ความคิดเห็นที่ 1 ถ้ามันจะทำให้เป็นแบบนั้นได้จริง พระก็คงขาเป๋กันไปหมดแล้วมั้ง ? จากคุณ : 12478B13 เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 02:09:23

ความคิดเห็นที่ 2 ขาเสียถ้าหมายถึงพิการ ไม่เคยเห็น มีแต่เข่าเสีย งอพับขานานเกินไป จากคุณ : Panda-baker เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 02:12:24

ความคิดเห็นที่ 3 ก็ต้องให้เพื่อนค่อยเป็นค่อยไปก่อนนะคะ จากคุณ : +สาวสวย+ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 02:18:37

ความคิดเห็นที่ 4 ขาเสียคงยาก แต่หมอนรองกระดูกกดทับเส้นประสาทนี่เป็นไปได้สำหรับคนนั่งนานๆ โดยเฉพาะ บางท่านที่ถือเนสัชชิก อันตราย จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 02:26:21

ความคิดเห็นที่ 5 อาจจะมีนะครับ  คนที่นั่งนานแล้วอวัยวะเสื่อม แต่ธรรมชาติของผู้หัดนั่งสมาธินั้น แรกๆ นั่งได้ 5 นาที และเพิ่มนาทีขึ้นไปเรื่อยตามวัน จนนั่งได้ปกติ 20 นาที  1 ชั่วโมง โดยไม่เหน็บชา  นี่ก็น่าแปลกนะครับ ว่าร่างกายเราสามารถปรับสภาพได้ เมื่อฝึกหัดบ่อยๆ ซึ่งผมเองยืนยันได้ว่า ร่างกายจะปรับได้ไม่มีปัญหา จะมีก็แต่ หลังนั่งก็แค่ยืดเส้น บิดเอวซ้ายขวา  ก็เท่านั้นเอง จากคุณ : หน้ากาก ธรรมะ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 09:17:48

ความคิดเห็นที่ 6 โยคีหนุ่มชาวเนปาลที่เคยเป็นข่าวโด่งดังนั่งสมาธินานหลายวัน..ตอนนี้ลุกเดินไปไหนแล้วก็ไม่รู้ มันอยู่ที่การฝึกครับ..ถ้าไม่เคยนั่งไม่ถึง 5 นาทีก็เริ่มขยับ แต่คนที่เคยฝึก..ผ่านไปครึ่งชั่วโมงจึงจะเริ่มรู้สึก..บางคนหนึ่งชั่วโมงก็ยังนั่งนิ่ง ถามว่ามันเจ็บไหม..ขาชาไหม มันก็มีหมดล่ะครับ..แต่ผมเริ่มจากท่าฝึกสมาธิเพชร..มันจะเจ็บปวดเร็วกว่าท่านั่งธรรมดา คนที่มีปัญหาเรื่องข้อเข่าห้ามเลียนแบบ..ที่ฝึกท่านี้ก็เพราะอยากดูความเจ็บปวด เดี๋ยวนี้นั่งท่านี้จนชินซะแล้ว.. บางครั้งนั่งจนขาท่อนล่างหมดความรู้สึก..บางครั้งก็เป็นเหน็บเจ็บปวด ปานมีเข็มสักพันเล่มคอยทิ่มแทง..ลืมตาแล้วยังลุกทันทีไม่ได้ ก็นั่งปรับร่างกายปรับอารมณ์สักพัก..ก็ลุกขึ้นได้เป็นปกติ ลองเฝ้าตามดูมันไปให้ดี...ความเจ็บปวดบางครั้งเราก็สร้างมันขึ้นมาเอง เวลาเกิดความกลัว..ดูเหมือนความเจ็บปวดมันจะเพิ่มมากขึ้น แต่พอปล่อยวางไม่ยึดติดกับความตาย..ใจมันก็สงบ ความเจ็บปวดที่มีเหมือนมันจะลดน้อยลง..และถ้าจิตเป็นสมาธิ ไม่มีร่างกาย..ความเจ็บปวดก็ไม่มีที่ให้ยึดเกาะ มีแต่เบาโล่งโปร่งสบายความเจ็บปวดที่เคยมีมันหายไปจนหมด และเราจะรู้ได้ด้วยตัวเอง..ไม่หวาดกลัวความเจ็บปวดอีกต่อไป มันก็แปลกดี... มันต้องลองให้เห็นด้วยตัวเอง...ของแบบนี้อย่าเชื่อใครครับ..??? จากคุณ : อารยัน เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 09:18:10

