ความคิดเห็นที่ 1 ผมเห็นด้วยกับ ท่านพุทธทาสครับ กับ ประโยคนี้ คงคล้ายกับ การเข้า เนวสัญญานาสัญญายตน มั้งครับ เพราะคิดอยุ่ เลย ติดอยุ่ตรงที่คิด แต่เพราะไม่คิด เลยไปสู่ที่อื่น จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 19:08:44

ความคิดเห็นที่ 2 หลักฐาน "อานาปานสติสมาธิ" ---- จาก อานาปานติภาวนา หน้า ๕๑๓ ท่านพุทธทาส อ้าง พุทธภาษิต มหาวาร สํ (๑๙/๔๐๔/๑๓๔๖) --เวทนาชนิดต่างๆ + เวทนาอันมีที่สุดแห่งชีวิต (ดู เวทนา คือทางไปแห่งจิต ของสัตว์ + อวิชชา นั่นแหละ เป็นคติ (เครื่องไป) ของสัตว์เหล่านั้น ประกอบ) ภิกษุทั้งหลาย เมื่ออานาปานสติสมาธิ อันภิกษุเจริญแล้ว ทำให้มากแล้วอยู่อย่างนี้ ถ้าภิกษุเสวยเวทนาอันเป็นสุขอยู่ เธอย่อมรู้ตัวว่า ฯ (ดู "นิพพานธาตุ ๒" --- ที่ตรัส สอุปาทิเสสนิพพานธาตุ ประกอบ + อนุปาทิเสสนิพพานธาตุประกอบ) ^^^^ พระสูตรนี้ "เพ่งที่ตรัส" คำว่า "อานาปานสติสมาธิ" --ทรงหมายความ ????                                      ผมเสนอว่า ที่ตรัส = อานาปานสติสมาธิ (มหาวาร สํ (๑๙/๔๐๔/๑๓๔๖) แห่ง พระอรหันต์ ผู้ กระทำ นิพพานธาตุ ๒ ให้แจ้ง แล้ว แลอยู่ --- โดย เนื่องกับ  --- สมาธิภาวนา ๔ ประเภท --- ตามพระบาลี โรหิตัสสวรรค ตามที่ท่านพุทธทาสอ้างใน หนังสือ ฯ --- ตั้งแต่ สมัยก่อน ที่เจริญ --- สัมมาสติ สัมมาสมาธิ (ดูสัมมัตตะ ๑๐ ประกอบ) --ก่อน บรรลุอรหัตตผล กระทำนิพพานธาตุ ๒ ให้แจ้ง  แล้วแลอยู่                    ******************************* หลักฐาน "อานาปานสติ" ---- จาก อานาปานติภาวนา หน้า ๕๒๔ มหาวาร สํ เอกธัมมวรรค อานาปานสติสังยุตต์ (๑๙/๓๙๘/๑๓๑๗) ฯลฯ ดูก่อนอริฏฐะ  อานาปานสติเช่นนั้น ก็มีอยู่เหมือนกัน  เรามิได้กล่าวว่า อานาปานสติเช่นนั้นไม่มี ดูก่อนอริฏฐะ  แต่ว่า อานาปานสติ ที่สมบูรณ์โดยพิสดาร ย่อมมีอยู่อย่างไร? เธอจงฟังวึ่งอานาปานสตินั้น เธอจงทำในใจให้ดี เราจักกล่าวบัดนี้ (ทรงแสดง อานาปานสติ วัตถุ ๑๖ คือ ทั้ง ๔ จตุกกะ (ดูที่หน้า  ๔๙๙ - ๕๐๓) แล้วทรงแสดง อานิสงส์ แห่งอานาปานสติ (แบบพิสดาร) คือ (๑) การบรรลุ อรหัตตผลทันที ในทิฏฐธรรมนี้ (๒) ถ้าไม่เช่นนั้น ย่อมบรรลุอรหัตตผลในกาลแห่งมรณะ (๓) - (๗)  บรรลุ อนาคามี (ตามคำ ที่ตรัส ฯ) ภิกษุทั้งหลาย อานาปานสติ อันบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มากแล้วอย่างนี้แล ผลอานิสงส์ ๗ ประการ ย่อมหวังได้ ดังนี้ (ไม่ขัดกับ ทีีตรัส ๗ ปี ๗เดือน ๗ วัน ฯลฯ)          ***************************************        ***************************************** ประเด็นกระทู้นี้คือ ท่าน สมาชิก  "พิจารณา แล้ว" (๑) ยังจะ เห็นหรือไม่ว่า สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  --นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)                  ********************************** คคห 1 คุณ a235 -- ที่เสนอ ตรงกับ ประเด็นกระทู้ ตรงไหน? ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 21:13:08

ความคิดเห็นที่ 3 --- ผู้ที่ไม่สนใจกับฌาน ย่อทำสมาธิเพื่อผลอย่างอื่น แทนที่จะมัวหยุดอยู่ในฌาน เพื่อความสุขอันเกิดจากฌาน --- วาทะกรรมข้างบน "ท่านพุทธทาส" เสนอไว้เมื่อ พ.ศ 2475 (ตามปกหลังหนังสือ) ส่วน คคห 1  ที่ผมอ้าง --อานาปานติภาวนา -- คือ ผลงานของท่านเมื่อ ๒๒ พฤษภาคม ๒๗๑๗ ตามหน้า "อนุโมทนา"  ซึ่งท่านตั้งต้น บรรยาย อานาปานสติภาวนา ครั้งที่ ๑ เมื่อ ๑/๑๓ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๐๒                                 --- ห่างกันถึง ๒๗ ปี ---- หน้าคำชี้แจง  เมื่อ ๕ เมษา. ๒๕๐๓ เพราะมีฆราวาสและบรรพชิต ผู้สนใจปฏิบัติธรรม เดินทางไปสอบถามศึกษาถึงสวนโมกข์กันเรื่อยๆ ในบรรดาสิ่งต้องประสงค์ของท่านเหล่านั้น มักได้แก่ วิธีทำกัมมัฏฐาน  ฯ สรุป ศึกษางานท่านพุทธทาส ควร ศึกษาให้ทั่วถึง ฯ + อาสัย กาลามสูตรด้วย ฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 21:21:16

ความคิดเห็นที่ 4 คคห 1 ผมเห็นด้วยกับ ท่านพุทธทาสครับ กับ ประโยคนี้ คงคล้ายกับ การเข้า เนวสัญญานาสัญญายตน มั้งครับ ******************************************************** (๑) เห็นด้วย ยกไว้  ไม่ใช่ประเด็นกระทู้ ฯ (ส่วนจะเห็นผิด หรือ ถูก  ก็สอบทานกับ ตามที่พระพุทธเจ้า "นายของท่านพุทธทาส" ตรัสไว้  ตามที่ พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษามา เอง ฯ ) (๒) "คงคล้ายกับ การเข้า เนวสัญญานาสัญญายตน มั้งครับ" --- ข้อนี้ "ชัวร์ หรือ มั่วนิ่ม?" ครับ   เมื่อ เนื่องกับ " ท่านพุทธทาส เสนอ --- --- ผู้ที่ไม่สนใจกับฌาน ย่อทำสมาธิเพื่อผลอย่างอื่น แทนที่จะมัวหยุดอยู่ในฌาน เพื่อความสุขอันเกิดจากฌาน --- ซึ่ง เนื่องกับ พระพุทธภาษิต โรหิตัสสวรรค จตุก อ (๒๑/๕๗/๔๑) ปรากฎอยู่ในหนังสือเล่มนั้น ที่หน้า ๕ ข้อ สมาธิภาวนา ที่เป็นไปเพื่อ ทิฏฐธรรมสุขวิหาร คือการอยู่เป็นสุขทันตาเห็นในภพปัจจุบันนี้ ข้อนี้ได้แก่การเจริญรูปฌานทั้งสี่ (หน้า  ๕) การเจริญสมาธิแล้วทำฌานทั้งสี่ให้เกิดขึ้นนั้น เป้นการทำจิตให้เจริญอยู่ด้วยความสุขที่เกิดจาดฌานในขณะนั้น ฯ (หน้า ๖)             2 บรรทัด ^^^ บน  คือ มุมมองที่ผม มองต่างกับท่านพุทธทาส ที่ผมเสนอว่า --- หมายเหตุ ตามที่ท่านพุทธทาส เสนอฯ นั้น "ไม่ผิด"  --- เพราะ (น่า)จะ เนื่องกับ -- มติ ที่รู้ๆ กันทั่วๆ ไปคือ การ "เจริญรูปฌาน (อััปนาสมาธิ) แบบ หินทับหญ้า" -- แล้ว เพลินใน ฌานสุข  --- เพราะผมมีมุมมองว่า อานาปานสติแบบพิสดาร (ที่ตรัสแก่ภิกษุอริฏฐะ)  ตาม อานาปานสติวัตถุ ๑๖ คือ อานาปานสติสมาธิ  เนื่องกับ "สมาธิภาวนา ๔ ประเภท"  ครับ ?                    2 บรรทัดบน  ที่ผมเสนอ ^^^^                         --ไม่เกี่ยวกับ --                  --- ที่ท่านพุทธทาสเสนอ ---    การเจริญสมาธิแล้วทำฌานทั้งสี่ให้เกิดขึ้นนั้น เป้นการทำจิตให้เจริญอยู่ด้วยความสุขที่เกิดจาดฌานในขณะนั้น ฯ (หน้า ๖) -- หมายเหตุ เคยบอกแล้วว่า "ผมไม่ใช่ศิษย์ท่านพุทธทาส" ฯ                                         ย้ำ ประเด็น ท่าน สมาชิก  "พิจารณา แล้ว" (๑) ยังจะ เห็นหรือไม่ว่า สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  -- นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)  --หรือไม่? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 21:33:45

