คะ ว่าต้องทำยังไงถึงจะหยุดคิดได้ อยากนั่งได้นานๆ จิตใจจะได้สงบเสียทีค่ะ แก้ไขเมื่อ 18 ก.ย. 55 08:52:23 จากคุณ : หมีเดินทาง เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 08:51:52

ความคิดเห็นที่ 27 ผมกลับชอบนะครับ ความรู้สึกว่าไม่มีใคร มันปลอดโปร่ง เบา มีอิสรภาพ ชอบครับ เงียบๆคนเดียว จากคุณ : เป็ดจิ๋ว เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 10:05:47

ความคิดเห็นที่ 28 ตอบ คคห 26 ออกตัวก่อนว่าไม่เก่งนะคะ แต่อยากบอกว่า จิตมีหน้าที่คิด มันไม่หยุดคิดหรอกค่ะ ส่วนเรามีหน้าที่รู้ ขออ้างคำสอนของครูบาอาจารย์นะคะ ลพ.ปราโมช กล่าวถึงคำสอนของ ลป.ดูลย์ "รู้ว่าจิตคิดคือต้นทางของการปฏิบัติ" หลักการนั่งสมาธิของเราคือ ดูกายที่นั่ง ดูต้นลมหายใจที่ท้องที่พองยุบ แล้วบริกรรมตามที่เป็นจริง ให้ได้ปัจจุบันขณะ ถ้าจิตมันคิด แล้วรู้ว่ามันคิด ก็กำหนด คิดหนอ ความคิดจะดับไปเอง เมื่อหยุดคิดก็กลับมาดูกาย ดูพองยุบ ตามดูตามรู้กายใจในชีวิตประจำวัน ก็คือการปฏิบัติค่ะ จากคุณ : เตี้ยล่ำดำถึก เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 10:22:54

ความคิดเห็นที่ 29 # 26 ไม่สงบก็ให้รู็ชัดไปว่าไม่สงบ สังเกตุดู ว่าอะไรไม่สงบ  : ) อนุโมทนากับคุณเจ้าของกระทู้นะครับ อ่านแล้วก็ได้กำลังใจเหมือนกัน โดยเฉพาะ "แต่ตอนปฎิบัติธรรมอยู่นั้นตระหนักในใจได้เลยนะครับว่ามีผู้(คน)เชียร์ปฎิบัติด้วย ครุบาอาจารย์ดูแลอยุ่ด้วย ท่านคงอยากให้ทำเยอะๆ " ได้กำลังใจเยอะเลย บางช่วง ก็ท้อถอยกับการปฏิบัติ ช่วงนี้ก็ท้อถอย ถดถอย  คิดจะเลิกๆทำหลายอย่างที่ทำเป็จกินวัตร แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เลิก อยากเจอผู้ที่คอยเชียร์อยู๋เหมือนกัน แต่คงไม่ได้เจอ เพราะผมว่าผมคงไม่เลิกปฏิบัติมั้ง   ขอบคุณอีกครั้งครับ คุณ  คนที่รักเธอ : D จากคุณ : OnceWakeUp เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 11:43:12

ความคิดเห็นที่ 30 ตอบคุณคห. 26 ไม่ทราบว่าได้รักษาศีล 5 อยู่รึเปล่าครับ จากที่ได้ศึกษามาได้ความว่าการรักษาศีล 5 เป็นอย่างน้อยจะช่วยให้เวลานั่งสมาธิจิตใจจะฟุ้งซ่านน้อยลง เพราะถ้าเราไม่รักษาศีลก็เท่ากับเราปล่อยให้กิเลสคุมจิต และย่อมไม่มีความเกรงกลัวต่อบาป จิตก็ฟุ้งไปเรื่อยถึงสิ่งนั้น สิ่งนี้ แต่ถ้าจิตมีสิ่งยึดมั่นคือความดีที่เราประพฤติอยู่เสมอแล้ว จิตจะตั้งมั่นได้ง่าย ไม่ถูกกิเลสยึดเหนี่ยวไว้เหมือนก่อน คือมีศีลคุมใจ ไม่ใช่ปล่อยให้กิเลสมาคุมใจครับ ขออนุโมทนา สาธุกับทุกท่านด้วยครับ ขอให้เจริญในธรรมกันยิ่งๆขึ้นครับ จากคุณ : Yamada taro เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 15:00:17

