ความคิดเห็นที่ 1 บิดาใกล้เสีย เป็นมะเร็งตับ เราเป็นบุตร ควรจะทำอย่างไรดี เท่าที่เวลาเหลืออยู่ จะนำสิ่งดีๆ มาปฏิบัติ จากคุณ : คนบางแคแค่บ้างคน เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 21:29:57              ตอบว่า คุณเจ้าของกระทู้ควรให้หมอ, พยาบาล และคุณเจ้าของกระทู้ด้วยดูแล.              ระหว่างการดูแลนั้น ควรมีจิตใจมั่นคง และควรรกล่าวถ้อยคำอัน ให้เกิดความยินดีในกุศลธรรม อาทิเช่น              คุณพ่อจำได้ไหมครับว่า ครอบครัวของเราเคยเป็นเจ้าภาพทอดผ้าป่า ที่วัดนั้น เมื่อปีนั้น, ทอดกฐินที่วัดนั้น เมื่อปีนั้น, เคยใส่บาตรบ่อยๆ ที่วัดนั้น เป็นต้น (ตามเป็นจริง)              คุณพ่อจำได้ไหมครับว่า เราเคยช่วยคนหลงทาง ด้วยการให้ทรัพย์ บางส่วน ดีนะที่ได้ช่วยไป ถ้าไม่ได้ช่วย คนหลงทางคนนั้นคงลำบาก ฯลฯ              คุณพ่อจำได้ไหมครับว่า เราเคยให้ทานแก่คนพเนจร สุนัขแมวจรจัด เหล่านั้นเป็นบุญคือการให้ ด้วยกรุณาจิต เป็นต้น              ถ้อยคำเหล่านี้จะช่วยให้ระลึกถึงบุญกุศลที่ได้เคยกระทำมาตาม ความเป็นจริง ความยินดีที่เกิดขึ้นจากการระลึกถึงกุศลที่เคยทำมานั้นจะช่วย ให้กายไม่กระสับกระส่าย ทั้งเป็นการเสริมกุศลจิตในส่วนของเจตนาหลังด้วย.              ถ้อยคำเหล่านี้ อาจพอเทียบเคียงกับลักษณะที่ดีของภิกษุผู้พยาบาล ในข้อที่ 5 คือเป็นผู้สามารถเพื่อชี้แจงให้ภิกษุไข้สมาทาน อาจหาญ ร่าเริง ด้วยธรรมีกถาโดยกาลอันสมควร.              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔              อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต              อุปัฏฐากสูตรที่ ๒              [๑๒๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้พยาบาลภิกษุไข้ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ ไม่ควรเป็นผู้พยาบาลภิกษุไข้ ธรรม ๕ ประการเป็นไฉน คือ ภิกษุผู้ พยาบาลเป็นผู้ไม่สามารถเพื่อจัดยา ๑ ไม่ทราบสิ่งสบายและไม่สบาย นำสิ่งไม่ สบายเข้าไปให้ นำสิ่งสบายออกไป ๑ เป็นผู้เพ่งอามิสพยาบาล ไม่เป็นผู้มีเมตตา จิตพยาบาล ๑ เป็นผู้มักรังเกียจเพื่อนำออกซึ่งอุจจาระ ปัสสาวะ อาเจียน หรือ น้ำลาย ๑ ไม่สามารถจะชี้แจงให้ภิกษุไข้สมาทาน อาจหาญ ร่าเริง ด้วยธรรมีกถา โดยกาลอันสมควร ๑              ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้พยาบาลภิกษุไข้ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการนี้แล ไม่ควรเป็นผู้พยาบาลภิกษุไข้ ฯ              ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้พยาบาลภิกษุไข้ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ              ควรเป็นผู้พยาบาลภิกษุไข้ ธรรม ๕ ประการเป็นไฉน คือ ภิกษุผู้พยาบาลย่อม เป็นผู้สามารถเพื่อจัดยา ๑ ทราบสิ่งสบายและไม่สบาย นำสิ่งไม่สบายออกไป ๑ นำสิ่งสบายเข้ามาให้ ๑ เป็นผู้มีเมตตาจิตพยาบาล ไม่เป็นผู้เพ่งอามิสพยาบาล ๑ ไม่รังเกียจเพื่อนำออกซึ่งอุจจาระ ปัสสาวะ อาเจียน หรือน้ำลาย ๑ เป็นผู้สามารถ เพื่อชี้แจงให้ภิกษุไข้สมาทาน อาจหาญ ร่าเริง ด้วยธรรมีกถาโดยกาลอันสมควร ๑              ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้พยาบาลภิกษุไข้ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการนี้แล ควรเป็นผู้พยาบาลภิกษุไข้ ฯ              จบสูตรที่ ๔ http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=22&A=3366&Z=3383                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=124              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒              อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต              ปัณฑิตสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=20&A=3929&Z=3937                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=484              หมวดหนังสือธรรมะ              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html แนะนำ :-              อ่านและค้นพระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม              อรรถกถาชาดกทั้งหมด ๕๔๗ เรื่อง              พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม     http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม                สารบัญประเภทธรรม http://84000.org/tipitaka/dic/d_type_index.php?                   หมวดหนังสือธรรมะ http://84000.org/tipitaka/book/              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html              เรื่อง สิ่งที่เป็นมงคล (มงคล ๓๘) http://84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html              เรื่อง ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก http://84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 21:58:40

