1. ในภาษาอังกฤษ ได้แปลความหมายคำว่า ญิฮาด กันอย่างแพร่หลายว่า สงครามศักดิ์สิทธิ์ ทั้งที่อิสลามไม่รู้จักคำว่า "สงครามศักดิ์สิทธิ์" เพราะว่าอิสลามมีเพียงสงครามที่ถูกต้องตามบทบัญญัติและสงครามที่ไม่ถูกต้องตามบทบัญญัติ และบางครั้งความหมายของคำว่า ญิฮาด ถูกเข้าใจอย่างอคติ ดังนั้น การญิฮาด หมายถึง การทุ่มเทความพยายาม ซึ่งใน ณ ที่นี้ ได้แบ่งออกเป็นสองประเภท

หนึ่ง การญิฮาดทางจิตใจ

สอง การญิฮาดที่อยู่ในความหมายของการสู้รบที่ถูกต้องตามบทบัญญัติ

เป็นที่ทราบกันดีในหลักของศาสนาอิสลามว่า การญิฮาดประเภทแรก ใช้เรียกว่า การต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่กว่า (อัลญิฮาดอัลอักบัร) ที่ถูกวางขึ้นมาเพื่อให้มนุษย์ทำการต่อสู้กับสภาวะจิตใจอันชั่วร้าย เอาชนะอารมณ์ใฝ่ต่ำของตน ขัดเกลาจากทุก ๆ คุณลักษณะที่น่าตำหนิ ขจัดความอิจฉาริษา และความรังเกียจต่อผู้อื่น ด้วยเหตุดังกล่าวนี้แหละ เขาก็จะเป็นผู้มีคุณสมบัติใกล้ชิดต่ออัลเลาะฮ์ ซุบหานะฮุวะตะอาลา สำหรับการญิฮาดประเภทที่สอง จะใช้เรียกกับการต่อสู้ที่เล็กกว่า (อัลญิฮาดอัลอัศฆ๊อร) ที่หมายถึง สงครามที่ถูกต้องตามบทบัญญัติ

2. สงครามที่ถูกต้องตามบทบัญญัติในอิสลามหรือการญิฮาดนั้น คือการทำสงครามเพื่อปกป้องตนเอง เป้าหมายคือ เพื่อปกป้องความเป็นศัตรูเท่านั้น และบรรดาอายะฮ์ต่าง ๆ ได้ระบุชัดเจนเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้น แท้จริงอัลเลาะฮ์ได้ทรงอนุมัติให้บรรดามุสลิมีนทำการสู้รบกับบรรดาศัตรูของพวกเขาที่ทำการล่วงละเมิด ในคำตรัสของพระองค์ ความว่า

أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا

"ได้รับอนุญาตแก่มวล(มุสลิม) ผู้ถูกรุกราน(ให้ทำการต่อสู้) ทั้งนี้เป็นเพราะพวกเขาถูกฉ้อฉล" (1)

وَقَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبِّ الْمُعْتَدِينَ

"และพวกเจ้าทั้งหลายจงต่อสู้ในทางของอัลเลาะฮ์กับบรรดาผู้ที่ทำการรบกับพวกเจ้า แต่พวกเจ้าทั้งหลายจงอย่าละเมิด(พวกนั้นด้วยการรุกรานหรือไม่ทำตามสัญญา) แท้จริงอัลเลาะฮ์ไม่รักบรรดาผู้ละเมิด" (2)

ดังนี้ ได้ประจักษ์ชัดแก่เราว่า ทั้งที่อนุญาตให้มีการสู้รบเพื่อปกป้องตนเอง แต่อัลกุรอานได้ย้ำเตือนถึงเรื่องการละเมิดขอบเขตในสิ่งดังกล่าวที่จะชักนำไปสู่การล่วงละเมิด ดังนั้น อัลเลาะฮ์ทรงไม่รักบรรดาผู้ล่วงละเมิด

فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُواْ عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ

"ดังนั้น บุคคลใดก็ตามที่ละเมิดพวกเจ้า(ด้วยการรุกรานก่อน) พวกเจ้าก็จง(ตอบโต้การ) ละเมิดของพวกเขาเถิด ให้เหมือนที่เขาได้ละเมิดพวกเจ้า" (3)

อิสลามรังเกียจสงครามและการนองเลือด ซึ่งนับว่าเป็นอุดมการณ์หลัก แต่กรณียกเว้นคือการรบเพื่อป้องกันศัตรู

كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَّكُمْ

"การรบได้ถูกบัญญัติพวกเจ้าทั้งหลาย ทั้ง ๆ สิ่งนั้นเป็นที่รังเกียจสำหรับพวกเจ้า" (4)

