ความคิดเห็นที่ 1 มีชีวิตอยู่ก็นึกถึงแต่เรื่องที่ทำให้เรามีความสุขก็ได้ครับ ก่อนตายก็ไม่เสียดายสุขมาทั้งชาติ เตรียมตัวไว้บ้างเผื่อคนข้างหลัง ไม่ต้องทุกข์ทั้งชาติ คิดหมกมุ่นแต่เรื่องตาย ทั้งชาติเพื่อก่อนตายสองสามนาที จากคุณ : thepthaiza เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 21:32:09

ความคิดเห็นที่ 2 อนุโมทนาค่ะ ขอถามหน่อยนะคะ Living Will นี่มีผลตามกฎหมายไหมคะ? หรือเพียงแค่บอกให้ญาติรับรู้คะ จากคุณ : แมวเก้าแต้ม เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 21:44:32

ความคิดเห็นที่ 3 มีอะไรที่น่าทำก่อนตายอีกบ้างไหมคะ ทำใจ ไว้ว่าอะไรๆก็ไม่แน่นอน จากคุณ : ซุนจื๊อ เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 22:00:56

ความคิดเห็นที่ 4 ทำแค่เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม ตายเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น ไม่สำคัญอะไรเลย จากคุณ : นิแรน เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 22:18:56

ความคิดเห็นที่ 5 อยากบอกว่าตอนนี้ก็มีความสุขมากๆ และ ไม่มีอะไรที่คิดว่ายังตายไม่ได้เพราะยังไม่ได้ทำ ลูกก็ไม่มีเพราะตั้งใจไม่มี จึงรู้สึกเพียงพอได้ง่าย ไม่ต้องทำมาหากินเผื่อใคร ทุกวันนี้ คิดว่าตายเมื่อไรก็ได้ ไม่มีอะไรติดค้าง เป็นความสงบในใจอย่างสูงทีเดียว...จริงๆนะ ไม่ได้เป็นทุกข์จนต้องอยากตายสักหน่อย Living Will มีผลตามกฏหมายค่ะ ลงชื่อและมีพยานที่ไม่มีส่วนได้ส่วนเสียจะดีมาก ลองหาในอากู๋ก็ได้ มีแบบฟอร์มไม่ต้องเขียนเอง (แต่ดูไม่จริงใจ...นะ) พินัยกรรมก็เหมือนกันค่ะ จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 22:23:28

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณค่ะ ^^ จากคุณ : แมวเก้าแต้ม เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 22:28:38

ความคิดเห็นที่ 7 เวลาคนเราจะเกิดนี่ก็ใช้เวลาอยู่ในท้องแม่9-10เดือนก็ต้องเสียเงิน ในเรื่องดูแลครรภ์มิใช่น้อยจะออกจากท้องแม่ก็มิใช่ออกได้ทันที คนสมัยก่อนอายุเฉลี่ยไม่ยืนยาวเหมือนสมัยนี้ที่การแพทย์เจริญ อายุเฉลี่ยของพวกเขาประมาณยี่สิบต้นๆกันเท่านั้น ผู้หญิงพออายุสิบสี่สิบห้าก็มีสามีกันแล้ว จูเลียตจีบกับโรมิโอตอนนั้นหล่อนอายุแค่สิบสามปีเท่านั้น คนสมัยก่อนไม่ได้กำหนดพิธีการทำศพเพื่อจ่ายทรัพย์ แต่เกิดจากคติความเชื่อที่สืบทอดกันมา คนสมัยก่อนส่วนใหญ่มีอาชีพเกษตรประเภทคอยน้ำฝนคนส่วนใหญ่จึงยากจน คนสมัยนี้เห็นอย่างฉาบฉวยว่าการเกิดสำคัญแต่ไม่เข้าใจเรื่องของการตาย ทั้งที่ศาสนาทั้งหลายกำเนิดขึ้นมาเพื่ออธิบายเรื่องความตาย ความตายในพุทธศาสนามิใช่การจบสิ้น พิธีการในงานศพเป็นพิธีที่ศักดิ์สิทธิ์ แต่เมื่อเวลาผ่านไปการหากินกับคนตายก็เกิดขึ้น อย่าติเรือทั้งโกลน การตายก็เหมือนกับการเดินทางไปเกิดใหม่ ในคำภีย์มรณะศาตร์ได้กล่าวไว้ว่าการทำลายศพก่อนกำหนด มีค่าเท่ากับการฆาตรกรรม การตายอย่างสมบูรณ์แบบย่อมใช้เวลา มีคนจำนวนไม่น้อยเลยที่เกิดมาอย่างไม่ปกติและเช่นเดียวกัน ก็มีจำนวนคนไม่น้อยที่ต้องตายอย่างไม่ปกติไปเหมือนกัน ย่อมส่งผลถึงการเกิดใหม่ของพวกเขาในภพหน้าเช่นกัน จากคุณ : คนกรุงธน เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 22:57:33