ความคิดเห็นที่ 2 บิดาผมเป็นโรคไตหมอบอกอยู่ได้ 3 ปี ตลอด 3 ปี ผมขับรถไปหาท่านเย็นวันศุกร์ถึงบ้านเช้าวันเสาร์ พอตกเย็นวันเสาร์ก็ขับรถกลับถึงบ้านผมเช้าวันอาทิตย์ ระยะทางกว่า 700 กม. ทำแบบนี้สัปดาห์เว้นสัปดาห์ พูดคุยกับท่านในเรื่องที่ดีงาม จากคุณ : ซุนจื๊อ เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 22:01:57

ความคิดเห็นที่ 3 ช่วยให้ท่านมีสติต่อเนื่อง ช่วยให้ท่านระลึกถึงสิ่งดีงาม ให้ได้มากที่สุด ช่วยให้ท่านสามารถเข้าใจถึงการเจริฐสติปัฏฐาน ทั้งบทเวทนา หรือ บทจิตก็ได้ครับ แม้เหลือเวลาเพียงน้อยนิด แต่ก็มีค่าครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 22:09:17

ความคิดเห็นที่ 4 พูดดี คิดดี ทำดี และทำให้ท่านสบายใจ หมดห่วง ทำในสิ่งที่คุณอยากทำให้พ่อคุณครับ จากคุณ : 2coolromantic เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 23:15:44

ความคิดเห็นที่ 5 เปิด CD ธรรมะ สวดมนต์ ที่ถูกจริตของท่าน ให้ท่านฟังไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะหลับหรือตื่น เพื่อให้จิตยึดเกาะกับสิ่งที่เป็นมงคล และที่สำคัญ คือ ต้องสร้างกำลังใจให้แก่คนที่ยังอยู่ด้วย เช่น แม่ พี่ น้อง เป็นต้น จากคุณ : จันทร์สะท้อนเงา เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 23:16:44

ความคิดเห็นที่ 6 ออกตัวก่อนนะครับ  ผมไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสีย ... เคยเห็นทางทีวีดาวเทียม ช่อง ป้าเช็ง มีคนหนึ่งแชร์ประสปการณ์เขาเป็นมะเร็งตับ และเขาได้กินน้ำหมัก (หนอนตายหยาก) แล้วมันหาย ลอไปถามงหาดูนะครับ ... เพราะถ้าเป็นผม ผมก็คงลองเสี่ยงดูครับ จากคุณ : Daffie เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 23:31:10

