ความคิดเห็นที่ 1 เวลากลับบ้าน แม่ใช้ให้ทุบปลา ควรทำอย่างไรดีครับ เราถือศีลขอไม่ทุบ ไปให้พ่อทุบแทนแบบนี้สมควรไหม จะเป็นลูกบาปไหม ไปกับแม่แล้วเจองูพิษ(ที่บ้านทำอาชีพไร่นา) แม่สั่งให้ตี เราควรเลี่ยงหรือไม่ก็บอกให้แม่ทุบเอง แบบนี้เราสมควรทำไหม จะเป็นลูกบาปไหม จากคุณ : จขกท. (Kamajor) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 20:49:33

ความคิดเห็นที่ 2 บอกเพื่อนไปตรงๆว่า ให้ช่วยเรื่องอื่นเหอะ ถ้าเพื่อนเป็นบัณฑิตมันก็คงจะเข้าใจ ถ้ามันเป็นคนพาล จะคบต่อให้โง่เรอะ จากคุณ : Mateo2000 เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 21:06:58

ความคิดเห็นที่ 3 คนเมาค้างจึงปวดศีรษะ คลื่นไส้ ท้องร่วง เบื่ออาหาร ปวดกระเพาะ มือสั่น เหนื่อย อ่อนเพลีย รู้สึกไม่สบายต่างๆ นานา ดังนั้นถ้าบอกว่าไม่สบาย ไม่นับว่าโกหกหรอกครับ และเพื่อนคงรู้สึกแบบนั้นจริงๆ คือรู้สึกไม่สบาย กลับบ้านแม่ใช้ทุบหัวปลา ก็เอาปลาไปจัดการแถวๆแม่น่้ำ ลำคลอง ปลามันอาจจะดิ้นลงน้ำได้ใช้ไหมครับ แม่ใช้ทีไร ปลามันดิ้นหนีลงน้ำได้ทุกที ถ้าไม่มีแหล่งน้ำ ก็ขอแม่เอาดื้อๆซะเลย ขอไปปล่อย จากนั้น วิ่งไปซื้อปลาในตลาด เป็นการไถ่โทษซะ ไปเจองูพิษ แม่สั่งให้ตี ก็บอกแม่ว่าถ้าตีแล้วคู่มันอยู่แถวนี้ มันจะอาฆาตเราไหมแม่ เดี๋ยววันหลังผมเดินแถวนี้จะแย่ เดินเลี่ยงๆมันดีไหมแม่ จากคุณ : DBM999 เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 21:12:47

ความคิดเห็นที่ 4 ตรงแม่สั่งนี่แย่เลย แม่สั่งให้ตีก็ตีมันส่งเดช ตีพื้นดังๆไล่มัไปเลยสิ แม่สั่งให้ฆ่า เอามีดไปซ่อน อย่าให้พ่อ แม่ทำ เราเป็นลูกเอาของไปทิ้งเลย ไม่อดตายหรอก จากคุณ : สามวาสองสอก (HeavenMoon) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 22:05:18

ความคิดเห็นที่ 5 โกหกให้เพื่อน เป็นนิจ จน เรียนไม่รู้เรื่อง สอบไม่ผ่าน พาลเรียนไม่จบ นั้นจึงจะกล่าวไปเต็มปากว่า บาป โกหก ซักครั้ง แล้ว ค่อยตั้งใจรักษาศีลใหม่ ไม่ทำให้บาปมากหรอกครับ หนึ่งในองค์ของศีล คือ ค่า หรือ น้ำหนัก ของการกระทำ(พูด) นั้นๆ ส่งผลดี เสีย มากน้อยเพียงใด กรรมก็จะหนักเบา ตามนั้น อีกอย่าง ดั่งใน มิลินทปัญหา ที่ นาคเสน ตอบเรื่อง การจับถ่าน คนที่รู้ว่า ถ่านร้อน กับ คนที่ไม่รู้ว่าถ่านร้อน เืมื่อ จับถ่าน คนที่รู้ว่า ถ่านร้อน ย่อมทุกข์น้อยกว่า เอ่อ.. ที่เคยได้ยินมาว่า ยิ่งรู้มาก ศึกษามาก ยิ่งบาปมาก ท่าจะจริงแฮะ จากคุณ : นายไวรัส เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 22:17:00

