ความคิดเห็นที่ 1 ปาเลสไตน์กับอิสราเอลในสายตาสื่อไทย                               แล้วหนังสือที่ชื่อ นับถอยหลังสู่สงครามโลกครังที่ 3 ก็บรรยายถึงเนื้อหาอันพึงให้ผู้อ่านได้เข้าใจถึงรายละเอียดโดยตั้งใจ ในหัวข้อต่างๆ ตั้งแต่ สงครามยือเยื้อระหว่าง อาหรับกับอิสราเอล  ประวัติการกำเนิด ชนชาติ อิสราเอลและอาหรับ ประวัติการเข้าครอบครองแผ่นดิน  เพื่อก่อตั้งประเทศอิสราเอล การสูญเสียเอกราชและดินแดนของยิว โรมันเปลี่ยนชื่อแผ่นดิน ผลร้ายที่ชาวยิวปฎิเสธพระเยซู การดิ้นรนเพื่อสร้างประเทศอิสราเอลใหม่ สงครามเพื่อเอกราช แล้วสรุปว่า                   "ดังนั้นจึงสามารถลงความเห็นว่า อิสราเอล คือ ผู้ที่ครองดินแดนนี้ก่อนชาวอาหรับ ทั้งนี้อาหรับเพิ่งเข้ามาครอบครอง หลังชาวอิสราเอลถูกขับไล่กระจัดกระจายไปเป็นเวลามากกว่า 1,200  ปี โดยเข้าครอบครองครั้งแรก(หมายถึงอาหรับ)หลังจากคริสตศักราช 638   และก็มิได้ครอบครองต่อเนื่องกันยาวนานตลอดเวลาแต่ถูกชนชาติอื่นแย่งชิงพร้อมทั้งขับไล่ชาวอาหรับไปหลายครั้งกลับไปกลับมา แต่ถึงแม้ความจริงจะเป็นเช่นนั้น  ชาวอาหรับก็ยังหวงแหนแผ่นดินแถบนี้  และพยายามขัดขวางมิให้ชาวอิสราเอลกลับมาครอบครองได้อีกประกอบกับชาวอาหรับเก็บความเกลียดชังชาวยิวไว้ในสายเลือดสืบทอดกันมาเกือบสี่พันปีมาสุมเป็นเชื้อเพลิงแค้นด้วยแล้ว เมื่ออิสราเอลสามารถเอาชนะเข้าครอบครองแผ่นดินได้อย่างน่าอัศจรรย์  กลุ่มประเทศอาหรับต้องตามราวีต่อไปไม่เลิกราง่ายๆ  และอิสราเอลต้องต่อสู้อย่างหนักเพื่อความอยู่รอดของพวกตนมิให้อาหรับทำลายประเทศอิสราเอล ซึ่งเพิ่งก่อตั้งขึ้นมาใหม่ๆ อีกครั้งหนึ่ง"       (นับถอยหลังสงครามโลกครั้งที่3 โดย เปรมศักดิ์  จีระแพทย์ น.43)           นั่นคือมุมมองหนึ่งของหนังสือที่มีอยู่ในท้องตลาด  แต่ก็มีหนังสือที่มีมุมมองที่แตกต่างที่ให้ความคิดเห็นดังนี้             "  ....ตั้งแต่ปัญหาความขัดแย้งระหว่างชาวยิวและอาหรับ ในอิสราเอลและปาเลสไตน์ ซึ่งแย่งกันครอบดินแดนผืนเดียวกันบริวณที่ตั้งกรุงเยรูซาเล็ม ซึ่งฝ่ายอาหรับหรือพวกที่นับถือศาสนาอิสลามถือครองมาก่อนในประวัติศาสตร์โลกยุคใหม่ไม่ต้องย้อนไปถึงยุคสงครามครูเสดแต่อย่างใด  แต่ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 แล้ว  สหรัฐอเมริกา โดยประธานาธิบดี แฮร์รี่ ทรูแมน( Harry Truman)ใช้เวลาเพียง 11 นาที ในการหารือกับที่ปรึกษา และจรดปากกาเซ็นคำสั่งให้ยกดินแดนแห่งนั้นตกเป็นของชาวยิว  ก่อตั้งประเทศอิสราเอลขึ้นตามชื่อประเทศในประวัติศาสตร์ยุคเก่าใน ค.