ความคิดเห็นที่ 5 มีความเห็นไม่ต่างจากท่านพุทธทาส  แต่มิใช่เป็นเพราะท่านพุทธทาส    แต่เป็นเพราะ...  พระศาสดาทรงตรัสธรรม  "ไม่ขัดกัน" กันเลย   "เชื่อมโยง"  กันได้สนิทจริงๆ .... ในเรื่องเกี่ยวกับ "สมาธิ"  นี้  พระองค์ไม่ได้ทรงแสดงแก่บุคคลใดบุคคลหนึ่งเป็นการเฉพาะ  เท่าที่ได้อ่านมา  ท่านทรงแสดงทั่วไปแก่  "ภิกษุทั้งหลาย" .... พระบาลี โรหิตัสสวรรค นั้น ทรงแจกแจงว่า สมาธิภาวนา  รวมแล้ว  มีด้วยกัน ๔ ประเภท ...   อานาปานสติสมาธิ  ก็คือ  วิธีการหนึ่งในการเจริญสมาธิ  ซึ่งเป็นได้ทั้ง สมถะ  และ วิปัสสนา เช่นกัน ...  หมวดที่ ๑ ๒ ๓ เน้นเรื่อง "สมถะ"  หมวดที่ ๔ เป็น "วิปัสสนา" ตรงๆ ...  ซึ่งก็เนื่องกับ สัมมาสมาธิ  คือ  รูปฌาน ทั้ง ๔   นั่นเอง ... และพระองค์ทรงตรัสว่า   แม้แต่พระอรหันต์ขีณาสพ   ผู้อยู่จบพรหมจรรย์แล้ว  ก็เจริญอานาปานสติสมาธิ  เพื่อความอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน  และเพื่อสติสัมปชัญญะ  (สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค ๑๙/๔๑๓) สังเกตุดูว่า ...  แม้นพระองค์ทรงตรัสให้ภิกษุเจริญสมาธิที่เป็นไปเพื่อสิ้นอาสวะ  ก็ทรงตรัสแค่คำว่า  "สมาธิ"  เฉยๆ  มิได้ตรัสเจาะจงลงไปแต่เฉพาะ  "อานาปานสติสมาธิ"   แต่ทว่า ...  "อานาปานสติสมาธิ"   เป็นสมาธิที่พระองค์ทรงตรัสสรรเสริญมากที่สุด  และทรงอยู่มากที่สุดก่อนตรัสรู้ ...   เช่น ... #    พระพุทธภาษิต  - ขนฺธ. สํ. ๑๗/๑๘/๒๗ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ! พวกเธอทั้งหลาย จงเจริญสมาธิเถิด. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุผู้มีจิตเป็นสมาธิตั้งมั่นแล้ว ย่อมรู้ชัดตามที่เป็นจริง. ก็ภิกษุนั้น ย่อมรู้ชัดตามที่เป็นจริง ซึ่งอะไรเล่า ? ภิกษุนั้น  ย่อมรู้ชัดตามที่เป็นจริง ซึ่งความเกิดขึ้นและความดับไปแห่งรูป ...แห่งเวทนา ...แห่งสัญญา ...แห่งสังขารทั้งหลาย แห่งวิญญาณ. #    พระพุทธภาษิต  - มหาวาร.สํ. ๑๙/๕๒๐/๑๖๕๔ ภิกษุ ท. ! พวกเธอจงเจริญสมาธิเถิด. ภิกษุ ท. ! ภิกษุผู้  มีจิตตั้งมั่น  เป็นสมาธิแล้ว  ย่อมรู้ได้ตามที่เป็นจริง. รู้ได้ตามเป็นจริงซึ่งอะไรเล่า ?   รู้ได้ตามเป็นจริงซึ่งความจริงอันประเสริฐ ว่า นี้เป็นทุกข์,  นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์,  นี้เป็นความดับไม่เหลือแห่งทุกข์, และนี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ . จากคุณ : เป็นศิษย์ มีครูเพียงคนเดียว (คนดู) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 22:40:43

ความคิดเห็นที่ 6 http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12899622/Y12899622.html กระทู้ ว่าด้วย อนุสัย  อาสวะ ? ไม่แตกประเด็นกระทู้ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 22:47:02

ความคิดเห็นที่ 7 คคห 5 ที่เสนอข้างบน ตรงกับ ประเด็น กระทู้ ?                         ไม่ทราบว่า คุณคนดู  มี ปัญหา อะไรครับ                      ตอบตรงประเด็น ไม่ได้ หรืออย่างไรครับ ถ้า จะตอบให้ตรงประเด็น + แล้ว ไม่ประมาท ก่อน แสดง คคห ตรงประเด็น กลับไป สอบทานกับ "ท่านอาจารย์" ตามที่เสนอว่า --- " เป็นศิษย์ มีครูเพียงคนเดียว " ก็จะ เป็น กุศล แก่ ท่านสมาชิก ที่จะเข้ามา ฯ  นะครับ แน่นอน ผมก็ด้วย                                     ประเด็นกระทู้ สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  -- นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)  -- หรือไม่? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 22:51:32

