ความคิดเห็นที่ 1 หมั่นสั่งสมบุญจน Level Up  ... ^^ จากคุณ : หน้าม้าคุง ... ฮี้ฮี้ เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 02:48:04

ความคิดเห็นที่ 2 พ่อโทรมาบอกว่าไม่มีสตางค์เลยพอจะมีส่งให้หน่อยมั้ย ตอนนั้นเราเหลืออยู่ที่ตัวแค่พันห้า เราก็เลยตัดสินใจโอนไปให้พ่อพันนึง เหลือไว้แค่500ทั้งๆที่เราก็ต้องอยู่อีกตั้งหลายวัน จากคุณ : via iPhone (minijane) เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 03:02:20

ความคิดเห็นที่ 3 ผมก็เคยมีประสบการณ์แปลกๆคล้ายๆที่คุณเล่า   คือสละหมดเนื้อหมดตัวจนไม่เหลือสักบาท แบบทุ่มตูมเดียวหมดเลย  แล้วก็ได้ผลดีสะท้อนกลับมาเกินคาดทำนองเดียวกับคุณ   แต่ผมมุ่งผลเป็นธรรมะ  ก็เลยได้ธรรมะกลับมาเกินกว่าที่คิดอย่างมากมายมหาศาล  ซึ่งที่จริงแค่ตั้งจุดหมายเพียงอยากจะแก้ปัญหาบางอย่างลึกๆในใจเท่านั้น และก็แก้ได้ในเวลาไม่นาน  แถมได้ธรรมะอื่นๆมาอีกมากมายเหลือเฟือ .... การทำบุญแบบสละหมดตัว   อย่าคิดว่าเราจะหมดตัวแล้วจะเดือดร้อน    ความคิดแบบนี้เป็นความคิดผิดของปุถุชนทั่วไป   เพราะไม่เคยเจอประสบการณ์มาก่อน   ...ที่จริงนั้น การทำบุญแบบทุ่มตัวเต็มที่หรือหมดตัว นั้น ...หลังจากนั้นแป๊ปเดียว  สิ่งที่ตามมาคือผลที่แปลกมหัศจรรย์เกินความคาดหวังจะโผล่ออกมาให้เราอัศจรรย์ใจ แน่นอน ... แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 55 03:53:54 จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 03:53:07

ความคิดเห็นที่ 4 ขอโหวตให้กระทู้นี้   เผื่อให้คนขี้เหนียวทั้งหลายได้มีโอกาสคลิกอ่านกันบ้าง โหวต ๆ... จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 03:55:05

ความคิดเห็นที่ 5 อ่านแล้วหัวใจพองโต เป็นสุขแทนคะ จากคุณ : +สาวสวย+ เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 05:04:16

ความคิดเห็นที่ 6 สิ่งที่ให้ไม่หายไปไหนค่ะ ให้อะไรก็กลับมาอย่างนั้น ปลูกถั่วได้ถั่ว ปลูกงาได้งา ถ้าให้อย่างคุณโขตานใจยังไม่กล้าพอเดี๋ยวผลบุญกลับมาชาติอื่นคนอยู่ข้างหลังจะลำบาก 555  และกลัวคนข้างหลังจะเข้าล็อคบางสำนักเจ้าบุญทุ่ม ทุ่มแล้วไม่กลับมาดังหวังค่ะ ขออนุโมทนากับคุณโขตานทำได้เช่นนั้นค่ะ เคยได้ยินประวัติเจ้าสัวคนไทยท่านหนึ่ง ศรัทธาเนื้อนาบุญที่ดีองค์หนึ่ง กัดฟันซื้อที่ดินสร้างวัดให้มูลค่ามากมาย ท่านว่าชนิดขนหน้าแข็งร่วงหมด แต่ด้วยรักครูบาอาจารย์มาก ขัดสนอย่างไรถ้าครูบาอาจารย์ลำบากจะต้องช่วย และก็ทำมาจนวาระสุดท้ายของครูบาอาจารย์ ปัจจุบันร่ำรวยติดอันดับเศรษฐี 200 กว่าๆ ของโลก และท่านเองก็ลาโลกไปแล้วเช่นกัน แต่ดูเหมือนท่านไม่ได้สนใจความร่ำรวยเท่าไร มีชิวิตสมถะ ตั้งศพวัดเล็กๆ ประมาณว่าสุดท้ายเอาอะไรไปไม่ได้ จากคุณ : Tiger Bood เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 06:18:42

ความคิดเห็นที่ 7 สาธุครับ ผมยังไม่มีกำลังใจทำบุญได้อย่างท่านเจ้าของกระทู้ แต่ก็พอจะมีประสบการณ์ได้ทำบุญกับพระอรหันต์ในบ้านอย่างต่อเนื่องด้วยความไม่เสียดายเงิน และสังเกตผลดีแปลกๆ ที่เกิดกับชีวิต ที่ไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นได้ง่ายๆ คือตอนผมเรียนจบ ทำงานครั้งแรก ตั้งใจว่าจะตอบแทนพระคุณพ่อแม่ ด้วยการให้เกือบครึ่งของเงินเดือนกับท่านทุกเดือน และก็ตั้งใจรักษาสัจจะ ผลที่สังเกตเห็นคือ พอทำงานไปไม่ถึงสองเดือน ผลงานก็ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน แม้จะมีเพื่อนที่เข้างานก่อนเรา 2 คนและเข้างานพร้อมเราอีก 1 คน ซึ่งเก่งกว่าเราทุกคน แต่เราดันเป็นคนเดียวในรุ่นนี้ ที่ถูกบริษัทเลือกให้ไปฝึกงานที่บริษัทแม่ที่ยุโรป ได้ไปเกือบสี่เดือน ทุกวันที่ไปได้เบี้ยเลี้ยงหลักพันทุกวัน เงินเดือนช่วงไปดูงานบริษัทก็ให้ตามปกติ กลับมาเราก็มีลูกน้องดี หัวหน้าดี เจริญก้าวหน้าในการงานมาเรื่อยๆ สรุปคือเราเห็นผลชัดเจน จากการทำบุญด้วยการให้เงินพระอรหันต์ในบ้านแบบไม่เสียดาย จากคุณ : แมวเปอร์เซีย เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 07:29:21

ความคิดเห็นที่ 8 งั้นเราขอเล่ามั่งก็แล้วกัน วันหนึ่ง เมื่อราว3-4เดือนที่ผ่านมา เราไปทำบุญในพิธีวางรากฐานเจดีย์หลวงตามหาบัว ที่วัดป่าภูผาแดง(วัดหลวงปู่ลี) เรามาพิจารณาดูว่ารากฐานนี่คือความมั่นคง ก็เลยอธิษฐาน ขอให้มีฐานะการเงินที่มั่นคง  โดยขอบริจาค 1% ของรายได้เพื่อการกุศลครั้งนี้ จนกว่าเจดีย์จะแล้วเสร็จ  ทีนี้วันดีคืนดีญาติมาชวนไปดูที่ คนกรุงเทพฯเขาจะมาซื้อ ว่างั้นนะ เสนอที่ไป เสนอราคาไป เขาก็ตอบตกลงทันที  ญาติก้เลยแบ่งเงินให้เราใช้   ตอนนี้เขาเห็นเราเป็นตัวนำโชคหละนะ  ซื้อขายที่ดินที่ไหน ก็เอาเราติดรถไปด้วย บางทีเราก็บริจาคเพิ่มล่วงหน้า เป็น 2 % ทีนี้หละ คนไม่เคยซื้อก็มาซื้อ ไม่คาดคิดก็วาง มัดจำ   ของเคยยากเป็นง่ายไปหมด     เคยเดินแขม่วท้องเข้าห้างสรรพสินค้า เพราะไม่มีเงินซื้อ    ตอนนี้เข้าห้างซื้อของได้ทุกอย่าง เดินหาตู้บริจาคทุกครั้ง 20 50 100 บาทบ้างตามแต่โอกาส ทุกวันนี้ จิตเรายุ่งว่าจะเอาเงินไปบริจาคที่ไหนอีก จิตมีอาหารคือคิดทำแต่ทานกุศลทุกวัน จิตเกาะเกี่ยวการกุศลทุกที่ ทุกเวลา ตอนนี้ขยับเป้าหมายการบริจาค เป็น 2 % 3 % เพื่อนๆ พี่น้อง อย่าลืมหลักการ 1% ของรายได้เด้อ ทำน้อยไปก่อน  เป็นอุบายให้จิต ได้เกาะเกี่ยวการกุศลดีแท้       เริ่มที่บริจาคสร้างฐานเจดีย์หลวงตามหาบัวก่อนก็ได้ ฟรีค่าโอน   เลขบัญชีหาในเวปเด้อ ร่ำรวยเงินทอง ร่ำรวยธรรม ทุกคนเด้อ จากคุณ : lekton เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 07:41:34

ความคิดเห็นที่ 9 สาธุค่ะ จากคุณ : chaosy เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 08:40:10