ศ. 1948   โดยสหรัฐฯ ที่เป็นมหาอำนาจผู้ชนะสงครามโลกซึ่งมีอำนาจมากที่สุดในขณะนั้น อ้างเหตุความต้องการแก้ปัญหาการไร้ที่อยู่ ไร้ประเทศชาติของชาวยิวทั่วโลก  ผู้ถูกกระทำอย่างโหดเหี้ยมในสมัยนาซี          แต่การเข้าไปยึดดินแดนแห่งนั้นของชาวยิว  กลับทำให้อีกประเทศหนึ่งกลายเป็นคนสิ้นชาติไปแทน ...." (องค์การซ่อนเงื้อน ฟรีเมสันส์ โดยดานุภา  ไชยพรธรรม น.171-172) จากคุณ : atiw1000 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 01:09:05

ความคิดเห็นที่ 2 มุมมองปาเลสไตน์และอิสราเอลจากสื่อไทย 2                 หลายคนที่อ่านพระคัมภีร์เดิม(โตรา)หรือบางคนอ่านเรื่องราวของตะวันออกกลางมาก็สรุปกันไปต่างๆ นาๆ เช่นว่า อาหรับกับยิวนั้นมีเรื่องไม่กินเส้นกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษอดีต 4,000 ปีที่แล้วโน้น บ้างก็โต้แย้งว่า เรื่องอาหรับกับยิวนี้เริ่มทะเลาะฆ่าฟันกันอย่างเป็นล่ำเป็นสันก็เมื่อสี่ห้าสิบปีหลังสงครามโลกครั้งที่สองมานี้เอง แต่เรื่องเหล่านี้เถียงกันไปก็ไม่ชัดเจนหรอก เพราะโลกปัจจุบันนี้ถูกสร้างให้ยอมรับถึงเหตุผลและกติกาโลกยอมรับกัน   ถึงแม้ว่าบางทีกติกาที่ประเทศเล็กประเทศใหญ่ให้การยอมรับกันว่าจะละเมิดมิได้  แม้ว่าสุดท้ายมหาอำนาจจะละเมิดฉีกกฎกติกาทิ้งอย่างไม่ใส่ใจ ราวกับว่ากฏเกณฑ์นั้นมันก็แค่คำพูดลมๆ แล้งๆ  แต่ผู้คนส่วนใหญ่ที่เป็นอยู่ก็ยังถามถึงความผิดถูก ระหว่างอิสราเอลกับปาเลสไตน์อยู่ดี แม้จะไม่มีใครเข้าไปร่วมเดือดร้อนในเรื่องนี้อย่างจริงจัง              "การทำนายของนอสตราดามุส  นับว่าแม่นยำน่าทึ่ง  เพราะสี่ร้อยปีก่อนหน้านี้ไม่มีใครล่วงรู้ได้ว่า  กลุ่มประเทศอาหรับที่นับถือศาสนาอิสลาม หลังจากแพ้สงครามครูเสด จะสามารถลุกขึ้นมามีอำนาจได้อีก"                                       (นอสตราดามุส  อ.เจริญ วรรธณศิลป  น.275)                        นั่นเป็นทัศนะของชาวคริสต์ แต่ในทัศนะของมุสลิมก็อีกแบบหนึ่งเพราะมุสลิมที่สู้ในสงครามครูเสดเพื่อป้องมาตุภูมิของตนจากการรุกรานของคริสเตียนยุโรปนั้น เขาก็มีประวัติศาสตร์ว่าเขาสามารถขับไล่ผู้รุกรานเหล่านั้นกลับไปได้ทุกครั้ง  เรื่องนี้ก็ต้องมาดูกันที่หลักฐานในการรบแต่ละครั้งอีกที แล้วเราจึงค่อยมาพิจรณาถึงการแพ้ชนะว่าใครจะเป็นพระเอกใครจะเป็นมารดูอีกที แล้วฉันจะค่อยเอาข้อมูลมาลำดับให้เป็นระยะๆ นะ                           "จากการสำรวจของยูเนสโก้  