ความคิดเห็นที่ 8 สัมมาสมาธิ  คือ  รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  --นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)    .... ๑.  ทรงตรัสว่า สัมมาสมาธิ รูปฌาน ๑ – ๔  เป็นธรรมเครื่องอยู่เป็นสุข  ซึ่งก็ตรงกันกับ สมาธิภาวนาประเภทที่ ๑  ที่คือ ... สมาธิภาวนา  อันเจริญกระทำให้มากแล้ว  ย่อมเป็นไปเพื่อความอยู่เป็นสุขในทิฏฐธรรม ... ๒.  ทรงตรัสว่า  ผู้ที่ได้รูปฌาน ๔  ย่อมบรรลุได้ซึ่งอิทธิวิธีหลายประการ   ซึ่งก็ตรงกันกับ สมาธิภาวนาประเภทที่ ๒  ที่คือ ... สมาธิภาวนา  อันเจริญกระทำให้มากแล้ว  ย่อมเป็นไปเพื่อการได้เฉพาะซึ่งญาณทัสสนะ ๓.  ทรงตรัสว่า  ผู้ที่ได้รูปฌาน ๔  ย่อมประกอบพร้อมด้วย  "อภิเจตสิก"  ธรรมประกอบจิต...   ซึ่งภิกษุผู้เจริญอยู่ซึ่ง  "อธิจิตสิกขา" เพื่อน้อมจิตไปยัง  "อาสวักขยญาณ"   ย่อมต้องอาศัย กำลังของ "อภิเจตสิก"  ที่คือ ... อริยสัมมาสมาธิ เป็นประมุข แวดล้อมด้วยบริวารทั้ง ๗  ซึ่ง  ซึ่งก็ตรงกันกับ  สมาธิภาวนาประเภททั้ง  ๓ และ ๔   ที่คือ  ... สมาธิภาวนา  อันเจริญกระทำให้มากแล้ว  ย่อมเป็นไปเพื่อสติสัมปชัญญะ  (รูปฌาณ ๔ ตรัสว่า ... ความที่สติเป็นธรรมชาติบริสุทธิ์  เพราะอุเบกขา  แล้วแลอยู่ ...)    และ  ความสิ้นแห่งอาสวะ .... ๔.  เสนอให้พิจารณา พระพุทธภาษิต   ลักษณะแห่งสัมมาสมาธิชั้นเลิศ ๕ ประการ   -ปญจก.อํ . ๒๒/๒๖-๓๐/๒๘.  (อริยสัจจากพระโอษฐ์ ภาคปลาย หน้า ๑๒๘๑) พระสูตรนี้  ข้อที่ ๑ - ๔  นั้นก็คือ สัมมาสมาธิ รูปฌาน  ๑ - ๔   และเพิ่ม  ข้อที่ ๕  ปัจจเวกขณนิมิต  อันเป็นอริยะ .... ๕. ภิกษุ ท ! ข้ออื่นยังมีอีก :   ปัจจเวกขณนิมิต    เป็นสิ่งที่ภิกษุนั้น  ถือเอาแล้วด้วยดี   กระทำในใจแล้วด้วยดี   เข้าไปทรงไว้ดีแล้ว    ""  แทงตลอดดีแล้ว ด้วยปัญญา  ""  (ชัดเจน)   เปรียบเหมือน คนคนหนึ่ง เห็นคนอีกคนหนึ่ง  หรือว่าเหมือนคนยืน  เห็นคนนั่ง  หรือว่าเหมือน คนนั่ง เห็นคนนอน, ฉันใดก็ฉันนั้น   ที่ปัจจเวกขณนิมิต เป็นสิ่งที่ภิกษุนั้นถือเอาแล้วด้วยดี   กระทำในใจแล้วด้วยดี  เข้าไปทรงไว้ดีแล้ว  แทงตลอดดีแล้ว  ด้วยปัญญา. ภิกษุ ท !  นี้คือ  การเจริญสัมมาสมาธิ  ที่ประกอบด้วยองค์ห้า อันเป็นอริยะ ประการที่ห้า. ภิกษุ ท !   เมื่อสัมมาสมาธิที่ประกอบด้วยองค์ห้า  อันเป็นอริยะ  อันภิกษุเจริญกระทำให้มากแล้ว อย่างนี้   ภิกษุ   """  ย่อมน้อมจิตไป  เพื่อกระทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันยิ่งซึ่งธรรมใดๆ   ที่ควรกระทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันยิ่งอยู่   ในธรรมอันควรกระทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันยิ่งนั้นๆ  นั่นแหละ   เธอนั้น  ย่อมลุถึงซึ่งความสามารถทำได้   จนเป็นสักขีพยาน  ในเมื่ออายตนะยังมีอยู่ๆ  """ ....                                                         ^^^^^^ จากประโยคที่ทรงตรัสว่า ....  " เมื่อมีสมาธิ อย่างนี้  เธอย่อมน้อมจิตไปเพื่อกระทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันยิ่ง   เธอนั้นย่อมลุถึงซึ่งความสามารถทำได้จนเป็นสักขีพยาน   ในเมื่ออายตนะยังมีอยู่ .... " นี้คือ  ธรรม ๒  ที่เป็นธรรมฝ่าย วิชชา (อาสวักขยญาณ)  ที่คือ  สมถะด้วย   วิปัสสนาด้วย  ย่อมเคียงคู่กันไป ^^^^^^ ซึ่งก็ตรงกันกับ  สมาธิภาวนาประเภทที่ ๔  ที่คือ  สมาธิภาวนา  อันเจริญกระทำให้มากแล้ว  ย่อมเป็นไปเพื่อความสิ้นแห่งอาสวะ มีความเห็นว่า  พระสูตรที่ตรัสเกี่ยวกับสมาธิทุกๆ พระสูตร  ลงรอย  เข้ากันได้ดี   และเมื่อนำ อานาปาสติสมาธิ มาเทียบกับ สมาธิทุกๆ พระสูตร  ก็เข้ากันได้ดีดุจน้ำนมกับน้ำ ไม่ใช่เป็นเฉพาะ พระบาลี โรหิตัสสวรรค  แต่เพียงเท่านั้น ... ผู้ที่เจริญสมาธิ ตาม พระพุทธภาษิต  -ปญจก.อํ . ๒๒/๒๖-๓๐/๒๘  ก็เนื่องด้วย อานาปานสติสมาธิ วัตถุ ๑๖ ได้ เช่นกัน ... จากคุณ : เป็นศิษย์ มีครูเพียงคนเดียว (คนดู) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 22:52:38

ความคิดเห็นที่ 9 #    พระพุทธภาษิต  - มหาวาร.สํ. ๑๙/๕๒๐/๑๖๕๔ ภิกษุ ท. ! พวกเธอจงเจริญสมาธิเถิด. ภิกษุ ท. ! ภิกษุผู้  มีจิตตั้งมั่น  เป็นสมาธิแล้ว  ย่อมรู้ได้ตามที่เป็นจริง. รู้ได้ตามเป็นจริงซึ่งอะไรเล่า ?   รู้ได้ตามเป็นจริงซึ่งความจริงอันประเสริฐ ว่า นี้เป็นทุกข์,  นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์,  นี้เป็นความดับไม่เหลือแห่งทุกข์, และนี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ .                                              ^^^^ ลอง เก็งความจริง  หรือ สร้างภาพ ชนิด เก็งให้สอดคล้องกับสมัยพุทธกาล ให้ มากที่สุด เท่าที่ บุคคลใดนั้น จะสามารถ ฯ (๑) กรณี -- ดูก่อนอริฏฐะ  อานาปานสติเช่นนั้น ก็มีอยู่เหมือนกัน --- -- --แปลว่า อริฏฐะ  ไม่ต้อง เจริญสมาธิ ตาม ที่ตรัสข้างบน ? ---- เพราะทิฏฐิ (สมัยนี้ ที่ว่า) --- เจริญสติปัฏฐานสี่ ก็ บรรล อรหัตตผลได้ / ระวัง จะติดสมาธินะ  ฯลฯ ---- แล้ว อานาปานสติพิสดาร จะ เนื่องกับ "พวกเธอจงเจริญสมาธิเถิด." มั๊ย ---- อานาปานสติแบบพิสดาร ที่เนื่องกับ พวกเธอจงเจริญสมาธิเถิด. --ขัดกับ สมาธิภาวนา ๔ ประเภท  ข้อ -- สมาธิภาวนา ที่เป็นไปเพื่อความสิ้นไปแห่งอาสวะ มั๊ย (๒) กรณี ตาม คคห 2                                 ที่ผมเสนอว่า ที่ตรัส = อานาปานสติสมาธิ (มหาวาร สํ (๑๙/๔๐๔/๑๓๔๖) แห่ง พระอรหันต์ ผู้ กระทำ นิพพานธาตุ ๒ ให้แจ้ง แล้ว แลอยู่ --- โดย เนื่องกับ  --- สมาธิภาวนา ๔ ประเภท --- ตามพระบาลี โรหิตัสสวรรค ตามที่ท่านพุทธทาสอ้างใน หนังสือ ฯ --- ตั้งแต่ สมัยก่อน ที่เจริญ --- สัมมาสติ สัมมาสมาธิ (ดูสัมมัตตะ ๑๐ ประกอบ) --ก่อน บรรลุอรหัตตผล กระทำนิพพานธาตุ ๒ ให้แจ้ง  แล้วแลอยู่       ก็ ไม่ (น่าจะ) ขัดกับ พระพุทธภาษิต  - มหาวาร.สํ. ๑๙/๕๒๐/๑๖๕๔ ภิกษุ ท. ! พวกเธอจงเจริญสมาธิเถิด -- มิใช่หรือ?                                            ตกลง                       ตามที่คุณคนดู เสนอใน คคห 5 ๒ พระสูตร พวกเธอจงเจริญสมาธิเถิด = สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  -- นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)  -- หรือไม่? --- เชิญ แสดง คคห ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 23:02:25

ความคิดเห็นที่ 10 คคห 8              ตามที่คุณคนดู เสนอใน คคห 5 ๒ พระสูตร + คคห 8 ๑ พระสูตร                               สรุปได้หรือไม่ว่า "พวกเธอจงเจริญสมาธิเถิด" = สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  -- นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)  -- หรือไม่? ---                 **********************************                 -----> หัวกระทู้นี้ --- เรื่อง ฌาน - สมาธิ ? <-----                 ********************************** จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 23:22:18

