ความคิดเห็นที่ 1 อับราม(อับราฮัม)แยกทางกับโลท(ลูฏ)(ตามพระคัมภีร์เดิมของชาวคริสต์) ปฐมกาล 13:1 อับรามกับภรรยาออกเดินทางออกจากอียิปต์  พร้อมด้วยทรัพย์สมบัติไปถึงเนเกบ โลทก็ไปด้วย  2-6 อับรามมีความสมบูรณ์ด้วยฝูงสัตว์และเงินทองท่านเดินทางเป็นระยะต่อไป  จากเนเกบจนถึงเมืองเบธเอล  โดยกางเต้นอยู่ชั่วคราว  โลทก็มีฝูงสัตว์มากขึ้น เช่นกัน  ที่ดินเริ่มไม่กว้างขวางพอ เพราะฝูงสัตว์ของทั้งสองมีอยู่มาก 7 คนเลี้ยงสัตว์ของอับรามและโลทเริ่มมีเรื่องวิวาทกัน  เวลานั้นพวก คานาอัน และคนปริสซียังอาศัยอยู่ที่นั่น 8  อับรามพูดกับโลทว่า "อย่าให้คนเลี้ยงสัตว์ของเราต้องวิวาทกันเลย เพราะเราเป็นญาติสนิทกัน 9 จงแยกไปจากเราเถิดถ้าเจ้าไปทางซ้ายเราจะไปทางขวา หรือเจ้าไปทางขวาเราก็จะไปทางซ้าย 10-11 โลทจึงเลือกที่ลุ่มแม่น้ำจอร์แดนทั้งหมดเป็นส่วนของตน  และเดินทางไปทางทิศตะวันออก 12  อับรามอาศัยอยู่ในแผ่นดินคานาอัน  โลทอาศัยอยู่ตามหัวเมือง ตามลุ่มแม่น้ำและตั้งต้นไปถึงเมืองโซโดม 13  ชาวเมืองโซโดม เป็นคนชั่วทำบาปผิดต่อพระเจ้าเป็นอันมาก จากคุณ : atiw1000 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 15:19:41

ความคิดเห็นที่ 2 ชีวิตของท่านนบีอิบรอฮีม(อับราฮัม)ในวัยหนุ่มตามทัศนะของอิสลาม                              สำหรับเรื่องการอพยพไปอียิปต์ของท่านนบีอิบรอฮีมนั้น ไม่มีรายละเอียดเป็นโองการในอัลกุรอาน  ดังนั้นฉันจึงขอนำข้อเขียนที่มีความเกี่ยวพันกับการอพยพของท่านในทรรศนะของ นักวิชาการอิสลามมาเป็นส่วนเชื่อมต่อช่วงเวลาแทน                             "หลังจากที่ท่านออกจากบ้านแล้ว  ท่านนบีอิบรอฮีมก็เดินทางร่อนเร่ไปอยู่ในอียิปต์ปาเลสไตน์  และอารเบีย อัลเลาะฮ์ ซ.บ. เท่านั้นที่ทรงรู้ว่าท่านจะต้องได้รับความลำบากอย่างไรในการเดินทาง  ท่านไม่มีเงินทองและทรัพย์สินหรือแม้แต่เวลาที่จะเหาเลี้ยงชีพ  อาชีพของท่านเพียงอย่างเดียวตลอดทั้งวันทั้งคือ  การนำผู้คนมาสู่การเคารพภักดีพระเจ้าองค์เดียว  ถ้าหากพ่อของท่านและคนในสังคมของท่าน  ยังทนต่อคนที่มีความคิดอย่างท่านไม่ได้  ยังจะมีที่ไหนอีกหรือที่ท่านจะได้รับความสำเร็จ  ที่ไหนจะต้อนรับท่าน  ทุกหนทุกแห่งที่ท่านไปก็ล้วนแล้วแต่มีพวกนักบวชและผู้ปกครองที่อ้างตนเป็น พระเจ้าอยู่                             ดังนั้นในสภาพดังกล่าว  อิบรอฮีมจะมีชีวิตอยู่อย่างสงบได้อย่างไร  เพราะท่านเองไม่เพียงแต่ไม่ยอมรับใครเป็นพระเจ้านอกจากอัลเลาะฮ์  ท่านยังยืนยันที่จะประกาศให้ผู้คนรู้ว่า อัลเลาะฮ์เท่านั้นที่เป็นนายเป็นพระเจ้าของพวกเขา  ดังนั้น  พวกเขาต้องไม่คำนึงถึงอำนาจของบรรดาผู้ปกครองและเทพเจ้าจอมปลอมทั้งหลาย ...........                            