ความคิดเห็นที่ 10 อนุโมทนากับจขกทครับ แต่นิดเดียวครับ การถวายเงินให้พระนั้น หากพระไม่ยินดียินร้ายกับเงิน ก็ดีไปครับ หากพระยินดียินร้ายกับเงินเป็นอาบัติครับ ซึ่งน่าจะเป็นอะไรที่จขกทคงไม่ต้องการ ผมขอยกเรื่องการบูชาหรือยัญที่พระพุทธเจ้าทรงแนะนำมาเทียบเคียงครับ แล้วแต่จขกทเห็นสมควรครับ http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=9&A=3950&w=%C2%D1%AD ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ก็ยัญอย่างอื่นซึ่งใช้ทรัพย์น้อยกว่า มีการตระเตรียม น้อยกว่า และมีผลมากกว่า มีอานิสงส์มากกว่า กว่ายัญสมบัติทั้ง ๓ ประการ ซึ่งมีบริวาร ๑๖ นี้ กว่านิตยทานอันเป็นอนุกูลยัญ และกว่าวิหารทานนี้ยังมีอยู่หรือ?             มีอยู่ พราหมณ์.             ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ก็ยัญนั้นเป็นไฉน?             ดูกรพราหมณ์ ยัญของบุคคลที่มีจิตเลื่อมใสถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นสรณะ ดูกรพราหมณ์ นี้แหละเป็นยัญซึ่งใช้ทรัพย์น้อยกว่า มีการตระเตรียมน้อยกว่า และมีผลมากกว่า มีอานิสงส์มากกว่า กว่ายัญสมบัติทั้ง ๓ ประการ ซึ่งมีบริวาร ๑๖ นี้ กว่า นิตยทานอันเป็นอนุกูลยัญ และกว่าวิหารทานนี้. การสมาทานศีล ๕             [๒๓๔] ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ก็ยัญอย่างอื่นซึ่งใช้ทรัพย์น้อยกว่า มีการตระเตรียม น้อยกว่า และมีผลมากกว่า มีอานิสงส์มากกว่า กว่ายัญสมบัติ ทั้ง ๓ ประการ ซึ่งมีบริวาร ๑๖ นี้ กว่านิตยทานอันเป็นอนุกูลยัญ กว่าวิหารทานและกว่าสรณคมน์เหล่านี้ยังมีอยู่หรือ?             มีอยู่ พราหมณ์.             ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ก็ยัญนั้นเป็นไฉน?             ดูกรพราหมณ์ การที่บุคคลเป็นผู้มีจิตเลื่อมใสสมาทานสิกขาบททั้งหลาย คือ งดเว้นจาก ปาณาติบาต งดเว้นจากอทินนาทาน งดเว้นจากกาเมสุมิจฉาจาร งดเว้นจากมุสาวาท งดเว้น จากการดื่มน้ำเมา คือสุราและเมรัยอันเป็นฐานแห่งความประมาท ดูกรพราหมณ์ นี้แหละเป็นยัญ ซึ่งใช้ทรัพย์น้อยกว่า มีการตระเตรียมน้อยกว่าและมีผลมากกว่า มีอานิสงส์มากกว่า กว่ายัญสมบัติ ทั้ง ๓ ประการ ซึ่งมีบริวาร ๑๖ นี้ กว่านิตยทานอันเป็นอนุกูลยัญ กว่าวิหารทาน และกว่า สรณคมน์นี้.             [๒๓๕] ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ก็ยัญอย่างอื่นซึ่งใช้ทรัพย์น้อยกว่า มีการตระเตรียม น้อยกว่า และมีผลมากกว่า มีอานิสงส์มากกว่า กว่ายัญสมบัติทั้ง ๓ ประการ ซึ่งมีบริวาร ๑๖ นี้ กว่านิตยทาน อันเป็นอนุกูลยัญ กว่าวิหารทาน กว่าสรณคมน์ และกว่าสิกขาบทเหล่านี้ ยังมีอยู่หรือ?             ยังมีอยู่ พราหมณ์ ยัญอย่างอื่นซึ่งใช้ทรัพย์น้อยกว่า มีการตระเตรียมน้อยกว่า และ มีผลมากกว่า มีอานิสงส์มากกว่า กว่ายัญสมบัติทั้ง ๓ ประการ ซึ่งมีบริวาร ๑๖ นี้ กว่านิตยทาน อันเป็นอนุกูลยัญ กว่าวิหารทาน กว่าสรณคมน์ และกว่าสิกขาบทเหล่านี้.             ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ก็ยัญอย่างอื่นซึ่งใช้ทรัพย์น้อยกว่า มีการตระเตรียมน้อยกว่า และมีผลมากกว่า มีอานิสงส์มากกว่า กว่ายัญสมบัติทั้ง ๓ ประการ ซึ่งมีบริวาร ๑๖ นี้ กว่านิตยทาน อันเป็นอนุกูลยัญ กว่าวิหารทาน กว่าสรณคมน์ และกว่าสิกขาบทเหล่านี้เป็นไฉน?             ดูกรพราหมณ์ พระตถาคตเสด็จอุบัติในโลกนี้ เป็นพระอรหันต์ตรัสรู้เองโดยชอบ ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ เสด็จไปดีแล้ว ทรงรู้แจ้งโลก เป็นสารถีฝึกบุรุษที่ควรฝึกไม่มีผู้อื่น ยิ่งกว่า เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เป็นผู้เบิกบานแล้ว เป็นผู้จำแนกพระธรรม พระตถาคตพระองค์นั้น ทรงทำโลกนี้พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก ให้แจ้งชัดด้วย พระปัญญาอันยิ่งของพระองค์เองแล้ว ทรงสอนหมู่สัตว์พร้อมทั้งสมณพราหมณ์เทวดาและมนุษย์ ให้รู้ตาม ทรงแสดงธรรมงามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งามในที่สุด ทรงประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้งพยัญชนะ บริสุทธิ์ บริบูรณ์สิ้นเชิง คฤหบดี บุตรคฤหบดี หรือ ผู้เกิดเฉพาะในตระกูลใดตระกูลหนึ่ง ย่อมฟังธรรมนั้น ครั้นฟังแล้วได้ศรัทธาในพระตถาคต เมื่อได้ศรัทธาแล้ว ย่อมเห็นตระหนักว่าฆราวาสคับแคบเป็นทางมาแห่งธุลี บรรพชาเป็นทาง ปลอดโปร่ง การที่บุคคลผู้ครองเรือนจะประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์ให้บริบูรณ์โดยส่วนเดียว ดุจสังข์ขัดไม่ใช่ทำได้ง่าย ถ้ากระไร เราพึงปลงผมและหนวด นุ่งห่มผ้ากาสาวพัสตร์ ออกบวช เป็นบรรพชิต สมัยต่อมา เขาละกองโภคสมบัติน้อยใหญ่ ละเครือญาติน้อยใหญ่ ปลงผมและ หนวดนุ่งห่มผ้ากาสาวพัสตร์ ออกบวชเป็นบรรพชิต เมื่อบวชแล้ว สำรวมระวังในพระปาติโมกข์ อยู่ ถึงพร้อมด้วยมรรยาทและโคจร มีปกติเห็นภัยในโทษเพียงเล็กน้อย สมาทานศึกษาอยู่ใน สิกขาบททั้งหลาย ประกอบด้วยกายกรรมวจีกรรมที่เป็นกุศล มีอาชีพบริสุทธิ์ ถึงพร้อมด้วยศีล คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย ประกอบด้วยสติสัมปชัญญะ เป็นผู้สันโดษ. .....             ภิกษุบรรลุปฐมฌานอยู่ ดูกรพราหมณ์ นี้แหละ เป็นยัญซึ่งใช้ทรัพย์น้อยกว่า มีการ ตระเตรียมน้อยกว่า และมีผลมากกว่า มีอานิสงส์มากกว่า กว่ายัญก่อนๆ.             ภิกษุบรรลุทุติยฌานอยู่ ดูกรพราหมณ์ แม้นี้ก็เป็นยัญซึ่งใช้ทรัพย์น้อยกว่า มีการ ตระเตรียมน้อยกว่า และมีผลมากกว่า มีอานิสงส์มากกว่า กว่ายัญก่อนๆ.             ภิกษุบรรลุตติยฌานอยู่ ดูกรพราหมณ์ แม้นี้ก็เป็นยัญซึ่งใช้ทรัพย์น้อยกว่า มีการ ตระเตรียมน้อยกว่า และมีผลมากกว่า มีอานิสงส์มากกว่า กว่ายัญก่อนๆ.             ภิกษุบรรลุจตุตถฌานอยู่ ดูกรพราหมณ์ แม้นี้ก็เป็นยัญซึ่งใช้ทรัพย์น้อยกว่า มีการ ตระเตรียมน้อยกว่า และมีผลมากกว่า มีอานิสงส์มากกว่า กว่ายัญก่อนๆ. วิชชา ๘ วิปัสสนาญาณ             ภิกษุนั้นย่อมโน้มน้อมจิตไปเพื่อญาณทัสสนะ เธอย่อมรู้ชัดอย่างนี้ว่า กายของเรานี้แล มีรูป ประกอบด้วยมหาภูต ๔ เกิดแต่มารดาบิดา เติบโตขึ้นด้วยข้าวสุกและขนมสด ไม่เที่ยง ต้องอบ ต้องนวดฟั้น มีอันทำลายและกระจัดกระจายเป็นธรรมดา และวิญญาณของเรานี้ก็อาศัย อยู่ในกายนี้ เนื่องอยู่ในกายนี้ ดูกรพราหมณ์ เปรียบเหมือนแก้วไพฑูรย์อันงาม เกิดเองอย่าง บริสุทธิ์ แปดเหลี่ยม นายช่างเจียระไนดีแล้ว สุกใส แวววาว สมส่วนทุกอย่าง มีด้ายเขียว เหลือง แดง ขาว หรือนวล ร้อยอยู่ในนั้น บุรุษมีจักษุจะพึงหยิบแก้วไพฑูรย์นั้นวางไว้ในมือ แล้วพิจารณาเห็นว่า แก้วไพฑูรย์นี้งาม เกิดเองอย่างบริสุทธิ์ แปดเหลี่ยม นายช่างเจียระไน ดีแล้ว สุกใส แวววาว สมส่วนทุกอย่าง มีด้ายเขียว เหลือง แดง ขาว หรือนวล ร้อยอยู่ในนั้น ฉันใด ภิกษุก็ฉันนั้นแล ย่อมโน้มน้อมจิตไปเพื่อญาณทัสสนะ เธอย่อมรู้ชัด อย่างนี้ว่า กายของเรานี้แล มีรูป ประกอบด้วยมหาภูต ๔ เกิดแต่มารดาบิดา เติบโตขึ้นด้วย ข้าวสุกและขนมสด ไม่เที่ยง ต้องอบ ต้องนวดฟั้น มีอันทำลายและกระจัดกระจายเป็นธรรมดา และวิญญาณของเรานี้ก็อาศัยอยู่ในกายนี้ เนื่องอยู่ในกายนี้ ดูกรพราหมณ์ นี้แหละ เป็นยัญ ซึ่งใช้ทรัพย์น้อยกว่า มีการตระเตรียมน้อยกว่า และมีผลมากกว่า มีอานิสงส์มากกว่า กว่ายัญ ก่อนๆ. จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 08:55:05

ความคิดเห็นที่ 11 ยินดีกับ จขกท ด้วยครับที่ได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ ในฐานะ นร.ทุนเช่นกัน อยากบอกว่าช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดจะช่วงนี้จนถึงก่อนบินออกนอกประเทศแหละครับจงถนอมให้ดีนะครับ อยากเตือนว่าบุญมันไม่เที่ยง ใช้ไปมีวันหมด อย่าประมาท ทุกข์มันจะรอแสดงตัวอยู่ที่ต่างประเทศนี่แหละครับ ^^ ตั้งใจทำคะแนนภาษาอังกฤษดี ๆ นะครับ จะได้เลือกยูดี ๆ ได้ ก่อนออกนอกประเทศอย่าลืมไปลาพระแก้วมรกตแล้วก็อย่าลืมติดหนังสือสวดมนต์มาด้วยนะครับ ช่วยได้มากเวลาที่ทุกข์มันเข้ามาเยือนหัวใจ :) จากคุณ : Klaibann เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 08:56:02

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นหลายคนเล่าประสบการณ์ที่ได้ทำบุญ แล้วเกิดคันปากอยากเล่าขึ้นมาด้วยแล้ว ^^ จริง ๆ มีประสบการณ์คล้ายเจ้าของกระทู้มากเลยครับ แทบจะเหมือนกันก็ว่าได้ หลังเรียนจบได้มีโอกาสบวชปฏิบัติธรรมกับหลวงปู่องค์หนึ่งที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ มีข่าวลือว่าท่านหมดธุระทางธรรมแล้ว ก่อนสึกอธิษฐานจิตให้ได้ทำงานในที่ ๆ ใกล้ท่านจะได้ตามมาปฏิบัติดูแลท่านได้ ปรากฏว่าภายในอาทิตย์เดียวก็หางานได้แถมได้ในจังหวัดที่เราไปบวช ซึ่งเป็นเรื่องอัศจรรย์มากว่าจะหางานได้ที่นั่นเพราะสาขาที่จบมาหางานในต่างจังหวัดยากมาก ส่วนมากต้องอยู่ในกรุงเทพ หรือภาคตะวันออกเท่านั้น กลับไปกราบท่าน เล่าให้ท่านฟังว่าได้ง านตามที่หวังแล้ว ท่านก็ยิ้ม ๆ หลังจากนั้นแล้วก็แวะเวียนไปทำบุญ กราบท่านเสมอ มีโอกาสก็จะปฏิบัติธรรมกับท่าน 2-3 วันบ้างตามแต่กำลัง ครั้งหนึ่งฟันท่านหลุด ท่านได้มอบให้พระอุปฐากท่าน ซึ่งความจริงก็บวชพร้อมเรา แต่เรากิเลสหนาลาสึกไปก่อน ผ่านไปเพียงไม่กี่เดือนได้ข่าวว่าฟันท่านก็ใสเป็นแก้วเลย พอไปขอดูได้เห็นสภาพไม่เหมือนฟันแล้ว เหมือนหยดน้ำใส ๆ 4-5 หยด อยากจับแต่ไม่กล้าจับ พระอุปฐากก็ตกใจบอกว่าพระธาตุเปลี่ยนรูปไปอีกแล้ว ส่วนตัวเชื่อเต็มที่ว่าเป็นพระธาตุของท่าน ถึงแม้จะเห็นเฉพาะในเวลาที่เปลี่ยนเป็นพระธาตุสมบูรณ์แบบแล้ว ใจเดิมเรามันอยากไปเมืองนอกมาตลอด อยากเรียนจนถึงที่สุด แม้ว่าเกรดเราจะไม่ได้ดีเลิศอะไร ไม่มีเงินด้วย แต่แอบนึกอธิษฐานในใจมาตลอด ไม่เคยบอกท่านเลย แต่ก็เหมือนท่านจะรู้ความในใจเรา จนครั้งหนึ่งไปกราบท่าน ๆ ก็เปรยกับเราว่า กุฏิหลวงปู่มั่นศักดิ์สิทธิ์มาก อยากได้อะไรก็ไปตั้งจิตอธิษฐานเอา ถ้ามีบุญจะสมหวังทั้งหมด เราก็ไปทำตามท่านไปอธิษฐานจิตที่ที่ท่านแนะนำ ปรากฏว่าได้ทุนไปเรียนต่างประเทศเหมือน จขกท ตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก สมัครที่ไหนก็รับหมด (ทั้งที่คะแนนภาษาอังกฤษต่ำกว่าเกณฑ์ที่ทุกยูบอกรับ) สะดวกง่ายดายเหลือเชื่อ เวลานี้อยู่ต่างประเทศแล้วระลึกถึงท่านมาก ๆ ธรรมที่ท่านสอนก่อนมายังคงก้องอยู่ในหูเสมอ มีโอกาสอยากกลับไปกราบท่าน ฟังธรรมจากท่านอีกครั้งจริง ๆ แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 55 10:04:31 จากคุณ : Klaibann เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 09:07:43