ความคิดเห็นที่ 6 เราเคยเจอกรณีแบบนี้นะคะ เราจะบอกว่า "เค้าบอกมาว่าเค้าป่วย" เพราะข้อความนี้เป็นข้อความจริง จากจุดนี้  เราไม่ได้พูดคำเท็จออกไป  เพราะถึงแม้เค้าไม่ได้ป่วย  แต่เราไม่ได้บอกว่าเรารู้อยู่แก่ใจว่าเค้าป่วยหรือไม่ป่วย  แต่เค้าบอกว่าเค้าป่วย "แม้สิ่งที่เค้าพูดจะไม่จริงแต่สิ่งที่เราพูดนั้นจริง" ค่ะ ในข้อนี้  ถ้าเรารักษาได้ ตัวตนของเราลดลงไปได้มากทีเดียว  เพราะ "ถ้าเราเห็นตัวตนของตนอยู่ เราจะไม่กล้าพูดความจริง เพราะตัวของตนจะเสียไป" แต่ถ้าไม่เห็นว่ามีตัวตนหรือรักษาศีลแล้ว วันหนึ่งก็จะถึงความเห็นว่าไม่มีตัวตนได้  และจะกล้าที่จะไม่ทำสิ่งไม่ดีทุกอย่าง "เพราะได้รู้ว่าไม่มีตัวตนอะไรของใครที่จะเสีย" ส่วนการไม่ทุบปลา ถือว่าดีแล้วค่ะ  เพราะ หนึ่ง เราไม่ทุบ เราไม่บาปเอง สอง เราไม่ทุบตามที่แม่สั่ง ปลานั้นไม่ตายเพราะการชักชวนของแม่ด้วย เพราะเราด้วย  เท่ากับว่าเราได้ช่วยแม่จาำกกรรมในการทุบปลาตัวนั้นไปด้วย  (แต่ถึงแม่จะตัดสินใจไปทุบอีกก็ไม่เกี่ยวกับเรา) การทำบาปนั้น  ทำได้ทั้งการทำด้วยตนเองและการชักชวน ถ้ามีคนชวนเราทำบาป และเราไม่ทำ บาปของคนชวนในขณะนั้น ๆ ก็ลดลงไปด้วย เพราะกรรมบทไม่สมบูรณ์ จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 22:32:15

ความคิดเห็นที่ 7 การทำความดี หากยังอยู่ในขั้นพยายาม ก็จะรู้สึกว่ายากที่จะปฏิเสธ แต่หากว่าเราทำจนเป็นปกติวิสัย เราจะรู้สึกว่าไม่ยากเลยถ้าจะปฏิเสธการทำบาปออกไป ผลแห่งการพยายามทำความดี มีปลายทางท้ายสุดเป็นสุขเสมอ ไม่ว่าระหว่างทางจะทุกข์มากแค่ไหน หากเลี่ยงไม่ได้ และไม่อยากบอกว่าป่วย เราก็บอกว่าเขาอาการไม่ค่อยดีมาเรียนไม่ไหว ถ้าอาจารย์ถามมาก ก็บอกไปได้ว่าไว้ให้อาจารย์ถามเขาเองทีหลังดีกว่า เพราะเขาฝากมาบอกเท่านี้ เราทำหน้าที่เหมือนคนส่งสารเท่านั้น ไม่ใช่ทนายความ เรื่องแม่ใช้ให้ทุบปลา ก็เป็นอีกเรื่องที่ท้าทาย ส่วนตัวถูกใช้ให้ไปซื้อยาฉีดยุง ทีแรกก็ทำใจว่าซื้อตามหน้าที่ แต่นึกอีกทีก็ลองบอกแม่ไปว่าแม่ไปซื้อเองได้ไหม อย่างอื่นซื้อให้ แต่อันนี้ให้แม่ซื้อเอง ทีแรกแม่ก็บ่น ๆ ปนด่า แต่หลัง ๆ ก็ไม่ใช้เราซื้ออีกเลย เราต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน ทีหลังค่อยไปตะล่อมบอกแม่อีกที แต่พอแม่เห็นเราเอาจริง แม่เองก็ลดการฉีดยาฆ่ายุงไปเยอะเหมือนกัน จากคุณ : พักผ่อน เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 23:33:00

