 |
วิญญาณ (ตามพระสูตรที่ตรัสตั้งต้นที่ อวิชชา) ย่อมต้องเนื่องกับ มโน อันเป็นอายตนะภายใน (มโนทวาร) ที่ เนื่องกับ จิต ตามที่ตรัสว่า ---- "ยังมี จิต อนุเสติ ในสิ่งใด " ----
เพราะ ... "ยังมี จิต อนุเสติ ในสิ่งใด " เป็น สังขาร ที่เนื่องอยู่ด้วย อวิชชา หรือ อนุสัยคืออวิชชา อันเกิดจาก เวทนา ๓ ...
เมื่อ มโน อันเป็นอายตนะภายใน ถึงกับ ธัมมารมณ์ อันเป็นอายตนะภายนอก จึงเกิด มโนวิญญาณ ...
พิจารณา ตามที่ตรัสว่า
.
เราบัญญัติ อริยสัจสี่ สำหรับสัตว์ ผู้สามารถ เสวยเวทนา (คือ มีเวทนา แล้วเสวยเวทนา อันเกิดมาจาก อายตนะสัมผัสสะ >> อายตนะสัมผัสสชาเวทนา)
^^^^^
http://www.pobbuddha.com/tripitaka/upload/files/1897/index.html
... ฯลฯ ....
ดูก่อนท่านผู้มีอายุทั้งหลาย !
เพราะอาศัยใจ ด้วย ธัมมารมณ์ ทั้งหลายด้วยจึงเกิด มโนวิญญาณ;
การประจวบพร้อมแห่งธรรมสามประการ (ใจ+ธัมมารมณ์+มโนวิญญาณ) นั่นคือผัสสะ;
เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา; บุคคลเสวยซึ่งเวทนาใด, ย่อมรู้สึก (สัญญา) ซึ่งเวทนานั้น;
บุคคลรู้สึกซึ่งเวทนาใด, ย่อมตริตรึก (วิตก) อยู่กะเวทนานั้น;
บุคคลตริตรึกอยู่กะเวทนาใด, ย่อมประพฤติซึ่งความเนิ่นช้า(ปปัญจะ) อยู่กะเวทนานั้น ;
บุคคลประพฤติซึ่งความเนิ่นช้าอยู่กะเวทนาใด, สัญญา (กล่าวคืออนุสัย) ชนิดต่างๆ อันเป็นเครื่องทำความเนิ่นช้า (ปปัญจสัญญาสังขา) ย่อมกลุ้มรุมซึ่งบุรุษนั้น
โดยมีเวทนานั้นเป็นเหตุ ในธัมมารมณ์ทั้งหลาย อันจะพึงรู้แจ้งได้ด้วยใจ ทั้งที่เป็นอดีตอนาคตและปัจจุบัน.
... ฯลฯ ....
ดูก่อนท่านผู้มีอายุทั้งหลาย !
บุรุษนั้นหนอ เมื่อใจมีอยู่, เมื่อธัมมารมณ์มีอยู่, เมื่อมโนวิญญาณมีอยู่;
เขาก็จักบัญญัติซึ่ง ผัสสบัญญัติ : ข้อนี้เป็นฐานะที่มีได้;
เมื่อการบัญญัติซึ่งผัสสะมีอยู่ เขาก็จัก บัญญัติซึ่ง เวทนาบัญญัติ : ข้อนี้เป็นฐานะที่มีได้;
เมื่อการบัญญัติซึ่งเวทนามีอยู่ เขาก็จักบัญญัติซึ่ง สัญญาบัญญัติ : ข้อนี้เป็นฐานะที่มีได้ ;
เมื่อการบัญญัติซึ่งสัญญามีอยู่ เขาก็จักบัญญัติซึ่ง วิตกบัญญัติ : ข้อนี้เป็น ฐานะที่มีได้ ;
เมื่อการบัญญัติซึ่งวิตกมีอยู่ เขาก็จักบัญญัติซึ่ง ปปัญจสัญญาสังขาสมุทาจรณบัญญัติ : ข้อนี้ เป็นฐานะที่มีได้;
^^^^^
http://www.pobbuddha.com/tripitaka/upload/files/1129/index.html
ภิกษุ ท. ! วิญญาณ ซึ่งเข้าถือเอา รูป (เวทนา สัญญา สังขาร) ตั้งอยู่ก็ตั้งอยู่ได้,
เป็นวิญญาณที่มีรูป (เวทนา สัญญา สังขาร) เป็นอารมณ์
มีรูป (เวทนา สัญญา สังขาร) เป็นที่ตั้งอาศัย
มีนันทิเป็นที่เข้าไปส้องเสพ ก็ถึงความเจริญ งอกงาม ไพบูลย์ ได้;
- ขนฺธ. สํ. ๑๗/๖๗/๑๐๖-๑๐๗.
^^^^^
= ภิกษุ นามรูป (นี้แหละ) เป็นเหตุปัจจัย เพื่อการบัญญัติ ซึ่ง วิญญาณขันธ์
หาก มี "สติในสมาธิ" ทัน ก็จะสามารถควบคุม "วิญญาณ" ไม่ให้เกิด วิญญาณอันตัณหาในอารมณ์อาศัยแล้ว (วิญญูปาทานักขันธ์) ก็จะยังไม่เกิดกระแสปฏิจจสมุปบาท ...
| จากคุณ |
:
หนักเกินกำลังแล้ว กังวลยิ่งนัก (คนดู) 
|
| เขียนเมื่อ |
:
5 พ.ย. 55 21:54:21
|
|
|
|
|
จิต มโน วิญญาณ ? เมื่อ เนื่องกับ อิทัปปัจจยตาปฏิจจสมุปบาท?