ความคิดเห็นที่ 13 ปาฏิหารย์เหนือความคาดหมายเสมอ...... ประสพการณ้มีมากมายเล่าไม่หวาดไม่ไหว ไว้ว่างๆ จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 09:24:06

ความคิดเห็นที่ 14 การทานที่สัมมาทิฐิ จะมีผลลดกิเลสโลภได้ ถ้าทานแล้วลดกิเลสโลภได้จริง ผลบุญจะมหาศาล  แม้เราจะไม่ได้หวัง ความโลภลดลง ความอยากได้ลดลง  อะไรๆก็ยิ่งใหญ่เสมอ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 09:57:04

ความคิดเห็นที่ 15 อนุโมทนาสาธุ ทุกคห. นี่เป็นแรงบันดาลใจให้ใครหลายคนรวมทั้งผมด้วย ได้กระเทาะความตระหนี่ในใจ พอกพูนจาคะให้มากขึ้นไปอีก ต้องโหวตครับกระทู้นี้ จากคุณ : Up_To_You เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 10:31:13

ความคิดเห็นที่ 16 คนที่ไม่เคยทำบุญโดยการถวายเงินแก่พระ ก็ได้รับทุนเรียนต่อต่างประเทศ ก็มีมากหลายคนนัก ดังนั้น การถวายเงินพระ ไม่ใช่เหตุที่ทำให้ได้เรียนต่อต่างประเทศหรอกครับ การถวายเงินให้พระรับด้วยตนเองและเพื่อตนเอง นั้น เป็นการทำบุญแบบไม่ฉลาด แบบอวิชชา เพราะไม่รู้ว่า การทำบุญเช่นนี้นั้น ทำให้พระต้องอาบัติ ถ้าพระรูปนั้นไม่สละคืนเงินที่ได้มาให้แก่วัด พระรูปนั้นก็จะปลงอาบัติไม่ตก ฉะนั้นพวกเราไม่ควรถวายเงินให้พระรับเงินด้วยตนเองเพื่อส่วนตัว เพราะเป็นการสงเสริมให้พระอาบัติด้วยการรับเงินแล้วไม่สละคืนแก่วัด พระที่รับเงินด้วยตนเองเพื่อตนเอง ไม่ใช่อริยสงฆ์หรอกครับ พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าทรงติเตียนพระรับเงินว่า ดูกรโมฆบุรุษ การกระทำของเธอนั่น ไม่เหมาะ ไม่สม ไม่ควร ไม่ใช่กิจของสมณะ ใช้ไม่ได้ ไม่ควรทำ นี่คือคำตำหนิของพระพุทธเจ้าที่มีต่อพระรับเงินด้วยตนเองเพื่อตนเอง เห็นหรือยังครับ ว่าพระรับเงินด้วยตนเองเพื่อตนเองนั้น ไม่ใช่พระอยริยะ แต่เป็นโมฆบุรุษ http://84000.org/tipitaka/read/?2/105-116 จากคุณ : nirota เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 12:25:07

ความคิดเห็นที่ 17 เห็นด้วยค่ะ ทุ่มสุดฤทธิ์ จากคุณ : บุษกรจันทร์ เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 13:21:34

ความคิดเห็นที่ 18 ทุกวันนี้ที่ยังตื่นขึ้นมามีลมหายใจให้พิจารณา ก็นับว่าเป็นบุญมากพอแล้วครับ การให้ทานคือการฝึกให้ละทิ้ง ไม่เอาของๆนั้นมายึดถือว่าเป็นของๆตัว ทำให้กิเลสลดลง ถ้าให้ทานแล้วยังหวังจะได้โน่นได้นี่ กิเลสจะลดลงได้หรือไม่ แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 55 14:13:22 จากคุณ : เอกเขนกนอกบ้าน เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 13:51:01

ความคิดเห็นที่ 19 การให้ เป็นทางมาแห่งปัจจัยสี่ทั้งหลาย(สมัยนี้สรุปว่า คือ เงิน)   ซึ่งจะได้มาโดยไม่ยาก ไม่ลำบาก ผู้ยินดีในการให้ ย่อมไม่ขาดแคลนขัดสนปัจจัยสี่ ยิ่งผู้ให้เป็นคนพยายามรักษาศีล5 ให้บริสุทธิ์ ให้โดยไม่หวังผลตอบแทน และเลือกเนื้อนาบุญของโลกได้ จะเห็นผลเร็วและแรงมาก ขอยืนยันอีกเสียง ในเรื่องของการทำทานที่เป็นวัตถุ แล้วเห็นผลกันในชาติปัจจุบันนี้เลย แต่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนทั้ง ทาน ศีล ภาวนา สำหรับฆราวาส ต้องทำไปด้วยกัน ทำให้มากเจริญให้มาก ชีวิตจะมีแต่ความสุขความเจริญ ทั้งทางโลกและทางธรรม ปล.วิธีถวายเงินพระแบบไม่ผิดศีล เป็นอาบัติก็มี ต้องศึกษา     และวิธีที่ จขกท.ทำนั้นก็ไม่ผิดศีล เป็นอาบัติหรอกจ้า     อนุโมทนาบุญด้วย จากคุณ : ให้ฉลาดสร้างเหตุปัจจัยไว้ (b-file) เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 14:03:57

ความคิดเห็นที่ 20 ทำบุญทำทานมีสามขั้น ก่อนทำรู้ผลของการทำบุญ ขณะทำมีจิตผ่องใส และหลังทำมีความยินดีอิ่มใจ อานิสงค์ของบุญได้เต็มๆครับ....การเลือกทำบุญกับพระอริยะสงฆ์ย่อมมีอานิสงค์มากๆ หรือทำบุญ กับพ่อแม่ตัวเองก็ได้ชื่อว่าทำบุญกับพระอรหันต์เช่นกัน และการทำบุญกับพระที่พึ่งออกจากนิโรธสมาบัติ ใครทำบุญด้วยว่ากันว่าอานิสงค์จะส่งบุญให้ทันทีไม่ต้องรอชาติหน้า  ใครมีโอกาสได้ทำก็อนุโมทนาด้วยครับ ถ้าใจดีบอกบุญให้ผู้อื่นได้รู้ก็จะได้บุญเพิ่มขึ้นอีกน๊ะ เพราะงั้นก็ควรกระซิบบอกกันบ้างเน้อ ^^ จากคุณ : ล้าน5 เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 14:08:27

ความคิดเห็นที่ 21 จากประสบการณ์ตัวเองหลายปีผ่านมา ตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจเหมือนกัน ส่งพ่อส่งแม่ ให้แม่บุญธรรม ส่งหลานเรียน ส่งน้องเรียน บริจาคตามโอกาส ปีนึงสองแสนกว่า เงินเก็บกลับไทยไม่ถึงแสน แต่พอกลับมาคำนวณเงินที่ใช้ในไทยแต่ละปีเกินสองแสน ยังงงว่าเงินมันมาจากไหน เลยเข้าใจคำว่า "ยิ่งให้ยิ่งได้" อย่างสุดซึ้ง เรานิยมทำกับคนใกล้ตัวค่ะ กับพระไม่ค่อยได้ทำเท่าไหร่ จากคุณ : ต้นลูกตาล เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 14:08:33

ความคิดเห็นที่ 22 ผม เลี่ยงภาษี  มาได้   มาได้... 100  ล้าน .... ผม ถวายใส่ ซอง ให้... ห้าล้าน...      5~%.... ของเงิน ที่ เลี่ยงได้ ....ผม จะได้บุญ มากกว่า.... คนที่ ถวายด้วยเงิน บริสุทธิ. 1 บาท มั้ยย  คราาฟฟฟฟ เหนบางวัด บางว่า ถวายมาก ได้ ไปสวรรค์.... พระแบบนี้ ยังมี อยู่ ยังมีชีวิตอยู่ เลย..ทุกวันนี้. จากคุณ : นาย หุ้น n-park (prince-npark) เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 14:54:36

ความคิดเห็นที่ 23 ดีจังครับ ต่อไปจะแนะนำเด็กๆ ว่าไม่ต้องเรียนหนังสือกันแล้ว ทำบุญให้หมดตัวเดี๋ยวจะฉลาดะโชคดีเอง :)) จากคุณ : via iPad (eChoza) เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 18:11:14

ความคิดเห็นที่ 24 กระทู้นี้แค่อ่าน ก็ได้บุญแล้วครับ อิ่มเอมใจอนุโมทนากับทุกๆ ท่าน การให้โดยไม่หวังผลตอบแทนนี่เป็นสิ่งประเสริฐจริงๆ ขึ้นสวรรค์ทั้งเป็นเลย ไม่ต้องรอผลบุญแบบเป็นวัตถุธาตุเลยครับ จากคุณ : mainea เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 19:06:24

ความคิดเห็นที่ 25 ยุคนี้ทำให้หลวงพ่อคูณน่ะดีที่สุด ท่านนำไปบริจาคต่อ อย่านำไปให้พวกลัทธิจานบิน เด๋วมันแอบบินไปคนเดียว ทิ้งพวกเราไว้แย่เลย 555 จากคุณ : transformation (TRANSFORMATION) เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 19:40:58

ความคิดเห็นที่ 26 สาธุ สาธุ สาธุ   : ) จากคุณ : OnceWakeUp เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 20:24:53

ความคิดเห็นที่ 27 ระวังกระทู้นี้จะเข้าทางจานบินนา ต้องเน้นย้ำด้วยนะว่า พระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ พระที่เป็นอาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเนยโย อัญชลีกะระณีโย ผู้เป็นเนื้อนาบุญของโลก จากคุณ : NotUndo เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 21:03:26

ความคิดเห็นที่ 28 #22 ไม่รู้พูดเล่นพูดจริง แต่ขออธิบายตามเนื้ิอความว่าเงิน100ล้านที่คุณเลี่ยงภาษีมา อย่าว่าแต่เจียดตั้ง5ล้านมาทำบุญเลย คุณทุ่มทำทั้งหมด100ล้าน ก็ได้ไม่เท่าคนให้บาทเดียว ที่มีศรัทธาเท่ากัน นาบุญเดียวกัน เพราเงินของคุณเป็นเงินไม่บริสุทธิ์ เจตนาให้ทานถึงหลักล้้านก็เพียงเพื่อชดเชยความรุู้สึกผิดจากที่มาของเงินเท่านั้น ก็ว่ากันไปตามเนื้อผ้านะครับ ยังไงซะเงินนั้นก็ยังเป็นประโยชน์ต่อผู้รับอยู่ดี เพียงแต่คุณจะได้ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย  กาลข้างอาจส่งผลให้รวยได้ฉาบฉวยแต่จะรักษาฐานะไว้ไม่ได้ครับ จากคุณ : Up_To_You เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 21:05:03

ความคิดเห็นที่ 29 กับพระเค้าเรียกทำทานหรือคะ วานผู้รู้อธิบายด้วยคะ จากคุณ : anindita เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 21:21:54