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านพระไตรปิฎก และชาดก ยังไม่เจอว่ามีใครขาเสีย เพราะนั่งสมาธิ สายหลวงปู่มั่น ท่านก็ปฏิบัติกันอย่างอุกฤษฎ์ ก็ยังไม่เห็นมีหลวงปู่ท่านไหนขาเสีย เราว่าเป็นธรรมดาของผู้เริ่มปฏิบัตินะ ที่เกิดคำถาม สงสัยโน่นนั่นนี่ ปฏิบัติไปก็สงสัยไปอย่างนี้ ถ้ายังไม่เสื่อมเสียก่อน คือ ยังปฏิบัติไปอยู่ เขาก็จะพบคำตอบของคำถาม ที่เขาสงสัยได้เองนะ ข้ามความสงสัยไปทีละอย่าง ขอสรุปเลยได้มั้ยว่า ก็คิดกังวลโน่นนั่นนี่อยู่ เพราะว่า ยังกลัวตัวkuตาย อยู่นั่นเอง อย่างนี้ต้องกำชับเรื่อง ศีล พยายามรักษาศีล5 แล้วขึ้นเป็นศีล8 บ้าง ศีลเป็นเกราะอย่างอัศจรรย์ ความคิดวิตกกังวลจะลดลงนะ ศีลดี สมาธิดี เรื่องปวดขา กลัวเป็นโน่นนั่นนี่ จะบรรเทาเบาบางลงไปจนหมดไปเอง จากคุณ : b-file เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 10:08:00

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่เคยมีครบ ถ้ามีใครตายเพราะการนั่งสมาธิ ไปหาพระที่วัดได้ เผาให้ฟรี จากคุณ : muk_22 เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 10:32:25

ความคิดเห็นที่ 9 ยืน เดิน นั่ง นอน  ทำได้หมด จากคุณ : แปดเทพอสูร เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 11:59:39

ความคิดเห็นที่ 10 นั่งให้เหมาะกับร่างกาย อย่าฝึกอุกฤษฏ์มากจนเกินพอดีครับ คำว่าพอดีของแต่ละท่านไม่เท่ากัน เฝ้าดูจิตและกายให้สัมพันธ์กัน ถ้าฐานกายกำลังไม่พอ ฝืนไปรังแต่จะมีผลเสีย ตึงมากก็ขาด ผ่อนมากก็หย่อน พราหมณ์ โยคี เข้าใจถึงความสัมพันธ์ของกายและจิต จึงให้ความสำคัญ และฝึกสติ สมาธิ ผ่านโยคะศาสตร์ อย่าเห็นว่ากายไม่สำคัญครับ แต่ก็ไม่ต้องกับถึงพะเน้าพะนอมัน ทำตามกำลังครับ แล้วค่อยๆ ฝึก จนร่างกายและจิต รับได้ อย่าเร่งร้อน จนเกินไปครับ จากคุณ : สุบรรณภักดิ์ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 12:10:08

ความคิดเห็นที่ 11 เวทนา เป็น 1 ในสติปัฏฐาน 4 ฝึกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จาก 15 นาที เป็น 30 นาที 45 นาที 1 ชม. ตามลำดับ จากคุณ : 4ปีจบ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 12:16:57

ความคิดเห็นที่ 12 ผมอยากรู้ว่าขัดสมาธิเพรช อันตรายไหม  ผมนั่งขัดเพรชได้30นาที แบบไม่ขยับเลย แต่ตอนนั้งกังวลมากว่าจะพิการ เพราะเป็นท่าที "แปลกธรรมชาต" แต่ถ้านั่งขัด2ชั่นก็ ทำใจยอมรับได้ว่าเป็น ท่าปกติถึงจะปวดก็เถอะ ก็ได้สัจจะจนครบชั่มโมงเต็ม แบบไม่กดิกเลย จากคุณ : Dr.New92 เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 12:25:53

ความคิดเห็นที่ 13 หลวงตาบัวนั่งจนก้นท่าน ห้อเลือด ห้อน้ำเหลือง เปียกจีจรกันขนาดนั้นเลยครับ เห็นท่านก็เดินเหินปกติครับ ^_^ จากคุณ : solo 356 เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 12:38:17

ความคิดเห็นที่ 14 มันก็น่าจะเหมือนออกกำลังกายนะ  แรกๆเส้นยังไม่ยืดดีนั่งไม่ได้นาน  หลังๆปรับตัวได้ก็นานขึ้นเรื่อยๆ จากคุณ : ปฏิบัติดี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 12:55:54