ความคิดเห็นที่ 7 ๒. ผัคคุณสูตร  [๓๒๗] ก็สมัยนั้น ท่านพระผัคคุณะอาพาธ มีทุกข์เป็นไข้หนัก  ครั้งนั้น ท่านพระอานนท์เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ  ถวายบังคมแล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้กราบทูลว่า  ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ท่านพระผัคคุณะอาพาธมีทุกข์เป็นไข้หนัก  ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขอประทานพระวโรกาส ขอพระผู้มีพระภาค ทรงอาศัยความอนุเคราะห์ เสด็จเข้าไปเยี่ยมท่านพระผัคคุณะเถิด  พระผู้มีพระภาคทรงรับโดยดุษณีภาพ  ครั้งนั้นเป็นเวลาเย็น พระผู้มีพระภาคเสด็จออกจากที่เร้น  เสด็จเข้าไปเยี่ยมท่านพระผัคคุณะถึงที่อยู่  ท่านพระผัคคุณะได้เห็นพระผู้มีพระภาคกำลังเสด็จมาแต่ไกล  แล้วจะลุกจากเตียง  ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกะท่านพระผัคคุณะว่า ....ลำดับนั้นแล พระผู้มีพระภาคทรงชี้แจงด้วยธรรมีกถา ให้ท่านพระผัคคุณะเห็นแจ้ง ให้สมาทาน อาจหาญ ร่าเริง  แล้วเสด็จลุกจากอาสนะหลีกไป ครั้นเมื่อพระผู้มีพระภาคเสด็จไปแล้วไม่นาน  ท่านพระผัคคุณะได้กระทำกาละ และในเวลาตายอินทรีย์ของท่านพระผัคคุณะนั้น ผ่องใสยิ่งนัก ฯ ... ...ดูกรอานนท์ นี้เป็นอานิสงส์ข้อ ๖  ในการใคร่ครวญเนื้อความแห่งธรรมโดยกาลอันควร  ดูกรอานนท์ อานิสงส์ในการฟังธรรม  ในการใคร่ครวญเนื้อความโดยกาลอันควร ๖ ประการนี้แล ฯ อ่านเพิ่มเติมได้จาก http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/sutta_line.php?B=22&A=8948 ศึกษาอรรถกถาเพิ่มเติม ที่ http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=327 จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 01:37:15

ความคิดเห็นที่ 8 ชวนท่านทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา เปิดเสียงธรรมในแนวที่ท่านจะพอใจให้ท่านฟัง บอกให้ท่านโมทนาความดีที่เราไปทำมา บอกท่านว่าเราทำเพื่อให้ท่านได้มีส่วนในความดีด้วย และถ้ามีโอกาส ก็บวชเพื่อทดแทนพระคุณพ่อแม่ ให้ท่านได้เห็นภาพอันน่าปลื้มใจ จากคุณ : แมวเปอร์เซีย เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 06:50:40

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณ ทุกความเห็น จากคุณ : คนบางแคแค่บ้างคน เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 07:50:35

ความคิดเห็นที่ 10 บิดาผมก็เหมือนกันใกล้แล้ว...เมื่อเช้านี้เรียกยังไงก็ไม่รู้สึกตัว..เหลือเพียงลมหไยใจเท่านั้น ผมเข้าใจว่าสิ่งใดมีการเกิดสิ่งนั้นย่อมมีความดับเป็นธรรมดา ขอบคุณครับ จากคุณ : คับแค้นเหลือคณา เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 08:06:28

ความคิดเห็นที่ 12 ๗ วิธีตายอย่างสบายใจ หนังสือเล่มเล็กที่ออกแบบให้คนป่วยระยะสุดท้ายได้อ่านหรือฟัง เพื่อความสบายใจครั้งสำคัญที่สุดในชีวิต! http://dungtrin.com/index.php?option=com_docman&task=cat_view&gid=106&Itemid=299 จากคุณ : น้องต๋าว เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 09:51:06

ความคิดเห็นที่ 13 รีบสร้างกุศล ด่วน จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 10:24:34