ความคิดเห็นที่ 30 ผมก็ชอบทำบุญ แต่ไม่จัดหนักเท่าจขกท.   ยอมรับจิตใจเลยครับ เล่นเทหมดหน้าตัก......สุดดดดยอดดดจริง ๆ   คงเป็นเพราะ จขกท.มีจิตใจที่เหนือกว่าคนปกติโดยทั่วไปเขาทำกัน  ผลบุญจึงส่งส่งผลให้ได้รับโอกาสดี ๆ ที่น้อยคนนักจะได้เช่นนี้........................... จากคุณ : ธรรมสามิต เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 21:53:54

ความคิดเห็นที่ 31 สรุปว่า ทำแล้วได้กำไร ผมว่ามันส่งเสริมกิเสลตัณหามากกว่านะ เค้าทำทานเพื่อนลดควาตระหนี่ รู้จักให้ ไม่ใช่เหรอ อย่าเอากำไรปาฏิหาริย์มาเป็นสาระสำคัญดีกว่ามั้ง ทำแล้วสบายใจ สุขใจ ทำแล้วไม่เสียดาย ทำแล้วยึดติดวัตถุน้อยลง ทำแล้วเข้าถึงธรรมได้ดีขึ้น ฯลฯ ดีกว่ามั้ย จากคุณ : Ao+ เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 23:59:18

ความคิดเห็นที่ 32 คุณ คห 29  การให้สิ่งของ เป็นอามิสทาน บุญประเภทนี้ จะเรียกว่า ทานทั้งหมด ไม่ว่าจะให้กับใคร  อย่างที่ถวายของ หรือ อาหารแด่พระ  ของที่ถวาย เรียกวัตถุทาน ผู้รับทานเรียกว่า เนื้อนาบุญ  หาอ่านหรือศึกษาได้ที่ หนังสือวิธีสร้างบุญบารมี  สมเด็จพระสังฆราชทรงนิพนธ์ เสิชกูเกิล ก็เจอค่ะ จากคุณ : บุษกรจันทร์ เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 00:55:18

ความคิดเห็นที่ 33 เราชอบทำทานให้อาหารปลา รู้สึกว่าชีวิตนี้ได้กินแต่ขนมปังอร่อยๆ  เวลาไปทำงาน เช่น ถ่ายรูปงานแต่งงาน ก็จะได้ทานเค้กแต่งงานอร่อยๆทุกทีเลย ชื่นชม จขกท.มากๆ จากคุณ : คนหัวฟู เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 02:31:38

ความคิดเห็นที่ 34 อนุโมทนบุญกับทุกคห. คืนนี้นอนไม่หลับเลยได้อ่านประสบการณ์ที่ดี ๆ ขอแชร์ประสบการณ์ด้วยอีกเสียงค่ะ ตั้งแต่เราเรียนหนังสือจบมาได้งานทำมีเงินเดือน แบ่งเงินเดือนให้พ่อแม่ใช้มาตลอดจนถึงปัจจุบัน ปัจจุบันคุณพ่อเสียไปแล้วค่ะ พูดได้เต็มปากเลยค่ะว่า "ความดีที่เราตั้งใจทำอย่างสม่ำเสมอกับผู้มีพระคุณที่สุดในชีวิต ทำให้เรามีเงินใช้ตลอด" เมื่อมีโอกาสได้พูดคุยกับน้องใหม่เพิงเข้าทำงาน จะพยายามเล่าเรื่องนี้ให้น้อง ๆ ฟังเป็นวิทยาทาน และสนับสนุนให้นำไปปฏิบัติ แบ่งเงินเดือนประจำให้พ่อแม่ใช้ก่อนจะมากหรือน้อยสุดแล้วแต่ เพราะคิดเสมอ ๆ ว่ากว่า 20 ปีที่ท่านเลี้ยงเรา เราจะมีโอกาสตอบแทนพระคุณบิดามารดาถึง 20 ปีหรือป่าวสิคะ ดังนั้น เราต้องดูแลท่านแล้วสิ่งดี ๆ จะเกิดขึ้นในชีวิตของเรา จากประสบการณ์ตรงของเราเอง "แม่ไม่เคยออกปากชมเรา แต่เรารู้ก็รู้ว่าท่านชื่นชม แค่นี้เราก็สุขใจแล้วค่ะ" แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 55 19:08:54 แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 55 02:50:20 จากคุณ : แจจุงวอน (ancpu) เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 02:48:24

ความคิดเห็นที่ 35 เข้ามาชื่นชมเจ้าของกระทู้ค่ะ เราก็เป็นอีกคนที่ได้รับประสบการณ์จากความตั้งใจ   สร้างกุศล มักจะมีอะไรหลายอย่างค่ะที่เป็นคำตอบไห้เราได้รู้เองในบางเรื่อง   ที่มันติดอยู่ในใจ และคลี่คลายปัญหาได้อย่างไม่น่าเชื่อและทุกครั้งที่มีปาฎิหารย์   มักจะเล่าไห้คนในครอบครัวฟังค่ะ ตอนนี้ครอบครัวเราหมั่นสร้างแต่กุศลมีความ   สุขทุกครั้งที่ได้ทำ จากคุณ : papa11 (papa11) เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 05:53:09

ความคิดเห็นที่ 36 ความคิดเห็นที่ 8     งั้นเราขอเล่ามั่งก็แล้วกัน วันหนึ่ง เมื่อราว3-4เดือนที่ผ่านมา เราไปทำบุญในพิธีวางรากฐานเจดีย์หลวงตามหาบัว ที่วัดป่าภูผาแดง(วัดหลวงปู่ลี) เรามาพิจารณาดูว่ารากฐานนี่คือความมั่นคง ก็เลยอธิษฐาน ขอให้มีฐานะการเงินที่มั่นคง  โดยขอบริจาค 1% ของรายได้เพื่อการกุศลครั้งนี้ จนกว่าเจดีย์จะแล้วเสร็จ  ทีนี้วันดีคืนดีญาติมาชวนไปดูที่ คนกรุงเทพฯเขาจะมาซื้อ ว่างั้นนะ เสนอที่ไป เสนอราคาไป เขาก็ตอบตกลงทันที  ญาติก้เลยแบ่งเงินให้เราใช้   ตอนนี้เขาเห็นเราเป็นตัวนำโชคหละนะ  ซื้อขายที่ดินที่ไหน ก็เอาเราติดรถไปด้วย บางทีเราก็บริจาคเพิ่มล่วงหน้า เป็น 2 % ทีนี้หละ คนไม่เคยซื้อก็มาซื้อ ไม่คาดคิดก็วาง มัดจำ   ของเคยยากเป็นง่ายไปหมด     เคยเดินแขม่วท้องเข้าห้างสรรพสินค้า เพราะไม่มีเงินซื้อ    ตอนนี้เข้าห้างซื้อของได้ทุกอย่าง เดินหาตู้บริจาคทุกครั้ง 20 50 100 บาทบ้างตามแต่โอกาส ทุกวันนี้ จิตเรายุ่งว่าจะเอาเงินไปบริจาคที่ไหนอีก จิตมีอาหารคือคิดทำแต่ทานกุศลทุกวัน จิตเกาะเกี่ยวการกุศลทุกที่ ทุกเวลา ตอนนี้ขยับเป้าหมายการบริจาค เป็น 2 % 3 % เพื่อนๆ พี่น้อง อย่าลืมหลักการ 1% ของรายได้เด้อ ทำน้อยไปก่อน  เป็นอุบายให้จิต ได้เกาะเกี่ยวการกุศลดีแท้       เริ่มที่บริจาคสร้างฐานเจดีย์หลวงตามหาบัวก่อนก็ได้ ฟรีค่าโอน   เลขบัญชีหาในเวปเด้อ ร่ำรวยเงินทอง ร่ำรวยธรรม ทุกคนเด้อ จากคุณ : lekton   จาก คห.นี้ขอเล่าต่ออีก  เราภาวนามา 20 ปี จิตไม่ไปไหน วนที่เก่า  ไม่เคยทำบุญ ตักบาตรเลย  พอเลิกสุรา ทำศีล5 ให้เต็ม   ทีนี้พุ่งปรื๊ดเลยนะ ของเก่า บุญเก่ามีอยู่แล้ว มาแสดงให้เห็น    มาพิจารณาดูอีกที ขาดการให้ทาน ก็เลยตั้งจิตให้ทานอย่างที่แสดง ไว้ข้างบน    คือทำ ทาน  ศีล  ภาวนา  ให้เสมอกัน     มิได้มีเจตนาในลาภมากไป แต่ลาภ สักการะ ท่านก็มีเจตนามาหาเรา   เราจึงเพิ่มการบริจาคทาน แต่มิให้เดือดร้อน ตัวเอง     นักภาวนาไม่จำเป็นต้องจนเจ็บเสมอไป   พอลาภเข้ามามาก ก็พิจารณาหมุน ทรัพย์นั้นออก  สร้างงานให้ผู้อื่นสอดแทรกศีลธรรมไปบ้าง ตามโอกาสเหมาะสม จากคุณ : lekton เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 06:39:38

ความคิดเห็นที่ 37 ใครมีประสบการณ์แบบหลายๆคนที่เล่ามาข้างบนนั่น  ก็เอามาเล่าสู่กันฟังเป็นทิฏฐานุคติตัวอย่างให้คนอื่นๆ ... เผื่อว่า  อาจจะมีใครมาเอาตัวอย่างต่างๆหลายๆเรื่องเหล่านีั้ไปเล่าให้เด็กๆหรือเพื่อนๆได้ฟัง   เพื่อพัฒนาจิตใจกันต่อไป... จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 07:13:51

ความคิดเห็นที่ 38 อ่านกระทู้นี้แล้วปลื้มใจ นึกถึงบุญที่เคยทำไว้ เพื่อการดำรงอยู่ของพุทธศาสนา เราชอบไปทำบุญที่องค์พระปฐมเจดีย์บ่อยๆ ทุกครั้งที่ทำ ก็จะขอถวายแด่พระพุทธเจ้า ปัจจัยนี้เพื่อให้พุทธศาสนาดำรงอยู่ต่อไป นอกจากนี้ ก็นึกถึงบุญที่ได้ทำกับพ่อแม่และผู้มีพระคุณ แม่เคยน้อยใจว่าเป็นภาระให้ลูก แต่เมื่อปฏิบัติธรรม เราได้เห็นจากใจเลยว่า พ่อแม่เป็นเนื้อนาบุญของลูก เราก็บอกแม่ไป ว่า การที่แม่ยังอยู่ ทำให้ลูกมีคนให้ลูกได้ทำบุญด้วย การที่แม่ยังอยู่เป็นบุญของลูก และแม่ก็ปลื้มใจมาก จากคุณ : ฟ้าสีใส เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 10:38:43

ความคิดเห็นที่ 39 คำว่าเนื้อนาบุญของโลก ต้องพิจารณาให้ถี่ถ้วนก่อนทำ หากพลาดท่าไปทุ่มหมดตัวกับเนื้อนาบาป แถมยังไม่พอกู้หนี้ยืมสิน ทำบัตรผ่อนบุญ ครอบครัว พ่อแม่จะเดือดร้อน เป็นยังไงไม่สน มุ่งหวังทุ่มลงไปเพื่อคำว่า รวยๆๆๆๆๆ แถมทำบุญกับเนื้อนาบาปนี่ ทำล้านนึง อาจได้บุญแค่บาทเดียว แต่ได้บาป 9แสน 9 หมื่น 9พัน แทนเพราะไปสนับสนุนให้คนชั่วมีกำลัง ทำลายพระศาสนา จากคำว่ารวยๆๆๆ จะกลายเป็น ซวยๆๆๆๆๆๆ ไม่อยากจะเอ่ยว่า เนื้อนาไหนเป็นบุญ เนื้อนาไหนเป็นบาป เพราะเค้ารู้กันทั้งบางนะจ๊ะๆ ว่าทำกับใครแล้วเกิดประโยชน์ต่อโลก ต่อสังคม ต่อศาสนา หรือเกิดประโยชน์กับ บริษัทของ อาด ตะ มา คนเดียว นะจ๊ะๆ อิอิ จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 10:39:17