ความคิดเห็นที่ 15 นั่งขัดสมาธิเพชร ไม่อันตรายครับคุณ Dr.New92 เพียงแต่ฝึกนั่งแรกๆ อาจจะมีเวทนาแรงกล้ากว่านั่งสมาธิราบ ผมก็นั่งขัดเพชร ระยะเวลานั่งประมาณ 1.30 - 2 ชม. ก็ไม่ปรากฏว่าจะเจ็บป่วยอะไรครับ ขออนุญาตแลกเปลี่ยนข้อมูลนะครับ ถ้านั่งขัดเพชรให้สังเกต ช่วงพอดีของขาและเข่า ว่าควรกว้างเท่าใด เพราะถ้าขัดแน่นเกินไป เวทนาจะยิ่งกล้ามากเท่านั้น ควรนั่งให้ฐานกว้างพอดี กายมั่นคง หลังตรง หน้าไม่เชิดขึ้นบน นิ่งแต่ไม่เกร็ง เริ่มฝึกแต่น้อยๆ ก่อนครับ สังเกตแล้วค่อยๆ เพิ่มระยะเวลาที่นั่ง มันจะเป็นอัตโนมัติเองครับ เวลานั่งมันจะนานขึ้นเรื่อยๆ โยคีสามารถนั่งขัดเพชรโดยไม่ขยับเลย 7 วันเจ็ดคืนก็มีครับ แต่ระยะเวลาไม่สำคัญเท่ากับความตั่งมั่นแห่งจิตครับ จากคุณ : สุบรรณภักดิ์ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 13:12:10

ความคิดเห็นที่ 16 เคยนั่งขัดสมาธิเพชรที่ถ้ำผาปล่อง สมัยหลวงปู่สิมยังไม่ละสังขาร ก็นั่งแบบนี้มานาน จนขาข้างหนึ่งเป็นรอยบุ๋มลงไปเลย ก็นั่งได้นานเหมือนกัน แต่ตอนหลังมาเปลี่ยนนั่งขัดสมาธิธรรมดา รู้สึกสบายและนั่งได้นานขึ้น บางที 5 ชั่วโมงขึ้น แต่เวทนาก็กล้า ปวดขามากเหมือนกัน แต่ข้อดีสำหรับตัวเอง คือ ขาไม่เป็นรอยบุ๋ม เพราะขัดกันนาน ข้อเข่าก็ดี เลยคิดว่า บางท่านก็เหมาะกับขัดแบบสมาธิเพชร บางท่านอาจเหมาะกับแบบขัดธรรมดา เลือกวิธีที่เหมาะกับตัวเองก็แล้วกัน ครูบาอาจารย์สอนว่า ถ้านั่งสมาธิ 2 ชั่วโมง ก็ควรเดินจงกรม 2 ชั่วโมง เพื่อปรับร่างกาย นั่งนานเกินไป ไม่เดินเลยอาจมีผลเสียต่อร่างกายได้ กายก็เป็นเครื่องมือในการภาวนา ต้องรู้จักรักษาให้พอเหมาะ จากคุณ : จางปาง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 13:33:25

ความคิดเห็นที่ 17 สมัยที่ผมเป็นเด็กประถม ไม่มีปัญหาเรื่องนี้เพราะนั่งไม่เคยเกิน 5 นาที พอขึ้นชั้นมัธยม พระอาจารย์ก็เพิ่มเวลาเป็น 15 นาที ก็จะเจอสองแบบ คือ แบบที่รู้สึกว่าเหมือนมีเข็มเล็กๆ จิ้ม เจ็บไปหมด กับแบบที่รู้สึกว่าปวด ชา พอลุกขึ้นมาขาก็พับ ไม่มีแรง ไร้ความรู้สึก ขาห้อยต่องแต่ง นึกว่าจะพิการ แต่สักพักก็เป็นปกติ แค่ชาเพราะถูกกดทับ แต่เมื่อทำบ่อยๆ นั่งบ่อยๆ เราก็จะรู้จักปรับตัวได้เองว่าควรขัดสมาธิแค่ไหนจึงจะพอดีๆ สบายๆ ไม่เป็นเหน็บชา ส่วนมากปัญหาพวกนี้มักเกิดขึ้นกับผู้ที่เพิ่งหัดนั่งสมาธิใหม่ๆครับ พอหัดนั่งสมาธิจนชำนาญแล้ว คราวนี้จะพบปัญหาใหม่ คือทำอย่างไรจึงจะนั่งได้นาน เพราะพอนั่งไปๆ มันจะรู้สึกว่านั่งนานไปแล้ว ไม่กระสับกระส่ายก็หลับโงกทุกที อันนี้คือปัญหาของคนส่วนใหญ่ แต่ถ้าฉลาดวางใจไว้ในอารมณ์ หมั่นใส่ใจในอารมณ์  จิตก็จะตั้งมั่น เยือกเย็นอยู่ได้นาน นอกจากเย็นใจแล้ว กายก็เย็นตาม สบายทั้งกาย สบายทั้งใจ ทีนี้พอลุกขึ้นยืนและออกจากสมาธิ แข้งขาแทนที่จะชากลับกลายเป็นว่ารู้สึกเย็น เบากาย สบายใจ จากคุณ : คืนวันอันแสนดี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 13:36:46