ศาสนาที่เจริญเติบโตงอกงามอย่างรวดเร็วในปัจจุบันได้แก่ศาสนาอิสลาม  การก่อตัวของประเทศมุสลิมหลังจากที่ได้รับเอกราช  ประกอบกับความเชื่อในด้านศาสนาที่ดูเหมือนจะให้คำตอบ  ในส่วนที่เกี่ยวกับความเสื่อมทางศีลธรรมของสังคมมนุษย์การฉ้อราชบังหลวง       นอสตราดามุส ได้ทำนาย และสัมผัสถึงจิตใจของมุสลิมที่ร้อนระอุด้วยเพลิงแห่งความปราถรนาที่จะก่อสงครามศาสนา"                                      (นอสตราดามุส  อ.เจริญวรรธศิลป์  น.276พิมพ์ครั้งที่8) จากคุณ : atiw1000 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 01:10:10

ความคิดเห็นที่ 3 ไล่ปัญหาอิสราเอลปาเลสไตน์จากต้นเหตุสู่ผล ฉันเป็นคนไว้ผมยาวมาตั้งแต่วัยรุ่น เป็นเวลากว่าสิบปีกว่าฉันจะรู้ว่าผมที่มันเป็นสังกะตังเกาะเป็นก้อนเด่  เวลาที่ไม่ค่อยได้หวีนานๆ นั้น มันสามารถแก้ออกได้หากเข้าวิธีแก้ ยกเว้นถ้าทักผมเป็นแบบเดรดล็อคราสต้าอย่างนั้นก็แก้คงไม่ได้เพราะเกิดจากการใช้เข็มถักไหมทำมันกรณีนี้ก็คงแก้ไม่ได้  แต่ถ้าเกิดจากการพันกันโดยธรรมชาติก็พอมีหวัง           ในช่วงสิบปีแรกที่ว่านั้นเวลาที่ผมพันกันฉันก็คิดจากพื้นฐานตามความน่าจะเป็นตามทัศนะของฉัน คือ ค่อยๆ แก้ที่ปลายผมขึ้นไป คลี่มันค่อยๆ ไต่ขึ้นไปเรื่อยๆ แล้วไงรู้ไม๊  ในที่สุดมันก็ไปพันกันเป็นกระจุกอยู่ตรงกลาง เป็นก้อนปมแข็งเป๊กจะดึงจะบี้หรือขยี้อย่างไร แม้จะเอาน้ำมันชโลมก็แล้ว แต่ก็ไร้ผล  ในที่สุดการต่อสู้ที่เต็มไปด้วยนโยบายโอนอ่อนถึงแข็งกร้าวที่ทั้งปลอบทั้งขู่ทั้งดึงทึ้งก็มาถึงจุดแตกหัก แล้วฉันก็คว้ากรรไกรตัดฉับเข้าไปที่ปมปัญหาเหมือนกับการแก้ปมเชือกของอเล็กซานเดอร์เมื่อครั้งบุกเข้ายุโรปอันเป็นเรื่องตลกที่เล่ากัน ในที่สุดเงื่อนปริศนาก็แตกกระจายออกมาให้ฉันได้ตัดฉับๆ ซอยมันเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเสียผมไปกระจุกหนึ่ง และทุกครั้งที่ฉันเริ่มแก้ปัญหาแบบนี้มันก็จะจบลงด้วยวิธีนี้เป็นประจำโดยไม่ต้องพึ่งคำพยากรณ์ใดๆ นี่เป็นประสบการณ์ตรงที่ไม่ต้องรอคำพิสูจน์ใดๆ มายืนยัน                  แต่อย่างที่เขาว่าทุกปัญหานั้นมทางแก้ มีคนเขาแนะนำว่าให้จับผมกระจุกนั้นออกมา แล้วเริ่มดึงจากโคนทีละเส้นๆ อาจมีบางเส้นขาด แต่ก็นิดหน่อย ฉันทดลองดูกับทฤษฏีที่ว่าด้วยการตรงกันข้ามนี้แทนที่จะเริ่มจากปลาย มันได้ผลแฮะ  ฉันไม่จำเป็นต้องมาเจอทางตัน อันเป็นจุดเริ่มต้นที่ต้องคว้ากรรไกรอย่างทุกครั้งที่เคยเป็นมา  เส้นผมมันค่อยๆ ถอนตัวออกมาทีละสองสามเส้น