ขอคำแนะนำจากผู้รู้หรือไม่รู้ก็พูดคุยกันได้ค่ะ เราไม่แน่ใจว่าที่ทำอยู่ถูกรึเปล่า คือตอนนี้เวลาที่ความคิดมันเกิดเราก็จะมาดูลมหายใจแทน หรือมาดูกาย อะไรที่ชัดเจนกายหรือจิตชัดกว่าก็ดูอันนั้น ส่วนมากจะดูลมหายใจ พอเราอยู่กับลมหายใจปัจจุบันขณะ เหมือนความคิดเราจะหายไป อย่างนี้เรียกว่าหยุดความคิดหรือเปล่าคะ แล้วอย่างนี้เป็นการกดข่มไว้ไหมคะ และเรียกว่าเป็นการ ทำสมถะรึเปล่า แต่บางช่วงเราก็รู้สึกถึงเวทนาทางใจที่เกิดขึ้น แล้วก็มาอยู่กับปัจจุบันคือลมหายใจ ขณะนั้น อย่างนี้ถูกต้องไหมคะ
*************************************************** ด้านบน ที่เราพิมพ์อ่านไม่เข้าใจ เพิ่มเติมได้ที่ด้านล่างค่ะ ตอนตั้งกระทู้ รีบพิมพ์ไปหน่อยอาจอ่านดูไม่ค่อยรู้เรื่อง ขอเรียบเรียงใหม่ เป็นคำพูดที่เข้าใจง่ายขึ้นค่ะ ตอนนี้เมื่อหลงไปคิดถึงอดีตก็มีสติรู้ตัวเร็วขึ้นค่ะ พอนึกไปถึงอนาคตก็มีสติอยู่กับปัจจุบัน แต่ยัง งงๆ กับการดูกาย หรือดูเวทนาอยู่ค่ะ พอกลับมาอยู่กับปัจจุบัน บางทีมันหยุดความคิดได้เพียงชั่วเสี้ยววินาที เราก็จะไปนึกถึงลมหายใจและดูมันต่ออย่างนี้ เพราะหากดูเวทนาต่อจะเริ่มปรุงแต่ง แล้วก็จะหลงนาน (คือแทนที่จะดูความรู้สึกก็มาจับที่ลมหายใจแทนเพราะมันดูง่าย และบางทีเราคิดว่ามาดูความรู้สึกแต่จริงๆ แล้ว เราไม่ได้ดูด้วยความเป็นกลาง ยังหลงไปปรุงแต่งความรู้สึกต่อค่ะ) อย่างนี้ ควรดูแค่ความรู้สึกที่เกิดขึ้นเวลาที่เราหลงไปคิดแล้ก็กลับมาอยู่กับอารมณ์ปัจจุบันรึเปล่า มากกว่าการดูลมหายใจหรือเปล่าคะ ตอนนี้ยังอยู่ในช่วงสับสน แต่รู้สึกทุกข์น้อยลงกว่าเดิมมาก
ขอบพระคุณทุกท่านค่ะ
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 55 21:40:15
จากคุณ |
:
ศรารัศมิ์
|
เขียนเมื่อ |
:
24 ก.ย. 55 21:48:03
|
|
|
|