ความคิดเห็นที่ 1 กุศลกรรมบถ ตัวสนับสนุน ตัวพระเอก ช่วยให้ทำงานได้ง่ายขึ้น หมายถึง ทางแห่งกรรมดี,ทางทำดี, ทางแห่งกรรมที่เป็นกุศล, กรรมดีอันเป็นทางนำไปสู่ความสุขความเจริญหรือสุคติ (wholesome course of action) เป็นธรรมส่วนสุจริต 10 ประการ จึงเรียกชื่อว่า กุศลกรรมบถ 10 คำว่า กรรมบถ (อ่านว่า กำมะบด) แปลว่า ทางแห่งกรรม คือ การกระทำที่เข้าทางเป็นกรรมหรือที่นับว่าเป็นกรรม หมายถึง ทางแห่งกุศลกรรม คือการกระทำที่นับว่าเป็นความดีได้แก่ ที่เป็นกายกรรม มี 3 อย่าง คือ ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติผิดในกาม ที่เป็นวจีกรรม มี 4 คือ ไม่พูดเท็จ ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดคำหยาบ ไม่พูดเพ้อเจ้อ ที่เป็นมโนกรรม มี 3 คือ ไม่โลภอยากได้ของเขา ไม่พยาบาทปองร้าย เห็นชอบตามคลองธรรม (สัมมาทิฐิ) กุศลกรรมบถ ก็คือสุจริตทางกาย ทางวาจา และทางใจนั่นเอง แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 55 19:12:30 จากคุณ : ชื่ออะไรดี เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 19:06:58

ความคิดเห็นที่ 2 โพชฌงค์  ตัวนี้ เหมือน คู่มือกระบวนการทำงาน หรื อคู่มือ ปฎิบัติงาน ว่าต้องทำอะไรบ้างในขั้นตอนต่อไป และต่อๆไป หรือ โพชฌงค์ 7 คือธรรมที่เป็นองค์แห่งการตรัสรู้ หรือองค์ของผู้ตรัสรู้ มีเจ็ดอย่างคือ สติ (สติสัมโพชฌงค์) ความระลึกได้ สำนึกพร้อมอยู่ ใจอยู่กับกิจ จิตอยู่กับเรื่อง ธัมมวิจยะ (ธัมมวิจยสัมโพชฌงค์) ความเฟ้นธรรม ความสอดส่องสืบค้นธรรม วิริยะ (วิริยสัมโพชฌงค์) ความเพียร ปีติ (ปีติสัมโพชฌงค์) ความอิ่มใจ ปัสสัทธิ (ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์) ความสงบกายใจ สมาธิ (สมาธิสัมโพชฌงค์) ความมีใจตั้งมั่น จิตแน่วในอารมณ์ อุเบกขา (อุเบกขาสัมโพชฌงค์) ความมีใจเป็นกลาง เพราะเห็นตามเป็นจริง โพชฌงค์ 7 เป็นหลักธรรมส่วนหนึ่งของ โพธิปักขิยธรรม 37 (ธรรมอันเป็นฝักฝ่ายแห่งความตรัสรู้ เกื้อหนุนแก่อริยมรรค อันได้แก่ สติปัฏฐาน4 สัมมัปปธาน4 อิทธิบาท4 อินทรีย์5 พละ5 โพชฌงค์7 และมรรคมีองค์ 8) แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 55 19:14:17 จากคุณ : ชื่ออะไรดี เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 19:07:35