ด้วยเหตุนี้  ท่านจึงดำรงชีพแบบคนเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนที่เดินทางไปทั่วทะเลทรายอารเบียอัน กว้างใหญ่ไพศาลตลอดชีวิตความเป็นผู้ใหญ่ของท่าน"                     (มาเป็นมุสลิมกันเถิดโดย  เมาลานา ซัยยิด อบุล อลา เมาดูดี น. 261-262)                       " นบีอิบรอฮีม  ได้ให้โลทหลานของท่านตั้งรกรากในเมือง โซดอม  ซึ่งเป็นเมืองที่มีชื่อในเรื่องความเลวทรามในทางศิลธรรม  วัตถุประสงค์ของท่านก็เพื่อปฏิรูปผู้คนในเมืองและแผ่อิทธิพลความคิดของท่าน  ไปยังพื้นที่ที่เหมาะสมสำหรับการเผยแพร่สาส์นของอัลเลาะฮ์"                  (มาเป็นมุสลิมกันเถิด โดย เมาลานา ซัยยิด อบุล อลา เมาดูดี น. 264)                     อัลกุรอานเน้นเรื่องภาระหน้าที่  และการดำเนินชีวิตในวิถีทางแห่งการเป็นศาสนทูตที่มุ่งมั่น และเด็ดเดี่ยวของท่านเพื่อพระเจ้าอย่างไม่มีข้อบกพร่อง  ไม่ว่าจะลำบากหรือเหตุร้ายแรงจะประสบกับท่านซักเพียงใดก็ตาม                   ขอให้สังเกตประเด็นในการเล่าเรื่องของบุคคลคนเดียวกัน ด้วยวัตถุประสงค์ในการเล่าที่ต่างกันนี้ให้ดี แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 55 15:21:34 จากคุณ : atiw1000 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 15:20:34

ความคิดเห็นที่ 3 พระเจ้าทรงทำสัญญากับอับราม(อับราฮัม)จะมอบแผ่นดินตั้งแต่แม่น้ำไนล์จรด ยูเฟรติส (ในพระคัมภีรืเดิมของชาวคริสต์)                       คราวนี้เรากลับมาดูว่าหลังจากที่อับรามหรืออับราฮัมแยกทางกับโลทหลานชายของ ท่านแล้ว ชีวิตของท่านดำเนินต่อไปอย่างไรตามพระคัมภีร์ไบเบิ้ลเดิม                        ปฐมกาล 15:1  อยู่มาพระดำรัสของพระเจ้ามาถึงอับรามด้วยนิมิตว่า "อับรามเอ๋ย เจ้าอย่ากลัวเลย  เราเป็นโล่ของเจ้า  บำเหน็จของเจ้าจะยิ่งใหญ่"                        3  อับรามทูลว่า  "พระองค์มิได้ประทานบุตรให้แก่ข้าพระองค์  แล้วคนที่เกิดในบ้านของข้าพระองค์ก็เป็นผู้ได้รับมรดกของข้าพระองค์                        4 ครั้นแล้วพระดำรัสของพระเจ้าได้มาถึงอับรามว่า  "คนนี้จะไม่ได้รับมรดกของเจ้า แต่บุตรชายของเจ้าจะเป็นผู้ได้รับมรดกของเจ้า"                        7  แล้วพระองค์ก็ตรัสแก่อับรามว่า "เราคือพระเจ้าที่พาเจ้าออกจากเมืองเออร์ ของชาวแคลเดีย  เพื่อยกดินแดนให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเจ้า"                       8 อัลรามทูลว่า "ข้าแต่พระเจ้า  ข้าพระองค์จะรู้ได้อย่างไรว่า จะได้ดินแดนนี้เป็นกรรมสิทธิ์"                      9  พระองค์จึงตรัสแก่อับรามว่า "เอาลูกวัวตัวเมียอายุสามปี  แพะตัวเมียอายุสามปี และแกะตัวผู้อายุสามปี  นกเขาหนึ่งกับนกพิราบโตตัวหนึ่งมาให้เรา"                      10 อับรามนำสัตว์เหล่านั้นมาถวายและผ่ากลางตัว  วางข้างละซีกตรงกันแต่นกนั้นหาได้ผ่าไม่                       17 ครั้นดวงอาทิตย์ตกแล้วค่ำมืด  ก็มีเตาที่ควันพลุ่งอยู่และคบเพลิงเลื่อนลงมาระหว่างกลางซีกสัตว์เหล่านั้น                  18   ในวันนั้นพระเจ้าทรงทำพันธสัญญาไว้กับอับราฮัมว่า  "เรามอบดินแดนนี้ให้เชื้อสายของเจ้าแล้ว ตั้งแต่แม้น้ำอียิปต์ไปภึงแม้น้ำใหญ่ คือ ยูเฟรติส จากคุณ : atiw1000 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 15:22:16