ความคิดเห็นที่ 11 หมายเหตุ                                                                               (๑) สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)  ก็ เนื่องกับ สัมมาสมาธิ คือ รูปฌานทั้ง ๔ "ก็มีอยู่"  -- ตามที่ผม เสนอ ---  "อานาปานสติสมาธิ (ธรรมอันเอก) ที่เนื่องกับ อานาปานสติแบบพิสดาร (วัตถุ ๑๖) -- ที่ คือ "สติปัฏฐานสี่ ตาม อานาปานสติสูตร" ซึ่ง คือ ""พวกเธอจงเจริญสมาธิเถิด" -- แบบ "เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม เสนอว่า ได้แก่ ----  อานาปานสติวัตถุ ๑๖  -- ที่ ได้แก่ "กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน" (อานาบรรพ นั่นเอง)                 ---- จึง ไม่ เนื่องกับ ข้อความที่ท่านพุทธทาส เสนอไว้ว่า ----- --- ผู้ที่ไม่สนใจกับฌาน ย่อมทำสมาธิเพื่อผลอย่างอื่น แทนที่จะมัวหยุดอยู่ในฌาน เพื่อความสุขอันเกิดจากฌาน --- ที่ผมเสนอว่า "เสนอไม่ผิด" --แต่ ฯลฯ                                (๒) เสนอให้ สนใจ --- ฌาน  ที่ คือ สัมมาสมาธิ ตามพระบาลีพุทธภาษิต --- มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙ --- ที่คือ -- ""พวกเธอจงเจริญสมาธิเถิด"  ตาม (๑)               ----โดยปฏิบัติ  ตาม อานาปานสติพิสดาร วัตถุ ๑๖  หมวด กายาฯ ๔ ข้อ -- แบบ "คลำเอาเอง  ตาม พระสูตร อานาปานสติสูตร ที่ตรัส -- เอาเยี่ยงได้  เอาอย่างหาได้ไม่ฯ) แล้ว สอบทานกับ พระสูตร ฯ สำนวนแปลใดนั้น  แล้ว ท่านจะ "เห็น รู้ ได้เอง ได้ว่า" (ยถาภูตสัมมัปปัญญา ไม่ขัดกับกาลามสูตร) --- สติปัฏฐานสี่  (แบบอานาปานสติ ๑๖) หมวด เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน นั้น ---- สามารถ --- "แล้วแลอยู่" --- ชนิด ติดต่อเนื่อง --- ไม่ต้องออกจาก ฌาน หรือ อัปปนาสมาธิ อันเป็นผลมาจาก กายาฯ ข้อที่ ๔ ----          และ จะเนื่องกับ สุขเวทนาแห่งองค์รูปฌานที่ ๓ ด้วย ---- แล้ว จะ ราคะ เพลินเมาหมก หรือไม่ (หมายรู้ได้ ตอนไหน ยกไว้) ---- ย่อมรู้เองโดยประจักษ์ ตามสมควรแก่การปฏิบัติ (ที่มีสัมมาทิฏฐินำหน้าแล้ว และ เนื่องกับ สัมมาสังกัปปะ ด้วยฯ)                           ไม่แตกประเด็น นะครับ                          ******************** สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  -- นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)  -- หรือไม่? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 23:23:39

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่ได้มีความเห็นขัดแย้งกับ  คำอธิบายใน  ความคิดเห็นที่ 11 และก็มีความเห็นว่า  พระสูตรที่ตรัสเกี่ยวกับสมาธิทุกๆ พระสูตร  ลงรอย  เข้ากันได้ดี   รวมทั้ง  สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  -- นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)   เพราะจิตใน รูปฌาน ๔ นั้น บริสุทธิ์  ตั้งมั่น อ่อนโยน ว่องไว ควรแก่การงาน   ดังที่ตรัสว่า ... " ความที่สติเป็นธรรมชาติบริสุทธิ์  เพราะอุเบกขา  แล้วแลอยู่ ..."   จิต + มรรคเจตสิก นี้ พิจารณา สภาวะ  ความเกิดขึ้น และดับไป ของ อุปาทานขันธ์ทั้ง ๕  ซึ่งตรงกันกับ ข้อ สมาธิภาวนาประเภทที่ ๔ ... มีอะไรที่ไม่ลงรอยกันหรือ .... จากคุณ : เป็นศิษย์ มีครูเพียงคนเดียว (คนดู) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 23:53:05

ความคิดเห็นที่ 13 ไม่ทราบว่า คุณคนดู  มี ปัญหา อะไรครับ                     ตอบตรงประเด็น ไม่ได้ หรืออย่างไรครับ ---------------------------- อุ๊ยตาย แก้ไขเมื่อ 13 พ.ย. 55 23:57:56 จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 23:57:15

ความคิดเห็นที่ 14 สมถะ ที่เป็นบาทของวิปัสสนา http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=2&t=21049 พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑ พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๑ มหาวิภังค์ ภาค ๑ ทรงแสดงอานาปานสติสมาธิกถา [๑๗๘] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคเสด็จเข้าสู่อุปัฏฐานศาลาประทับนั่งเหนือพุทธอาสน์ ที่จัดไว้ถวาย แล้วรับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย แม้สมาธิในอานาปานสตินี้แล อันภิกษุอบรมทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นคุณสงบ ประณีต เยือกเย็น อยู่เป็นสุข และยังบาป อกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้วๆ ให้อันตรธานสงบไปโดยฉับพลัน ดุจละอองและฝุ่นที่ฟุ้ง ขึ้นใน เดือนท้ายฤดูร้อน ฝนใหญ่ที่ตกในสมัยมิใช่ฤดูกาล ย่อมยังละอองและฝุ่นนั้นๆ ให้อันตรธาน สงบไปได้ โดยฉับพลัน ฉะนั้น            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็อานาปานสติสมาธิ อันภิกษุอบรมอย่างไร ทำให้มากอย่างไร จึงเป็น คุณสงบ ประณีต เยือกเย็น อยู่เป็นสุข และยังบาปอกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้วๆ ให้อันตรธาน สงบไปโดยฉับพลัน อรรถกถา ถามว่า เริ่มตั้งวิปัสสนาอย่างไร ? แก้ว่า จริงอยู่ พระโยคีนั้น ครั้นออกจากฌานแล้วกำหนดองค์ฌาน ย่อมเห็นหทัยวัตถุ ซึ่งเป็นที่อาศัยแห่งองค์ฌานเหล่านั้น ย่อมเห็นภูตรูป ซึ่ง เป็นที่อาศัยแห่งหทัยวัตถุนั้น และย่อมเห็นกรัชกายแม้ทั้งสิ้น ซึ่งเป็นที่อาศัย แห่งภูตรูปเหล่านั้น. ในลำดับแห่งการเห็นนั้น เธอย่อมกำหนดรูปและอรูปว่า องค์ฌานจัดเป็นอรูป, (หทัย) วัตถุเป็นต้นจัดเป็นรูป. อีกอย่างหนึ่ง เธอนั้น ครั้นออกจากสมาบัติแล้ว กำหนดภูตรูปทั้ง ๔ ด้วยอำนาจปฐวีธาตุเป็นต้น ใน บรรดาส่วนทั้งหลายมีผมเป็นอาทิ และรูปซึ่งอาศัยภูตรูปนั้น ย่อมเห็นวิญญาณ พร้อมทั้งสัมปยุตธรรมซึ่งมีรูปตามที่ตนกำหนดแล้วเป็นอารมณ์ หรือมีรูปวัตถุ และทวารตามที่ตนกำหนดแล้วเป็นอารมณ์. ลำดับนั้น เธอย่อมกำหนดว่า ภูตรูปเป็นต้น จัดเป็นรูป, วิญญาณที่มีสัมปยุตธรรม จัดเป็นอรูป. อีกอย่างหนึ่ง เธอครั้นออกจากสมาบัติแล้ว ย่อมเห็นว่า กรัชกายและจิตเป็นที่เกิดขึ้นแห่ง ลมอัสสาสะและปัสสาสะ. เหมือนอย่างว่า เมื่อสูบของช่างทองยังสูบอยู่ ลม ย่อมสัญจรไปมา เพราะอาศัยการสูบ และความพยายามอันเกิดจากการสูบนั้น ของบุรุษ ฉันใด, ลมหายใจเข้าและหายใจออก ย่อมเข้าออก เพราะอาศัย กายและจิตฉันนั้นเหมือนกันแล. ลำดับนั้น เธอกำหนดลมหายใจเข้าหายใจออก และกายว่า เป็นรูป, กำหนดจิตนั้นและธรรมที่สัมปยุตด้วยจิตว่า เป็นอรูป. -------------------------------------------------------------------- 21062.เมื่อครั้งพุทธกาล เจโตวิมุติ(ผู้ได้ฌาน) น้อยกว่าปัญญาวิมุตติ http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=2&t=21062 ------------------------------------------------------------ สำหรับแนวทาง วิปัสสนายานิก  หรือ วิปัสสนาขณิกสมาธิ  (วิปัสสนาล้วน)  มีแนวทางดังนี้ การเจริญสติปัฏฐานหมวดพิจารณาอิริยาบถ ๔ จากพระไตรปิฏก อรรถกถา http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=2&t=29201 จากคุณ : เฉลิมศักดิ์1 เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 06:16:16

