อืม...ในฐานะที่อิฉันเป็นผู้ชำนาญการในด้านศีล 5
(ที่ได้รับการการันตี จากหนุ่ม ๆ ในเวบพังจิต)
ขออนุยาด สอบถามเพิ่มเติม ว่า
คุณไม่สบายใจเรื่องไรกันเจ้าคะ
ไม่สบายใจเพราะ กลัวว่า ศีลที่ตัวเองแบกไว้บนหัว
มันจะมัวหมอง จน ตัวเองอาจจะต้อง ตกนรกหมกไหม้ เพราะบาปในครั้งนี้
หรือว่า ไม่ สบายใจที่ ตนนั้น
มีส่วนส่งเสริมให้ผู้อื่นเดินไปสู่ทางแห่งอบาย ?
ลองค้นดูรากเหง้าของการกระทำของตัวเองให้ดี ๆ
แล้วก็ซื่อสัตย์ต่อ กิเลส ตัณหา และ อัตตาตัวเองด้วย
อิฉันคงจะไม่มาโพสปลอบให้ใครสบายใจหรอกนะ
กรรมใครกรรมมันว่ะ เรียนผูกก็ต้องรู้จักเรียนแก้เองสิวะ
ถ้าแก้เงื่อนปม ไม่ได้ คุณก็จงทำใจให่ได้
หาก ถูกบ่วงเชือกนั้น รัดคอจนหายใจไม่ออกตาย
สรุป คุณต้องยอมรับผลของวิบากที่จะตามมาอ่ะ
เฮ้ออ คนเรานี่ก็แปล๊กแปลก
ชอบเอาดีใส่ตัว เอาชั่วใส่คนอื่น
เวลาขายของ ก็จะเอาแต่ผลกำไร
แต่พอมีผลของวิบากกรรมติดปลายนวมมาด้วย
ก็ดันมาทำใจเสาะ แต่รู้จักทำใจยอมรับ ความ ระย่ำที่ตนก่อไว้ เอาซะเลย
แต่ก็นั้่นแหล่ะนะ สิ่งนี้มันเป็น คุณสมบัติ
ิของการเป็นพุทธแท้แบบไทย ๅ นิ อิอิ
เอาเป็นว่า จะแนะนำให้เป็นทานก็แล้วกันนะ
อืม...เกี่ยวกับเรื่องนี้ อิฉันคงไม่มาแอ๊บแบ้ว ทำเป็นโลกสวย
ด้วยการบอกว่า คุณไม่ผิด เพราะคุณไม่มีเจตนา หรอกนะ
แต่ อิฉันจะแนะนำว่า อะไรที่คุณกล้าที่จะทำ
ก็ให้คุณกล้าที่รับผลกรรมนั่นไปซะด้วย
ถ้าอิฉันเป็นคุณ อะนะ อิฉันจะยุให้แม่เลิกขายเหล้า อ่ะค่ะ
ถึงจะมีกำไรน้อยลง แต่ก็คงไม่ถึงกับอดตายอะไรนิ
ก็อาจจะแค่ มีเงินไปหาความสุขใส่ตัวได้น้อยลง ก็เท่านั้น
แต่ถ้า คุณยังไม่มีศักยภาพเพียงพอ ที่จะเป็นผู้เลือก
ประมาณว่ายัง เกาะพ่อเกาะแม่กินอยู่
รู้ทั้งรู้ว่า มันไม่ดี แต่ก็ต้องจำใจกระทำ เพราะกลัวว่า
หากทำอะไรที่เป็น สัมมาอาชีวะ ตามหลัก อริยะมรรค
ก็จะส่งผลให้ตัวเอง อดตายขาดรายได้ ถูกตัดค่าขนม
หรือผิดใจก๊ะแม่ จนถูกเฉดหัวออกจากบ้าน
และ สูญเสียความสะดวกสบาย ที่เคยได้รับ ฯลฯ
คุณก็แค่ยอมรับให้ได้ ประมาณว่า
เออ กรูรู้ ว่ามันไม่ดี แต่กรูก็ยังไม่มีปัญญาที่จะ ละได้้
( เพราะกรูกลัวว่า ทำแล้ว ตัวกรูจะเดือดร้อน )
ดังนั้น กรูก็จะขอ สักแต่ว่าทำ ๆ ไป
แล้วก็พยายามทำใจ ก้มหน้ารับกรรม ต่อไป
แต่ถ้าคิดในแง่ดี อ่ะนะ หากครั้งนี้ คุณไม่ได้เป็นคนขายเหล้าให้ลูกค้า
บางที แม่ของคุณเองนั่นแหล่ะ ที่จะต้องเป็นคนทำ ผิดศีลแทนคุณนะ