ความคิดเห็นที่ 40 เรากลับกันน่ะค่ะ  ทำบุญไม่ค่อยเห็นชัด  แต่ถ้าทำบาปนี่  ทันทีทันควันทันตาเห็นเลยค่ะ กรรมตามสนองกันต่อหน้าต่อตา เจอมาหลายทีแล้ว เสบียงบุญที่สะสมมาคงมีน้อยมากๆๆ  เศร้า จากคุณ : paolin เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 10:40:34

ความคิดเห็นที่ 41 ที่สำคัญการทำบุญควรต้องมีสติกำกับด้วยนะครับ : ) ดังที่พระพุทธเจ้าได้กล่าวประมาณว่า "สังขารทั้งหลายไม่ควรยึดมั่นถือมั่น ให้ทำประโยชน์แก่ตนเองและผู้อื่นด้วยความไม่ประมาท" จากคุณ : Mahasati Neo เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 10:55:32

ความคิดเห็นที่ 42 สุดยอดครับ อนุโมทนาบุญ จขกท ด้วยครับ จากคุณ : M_moshi เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 11:20:01

ความคิดเห็นที่ 43 ก็ดีครับ  แต่ผมไม่รู้จะให้เงินกับพระทำไมเพราะท่านก็ไม่ค่อยจำเป็นต้องใช้แถมผิดวินัยอีก เลยชอบให้เงิน บริจาค ทุนเพื่อการศึกษาให้เด็กด้อยโอกาสมากกว่า ไม่รุ้ว่าผลการบริจาคเงินผมจะไปช่วยให้จขก ได้ทุนเรียนต่อต่างประเทศหรือเปล่า ดีใจด้วยนะครับ จากคุณ : aunemaek2 เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 13:27:53

ความคิดเห็นที่ 44 ขอเล่าบ้างนะครับ เป็นประสบการณ์ความอิ่มใจในบุญเฉยๆ เพราะไม่ทราบว่าสิ่งใดที่ได้รับมา มาจากเหตุปัจจัยไหนจริงๆ ตั้งแต่เด็กผมจะเป็นคนที่ชอบทำบุญ โดยเฉพาะการทำทานอย่างมาก เนื่องจากคุณแม่ปลูกฝังนิสัยเข้าวัดทำบุญตั้งแต่เล็กๆ และทำเป็นตัวอย่างให้ดู จนถึงปัจจุบันคุณแม่ยังไปถือศีล 8 ที่วัดทุกวันพระมิได้ขาด ตอนอายุประมาณ 19 ปี ผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปี 3 มีช่วงนึงผมได้มีโอกาสไปวัดอัมพวันเพื่อปฏิบัติธรรม โดยชวนแฟนที่เพิ่งรู้จักและคบกันไปด้วย ขากลับก็ได้ลาศีลและเตรียมจะกลับบ้าน ระหว่างที่ไปใส่ซองทำบุญและใช้หนี้สงฆ์นั้น ก็เดินผ่านกุฏิหลังเก่าของหลวงพ่อจรัญ ในช่วงนั้นได้มีการตั้งซุ้มเพื่อร่วมทุนสร้างกุฏิหลังใหม่ของหลวงพ่อ ผมก็สำรวจดูกระเป๋าสตางค์ พบว่า ถ้าหักค่ารถค่ากลับของผมกับแฟน ก็จะเหลือเงินอยู่เพียง 100 หรือ 150 จำไม่ได้ชัดเจน แต่เหลือเงินเพียงเท่านั้น หากขากลับมีเหตุการณ์ใดๆ ที่จะต้องใช้เงินมากกว่าค่ารถที่เตรียมไว้ คงจะกลับไม่ถึงกรุงเทพฯแน่ๆ ในห้วงความคิดตอนนั้นก็นึกเสียดายว่า หากมีเงินมากกว่านี้ก็คงจะดี จะได้ถวายร่วมสมทบสร้างกุฏิให้กับหลวงพ่อที่มีพระคุณต่อเรา ให้เราได้มานั่งกรรมฐานแบบนี้ ผมจึงตัดสินใจ เจียดเงินพอแค่ค่ารถของคนสองคน ส่วนเงินที่เหลือ 100 กว่าบาทนั้น ทั้งหมดทั้งปวงที่มีในกระเป๋าสตางค์ ได้นำขึ้นจบ อธิษฐาน แล้วถวายหลวงพ่อนำไปร่วมสร้างกุฏิของท่าน จวบจนถึงปัจจุบัน มีสิ่งดีๆเกิดขึ้นในชีวิตมากมาย ตัวอย่างในส่วนทางโลกก็คือ อายุ 25 ผมก็มีงานการมั่นคง สามารถซื้อบ้านรวมๆราคาค่าตกแต่งก็ 8 หลักได้แล้ว เป็นต้น (ส่วนภรรยาก็เป็นคนที่ได้ไปปฏิบัติกรรมฐานด้วยกัน คบกัน 9 ปีก็แต่งงานกันครับ) ถึงตอนนี้ชีวิตทางโลกจะดูโปร่งโล่งสบาย แต่ใจก็ยังตระหนักถึงความไม่เที่ยง และรู้สึกว่าทุกๆสิ่งเป็นทุกข์อยู่ไม่ขาด ที่ทำตอนนี้คือทำตามหน้าที่ที่พึงปฏิบัติได้ของปุถุชน ส่วนสายตาก็ยังคงจับจ้องไปในเส้นทางสายพระนิพพานอยู่ไม่ขาด แม้ว่าในปัจจุบัน จะยังคงทำบุญทำทานเสมอ แต่จะทำมากเท่าไร ใจก็ยังไม่ชุ่มฉ่ำเท่ากับเงิน 100 กว่าบาทในครั้งนั้น คิดถึงการตัดสินใจครั้งนั้นเมื่อใด ใจยังอิ่มเย็นอยู่เสมอ (หากนับเฉพาะบุญจากทาน ไม่นับความอิ่มเย็นจากการทำกรรมฐานนะครับ) แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 55 16:28:49 จากคุณ : อ่อนน้อมถ่อมตน (CodeTraiblazer) เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 16:25:29

ความคิดเห็นที่ 45 เคยเหมือนกันแต่ไม่ขอเล่า เดี๋ยวหาว่าอัพกระทู้ แต่ขอ นอนยัน จากคุณ : แฟนพันธุ์ทาง (อาจารย์ไข่) เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 19:25:22

ความคิดเห็นที่ 46 ตัวอย่างเรื่องผลของทานมีมากมายในพระไตรปิฏก    , ตัวอย่างหนึ่งที่เห็นชัดๆ ง่ายๆ  ในสมัยพุทธกาล คือ ทุขคตะ  ที่มีผ้าเพียงผืนดียวติดตัว  ตัดสินใจเอาผ้าที่มีเพียงผืนเดียวนี้ถวายพระพุทธเจ้าหลังจากฟังธรรมจบแล้วลังๆเลๆอยู่นานกว่าจะตัดสินใจได้ก็ตอนสว่าง  เมื่อถวายผ้าผืนนั้นเสร็จ  ก็สุขสบายใจสุดๆ  ร้องว่า  "ชิตังเมๆๆๆ..." (แปลว่า "ข้าชนะแล้วๆๆ..")  จนเกิดแผ่นดินไหว  และได้บรรลุเป็นพระโสดาบันในวันนั้นเอง จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 20:35:29

ความคิดเห็นที่ 47 เห็นด้วยกับกระทู้นี้ 100% เราก็เคยเจอประสบการณ์แบบนี้ แต่ทุกครั้งที่เกิดเหตุต้องเป็นการทำบุญทำทานที่คิดว่า "ทำเพราะอยากทำ อยากให้ ไม่อยากได้อะไรตอบแทนกลับมา" แล้วก็ได้กลับมาอย่างเหลือเชื่อ เคยเดินผ่านลุงขายล๊อตเตอร์รี่ ตั้งใจว่าเดินกลับมาแล้วลุงยังขายไม่หมดจะช่วยซื้อ เพราะวันนั้นเป็นวันหวยออกถ้าแกขายไม่หมดเดี๋ยวแกจะขาดทุน และแกก็ยืนตากแดดตาแกก็บอดด้วย เดินกลับมาแกก็ยังขายไม่หมดก็เลยอุดหนุนแกซ่ะหน่อย ปรากฎว่าใบนั้นหน่ะรางวัลที่4 ราคาพอดิบพอดีกับคอมพิวเตอร์ที่กำลังเก็บเงินซื้อพอดี และก็แบ่งเงินให้คุณลุงนำโชคด้วย หลังจากนั้นก็เป็นลูกค้าแกตลอด เดินผ่านไม่ได้ต้องซื้อ1คู่ แต่ก็ไม่เคยถูกอีกเลย จนกระทั่งจะไปปฎิบัติธรรมแบบค้างคืนครั้งแรกในชีวิตที่เสถีรธรรมสถาน แต่ตังค์ไม่มี จริงอยู่ว่าไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆ แต่เราไปกินข้าว ไปใช้น้ำไฟที่นั่นไม่ทำบุญเลยเราว่ามันไม่ถูก ทำน้อยไปก็รู้สึกละอาย ไหนจะค่าเดินทางอีกล่ะ แต่เพื่อนชวนแล้วยังไงต้องไป ปรากฎว่าล๊อตเตอร์รี่ของคุณลุงให้โชคอีกแล้ว เป็นเลขท้าย2ตัว ไปขึ้นเงินแล้วก็ตรงดิ่งไปสถานปฎิบัติธรรมเลย ค่าเดินทางรวมทำบุญก็พอดีกับเลขท้าย 2ตัวเด๊ะ ทำบุญกับพระอรหันต์ในบ้าน สิ่งที่ได้กลับมามันเห็นผลทันตาเลยจริงๆ อย่างแรกคือความสุขใจ ตอนเรียนจบใหม่ๆก็อยากจะให้เงินแม่ทุกเดือนแต่เงินเดือนน้อยก็เลยคิดว่าจะสะสมไว้ให้แกเป็นเงินก้อนคือจะให้เป็นแต๊ะเอีย เราคิดผิดอยู่หลายปีเลย เพราะกิเลสจะหนาอยากได้นู้นได้นี่ หรือมีเหตุต้องให้เสียเงินแบบที่ไม่ควรจะเป็น เงินก็เก็บไม่อยู่ ไอ้ที่จะให้แม่เท่านั้นเท่านี้ก็ให้ไม่ถึงกับที่ตั้งใจไว้ ก็เลยคิดใหม่ จะให้แม่ทุกเดือน เดือนไหนตังค์ไม่พอก็ประหยัดที่ตัวเอง แต่ต้องให้แม่อย่างที่ตั้งใจไว้ทุกเดือน มากกว่าที่ตั้งใจจะให้ได้แต่ห้ามน้อยกว่า แปลกมากตั้งแต่นั้นมา เงินเดือนก็ไม่ต่างจากเดิมแต่มีเงินเก็บเยอะขึ้น งงกับตัวเองเหมือนกันพยายามเก็บเงินแต่กลับเก็บเงินไม่อยู่ แต่พอให้แม่ทุกเดือนกลับมีเงินเหลือเก็บ ยิ่งเริ่มเข้าวัดทำบุญ รู้สึกได้เลยว่าชีวิตดีขึ้น รอบตัวมีแต่คนจิตใจดีเป็นส่วนใหญ่ เพื่อนร่วมงานที่เคยมีปัญหากันมาตลอดจู่ๆก็ออกไปจากวงจรชีวิต ไม่ต้องมาทะเลาะกันอีก จากคุณ : ชาเขียวร้อน เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 21:57:25

