PANTIP.COM : Y12901128 ถามผู้รู้ เรื่องพระบรมสารีริกธาตุ หน่อยค่ะ []

ความคิดเห็นที่ 16

เคยทำบุญกับวัดป่า สายหลวงปู่มั่น

ซื้อที่ดิน จำนวนนึง พระท่านมอบพระธาตุให้ ตอนนั้นได้ยินแล้วก็อยากได้พระธาตุด้วย ก็เลยทำตามจำนวนที่กำหนด ได้รับพระธาตุมาบูชา สามองค์ ใส่เจดีย์แก้วเล็กๆ มาเรียบร้อย

เอามาบ้านก็เอามาบูชาไว้ที่หิ้งพระ

เคยอยากได้พระอรหันตธาตุ ก็เจอว่ามีพระที่ท่านแจก โดยเราร่วมบุญเพื่อสร้างสถานที่ปฏิบัติธรรม เราก็ลองโอนเงินไป พระท่านก็ส่งมาให้ เราก็เอามาบูชา

แบบขอด้วยหลวงพี่คะ ขอองค์นี้ๆ ได้ไหมคะ ท่านว่าจะลองหาให้ แล้วท่านก็หาให้จริงๆ

เอามาดูแล้วก็เกิดปีติ ระลึกถึงพระอรหันต์ท่านนั้นๆ บางท่านไม่รู้จัก ได้พระธาตุมาก็ไปหาประวัติท่านอ่านดู

อยากจะรู้ว่าจริงหรือไม่ ท่านหามาได้อย่างไร
ถามพระท่านก็บอกว่า ได้มาจากในถ้ำ.. เอามาดูตามหนังสือพระธาตุ เออ..เหมือนแฮะ

สนใจอยู่พักนึง ก็เลิกสนใจ แรกๆ ก็ตื่นเต้น หลังๆ มีเยอะๆ ก็นิมนต์ท่านรวมๆ กัน

แจกเขาไปมั่ง บูชาเองมั่ง ปฏิบัติมากๆ ก็ไม่ได้มีเวลาตื่นเต้นแล้ว ท่านก็อยู่บนหิ้งพระไป

เวลากราบพระในห้องพระ ก็นึกถึงท่านเหล่านั้นด้วย เยอะจัด ก็นึกรวมๆ ไปเลย พ่อแม่ครูอาจารย์

ง่ายๆ ไม่ซับซ้อน ที่ทำบุญก็พิจารณาแล้วว่า ทำได้ มีกำลัง ก็ทำ

ทำแล้วก็ยินดี ได้พระธาตุมาบูชาก็ยินดีมากขึ้นอีกค่ะ ก็เลยไม่ได้คิดอะไรมาก

ส่วนตัวได้เห็นพระธาตุเสด็จ ได้สัมผัสปรากฏการณ์แบบนี้สองสามครั้ง เลยไม่สงสัย เพราะว่าสงสัยไปก็อธิบายไม่ได้ ก็ท่านเสด็จมา เห็นๆ ตรงหน้า ไม่มีใครเล่นกล

ก็ขนาดว่าท่านเสด็จมาตรงหน้า แต่รูปร่างแปลกๆ เหมือนเศษกรวดนี่แหละ กว่าจะทำใจให้เชื่อได้ หมกมุ่นเสียเวลาไปหลายวัน จะทิ้งก็ไม่กล้าทิ้ง จะบูชาก็ไม่แน่ใจ เพราะสัณฐานไม่เหมือนที่เคยเห็น เวิ่นเว้อไปครึ่งค่อนวัน นั่งทบทวนสถานการณ์หลายรอบ ว่าที่เราเห็นมันจริงหรือไม่จริง

จนเอาไปให้คนที่เขาว่าเป็นผู้รู้ ดูให้ พอเขายืนยันก็สบายใจ เออเนอะ..ใจเรา ก็แค่อยากจะหาใครสักคนยืนยันเท่านั้นเอง

แรกๆ ก็ตื่นเต้น ใส่เจดีย์แยกไว้ หลังๆ ก็นำรวมกันไป จำไม่ได้แล้วองค์ไหนเป็นองค์ไหน