เพราะไงซะ เมื่อมี เหล้ามี บุหรี่ อยู่ในร้าน ก็ต้องมีคนใดคนหนึ่งที่บ้าน
เป็นคนขายเจ้าสิ่งนี้ ให่คนอื่นอยู่ดี
อืม...การที่ต้องยอม ผิดศีล 5 เพื่อ รับบาป
แล้วไปตกนรกแทนแม่ตัวเอง ตามแบบฉบับลูกกตัญญูที่ดี นี่
มันก็ไม่ได้เลวร้าย อะไรนิ ถ้าเป็นอิฉัน อิฉันก็เต็มใจทำนะ
แล้วก็พร้อมที่จะเดินลงนรกแทนแม่ ด้วยความสบายใจด้วย
งี้ คุณว่า อิฉันจะได้บุญหรือได้บาปล่ะ ?
เฮ้อออ บาปกรรม กับ วิบากกรรมสองคำนี้ มันต่างกันน้าาาา
วิบากกรรม ไงซะ ถ้าทำกรรมลงไป
ให้มัน กระทบคน กระทบโลก แล้ว
ไงซะ มันก็ต้องวกกลับมากระทบเรา อยู่ดี
ก็ตามหลักอิทัปปจัยตา นั้่นแหล่ะ
เราเลือกผลกระทบของวิบาก
จากกรรมในอดีตไม่ได้หรอกนะ
แต่ว่า บาปกรรม ณ ปัจจุบันขณะ
นี่ มันขึ้นอยู่กับ สภาวะจิต ( มโนกรรม ) นะ
อันนี้คุณเลือกเองได้ว่ะว่าเมื่อ วิบากมากระทบ
คุณเลือกที่จะ ตอบสนอง และ เกิด เวทนา อย่างไง ?
ที่สำคัญ ระวัง การติดดี เอาไว้มั่งก็เข้าท่านะ
ไม่รู้สินะ อิฉันอ่านกระทู้นี้ แล้วรู้สึกว่า
คุณค่อนข้างตั้งความหวังเกี่ยวกับการถือศีล เอาไว้สูงลิบ
จึงพยายามทำให้ ศีล 5 ของคุณมันผุดผ่องเป็นยองเป็นใย
แต่ไม่เคยเข้าใจ รากเหง้าของที่มาที่ไปของ การถือศีลเลย
ว่า อะไรคือเหตุปัจจัย ที่ทำให้บุคคลควรถือศีล
เฮ้อออ การปฏิบัติน่ะ มันไม่ใช่การประกวดมิสยูนิเวิร์ส นะจ๊ะ
ไม่ต้องพยามทำตัวให้เป็น เปอร์เฟคแมน นักก็ได้ มันเหนื่อยว่ะ
แล้ว จุดมุ่งหมายในการปฏิบัติ นั้นน่ะ
มันไม่ได้สอนให้เราไปขวนขวาย
ไขว้คว้าหามงกุฏและสายสะพายมาครอบครอง นะ
แนะนำว่า ให้ ลองโยน มงกุฎและ สายสะพายที่หมายปอง
ขว้างทิ้งลงไปใน ห้วยหนองคลองบึง ซะบ้างก็ดีินะ
เผื่อว่า บางที จะได้ เก็ทสะเทือนขึ้นมามั่ง ว่า
สัมมาศีล นั้น มันเป็นฉันใด ?
+++++++++++++++++++++++
แก้คำผิด และ เพิ่มเติมส่วนที่ตกหล่น
แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 55 09:26:01
แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 55 09:22:55
แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 55 09:18:23
แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 55 08:45:35
แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 55 08:36:02
แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 55 00:45:36
ความไม่สบายใจในศีลข้อ 5