ความคิดเห็นที่ 15 คคห 12 และก็มีความเห็นว่า  พระสูตรที่ตรัสเกี่ยวกับสมาธิทุกๆ พระสูตร  ลงรอย  เข้ากันได้ดี มีอะไรที่ไม่ลงรอยกันหรือ .... ^^^^ เสนอทำไมครับ --- คุณคนดู เสนอเพื่ออะไรครับ -- คุณคนดู ตรงกับ ประเด็น กระทู้ ตรงไหน?            ************************************** ส่วนที่เสนอว่า --- "รวมทั้ง  สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  -- นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค) --- คำถามกระทู้ --- ใช้ คำว่า "เนื่องกับ"  + ใช่หรือไม่?" ไม่ได้ ใช้คำว่า "รวมทั้ง"  มิใช่หรือครับ                                           สรุป คุณคนดู  มีปัญหา อะไรครับ  จึง "แสดง คคห  ไม่ ตรงกับ คำถาม ?              *********************************** หมายเหตุ ๑ คุณคนดู ยังอยากแสดง คคห อีกไหมครับคุณคนดู ถ้า อยากแสดง เพิ่มใหม่ ต่อจาก คคห 12 ประเด็น สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  -- นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)  -- หรือไม่? หมายเหตุ ๒ ภาษาไทย คำว่า -- "เนื่องกับ"  (ไม่ใช่) คำว่า -- "รวมทั้ง" ---- น่าจะมีความหมาย ต่างกัน มั๊ง ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 07:55:54

ความคิดเห็นที่ 16 คคห 13 เข้ามาแสดง คคห  ไม่ตรงประเด็นกระทู้  นะครับ คุณฯ มีปัญหาอะไรหรือครับ           ******************************************* หมายเหตุ ๑ ถ้า จะแสดงคคห แล้วไม่ตรงประเด็นกระทู้ ก็จะเข้าข่าย  "คำโบราณ" เช่นคำว่า  --มือไม่พาย แต่เอาบาทาลาน้ำ --- (แผลงเป็นคำร่วมสมัยคนไทยยุคนี้ ว่า ตรงกับคำอะไร  ผมยังนึกไม่ออก ตอนนี้) ซึ่ง ไม่ใช่ วิสัย "วิญญูชนชาวพุทธ"   และ ไม่สอดคล้องกับ --สโลกแกนพันทิป -- เพื่อสังคมออนไลน์คุณภาพ -- การแสดง คคห ในกระดานสาธารณะ " ที่ไม่ตรงประเด็นกระทู้" แล้ว ยัง "มี ความเห็นว่า"           ------  ไม่ทราบว่า คุณคนดู  มี ปัญหา อะไรครับ                    ตอบตรงประเด็น ไม่ได้ หรืออย่างไรครับ  ----- แล้วตามด้วย -- อุ๊ยตาย -- หมายเหตุ ๒ คุณcantona_z ----- เป็น ชาวพุทธ แบบไหน ? (๑) เป็นชาวพุทธแบบ อภิธัมมัตถสังคหะนิยม --- ใช่มั๊ย --ถามนะครับ รอคำตอบฯ                               ถ้า ^^^^ ใช่ คุณcantona_z  อาศัย องค์ธรรม แห่ง อภิธัมมัตถสังคหะนิยม อะไร "ตามที่ภิกษุลังกาสิงหล แต่ง อภิธัมมัตถสังคหะขึ้นฯ เป็นเหตุให้  พิมพืข้อความว่า ---- ตอบตรงประเด็น ไม่ได้ หรืออย่างไรครับ ---- อุ๊ยตาย หมายเหตุ ๓ ยุวพุทธ ที่เข้ามาหาความรู้ --- ศึกษาไว้ เป็นกรณีศึกษา ฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 08:06:47

ความคิดเห็นที่ 17 คคห 14 "เฉลิมศักดิ์1"  มีปัญหาอะไรหรือครับ จึง แสดง คคห ไม่ ตรงกับ ประเด็นกระทู้ เมื่อเข้ามา ที่ห้องศาสนา พันทิป ฯ ****************************************************** หมายเหตุ ๑ ถ้า จะแสดงคคห แล้วไม่ตรงประเด็นกระทู้ ก็จะเข้าข่าย  "คำโบราณ" เช่นคำว่า  --มือไม่พาย แต่เอาบาทาลาน้ำ --- (แผลงเป็นคำร่วมสมัยคนไทยยุคนี้ ว่า ตรงกับคำอะไร  ผมยังนึกไม่ออก ตอนนี้) ซึ่ง ไม่ใช่ วิสัย "วิญญูชนชาวพุทธ"   และ ไม่สอดคล้องกับ --สโลกแกนพันทิป -- เพื่อสังคมออนไลน์คุณภาพ -- หมายเหตุ ๒ "เฉลิมศักดิ์1"  ----- เป็น ชาวพุทธ แบบไหน ? (๑) เป็นชาวพุทธแบบ อภิธัมมัตถสังคหะนิยม --- ใช่มั๊ย -- ถามนะครับ รอคำตอบฯ                              ถ้า ^^^^ ใช่ เรียนอภิธัมฯ แบบ "ดีกว่า นกแก้วนกขุนทอง ที่พูดมากๆ ได้" หรืออย่างไร? จึง  ตอบไม่ตรง ประเด็นกระทู้ ? หมายเหตุ ๓ ยุวพุทธ ที่เข้ามาหาความรู้ --- ศึกษาไว้ เป็นกรณีศึกษา ฯ ประเด็นกระทู้ สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  -- นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)  -- หรือไม่? ^^^^ อ่านไม่ออก อ่านไม่เข้าใจ ตรงไหน  ถามก่อนตอบ ฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 08:12:34

ความคิดเห็นที่ 18 ย้ำ ประเด็น ท่าน สมาชิก  "พิจารณา แล้ว" (๑) ยังจะ เห็นหรือไม่ว่า สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  -- นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)  --หรือไม่? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 08:13:26