ความคิดเห็นที่ 3 สังโยชน์  ตัวนี้เหมือนข้อควรระวังระหว่างทำงาน ว่าจะต้องระวัง อะไรบ้าง หรื อจะเกิดอะไรขึ้นบ้างที่ต้องรับรู้และระวัง ถ้าไม่ระวัง งานจะเสร็จช้า และก็ส่วนมากที่วนๆกันอยู่ เพราะไม่เคยอ่านข้อควรระวัง เวลาเกิดปัญหาเลย พึ่งตัวเองไม่ได้ (บาลี: samyojana) คือ กิเลสที่ผูกมัดใจสัตว์, ธรรมที่มัดสัตว์ไว้กับทุกข์ หรือกิเลสเครื่องร้อยรัดจิตใจให้จมในวัฏฏะ มี 10 อย่าง คือ ก. โอรัมภาคิยสังโยชน์ สังโยชน์เบื้องต่ำ 5 ได้แก่ 1. สักกายทิฏฐิ - มีความเห็นว่าร่างกายนี้เป็นของเรา มีความยึดมั่นถือมั่นในระดับหนึ่ง 2. วิจิกิจฉา - มีความสงสัยในคุณของพระรัตนตรัย คือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ 3. สีลัพพตปรามาส - ความถือมั่นศีลพรต โดยสักว่าทำตามๆ กันไปอย่างงมงาย เห็นว่าจะบริสุทธิ์หลุดพ้นได้เพียงด้วยศีลและวัตร หรือนำศีลและพรตไปใช้เพื่อเหตุผลอื่น ไม่ใช่เพื่อเป็นปัจจัยแก่การสิ้นกิเลส เช่นการถือศีลเพื่อเอาไว้ข่มไว้ด่าคนอื่น การถือศีลเพราะอยากได้ลาภสักการะเป็นต้น ซึ่งรวมถึงการหมดความเชื่อถือในพิธีกรรมที่งมงายด้วย 4. กามราคะ - มีความติดใจในกามคุณ 5. ปฏิฆะ - มีความกระทบกระทั่งในใจ ข. อุทธัมภาคิยสังโยชน์ สังโยชน์เบื้องสูง 5 ได้แก่ 6. รูปราคะ - มีความติดใจในวัตถุหรือรูปฌาน 7. อรูปราคะ - มีความติดใจในอรูปฌานหรือความพอใจในนามธรรมทั้งหลาย 8. มานะ - มีความยึดมั่นถือมั่นในตัวตนหรือคุณสมบัติของตน 9. อุทธัจจะ - มีความฟุ้งซ่าน 10. อวิชชา - มีความไม่รู้จริง แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 55 19:17:44 จากคุณ : ชื่ออะไรดี เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 19:08:48

ความคิดเห็นที่ 4 ปฏิจจสมุปบาท อันนี้แผนที่นี้ใหญ่นะ เหมือนเป็นราวบันใดให้เกาะเวลาทำงาน เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย สังขารจึงมี เพราะสังขารเป็นปัจจัย วิญญาณจึงมี เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย นามรูปจึงมี เพราะนามรูปเป็นปัจจัย สฬายตนะจึงมี เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย ผัสสะจึงมี เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงมี เพราะเวทนาเป็นปัจจัย ตัณหาจึงมี เพราะตัณหาเป็นปัจจัย อุปทานจึงมี เพราะอุปาทานเป็นปัจจัย ภพจึงมี เพราะภพเป็นปัจจัย ชาติจึงมี เพราะชาติเป็นปัจจัย ชรามรณะจึงมี ความโศก ความคร่ำครวญ ทุกข์ โทมนัส และความคับแค้นใจ ก็มีพร้อม ความเกิดขึ้นแห่งกองทุกข์ทั้งปวงนี้ จึงมี แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 55 19:19:17 จากคุณ : ชื่ออะไรดี เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 19:10:04

ความคิดเห็นที่ 5 สิ่งที่คิดไม่ใช่จิต  เป็นแค่เหตุปัจจัย จากคุณ : กระบี่นางฟ้า เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 19:15:48

ความคิดเห็นที่ 6 ธรรมทั้งหมด ที่โพส ลองพิจารณาเล่นๆนะครับ อาจมีประโยชน์ต่อท่านใดท่านหนึ่ง ที่เลือกจาก 8400ไม่ถูก พิจารณาด้วย ใจ ด้วยปัญญา ของท่านเอง แล้วท่านจะตอบตัวท่านเองได้ จากคุณ : ชื่ออะไรดี เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 19:22:56

ความคิดเห็นที่ 7 ปฏิบัติธรรม จะสำเร็จ หรือไม่   อยู่ทีใจท่านเองครับ   เป็นกำลังใจให้นะครับทุกๆท่าน ขอให้พ้นจาก เกิด แก่ เจ็บ ตาย กันทุกท่าน นะครับ จากคุณ : กระบี่นางฟ้า เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 19:59:59