ความคิดเห็นที่ 8 มรณานุสติเป็นนิพพานสมบัติ ผู้ใดนึกถึงความตายมากเท่าไหร่ ความไม่ประมาทในความตายก็มีมากเท่านั้น... ......................................... จากคุณ : เด็กวัดจันทร์ เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 00:19:49

ความคิดเห็นที่ 9 เตรียมใจไว้ก่อนตาย ว่าที่ตายไปเป็นแค่กายที่ไป แต่ใจเราเป็นผู้รู้ผู้ดูอยู่ต่างหาก... จากคุณ : onsuk เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 06:40:55

ความคิดเห็นที่ 10 พระพุทธศาสนาจากพระโอษฐ์ 543 อนาคตของคนจิตเศร้าหมองและผ่องใส http://84000.org/true/543.html ---------------------------------------------------------------- 021 มนุษย์ไปเกิดเป็นสัตว์ได้ http://www.84000.org/true/021.html ------------------------------------------------------- 073 คนเกิดเป็นสัตว์ได้ http://www.84000.org/true/073.html ------------------------------------------------------ 074 คนพาลเกิดเป็นมนุษย์ได้ยาก http://www.84000.org/true/074.html ------------------------------------------------------ 072 นรกมีจริงหรือ http://84000.org/true/072.html --------------------------------------------------- 495 ตรัสว่าคนตายแล้วเกิดจริง http://www.84000.org/true/495.html ---------------------------------------------------- 526 พระพุทธองค์ทรงรับรองการตายแล้วเกิด http://www.84000.org/true/526.html ----------------------------------------------------- 061 เหตุให้เชื่อชาติหน้า http://www.84000.org/true/061.html -------------------------------------------------------- 037 โลกหน้ามีจริงหรือไม่ http://www.84000.org/true/037.html ----------------------------------------------------------- 166 เหตุให้เกิดในภพ http://www.84000.org/true/166.html ------------------------------------------------------------ 046 พุทธทำนาย http://www.84000.org/true/046.html ------------------------------------------------------------- พระอภิธัมมัตถสังคหะ อารมณ์ของสัตว์ที่มรณะ http://abhidhamonline.org/aphi/p5/083.htm -------------------------------------------------- กรรมอารมณ์ http://abhidhamonline.org/aphi/p5/084.htm ------------------------------------------------------- กรรมนิมิตอารมณ์ http://abhidhamonline.org/aphi/p5/085.htm ----------------------------------------------------------- คตินิมิตอารมณ์ http://abhidhamonline.org/aphi/p5/086.htm ----------------------------------------------------------- จากการบรรยายของท่านอาจารย์บุญมี เมธางกูร คนตายแล้วไปเกิดได้อย่างไร ? http://www.dharma-gateway.com/ubasok/ubasok-preach-boonmee-index.htm http://www.abhidhamonline.org/Ajan/book.htm ----------------------------------------------------- จากหนังสือ พุทธธรรม ในกรณีที่ผู้ฟังยังไม่รู้ไม่เข้าใจและยังไม่มีความเชื่อในเรื่องใดๆ ก็ไม่ ทรงชักจูงความเชื่อ เป็นแต่ทรงสอนให้พิจารณาตัดสินเอาตามเหตุผลที่เขา เห็นได้ด้วยตนเอง เช่น ในเรื่องความเชื่อเกี่ยวกับชาตินี้ชาติหน้าในแง่จริย- ธรรม ก็มีความในตอนท้ายของสูตรเดียวกันนั้นว่า กาลามชนทั้งหลาย อริยสาวกนั้น ผู้มีจิตปราศจากเวรอย่างนี้ มีจิต ปราศจากความเบียดเบียนอย่างนี้ มีจิตไม่เศร้าหมองอย่างนี้ มีจิต บริสุทธิ์อย่างนี้ ย่อมได้ประสบความอุ่นใจถึง ๔ ประการ ตั้งแต่ใน ปัจจุบันนี้แล้ว คือ ถ้าปรโลกมีจริง ผลวิบากของกรรมที่ทำไว้ดีทำไว้ชั่วมีจริง การที่ว่า เมื่อเราแตกกายทำลายขันธ์ไปแล้ว จะเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ก็ย่อมเป็น สิ่งที่เป็นไปได้ นี้เป็นความอุ่นใจประการที่ ๑ ที่เขาได้รับ ก็ถ้าปรโลกไม่มี ผลวิบากของกรรมที่ทำไว้ดีทำไว้ชั่วไม่มี เราก็ครอง ตนอยู่ โดยไม่มีทุกข์ ไม่มีเวร ไม่มีความเบียดเบียน เป็นสุขอยู่แต่ในชาติ ปัจจุบันนี้แล้ว นี้เป็นความอุ่นใจประการที่ ๒ ที่เขาได้รับ ก็ถ้าเมื่อคนทำความชั่วก็เป็นอันทำไซร้ เรามิได้คิดการชั่วร้ายต่อ ใครๆ ที่ไหนทุกข์จักมาถูกต้องเราผู้มิได้ทำบาปกรรมเล่า นี้เป็นความอุ่น ใจประการที่ ๓ ที่เขาได้รับ ก็ถ้าเมื่อคนทำความชั่ว ก็ไม่ชื่อว่าเป็นอันทำไซร้ ในกรณีนี้ เราก็มอง เห็นตนเป็นผู้บริสุทธิ์ทั้งสองด้าน นี้เป็นความอุ่นใจประการที่ ๔ ที่เขาได้รับ สำหรับผู้ที่ยังไม่ได้นับถือในลัทธิศาสนาหรือหลักคำสอนใดๆ พระองค์ จะตรัสธรรมเป็นกลางๆ เป็นการเสนอแนะความจริงให้เขาคิด ด้วยความ ปรารถนาดี เพื่อประโยชน์แก่ตัวเขาเอง โดยมิต้องคำนึงว่าหลักธรรมนั้นเป็น ของผู้ใด โดยให้เขาเป็นตัวของเขาเอง