ความคิดเห็นที่ 19 เพิ่มเติม  ข้อมูล  เกี่ยวกับ "มองต่างมุม กับ ท่านพุทธทาส เรื่อง ฌาน - สมาธิ ? อันเป็น ต้นเหตุ  ของประเด็นกระทู้ สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  -- นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)  --หรือไม่? ******************************************************* ผม อ้าง หนังสือ ๒ เล่มไว้คือ (๑) แนวการปฏิบัติธรรมในสวนโมกขพลาราม ตามภาพ หนังสือ ขนาด  16 หน้ายก (ไม่พิเศษฯ) (๒) อานาปานสติภาวนา ชุดธรรมโฆษณ์ของพุทธทาส ปกดำ แถบแดง หมายเลขทอง เลข ๒๐ ก (ผิด ตก ยก เว้น) -- เมื่อ สิงหาคม ๒๕๐๒  ฯ คคห นี้ เพิ่มใหม่ อีกเล่มคือ   (๓) อานาปานสติบรรยาย -อภิปราย - สัมมานา - สาธิต -- ชุดธรรมโฆษณ์ของพุทธทาส ปกดำ แถบแดง หมายเลขทอง เลข ๒๐ ค (ผิด ตก ยก เว้น) เป็นการถอดเทป คำบรรยายประจำวันเสาร์ ที่ลานหินโค้ง ฯ ภาคอาสาฬหบูชา ๒๕๑๔   ทั้ง ๓ เล่ม ใครที่สนใจ "การปฏิบัติธรรมแบบสวนโมกข์" ว่า เหมือน หรือ ต่างกับ แบบอื่นๆ เช่น ปฏิบัติํรรมแบบ สายพระป่าอีสานนิยม ปฏิบัติธรรมแบบ สายอภิธรรมนิยม ฯ ปฏิบัติธรรมแบบ ธัมมกายนิยม ฯ ปฏิบัติธรรมแบบ หลวงพ่อนั่น นี่ นิยม ต้อง ศึกษา ทั้ง ๓ เล่ม รวมทั้ง เล่มอื่นๆ ด้วย ซึ่งจะสอดคล้องกับ ---- กาลามสูตร ฯ ***************************************************** หมายเหตุ กระทู้นี้ ผมเสนอว่า --- ตามที่ท่านพุทธทาส เสนอฯ นั้น "ไม่ผิด"  --- เพราะ (น่า)จะ เนื่องกับ -- มติ ที่รู้ๆ กันทั่วๆ ไปคือ การ "เจริญรูปฌาน (อััปนาสมาธิ) แบบ หินทับหญ้า" -- แล้ว เพลินใน ฌานสุข  --- (น่าจะ) ตามข้อความที่ท่าน เสนอว่า ---ในกรณีนี้ สิ่งที่เรียกว่า สมาธิ ย่อมต่างกับ สิ่งที่เรียกว่า ฌาน --- (บรรทัดที่ ๔ นับจากบน  หน้า  ๗)        ซึ่ง ไม่ได้แปลว่า  ผม ชี้ว่า  ท่านพุทธทาส เสนอผิด  นะครับ ************************************************** จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 08:26:35

ความคิดเห็นที่ 20 อานาปานสติบรรยาย -อภิปราย - สัมมานา - สาธิต หน้า 331 -- (ผมอ่านแล้ว สรุปความไว้ว่า) ฝึกจิต (ที่พระพุทะเจ้าทรงอุปมาดั่ง ลิง ท่องไปในป่า ฯ) เพื่อ ผล คือ มีจิต ชนิดที่ ไม่เพลินยินดี ยินร้ายต่ออารมณ์  นิวรณ์ทั้ง ๕ อันเป็นอุปกิเลส ที่ จรเข้ามา ก็จะ อ่อนกำลัง  ที่จะ จรเข้ามา หน้า 436 -- (ผมอ่านแล้ว สรุปความไว้ว่า) ศรัทธา ๒ -- ปรปัจจยา กับ อปรปัจจยา ---- ปรปัจจยา--ศรัทธา คือ เชื่อ ตามที่คนอื่น จากตน พูด (ไม่สอดคล้องกับ กาลามสูตร) อปรปัจจยา -- ศรัทธา คือ ไม่ต้องเชื่อ (ทันที)ตามคนอื่นกล่าว ท่านพุทธทาส เขียนไว้ว่า ศรัทธาในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์นี้ ถ้าว่าถูกต้องนะ เขาฟังรู้เรื่อง แล้วจึงเชื่อ ทั้งนั้นแหละ  (ผมชี้ไปที่ คาถาพระอัสสชิ อุปติสสะ ศรัทธาแบบ -- อปรปัจจยา  --มั๊ง) แล้วยังอ้างถึง (คนไทยนับถือศาสนาอิสลาม คือ) "คุณประยรู วทานยกุล"  จะสนใจมากเป้นพิเศษ ขึ้นมา ฯ             ************************************** หมายเหตุ ใครที่ คิดจะ อะไรๆ กับ ท่านพุทธทาส ---- โดยเฉพาะ นักอภิธัมฯ  และหรือ ฯลฯ โดยเฉพาะ " เฉลิมศักดิ์1"  ----- หาหลักฐาน มารองรับ วจีกรรม ของตนเองได้แล้วยัง ตามข้อความ ตามภาพ ข้างล่าง จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 08:39:27

ความคิดเห็นที่ 21 ย้ำ ประเด็น ท่าน สมาชิก  "พิจารณา แล้ว" (๑) ยังจะ เห็นหรือไม่ว่า สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  -- นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)  --หรือไม่? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 08:40:41

ความคิดเห็นที่ 22 ข้อความ --- ผู้ที่ไม่สนใจกับฌาน ย่อทำสมาธิเพื่อผลอย่างอื่น แทนที่จะมัวหยุดอยู่ในฌาน เพื่อความสุขอันเกิดจากฌาน --- 2 บรรทัดบน  ท่านพุทธทาส อ้าง สมาธิภาวนา ๔ ประเภท ตามพระบาลี โรหิตัสสวรรค จตุก อ (๒๑/๕๗/๔๑) ปรากฎอยู่ในหนังสือเล่มนั้น ที่หน้า ๕ ที่ มองต่างมุม เพราะ ผม จะเสนอ ท่านพุทธทาสว่า ที่ท่าน เสนอ ข้อความเช่นนั้น ผมเห็นว่า น่าจะ  ไม่สอดคล้องกับ "อานาปานสติสมาธิ" --- ที่ตรัสว่า "เป็นธรรมอันเอก"  ตามที่ท่าน เสนอไว้ใน หนังสือปกดำฯ ของท่าน --- อานาปานสติภาวนา ฯ --- ซึ่ง "เนื่องกับ" ที่ตรัสว่า "อานาปานสติแบบพิสดาร" (วัตถุ ๑๖ ตามที่ตรัสแก่ภิกษุอริฏฐะ ตามที่ท่านพุทธทาส เสนอไว้ในหนังสือ--อานาปานสติภาวนา ฯ --- **************************************************** เรียน ท่านเซนฯ ดังนี้ครับ -ข้อความนี้ผู้กล่าว (ท่านพุทธทาส) กล่าวถูกแล้ว  เพราะเนื่องกับสัมมาสมาธิ พิจารณาตรง "แทนที่จะมัวหยุดอยู่ในฌาน เพื่อความสุขอันเกิดจากฌาน" คือแทนที่จะหยุดอยู่ในอารมณ์ ปิติ สุข เอกคัตตา...   ก็ละอารมณ์นั้นไปตามลำดับ(สงบระงับไปตามลำดับ ไม่ผูกพันกับอารมณ์ที่สงบระงับไปด้วยเสียดาย ) เพราะเป็นทางแห่งวิธีการดับทุกข์ เป็นธัมมานุปัสสนาในสติปัฏฐานสี่(และสอดคล้องกับอานาปานสติสูตร) สัมมาสมาธิ เป็นอย่างไร คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ๑. สงัดจากกามและอกุศลธรรมทั้งหลาย บรรลุปฐมฌานที่มีวิตก มีวิจาร มีปีติ และสุขอันเกิดจากวิเวกอยู่ ๒. เพราะวิตกวิจารสงบระงับไป บรรลุทุติยฌานที่มีความผ่องใส ภายใน มีภาวะที่จิตเป็นหนึ่งผุดขึ้น ไม่มีวิตก ไม่มีวิจาร มีแต่ปีติ และสุขอันเกิดจากสมาธิอยู่ ๓. เพราะปีติจางคลายไป มีจิตเป็นอุเบกขา มีสติ มีสัมปชัญญะอยู่ และเสวยสุขด้วยกาย (นามกาย) บรรลุตติยฌานที่พระอริยะทั้งหลาย กล่าวสรรเสริญว่า ‘ผู้มีอุเบกขา มีสติ อยู่เป็นสุข’ ๔. เพราะละสุขและทุกข์ได้ เพราะโสมนัสและโทมนัสดับไปก่อนแล้ว บรรลุจตุตถฌานที่ไม่มีทุกข์ไม่มีสุข มีสติบริสุทธิ์เพราะอุเบกขาอยู่ ภิกษุทั้งหลาย นี้เรียกว่า สัมมาสมาธิ ภิกษุทั้งหลาย นี้เรียกว่า ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค [๙. มหาสติปัฏฐานสูตร] ธัมมานุปัสสนา และโดยความเป็นทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ  ย่อมสอดคล้องกับ สมาธิภาวนาที่เจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อความสิ้นอาสวะทั้งหลาย (พระบาลี โรหิตสวรรค) คือ ข้อความ "ผู้ที่ไม่สนใจกับฌาน ย่อมทำสมาธิเพื่อผลอย่างอื่น " (คือความสิ้นอาสวะ) ดังนั้นผู้กล่าวข้อความ --- ผู้ที่ไม่สนใจกับฌาน ย่อมทำสมาธิเพื่อผลอย่างอื่น แทนที่จะมัวหยุดอยู่ในฌาน เพื่อความสุขอันเกิดจากฌาน --- จึงกล่าวไม่ขัดแย้งกับ สมาธิภาวนาเพื่อผลสี่(ในที่นี้คือ ความสิ้นไปแห่งอาสวะ / พระบาลี โรหิตสวรรค / สติปัฏฐานสี่ / อานาปานสติสมาธิ จากคุณ : นายอิ่ม เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 10:47:32