ความคิดเห็นที่ 48 คคห 47 เป็นเหมือนกันค่ะ ตอนเก็บเงินไม่ให้ใคร เงินไม่เคยเหลือ พอให้คนในครอบครัว รวมแล้ว เรามีเงินเก็บเกือบห้าแสนต่อปี แต่มันก็เป็นแค่ตัวเลขคำนวณนะคะ เพราะว่าต้องส่งให้ทางบ้านทุกเดือน ไม่เคยกระเบียดกระเสียรเลย อยู่แบบสบายๆ อาหารการกินไม่เคยขาด อยากได้อะไรได้ โดยไม่ต้องใช้เครดิต จากคุณ : ต้นลูกตาล เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 22:52:33

ความคิดเห็นที่ 49 สาธุค่ะ เห็นด้วยค่ะว่า ยิ่งทำบุญ ผลบุญจะสะท้อนกลับมาหาเรา เห็นผลในชาตินี้ โดยเฉพาะทำกับพ่อแม่ จากคุณ : ไตรโสภณ เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 55 13:36:49

ความคิดเห็นที่ 50 เห็นด้วยกับการให้ทานในระดับเบื้องต้น แต่การให้ทานที่ดีควรให้แล้วคนรับมีความสุขด้วย และเป็นทานที่ให้ได้ตลอดเวลาไม่จำกัดกาล ผลก็คือได้รับในสิ่งที่เราได้รับแล้วมีความสุขเหมือนเราให้คนที่เขาได้รับแล้วมีความสุข สมัยผมบวชเงินทองไม่ใช่สิ่งที่ผมอยากได้  แต่ผมอยากได้ความรู้ในพระไตรปิฎก แต่ก็ขาดแคลน(ตัวเงินคงแปรไปเป็นวัตถุอย่างอื่น) อยากได้ สถานที่เป็นสัปปายะ  มีต้นไม้ มี ร่ม เงา มี สระน้ำ (แต่ก็มีแต่สิ่งก่อสร้างอื่นมาแทนที่) ความเป็นพ่อ เป็น แม่ แล้ว สิ่งที่อยากได้รับจากลูก ไม่ใช่เงินทองอย่างเดียว  แต่เป็นการดูแลเอาใจใส่ การได้รับความรักจากลูกๆ ทุกวันนี้  ความสุขจากผลกรรมที่ให้ในสิ่งที่คนรับอยากรับ ให้โดยไม่จำกัดกาล ทำให้รู้สึกเป็นอิสระจากสิ่งผูกมัด หลายๆอย่าง มาให้ทานอย่างไม่จำกัดกาลกันเถอะครับ จากคุณ : aunemaek2 เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 55 14:04:14

ความคิดเห็นที่ 51 ไม่รู้ว่าช้าไปมั้ย ข้าพเจ้านาย...ได้เจอเงินจำนวน3140บาทตกอยู่ที่พื้นหน้าร้านดื่มเดียว(สัมพันธ์พาณิช)อยู่เยื้องโรงเรียนดรุณาราชบุรี เมื่อวันที่31กรกฏาคม2555เวลาประมาณ12.00นาฬิกานับว่าเป็นเงินจำนวนที่มากที่สุดที่เคยเจอมันหล่นอยู่ที่พื้นพอมาคิดได้อย่างนี้ ก็คิดกลับไปว่าเจ้าของที่ทำหล่นหายก็คงเสียใจมากที่สุดเช่นกันก็ยืนดูรอเจ้าของถ้ามีคนเดินไปเดินมาแถวนั้นบ่อยๆก็จะเข้าไปถาม ว่ามีอะไรให้ช่วยมั้ยถ้าเขาบอกว่าทำเงินหล่นหายก็คิดว่าน่าจะใช่เขาเป็นเจ้าของแต่ข้าพเจ้าก็คาดการณ์ไว้แล้วว่าเงินจำนวนนี้ มีโอกาสยากที่จะได้เจอเจ้าของตัวจริงจึงอยากที่จะมอบเงินจำนวนนี้สมทบการบริจาคพิมพ์หนังสือของท่านเจ้าคุณป.อ ปยุตโต วัดญาณเวศกวันบุญกุศลใดที่ได้เผยแพร่ธรรมะจากการพิมพ์หนังสือในครั้งนี้แม้เพียงน้อยนิดข้าพเจ้าก็ไม่ขอยอมรับ ขออุทิศให้แด่ ท่านผู้เป็นเจ้าของเงินจำวนวน3140บาทผู้ทำหล่นหายนั้น พอข้าพเจ้าคิดได้ว่าจะนำเงินของผู้ทำหล่นหาย ไปใช้ได้เกิดประโยชน์ได้มากที่สุดอย่างไรแล้วก็มาคิดว่างั้นเอามาเผยแพร่ธรรมนั้นก็ทำให้ตัวข้าพเจ้าก็เกิดความสบายใจ เพราะข้าพเจ้าเชื่อว่าการให้ทานที่เป็นธรรมะคือการให้สิ่งของที่ประเสริญสุดทำให้คนมีความรู้ เข้าใจความเป็นจริงของสิ่งทั้งหลาย ก็ถือได้ว่าตัวเจ้าของเงินได้ทำบุญทำกุศลโดยไม่รู้ตัวและยังเป็นการให้ที่ประเสริญที่สุดที่มนุษย์จะให้ต่อกันได้ จากคุณ : ข้าวต้มหมูใส่กุ้งแห้ง เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 55 16:58:03

ความคิดเห็นที่ 52 ความเห็นส่วนตัว บุญที่เห็นผลแบบนี้ ไม่ใช่เกี่ยวกับจำนวนเงินหรอกค่ะ แต่มันเกี่ยวกับจิตใจที่สละไป ซึ่งค่าของมันต้องมากกว่าเงินที่ถวายแน่นอน การให้ที่บริสุทธิ์ ให้แบบไม่ตะขิดตะขวนใจ ไม่แม้แต่นิ ดเดียว ไร้ซึ่งความสงสัย บริสุทธิ์ผุดผ่อง แม้ใครจะว่าอยางไรแต่เราเต็มใจ..ต่อให้ถวายเงินพระ หรือให้เงินกับศัตรู ผลบุญ อานิสงค์ มันก็จะกลับมาให้เห็นกันชาตินี้ล่ะค่ะ ..(แต่เพียงทำบุญกับพระมีศีล มันได้ไว ได้มากกว่า ทำกับศัตรู) จากคุณ : clear_blue เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 04:07:46

ความคิดเห็นที่ 53 ผมไม่ได้ทำบุญอะไรมากเป็นพิเศษครับ แต่ผมอุปการะการศึกษาของน้องไว้ 3 คนเดือนละ 1500 บาทกับยูนิเซฟเดือนละ 500 บาท รวมถึงบริจาคปอเต็กตึ้ง หงี่เต็กตึ้ง(ร่วมกตัญญู) หยอดตู้บริจาคต่างๆ รวมถึงบริจาคตามองค์กรที่คิดว่าเค้าทำดีเพื่อสังคมนะครับ ... "แต่ผมจะไม่เน้นให้วัดครับ ยิ่งมอบให้กับพระยิ่งไม่ชอบเลยครับ" ปีนึงๆผมว่าผมทำบุญประมาณ 4 หมื่นบาทขึ้นนะ (รายได้จากอาชีพเสริมผม 20% ก็บริจาคให้องค์กรสาธารณะประโยชย์ด้วยครับ ^^) แต่ได้บุญกลับมาเป็นรูปแบบใหน ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ^^ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 55 05:52:22 จากคุณ : Top27 เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 05:50:31

ความคิดเห็นที่ 54 ดีจังเลยคะ เวลาที่เราทำบุญทำทานโดยไม่หวังผลไม่อธิษฐานขอสิ่งใดๆ เราจะได้สิ่งหนึ่งคืนกลับมาแน่นอนคือความอิ่มเอมทางใจ....ส่วนสิ่งที่ตามมาไม่มีใครพิสูจน์ได้จริงๆ จากคุณ : เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 10:11:13

ความคิดเห็นที่ 55 แล้วถ้าเราไปถวายเงินให้วัดพระธรรมกาย แบบหมดเนื้อหมดตัว คว่ำกระเป๋า เราจะได้เงินคืน+กำไรด้วยไหมฮ่ะ เอิ้ก!!!! จากคุณ : chaidan เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 10:58:05

ความคิดเห็นที่ 56 ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับ จขกท ด้วยค่ะ มีปสก อยากมาแชร์เหมือนกันค่ะ เมื่อช่วงเวลานี้เมื่อปีที่แล้ว ตอนที่น้ำเริ่มท่วมจังหวัดต่างๆ แต่ยังมาไม่ถึงปทุม นนท์และกรุงเทพฯ เริ่มมีเพื่อนๆ มาเรี่ยไรเงินหาเงินซื้อของทำถุงยังชีพกันเพื่อไปช่วยคนน้ำท่วม ทุกๆ ทีเวลามีคนมาเรี่ยไรทำบุญ ก้อจะฝากเงินไปแต่ไม่เคยไปทำอะไรเองสักอย่าง มาปีที่แล้ว รู้สึกถึงความลำบากของชาวบ้าน และเริ่มคิดว่าแทนที่จะส่งเงินไปสมทบกับเพื่อนๆ อย่างเดียว ทั้งๆ ที่เราก้อพอมีเงินบ้าง มีเพื่อนเยอะแยะ ไม่ลำบาก ทำไมไม่หาเงินจัดชุดถุงยังชีพไปแจกบ้าง จะได้กระจายถุงยังชีพไปยังคนอื่นๆ ที่ลำบาก ที่ยังไม่มีคนเข้าไปช่วย พอคิดได้ปุ๊ป โทรหาแม่ แม่ก้ออนุโมทนาบุญและจะช่วยจัดชุดยาสามัญมาให้ 400 ชุด และรีบโทรหาเพื่อนสนิท และประกาศบนเฟสบุคให้เพื่อนๆ ทราบ ปรากฏว่าในวันเดียวกันมีเพื่อนขับรถออกไปซื้อของจำเป็นเข้ามาสมทบ มีเพื่อนที่มีโรงสีฝากข้าวสารลงมาร่วมทุน ส่วนเราก้อออกไปซื้อของกับพนักงานที่โรงงาน จัดหาเสบียงอาหาร ของแห้งและน้ำ(พอดีโรงงานตั้งอยู่ในลาดหลุมแก้ว) ซื้อของจัดไปจัดมาได้ 400 ชุด ก้อเรยสอบถามพนักงานในโรงงานว่ามีใครมีญาติอยู่ที่ไหนที่เดือดร้อน แล้วยังไม่ได้รับการช่วยเหลือบ้าง ได้ความมาว่ามีชาวบ้านอยู่ตรงรอยต่อลพบุรี สระบุรี และอยุธยาที่ท่วมมานานเปนเืดือนแร้ว และไม่มีใครเข้าไปช่วยเหลือ  พอวันที่จะไป ก้อไปกับแฟน กับพ่อ และเพื่อนๆ อีกไม่กี่คน ไปแบบไม่มีข้อมูลอะไรมาก ไปถึงก้อต้องเช่าเรือยนต์เข้าไปเพราะไกลมาก ไปถึงก้อเจอคนเดือดร้อนที่ติดอยู่ตามบ้าน อาศัยอยู่บนชั้นสอง น้ำน่าจะลึกอย่างน้อย 2 เมตร เพราะป้ายซอยนี่จมซะมิดเรย พอไปแจกแร้ว ระหว่างแจก รู้สึกตื้นตันใจ ดีใจที่ได้เข้ามาช่วยด้วยมือของตัวเอง และเก็บภาพถ่ายไปโพสบนเฟสบุึคให้เพื่อนๆ ที่ฝากเงินมาบริจาคเห็น  และคิดว่าจะจัดถุงยังชีพอีกเพื่อไปช่วยต่อที่อยุธยา ปรากฎว่าหลังจากโพสท์รูปไป เพื่อนๆ ต่างๆ ที่เห็นรูปก้อรู้สึกว่าเราเข้าไปถึงพื้นที่จริง ลุยจริง จึงเกิดศรัทธาและโอนเงินเข้ามาร่วมสมทบทุนมากมาย จึงทำให้สามารถจัดถุงได้อีก 600 กว่าชุด และคราวนี้มีน้องๆ เพื่อนๆ มาร่วมอาสาไปช่วยลงพื้นที่กับนับสิบคน จึงทำเสาะหาสถานที่อีกที่ยังไม่ได้รับการช่วยเหลือ  และในที่สุดก้อได้เข้าไปที่บางประหัน อยุธยา แต่เนื่องจากสถานที่ไปลึกมาก จึงต้องอาศัพรถของทหารเข้าไป และค่อยๆ แวะเข้าไปทีละหมู่บ้าน ต่อด้วยเรือและเดินเท้า ฝนก้อตก เปียกก้อเปียก เละกันทุกคน แถมขากลับรถทหารต้องไปส่งชาวบ้าน คณะทั้งหมดจึงต้องนั่งรถขยะที่ดัดแปลงและทำความสะอาดแล้วออกไปจากเขตน้ำท่วมเพื่อกลับไปยังที่รถ หลังจากกลับมาก้อยิ่งมีความปลื้มใจ อยากทำชุดถุงยังชีพต่อ จึงจัดหาของต่อ ปรากฎว่าน้ำมาถึงลาดหลุมแก้ว และท่วมบ้านเรือนของพนักงานทั้งหมด เราจึงอนุญาตให้พนักงานที่เดือดร้อนมาพักอาศัยในโรงงานได้ และโชคดีที่เราคิดจะทำถุงยังชีพต่อ จึงทำให้มีอาหารแห้ง น้ำ ข้าวสาร และยาต่างๆ ไว้แจกจ่ายให้พนักงาน และพนักงานทั้งหมดนั้นก้อช่วยในการป้องกันไม่ให้โรงงานน้ำท่วม จะว่าไปอาจจะเปนที่ๆ เดียวในลาดหลุมแก้วที่ไม่ท่วม บอกใครๆ ก้อมีแต่คนสงสัยว่าทำไมถึงเอาอยู่ ทั้งๆ ที่โรงงานข้างๆ ท่วมไปหมด และกระทั่งบ้านของเราที่ราชพฤกษ์ก้อโดนแค่น้ำล้อม แต่ไม่ท่วม ขณะที่หมู่บ้านรอบๆ น้ำท่วมไปหมด เวลาใครถามว่า "ทำบุญด้วยอะไร ทำไมน้ำไม่ท่วมบ้านท่วมที่ทำงาน" ก้อมักจะตอบติดอารมณ์ขันไปว่า "ทำบุญด้วยถุงยังชีพค่ะ" :) จากคุณ : stained glass เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 16:34:58