ไม่มีการชักจูงให้เขาเชื่อหรือเลื่อมใส ต่อพระองค์ หรือเข้ามาสู่อะไรสักอย่างที่อาจจะเรียกว่าศาสนาของพระองค์ ------------------------------------------------------------ จาก หนังสือ อันตรายร้ายแรงที่เกิดจากความเห็นผิด โดยท่านอาจารย์บุญมี เมธางกูร http://larndham.net/index.php?showtopic=24493&per=1&st=5&#entry332714 ในครั้งพุทธกาล มีอาจารย์ที่เรียกว่า "เดียรถีย์" (ผู้ข้ามไม่ถูกท่า) ก็ตกอยู่ในฐานะมีความเห็นผิดทั้ง ๓ ประการนี้ ได้แก่ อาจารย์อชิตตเกสกัมพล มีความเห็นผิดชนิดที่เป็น นัตถิกทิฏฐิ เห็นว่าการเวียนว่ายตายเกิดไม่มี อาจารย์มักขลิโคศาล มีความเห็นผิดชนิดที่เป็น อเหตุกทิฏฐิ เห็นว่าสัตว์ทั้งหลายเป็นไปโดยมิได้อาศัยเหตุ อาจารย์ปูรณกัสสป มีความเห็นผิดชนิดที่เป็น อกิริยทิฏฐิ เห็นว่าการกระทำทั้งหลายไม่สำเร็จเป็นบุญหรือเป็นบาปได้ บุคคลผู้มีความเห็นผิดชั้นอาจารย์ ย่อมมีความเห็นผิดที่หนักแน่นมากที่สุด และบรรดาศิษย์ทั้งหลายก็หนักแน่นมากบ้างน้อยบ้างรองๆ กันลงมา บรรดาอาจารย์และศิษย์ทั้งหลายผู้ไม่เปลี่ยนใจเหล่านี้จะหลีกหนี นรก ไปไม่พ้นอย่างแน่นอนภายหลังจากจุติ คือดับหรือตายโดยไม่มีอะไรมาคั่น แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะได้ทรงทรมานอาจารย์เหล่านี้ด้วยวิธีการต่างๆเพื่อจะได้ละ ได้ถอนความเห็นที่แสนร้ายนี้ ออกไปจากจิตใจเสียแต่อาจารย์เหล่านี้ก็รับไม่ได้ ยกเว้นศิษย์ของอาจารย์เหล่านี้บางคนที่มีความเห็นผิดยังไม่เข้าขั้นหนักรุนแรง บรรดาบุคคลผู้มีความเห็นผิดดังกล่าวนี้ นอกจากจะไม่มีหนทางเดินไปสู่ความพ้นทุกข์ เพราะขาดปัญญาในปัญหาของชีวิตแล้ว ยังขึ้นๆลงๆ นรก ดังได้กล่าวมาแล้วอีก อาจจะมากครั้งทีเดียว จึงถือว่ามีโทษร้ายยิ่งกว่า อนันตริยกรรม พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงไว้ในอังคุตตรพระบาลีว่า " ปรมานิ ภิกฺขเว วชฺชานิ" แปลความว่า " ดูกรภิกษุทั้งหลาย ความเห็นผิดชนิดที่เป็นนิยตมิจฉาทิฏฐินี้มีโทษอันยิ่งใหญ่ที่สุด" แม้ว่าอนันตริยกรรมที่หนักที่สุด เช่น ฆ่าพ่อ หรือ ฆ่าแม่ เป็นต้น อนันตริยกรรมจะนำไปเกิดในนรกแล้ว กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกเป็นต้น ก็คงจะไม่ได้ทำอนันตริยกรรมซ้ำๆอีก แต่ความเห็นผิดนั้นยากนักที่จะเปลี่ยนความคิดให้เป็นเห็นถูกได้ แม้จะเกิดเป็นมนุษย์หรือเกิดเป็นเทวดา ความเห็นผิดก็ยังติดตามตัวไป ดังนั้น จึงขึ้นๆลงๆ นรก ครั้งแล้วครั้งเล่าจึงน่ากลัวอย่างจะสุดพรรณา สมัยหนึ่ง พราหมณ์ผู้หนึ่งได้เข้ามาเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วถามปัญหาเรื่องกรรม เรื่องการตายการเกิดเป็นสัตว์ในภพภูมิต่างๆ เช่น เป็นผีสางเทวดาได้ เป็นต้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงหลับพระเนตรเสียไม่ตอบ พราหมณ์ถามอยู่หลายครั้งไม่ได้รับคำตอบ จึงได้หลีกไป พระอานนท์จึงได้ถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า คำถามก็ดีๆทั้งสิ้น เหตุใดพระองค์จึงไม่ตอบเขา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสว่า อานนท์เธอยังไม่รู้ว่าพราหมณ์ผู้นี้เป็นมิจฉาทิฏฐิ ที่มีกำลังความเห็นผิดเหนียวแน่นมาก ผ่านนรกมาหลายชาติแล้ว ที่เข้ามาถามวันนี้ ก็มิได้ปรารถนาจะมาหาความรู้ หากแต่ต้องการจะมาโต้คารมแสดงความคิดเห็น จะได้ไปโอ้อวดกับคนทั้งหลายว่า ได้มาโต้กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ต้องการสร้างพยานหลักฐานเพื่อจะให้คนทั้งหลายเชื่อในความคิดเห็นผิดๆ ของตน ================================================ ถ้ามีชาติหน้าก็มีเสบียงเผื่อไว้ ไม่ต้องรอให้ใครมาอุทิศส่วนกุศลไปให้ ทำเองได้ ถ้าไม่มีชาติหน้าอย่างน้อยก็เป็นประโยชน์ต่อโลก ตายก็มีคนอาลัย ไม่ต้องมีคนสาบแช่งให้ตายไวๆ อยากทราบว่าท่านอื่นได้เตรียมตัวตายไว้อย่างไรกันบ้าง จากคุณ : poohnim   ------------------------------------------------------------------ เตรียม กุศลไว้บ้าง  แต่ก็ยังทำ อกุศลอยู่   ตอนตาย  นิมิตไหนหนอ จะเป็น คตินิมิตอารมณ์ อนึ่ง  อย่าลืมเตรียม  วิปัสสนาปัญญา ไว้ด้วยน่ะ ชีวิตจะยุติการเกิดได้อย่างไร ? http://larndham.org/index.php?/topic/19097-%E0%B8%8A%E0%B8%B5%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%95%E0%B8%88%E0%B8%B0%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B9%84%E0%B8%94%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B9%84/page__st__2 การเจริญสติปัฏฐานหมวดพิจารณาอิริยาบถ ๔ จากพระไตรปิฏก อรรถกถา http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=2&t=29201 จากคุณ : เฉลิมศักดิ์1 เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 07:33:46

