PANTIP.COM : Y12823018 นั่งสมาธิ เริ่มจะสงบ แต่ตาค่อยๆ ลืมขึ้นเอง สาเหตุน่าจะเกิดจากอะไรครับ []

ความคิดเห็นที่ 9

ขออนุญาตเข้ามาตอบในฐานะเคยผ่านตรงจุดนี้มาแล้วนะครับ

โดยปกติ เวลาจิตเราเริ่มสงบเริ่มนิ่งเนี่ย อาการนี้ผมเองก็มักจะเป็นเช่นเดียวกันครับ การผ่านตรงจุดนี้ สำหรับผมคือการปล่อยวางครับ จิตกับกาย แน่นอนว่ามันแยกกันคนละส่วน เราก็ปล่อยวางกายไปเลย ถ้าอธิบายง่ายๆคือ ให้ปล่อยตัวตามสบายทุกอย่าง เลิกคิด เลิกวิตก เลิกเกร็ง ฯลฯ ประมาณนี้ครับ แล้วจิตจะสงบขึ้น เปลือกตามันก็จะไม่เผยอออกเห็นแสงจากภายนอกเข้ามา ถ้าปวดหรือเมื่อยตรงจุดไหน คันหรือเจ็บตรงจุดไหน ก็ลองให้เอาจิตไปจับที่ตรงจุดนั้น แล้ว"เรียนรู้"ว่า ... อ่อ.. นี่กำลังปวดนะ ปวดมันเป็นแบบนี้นะ ปวดตรงนี้นะ ... ซักพักเดี๋ยวมันก็จะหายปวดครับ อาการอื่นๆผมก็ทำตามนี้นะ มันก็จะดับไปเอง

ส่วนแสงแว่บไปๆมาๆ เดี๋ยวมันก็(คงจะ)เกิดขึ้นบ้างครับ ผมก็ใช้วิธีเดิมคือ ไม่สนใจ สนใจอย่างเดียวคือจิตที่เรากำหนดไว้ที่ลมหายใจ (แต่จะกำหนดไว้ตรงไหนอีกเรื่องนึงนะ) เมื่อทำบ่อยๆ ทุกๆวัน จนเคยชิน จิตจะเข้าถึงสมาธิได้ง่ายและเร็วขึ้น ประมาณว่าชินน่ะครับ ภาวะในจิตเราจะรู้ได้อัตโนมัติเลยว่า อ่อ.. เจอแบบนี้ ทำแบบนี้นะ ถ้าเจออีกแบบ ให้ทำแบบนี้นะ ประมาณนี้ครับ

สุดท้าย จนถึงจุดหนึ่ง จิตจะดิ่งลงไปเอง จากนั้นลมหายใจก็จะหายไป สติยังอยู่ ยังรู้สึกตัวตลอด จิตนิ่ง เงียบ และชัดเจนมากขึ้น คุณจะรู้สึกถึงปัญญาที่เกิดขึ้นขณะนั่งสมาธิครับ

จากคุณ : กยิราเจ กยิราเถนัง

เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 08:05:58