การเริ่มต้นเป็นศัตรูต่อผู้อื่นนั้น เป็นสิ่งที่ถูกปฏิเสธและไม่มีหลักการใดในอิสลาม

3. เมื่อการญิฮาดหมายถึงการรบเพื่อป้องกันตนเอง ดังนั้น สิ่งดังกล่าวก็ไม่ได้จำกัดเพียงแค่การสู้รบเท่านั้น แต่ยังหมายถึงการญิฮาดด้วยทรัพย์สิน , ชีวิต , ความคิด , และไม่ว่าสื่อใด ๆ ก็ตามที่สามารถสนับสนุนการป้องกันศัตรูในทุก ๆ รูปแบบและสภาพการณ์ จุดมุ่งหมาย ก็คือ เพื่อรักษาความสงบสุขและปกป้องสังคมอิสลาม และป้องกันอะกีดะฮ์ที่ให้การศัทธาเชื่อมั่น ดังนี้ ย่อมเป็นสิทธิโดยชอบธรรมสำหรับทุกชนชาติ และในยุคปัจจุบัน การทำสนธิสัญญาระหว่างประเทศได้ตอกย้ำในสิ่งดังกล่าวอีกด้วย

4. เมื่อศัตรูของบรรดามุสลิมีนมีความปรารถนาที่จะสงบศึกและยุติเป็นรุกรานนั้น อิสลามได้บัญญัติใช้ให้พวกเขาตอบรับในสิ่งดังกล่าว

وَإِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ

"และหากพวกเขามีแนวโน้มที่จะประนีประนอม เจ้าก็จงโน้มเอียงไปทางนั้นเถิด (ด้วยการทำสัญญาสงบศึก) และจงมอบหมายต่ออัลเลาะฮ์" (5)

และนอกเหนือจากสิ่งดังกล่าว อิสลามยังเรียกร้องไปสู่การดำเนินชีวิตที่สงบสุขพร้อมกับบุคคลอื่น สร้างความสัมพันธไมตรีอันดีกับพวกเขาตราบใดที่ไม่มีการละเมิดต่อบรรดามุสลิมีน ณ ตรงนี้ เราจะพบว่าอัลกุรอานได้ส่งเสริมบรรดามุสลิมีนทำการคบค้าสมาคมกับพวกเขา ที่อยู่บนพื้นฐานของความยุติธรรม ความเป็นธรรม และปฏิบัติดีต่อกัน

لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ

"อัลเลาะฮ์ไม่ห้ามพวกเจ้าที่จะกระทำดีและแสดงความยุติธรรม กับพวกที่ไม่รบราพวกเจ้าในศาสนาและไม่ขับพวกเจ้าออกจากบ้านเมืองของพวกเจ้า แท้จริงอัลเลาะฮ์ทรงรักผู้ที่แสดงความยุติธรรม" (6)

ดังนี้ ได้อธิบายแก่เราว่า เป้าหมายของอิสลามคือการแผ่ความสันติและความปรองดองระหว่างมนุษย์ และมีความเกลื้อกูลระหว่างพวกเขาเพื่อให้เป็นมนุษย์ที่ดี มีความวาสนา และมั่นคง

แต่ ณ ที่นี้ สื่อระหว่างประเทศบางสื่อได้ทำการประโคมข่าวกันว่า อิสลามเป็นศาสนาที่ยุยงให้เกิดความเป็นศัตรู ความเลยเถิด ความมานะทิฐิ การฆ่า และก่อการร้าย ซึ่งเป็นความมุสาอย่างอธรรมที่ไม่มีรากฐานใด ๆ ในคำสอนต่าง ๆ ของอิสลาม ดังนั้น ศาสนาอิสลามย่อมตรงข้ามกับสิ่งดังกล่าวอย่างสิ้นเชิง เพราะอิสลามเป็นศาสนาแห่งความเมตตาและความสงบสุข

-----------------------------------
(1) อัลฮัจญ์ 39
(2) อัลบะกอเราะฮ์ 190
(3) อัลบะกอเราะฮ์ 193
(4) อัลบะกอเราะฮ์ 216
(5) อัลอันฟาล 61
(6) อัลมุมตะฮินะฮ์ 8

อ้างอิง จากหนังสือ حقائق إسلامية فى مواجهة حملات التشكيك "ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับอิสลาม ในการเผชิญต่อการสร้างความสงสัย" ของท่าน ศาสตราจารย์ มะหฺมูด หัมดีย์ ซักซูก หน้า 57 - 60 ตีพิมพ์โดย สภาสูง เกี่ยวกับกิจการอิสลาม ประเทศอียิปต์ ปี ฮ.ศ. 1422 - ค.ศ. 2001

http://www.sunnahstudent.com/forum/index.php?topic=242.0