ความคิดเห็นที่ 4 คราวนี้เรากลับมาดูอัลกุรอานที่กล่าวถึงความนอบน้อมถ่อมตัวด้วยความศรัทธา มั่นต่ออัลเลาะฮ์  และการให้คำสัญญาต่ออัลเลาะฮ์ ของท่านนบีอิบรอฮีม                      -"จงรำลึกถึงขณะที่พระผู้อภิบาลของเขา (อิบรอฮีม) ได้กล่าวแก่เขาว่า เจ้าจงยอมจำนนเถิด  เขากล่าวว่า ฉันได้ยอมจำนนแก่พระผู้อภิบาลแห่งสากลโลก"-                                                   (อัลกุรอาน 2/131)                     -"และจงรำลึกถึงขณะที่อิบรอฮีมกล่าวว่า โอ้พระผู้อภิบาลของฉัน  โปรดได้ทรงให้ฉันเห็นเถิดว่า พระองค์ทรงให้บรรดาผู้ที่ตายมีชีวิตขึ้นมาได้อย่างไร  พระองค์ตรัสว่า "เจ้าไม่เชื่อดอกหรือ" อิบรอฮีมกล่าวว่า "หามิได้  แต่ว่า เพื่อหัวใจของฉันจะได้สงบ"  พระองค์ตรัสว่า "เจ้าจงเอานกมาสี่ตัว (นกแต่ละตัวมีสีสันและรูปร่างแตกต่างกัน)  เจ้าจงเลี้ยงมันให้คุ้นแก่เจ้า (เพื่อที่จะได้จำได้) และสับมันเป็นท่อนๆ ภายหลังเจ้าจงวางส่วนหนึ่งไว้บนภูเขาทุกลูก(บริเวณที่ท่านอาศัยอยู่)แล้วจง เรียกมัน มันก็จะมายังเจ้าโดยรีบเร่ง  และพึงทราบเถิดว่า แท้จริงอัลเลาะฮ์นั้น  เป็นผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงปรีชาญาณยิ่ง"-                                                    (อัลกุรอาน 2/261) จากคุณ : atiw1000 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 15:22:53

ความคิดเห็นที่ 5 การมีบุตรคนแรกของอับราม(อับราฮัม,อิบรอฮีม)ตามพระคัมภีร์เดิมของชาวคริสต์             ฮาการ์กับอิสมาเอล              ปฐมกาลบทที่ 16:1  ฝ่ายนางซาราย ภรรยาของอับรามไม่มีบุตรให้ท่าน นางมีหญิงคนใช้อียิปต์คนหนึ่ง ชื่อ ฮาการ์              3   เมื่ออับรามอยู่ในแคว้น คานาอัน ได้สิบปีแล้ว  นางซารายภรรยาก็ยก ฮาการ์ คนอียิปต์หญิงคนรับใช้ภรรยาของอับรามสามีของนาง 4   อับรามเข้าไปหานางฮาการ์  นางก็ตั้งครรภ์ เมื่อนางรู้ว่าตั้งครรภ์แล้วก็ดูหมิ่นนายหญิง 5  นางซารายบ่อต่ออับรามว่า "ให้ความทุกข์ของฉันตกเป็นของท่านเถิด  ฉันให้หญิงคนใช้ไว้ในอ้อมอกของท่าน  แต่เมื่อหญิงนั้นรู้ว่ามีครรภ์แล้ว  ก็ดูหมิ่นฉัน ขอพระเจ้าทรงตัดสินเรื่องฉันกับท่านเถิด" 6  อับรามพูดกับซารายว่า "ดูเถิดหญิงคนใช้ของเจ้า  อยู่ในอำนาจของเจ้า เจ้าจงกระทำแก่เขาตามที่เป็นควรเถิด " นางซารายเคี่ยวเข็ญหญิงนั้น  จนนางหนีไปให้พ้นหน้ 7  ทูตพระเจ้าพบหญิงนั้นในถิ่นทุรกันดารข้างทางที่เมือง ชูร์ จึง ถามว่า "ฮาการ์หญิงคนใช้ของนางซาราย  เจ้ามาจากไหนและเจ้าจะไปไหน " นางทูลตอบว่า  "ข้าพระองค์หนีมาให้พ้นหน้านางซาราย นายของข้าพระองค์ 8   ทูตพระเจ้าจึงสั่งว่า "กลับไปหานายผู้หญิงของเจ้า  และยอมให้อยู่ใต้บังคับเขาเถิด ปฐมกาล16:11ทูตพระเจ้ากล่าวแก่นางอีกว่า "เจ้ามีครรภ์แล้ว  จะคลอดบุตรชายและจะตั้งชื่อบุตรนั้นว่า  อิชมาเอล (แปลว่า พระเจ้าทรงรับฟัง)  พระเจ้าทรงรับฟังความทุกข์ร้อนของเจ้า 12    บุตรนั้นเป็นดั่ง ลาป่า มือของเขาจะสู้กับคนทั้งปวง  และมือคนทั้งปวงจะต่อสู้กับเขา 13   นางฮาการ์จึงเรียกพระนามพระเจ้าผู้ตรัสแก่ตนว่า  "พระองค์เป็นดพระเจ้าผู้ให้เห็น  และพูดว่า "ข้าพเจ้าได้เห็นพระองค์ที่นี่ แล้วยังมีชีวิตอยู่ได้อีกจริงหรือ" 14   เหตุฉะนี้  จึงเรียกชื่อบ่อน้ำนั้นว่า  เบเออลาไฮรอย (บ่อของผู้ที่เห็นแล้วยังมีชีวิต) อยู่ระหว่างเมืองคาเดชกับเมืองเบเรด 16  เมื่อนางฮาการ์คลอดอิชมาเอลได้แก่อับรามนั้น  อายุอับรามได้ แปดสิบหกปี จากคุณ : atiw1000 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 15:23:27