มันทำให้ฉันรู้ว่า ผม30%-50% ที่มัดกันอยู่เป็นกระจุกนั้นเป็นผมที่หลุดร่วงตามอายุบ้าง ร่วงก่อนเวลาบ้าง แต่เพราะไม่ได้สะสางเป็นประจำมันจึงรวมตัวกันเป็นปมปัญหาในเวลาต่อมา เพราะเหตุไม่มีทางออกแท้ๆ               ประเด็นปัญหาที่ฉันจะเอามาเหลาให้ ไลลาฟังจากชื่อต่างๆที่ยกมานั้น ฉันมั่นใจว่าพูดกันสั้นๆไม่เข้าใจแน่ รังแต่จะขมวดรัดเงื่อนปมแห่งความสับสนให้แน่นขึ้น แล้วตัดมันทิ้งไปอย่างไม่สนใจใยดีเหมือนยิ่งแก้ก็ยิ่งยุ่ง  รู้มากก็สับสนมาก สู้ไม่รู้ไม่ใส่ใจเลยดีกว่าไลว่ามันมีค่าเท่าไนไม๊เอยระหว่างรู้กับไม่รู้             ฉันคิดว่า ถ้าหากเราเริ่มจากประเด็นปัญหาที่เป็นอยู่ในปัจจุบันที่มีการเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา  อันทับถมให้เป็นส่วนหนึ่งของอดีตในทุกลมหายใจของวินาที อาจพาไลไปเจอทางตันของความเข้าใจได้  ดังนั้นฉันจึงอยากพาไลย้อนไปที่จุดเริ่มต้นของปัญหาแบบกำปั้นทุบดินกันเลย คำถามยอดฮิต  ปัญหามันเกิดเพราะมันดันมีมนุษย์ไง ถ้าไม่มีมนุษย์เสียโลกก็คงไม่ยุ่งอย่างนี้  ถ้าไม่มีคนทุกอย่างก็จบ  ไม่รู้ว่าจะมีมนุษย์เกิดขึ้นมาทำไมให้วุ่นวาย  มนุษย์เกิดขึ้นมาด้วยความบังเอิญหรือมีอะไรสร้าง แล้วจะเชื่อใครดีเอาอะไรมาตัดสิน  ศาสนาทุกศาสนาต่างก็สอนให้คนเป็นคนดี แต่ทำไมต้องมาขัดแย้งกันในเรื่องศาสนา  ยิวคริสต์อิสลาม ต่างก็ยอมรับว่าพระเจ้าองค์เดียว แต่ทำไมถึงต้องมาทะเลาะกัน  แล้วพระเจ้าไม่ได้ให้ความกระจ่างมาหรอกหรือว่าศาสนาไหนถูกต้องกันแน่ คนจะได้ไม่สับสน  คนที่นับถือพระเจ้าเอาเหตุผลอะไรมาตัดสินใจในการเชื่อ  หรือเชื่อก็เพราะเพียงแค่ถูกบอกต่อๆ กันมาเอาอะไรมาเป็นหลักฐานหรือพื้นฐาน  ถ้ามีพระเจ้าองค์เดียวที่เที่ยงแท้ ทำไมไม่ให้ศาสนาที่ชัดเจนอย่างเดียวมาเลย มนุษย์จะได้ไม่ต้องมาทะเลาะกันแสดงข้อคิดเห็นกันไปต่างๆ นานา  หรือว่าปาเลสไตน์เป็นของใคร  ใครถูกใครผิดก็ ช่างมันเพราะไม่เกี่ยวอันใดกับคนไทย ใครจะฆ่ากันตายใครทำใครจะไปสนทำไม  เราอยู่สุขสบายไม่เดือดร้อนก็ดีแล้วใครทำอะไรก็ได้อย่างนั้นเองแหละความเที่ยงธรรมมีจริงหรือเปล่าเอาอะไรไปตัดสิน เราเองก็ช่วยอะไรไม่ได้ว่าไม๊?  ไม่ต้องมีศาสนาเสียเลยไม่ดีกว่าหรือ ดีชั่วก็รู้อยู่แก่ใจกันอยู่แล้ว ฯลฯ                        คำถามเกี่ยวกับปัญหาเหล่านี้มีอีกมากมายขึ้นอยู่กับพื้นฐานของแต่ละบุคคลว่าถูกหล่อหลอมมาทางไหน  มันทำให้ฉันคิดว่าทำไมเราไม่ลองพยายามด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งเพื่อกลับไปดูกันที่จุดเริ่มต้นกันจริงๆ เลยว่า เหตุมันเป็นมาอย่างไรผลมันจึงได้ออกมาเป็นเช่น ณ ปัจจุบันนี้                     แล้วเราจะใช้เส้นทางไหนดีล่ะ?                     