***** ประสบการณ์ อานิสงค์การปฏิบัติธรรม และการให้ธรรมทาน *****
|
|
ประสบการณ์ตรงของคนธรรมดาๆ คนหนึ่ง ที่อาจเรียกได้ว่า ...โชคดีที่โชคร้าย
ผมปฏิบัติธรรมมารวมทั้งสิ้น 22 ปี ได้ลองมาหลายวิธี เดินวกวนหลงทางอยู่นาน
จนมาพบหนทางในสายหลวงพ่อเทียน ที่ลองปฏิบัติแล้ว เห็นได้ว่าเหมาะกับจริตของตนเอง
เลยปฏิบัติมาตลอด แต่ก็ยังปฏิบัติผิดๆ ถูกๆ โดยไม่รู้ตัว
...กระนั้น จิตใจก็ถือว่าค่อยๆ ดีขึ้นในระดับหนึ่ง
ความโชคร้ายของผมเริ่มต้นเมื่อ 9 ปีก่อน
ผมป่วยเป็นโรคที่หาสาเหตุไม่ได้ มีอาการมึน ซึม เบื่อ ง่วงมาก เป็นไข้บ่อย ปวดหัวใจ และท้องเสียบ่อย
ชีวิตผมเริ่มค่อยๆ พังทะลาย เพราะทำงานไม่ค่อยไหว งานการเสียหายหมด (ผมเปิดบริษัทเล็กๆ)
ผมรักษาตัว หลายวิธีมาก ทุกแผน ทุกวิธีการ วิธีไหนใครว่าดี ผมไปหมด...ดีขึ้นบ้าง แต่ไม่หาย
จนที่สุดการงานการล่ม เงินทองหมด ต้องขายบ้านเก่าใช้หนี้ (ถือว่าโชคดีที่ยังมีมรดกจากตายาย)
กว่าจะค้นพบว่าตัวเองเป็นโรคเกี่ยวกับระบบประสาทอัตโนมัติทำงานผิดปกติ (Autonomic nervous system) ทำให้ร่างกายรวน
...ชีวิตก็แทบจะสิ้นเนื้อประดาตัว... พังทั้งการงาน ทั้งครอบครัว เป็นเวลากว่า 5 ปี กว่าจะพบต้นตอของโรคที่รักษาไม่หายนี้
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
โชคดีที่โชคร้าย....แม้จะเป็นโรคที่รักษาไม่หาย แต่ผมก็ได้บวชในปี 2552 เป็นเวลา 9 เดือน เพราะ ยังไม่มีงานทำ
ถือเป็นปีที่สำคัญที่สุดในชีวิตของผม ...เพราะ ผมได้เข้าใจถึงการปฏิบัติธรรมอย่างชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
จนพบเส้นทางการปฏิบัติธรรมที่มั่นคงของตน ในปี 2553 หลังจากลาสิกขามาแล้ว
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อานิสงค์ของการปฏิบัติธรรมที่ถูกทาง
ผมใช้คำว่าที่ถูกทาง เพราะตนเองหลงทางมาเยอะจริงๆ กว่า 18 ปี ที่ลุ่มๆ ดอนๆ มา
นับตั้งแต่ปี 2553 ... ปีที่ผมเข้าใจเส้นทางของผม แม้ผมจะไม่หายป่วย แต่ชีวิตผมเรียกได้ว่าไม่เคยตกอับเลย
ข้อ 1 คนอายุ 43 ไม่ตกงาน ทั้งๆ ที่ต้องกลับไปสมัครงานเหมือนเด็กเริ่มทำงานใหม่ เพราะสุขภาพไม่ค่อยอำนวย
ข้อ 2 จิตใจไม่ค่อยหวั่นไหวในโลกธรรมทั้งปวง ค่อยๆ พ้นจากความทุกข์ในชีวิตขึ้นเรื่อยๆ อย่างเห็นได้ชัด...
ยิ่งป่วยมากยิ่งเห็นได้ชัด ว่าตนไม่ค่อยทุกข์ร้อนกับอุปสรรคชีวิตนี้
ข้อ 3 จิตใจของผมห่างไกลความทุกข์มากขึ้นเรื่อยๆ ความโลภ โกรธ หลง และอัตตาตัวตน ลดน้อยถอยลงเรื่อยๆ ..
เข้าใจชีวิต เข้าใจสภาวะธรรมชาติขึ้นเรื่อยๆ จนความกังวลในอนาคตแทบไม่เหลือ จิตใจมุ่งสู่ทางธรรม จนเป็นเนื้อเดียวกับชีวิต
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ปลายปี 53 ผมเริ่มบอกกล่าวสิ่งที่ผมรู้ และชักชวนผู้ปฏิบัติไปพบพระอาจารย์ ผู้ที่ถือว่าเป็นบุคคลสำคัญที่สุดในชีวิตผม
โดยผมใช้สื่อทางอินเตอร์เน็ตเป็นช่องทางการบอกกล่าวนั้น ทั้งเว้ปพันทิพย์ เฟซบุ๊ค(ผมตั้งกลุ่มธรรมปฏิบัติขึ้น) และเว้ปพลังจิต
เป็นปีเริ่มต้นให้ธรรมทานแก่ผู้อื่น ปรารถนาให้ผู้อื่นให้ได้รับผลอย่างที่ผมประสบมาจริงๆ
อานิสงค์ของการให้ธรรมทาน
ข้อ 1 มีผู้ได้รับผลเหมือนที่ผมได้รับ เนื่องจากได้พบกับพระอาจารย์ และได้ปฏิบัติธรรมร่วมกัน จนกล่าวได้ว่า ชีวิตจิตใจ ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ข้อ 2 ชีวตเหมือนมีผู้คอยอุปการะ เรื่องการงาน เรื่องเงินทอง ไม่เคยเดือดร้อน เครียด เรื่องเหล่านี้เลย
ข้อ 3 อุปสรรคในชีวิตลดลง เมื่อเกิดปํญหาอะไรต่างๆ ราวกับว่ามีเหตุให้มีผู้มาคอยช่วยเหลือเราอยู่ตลอดเวลา แม้โรคที่รักษาไม่ได้ ก็ดีขึ้นเป็นลำดับ
ชีวิตผมทุกวันนี้ ก็อุทิศให้กับการประพฤติปฏิบัติธรรม และช่วยครูบาอาจารย์เผยแพร่
มีปณิธานจะทำตรงนี้จนกว่าจะหมดลมหายใจครับ
หวังว่าชีวิตของคนธรรมดาๆ ที่....โชคดีที่โชคร้าย คนหนึ่ง คงจะเป็นตัวอย่างเล็กๆ แห่งกำลังใจใหญ่ๆ ให้กับผู้ที่ตามมาข้างหลังนะครับ
แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 55 00:58:22
| จากคุณ |
:
ทางนี้  
|
| เขียนเมื่อ |
:
23 ก.ย. 55 00:56:55
|
|
|
| 