ความคิดเห็นที่ 6 กำเนิดพิธีการเข้าสุหนัต และการเปลี่ยนชื่อจากอับรามเป็นอับราฮัม(ตามพระคัมภีรเดิมของชาวคริสต์) พิธีเข้าสุหนัตเป็นแห่งสัญลักษณ์แห่งพันธสัญญา               ปฐมกาล 17:1  เมื่ออายุอับรามได้ เก้าสิบเก้าปี พระเจ้าทรงปรากฏแก่อับราม และตรัสแก่ท่านว่า  "เราเป็นพระเจ้าทรงมหิทธิฤทธิ์ จงดำเนินอยู่กับเรา และเป็นคนดีพร้อม 5   ชื่อของเจ้ามิใช่ อับราม (แปลว่า บิดาผู้เป็นที่ยกย่อง) อีกต่อไป  เจ้าจะมีชื่อใหม่ คืออับราฮัม (บิดาแห่งมวลชน) เพราะเราให้เจ้าเป็นบิดาของประชาชาติมากมาย 6  เราจะทำให้เจ้ามีพงศ์พันธุ์มากอย่างยิ่ง  เราจะกระทำเจ้าให้เป็นชนหลายชาติ และกษัตริย์หลายองค์จะเกิดมาจากเจ้า 8   เราจะให้ดินแดนที่เจ้าอยู่อาศัยนี้ คือดินแดน คานาอัน ทั้งสิ้นแก่เจ้า และเชื้อสายของเจ้าที่จะสืบมา  ให้เป็นกรรมสิทธิ์นิรันดิ์ และเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา 10  นี่เป็นพันธสัญญาของเราซึ่งเจ้าต้องรักษาระหว่างเรากับเจ้า  และเชื่อสายของเจ้าที่จะสืบมา คือผู้ชายทุกคนจะต้องเข้าสุหนัต 11  เจ้าจงเข้าสุหนัตตัดปลายองคชาตของเจ้า  นี่เป็นหมายสำคัญของพันธสัญญาระหว่างเรากับเจ้า 14  ชายใดๆที่มิได้เข้าสุหนัต ตัดหนังหุ้มปลายองคชาต จะต้องถูกตัดออกจากชนชาติของเขา  เขาได้ละเมิดพันธสัญญาของเรา 15  พระเจ้าตรัสกับอับราฮัมอีกว่า "ส่วนซารายภรรยาของเจ้านั้น  เจ้าอย่าเรียกว่าซาราย  แต่จงเรียกนางว่า ซาราห์ 16  เราจะอวยพรแก่นาง และยิ่งกว่านั้นอีก โดยนางนี่แหละเราจะให้บุตรชายคนหนึ่งแก่เจ้าเราจะอวยพรนาง..... 17  และอับรามซบหน้าลงหัวเราะคิกอยู่ในใจว่า "ชายผู้มีอายุร้อยปีแล้ว จะมีบุตรได้หรือ ซาราห์ผู้มีอายุเก้าสิบปีแล้ว จะคลอดบุตรหรือ" 18  และอับราฮัมทูลพระเจ้าว่า "โอขอให้อิชมาเอลมีชีวิตอยู่ต่อพระพักต์ของพระองค์" 19  พระเจ้าตรัสว่า "มิใช่แต่ซารายภรรยาเจ้าจะคลอดบุตรชายคนหนึ่ง ให้เจ้าและเจ้าจะตั้งชื่อเขาว่า อิสอัค (แปลว่า เขาหัวเราะ) เราจะตั้งพันธสัญญาไว้กับเขาเป็นพันธสัญญานิรันดิ์แก่เชื้อสายของเขาซึ่งตาม เขามา 20   ฝ่ายอิชมาเอลนั้นเราฟังเจ้าแล้ว เราจะอวยพรแก่เขาและกระทำให้เขาเป็นพงศ์พันธุ์อย่างยิ่ง เขาจะได้เป็นบิดาของเจ้านายสิบสององค์ และเราจะกระทำให้เขาเป็นชนชาติใหญ่ชาติหนึ่ง 21  ฝ่ายพันธสัญญาของเรา ที่ตั้งไว้กับอิสอัคผู้ซึ่งซาราห์ จะคลอดให้แก่เจ้าในปีหน้าฤดูร้อนนี้" 22   เมื่อพระองค์ตรัสกับท่านเสร็จแล้ว  พระเจ้าก็เสด็จจากอับรามขึ้นไป 24    อับราฮัมอายุเก้าสิบเก้าปี  เมื่อท่านเข้าสุหนัตตัดหนังหุ้มปลายองคชาตของท่าน 25   และอิชมาเอลบุตรชายของท่านอายุสิบสามปี  เมื่อเข้าสุหนัตตัดหนังหุ้มปลายองคชาตของเขา 27   พวกผู้ชายทุกคนที่อยู่ในบ้านของท่าน คือพวกที่เกิดในบ้านและที่เอาเงินซื้อมาจากคนต่างด้าว  ก็เข้าสุหนัตพร้อมกันกับท่าน จากคุณ : atiw1000 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 15:24:03