ความคิดเห็นที่ 14 ถ้ามีโอกาสให้อ่านบทนี้ให้ท่านฟังเนือง ๆ ไม่ว่าท่านจะมีปฏิกิริยาตอบสนองหรือไม่ก็ตาม "บทสวด เพื่อผู้เจ็บไข้" ------------------------ ยังกัญจิ ภิกขะเว ทุพพะลัง คิลานะกัง ปัญจะ ธัมมา นะ วิชะหันติ ภิกษุทั้งหลาย ถ้าธรรมห้าประการ ไม่เว้นห่างไปเสีย จากคนเจ็บไข้  ทุพพลภาพคนใด ตัสเสตัง ปาฏิกังขัง นะจิรัสเสวะ ข้อนี้เป็นสิ่งที่เขาผู้นั้น พึงหวังได้ ต่อการไม่นานเทียว คือ อาสะวานัง ขะยา อะนาสะวัง เจโตวิมุตติง ปัญญาวิมุตติง เขาจักกระทำให้แจ้งได้ซึ่งเจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติ อันหาอาสวะมิได้ ทิฏเฐวะ ธัมเม สะยัง อภิญญา สัจฉิกัต๎วา อุปะสัมปัชชะ วิหะริสสะติ เพราะความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย ด้วยปัญญาอันยิ่งเองในทิฏฐธรรมนี้ เข้าถึงแล้ว แลอยู่ต่อกาลไม่นานเทียว กะตะเม ปัญจะ อิธะ ภิกขะเว ภิกขุ ธรรมห้าประการนั้นเป็นอย่างไรเล่า ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ อะสุภานุปัสสี กาเย วิหะระติ เป็นผู้มีปกติตามเห็นความไม่งามในกาย อาหาเร ปฏิกกูละสัญญี เป็นผู้มีปกติำสำคัญว่า ปฏิกูลในอาหาร สัพพะโลเก อะนะภิระตะสัญญี เป็นผู้มีปกติสำคัญว่า ไม่น่ายินดีในโลกทั้งปวง สัพพะสังขาเรสุ อะนิจจานุปัสสี เป็นผู้มีปกติตามเห็นความไม่เที่ยงในสังขารทั้งหลาย มะระณะสัญญา โข ปะนัสสะ อัชฌัตตัง สุปัฏฐิตา โหติ มีสติอันตนเข้าไปตั้งไว้ดีแล้วในกาย แล้วเห็นการเกิดดับภายใน ยังกัญจิ ภิกขะเว ทุพพะลัง คิลานะกัง อิเม ปัญจะ ธัมมา นะ วิชะหันติ ภิกษุทั้งหลาย ธรรมห้าประการไม่เว้นห่างไปเสียจากคนเจ็บไข้ทุพพลภาพคนใด ตัสเสตัง ปาฏิกังขัง นะจิรัสเสวะ ข้อนี้เป็นสิ่งที่เขาผู้นั้นพึงหวังได้ ต่อกาลไม่นานเทียว คือ อาสะวานัง ขะยา อะนาสะวัง เจโตวิมุตติง ปัญญาวิมุตติง เขาจักกระทำให้แจ้งได้ซึ่ง เจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติ อันหาอาสวะมิได้ ทิฏเฐวะ ธัมเม สะยัง อะภิญญา สัจฉิกัต๎วา อุปะสัมปัชชะ วิหะริสสะตีติ เพราะความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย ด้วยปัญญาอันยิ่งเองในทิฏฐธรรมนี้ เข้าถึงแล้ว แลอยู่ **************** แม้ผู้ไม่ป่วยไข้ ก็เหมาะแก่การนำมาสวดอยู่เสมอ ๆ เราจะได้รับมือด้วยความสงบ เมื่อวันนั้นมาถึง.... จากคุณ : Bg-view เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 11:00:08

ความคิดเห็นที่ 15 ให้เรานั่งสมาธิ  ร่วมด้วยจะดีค่ะ แผ่เมตตาให้พ่อขอให้ท่านมีความสุขค่ะ ความสุขนี้แหละเป็นยาอย่างดีที่จะทำให้ผู้ป่วยหายได้ในเร็ววัน หากไม่หายความสุขอันนี้ก็จะนำใจให้ท่านได้ไปสู่สวรรค์ได้ค่ะ จากคุณ : นาฬิกาสีชมพู เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 11:21:52

ความคิดเห็นที่ 16 ใช้เวลากับพ่อให้มากที่สุด  ส่งพ่อให้ไปอย่างสงบ  พ่อผมก็เพิ่งเสียไปได้  4 เดือน ด้วยโรคมะเร็งปอด จากคุณ : โยนกระเบื้องล่อหยก เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 12:08:10

ความคิดเห็นที่ 17 ความเห็นที่ 6  ผมทำน้ำหมักเอง ใช้ทุนประมาณ เกือบ 1 แสนบาท (ทำจำนวนมาก) แต่เพื่อแจกฟรี น้ำหมักที่กล่าวถึงนี้ ปรากฏอยู่ในอรรถกถา อธิบายเชิงอรรถพระไตรปิฏก เล่มที่ ....? แต่ในคำอธิบายอรรถกถา มิได้ บอกไว้ว่า รักษามะเร็ง (ขณะที่เขียนนี้ อยู่ห่างจากพระไตรปิฏกเล่มดังกล่าว เดี๋ยวหาเจอแล้ว จะนำข้อมูลมาลงให้) .................... ช่วยแจกกี๊ฟ   ชื่นชมสนับสนุน ผู้ที่ประสงค์ทำความดี ต่อ บุพการี และสำหรับท่านที่ บิดามารดา ยังมีชีวิตอยู่ ยังแข็งแรงอยู่ ก็อย่าลืม ปฏิบัติดีต่อท่าน  ที่สำคัญ เพื่อให้ท่านเข้าใจและเจริญในธรรม ยิ่งๆขึ้น  จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 12:58:55