เราเป็นอิสลาม แน่นอนเราย่อมยอมรับ สัจธรรมอันเที่ยงแท้ของพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงประทานพระมหาคัมภัร์อัลกุรมาอานมาเป็นทางนำเพื่อเป็นข้อชี้แจงที่ชัดเจน  ส่วนคนที่เขานับถือต่างจากเราก็แน่นอนเหมือนกันที่เขาจะต้องคิดว่าแนวทางและเส้นทางศรัทธาของเขาก็เป็นสัจธรรมที่แจ่มชัดสำหรับเขา  แต่ฉันคงไม่สันทัดกับหลักการของศาสนาอื่นแม้จะอ่านและเคยได้ยินมาบ้างตามสภาพแวดล้อมส่วนใหญ่                    ฉันจะประมวลคำถามที่ฉันเคยคิดหรือเคยถูกตั้งคำถาม จากเพื่อนที่ต่างศาสนามาเล่าให้ฟัง ซึ่งมีหลายคำถามที่เราไม่ได้คิดกันเพราะเราต่างก็เป็นมุสลิมด้วยใจที่ศรัทธา กันแล้ว เหลืออยู่แต่เพียงภาคปฏิบัติเท่านั้นที่จะแยกว่าใครที่อยู่ในหลักการที่ครบถ้วนสมบูรณ์กว่ากัน คำถามและข้อสงสัยทั่วไปเกี่ยวกับคัมภีร์อัลกุรอาน  ทำไมถึงใช้คัมภีร์อัลกุรอานในการค้นหาในเรื่องข้อขัดแย้งนี้ด้วย  รู้ได้อย่างไร แน่ใจได้อย่างไรว่าทุกคำพูดมาจากพระเจ้า เอาอะไรมาพิสูจน์  คัมภีร์นี้มีมาได้อย่างไร ใครนำมา ด้วยวิธีใด เส้นทางการสืบทอดน่าเชื่อถือเพียงใด  มีความน่าเชื่อถือแค่ไหน  ทั้งตัวคัมภีร์และผู้ที่นำมา  มีมาตั้งแต่เมื่อไร จะไปเกี่ยวอย่างไร กับปฐมกาลแห่งการสร้าง  ทำไมต้องใช้คัมภีร์อัลกุรอาน ในเมื่อเป็นคัมภีร์ที่มีอายุน้อยที่สุดเมื่อเทียบกับคัมภีร์ในศาสนา อื่นไม่ว่า  จะเป็น ยิว พุทธ หรือคริสต์  แน่ใจได้อย่างไรว่าไม่มีคำพูดใดถูกเปลี่ยนแปลง อาจจะมีการตัดออกหรือเพิ่มเติมบ้างก็ได้ เพราะกาลเวลาก็ผ่านมาเป็นพันปีแล้วเชียวนา    ไม่คิดกันบ้างหรือว่าบางทีอาจจะไม่ได้มาจากพระเจ้า ใครบางคนอาจจะเขียนขึ้นมาแล้ว     แอบอ้างก็ได้        ฯลฯ             เห็นไม๊ล่ะ  แค่บอกว่าจะเอาอะไรมาเป็นบรรทัดฐาน  ตัวบรรทัดฐานก็ถูกตั้งข้อสงสัยเป็นอันดับแรกเลย  ดังนั้นก่อนที่เราจะนำคัมภีร์มาใช้เป็นข้ออ้างอิงหลัก เราก็ควรมาวิเคราะห์ตัวบรรทัดฐานให้กระจ่างใจในความเป็นมาเสียก่อนเพื่อเทียบกับความเป็นมาของคัมภีร์อื่นที่เกี่ยวข้องกัน ก่อนที่จะเข้าไปดูกันที่เนื้อหา                        การที่ฉันใช้คัมภีร์อัลกุรอานมาอ้างอิงอาจจะแปลกไปกว่าข้อเขียนอื่นๆที่อยู่ในท้องตลาดสักหน่อย เพราะส่วนมากมักอ้างอิงจาก