ความคิดเห็นที่ 7 พระเจ้าทรงสัญญาถึงกำเนิดของอิสอัคบุตรคนที่สองของอับราฮัม(ตามพระคัมภีร์เดิมของชาวคริสต์) ปฐมกาล 18:1  พระเจ้าทรงปรากฏแก่ท่านที่หมู่ต้น ก่อหลวงที่มัมเร  ขณะที่ท่านนั่นอยู่ที่ประตูเต้นเวลาแดดร้อน 2 ท่าน เงยหน้าขึ้นมองดู  เห็นชายสามคนยืนอยู่ข้างหน้าท่าน  เมื่อท่านเห็นเขาทั้งสาม ท่านก็วิ่งจากประตูเต้นไปต้อนรับเขากราบลงถึงดิน 3  พูดว่า  "เจ้านายของข้าพเจ้า   ถ้าข้าพเจ้าเป็นที่โปรดปรานในสายตาของท่าน ขออย่าผ่านผู้รับใช้ของท่านไปเสีย 4 ข้าพเจ้าจะเอาน้ำมานิดหน่อยให้ท่านล้างเท้า และพักใต้ต้นไม้ 6    อับราฮัมกลับไปในเต้นหานางซาราห์ กล่าวว่า "เร็วๆหน่อย เอาแป้งละเอียดสามถังนวดทำขนม" 8 ท่านเอาเนย น้ำนมและโคที่เขาปรุงแล้วนั้นมาวางต่อหน้าเขาทั้งสามและท่านยืนอยู่ข้างทั้ง สามที่ข้างต้นไม้  เมื่อเขาทั้งสามรับประทาน 10  เขาว่า "ปีหน้าเราจะกลับมาหาเจ้าอีกแน่นอน ซาราห์ภรรยาของเจ้าจะมีบุตรชายคนหนึ่ง " นางซาราห์ฟังอยู่ที่ประตูเต้นข้างหลังท่าน 11 ฝ่ายอับราฮัม และซาราห์นั้นชราแล้ว  และประจำเดือนของซาราห์ก็หมดไปแล้ว 12   นางซาราห์ก็หัวเราะอยู่แต่ในใจกล่าวว่า "ฉันแก่แล้ว และสามีของฉันก็แก่แล้ว ฉันจะยินดีอีกหรือ" 13พระเจ้าตรัสกับอับราฮัมว่า "ทำไมนางซาราห์หัวเราะ  " นางกล่าวว่า "ฉันแก่แล้วจะคลอดบุตรชายจริงๆหรือ" 14  มีสิ่งใดที่มหัศจรรย์เกินฤทธิ์พระเจ้าจะทำได้  พอถึงเวลากำหนดเราจะกลับมาหาเจ้า ฤดูนี้ปีหน้า และซาราห์จะมีบุตรชายคนหนึ่ง" 15  แต่นาปฏิเสธว่า "ข้าพระองค์มิได้หัวเราะพระเจ้าข้า " เพราะนางกลัว พระองต์ตรัสว่า   "อย่ามุสาเจ้าหัวเราะจริงๆ" จากคุณ : atiw1000 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 15:24:30

ความคิดเห็นที่ 8 นบีอิบรอฮีม(อับราฮัม)นำบุตรคนแรกและภรรยามาไว้ที่หุบเขามักกะฮ์(ตามอัลกุรอานของมุสลิม)                    ทัศนียภาพของหุบเขาที่เรียกว่ามักกะฮ์ ที่ท่านนบีอิบรอฮีมนำบุตรคนแรกและภรรยา มาไว้ที่นี่เมื่อครั้งที่ยังไม่มีผู้คนที่นี่เลยซักคนเดียว                    ความเดิมเมื่อตอนที่แล้วภรรยาของท่านถามท่านว่า ท่านจะทิ้งฉันและลูก ณ.ที่หุบเขา อันไร้ผู้คนแห่งนี้หรือ                  "ท่านมิได้ตอบจนนางรบเร้าอีกสองสามครั้ง  ก็ไม่มีคำตอบใดๆในที่สุดนางได้ถามขึ้นว่า                   "นี่เป็นพระประสงค์ของอัลเลาะฮ์กระนั้นหรือ" ท่านตอบว่า                  "ใช่" นางจึงกล่าวว่า                 "ถ้าเช่นนั้น  อัลเลาะฮ์จะไม่ทอดทิ้งเราแน่"                   หลังจากที่ท่านนบีอิบรอฮีม ได้จากคนทั้งสองจนลับตาแล้ว  ท่านจึงได้หันหน้ามาทางหุบเขาอีกครั้งหนึ่ง  พลางกล่าวขอพรจากอัลเลาะฮ์  และนี่คือโองการที่กล่าวถึงช่วงเวลานั้น                   -" และจงรำลึกถึง เมื่ออิบรอฮีมกล่าวว่า "โอ้พระผู้อภิบาลของฉันขอพระองค์ทรงให้เมืองนี้ (มักกะฮ์) ปลอดภัยเถิด  และทรงให้ฉันและลูกหลานของฉัน  พ้นจากการบูชาเจว็ดด้วยเถิด"-                 -"โอ้พระผู้อภิบาลของฉัน  แท้จริง พวกมันทำให้มนุษย์ส่วนใหญ่หลงทาง  ดังนั้นผู้ใดปฏิบัติตามฉัน  แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงเมตตาเสมอ"-                -" โอ้พระผู้อภิบาลของเรา  แท้จริง ข้าพระองค์ให้ลูกหลานของข้าพระองค์พำนักอยู่ ณ. หุบเขาซึ่งปราศจากต้นไม้  ณ. บ้านของพระองค์อันเป็นที่ต้องห้าม  โอ้พระผู้เป็นเจ้าของเรา เพื่อให้พวกเขาปฏิบัติละหมาด (นมัส) ขอพระองค์ทรงให้จิตใจปวงมนุษย์  มุ่งไปยังพวกเขาขอพระองค์ได้ทรงประทานปัจจัยยังชีพแก่พวกเขาจากบรรดาพืชผล หวังว่าพวกเขาจะขอบคุณ"-                                                                    (อัลกุรอาน  14/35-37)                -" และจงรำลึกเถิด  ขณะที่อิบรอฮีมได้กล่าววิงวอนว่า โอ้ พระผู้อภิบาลของฉัน โปรดให้เมืองนี้เป็นเมืองที่ปลอดภัยเถิด และโปรดประทานผลไม้ต่างๆ เป็นปัจจัยยังชีแก่ชาวเมืองด้วย  คือผู้ที่ศรัทธาต่ออัลเลาะฮ์  และวันปรโลกจากพวกเขา  พระองค์ตรัสว่า  และถ้าผู้ใดปฏิเสธศรัทธา  ข้าจะให้เขาได้รับความสำราญชั่วเวลาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น  ภายหลังข้าจะบีบบังคับให้เขาไปสู่การลงโทษแห่งนรก  ซึ่งเป็นบั้นปลายอันชั่วช้าจริง"-                                                                  (อัลกุรอาน 2/126)       (ชีวประวัติของท่านศาสดา มูฮัมหมัด ศ.ล. โดยนิตยสารสายสัมพันธ์(พิเศษ) เล่มหนึ่ง น. 26-29)                     "ส่วนเสบียงอาหารที่น้อยนิดนั้นก็ต้องหมดไป  น้ำในถุงนั้นหมดลง  ฮาญัร(ฮาการ์) ก็พยายามหาน้ำ โดยวิ่งไปวิ่งมา  จนกระทั่งไต่ขึ้นไปบนภูเขา ซอฟาและมัรวะฮ์ ไปกลับเจ็ดเที่ยวแต่ก็ไม่ได้ผล ขณะที่นางไปถึงมัรวะฮ์เที่ยวสุดท้าย  ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงที่ทำให้ตกใจ  แล้วนางก็มุ่งหน้าไปยังสถานที่นั้น  เสียงนั้นมิใช่อื่นใด  เป็นเสียงน้ำที่พุ่งออกมาอย่างแรงจากใต้ดินนั้น  คือ ตาน้ำซัมซัม (ซึ่งผู้เดินทางไปประกอบพิธีฮัจญ์จากทั่วโลกได้ดื่มกินกันจวบจนทุกวันนี้)                                (สถานที่สำคัญในมักกะฮ์และมะดีนะฮ์ โดย ฮามาดีย์ อัลฮัจย์ น. 19) จากคุณ : atiw1000 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 15:25:39

ความคิดเห็นที่ 9 เนื้อหาของคำภีร์ของอิบรอฮีม(อับราฮัม)เมื่อห้าพันปีที่แล้วและจุดเริ่มต้นของเมืองมักกะฮ์                      หุบเขาแห่งมักกะฮ์ที่เป็นที่ตั้งของกะอ์บะฮ์ในปัจจุบัน                     "วันหนึ่งอาหรับเผ่ายุรฮุม ที่อยู่แถบ ยะมัน(เยเมน) เดินทางมาจากประเทศชาม(ซีเรีย)มุ่งหน้ากลับบ้านเมืองของตนโดยผ่านมักกะฮ์ เขาเห็นฝูงนกต่างๆบินอยู่รอบมักกะฮ์ พวกเขาก็รู้สึกประหลาดใจ เพราะฝูงนกเหล่านี้มักจะบินอยู่ในสถานที่ๆมีน้ำเท่านั้น  พวกเขาจึงส่งคนมุ่งหน้าไปสู่ฝูงนกเหล่านั้น  แล้วพวกเขาก็รู้ว่าที่นั่นมีตาน้ำ                    แล้วคณะของพวกเขาก็มุ่งหน้าสู่สถานที่ดังกล่าว  ณ. ที่นั่นเขาได้พบ ฮาญัรและอิสมาอีล(อิชมาเอล) อยู่ใกล้กับตาน้ำ ซัมซัม นั้นพวกเขาถามว่า                    "พวกเราขออยู่ที่นี่ได้ใหม" ฮาญัรตอบว่า                   " ได้ แต่ท่านทั้งหลายจะไม่สามารถครอบครองตาน้ำนี้ได้"                    แล้วพวกเขาก็ตั้งถิ่นฐานกับฮาญัร ณ.