ความคิดเห็นที่ 18 ความคิดเห็นที่ 16 ผมเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ เป็นความดีที่จะทำให้กับพ่อได้ ชวนท่านคุย เรียนท่านว่าไม่ต้องเป็นห่วงในเรื่องอะไรทั้งนั้น เราจะช่วยจัดการธุระกิจที่คั่งค้างทุกอย่าง จะดูแลคุณแม่เป็น อย่างดี... จากคุณ : แมทท์ เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 13:00:02

ความคิดเห็นที่ 19 พูดเรื่องพระ  เรื่องธรรมะ ให้เยอะที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยเฉพาะเรื่อง มรณัสสติ เช่น รู้จักเปรียบเทียบกับคนอื่นที่อายุสั้นกว่าพ่อของคุณ  หรือเด็ก ๆ ที่เสียชีวิตโดยที่ยังไม่ทันได้โต  รู้จักอุปมาเปรียบเทียบความตายเป้นของใกล้ตัว เช่น ความตายเปรียบเหมือนใบไม้ร่วง ใบไม้ไม่ใช่ว่าจะร่วงแค่ใบสุก ใบเหลืองหรือใบนํ้าตาลเท่านั้น  แต่ใบเขียวใบสดใบอ่อนก็ยังร่วงหล่นได้เหมือนกัน  คนเราก็มีโอกาสตายได้ทุกเวลา ฯลฯ...   เมื่อท่านไม่กลัวความตาย เข้าใจความตาย เข้าใจหลักอนิจจัง  ท่านจะปล่อยวางได้ และเมื่อถึงเวลาจากไป ท่านจะไม่มีอะไรให้กังวล  และจากไปอย่างสบาย  แต่ต้องอยู่ที่ความสามารถของ จขกท..แล้วล่ะ  จากคุณ : มีดกรีดใจ เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 14:49:26

ความคิดเห็นที่ 20 อนุโมทนากับความกตัญญูกตเวทิตาของท่านจขกท.  และอนุโมทนาต่อผู้เข้ามาตอบด้วยกุศลจิตทุกท่าน  ขอให้ท่านทั้งหลายประสบแต่ความสุขความเจริญ   กุศลใดที่ข้าพเจ้าเจริญแล้ว และจะเจริญต่อไป ขอส่งผลให้บิดาของจขกท. และท่านทั้งหลายที่เจ็บป่วยทรมานใดๆ   หายจากอาการเจ็บป่วยนั้นด้วยเถิด จากคุณ : แม่น้องปัน เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 19:01:08