ความคิดเห็นที่ 57 ผู้ที่ทำความดี ทั้งทาน ศีล และ ภาวนานั้ัน ไม่ใช่ว่าทำแล้วจะได้เห็นผลทันตาเลยนะครับ บารมีนั้ันต้องสะสมและใช้เวลาครับ แต่เมื่อถึงเวลาบุญสนองนั้ัน อะไรก็หยุดไม่อยู่ครับ   สาธุ ... จากคุณ : ปันน้ำใจ เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 16:55:32

ความคิดเห็นที่ 58 เพ้อเจ้อ กระทู้แบบนี้ไม่ต่างอะไรกับ ลัทธิ ธรรมกาย ต่างกันแค่พ่อยก แม่ยก เท่านั้นเอง คุณได้ทุนเพราะคุณขยัน คุณอ่านหนังสือ รัฐบาลให้ แต่คุณกลับคิดว่าได้ไปเพราะทำบุญหนัก. บุญไม่ได้อยู่ที่คุณทำเท่าไหร่ แต่ อยู่ที่คุณเจตนาให้ยังไง ให้แบบ จขกท. ตรรกะ แบบนี้ บอกได้อย่างเดียว พาชาติล่มจม เข้าข่ายเพ้อเจ้อ จากคุณ : You ll Never Win Again เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 20:24:29

ความคิดเห็นที่ 59 ชอบกระทู้แบบนี้มากครับ  สร้างสรรค์  ไม่งมงาย ไม่ด่าทอ ไม่เกิดทุกข์ เกิดแต่สุข ขออนุโมทนาบุญด้วยคนนะครับ สำหรับกระทู้ดีๆแบบนี้ จากคุณ : กยิราเจ กยิราเถนัง เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 55 23:22:57

ความคิดเห็นที่ 60 ขออนุโมทนาบุญคะความคิดที่ดีก็เป็นบุญกับตัวเองแล้วแต่ถ้าเราละความคิดได้มาอยู่ที่ลมหายใจ สักวันหนึ่งเราคงพ้นเกิดแก่เจ็บตายคะ จากคุณ : ก้อนดินสีขาว (ก้อนดินสีขาว) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 02:22:02

ความคิดเห็นที่ 61 อนุโมทนาเจ้าของกระทู้นะคะ ที่ดิฉันได้ทำทานใหญ่ รู้สึกปลื้มใจนานมากหลายเดือนแล้วค่ะ ไม่ได้ทำทานกับพระอริยะ แต่ทำทานกับคนที่เดือดร้อน คนคนนี้ติดหนี้สินหนี้นอกระบบมาหลายปี ชีวิตนี้ไม่มีทางคืนเงินได้ ต้องจ่ายวันละ 700 -1000 บาท โดนข่มขู่ร้ายแรง ไม่มีใครคบหาด้วยแล้ว ดิฉันเห็นหน่วยก้านดี และเขาน่าสงสาร ดิฉันพอดีได้รับเงินพิเศษ แม้ตัวเองจะยังติดหนี้กู้ซื้อบ้านอยู่ จึงตัดใจให้เขายืมเงินไม่เอาดอกเบี้ย ให้clear หนี้ให้หมด คิดว่า โอกาสได้เงินคืนมันน้อย อย่าไปเสียดายเงินแล้วกัน ตอนนี้ ดิฉันเห็นเขาหน้าตาผ่องใส ค่อยๆ เอาเงินมาคืน บอกว่า เหมือนดิฉันชุบชีวิตให้เขา ดิฉันเห็นเขาทีไรปลื้มใจทุกที แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 55 08:58:08 จากคุณ : จิตรพร เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 08:57:39

ความคิดเห็นที่ 62 "..ทาน การให้นี้เป็นนโยบายของบัณฑิตทั้งหลาย แต่ไหนแต่ไรมา คนมีปัญญาแล้วต้องให้ทาน ถ้าคนโง่แล้วเห็นว่าสิ้นไปหมดไป ถ้าว่าคนมีปัญญาแล้วเห็นว่ายิ่งให้ยิ่งมียกใหญ่.. ..การให้นั่นแหละเป็นสำคัญนัก ไม่ต้องไปขอ ไปร้องใคร ทำอะไรสำเร็จหมดด้วยการให้ แต่ว่าต้องฉลาดให้ ถ้าโง่ให้ ยิ่งจนใหญ่ ถ้าฉลาดให้ ยิ่งให้ิยิ่งรวยใหญ่.." จากคุณ : takechi (takechi31) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 12:03:52

ความคิดเห็นที่ 63 ทำบุญพยายามจะไม่ขอ  ส่วนตัวคิดว่าเหมือนเป็นการบ่มเพาะกิเลสในตัวมากกว่า บริจาคเงินอยากได้ทอง  บริจาคของอยากได้คนอื่นมาให้แบบนี้มั่ง  ไม่รู้จักจบสิ้น จากคุณ : สาวเจ้าสำราญค่ะ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 21:48:50

ความคิดเห็นที่ 64 ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านนะค่ะ :) จากคุณ : onearth เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 01:28:08

ความคิดเห็นที่ 65 คิดแบบนี้ น่าเสียดายทุน ที่ได้ไปเนาะ อุปทาน กันไปทั้งสิ้น จากคุณ : อิทธิพงษ์ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 03:10:53

ความคิดเห็นที่ 66 อะไรกัน  จะบอกว่า "จ่ายมาก ได้มาก"  เหรอคะ  !! จากคุณ : รัก_ประจำทาง เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 08:35:57

ความคิดเห็นที่ 67 ขอแชร์ประสบการณ์บ้างนะคะ เมื่อประมาณห้าปีที่แล้วตกงานอยู่นานมากประมาณเจ็ดเดือน ได้มีโอกาสไปฝึกวิปัสสนาที่วัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรี หลังจากลาบวชเสร็จแล้วก็ได้มารอกราบหลวงพ่อ อยากทำบุญ กับท่านมาก  เพราะรู้สึกศรัทธาและสำนึกในเมตตาคุณของท่านที่มีให้กับประชาชนทั้งหลาย ท่านต้อนรับทุกคนไม่เลือกยากดีมีจนเลยจิง ๆ แต่เหลือตังค์ไม่เยอะแล้ว เพราะได้แบ่งไปชำระหนี้สงฆ์และทำบุญแล้วเมื่อตอนที่ยังบวชอยู่กะว่าให้เหลือไว้แค่พอค่ารถกลับบ้านและเผื่อซื้ออะไรระหว่างทางอีกนิดหน่อย แต่ก็ยังอยากทำบุญกับท่านกัดฟันถวายไปให้เหลือพอค่ารถกลับบ้านได้  ใส่ไปหกสิบบาท  ก็อธิษฐานว่า  เงินที่ทำบุญครั้งนี้ แม้ไม่ได้หามาเอง ก็ได้มาด้วยความบริสุทธิ์ ( สามีให้มา ) แม้ไม่ได้มากมาย อะไรแต่ก็ทำด้วยความตั้งใจจริง ๆ ขอให้กุศลนี้บังเกิดกับเจ้าของเงินตัวจริง กับผู้มีพระคุณของเจ้าของเงินตัวจริง รวมถึงตัวข้าพเจ้า และผู้มีพระคุณของข้าพเจ้าด้วย แม้ด้วยเงินเพียงน้อยนิดก็ตาม   รู้สึกว่า เป็นหกสิบบาทที่ยิ่งใหญ่มากจริง ๆ พอทำทำบุญเสร็จแล้วรู้สึกตัวมันเบา ๆ พอง ๆ เหมือนจะลอยได้ อย่างนั้นเลย พอกลับมาถึงกรุงเทพ มีครั้งนึกกำลังข้ามสะพานลอย มองลงมาเห็นความวุ่นวายความเป็นไปของข้างล่าง แล้วนึกถึงพ่อกะแม่มากเลย ท่านแก่มากแล้ว ท่านทำงานหนักมาตลอดชีวิตของท่าน ทำนาเกือบตลอดปี แล้วขายข้าวมาให้ เราเรียนหนังสือ จนจบป.ตรี แต่ทำไมเราถึงยังไม่เป็นโล้เป็นพายอะไรเลย ชีวิตก็มีแต่ลุ่ม ๆ ดอน ๆ งานที่เคยทำมาเงินเดือนก็แค่ แปดพันห้า โอทีชัวโมงล่ะ สามสิบ เอาก็เอา ไม่เอาก็ช่าง แล้วจะเอาอะไรไปดูแลท่าน เมื่อท่านแก่มากว่านี้ล่ะ  แถมตอนนี้ก็ยังมาตกงานอีก ดีแต่ว่าเรากะสามีไม่เคยทะเลาะกันเลย ไม่ว่าจะ หน้าสิ่วหน้าขวานแค่ไหน เป็นกำลังใจให้กันตลอด แต่เราก็กังวลว่าจะดูแลพ่อแม่ได้ยังงัยตลอด ประมาณวันนึงหรือสองวันนี่แหล่ะ จำได้ไม่ชัดแล้ว หลังจากเหตุการณ์ที่สะพานลอย ก็มีบริษัทโทรมา ให้ไปเริ่มงาน ตอนนั้นขอเค้าไป หมื่นห้า แต่เค้าใจดี เพิ่ม allowance ให้อีกห้าพัน เป็นสองหมื่น ดีใจจนไม่รู้จะดีใจยังงัย ก็เลยคิดว่าเพราะอานิสงฆ์ของความกตัญญูแน่เลย เพราะฉะนั้นส่วนที่ได้เกินมา ห้าพันนั้นน่ะ เราจะให้แม่ล่ะกันเพราะมันไม่ใช่ส่วนของเรา เราขอไปแค่หมื่นห้าเอง ทั้งหมดเกิดขึ้นภายใน หนึ่งสัปดาห์หลังจากกลับจากวัดนั่นแหล่ะ เราก็ส่งเงินให้เค้าตลอด ผ่านไปหนึ่งปี จากที่เราเป็นพนักงานสัญญาจ้าง เค้าก็รับเราเป็นพนักงานประจำ ในบริษัทสายอุตสาหกรรมยานยนต์ สิ้นปีทีได้โบนัสเป็นกอบเป็นกำมาก มีสวัสดิการทุกอย่างแทบไม่ต้อง ควักเงินตัวเองใช้เลยนอกจากค่าอาหารมื้อเช้าและมื้อเย็นเท่านั้นเอง จากนั้นชีวิตเราก็เริ่มดีขึ้น จากคุณ : Small_Unit เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 12:22:36