สถานที่นั้นในฐานะเพื่อนบ้านที่ซื่อสัตย์"                    (สถานที่สำคัญในมักกะฮ์และมะดีนะฮ์ โดย ฮามาดีย์ อัลฮัจย์ น. 20-21)                    ท่านนบีอิบรอฮีมได้ไปมาหาสู่และเยี่ยมเยียนอยู่เป็นประจำเป็นครั้งคราว  ท่านได้ทำหน้าที่ ศาสนทูตของอัลเลาะฮ์อย่างสมบูรณ์ ท่านได้รับ ซุฮุฟ คือแผ่นบันทึกต่าง (คงจะยังไม่ลืมนะว่าตอนนี้เรากำลังอยู่ในยุคสี่ถึงห้าพันปีโบราณ ก่อนศาสนาต่างๆที่รู้จักกัน) ฉันคิดว่าคงเป็นบันทึกแผ่นดินเหนียวสันนิฐานจากอารยธรรมที่รายล้อมท่านคือ เมโสโปเตเมียและอัคคาเดี้ยน ซึ่งเป็นยุคที่เฟื่องฟูในด้านบันทึกแผ่นดินเหนียว   อัลกุรอานเพียงแต่บอกว่าเป็นแผ่นบันทึก  มิได้บอกประเภทวัสดุบันทึก  ซึ่งก็ไม่เหลือหลักฐานใดๆที่ระบุได้ว่าอันใด เป็นคัมภีร์ของนบีอิบรอฮีม นอกจากแค่หลักฐานทางประวัติศาสตร์เรื่องกฏหมาย ฮัมบูราบีเท่านั้นที่ชัดเจนที่สุด                 แต่อัลกุรอานได้กล่าวถึงประเด็นสำคัญของคัมภีร์ที่ท่านได้รับดังนี้              -"และ(ในคัมภีร์ของ) อิบรอฮีม ผู้ซึ่งปฏิบัติตามสัญญาอย่างครบถ้วน"-              -" ว่าจะไม่มีผู้แบกภาระคนใด  ที่จะแบกภาระของผู้อื่น"-              -"และมนุษย์จะไม่ได้อะไรเลย  นอกจากสิ่งที่เขาได้ขวนขวายเอาไว้"-                -"และแท้จริงการขวนขวายของเขาก็จะได้เห็นในไม่ช้า"-                -"และเขาจะได้รับการตอบแทน  ด้วยการตอบแทนที่ครบถ้วน"-               -"และแท้จริงจุดหมายปลายทาง (ของเขา) ย่อมไปสู่พระผู้อภิบาลของเจ้า"-                                                   (อัลกุรอาน 53/37-42)    ตะวันออกกลาง -"และแน่นอนบรรดาทูตสวรรค์ของเรา (โดยมาในร่างของชายหนุ่มรูปงามมาด้วยกันหลายคน)  ได้มายังอิบรอฮีมพร้อมด้วยข่าวดี  พวกเขากล่าวว่า "ขอสันติจงมีแด่ท่าน" เขา(อิบรอฮีม) กล่าวว่า "ขอสันติจงมีแด่พวกท่าน"  ดังนั้นเขาจึงไม่รีรอที่จะนำลูกวัวย่างออกมา"- (เพราะเป็นเรื่องปกติที่คนเดินทางไกลมักจะหิว) -"ครั้นเมื่อเขาเห็นว่ามือของพวกเขาไม่ถึงมัน (ไม่ยื่นไปหยิบอาหาร) เขาไม่พอใจและรู้สึกกลัว (ด้วยเกรงว่าผู้มาเยือนอาจไม่มาดี)  พวกเขากล่าวว่า "อย่ากลัวเลย แท้จริงเราถูกส่งลงมายังกลุ่มชนลูฏ"-                                                       (อัลกุรอาน11/69-70) -" เขากล่าวว่า "ดังนั้นธุระอันใดของพวกท่านเล่า โอ้ทูตทั้งหลาย"- -"พวกเขากล่าวว่า "แท้จริงเราถูกส่งมาเพื่อกลุ่มชนที่ทำผิด"-                                                       (อัลกุรอาน 15/57-58) -"พวกเขากล่าวว่า "ท่านอย่ากลัว  แท้จริงเราขอแจ้งข่าวดีแก่ท่าน เกี่ยวกับเด็กคนหนึ่งที่มีความรู้"- -" เขากล่าวว่า "พวกท่านจะแจ้งข่าวดีแก่ฉัน  เมื่อความชราได้มาประสบแก่ฉัน  