ความคิดเห็นที่ 21 ปีที่แล้วตอนผมเรียนเอกอยู่ที่ญี่ปุ่น ทางบ้านบอกว่าพ่อผมป่วยหนักให้รีบกลับมาด่วน ผมกลับไปพ่อก็ไม่รู้เรื่องแล้วครับ เป็นไวรัสเริมขึ้นสมอง แถมต้องล้างไตด้วย แล้วปรากฏว่าล้างๆอยู่หัวใจหยุดเต้น หมอต้องช่วยปั๊มกันใหญ่ ก็ปั๊มขึ้นมาแต่ก็มีของเสียคั่งค้างในร่างกายมาก ผมไม่รู้ทำยังไง เลยไปอธิษฐานต่อพระประธานในโบสถ์วัดแถวบ้านรวมทั้งบอกกับพระยามัจจุราชว่า ผมขอต่ออายุพ่อไปอีกหน่อย ผมอยากบวชให้พ่อก่อนพ่อจะเป็นอะไรไป อยากให้พ่อได้อนุโมทนากับการบวชของผมด้วย พ่อผมล้างไตวันจันทร์แบบอาการไม่รู้สึกตัวเลย แต่เชื่อมั๊ยครับวันพุธท่านฟื้นมาอนุโมทนากับการบวชของผมแบบมีสติสัมปชัญญะครบถ้วน ถามอะไรก็รู้เรื่องเข้าใจเพียงแต่ท่านพูดไม่ได้ แล้วผมก็บวชตอนเช้าวันพฤหัส หลังจากบวชแล้วผมก็ไปสวดมนต์ในท่านฟังทุกวันๆละสองรอบคือตอนหลังเที่ยงกับตอนเย็นเพราะท่านอยู่ไอซียูไม่ได้ให้เยี่ยมตลอด ตอนบวชผมเคร่งถือธุดงค์หลายข้อทั้งฉันมื้อเดียวฉันในบาตรทำวัตรเช้าเย็นทุกวันนั่งสมาธิตลอดเวลาที่ว่าง ตั้งใจส่งกุศลให้กับพ่ออย่างเต็มที่ จนวันพุธอีกสัปดาห์นึงอาการท่านทรุดหนักคือแทบจะไม่มีสติแล้ว ทางหมอก็บอกว่าคงทำอะไรไม่ได้มากกว่านี้แล้วเพราะท่านล้างไตไม่ได้ ให้ทางญาติทำใจ พอช่วงเย็นผมกำลังกวาดลานวัดอยู่ ทางโรงพยาบาลก็โทรมาบอกว่าความดันท่านค่อยๆตกลงเรื่อยๆให้ทางญาติรีบไป ผมเลยแจ้งกับพระอุปัชฌาย์ให้ท่านช่วยกรุณาเตรียมสถานที่ให้ด้วย แล้วผมก็ไปโรงพยาบาล พอไปถึงผมก็ไปสวดมนต์ข้างหูท่าน บอกท่านว่าผมมาแล้ว ท่านไม่ต้องห่วงอะไร ถ้าท่านจะไปก็ขอให้ไปอย่างสบาย ผมสวดอิติปิโสให้ท่านฟัง พอดีตอนนั้นพี่ชายผมยังไม่มา แล้วท่านเหมือนใกล้จะไปแล้ว ผมเลยสวดอุณหิสให้ท่านฟัง น่าแปลกมากที่ความดันท่านกลับมาเป็นปกติ 120/80 ผมสวดอุณหิสให้ท่านฟังจนทุกคนมากันครบแล้ว ผมก็กลับมาสวดอิติปิโสเหมือนเดิม คราวนี้ความดันท่านตกลงมาแล้ว ตัวล่างวัดไม่ได้แล้ว ผมรู้แน่ว่าท่านคงใกล้ไปแล้ว ผมเลยสวดคาถาหลวงปู่ทวดกับคาถาสมเด็จโต รวมทั้งผมขออาราธนาท่านทั้งสองรูปช่วยนำทางพ่อผมด้วย   ในขณะที่ผมหลับตาสวดมนต์ข้างหูของท่านอยู่นั้น ผมเห็นแสงสว่างวาบในนิมิต แล้วผมเห็นพระสองรูปเดินมาคือหลวงปู่ทวดกับสมเด็จโต ซักพักผมเห็นพ่อผมใส่ชุดขาวเดินไปกราบท่านทางสองแล้วหันมายิ้มให้ผม จากนั้นท่านทั้งสองเดินไปแล้วพ่อผมเดินตามท่านไป ซักพักเดียวเครื่องวัดชีพจรก็ดังตู๊ดดดดดยาวๆ รวมทั้งพยาบาลก็บอกว่าท่านไปแล้ว ผมก็เลยเลิกสวดแล้วก็ลืมตา ทุกคนร้องไห้ แต่ผมไม่ร้องเลยครับ เพราะผมเห็นด้วยตัวเองว่าท่านไปดีแล้วจริงๆแต่ว่าตอนนั้นผมไม่กล้าเล่าให้ใครที่บ้านฟังเพราะผมกลัวอาบัติปราชิกอวดอุตริมนุสสธรรม ระหว่างงานศพพ่อผมก็ไปนั่งฟังสวดรวมทั้งในวันเผาผมก็เป็นพระที่ชักผ้าบังสุกุลเองเป็นรูปแรก หลวงพ่อพระอุปัชฌาย์ท่านยังบอกเลยว่า เพิ่งเคยเจอนี่แหละที่บวชพระให้พ่อรวมทั้งได้ชักผ้าบังสุกุลเองด้วย เพราะที่ทำๆกันมาก็มีแต่บวชเณรเท่านั้น  หลังจากงานศพแล้วผมก็บวชต่ออีกสองสามวันก็สึก แล้วก็บินกลับมาเรียนต่อนี่แหละครับ ถึงแม้ว่าท่านจะจากไปแต่อย่างน้อยผมก็ดีใจที่ได้ทำหน้าที่ของลูกในการบอกทางสุคติให้กับพ่อ ก็ได้แต่หวังว่าท่านคงเฝ้ามองผมอยู่ที่ไหนซักที่คอยดูความสำเร็จของผมอยู่ครับ ถ้าคุณเจ้าของกระทู้เป็นชายถ้ามีเวลาลองบวชดูก็น่าจะดีครับ แต่ถ้าเป็นหญิง ผมว่าควรปฏิบัติธรรมแล้วอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรของพ่อ ถ้าหนักจะได้เบา ถ้าเบาก็อาจจะอโหสิกรรมกันไปก็ได้ครับ  ขอให้คุณพ่อหายป่วยไวๆนะครับ จากคุณ : กุ้งบก เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 03:25:44