ความคิดเห็นที่ 8 อาหารของวิชชาและวิมุตติ 1. อาหารของวิชชาและวิมุตติ  คือ โพชฌงค์7 2. โพฌงค์7 มีอาหาร คือ สติปฎฐาน4 3. สติปัฎฐาน4 มีอาหาร คือ สุจริต3 4. สุจริต3 มีอาหาร คือ อินทรีย์สังวรณ์ 5. อินทรีย์สังวรณ์ มีอาหาร คือ สติสัมปชัญญะ 6. สติสัมปชัญญะ มีอาหาร คือ โยนิโสมนสิการ 7. โยนิโสมนสิการ มีอาหาร คือ ศรัทธา 8. ศรัทธา มีอาหาร คือ การสดับ(เล่าเรียน สัทธรรม) 9. การสดับสัทธรรม มีอาหาร คือ การเสวนาสัปบุรุษ การเสวนาสัปบุรุษอย่างสมบูรณ์ ย่อมยังการได้สดับพระสัทธรรมให้บริบรูณ์ การได้สดับพระสัทธรรมบริบรูณ์แล้วย่อมยังศรัทธาให้บริบรูณ์..... โพชฌงค์7 บริบรูณ์ย่อมยัง วิชชาวิมุตติให้บริบรูณ์... วิชชาวิมุตติ มีอาหารอย่างนี้ มีความสมบูรณ์อย่างนี้...                                                  ธรรมโดย   หลวงพ่อเกษม เขมโก .................................................................. จากคุณ : ล้าน5 เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 21:01:14

ความคิดเห็นที่ 9 สำคัญมาก และใช้กันไม่เคยครบเลย กาลามสูตรหรือเกสปุตติยสูตร " 14"  ย้ำ สิบสี่ข้อ 10ข้อแรก อย่าเพิ่งเชื่อ อย่าเพิ่งเชื่อตามที่ฟังๆ กันมา อย่าเพิ่งเชื่อตามที่ทำต่อๆ กันมา อย่าเพิ่งเชื่อตามคำเล่าลือ อย่าเพิ่งเชื่อโดยอ้างตำรา อย่าเพิ่งเชื่อโดยนึกเดา อย่าเพิ่งเชื่อโดยคาดคะเนเอา อย่าเพิ่งเชื่อโดยนึกคิดตามแนวเหตุผล อย่าเพิ่งเชื่อเพราะถูกกับทฤษฎีของตน อย่าเพิ่งเชื่อเพราะมีรูปลักษณ์ที่ควรเชื่อได้ อย่าเพิ่งเชื่อเพราะผู้พูดเป็นครูบาอาจารย์ของตน 4 ข้อหลัง checkpoint สำคัญมาก จนกว่าเมื่อพิจารณาแล้วว่า - ธรรมนั้นไม่มีโทษ - ธรรมนั้นมีประโยชน์ - ธรรมนั้นวิญญูชนยกย่อง - ธรรมนั้นเมื่อสมาทานแล้วเป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์ ส่วนใหญ่ใช้แต่ 10 ข้อแรก ไม่เคยใช้ 4 ข้อหลังกันเลย จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 23:52:58

ความคิดเห็นที่ 10 เยี่ยมครับ ขอเพิ่ม อริยสัจ 4 ทุกข์ ความไม่สบายกาย-ใจ สมุทัย เหตุของทุกข์-อวิชชา นิโรธ นิพพาน มรรค ปฏิบัติให้เข้าถึงปัญญา จาก ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ปฐมเทศนา "ดูกรภิกษุทั้งหลาย ข้อนี้แลเป็นทุกขอริยสัจ คือ ความเกิดก็เป็นทุกข์ ความแก่ ก็เป็นทุกข์ ความเจ็บไข้ก็เป็นทุกข์ ความตายก็เป็นทุกข์ ความประจวบด้วยสิ่งที่ไม่เป็นที่รักก็เป็นทุกข์ ความพลัดพรากจา กสิ่งเป็นที่รักก็เป็นทุกข์ ปรารถนาสิ่งใดไม่ได้สิ่งนั้นก็เป็นทุกข์ โดยย่นย่อ อุปาทานขันธ์ ๕ เป็นทุกข์" "ดูกรภิกษุทั้งหลาย ข้อนี้แลเป็นทุกขสมุทัยอริยสัจ คือตัณหา อันทำให้เกิดอีก ประกอบด้วยความกำหนัดด้วยอำนาจความเพลิน มีปกติเพลิดเพลินในอารมณ์นั้นๆ คือ กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา "ดูกรภิกษุทั้งหลาย ข้อนี้แลเป็นทุกขนิโรธอริยสัจ คือ ตัณหานั่นแลดับ โดยไม่เหลือ ด้วยมรรคคือวิราคะ สละ สละคืน ปล่อยไป ไม่พัวพัน" ดูกรภิกษุทั้งหลาย ข้อนี้แลเป็นทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ คือ อริยมรรคมีองค์ ๘ นี้แหละ คือ ปัญญาเห็นชอบ ๑ ... ตั้งจิตชอบ ๑...." แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 55 04:02:16 จากคุณ : สวรรค์รำไร เขียนเมื่อ : 2 พ.ย. 55 01:52:58