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าอยู่กับสติทุกเวลาก็สบายใจแล้ว    ตายก็ตายไป  ตายมาแล้วไม่รู้เท่าไร  สมบัติโลกครองไปก็ต้องทิ้ง  เราเองก็ตั้งเป้าหมายในชีวิตพอประมาณ  แต่ไม่ทำความรู้สึกถึงขนาดว่า  ต้องทำให้ได้ก่อนตาย  เพราะเราจะรู้ได้ไงจะตายก่อนหรือหลังทำ   ทำใจสบายๆ  ไม่ตายก็ทำไปเรื่อยๆรู้สึกสบายใจ ไม่ผูกมัดดีค่ะ เรื่องศพ  ก็ไม่รู้จะตายแบบไหน  ถ้าตายดี เราก็บริจาคร่างกายไว้แล้ว  ถ้าตายไม่ดี ก็คงมีมูลนิธิช่วยห่อใส่โลงให้  ของไม่มีค่าแล้ว  คนข้างหลังก้ไม่ห่วงแล้ว  ไม่มีเราทุกคนเขาก็อยู่ปกติกันดีน่ะแหล่ะ สิ่งที่ต้องทำตลอดเวลาคือ  ทำสติ  เรื่องอื่นเป็นเรื่องรองๆ จากคุณ : คุณหนูขาวมณี เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 08:24:11

