คือ รู้สึกกระวนกระวายแบบไม่มีสาเหตุ สมาธิสั้น อยู่กับเรื่องใดเรื่องหนึ่งนาน ๆ ไม่ได้ ใจสั่น วอกแวก
อยากรู้ว่านี่ใช่อาการปฏิบัติสมถกรรมฐานผิดทางไหมคะ
แล้วทำไมเวลาเรานอนบางที จึงมักเกิดอาการตกภวังค์อยู่บ่อย ๆ อาการตกภวังค์นี้มันเกิดขึ้นได้อย่างไรคะ ควรแก้ไขไหม แล้วดีหรือไม่ดีต่อตัวเราเองค่ะ อาการจะคล้าย ๆ ผีอำ ขยับตัวไม่ได้ ไม่มีเสียง แต่รับรู้ว่าขณะนั้นกำลังเกิดอะไรขึ้น อาการนี้จะเป็นทั้งกลางวันและกลางคืน มักเป็นในเวลาที่เรานอนแบบไม่ได้สวดมนต์นั่งสมาธิ
ถ้าอาการนี้ไม่ใช่อาการตกภวังค์มันคืออะไรกันคะ
ช่วงนี้เรารู้สึกตัวเองจะเพ่งโทษคนอื่นตลอดเลย แล้วก็จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
ช่วยเราทีเถอะค่ะ เรารู้สึกเหมือนไม่ใช่ตัวเองเลย
จากคุณ |
:
จาจั๊กจี้
|
เขียนเมื่อ |
:
12 ต.ค. 55 16:07:23
|
|
|
|