คัมภีร์ไบเบิ้ลหรือไม่ก็จากคัมภีร์ของศาสนาพุทธเพราะเป็นชนส่วนใหญ่ของไทย ซึ่งมักจะมีให้เห็นกันเสมอๆ                         ฉันจะนำข้อมูลที่แตกต่าง จากหนังสืออีกหลายๆเล่มมาเทียบให้เป็นระยะๆ เพื่อไลจะได้พิจรณาในข้อคิดที่แตกต่างกัน  อีกประการหนึ่งการยกคัมภีร์อัลกุรอานมานั้น จะได้วิธีเขียนจากคัมภีร์โดยตรงและจะได้เข้าใจคำว่า ประกาศิตของประเจ้าในหัวใจของมุสลิมทั่วโลกนั้นเป็นอย่างไร  มาจากเหตุใด  ทำไมจึงทรงอำนาจเหนือทุกชีวิตของมุสลิม ที่เกินกว่าขอบเขตอำนาจของสีผิว เผ่าพันธุ์ เชื้อชาติหรือแม้แต่เงินตรา เพราะมุสลิมผู้ศรัทธาทุกคนพร้อมพลีใจกายเพื่ออิสลาม ไม่ว่าเขาจะเกิด ณ แผ่นดินใดในโลกก็ตาม  และเปรียบเสมือนเป็นเรือนร่างเดียวกัน ไม่ขอบเขตกำแพงใดปิดกั้นความรู้สึกแห่งภารดรภาพเดียวกันนี้ได้  ก็อาจจะด้วยส่วนหนึ่งที่ทุกคนอานคัมภีร์ด้วยภาษาเดียวกันทั้งหมด                      แม้ปัจจุบันนี้คัมภีร์อัลกุรอานจะถูกแปลออกเป็นภาษาต่างๆอย่างมากมายหลายภาษาเพื่อง่ายต่อการทำความเข้าใจในแต่แผ่นดินที่อิสลามแผ่ไปถึง แต่อย่างน้อยก็ต้องอ่านบางส่วนจากต้นฉบับที่เป็นภาษาอาหรับได้บ้าง  เพื่อใช้ท่องสำหรับการนมัสการ(ละหมาด)ต่อพระเจ้าเป็นการส่วนตัว                       ดังนั้นไม่ว่าคุณจะเป็นแขก ไทย จีน ฝรั่ง พม่ามอญ ลองถ้ามานับถือศาสนาอิสลามแล้วละก็ จำต้องปฏิบัติเหมือนกันหมดในระดับขั้นพื้นฐาน  ไม่มีใครพิเศษกว่าใคร เพียงวัดกันที่หัวที่ใจยำเกรงต่อพระเจ้าเท่านั้นว่าใครจะเป็นผู้นอบน้อมกว่า                                                     ขอเอกองค์อัลเลาะฮ์ผู้ทรงยิ่งใหญ่ทรงเมตตา                                                               Abu Abbus  bin Humza บทความจาก www.oknation.net/blog/dragonball/2009 จากคุณ : atiw1000 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 01:12:37

ความคิดเห็นที่ 4 แค่ความเชื่อที่ต่างกัน เพื่อให้ง่ายเข้าฉันจึงแยกกลุ่มความเชื่อออกเป็นสามอย่าง อันนี้ไม่ใชเชิงวิชาการนักหรอกนะ เพียงเพื่อง่ายต่อการแยกประเภทเท่านั้น                           พวกหนึ่ง ก็เป็นพวกวัตถุนิยม  ก็ประมาณว่าเชื่อนับถือ ในความคิดและความเชื่อที่ตนเห็นชอบและความจริงที่เห็นเท่านั้นที่มีความน่าจะเป็นสูงเท่านั้น มนุษย์มาจากไหนตายแล้วไปไหน ว่ากันไปแล้วก็ไม่มีใครรู้จริงหรือพิสูจน์ให้เห็นกันจะๆได้หรอก ใครจะนับถือศาสนาใดศาสนาหนึ่งที่เขาว่าดีมีเหตุผล ฟังคำสอนดูเข้าท่าดี