ความคิดเห็นที่ 12 มีมรณสติ เพื่อความไม่ประมาทในความตาย เป็นการเตรียมตัวที่ดีที่สุดครับ ... มรณสติ หมายถึง การพิจารณาสิ่ง ๓ สิ่ง คือ - ๑. ธรรมชาติอันแท้จริงของความตาย - ๒. ความไม่แน่นอนของเวลาตาย - ๓. เมื่อถึงเวลาตายไม่มีอะไรเลยที่มีคุณค่าอย่างแท้จริงนอกจากการฝึกจิต รายละเอียดสิ่งทั้งสามนี้ คือ - ๑. การพิจารณาธรรมชาติอันแท้จริงของความตาย ๑.๑ พระยามัจจุราชจะมาทำลายเราวันใดวันหนึ่งอย่าง แน่นอน ไม่ช้าก็เร็ว ไม่มีอะไรต้านได้ ๑.๒ เวลาของเราล่วงพ้นไปทุกที ชีวิตของเรา ก้าวเข้าสู่จุดจบทุกขณะ ๑.๓ ในชั่วชีวิตของเรา เราให้เวลากับความเพียรทางจิต น้อยมาก "ผู้ที่มีอายุถึง ๖๐ ปี หลังจากที่หักลบเวลานอน กิน แสวงหาปัจจัยสี่ และอื่นๆ เช่น กิจกรรมบันเทิงต่างๆออกไปแล้ว จะมีเวลาเหลือเพียง ๕ ปีสำหรับการบำเพ็ญเพียรทางจิต เวลาส่วนนี้อาจสูญไปกับการปฏิบัติที่ ผิดพลาดอีกด้วย" - ๒. การพิจารณาความไม่แน่นอนของเวลาตาย ๒.๑ ไม่ว่าจะเป็นคนหนุ่มสาว แก่เฒ่า หรืออยู่ในวัย กลางคนก็ตาม ความตายย่อมมาเยือนได้เสมอ ในเมื่อความตายมาถึงได้ทุกขณะ เราจึงต้องระลึกรู้อยู่เสมอว่าเราอาจตายเมื่อใดก็ได้ ๒.๒ สาเหตุของความตายมีอยู่มากมายนับไม่ถ้วน แต่เครื่องยังชีพมีอยู่น้อยมาก เครื่องยังชีพนั้นก็อาจเป็นสาเหตุให้เราตายได้ เช่นอาหารอาจเป็นพิษ บ้านอาจถล่ม เราอาจต้องเสียชีวิตในระหว่างการแสวงหาปัจจัยสี่ หรือระหว่างการปกป้องทรัพย์สินของเรา ๒.๓ ร่างกายของเราล้วนเปราะบาง ความเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยในสิ่งแวดล้อมของเราหรือในระบบภายในร่างกายของเรา ก็อาจทำให้เราตายได้ - ๓. การพิจารณาว่าเมื่อถึงเวลาตายไม่มีอะไรเลยที่มีคุณค่าอย่างแท้จริงนอกจากการฝึกจิต ๓.๑ แม้ว่าเราจะแวดล้อมอบอุ่นไปด้วยมิตรสหายนับร้อย แต่ย่อมไม่มีใครสักคนติดตามเราไปได้ในมรณภูมิ ๓.๒ แม้เราจะมีทรัพย์สินมากมาย เมื่อตายไปแล้วก็เอาไปไม่ได้สักเศษธุลี เราต้องก้าวสู่มรณภูมิอย่างเปล่าเปลือยและโดดเดี่ยว ๓.๓ ร่างกายจะถูกทอดทิ้งไว้เบื้องหลัง ไม่มีสิ่งใด สืบเนื่อง ยกเว้นกระแสจิตสำนึกและกรรมดีกรรมชั่วที่จิตพาไปเท่านั้น ในช่วงที่เรายังมีชีวิตอยู่ หากเราผูกพันอยู่กับทรัพย์สมบัติ เราย่อมใช้ชีวิตอยู่อย่างสูญเปล่าและสร้างแต่กรรมชั่ว จิตของเราจะมีแต่ความทุกข์โทมนัส ราวกับบุคคลที่เพิ่งรู้ตัวว่าได้ดื่มยาพิษเข้าไปนานจนสายเกินแก้ เราจึงควรตั้งใจมั่นแต่บัดนี้ แม้จะต้องเสี่ยงชีวิตก็ตามว่า เราจะไม่ยอมตกอยู่ใต้อิทธิพลของ โลกธรรมแปด เราต้องหลีกเลี่ยงประโยชน์สุขทางโลก เช่นเดียวกับหลีกเลี่ยงสิ่งปฏิกูลทั้งหลาย - ข้อเสียของการละเลยมรณสติ - ๑. ทำให้ไม่สนใจการปฏิบัติธรรม ปล่อยเวลาทั้งหมดไปกับการแสวงหาโลกียสุข ๒. แม้เราอาจปฏิบัติธรรมอยู่บ้าง แต่ก็จะเป็นเพียงการผัดวันประกันพรุ่ง ๓.การปฏิบัติอาจไม่บริสุทธิ์ ปะปนกับความทะเยอทะยานในทางโลกียะ เช่น จับจ้องจะเป็นผู้มีชื่อเสียง ๔. แม้เราจะเริ่มต้นปฏิบัติธรรม ตอนแรกเราอาจท้อถอย ๕. เราอาจจะสร้างกรรมชั่วอยู่เรื่อยๆ ๖. เราอาจตายด้วยความเสียใจ ความตายย่อมมาถึงสัก วันหนึ่งอย่างแน่นอน ถ้าเราขาดสติ ความตายจะมาถึงโดยไม่รู้ตัว ในช่วงเวลาอันวิกฤตนั้น เราย่อมมองเห็นได้ว่า ทรัพย์สมบัติอำนาจ ล้วนแต่ไร้ความหมาย เมื่อเราขาด มรณสติ เราย่อมทอดทิ้งการฝึกฝนทางจิตและเหลือแต่มือเปล่า ดวงจิตก็ท่วมท้นไปด้วยความวิปโยค - ข้อดีของมรณสติ - ๑. ทำให้ชีวิตมีเป้าหมาย เราจะมุ่งแสวงหาความเข้าใจชีวิตอย่างลึกซึ้ง ๒. มรณสติเป็นปฏิปักษ์อย่างร้ายแรงต่อความหลงผิด เช่นเดียวกับก้อนหินที่ถูกฆ้อนทุบจนแหลกละเอียด ๓. เป็นสิ่งสำคัญในการเริ่มปฏิบัติธรรมแต่ละอย่าง เพราะทำให้เราลงมือปฏิบัติธรรมและปฏิบัติได้อย่างดี ๔. เป็นสิ่งสำคัญในช่วงกลางของการปฏิบัติธรรมเพราะทำให้เรามีความพากเพียรในการปฏิบัติอย่างจริงจังและอย่างบริสุทธิ์ ๕. เป็นสิ่งสำคัญในตอนปลายของการปฏิบัติธรรม เพราะทำให้เราบรรลุการปฏิบัติได้อย่างสมบูรณ์ ๖. เราจะตายอย่างมีความสุข และปราศจากความเสียใจแต่อย่างใด ====================== อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ : http://www.dhammachak.net/board/viewtopic.php?f=3&t=36 จากคุณ : ซอนาย (nataraja) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 13:20:31