ความคิดเห็นที่ 8 ปุจฉา ? พี่ๆแนะนำทีครับ ในสังคมปัจจุบันที่หาคนสนใจศีล สนใจธรรมยากเย็น แล้วเราดันเป็นคนส่วนน้อยที่สนใจดำเนินชีวิตตามศีล ตามธรรมนี้ เราจะทำอย่างไรให้โลกไม่ช้ำ ธรรมไม่เสีย   วิสัชนา ! เก๊าะ แค่ก้มหน้ารับกรรม แบบเดียวกับที่ พระเยซูเคยกระทำ ไง พวกพุทธมามกะจ๋าอย่างพวกคุณ ทำได้ไหมล่ะ ? การยอมเสียสละตัวเองเพื่อ รับบาปแทนมนุษย์ชาติน่ะ อิอิ  แหม๊ ? ทีบุญล่ะอยากได้ กันจนตัวสั่น แต่พอรู้ว่า มือจะต้องเปื้อนบาป ล่ะก็ ทำมาเป็นสะดีดสะดิ้ง อิดออด หาเรื่องบ่ายเบี่ยงเลี่ยงบาลีกันตลอด  เฮ้อออออ อิพวกเสือใบลาน ริอ่านจะถือศีล ก็งี้แหล่ะนะ จริง ๆ ถ้ากล้าทำ แล้วก็กล้ารับ (ผิดชอบ ) กับฟามระย้ำ ของตัวเอง แค่นี้ เรื่องมันก็จบก็เคลียร์ แระ ดัน ป๊อด เองนี่หว่า จาโทษใครได้ฟระ แต่ก็นั่นแหล่ะนะ การจะถือศีลให้ได้แบบชิล ๆ มันจะอาศัยแค่วาสนาบนฝ่ามือ หรือว่าเกิดมา จิตสูง บุญมาก ญาณแกร่ง อย่างเดียวไม่ได้ มันต้อง อาศัยว่า มี ภูมิกึ๋นแยะ แล บารมีเยอะด้วย ว่ะ จะบอกอะไร ให้นะไอ้นู๋ จากประสบการณ์ การแบกศีล หก ไว้บนหัว นี่ ถ้า เรา ถือศีลแบบคนจริง และ ตรงไปตรงมา อ่ะนะ เด๋วมันจะมี ออร่า เปล่งออกมาทางผิวหนัง ทำให้ คนรอบข้าง รู้สึกเกรงใจ และ ยำเกรง ในภูมิศีลที่สูงจนสุดสอยของเรา จนไม่กล้าเอาบาปทั้งหลายของพวกมัน มาแปดเปื้อนเรา เอง โดยไม่เกิดปฏิฆะระหว่างกันเองอ่ะ เคยเจอกับตัวเองมาแระ ถึง กล้าพูดได้อย่างเต็มปากเต็มคำงี้ไง เชื่อป่ะ ? อิอิ อ่ะ เพื่อเห็นแก่ พระเยซูที่พระองค์ทรงเมตตา ยอมรับบาปแทน มนุษย์ชาติ จะลองตอบให้นะ 1. เรื่องเพื่อนขอให้ช่วยมันโกหก อิฉันจะใช้ประโยค แสดงความรู้สึก บอกมันไปว่า ไม่ใช่กรูไม่อยากช่วยมรึงนะ แต่ กรูลำบากใจจัง ถ้าจะต้องโกหกเพื่อมรึง อย่างงี้ เนื่องจากตอนนี้ กรูถือศีลอยู๊ มรึงให้กรูช่วยอย่างอื่นแทนได้ป่ะ อะไรก็ได้ที่ ช่วยมรึงแร้ว ศีลห้าของกรูไม่ถลอกน่ะ 2. เรื่อง แม่ให้ทุบหัวปลา และ ตีงู ก็บอกแม่ไปตรง ๆ ว่า ถือศีลอยู่ นู๋ทำไม่ลง จากนั้นก็เทศนา เรื่อง อานิสงค์ของศีลข้อ ปานาติบาต กล่อมอิม่ามี๊ อีกสัก หนึ่งกัณฑ์ ถ้ายังไม่เวิร์ค ก็บอกแม่ไปตรง ๆ เลย อ่ะว่า นู๋ลำบากใจที่จะทำนะ เพราะมันผิดศีล ห้า แต่ถ้า ต้องเลือกระหว่าง ให้แม่ไปก่อกรรมทำเข็ญ สร้าง เจ้ากรรมนายเวร แบบงู ๆ ปลา ๆ มาสะสมเป็นเพิ่มขึ้น ในคอลเลคชั่นวิบากกรรม นู๋ก็พร้อมที่จะ ทำบาปเหล่านั้น เพื่อรับกรรมทั้งหลายแทนแม่เอง จากนั้นก็ ทุบหัวปลาเอามาทำให้แม่กิน แต่ ไม่แตะต้องอาหารจานนั้น เลย ไม่งั้นมันจะเข้าตำรา มือถือสากปากถือศีล เอ๊ยไม่ใช่ดิ จะเข้าตำรา เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลแต่กินน้ำแกง หุหุ ส่วนไอ้การ แกล้งทำปลาหลุดมือ ลงน้ำเนี่ย อันนี้ก็น่าสนนะ แต่ถ้าจะทำก็ให้ ทำอย่างระมัดระวังด้วย เพราะ ไอ้การแกล้งทำปลาหลุดมือ จนเจ้าของปลาต้องสูญเสียปลาของตนไปนั้น ดูแร้วมันเข้าข่าย หลอกลวงให้ผู้อื่นเสียทรัพย์ ผิดศีล ข้อ สองอ่ะ อย่าลืมนะ ว่า กรรมใดที่กระทำแล้วหากมีการ กระทบคน กระทบโลก มันก็จะ ย้อนกลับมากระทบเรา ด้วย และ เมื่อ มันย้อนกลับมากระทบเรา แล้ว การตอบสนองของเรา นั่นแหล่ะ จะเป็นตัวชี้วัด ว่า ตรูนั้นมันเป็นอิพวกมักง่ายในธรรม หรือว่า หมดจดในธรรม อิอิ ถ้าแกล้ง ทำปลาหลุดมือแล้วแกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ ปล่อยให้แม่เก็บผักเก็บหญ้ากิน จนขาดโปรตีนตาย เพราะ อิลูกอกตัญญู มันมัวแต่ วิตกจริต สนใจเฉพาะเรื่องการรักษาศีลของตัวเอง งี้เรียกว่า มักง่ายในธรรม   แต่ถ้าแกล้ง ทำปลาหลุดมือแล้ว แสดงความรับผิดชอบ ด้วยการทุบกระปุกแคะออมสิน ไปหาซื้อปลาที่ตายแล้วมาให้ แม่ทำอาหารแทน งี้ถึงจะเรียกว่า หมดจดในธรรม  ซึ่งทำแล้วก็น่าจะ วิน-วิน ด้วยกันทั้งสองฝ่ายนะ และ เรื่องตีนั้น ก่อนจะตีก็พยามแหวกหญ้าให้งูตื่น แล้วก็เลือกตี ตรงปลาย ๆ หางเบา ๆ เผื่อมันจะ ตกใจแล้วเลื่อยหนีไปเอง แต่ถ้า ทำไปทำมา งูมันเจื๋อกตาย 5 คาไม้ ก็ก้มหน้ารับบาปรับกรรม แทนแม่ไป ไม่เห็นจะยากส์ อะไร นิ บอกแล้วไง ถ้ากล้าทำกล้ารับ มันก็จบ อืม....ฝอยซะยาวเรยตรู จริง ๆ อยากจะแนะนำ ให้ฝึกดูจิต เพื่อ ค้นหารากเหง้า ของการกระทำ อันเป็นเหตุปัจจัย ที่ ทำให้ก้าวล่วงศีลห้า ด้วยนะ เผื่อจะช่วยให้ เจริญ สัมมัปปทาน สี่ ได้ดีขึ้น แต่ อย่าดีกว่าว่ะ เพราะมันซับซ้อนเกินไป อีกอย่าง ดึกแระ ขี้เกียจแพล่ม อิอิ เอ้า เอา เดอะ ลิง มาฝาก จร้าาา  http://board.palungjit.com/f181/นี่-ๆ-เหล่านักปฏิบัติจ๋าาา-ใครบ้างคร้าาา-ที่ยังถือศีล-5-อยู่มั่ง-ขอเสียงหน่อยจร้าาา-349227.html#post6489818 จากคุณ : ยื้มล็อกอินหม่ามี๊มาโพสเจ้าค่ะ (หม่ามี๊แก้ว) เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 55 00:33:47

