อ่านแล้วน้ำตาซึมเลย คิดถึงคุณแม่ T-T แม่ของเราก็เลี้ยงเรามาด้วยตัวคนเดียวเหมือนกัน เพราะคุณพ่อเสียตั้งแต่เราเป็นเด็ก ตอนวัยรุ่นถึงเราไม่เคยเกเร หรือทำให้แม่เสียใจ แต่ไม่ได้เอาใจใส่ดูแลแม่เท่าที่ควร ยังไม่ค่อยมีความคิด เรายังเคยสงสัยเลยว่าเรารักแม่หรือเปล่า หรือแค่ทำตามหน้าที่ลูกที่ดี คือ เป็นคนค่อนข้างเฉยๆกับทุกเรื่อง จนคุณแม่ที่ไม่เคยป่วย ต้องรับการผ่าตัดครั้งแรก เรากินไม่ได้นอนไม่หลับอยู่หลายวัน รู้ชัดแล้วว่าตัวเองรักแม่ นอนร้องให้ สงสารแม่ รู้สึกเสียใจที่ยังไม่ได้ดูแลตอบแทนบุญคุณ ยังไม่ได้ทำให้แม่มีความสุขที่สุดเท่าที่จะทำได้เลย โชคดีที่ยังไม่สายเกินไป โชคดีที่ตอนนี้เรามีโอกาสได้ดูแลท่าน ไม่งั้นเราคงเสียใจไปชั่วชีวิต ตอนนี้ก็ชวนคุณแม่ปฏิบัติธรรมตามสมควรค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่ะ
จากคุณ |
:
แมวเก้าแต้ม
|
เขียนเมื่อ |
:
16 ต.ค. 55 02:35:29
|
|
|
|