ความคิดเห็นที่ 13 ตาเราก็ตายในบ้าน ยายเราก็ตายในบ้าน แต่เรากลับรู้สึกอบอุ่นและระลึกถึงบุญคุณของท่านเสมอ ชีวิตที่เหลืออยู่สะสมบุญและพยายามไม่สร้างบาปเพิ่มค่ะ จากคุณ : เม็ดฝนบนใบตอง เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 16:05:21

ความคิดเห็นที่ 14 อนุโมทนาค่ะ.. คิดไว้แต่ไม่ได้ทำค่ะ ^__^ จากคุณ : พิพิม เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 22:37:45

ความคิดเห็นที่ 15 อนุโมทนา จากคุณ : ted_chen เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 55 23:32:33

ความคิดเห็นที่ 16 ของเราพอเห็นงานศพของพี่สาวแล้วเห็นพวกมาหากินกับงานศพ รู้สึกรังเกียจ เราประกาศเลยว่าห้ามจัดงานเราเด็ดขาด แล้วดอกไม้ก็ไม่ต้องสั่งมา ให้ไปซื้อต้นไม้มาตั้งแทน ถ้าไม่มีดอกไม้แล้ววิญญาณเราไม่ได้ขึ้นสวรรค์ก็ให้มันรู้ไปยังเคืองร้านดอกไม้ไม่หายค่ะ สั่งดอกไม้มาวันนี้วันรุ่งขึ้นร่วงกราวๆเลยไปเอาดอกไม้มาวนใช้หรือเปล่าก็ไม่รู้ สัปเหร่อเดินมาถามว่าจะเอาดอกไม้ไหม เราก็นึกว่าดีเนอะช่วยสั่งมาให้แต่หารู้ไม่ว่าได้เปอร์เซนต์กันไปแล้ว อยากไปบีบคอร้านดอกไม้แถววัดมากค่ะ คุณจะมาหากินกับคนตายก็มาทำให้มันดีๆหน่อย แล้วใครที่มาหากินกับศพเราๆพร้อมจะไปบีบคอมันค่ะ ถ้าเราไม่จัดงานศพตัวเองก็จะมีคนเสียผลประโยชน์ขาดรายได้ไปค่ะแต่เราไม่สนค่ะ ถ้าจะโวยวายเราบอกว่างั้นให้เราฟรีละกันค่ะเอาเงินคุณจ่ายละกันนะ บ้านเรามีไม้อัดขายเราว่าจะไม่ซื้อโลงจะเอาไม้อัดที่บ้านนี่แหละทำโลงให้ตัวเองค่ะ เอาเงินที่ซื้อโลงถวายวัดค่าเมรุเผายังรู้สึกดีกว่าเยอะค่ะ จากคุณ : quilt เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 55 03:29:13

ความคิดเห็นที่ 17 บริจาคร่างกายและอวัยวะก็ดีนะครับ เป็นประโยชน์กับคนอื่นที่ต้องการอวัยวะ และยังเป็นประโยชน์กับนักศึกษาแพทย์ด้วยในการศึกษา จากคุณ : CrownTail เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 55 05:56:58