สมัยนี้เห็นเขาเอาพระธาตุมาถวายอาจารย์ หลากสีจริงๆ เห็นแล้วก็แว่บคิดอกุศล แต่ก็รีบยุติการคิดนั้นๆ ปัดทิ้งไปเลย ไม่รู้จะคิดทำไม ก็รู้ๆ อยู่ว่าอกุศลไม่ควรคิด (แต่บางทีมันอดไม่ได้สีสันมันทิ่มตา 55) ก็มาย้อนว่า ทีเราล่ะ ของเราเราเชื่อ แต่ของคนอื่นเราไม่เชื่องั้นเหรอ 555

ครั้งไหนละไม่ออก ก็คิดมันง่ายๆ ไหว้พระธาตุ ดีกว่าไหว้จอมปลวก แต่ถ้าจะให้คิดว่าไหว้จอมปลวก ถ้าไหว้เพราะเคารพในจอมปลวกนั้นก็ยังดีกว่าต้องไหว้คนที่เราไม่เคารพ แต่เขาบังคับให้กราบไหว้ มือก็ของเรา ใจก็ของเรา อยากจะไหว้ใครหรืออะไร ก็เป็นสิทธิของเรา ไหว้ไปเถอะ

ไอ้เรื่องยึดติดในวัตถุธรรม ยึดได้ก็เลิกยึดได้ มันมาตามวาระ ไปตามวาระ

พระที่เราไหว้บางองค์ ก็แกะมาจากหิน ดิน ทราย

ถ้าพระธาตุที่ได้รับมาเป็นหิน กรวดทรายจริงๆ ก็ไม่ได้แตกต่างอะไร ถ้าจะกำหนดสมมติลงไปว่า หินก้อนนี้ เป็นที่ระลึกถึงพระพุทธเจ้า หรือพระอรหันต์สาวก

จะเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายท่านจริงๆ เป็นของทิพย์ที่เกิดขึ้นมา หรือเป็นแค่หินเครื่องระลึกมันก็เหมือนกันแหละ เพราะเราไม่ได้บูชาหิน เราบูชาธรรมของท่านผู้รู้ธรรมทั้งหลายเหล่านั้น เวลากราบไหว้ไม่ได้กำหนดว่าไหว้หินนี่นา

เรากำหนดว่าเราไหว้พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

หลวงพ่อครูอาจารย์ทั้งหลายที่เราเคารพศรัทธา องค์ท่านก็มีแต่ธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ ถ้าท่านละขันธ์ไป เผาแล้วก็คงเหลือแต่กระดูก เป็นที่ระลึก เราก็คงไหว้ธาตุนั้นอยู่ดี

พระอาจารย์องค์นึงไปจาริกที่อินเดีย ท่านเล่าว่า เดินเท้าเปล่า แล้วมีแว่บนึง เหยียบอะไรลื่นๆ ท่านก็คิดว่าเขาน่าจะรักษาความสะอาดพุทธสถานกันมากกว่านี้

ท่านบอกแว่บเดียวเท่านั้น ธรรมท่านเตือน บอกว่า "ดินที่เหยียบกับดินที่กายนี้ เป็นดินเดียวกัน ธาตุดินเหมือนกัน ทำไมดินที่กายสะอาดกว่าดินที่เหยียบ"

ท่านเล่าว่า ตั้งแต่วันนั้น ก็สวมรองเท้าไม่ได้เลย เดินเท้าเปล่าบิณฑบาตร และเดินเท้าเปล่าบนพุทธสถาน เหยียบอาจมทุกวันจนชิน เหมือนพระแขกทั่วไป

ถ้าเอาความสงสัยมาเป็นตัวตั้ง มันก็ต้องหาคำตอบเรื่อยไป ยิ่งหาคำตอบยิ่งมากสงสัย เพราะว่าเรื่องบางเรื่องก็ไม่รู้จะพิสูจน์ได้ยังไง

ถ้าเราไม่เชื่อ ก็ไม่ต้องสนใจเสียก็หมดเรื่อง

เราก็ดูเฉพาะตัวเรา ญาติพี่น้องคนใกล้ตัว ถ้ามันต้องเสียเงินเสียทองมากมายเพียงเพื่อจะได้หินมาเป็นเครื่องระลึกบูชา ก็ไม่น่าจะไปทำอย่างนั้น ก็คงจะตักเตือนกันได้ อย่าไปให้เขาหลอกเสียเงินแพงๆ (ที่ไม่เสียเงิน แล้วเขาแบ่งให้ก็มีเยอะไป)