แล้วเรื่องอะไรเล่า ที่ท่านจะแจ้งข่าวดีแก่ฉัน"-                                                     (อัลกุรอาน 15/53-55) -"และภรรยาของเขายืนอยู่ นางได้หัวเราะ เราจึงแจ้งข่าวดีแก่นางด้วย (การได้บุตรชื่อ) อิสหาก (อิสอัก,อิสฮัค)  และหลังจากอิสหากคือ ยะอ์กูบ (ยาโคบ)"-                   -"นางกล่าวว่า "โอ้แปลกแท้  ฉันจะมีบุตรหรือ ขณะที่ฉันแก่แล้ว และนี่สามีของฉันก็แก่หง่อมแล้ว  แท้จริงนี่เป็นเรื่องประหลาดแท้ๆ"- -" พวกเขากล่าวว่า "เธอแปลกใจต่อพระบัญชาของอัลเลาะฮ์หรือ  ความเมตตาของอัลเลาะฮ์และความจำเริญของพระองค์ประสบแด่พวกท่าน  โอ้ครอบครัว (ของอิบรอฮีม)แท้จริงพระองค์นั้นเป็นผู้ทรงได้รับการสรรเสริญ ผู้ทรงประเสริฐยิ่ง"-                                                            (อัลกุรอาน 11/71-73) -"พวกเขากล่าวว่า "เราขอแจ้งข่าวดีแก่ท่านด้วยความจริง  ดังนั้นท่านอย่าได้อยู่ในหมู่ผู้สิ้นหวัง"- -"เขากล่าวว่า "และจะไม่มีผู้ใดสิ้นหวังในพระผู้อภิบาลของเขา  นอกจากพวกที่หลงทางผิดเท่านั้น"-                                                              (อัลกุรอาน 15/55-56) -"ครั้นเมื่อความตระหนกได้คลายไป จากอิบรอฮีมแล้ว และข่าวดีได้มายังเขา เขาก็โต้เถียงเราในเรื่องของกลุ่มชนลูฎ"- (นักวิชากการอัลกุรอานได้กล่าวว่า  ท่านนบีอิบรอฮีมได้โต้เถียงกับบรรดาทูตสวรรค์(มะลาอิกะฮ์) เกี่ยวกับการลงโทษกลุ่มชนของนบีลูฎ   เพื่อให้ประวิงเวลาออกไปสักระยะหนึ่ง เพื่อพวกเขาอาจปรับตัวและหันมาเป็นผู้ศรัทธา  และได้ต่อรองมิให้ทำลายเมืองหากมีมุสลิม (ผู้ที่อยู่ในแนวทางของอัลเลาะฮ์ในยุคนั้น)  อยู่ในเมืองนั้น  แม้จะมีจำนวนน้อยกว่าก็ตาม) -"แท้จริงนั้นอิบรอฮีมนั้น  เป็นผู้มีขันติ จิตใจอ่อนโยน กลับตัวสู่อัลเลาะฮ์เสมอ"- -"โอ้อิบรอฮีมเอ๋ย  จงหันเหออกจากเรื่องนี้เถิด (ระงับการเถียงในเรื่องกลุ่มชนของลูฏเถิด) แท้จริงพระบัญชาของพระผู้อภิบาลของเจ้าได้มาถึงแล้ว  และแท้จริงพวกเขานั้น การลงโทษที่ไม่เปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่นจะมายังพวกเขาแน่นอน"-                                                               (อัลกุรอาน 11/74-76) -"นอกจากบริวารของลูฏ แท้จริงเราจะเป็นผู้ช่วยเหลือพวกเขาทั้งหมด"- -"เว้นแต่ภรรยาของเขา เราได้กำหนดไว้แล้วว่า แท้จริงนางได้อยู่ในหมู่ผู้ล่วงไปแล้ว  (จะได้รับโทษ คือเป็นพวกปฏิเสธศรัทธา)"-                                                           (อัลกุรอาน 15/59-60) ฉันบอกแล้วไงว่าท่านนบีอิบรอฮีม มีความสำคัญมากสำหรับศาสนาของอัลเลาะฮ์ เพราะอยู่ในยุคเริ่มต้น ประวติศาสตร์อารยธรรมของมนุษย์ชาติยุคใหม่  ที่ดำเนินสืบต่อมาถึงพวกเรา  ครอบคลุมอดีตที่ย้อนกลับไปสี่พันปีถึงหมื่นปี ซึ่งทำให้เราพอจับเค้าลางของภาพในอดีตประกอบกับหลักฐาน  เครื่องใช้และสิ่งก่อสร้างวัฒนะธรรมได้เด่นชัดมากที่สุด  นี่ขนาดฉันพยายามรวบรัดแล้วนะ ฉบับหน้าฉันขอเล่าต่อเพราะจบไม่ลงจริงๆ จากคุณ : atiw1000 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 15:26:39