ความคิดเห็นที่ 18 เตรียมอยู่ครับ แต่ไม่ได้เตรียมทางโลกนะครับ ร่างกาย ทรัพย์สมบัติไม่ได้สั่งเสียอะไรไว้ เพราะทิ้งแล้วตอนนั้นไม่รู้จะห่วงอะไร ที่ห่วงมีอยู่อย่างเดียวคือตอนนี้ คือสมาธิกับปัญญา ไม่ไปถึงไหนก็เตรียมกันไปทุกวัน จากคุณ : DBM999 เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 55 09:20:36

ความคิดเห็นที่ 19 จิตก่อนตายสำคัญมากๆ เป็นผมจะจดความดีหรือบุญกุศลที่ได้ทำไว้แต่เกิด แล้วอัดใส่เทปไว้เปิดฟังเวลาจะสิ้นลมหายใจ (ถ้าได้นอนตายในรพ นะ)  หรือไม่ก็เอาเป็นรูปภาพก้ได้ง่ายๆ  เลือกเอาเฉพาะบุญใหญ่ๆ   ทรัพย์สินเงินทองหากไม่มีผู้สืบสกุลก็เอาไปบริจาคให้หมด  ตั้งศพไว้สามวัน เผา ไปดีหรือไม่ตัดสินเพียงแค่เสี้ยววินาทีเท่านั้น จากคุณ : นักฆ่าดาบเดียว เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 55 13:31:08

ความคิดเห็นที่ 20 ของเราบอกที่บ้านไว้ทุกคนแล้วว่าเราบริจาคร่างกาย อวัยวะ และดวงตา ไว้ที่สภากาชาดค่ะ ถ้าเราอาการหนัก ไม่ต้องยื้อไว้ ปล่อยไปเลย ถ้าจะรักษา ก็ให้รักษาเท่าที่ประกันจะจ่ายให้ค่ะ แล้วก็บอกไว้อีกว่า ก่อนที่เราจะหมดลม ช่วยบอกให้เรานึกถึงบุญที่เราได้ทำได้ปฏิบัติมา และช่วยให้เราเจริญสติก่อนจะหมดลมด้วยค่ะ จากคุณ : Select Star เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 55 14:08:10

ความคิดเห็นที่ 21 มีอะไรที่น่าทำก่อนตายอีกบ้างไหมคะ.... ...ช่วงนี้ไม่ได้มาอ่านกทเท่าไหร่ พอเจอกทนี้เลยเข้ามาเลย ก็เป็นการเตรียมตัวแต่เนิ่นๆที่ดีของจขกทครับ ผมช่วงนี้เฝ้าไข้พี่เขยคนหนึ่ง สิบกว่าวันยังไม่ฟื้นเลย เหตุเพราะความประมาทครับ ผิดศีลข้อห้า และ ผิดกฏหมายจราจรว่าด้วยความปลอดภัยการสวมหมวกครับ สิบกว่าวันยังไม่ฟื้น  ระหว่างนี้ก็ดูเพื่อนๆข้างเตียงกัน  ส่วนใหญ่เกิดจากความประมาททั้งนั้นครับ ประเดิมวันแรกเตียงตรงข้าม ก็ rip กันเลย เมื่อวาน rip อีก4รายซ้อน  เป็นเตียงตรงข้ามกันเตียงเดิมอีก สิบวันนี้เจอไปเต็มๆ5 rip   ไม่นับที่ยอมถอดใจกลับบ้านก็มี ที่สู้ๆกลับไป icu อีกรอบก็หลาย ส่วนผมก็เดินดูรอบๆเตียงว่าเกิดอะไรกันขึ้นกับชีวิตแต่ล่ะคน สรุปได้คร่าวๆว่าผิดศีลห้าเป็นอันดับแรกทั้งนั้น ถ้าจะทำอะไรเสียก่อนตายสำหรับผมก็ความไม่ประมาททุกอย่างก่อนครับ จากคุณ : สวรรค์บรรเลง เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 18:07:09

ความคิดเห็นที่ 22 .. จากคุณ : อ่านหยั่งเดว (กลบเกลื่อน) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 20:45:54