ความคิดเห็นที่ 9 บอกเพื่อนไปว่า "ทำไม่ได้ว่ะ โกหกไม่เป็น" เพื่อนมันจะได้รู้ว่าต่อไปจะโกหกไม่ได้ ไอ้นี่มันไม่ช่วย ถ้ามันจะเลิกคบก็เลิก ๆ คบไปเหอะ ไม่เคยเห็นคนรักษาศีล ปฏิบัติธรรม ขาดเพื่อนเลย เป็นที่พึ่งของเพื่อนเวลาทุกใจด้วยซ้ำ ใครอกหัก รักคุด ตกงาน โดนกลั่นแกล้ง เป็นต้องเข้ามาหาทุกที ส่วนแม่บอกให้ทุบหัวปลา ก็เอาปลาไปปล่อยเลย บอกแม่ว่ามันบาป ทำไม่ได้ สงสารมัน บ้านเราก็ไม่จน ไปซื้อตัวใหม่ที่มันตายแล้วมาแทนดีกว่า แล้วก็อาสาไปซื้อเอา ต่อไปแม่จะได้เลิกซื้อสัตว์เป็น ๆ เป็นมาทำกับข้าว เพราะซื้อมาลูกมันจะเอาไปปล่อยหมด อย่าถืออะไรสำคัญกว่าธรรม ถ้าหลักโลกขัดกับหลักธรรม ก็ต้องเลือกธรรม ต้องกล้าหาญ มั่นคงในในศีลในธรรม แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 55 04:08:11 แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 55 03:04:28 จากคุณ : Klaibann เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 55 02:40:35