แต่ถ้าคนที่เขามีเงินมาก อยากจะจ่ายมันก็สุดแล้วแต่เขา ต้นไม้หรือ ปลาตัวละเป็นแสนเขาก็ยังซื้อหากันได้

ต้องระวังใจอย่าเหมารวม บางวัดบางที่ เขาชวนทำบุญ คนมีจิตศรัทธาก็ทำบุญ ทำบุญทานเพื่อกาลใดเหตุใดก็ตาม แล้วทางวัดเขามอบพระธาตุให้เป็นที่ระลึก ไม่ใช่ว่าเขา "ขาย" พระธาตุ

คงไม่มีใครต้องการพระธาตุ แล้วจะเสียเงินทีละห้าหมื่นหรือแสน เพียงเพราะต้องการพระธาตุนั้นมาบูชา อย่างที่บอก ขอกันก็มีคนแจก ชนิดทำบุญถูกๆ หลักร้อย ก็มีเยอะแยะ

ถ้าเราเพียงแค่อ่านมา ฟังมา เห็นมา แต่ไม่ได้พิจารณาให้แยบคาย ไปเหมารวม หรือวิจารณ์ไปด้วยความคิดนึกของตน แล้วเกิดปรามาสในธรรม แค่นั่งคิดก็ขาดทุนแล้วค่ะ

คิดไปมันก็ไม่ได้อะไรนอกจากเพ่งโทษคนอื่นน่ะค่ะ จิตเป็นอกุศลขึ้นมา เลยว่าขาดทุน

จากคุณ : chaosy

เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 04:48:48

ความคิดเห็นที่ 18

ผมสนับสนุนความเห็น คุณ chaosy ในแง่หนึ่ง คือเรื่องการตั้งจิตเป็นกุศล

แต่กรณีนี้ผมกล่าวถึงว่า ถ้าวัดดังกล่าว ตั้งเกณฑ์ว่า "ถ้าคุณบริจาค ห้าหมื่น - แสนบาท จะได้รับพระธาตุไปบูชา"

ซึ่งข้อนี้ถ้าหากวัดดังกล่าว กำหนดแน่นอนว่า "ถ้าคุณบริจาคน้อยกว่านี้จะไม่ได้"

ผมก็เห็นว่า อย่างนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับการ"ขายกระดูกพ่อกิน"

ซึ่งข้อนี้ก็คงต้องไปถามว่า วัดดังกล่าวท่านเห็นพระธาตุเป็นอะไรกันแน่??

ดังกล่าวแล้วว่า พระบรมธาตุนั้นไม่มีมูลค่าใดๆ มาเปรียบได้ แม้ทองคำเท่าเขาสิเนรุ ก็ไม่ควรค่าแก่การเปรียบเทียบพระบรมธาตุแม้ที่มีขนาดเท่าเมล็ดถั่ว

ถ้าหากพระธาตุนั้นเป็นของจริง ก็ควรแก่การสักการะบูชา ควรแก่การแจกจ่ายโดยไม่มีผลกำไร ไม่ควรจะมีแม้แต่ "การทำบุญเพื่อให้ได้มา" เพราะมองอย่างไรก็คือการแลกเปลี่ยนด้วยเงินนั่นเอง

ถ้าหากจะเห็นว่า "เพราะเป็นของมีไม่มาก จึงจำเป็นต้องมอบให้แก่คนที่สำคัญจริง ๆ หรือจำกัดการให้" ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ไม่ต้องแจกจ่าย แต่ควรตั้งเป็นที่สักการะบูชาในแหล่งสำคัญ

ครั้งพุทธกาล เวลาพระอรหันตสาวกท่านปรินิพพาน พระพุทธเจ้าก็ทรงให้กระทำฌาปนกิจ และให้ตั้งสถูปประดิษฐานอัฏฐิธาตุไว้ ณ ทางสี่แพร่ง เพื่อประโยชน์แก่การสักการะบูชาของมหาชน ไม่มีการแจกจ่ายหรือให้คนมาทำบุญแล้วจึงจะให้ไปบูชา (ซึ่งมีแต่การให้ทานอย่างเดียว ไม่มีบุญจากการรักษาศีลหรือเจริญภาวนาเลย)