หรือเอาคำสอนของหลายศาสนาเลือกเอาแต่ส่วนที่เราเห็นว่าดีด้วย อันไหนไม่เห็นด้วยก็ละเอาไว้ เพราะคนเราต่างก็รู้จักเลือกด้วยกันทั้งนั้นแหละ จริงไม๊ หรืออาจไม่นับถือศาสนาใดเลยก็ได้ ถึงอย่างไร ดีชั่วก็รู้กันอยู่แล้วไมใช่เรื่องยากเย็นสำหรับคนยุคไฮเทคอย่างเรา  เรื่องศาสนาไม่ใช่เร่องสำคัญหรอกการอยู่ร่วมกันใช้ชีวิตอย่างมีความสุขโดยรวมๆได้แค่นี้ก็น่าจะพอแล้ว ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร                          อีกพวกหนึ่งก็มีคำจำกัดความว่า อเทวะนิยม ก็ประมาณว่า ไม่เชื่อในพระเจ้าไม่ว่าจะอยู่เบื้องล่างเบื้องบน เบื้องไหนๆก็ไม่มีทั้งสิ้น  ไม่ว่าจะองค์เดียวหรือหลายองค์ก็เป็นเรื่องไม่จริงทั้งสิ้นผีสางเทพเทวาไม่มีทั้งนั้นที่จะเข้ามาทำให้รู้สึกว่ามีอะไรลึกๆอยู่  เพียงอาจให้ความนับถือศาสดา ผู้รู้ ผู้ค้นหาแนวทางความเชื่อที่ต้องปัญญาของฝ่ายอเทวะเข้า อาจมีบันทึกคำสอนที่ถูกรวบรวมไว้เรียกว่าคัมภีร์ของศาสนา หรืออาจเล่าสืบทอดกันมา หรืออาจจะเป็นบรรพบุรุษคนดีๆ ที่ทิ้งคำสอนไว้ให้ลูกหลานสืบทอดด้วยวาจาหรือบันทึกก็อาจเป็นได้ บางอย่างก็ถึงขั้นเรียกได้ว่าศาสนาด้วยองค์ประกอบคำสอนมีครบถ้วนพอตามกฏเกณฑ์ข้อห้ามข้อใช้ บางอย่างก็อาจเป็นเพียงแค่ลัทธิด้วยไม่ครบองค์ประกอบพอที่จะเรียกได้ว่าศาสนา                           ส่วนความเชื่อแบบสุดท้ายคือ เทวะนิยม เป็นการให้คำจำกัดความแบบเหมาโหล คือไม่ว่าจะนับพระเจ้าองค์เดียวหรือหลายองค์รวมกัน รวมไปถึงการนับถือเทวดา ภูตผีวิญญาณ ยันไปถึงรูปปั้ ต้นไม้ ก้อนหิน อันใดก็ได้ทั้งที่เคยมีชีวิต หรือไม่เคยมีชีวิตมาก่อนก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นความเชื่อที่เล่าสืบทอดกันมา หรือมีบันทึกคัมภีร์ หรือผ่านมาโดยศาสดานักบุญหรือพระผู้สื่อ ต่างก็ถูกรวมอยู่ในโหลเดียวกัน และมีป้ายแปะข้างโหลว่า "เทวะนิยม" มีทั้งที่เป็นศาสนาและเพียงลัทธิ                     ทั้งหมดนี้เป็นความเชื่อของคนส่วนใหญ่โดยรวม อาจมีการแยกสาขาย่อยๆออกไปอีก  เช่น เหตุผลนิยม ความจริงนิยม เอกะเทวะนิยม ฉันจะไม่ขอขยายความต่อ ส่วนคำสอนแบบใดจะต้องใจใครก็ เชิญ ซะล่าลา เด้อคับ                             ส่วนเรื่องที่ฉันจะเขียนมาให้ไลอ่านนั้นโดยรวมแล้วก็จะวนอยู่ในกลุ่มที่นับถือพระเจ้าองค์เดียว ซึ่งมีข่าวคราวการทะเลาะกันอุตลุด โดยเฉพาะที่ตะวันออกกลาง  อันมีจุดสำคัญอยู่ที่ประเทศปาเลสไตน์หรืออิสราเอลที่บางคนเรียกกัน  ศาสนาที่ว่าก็คือ ศาสนา