ความคิดเห็นที่ 23 ถามยังกับว่า ท่านพุทธทาสเป็นนักปฏิบัติ แค่ เขียน อ่าน ปาฐกถา หนังสือมากมาย และพักผ่อนด้วย ก็หมดเวลาแต่ละวันแล้ว ........ผู้ปฏิบัติ ไม่มีเวลาพูด  ผู้พูดไม่มีเวลาปฏิบัติ....55555 จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 10:55:21

ความคิดเห็นที่ 24 จะพูดจะกล่าวอะไร รักษาความเป็นอาวุโสตามลำดับสมาชิกเลข0 บ้าง ที่หลังเด็กมันจะได้ไม่หาว่าพออะไรไม่ได้ ก็อ้างความอาวุโส เดี๋ยวเค้าจะบอกแก่เพราะกินข้าวเฒ่าเพราะอยู่นาน ก่อนว่าคนอื่นมือไม่พายเอาเท้าราน้ำ ใช้ รา ไม่ใช่ ลา ตอบไม่ตรงประเด็น ไปดูคำตอบตัวเองในกระทู้ก่อนๆบ้าง ว่าตอบตรงประเด็นกระทู้หรือไม่ เด็กมันถามกันเรื่องจิตมีพลังงานหรือไม่ โผล่พรวดไปบอก อยู่ตรงไหนในพระไตร ตรงประเด็นมั้ยนั่น กระทู้ผมตั้งคำถามแยกย่อยให้ 13 ข้อ ตอบมาข้อเดียวแถมเลี่ยงไปเลี่ยงมาอีกต่างหาก ลองดูตัวเองบ้างครับ สมาชิกอาวุโส แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 55 11:45:58 แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 55 11:35:01 จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 11:33:31

ความคิดเห็นที่ 25 ต่อคำถามที่ถามว่าผมอภิธรรมมัตสังคหะนิยมมั้ย สะกดไม่ถูกแฮะ ผมมันพุทธนิยม อะไรที่สอดคล้องกับคำสอนพระพุทธเจ้า ผมก็นิยมหมดแหละ จะตำรา จะหนังสือ จะเทป จะคำสอนครูบาอาจารย์ เพราะผมยังไม่มีภูมิธรรมระดับสูงพอ คงพอๆกับคุณเซนล่ะมั้ง สังเกตุได้จากมีคนตอบไม่ตรงประเด็น (ที่อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องเท่่าไหร่ว่าประเด็นที่พูดถึงมันแปลว่าอะไรน้อ ภาษาไทยยุคหลังพศ 2530 มีก็ไม่ใช้ ดันเล่นใช้ภาษาเทพ ใครมันจะอ่านเข้าใจ 100% ไม่เชื่อก็ลองต้ังกระทู้โหวตดูว่าที่ข้าพเจ้าเขียนมา ชาวpantip อ่านเข้าใจกันกี่% ของเนื้อความภาษาเทพทั้งหมด) ปฏิฆะก็พุ่งพล่าน ต้องถามเขาว่า เฮ้ยยยย เอ็งมีปัญหาอารายแว้ เฮ้ยยยย มือไม่พายอย่าเอาเท้าราน้ำสิแว้ คุณเซนล่ะครับ อะไรนิยม แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 55 11:49:53 จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 11:43:01

ความคิดเห็นที่ 26 ได้ตอบประเด็นกระทู้ ไว้ใน  คคห ที่ 8 กรุณาให้ความกระจ่าง  หากเข้าใจผิดพลาดคลาดเคลื่อน ... ไม่มีความคิดเห็นเพิ่มเติม ... จากคุณ : มีครูเพียงคนเดียวเท่านั้น (คนดู) เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 12:38:44

ความคิดเห็นที่ 27 มี่ตรงไหน ในพระไตรปิฏก ที่ พุทธองค์ บอกให้ เจริญ "ฌาณ" บ้างครับ เห็นมีแต่ เจริญ "สมาธิื" (ที่เป็น สัมมาสมาธิ) เพราะ "ฌาณ" ลัทธิอื่น ก็มีครับ มีถึงอรูปฌาณ4 ด้วยไม่ใช่หรือ ครับ แล้ว มัน ก็ ต่าง กับ สัมมาสมาธิ(ที่อาจคล้ายกับ ฌาณ ของลัทธิอื่น) อย่างไร ครับ ึที่แน่ๆ สมาธิ ของ พุทธ เป็นไปเพื่อ สิ้น อาสวะ ไม่ใช่หรือครับ สมาธิ ของ พุทธ ไม่ใช่ เพื่อ ฌาณ12345678 ไม่ใช่ หรือครับ แต่ถ้าทำแล้ว มันต้องผ่าน ฌาณ12345678 มันก็ต้องผ่านไม่ใช่หรือครับ เพราะ จริงๆที่ทำสมาธิ ก็เพื่อ ให้ จิต ปราศจาก อุปกิเลส ไม่ใช่หรือครับ เพื่อให้จิต อ่อน ผ่องใส ทนทาน ควรแก่การงาน ("เพื่อ ความสิ้นไปแห่ง อาสวะ") ส่วน คุณภาพที่ จิตได้ หลังจาก ทำสมาธิ ก็ ขึ้นอยู่ กับ อินทรีย์ ของแต่ละคนไม่ใช่หรือครับ จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 14:12:50

ความคิดเห็นที่ 28 ประเด็นกระทู้นี้คือ ท่าน สมาชิก  "พิจารณา แล้ว" (๑) ยังจะ เห็นหรือไม่ว่า สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  --นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค) ---------------------------- ขอตอบ แบบไม่ยกพระสูตร เพราะ ความรู้และปัญญาไม่พอนะคะ คือพยายามอ่านที่ท่านๆยกกันมา ตอบ ยังคงเห็นว่า สัมมาสมาธิ คือรูปฌาน ทั้ง ๔ แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) นั้น คือ อันเดียวกับ สมาธิภาวนา แบบที่๑ ที่เป็นไปเพื่อ ทิฏฐธรรมสุขวิหาร ในสมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค) หรือ การเจริญสมาธิภาวนา แบบที่๑ ที่เป็นไปเพื่อ ทิฏฐธรรมสุขวิหาร ในสมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค) นั้น ก็คือ สัมมาสมาธิ มีรูปฌาน เป็นลำดับไป ส่วน อานาปานสติ อันบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ถ้าน้อมไปเพื่อการสิ้นอาสวะ ก็จะตรงกับ สมาธิภาวนา แบบที่๔ ย่อมเป็นไปเพื่อความสิ้นอาสวะ อานาปานสติ อันบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว เป็นเหตุให้ได้ผลอานิสงส์ ๗ ประการ   --ฯลฯ--- และยังมี อานิสงส์พิเศษ เป็นเอนก ซึ่งก็มี ฌานทั้งสี่ นี้ด้วย จากคุณ : การบูร (Camphor) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 00:24:47

ความคิดเห็นที่ 29 เนตขัดข้อง 2 วัน ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 11:13:08