ความคิดเห็นที่ 31 #26 เดินจงกรมไปก่อนค่ะ นั่งสมาธิเริ่มแรกจะสงบยากกว่าการเดินจงกรมค่ะ เดินก่อนดีกว่า วันละครึ่งชม.ก็ได้ค่ะ ถ้าอยากนั่งสมาธิจริงๆ เราแนะนำให้นั่งตอนเช้าดีกว่า มันจะสงบง่ายกว่า เพราะมันเพิ่งตื่น หัวยังโล่งอยู่ ถ้านั่งก่อนนอน นอกจากเหนื่อยด้วย ง่วงด้วย สงบยากกว่าค่ะ ถ้ามันคิด ก็ปล่อยให้มันคิดไปค่ะ แค่เรารู้ว่าเีราคิด นั่นก็คือเรามีสติแล้ว จากคุณ : =U_U= PoRpLe เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 16:04:51

ความคิดเห็นที่ 32 มาเป็นกองเชียรด้วยคนคะ ^__^ จากคุณ : อาณาจักรสีเขียว เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 18:47:35

ความคิดเห็นที่ 33 ใครที่ตั้งใจฝึกปฏิบัติธรรมแบบดุเดือด อย่างอุกฤณษ์ เข้มข้น  แบบที่เจ้าของกระทู้เล่ามานั่น  มักจะเจอเหตุการณ์อะไรแปลกๆ พิศดารทำนองนั้นเรื่อยๆ  แต่ปกติเขาจะเก็บเงียบ  เพราะถ้าเอามาเล่าคนอื่นๆที่ฟังจะไม่เชื่อเป็นส่วนมาก จะเป็นบาปกับคนฟัง ... ผมเองก็เคยเจออะไรแปลกๆพิศดารหลายๆครั้งในรูปแบบต่างๆกันเมื่อใดที่ฝึกอย่างเข้มข้นเอาเป็นเอาตาย ..แต่ในยามที่ฝึกแบบเรื่อยๆเฉื่อยๆธรรมดาๆ  ก็จะไม่ค่อยเจออะไรหรอก ใครอยากเจอประสบการณ์อะไรแปลกๆ น่าอัศจรรย์แบบนั้นบ้าง  ก็ลองตั้งใจฝึกแบบเอาจริงเอาจัง เอาเป็นเอาตาย  ...ลองดู  เดี๋ยวก็ได้เจออะไรที่น่าทึ่งหรอก .. แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 55 00:25:57 จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 20:13:48

ความคิดเห็นที่ 34 อนุโมทนาสาธุ คุณรักษาสัจจะเยี่ยมมากเลย เรายังรักษาไม่ได้เลยแต่จะพยายาม เคยพูดว่าจะทำให้ได้ตามเวลาเท่านี้แต่ทำไม่ได้มันทนปวดไม่ไหวหน่ะ จากคุณ : นักรบรูปงาม เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 20:50:18

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านกระทู้นี้ทำให้เรารู้ว่ามีเพื่อนเดินทางสายนี้มากเหลือเกิน รู้สึกมีกำลังใจมากขึ้นค่ะ^^ขอบคุณทุกท่านมากค่ะ จากคุณ : แมวส้มตาหวาน เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 13:23:27