ยิว คริสต์ อิสลาม ซึ่งต่างก็บอกว่าพระเจ้าองค์เดียว  คำว่าองค์เดียวนี้หมายถึง สามศาสนาก็สามองค์ คือศาสนาละองค์ หรือว่าทั้งสามศาสนามีพระเจ้าองค์เดียวนับถือร่วมกัน  แล้วก็เกิดคำถามที่ตามมาก็คือ  หากสามศาสนานี้นับถือพระเจ้าองค์เดียวกัน แล้วจะแยกเป็นสามศาสนาไปทำไม  จะเอาอะไรมาสรุปเล่าว่า เป็นองค์เดียวกัน ทั้งที่ภาษาของคัมภีร์ก็ต่างกัน ศาสดาก็ต่างเชื้อสายกัน  หากพระเจ้าองค์เดียวแล้วจะให้มีศาสดามาหลายองค์ทำไม  แล้วคุยกันไม่รู้เรื่องหรือ ปรับความเข้าใจกันหน่อยไม่น่ายากเพราะยังไงก็คล้ายๆกันนั่นแหละ   .........ฯลฯ จากคุณ : atiw1000 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 01:13:42

ความคิดเห็นที่ 5 ปาเลสไตน์และอิสราเอลในสายตาสื่อทั่วไป... สื่อที่ออกข่าว หากเป็นทางตะวันตก อเมริกา เช่น CNN FOXNEWS มี ยิว ถือหุ้นใหญ่ควบคุมอยู่ โดยสื่อไทยรับมาจากทางนี้อีกทีนึง เพื่อใช้อ้างอิงเสนอข่าวสารในเมืองไทย ข่าวที่ออกมา อิสราเอล มักเป็นฝ่าย ชอบธรรม เสมอ และปาเลสไตน์ ถูกป้ายสีว่า เป็น ผู้ก่อการร้าย เสมอ อเมริกา มีชาวยิวอยู่เบื้องหลังเป็นกลุ่มอิทธิพลใหญ่ทั้งการเมือง สื่อข่าว และวงการภาพยนตร์ ฮอลลีวู้ด ส่วนใหญ่เกือบจะแทบทั้งโลก จะเสพบริโภคสื่อทางด้านนี้ สื่อ จอทีวีนั้น สร้างทัศนะคติคนทั้งโลกให้คิดมองไปในมุมใดมุมนึง จากความต้องการขององค์กรที่ควบคุมสื่อได้ และชาวยิวทุกคนที่อยู่ทุกที่ในโลก จะถือโดยถูกสอนมาจากบรรพบุรุษว่าอิสราเอล คือแผ่นดินแม่ การปฏิบัติกระทำทุกอย่างเพื่อแผ่นดินแม่ดำรงอยู่ เป็นสิ่งที่ถูกต้องตามความคิดเขาตามคัมภีร์ ... มีการนำเสนอโดยบิดเบือน, เสนอความจริงด้านเดียวเฉพาะด้านที่ชอบธรรมของตน การบริโภคสื่อทางเลือกที่มีข้อมูลที่เป็นมุมมองอื่นๆได้แง่มุมอื่นจากเหตุการณ์เดียวกันที่เกิดขึ้นที่ตะวันออกกลาง เช่น RT(Russia Today) , อัลจาซีร่า หรือของญี่ปุ่น(NHK) จีน เยอรมัน เป็นต้น หลังจากได้ข้อมูลที่เป็นกลางรอบด้าน เราจะสามารถประมวลผลทางมุมมองความคิดได้ถูกต้องต่อสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ไม่เฉพาะสถานการณ์ที่ตะวันออกกลาง แต่ได้ทุกๆที่ รวมทั้งการปฏิบัติศึกษาธรรมมะในพุทธศาสนา หรือศาสนาอื่นๆ แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 55 09:55:09 แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 55 09:53:55 จากคุณ : ซอนาย (nataraja) เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 09:49:52