ความคิดเห็นที่ 23 เจอทุกวันครับ ทำงานเกี่ยวข้องกับคนตาย ทุกครั้งที่ได้ยินคำว่า เคสใหม่ ได้แต่ปลงอนิจจัง   ป่วยมานาน คนตายน่าจะพอรู้ล่วงหน้า มาสักพัก อุบัติเหตุ ความตายมาถึงโดยไม่ทันรู้ตัว   เห็นมาหมด เกิดขึ้นได้ทุกนาที ตอนนี้รู้สึกสงบ ปล่อยวางมากขึ้น   เคยอ่านหนังสือ เค้าบอกว่าให้จินตนาการ ว่าแก่มากไม่มีกำลัง กำลังจะตาย ลุกไม่ไหว ให้ลองคิดว่าในตอนนั้น คิดว่าเสียใจที่ยังไม่ได้ทำอะไรในชีวิต และเสียใจที่ทำอะไร รู้สึกทันทีว่าถ้าอยู่ในสภาพนั้น เสียใจที่สุดคือไม่ได้ทำงานอดิเรกที่รักที่ชอบ สิ่งที่ทำแล้วเสียใจที่สุดคือเอาเวลาไปอิจฉา คนอื่นกับสิ่งที่เค้ามีเค้าเป็น สุดท้ายแล้ว ของที่เค้ามีเอามาให้ก็ไม่ได้ใช้   ตอนนี้ทุกวัน ขอทำงานอดิเรกนิดๆหน่อยๆ ยามเข้านอน ก็คิดว่าถ้า โลกแตกวันนี้ อย่างน้อย ก่อนนอน ก็ได้ทำงานอดิเรกที่ชอบอยากทำ (พวกงานศิลป์ วาดรูป) หลับไปด้วยรอยยิ้ม พยายามจะนั่งสมาธิด้วย หลังๆพยายามลดงานอดิเรกลง เพิ่มเวลาให้การนั่งสมาธิ                   จากคุณ : Terkrub เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 55 01:07:17

ความคิดเห็นที่ 24 เราคนนึงที่คิดอยู่บ่อยๆ ว่าเราอาจตายเมื่อไหร่ก็ได้ อาจตายก่อนพ่อก่อนแม่ก็ได้ เรามักจะย้ำแม่บ่อยๆ ว่าถ้าเราตาย อย่าลืมนะ โทรแจ้งโรงบาลที่เราอุทิศร่างกายไว้เป็นอาจารย์ใหญ่ให้ด้วย ไม่ต้องวุ่นวายทำพิธีอะไรทั้งนั้นแหละ ไม่ต้องจัดงานศพ ไม่ต้องอะไรทั้งนั้น ใช้ชีวิตเหมือนปกติได้เลย (แต่จริงๆ ก็คงไม่ง่ายแบบนั้นหรอกนะ ฮ่าๆ ) เรื่องบุญกุศลที่อุทิศ จริงๆ ก็ไม่ได้หวังจะให้ทำอะไรส่งไปหรอก เพราะที่สะสมทำเองเก็บเป็นเสบียงก็น่าจะพอเอาตัวรอดอยู่ ถือว่าค่อนข้างอุ่นใจอ่ะ เห็น จขกท เขียนแปะแบบนี้ดีเหมือนกัน เพราะเรากังวลเรื่องเงินที่เราฝากไว้ตามแบ๊งค์่ต่างๆ และสิทธิ์จากประกันชีวิตด้วย กลัวพ่อแม่จะไม่รู้เดี๋ยวพลาด 5555 จากคุณ : snoopy21 เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 14:44:51

ความคิดเห็นที่ 25 แต่ก่อนเราเป็นคนนึงแหละที่กลัวความตาย  เพราะลูกยังเล็ก  แต่มาวันนี้ ปีกว่าที่สามีจากไป ลูกๆอายุ 18 และ 16  เราไม่กลัวความตายแล้ว  และพร้อมที่จะตายตลอด  (เราบอกกับตัวเองว่าถ้าจิตออกจากร่างเมื่อไหร่สิ่งแรกที่จะทำคือไปตามหาสามี )                         เราบอกกับลูกไว้ว่า ถ้าแม่ไปแล้วให้เผาทุกอย่างที่เป็นของพ่อกับแม่ เหลือรูปถ่ายติดกระเป๋าไว้สักใบ เผื่อคิดถึงพ่อกับแม่ก้อพอ   กระดูกของพ่อกับแม่ไม่ต้องเก็บ  ไม่ต้องลอยน้ำ ให้ฝังไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่ในวัด หิ้งไห้วไม่ต้องมี เด้วลูกสะใภ้จะกลัว พ่อและแม่  ประกันแม่ทำไว้ให้ลูกทั้งสองพอสมควรไม่น้อย ธุรกิจที่แม่สร้างให้แบ่งรายได้เท่าๆ กัน                       ไม่ต้องห่วงแม่  เพราะแม่จะไปตามหาพ่ออย่าคิดสงสารหรืออาลัยให้คิดว่า แม่จะได้ทำในสิ่งที่แม่ตั้งใจไว้แล้ว                                    ส่วนเรื่องงานศพ เราไม่ได้บอกค่ะ เพราะเราคิดว่า มันเป็นงานของคนเป็น เราเป็นแม่เค้า ให้เค้าตัดสินใจ  เพราะเราคิดว่า ลูกคงอยากทำสิ่งที่ดีที่สุดให้แม่เป็นครั้งสุดท้าย  เป็นความอาลัยรักครั้งสุดท้าย เหมือนที่เราทำให้สามี...... จากคุณ : ขาลาย เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 18:57:24