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่ทำ    เรือ่งที่ควรเกรงไม่เกรงนะแบบนี้  บาป คือ สิ่งที่เราต้องเกรงต่างหาก   เกรงใจเพื่อน  เพื่อนไม่ได้ตามเราไปโลกหน้านะ   เรื่องทุบหัวปลา  บอกเลยไม่ทำ  บอกตรงๆ ทำไม่ได้ ใจไม่กล้า   ถ้าคนที่บ้านทุบ  แกงหรือกับข้าวนั้นๆก็ไม่กินอะค่ะ จากคุณ : คุณหนูขาวมณี เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 55 08:14:36

ความคิดเห็นที่ 11 #3 #4 #10 แล้วถ้าวันนึงงูตันนั้นมากัดบุคคลอันเป็นที่รักตายของพี่ตาย พี่ๆจะรู้สึกผิดไหมครับ จากคุณ : จขกท. (Kamajor) เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 55 09:54:09

ความคิดเห็นที่ 12 ก็บอกแม่ว่าเดี๋ยวจะจับไปปล่อยไกลๆ   ชาวนากับงูมันของคู่กัน อยู่แล้ว เพราะนาข้าวมีหนู ส่วนเรื่องเพื่อนก็ทำตาม #6 จากคุณ : Panda-baker เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 55 11:13:31