ความคิดเห็นที่ 22 นำข้อมูลมาเพิ่มเติมให้ 17 ครับ จากความเห็นที่ 6  น้ำหมักที่กล่าวถึงนี้ ปรากฏอยู่ในอรรถกถา อธิบายเชิงอรรถพระไตรปิฏก เล่มที่ ....? เล่มที่ ๒ และเล่มที่ ๕  ดังในภาพข้างล่างนี้ ......... ที่นำมาลงให้นี้ ก็เพื่อผู้ที่สนใจ สามารถทำเองได้ ต้นทุนไม่แพง  ในส่วนข้อ 17 ที่ผมกล่าวไว้ว่า 17 ว่า ใช้ต้นทุนเกือบ 1 แสนบาทนั้น  เนื่องจากผมทำไว้เป็นจำนวนมาก เพื่อถวายพระภิกษุ และผู้ที่สนใจ ใครสนใจจะทำเอง หลังไมค์ไปถามผมได้ครับ  (ที่คุณที่ 6 กล่าวถึงนั้น เขาขายแพงมาก)  จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 06:35:49

ความคิดเห็นที่ 23 ^ ท่านยามฯ ตลาดแถวบ้านมีมะขามป้อมขาย นาน ๆ จะมาที ครั้งนี้มีลูกใหญ่ ๆ ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 1 นิ้วได้ เม็ดใสแน๊วเลย โลละ 170 บาท ก่อนนั้นโลละ 190 อุแม่เจ้า... ใครปลูกมะขามป้อม รวยเละ เลยซื้อมาทำแช่อิ่มไว้กินเอง น้ำที่แช่ก็หวาน มีอมเปรี้ยวนิดหน่อย เอามาใส่น้ำแข็ง ดื่มแก้กระหายสุดยอดเลย แต่ยังไม่เคยทำน้ำหมักมะขามป้อม จากคุณ : Bg-view เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 09:41:29

ความคิดเห็นที่ 24 คุณพ่อดิฉันเสียชีวิตด้วยโรควมะเร็งท่อน้ำีดีเมื่อ 3 สิงหาคม ค่ะ   ก่อนคุณพ่อเสีย มักเห็นเจ้ากรรมนายเวรมาหา ทุกคืน ดิฉันไปตัดเวรตัดกรรมให้ท่านด้วยการถวายพระหน้าตัก 9 นิ้ว และผ้าไตรจีีีีีีวร ที่วัด แล้วให้ท่านโมทนาสาธุ จากคุณ : อยากจะหมุนเวลา เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 11:34:47

ความคิดเห็นที่ 25 นี่คือโชคดีของคนพุทธ เพราะคนพุทธรู้ว่า "กรรมใกล้ตาย" สำคัญอย่างไร จึงมีคำแนะนำดีๆ จากเพื่อนตามข้ามบน ^_^ อีกอย่างที่อยากให้คนเป็นลูกทำ ก็คือ ขอให้ท่านอดโทษให้ทั้งหมด ขอโทษท่านทุกๆอย่างที่เราเคยทำ แล้วให้ท่านเอ่ยยกโทษให้เราขณะที่กำลังมีสติ กรรมที่เราทำกับพ่อแม่มีผลมากครับ...แต่ถ้าขอให้ท่านอดโทษให้ ก็ถือว่าท่านยกโทษให้เราแล้ว จะไม่มีผลผูกพันธ์ จากคุณ : ~หูว เสี่ยวผิง~ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 12:04:02