ความคิดเห็นที่ 68 น่าโมทนากับ จขกท ครับ แต่ถ้าเทหมดกระเป๋าแล้วมื้อหน้ายังไม่รู้จะกินอะไร ผมว่ามันก็ไม่ค่อยเหมาะนะครับ การทำบุญ ไม่ควรทำให้ตัวเองเดือดร้อน หรือ ผู้อื่นต้องเดือดร้อนเพราะการทำบุญของเรา ถ้าเทหมดกระเป๋าแล้วตัวเราต้อง อดๆอยากๆ ยังงี้เดือดร้อนตัวเองครับ ต้องไปยืมหรือขอเงินใครซื้อข้าว อย่างนี้คือเดือดร้อนผู้อื่น แล้วผมว่าเหตุผลที่ท่านสอนให้เรา ทำบุญ ทำทาน ให้รู้จักสละออก ก็เพื่อเป็นไปเพื่อลด ละ กิเลส ในจิตใจเรา อันนี้คือหลักสำคัญที่สุดครับ จากคุณ : buchido85 เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 17:13:40

ความคิดเห็นที่ 69 ก็เพราะรู้ว่าทั้งกระเป๋าตนเอง มีอยู่่ประมาณเท่าไหร่ ก็เทหมดกระเป๋าได้ เพราะมีไม่เยอะเท่าไหร่ทั้งกระเป๋า หลักพันก็พอเทหมดทั้งกระเป๋าได้ เจอบ่อย แต่ถ้าทั้งกระเป๋า มีเป็นล้านๆ ก็คิดหนักถ้าจะเทหมดทั้งกระเป๋ามีหลายล้าน และไม่ค่อยเจอ #22.. ทำบุญเงิน 5 ล้าน กับทำบุญ 1 บาท          แล้วอันไหน คนที่ได้รับ ได้ประโยชน์มากกว่าล่ะครับ ทำบุญ 5 ล้าน จะได้บุญน้อยกว่า ทำบุญ 1 บาท .. ไม่เชื่อครับ คล้ายกับมีคนบอกว่า บริจาคเงินน้อย หรือเงินมาก ก็ได้บุญเท่ากัน.. อันนี้ ก็ไม่เชื่อครับ และบางทีคนบริจาคเงินน้อยๆ แต่ด้วยใจที่บริสุทธิ์ ก็จะได้บุญมากกว่า   แล้วถ้าคนที่บริจาคเงินมาก ด้วยใจบริสุทธิ์เหมือนก้นล่ะ คนทำบุญทำทาน ต้องทำบ่อยๆ สะสมให้ทานมากๆ ไม่ใช่ทำ 1 บาท ก็บอกทำแล้วด้วยใจบริสุทธิ์มากๆแล้ว บุญเยอะแล้ว มากกว่าคนทำบุญเป็นล้านอีก ก็เลยไม่ทำอีก คิดต่าง ออกจะมั่วๆหน่อย....อย่าคิดมากเป็นดีที่สุด จากคุณ : ตามนั้น (phch) เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 12:54:38

ความคิดเห็นที่ 70 ไม่เฉพาะเงินหย่างเดียว  ผมมีอะไรอยู่ในมือ ก็ทำบุญไปตามกำลัง และไม่ทำให้ผมเดือดร้อนก็พอ   ทุกครั้งที่ทำบุญ จบศีรษะ อธิษฐานว่า "ขอให้ข้าพเจ้า มีดวงตาเห็นธรรม เข้าสู่พระนิพพานโดยเร็ววันเถิด"  มหัศจรรย์แห่งการอธิษฐานเช่นนี้ ย่อมได้แน่นอน คือได้รับกระแสแห่งพระนิพพานเมื่อยามที่ภาวนาครับ  สาธุ... จากคุณ : kamnitnoom เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 13:25:09

ความคิดเห็นที่ 71 ตั้งแต่ทำงานมา เงินเดือนให้แม่หมด แล้วแบมือเอา 555 แต่คือ สมุดบัญชีทุกอย่างให้แม่ดเลยค่ะ อยากได้อะไรจัดการเองไปเลยนะแม่ บอกเค้าไปแบบนี้ แม่อยากดูคอนเสิร์ต บัตรกี่พันเราให้หมด พ่อไม่สบาย ค่ายาอาหารเสริม เราออกเอง ปู่ ย่า อยากได้อะไร บอกมา ซื้อให้ ที่ทำไม่ได้หวังบุญอะไรนะคะ แต่เพราะเราโดนเลี้ยงมา ว่าต้องกตัญญูกตเวที พอมีเงินเดือน เราเลยอยากทำตรงนี้ ผลที่ได้คือ เห็นครอบครัวมีความสุข ที่เราแบ่งเบาภาระได้ นี่คือความสุขแรก ส่วนอัศจรรย์ต่างๆ คงจะเป็นเรื่องงานค่ะ เราอยากได้งานอะไรก็ได้แบบฟลุคเสมอ เรื่องสุขภาพนี่เห็นชัด เราเป็นโรคประจำตัว ซึ่งนำไปสู่การตาบอด อัมพาต ได้ แต่ว่าอาการเรา่ไม่แย่ลงซักที เวลาไปหาหมอ หมอแทบไม่อยากเจอ 55 เค้าบอกไม่รู้ให้ยาอะไรดี เพราะคุณดูไม่เป็นอะไรเลย ส่วนทำบุญก็พระก็เรื่อยๆไปค่ะ ตามโอกาส แต่เราเน้นดูแลครอบครัวที่เค้าดูแลเรามาก่อนเป็นหลักค่ะ จากคุณ : รถเต่าสีฟ้า เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 00:51:13

ความคิดเห็นที่ 72 ทำบุญทำทานจงทำเถิด แต่อย่าได้ยึดมั่นถือมั่นในตัวบุญเลย มันจะเป็นกิเลสขวางกั้นบังตาสู่แก่นธรรมที่แท้จริง และไม่ทำ ให้หลุดพ้นจากทุกข์ได้ แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 55 04:57:59 จากคุณ : EspressoFx เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 04:57:14

ความคิดเห็นที่ 73 ดีมากๆ  คุณเต่าสีฟ้า  และ ๓-๔ ความเห็นที่ถัดๆขึ้นไปข้างบนนั้น... ขออนุโมทนาด้วย  ..กิ๊ฟต์หมดซะแล้ว  ขอโทษที .. จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 05:11:57

ความคิดเห็นที่ 74 ยืนยันครับว่าบุญนั้น ทำมากจึงจะได้มาก แต่ไม่ใช่มากที่จำนวนเงินหรือสิ่งของ แต่มากด้วยใจที่ทุ่มเทให้ ไม่มีเงิน ไปกวาดขยะ ขัดห้องน้ำสาธารณะ ก็เป็นบุญใหญ่โตแล้ว ยิ่งทำแบบไม่หวังบุญหวังสวรรค์ ทำเหมือนถ่ายทิ้งออกไป ยิ่งเป็นบุญ จากคุณ : พูเก็จ เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 08:36:42

ความคิดเห็นที่ 75 เรามีประสบการณ์ค่อนข้างเยอะเกี่ยวกับเงินทำบุญแด่พระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เท่าที่พอจะระลึกได้ก็มี - พระอาจารย์เราท่านเป็นพระป่าบวชเรียนมากับหลวงปู่เหรียญที่หนองคาย พี่ที่เราสนิทด้วยตอนนั้นขับรถไปส่งท่านที่ หนองคาย พระอาจารย์ท่านบอกว่าท่านจะลงใต้ไปนครศรีธรรมราชและจะผ่านไปเยี่ยมคุณป้าที่เคยช่วยชีวิตท่านด้วย เราก็ถวายเงินท่านหมดเลย 400บาท ท่านถามเราว่าให้ทำไม เราบอกว่าป้ามีบุญคุณกับพระอาจารย์ก็เท่ากับป้ามีบุญ คุณกับเราด้วย เพราะถ้าป้าไม่ช่วยพระอาจารย์ในวันนั้นก็จะไม่มีพระอาจารย์สั่งสอนเราในวันนี้ เรารู้ดีอยู่แก่ใจว่าเรา ไม่มีเงินเหลือติดตัวแล้วแต่ไม่เป็นไร ปรากฏว่าพี่คนที่ไปด้วยอยู่ดีๆก็แวะกดเงินแล้วยื่นให้เราติดตัวพันนึง เค้าก็บอกว่า ไม่รู้เพราะอะไรแต่อยากให้ - พระอาจารย์ท่านพาไปเวียนเทียนที่พระธาตุนาดูน เราใช้เงินร้อยบาทสุดท้ายที่เหลือติดตัวเราหยอดไป ปรากฏว่า กลับบ้านมาเงินร้อยบาทนั้นมาจากไหนก็ไม่รู้ เพราะว่าเราใช้เงินนั้นไปแล้วจริงๆ แต่เงินนั้นกลับคืนมาได้อย่างไรไม่รู้ สรุปก็คือเวลาเราทำบุญกับพระอาจารย์ท่านเงินเราไม่เคยหมดกระเป๋า ไม่ใช่แต่กับเราเท่านั้นอีกหลายคนก็เป็น ถ้าจะถามเราว่าพระอาจารย์เราเป็นใครตอบได้แค่ว่าท่านไม่อยู่แล้ว --------------------------------------------------- จากคุณ : Cocochan เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 10:27:30

ความคิดเห็นที่ 76 สาธุด้วยคนนะครับจริงครับเรื่องพระอรหันต์ในบ้านครับ จากคุณ : rain pk son (rain pk son) เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 13:17:36

ความคิดเห็นที่ 77 อนุโมทนาด้วยครับ จากคุณ : บราวนี่ชีสเค้กท็อปปิ้งวิคครีม เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 16:10:28

ความคิดเห็นที่ 78 ทำทานโดยการบริจาคนมแม่ ไม่ได้ใช้เงินแม้แต่บาทเดียว ทำแล้วรู้สึกอิ่มเอมค่ะ ไม่หวังอะไรเลยก็เพียงแต่หวังให้ ลูกเราแข็งแรง ลูกที่แม่ๆมารับนมบริจาคไปแข็งแรงด้วยก็เป็นปลื้มแล้วค่ะ ส่วนพระอรหันต์ที่บ้านทำทานทุกเดือน ไปหาท่านพาหลานไปให้เห็นหน้าทุกเดือนเห็นท่านมีความสุขเราก็สุขด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 55 21:08:59 จากคุณ : mam_lab เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 21:06:23

ความคิดเห็นที่ 79 กระผมเจ้าของกระทู้ ขอสาธุการกับความเห็นที่เป็นกุศลทั้งหลาย และผู้มีความกตัญญูคือเครื่องหมายของคนดีนะครับ อนุโมทนาบุญกับทุกท่านครับ จากคุณ : คนที่รักเธอ (คนที่รักเธอ) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 04:43:05

ความคิดเห็นที่ 80 เหตุไฉน คำสอนของวัดดังที่ให้ทำทานแบบทุ่มสุดตัวทำหมดกระเป๋า จึงโดนประนาม??? จากคุณ : คิดบวกดีกว่าคิดลบ เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 55 13:41:23