ความคิดเห็นที่ 13 1 เพื่อนไม่สบาย ถ้าเพื่อนรักกันจริง ก็ไปบอกอาจารย์ว่า เพื่อนไม่สบายมาเรียนไม่ได้ ก็แค่นั้น ก็มันไม่สบายจริงๆจึงมาเรียนไม่ได้ ไม่ต้องบอกสาเหตุ เมื่อเพื่อนไปเรียน ถ้าอาจารย์ถามก็ให้เขาคุยกันเอง 2. เรื่องปลา ควรบอกทางพ่อกับแม่ว่าเราถือศีลไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต เมื่อท่านรู้ท่านก็จะไม่ใช้เราทุบหัวปลาอีก วิถีชีวิตคนต่างจังหวัดก็เป็นแบบนี้แหละ หาจับปลาตามหนองคลองบึงเพื่อมาเป็นอาหาร ไม่ต้องไปซื้อที่ตลาด เงินทองของหายากและไม่ค่อยจะมี เมื่อจับมาได้แล้วก็ต้องฆ่าเป็นอาหาร เรื่องธรรมดามาก ถ้าทางบ้านมีฐานะก็ควรไปซื้อปลาที่่ตลาด แต่ถ้าทางบ้านยากจน ถ้าไม่มีคนอื่นทุบหัวปลา เราเป็นลูกก็ต้องกตัญญู  ก็จำเป็นต้องนำปลาตัวนั้นมาเป็นอาหาร 3 เรื่องงูควรไล่ให้ไปพ้นทางของเรา การอยู่ต่างจังหวัดทุกคนต้องระวังเรื่องงูอยู่แล้ว จากคุณ : นิแรน เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 55 12:41:34

ความคิดเห็นที่ 14 การพูดความจริงไม่ยากหรอกครับ จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 55 16:22:55

ความคิดเห็นที่ 15 ถือ ศีล  ( ศีลแปลว่าสงบ )  ทำอย่างไรให้สงบ   คือ  ความพอดี   ถ้าเป็นพี่ 1. มรึงแดกเหล้าเมา ก็อย่าให้เป็นภาระกรู เพื่อนน้องก็จะกรงใจน้อง  ถ้าน้องเกรงใจมันมากเกิน  มันก็จะไม่เห็นหัวน้อง  ไม่ต้องกลัวเพื่อนเกลียด  เพราะ  ถ้ามันจะเกลียด  ตรงที่เราไม่ทำตามใจมัน   ก็ให้มันเกลียดไป  เพราะมันทำตัวน่าเกลียด 2.  หรือน้องอยากช่วยเพื่อ  อ.จารย์ถาม ว่าเพื่อนไปไหน  ก็บอก อาจารย์ไปว่า  ไม่รู้ตัวไม่ได้ติดกัน ( อันนี้กวนตีนนิดๆ )     หลักการ  ความพอดี  ไม่ใช่ว่าเลือกทำแบบไหน  แต่คือเมื่อทำแล้ว ใจต้องสงบ เพื่อมีสติดูผลที่ตามมา  ประเมิณตามความเป็นจริง   แล้วน้องจะมีปัญญา  แก้ไขตามความเป็นจริง  และ สิ่งหนึ่งที่น้องได้ทันที  คือไม่มานั่งหมกหมุ่น  หวาดกลัว  มันไม่มีประโยชน์     ถือศีล  227 ข้อแล้วใจไม่สงบ  ให้ถือข้อเดียวแล้วใจ  สงบดีกว่า  ข้อนั้นคือ  ความพอดี จากคุณ : โยนกระเบื้องล่อหยก เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 55 18:38:33

ความคิดเห็นที่ 16 อยู่ในโลกก็ยังต้องมีเรื่องที่ทำให้เสื่อมศีล ในที่ทำงานมีคนโทรเรียกเพื่อนเข้าประชุม   แล้วโทรมาบ่อย  เพื่อนก็ให้บอกว่าออกไปแล้ว (แต่ความจริงยังนั่งอยู่ในห้อง) แล้วจะให้เราทำอย่างไร หลังๆ ก็ต้องมีเลี่ยงๆ ไม่รับโทรศัพท์บ้าง หรือเลี่ยงเป็นพูดว่า อ๋อ กำลังจะไป (สื่อว่ายังไม่ไปไง ^^) จขกท ก็ต้องบอกกับเพื่อนตรงๆ แล้วพิจารณาเรื่องการคบเพื่อน คบคนพาล พาลพาไปหาผิด  ^^ จากคุณ : anindita เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 55 07:34:05