ความคิดเห็นที่ 26 มาอ่านกระทู้นี้ก็เลยได้เขียนบอกเล่าเรื่องราวของ"ชีวิตที่เหลืออยู่"  ว่าเราควรทำอย่างไรต่อไป   แปะลิ้งให้ลองตามไปอ่านดูค่ะ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sunet&month=01-11-2012&group=26&gblog=72 แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 55 14:53:06 จากคุณ : นาฬิกาสีชมพู เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 14:52:18

ความคิดเห็นที่ 27 เคยผ่านจุดนั้นมาก่อน ขอแนะนำดังนี้ครับ 1) ไม่อนุญาตให้ญาติพี่น้องที่มาเยี่ยมพูดจาเรื่องการเมือง เรื่องสมบัติ หรือเรืองร้อนใจที่ให้ผู้ป่วยมีห่วงมีกังวล แต่ให้คุยกันแต่เรื่องดีๆ เรื่องเกียวกับบุญกุศล ที่ผู้ป่วยเคยทำมาบ่อยๆ เป็นการช่วยให้ผู้ป่วยนึกถึงบุญที่ตนเองเคยกระทำมา 2) ตัวญาติผู้ป่วยเองต้องทำใจให้ได้ ห้ามแสดงอาการเศร้าโศกเสียใจ ต้องเก็บอาการให้อยู่แม้เสียใจปานหัวใจจะแตกสลายก็ตาม ใครทำใจไม่ได้อย่าพึ่งเข้าเยี่ยม หรือถ้ากำลังจะแสดงอาการให้รีบออกจากห้องผู้ป่วย ถ้าเก็บอาการได้ ผู้ป่วยก็จะจากไปอย่างไม่มีห่วงกังวล 3) ตกลงกันให้เรียบร้อยในระหว่างหมู่ญาติว่า จะมีการปั๊มหัวใจหรือสวมเครื่องช่วยชีวิตเมื่อเวลาของผู้ป่วยมาถึงหรือไม่ หรือจะปล่อยท่านไปอย่างสงบไม่รั้งท่านไว้ 4) ถ้าผู้ป่วยคุ้นเคยกับศาสนาพุทธบ้าง ก็อาจจะให้ท่านสวดมนต์ทำวัตร หรือ นำพระที่ท่านเคารพบูชามาตั้งในระดับที่ท่านมองเห็น แล้วซื้อพวงมาลัยให้ท่านไหว้บูชาบ่อยๆ 5) พยายามนิมนต์พระให้มารับบาตรท่านถึงเตียงนอนทุกวัน ใจท่านจะได้เกาะเกี่ยวอยู่ในบุญกุศล ถ้าเวลานั้นมาถึงใจท่านจะได้คุ้นกับบุญในช่วงสุดท้ายของชีวิต บุญจะได้ช่องช่วงชิงส่งผลนำท่านไปสู่สุคติภพ 6) ให้ญาติผู้ใหญ่ที่ผู้ป่วยนับถือหรือชอบพอกัน มารับปากกับผู้ป่วยว่า จะดูแลครอบครัวของผู้ป่วยเป็นอย่างดี ไม่ต้องห่วงกังวลแต่อย่างไร 7) ถ้าผู้ป่วยรู้ตัวเกี่ยวกับอาการโรคที่ตนเองเป็น เป็นอย่างดี ก็แนะนำให้ เรียกพนักงานธนาคาร มาจัดการเรื่องธุรกรรมทางการเงินให้เรียบร้อย เพราะจะได้ไม่ต้องมวุ่นวายกันในภายหลัง ตอนนี้นึกออกเท่านี้แหละครับ หวังว่าคงจะเป็นประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : เกี๊ยวหมี่แห้ง เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 55 17:49:27

ความคิดเห็นที่ 28 ครอบครัวเราส่งพ่อ ด้วยบทสวดมนต์ชินบัญชรค่ะ พ่อเราจากไปด้วยโรคมะเร็งปอด ไปอย่างสงบอย่างที่พ่อตั้งใจ จากคุณ : ดญ. หัวเหน่ง เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 16:21:08