ความคิดเห็นที่ 1 พระพุทธเจ้าจะใช้วิธีตั้งคำถามให้ตอบทีละประเด็น จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 55 20:59:16

ความคิดเห็นที่ 2 พระพุทธเจ้า  ทรงใช้วิธีโต้ตอบ ๔ แบบ  ... ๑. เอกังสพยากรณ์ พระพุทธเจ้าทรงพยากรณ์ไปโดยส่วนเดียวอย่างเช่น ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เป็นต้น ๒. วิภัชพยากรณ์ พระพุทธเจ้าทรงจำแนกตัวไปตามลักษณะของเรื่องนั้น ๆ อย่างเช่น ปัญหาที่ว่าคนตายแล้วเกิดอีกหรือไม่ ? พระบรมศาสดาจะทรงตอบจำแนกไปตามเหตุผล คือ เมื่อเหตุให้เกิดมี อยู่การเกิดก็ต้องมี เมื่อไม่มีการเกิดก็ไม่มี ๓. ปฏิปุจฉาพยากรณ์ พระพุทธเจ้าทรงใช้ปัญหาที่ถามมานั้นเองย้อนถามไปอีกทีแล้วจะออกมาเป็นคำตอบเอง ๔. ฐปนียะ ปัญหาบางเรื่องบางอย่าง เป็นเรื่องไร้สาระบ้างตั้งคำถามผิดบ้าง พูดไปแล้วไม่เกิดประโยชน์อะไรแก่ผู้ฟังบ้าง พระบรมศาสดาจะทรงนิ่งเสียไม่ตอบ เพราะพระพุทธเจ้าดำรัสทุกคราวของพระพุทธเจ้าวางอยู่บนหลักที่ว่า "ต้องเป็นเรื่องจริง เป็นธรรมมีประโยชน์ เหมาะสมแก่กาล คนฟังอาจจะชอบใจบ้าง ไม่ชอบใจบ้างก็ได้ แต่ถ้าคุณสมบัติ ๔ ประการข้างต้นมีอยู่จะตรัสพระดำรัสนั้น" จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 55 21:20:20

ความคิดเห็นที่ 3 เวรัญชพราหมณ์         เราคือเวรัญชพราหมณ์ เป็นพราหมณ์ผู้ครองเมืองเวรัญชาแห่งนี้ได้ยินกิตติศัพท์ว่าท่าน เป็น พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงอยากจะมาสนทนาธรรมด้วย แต่เหตุใดเรามาถึงที่นี่แล้ว ท่านไม่ยอม ไหว้เราผู้สูงอายุกว่าหนำซ้ำยังไม่ลุกขึ้นต้อนรับ และไม่เชื้อเชิญให้เรานั่งบนอาสนะเท่าเทียมท่าน พระพุทธเจ้า            ท่านเวรัญชพราหมณ์ ในโลกนี้หรือโลกอื่น เรายังไม่พบบุคคลที่เราควรไหว้ ควรลุกขึ้นต้อนรับ ควรเชื้อเชิญให้นั่งบนอาสนะ ด้วยเป็นผู้มีธรรมเหนือกว่าเรา เวรัญชพราหมณ์            เท่าที่ท่านประพฤติปฏิบัติอยู่ทุกวันนี้ เราเห็นว่าท่านเป็นผู้ไม่มีรส พระพุทธเจ้า            ท่านพราหมณ์ เราเป็นผู้ไม่มีรส เพราะรสในกามคุณ คือ รูป รส กลิ่น เสียง และสิ่งที่มากระทบกาย เราได้ละแล้ว แต่มิใช่ผู้ไม่มีรสอย่างที่ท่านเข้าใจ เวรัญชพราหมณ์      ท่านเป็นผู้ไม่มีสมบัติ ท่านเป็นผู้กล่าวการไม่ทำ ท่านเป็นผู้ขาดสูญ  นอกจากนี้เรายังเห็นว่าท่าน ยังเป็นผู้มักเกลียดอีกด้วย พระพุทธเจ้า       ท่านพราหมณ์ เราเป็นผู้ไม่มีสมบัติ หรือโภคะ  เพราะสิ่งนั้นคือ รูป รส กลิ่นเสียง และสิ่งที่มากระทบกาย ท่านพราหมณ์ เราเป็นผู้กล่าวการไม่ทำ คือการไม่ทำบาป ไม่ทำชั่วทั้งกาย วาจา และใจ .. เราเป็นผู้กล่าวถึงความขาดสูญแห่งราคะ โทสะ และโมหะ ท่านพราหมณ์ เราเป็นผู้มักเกลียด กายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต เราเกลียดบาปอกุศลทั้งปวง แต่มิใช่ผู้มักเกลียดอย่างที่ท่านเข้าใจ เวรัญชพราหมณ์           งั้นท่านก็เป็นผู้กำจัด เป็นผู้เผาผลาญ หนำซ้ำท่านยังเป็นผู้ไม่ผุดไม่เกิด พระพุทธเจ้า            ท่านพราหมณ์ เราเป็นผู้แสดงธรรมเพื่อกำจัดราคะ โทสะ โมหะ และกำจัดบาปอกุศลทั้งมวล เราเป็นผู้เผาผลาญกายทุจริต  วจีทุจริต มโนทุจริต ด้วยเป็นสิ่งที่ ควรเผาผลาญ เราเป็นผู้ไม่ผุด ไม่เกิด เพราะได้ละ ได้ทำให้ไม่มีอีกต่อไป เหล่านี้คือความหมายที่แท้จริง ไม่ใช่ความหมายอย่างที่ท่านเข้าใจ .ดูก่อนท่านเวรัญชพราหมณ์ ท่านจงสดับธรรมเทศนาจากเราเถิด พระพุทธเจ้า       การส่งจิตออกไปภายนอก เพ่งโทษผู้อื่นนั้นคือเหตุ และมีทุกข์เป็นผล การพิจารณาตนเอง คือ จิตดูจิตของตน เป็นมรรค มีนิโรธ คือการดับทุกข์เป็นผล เวรัญชพราหมณ์       พระธรรมเทศนาที่ทรงแสดง ได้ชี้ทางสว่างให้แก่ข้าพระองค์  นับแต่นี้ไป ข้าพระองค์ขอยึดถือพระรัตนตรัย เป็นสรณะตลอดชีวิต ขอพระองค์ได้จำพรรษาอยู่ในเมืองเวรัญชา เพื่อแสดงธรรมโปรดชาวเมืองของข้าพระองค์ด้วยเถิด จากคุณ : chiwat เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 55 21:27:09

ความคิดเห็นที่ 4 ผู้ตอบในสมัยนั้น ก็ต้องมีปัญญาพอตัวเลยนะ ถึงจะตอบได้ ฟังแล้วคิดตาม จึงยอมรับความจริงนั้น จากคุณ : เด็กวัดจันทร์ เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 55 21:59:25

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบพระคุณทุกความคิดเห็นและคำแนะนำมากเลยคะ (-/\-) เราจักขอนำไปปรับใช้ต่อไปให้เหมาะกับสถานการณ์คะ จากคุณ : อาณาจักรสีเขียว เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 12:15:03