ความคิดเห็นที่ 36 อนุโมทนา กับ คุณคนที่รักเธอ ด้วยครับ #26 กำหนดลมหายใจครับ หายใจเข้าท้องป่อง (ขอใช้ศัพท์บ้าน ๆ) หายใจออกท้องแฟบ หายใจเข้าให้ลึกค่อย ๆ ช้า ๆ ท่องคำว่า พุธ หายใจออกให้ค่อย ๆ ออกช้า ๆ กว่าหายใจเข้า ให้ยาวที่สุด ท่องคำว่า โธ ให้เริ่มจากหายใจออกก่อนครับ พอเริ่มชินสักพัก(ใหญ่ๆ) ร่างกายจะควบคุมระบบหายใจเองโดยอัตโนมัติ ทำให้มีสติอยู่กับตัวตลอดเวลา ทำได้ทุกที่ ทุกเวลาที่เราต้องการครับ ไม่จำเป็นต้องเวลานั่งสมาธิ เท่านั้น ทำไมเราถอนหายใจแล้วรู้สึกดี ผมว่าก็น่าจะมาจากสาเหตุนี้นะ เปรียบเหมือน การหายใจออกเอาของเสีย (ก๊าซคาร์บอน) ออกจากร่างกายให้มากที่สุด เพื่อที่เราจะได้หายใจเข้า เอาอากาศดี (ก๊าซอ๊อกซิเจน) เข้าสู่ร่างกาย ไปเลี้ยงสมองเพิ่มขึ้น พอสมองมีสิ่ง ดี ๆ เข้าไปหล่อเลี้ยงมากขึ้น เราจะเห็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงในตัวเราเองครับ ทดลองแบบนี้ดูก่อน ถ้าใช่และถูกกับเรา ทุกอย่างจะดีขึ้นจนพอจะรู้สึกได้ ใจเย็น ๆ ค่อย ๆ ทำ เติมน้ำวันละหยดใส่แก้ว สักวันน้ำจะเต็มแก้วให้เราชื่นใจ เป็นประสบการณ์ส่วนตัวที่สัมผัสได้ ผิดถูกประการใดขออภัยด้วยครับ จากคุณ : Hola_Hola เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 13:31:19

ความคิดเห็นที่ 37 อนุโมทนาสาธุค่ะ จากคุณ : plee_n เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 20:19:02

ความคิดเห็นที่ 38 อ่านแล้วชื่นใจ จากคุณ : เบบี้โรส เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 23:15:13

ความคิดเห็นที่ 39 แม่นแล้ววว โมทนาสาธุค่ะ จากคุณ : chaosy เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 00:36:50

ความคิดเห็นที่ 40 อนุโมทนาบุญนะค่ะ จากคุณ : onearth เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 00:40:01

ความคิดเห็นที่ 41 สาธุ ขออนุโมทนาครับ จากคุณ : กายใจ เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 18:59:05

ความคิดเห็นที่ 42 สาธุ ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ จากคุณ : Sirtraderlot เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 21:34:07

ความคิดเห็นที่ 43 อนุโมทนากับ จขกท ด้วยค่ะ เมื่อไรที่เราเหลวไหล   เพลิดเพลินฟุ้งซ่านออกนอกทางไปบ้าง จะพบแต่คุณครู  หรือเจ้าหนี้ก็ไม่รู้.. มาคอยทีเอาคืน  ครั้งละหนักๆ แบบทั้งต้นทั้งดอกเลย มีตั้งแต่จิตส่งออกไปหาคน  ขณะลงบันได ตกลงมา ๕-๖ ขั้น  ตุ้บแรงๆ ลงบนพื้นหิน  หัวกระแทกโครม เข้าโรงพยาบาลไปเลย  แถมบาดเจ็บต่อไปอีกราวเดือนหนึ่ง (แบบนี้มีครั้งใหญ่ๆ ที่ต้องเข้าโรงพยาบาลมาสามครั้งแล้วล่ะ) หรือเดินใจลอยอยู่บนบาทวิถี เหมือนถูกผลักจับกบ  ได้แผล  เป็นไข้ไปหลายวันเลย คุณครู (หรือเจ้าหนี้) ของเราดุๆ ทั้งนั้น แต่ก็มีคุณแก่เรานะคะ   คือช่วยกระตุกให้เราต้องพยายามสำรวมระวังกาย-ใจมากขึ้น จากคุณ : มาดิน เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 21:14:36

ความคิดเห็นที่ 44 ความรู้สึกจืดๆ     คำนี้ล่ะบทสรุปถึงจิตใจมากๆเลยครับ ขอน้อมรับไปปฏิบัติขอรับ จากคุณ : ใจพรานธรรม เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 23:38:54