ความคิดเห็นที่ 18 เรื่องห่วงแข้งห่วงขาว่าจะเสีย เป็นความห่วง เป็นความอาลัย ยังมีเยื่อใยในรูปขันธ์หรือร่างกาย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของพวกเรา ท่านจึงตั้งความปรารถนาไว้ก่อนที่จะนั่งลงบนกองหญ้าคาทั้ง 8 กำ ว่า "แม้เลือดและเนื้อในกายของเราจะเหือดแห้งไป เหลือแต่ เอ็น หนัง หรือกระดูกก็ตามที  หากไม่บรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว จะไม่ยอมลุกขึ้นเป็นอันขาด" จากคุณ : คืนวันอันแสนดี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 13:48:03

ความคิดเห็นที่ 19 ในสมัยพุทธกาล กรณีที่ใกล้เคียงกับหัวข้อกระทู้ คงจะเป็นเรื่องของพระโสณะ ที่ได้เดินจงกรมจนเท้าแตก ภายหลังพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแนะนำให้ตั้งความเพียรสม่ำเสมอไม่หย่อนหรือตึงไป  โดยเทียบเคียงกับสายพิณ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า : "ดูกรโสณะ เหมือนกันนั่นแล ความเพียรที่ปรารภเกินไปนัก ย่อมเป็นไปเพื่อความ ฟุ้งซ่าน ความเพียรที่ย่อหย่อนนัก ก็เป็นไปเพื่อเกียจคร้าน เพราะเหตุนั้นแล เธอจงตั้งความเพียรแต่พอเหมาะ จงทราบข้อที่อินทรีย์ทั้งหลายเสมอกัน และจงถือนิมิตในความสม่ำเสมอนั้น" http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=5&A=1&Z=135 จากคุณ : คืนวันอันแสนดี เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 14:03:00

ความคิดเห็นที่ 20 ทำความเพียรอย่ากำหนดเวลา!!! จากคุณ : เมฆน้อยคอยดาว เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 16:19:15

ความคิดเห็นที่ 21 อาจารย์องค์นึงก็เป็นค่ะ ท่านเล่นนั่ง 8 ชั่วโมงไม่ขยับมีผลต่อเส้นเหมือนกัน ท่านก็เล่าว่าครูอาจารย์บอกแล้วแต่ท่านไม่เชื่อ ในขณะที่ครูอาจารย์อีกหลายองค์ท่านก็ไม่เป็นไรกับการนั่งนานๆ ขนาดนั้น คือมันมีปัจจัยประกอบกัน ทั้งท่านั่ง สภาพร่างกายของแต่ละคน ความสมดุลต่างๆ แต่สำหรับเราๆ ท่านๆ กะแค่ไม่ถึง 1 ชั่วโมงไม่เสียหรอกค่ะ แต่ถ้ามีปัญหาสุขภาพก็จัดปรับให้เหมาะสมได้นี่คะ จากคุณ : chaosy เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 16:33:53

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณ คุณเมฆน้อยคอยดาว ที่นำคำสอนหลวงตามาแสดง Give หมดแล้วครับ อยากให้มาก ติดไว้ก่อนนะครับ^^ เห็นด้วยกับคุณ chaosy ครับ แล้วแต่ปัจจัยของแต่ละท่านจริงๆ ครับ ถ้าไม่ถึง 1 ชม.และร่างกายปกติ น่าจะไม่มีผลเสียอย่างที่คุณ chaosy ว่าครับ จากคุณ : สุบรรณภักดิ์ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 16:44:23