ถ้าวัดดังกล่าวเห็นว่าพระธาตุมีความสำคัญอย่างมาก แต่ต้องการจะให้แก่คนที่มีความดีหรือมีการทำบุญ ก็น่าจะคิดมุ่งไปในแง่บุญที่สูงกว่าทาน ซึ่งเป็นเพียงทรัพย์ เช่นว่า "ปฏิบัติธรรม ๗ วัน ได้รับพระบรมธาตุไปบูชาที่บ้าน", "รักษาศีล ๘ ตลอดสามเดือน จะได้รับพระบรมธาตุไปบูชา"

ข้อสำคัญก็คือ แท้จริงโดยสภาวะแล้ว พระธาตุก็เป็นวัตถุอย่างหนึ่ง เป็นธาตุดิน

การมีพระธาตุหรือการไม่มีพระธาตุ ไม่ใช่ของสำคัญ แต่สิ่งสำคัญคือใจที่เป็นกุศล ใจที่เรามุ่งต่อสาระสำคัญ คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ถ้าใครจะคิดว่า การมีพระธาตุจะทำให้ร่ำรวย มีโชคดี อย่างนั้นอย่างนี้ ก็เป็นเรื่องผิดทาง เพราะพระธาตุท่านไม่ได้มาดลบันดาลอะไรให้ใคร หรือมีไว้เพื่อขลังเพื่อศักดิ์สิทธิ์

ชาวฮินดู ชาวมุสลิม หรือคนนับถือศาสนาอื่น ๆ ในประเทศอินเดีย บางคนอยู่ใกล้พุทธสถาน หรือแม้แต่ที่ ๆ เขาอยู่อาจจะมีพระบรมธาตุฝังอยู่ เขาก็ไม่ได้มีชีวิตที่เจริญรุ่งเรืองรุ่งโรจน์เป็นพิเศษ

นั่นก็เพราะพระธาตุไม่ใช่ของศักดิ์สิทธิ์ดลบันดาลอะไรให้ใคร แต่เพราะเป็นที่ระลึกถึงพระพุทธเจ้า

และสิ่งสำคัญกว่านั้นก็คือธรรมะ หรือ พระกายแท้ของพระพุทธเจ้า คือธรรมะคำสอนของพระองค์

ทุกวันนี้เวลาคนไปไหว้พระบรมธาตุตามที่ต่าง ๆ บางคนก็มีเจตนาเป็นกุศล แต่บางคนก็มีเจตนาในทางโลภจิต อาจจะตั้งใจว่า "ขอให้ร่ำรวยค้าขายดี ขอให้ไปเกิดในสวรรค์" แต่เขาอาจจะไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าพระพุทธเจ้าคือใคร พระธาตุคืออะไร เราควรปฏิบัติตัวอย่างไร

พระพุทธเจ้าตรัสว่า "โย ธัมมัง ปัสสะติ โส มัง ปัสสะติ" ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา

เมื่อเราเห็นธรรม รู้ธรรม ปฏิบัติตามธรรม พระพุทธเจ้าองค์แท้ก็ทรงประทับอยู่กับเรา แม้เราจะไม่มีพระบรมธาตุเลย แต่เราก็เหมือนได้กราบแทบพระบาทของพระพุทธเจ้าองค์แท้จริง

แม้พระธาตุจะมีอยู่ในที่ห่างไกล อาจจะห่างเป็นร้อยเป็นพันกิโลเมตร หรือแม้แต่เป็นพระธาตุสถิตย์อยู่ในสวรรค์ชั้นใด ๆก็ตาม เพียงเรามีใจรำลึกถึงคุณของพระรัตนตรัยตลอดเวลา พระธาตุก็เหมือนมาอยู่ข้างหน้าเรา

แต่ถ้าไม่มีใจรำลึกถึงพระรัตนตรัย แม้พระธาตุประดิษฐานอยู่เบื้องหน้า ก็เหมือนอยู่ห่างไกลพระศาสดา
แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 55 09:35:37
แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 55 09:29:07
แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 55 09:28:32
แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 55 09:27:34

จากคุณ : chohokun

เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 09:12:14