ความคิดเห็นที่ 23 หลวงตามหาบัว นั่งถึงเช้าครับ หลวงปู่กงมา จิรปุญโญ วัดดอยเจดีย์ สกลนคร อธิษฐาน นั่งไม่นอนตลอดชีวิต หลวงปุ่สิม  พุทธาจาโร วัดถ้ำผาปล่อง เชียงใหม่ นั่งขัดสมาธิเพชร 2 ชม.  ทุกท่าน เดินได้ปกติ จนกระทั่งมรณะภาพ แต่หลวงปู่กงมา ท่านพิเศษ นิดหน่อย คือ ท่านมรณะภาพ ขณะเดินทาง พอเกิดอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำ เสียหลัก ท่านคลานออกมานั่ง แล้วก็มรณะภาพครับ จากคุณ : แฟนพันธุ์ทาง (อาจารย์ไข่) เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 17:21:01

ความคิดเห็นที่ 24 ขนาดเดินจงกรม นานๆ จนเท้าแตกยังมี แต่ถึงขั้นนั้นร่างกายก็เตือนแล้วว่าให้หยุด เดินเป็นสมาธิ ไม่เป็นไร แต่ตอนไม่เป็นสมาธิ ภาระตกอยู่ที่ร่างกาย นั่งนานๆ  ถ้าไม่มีสมาธิ จะเจ็บ จะป่วย จะพิการก็น่าจะมีเพราะไม่มีอะไรคุ้มครองกาย ถ้าร่างกายเตือนแล้วไม่หยุด แต่ถ้ามีสมาธิแล้วนั่งนานๆไม่เป็นไร  เพราะ ความจริงขีดจำกัดของร่างกายคนเรามีมากกว่าที่เราคิดครับ จากคุณ : aunemaek2 เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 21:50:07

ความคิดเห็นที่ 25 หลวงตา หลวงปู่ พระอาจารย์ ที่มีชื่อเสียงโด่งดังหลายๆท่านเป็นอัมพาต มีใครบ้าง? หาประวัติอ่านเองนะครับ  ที่เป็นอัมพาตจะเกียวเนื่องกับการนั่งสมาธินานเกินไปหรือไม่ ไม่ทราบได้ ลองเข้าไปอ่านในเวบนี้ครับ http://www.thaiseoboard.com/index.php?topic=52273.0;wap2 การอยู่ในอิริยาบทใดอิริยาบทหนึ่งนานเกินไป มีความเสี่ยงเกิดจากลิ่มเลือดในหลอดเลือดดำส่วนลึกที่ขาหลุดออกไปบล๊อคปอด หัวใจ ผลคือตาย ถ้าไปบล๊อคที่เส้นเลือดสมอง ผลคืออัมพาต โรคนี้เรียกว่าโรคชั้นประหยัด ลองเข้าไป search หาอ่านดู มีข้อมูลเพียบ จากคุณ : . (ฆ้องชัย) เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 21:39:44

ความคิดเห็นที่ 26 นั่งบ่อยๆ เดี๋ยวร่างกายจะชินไปเอง แรกๆ ก็จะมีปวด เหน็บชา แสบๆ เจ็บๆ ถ้าออกจากสมาธิ แล้วเหน็บชาอยู่ ก็ค่อยๆ คลายให้สบาย หายเหน็บชา หายชาแล้วก็ไปทำอย่างอื่น ถ้าออกจากสมาธิ ตอนปวด แสบ ก็ค่อยๆ คลายให้สบาย หายปวด แสบ แล้วก็ไปทำอย่างอื่น ส่วนตัวเคยออกจากสมาธิตอนเหน็บชา เส้นตึง เลือดไม่ไหลเวียน นอนหลับเลย ตื่นมา ก็จะรู้สึกเกร็งๆ เหมือนเลือดไม่ไหลเวียน วิธีแก้ ก็ให้เปลี่ยนท่าอื่น ไม่ต้องนั่งสมาธิ หรือ นั่งทับเส้นเลือด ไปทำอย่างอื่น ให้เลือดไหลเวียน ก็กลับมานั่งสมาธิต่อ เคยเป็นครั้งเดียว คือ นั่งก่อนนอน แล้วคนอื่นปิดไฟ อยู่ห้องรวม ก็เลยนอนเลย ขายังชาอยู่ นั่งสมาธิ ก็ปวด เหน็บชา ตัวแข็งบ้าง หลังๆ ก็หายไป เดี๋ยวก็เป็นใหม่ แต่น้อยลง คิดแล้วก็เหมือนกฎไตรลักษณ์เลย ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา จากคุณ : jejeeppe เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 18:58:21