ความคิดเห็นที่ 30 คคห 22 เรียน ท่านเซนฯ ดังนี้ครับ -ข้อความนี้ผู้กล่าว (ท่านพุทธทาส) กล่าวถูกแล้ว  เพราะเนื่องกับสัมมาสมาธิ พิจารณาตรง "แทนที่จะมัวหยุดอยู่ในฌาน เพื่อความสุขอันเกิดจากฌาน" ******************************************************* คุณนายอิ่ม อ่าน ที่ผมเสนอ แล้วยัง ข้อความ ผมเห็นว่า น่าจะ  ไม่สอดคล้องกับ "อานาปานสติสมาธิ" --- ที่ตรัสว่า "เป็นธรรมอันเอก"  ตามที่ท่าน เสนอไว้ใน หนังสือปกดำฯ ของท่าน --- อานาปานสติภาวนา ฯ --- ซึ่ง "เนื่องกับ" ที่ตรัสว่า "อานาปานสติแบบพิสดาร" (วัตถุ ๑๖ ตามที่ตรัสแก่ภิกษุอริฏฐะ ตามที่ท่านพุทธทาส เสนอไว้ในหนังสือ--อานาปานสติภาวนา ฯ --- หมายเหตุ ตามที่ท่านพุทธทาส เสนอฯ นั้น "ไม่ผิด"  --- เพราะ (น่า)จะ เนื่องกับ -- มติ ที่รู้ๆ กันทั่วๆ ไปคือ การ "เจริญรูปฌาน (อััปนาสมาธิ) แบบ หินทับหญ้า" -- แล้ว เพลินใน ฌานสุข  --- (น่าจะ) ตามข้อความที่ท่าน เสนอว่า ---ในกรณีนี้ สิ่งที่เรียกว่า สมาธิ ย่อมต่างกับ สิ่งที่เรียกว่า ฌาน --- (บรรทัดที่ ๔ นับจากบน  หน้า  ๗) (และตาม ข้อความ ใน คคห 19 ด้วย) ***************************************************** หมายเหตุ ^^^^ ที่คุณนายอิ่ม เสนอฯ                    ให้ สงสัยไว้ทีก่อน ได้หรือไม่ว่า (๑) คุณนายอิ่ม  -- น่าจะยังไม่มี ประสบการณ์ แบบ "ประจักษ์นิยม (empiricism)"  เนื่องด้วย ----- อานาปานสติสมาธิ แบบ "อานาปานสติพิสดาร (วัตุถุ ๑๖) ---- (๒) คุณนายอื่ม  -- น่าจะยัง สุตมยปัญญา  ไม่ แทงตลอดซึ่ง อานาปานสติสมาธิ แบบ "อานาปานสติพิสดาร (วัตุถุ ๑๖) ฯลฯ จึง ไม่ เข้าใจ  ตามที่ผมเสนอ ไว้ว่า (๒) ผมมองว่า สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) คือ สมาธิภาวนา ที่เป็นไปเพื่อ ทิฏฐธรรมสุขวิหาร ตาม ที่ท่านพุทธทาสอ้าง พระบาลีโรหิตัสสวรรค จตุก อ (๒๑/๕๗/๔๑) ที่ได้แก่ สมาธิภาวนา ๔ ประเภท ---- ตามที่อ้างในหนังสือเล่มนั้น (ตามภาพ) ประเด็น สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  -- นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)  -- หรือไม่? คุณนายอิ่ม ---- แสดง คคห เนื่องด้วย ประเด็นกระทู้นี้ มั๊ยครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 11:23:00

ความคิดเห็นที่ 31 ความคิดเห็นที่ 23 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน ถามยังกับว่า ท่านพุทธทาสเป็นนักปฏิบัติ แค่ เขียน อ่าน ปาฐกถา หนังสือมากมาย และพักผ่อนด้วย ก็หมดเวลาแต่ละวันแล้ว ........ผู้ปฏิบัติ ไม่มีเวลาพูด  ผู้พูดไม่มีเวลาปฏิบัติ....55555 จากคุณ : ไม่คิดมาก ***************************************************** ถ้า ตาไม่บอด ทั้งสองข้าง และ ใจปรกติแบบวิญญูชนชาวพุทธที่ ไม่ บ้าอภิธัมฯ หรือ ฯลฯ หา หนังสือเล่มนี้  (ตามภาพ) อ่านเสีย ไหมครับ คุณ ไม่คิดมาก เพื่อ พิสูจน์ ว่า --- ท่านพุทธทาสเป็นนักปฏิบัติ  หรือไม่?  (เมื่อเทียบกับ บุคคลที่คุณไม่คิดมาก  เชื่อว่า เป็นพระนักปฏิบัติ) หนังสือเล่มนี้  ท่านพุทธทาสเขียนเองนะครับ --- หมายเหตุ ๑ หวังว่า -คุณไม่คิดมาก  จะ  หาอ่านได้  แล้ว  ยอมรับว่า "ท่านพุทธทาสเป็นพระป่า ผู้ปฏิบัติ ฯ" ว่าแต่ว่า ---- ไม่ คิดจะ แสดง คคห ตรงตามประเด็นกระทู้นี้ หรือครับคุณไม่คิดมาก จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 11:27:51

ความคิดเห็นที่ 32 คคห 25 + คคห 25 ถ้า ไม่คิดจะ ตอบให้ตรงประเด็นกระทู้นี้ (หลังจากอ่าน ข้อความข้างบน) ก็ ควรมี จิตสำนึกที่ถูกต้อง ฯลฯ เช่น  มีจิตสำเหนียกว่า -- เรา ไม่ควร แสดง คคห ใหม่อีก ที่ ไม่จรงกับประเด็นกระทู้ ฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 11:31:03

ความคิดเห็นที่ 33 คคห 26 ความคิดเห็นที่ 10 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน คคห 8             ตามที่คุณคนดู เสนอใน คคห 5 ๒ พระสูตร + คคห 8 ๑ พระสูตร                              สรุปได้หรือไม่ว่า "พวกเธอจงเจริญสมาธิเถิด" = สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  -- นั้น --- เนื่อง กับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)  -- หรือไม่? ---                **********************************                -----> หัวกระทู้นี้ --- เรื่อง ฌาน - สมาธิ ? <-----                ********************************** คคห 26 กรุณาให้ความกระจ่าง  หากเข้าใจผิดพลาดคลาดเคลื่อน ... แค่ แสดง สั้นๆ ว่า ---  เรื่อง ฌาน - สมาธิ ? -- ตามที่คุณฯ เข้าใจ???  (ตามที่ อ้างอิง ๒ พระสูตร  --- คือ อย่างนี้ๆ ---- ก็แค่นั้น)                            ก็แค่นั้น ---     เช่น แสดงว่า ที่ตรัสให้เจริญสัมมาสมาธิ (พระสูตรใดนั้น) นั่นคือ ทรง ตรัสให้ ภิกษุ เจริญ รูปฌานสี่             บรรทัด  ^^^^^^^^^^^^ = ให้ความกระจ่าง                    ( ส่วน กระจ่างได้ไหม  เป็นอีก กรณีหนึ่งมั๊ง) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 11:40:05

ความคิดเห็นที่ 34 คคห 27 คุณ a235  -- มี่ตรงไหน ในพระไตรปิฏก ที่ พุทธองค์ บอกให้ เจริญ "ฌาณ" บ้างครับ เห็นมีแต่ เจริญ "สมาธิื" (ที่เป็น สัมมาสมาธิ) ฯลฯ ******************************************************* หมายเหตุ ศึกษา พระสูตรให้เพียงพอ --- + -- ไม่มีจิต อนุสัย ต่อ อื่นจากพระสูตร  ที่ต้องอ่านดีดี ฯลฯ ก็ จะ พบคำตอบฯ                                           ตัวอย่าง คคห 33 -- ที่ผม ลองเสนอ เพื่อความกระจ่าง ไว้ว่า --- --- ที่ตรัสให้เจริญสัมมาสมาธิ (พระสูตรใดนั้น) นั่นคือ ทรง ตรัสให้ ภิกษุ เจริญ รูปฌานสี่ ---                                       ^^^^ อ้าง สัมมาสมาธิ คือ รูปฌาน ทั้ง ๔  ดู ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 11:43:47

ความคิดเห็นที่ 35 ความคิดเห็นที่ 28 ขอตอบ แบบไม่ยกพระสูตร เพราะ ความรู้และปัญญาไม่พอนะคะ คือพยายามอ่านที่ท่านๆยกกันมา แล้วคำตอบ ที่เสนอ ในรูป คคห ? -- จะมี น้ำหนัก + ถูกฝาถูกตัว แบบไหนครับ (๑) แบบ  ที่เนื่องกับ คคห ของ บุคคล (ที่เข้ามา แสดงง คคห  แบบที่ มักไม่ตรงประเด็น ฯ หรือ แบบ ฯ) ทีนี้ เมื่ออ่าน ที่ตอบ ตอบ ยังคงเห็นว่า สัมมาสมาธิ คือรูปฌาน ทั้ง ๔ แห่ง ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) นั้น คือ อันเดียวกับ สมาธิภาวนา แบบที่๑ ที่เป็นไปเพื่อ ทิฏฐธรรมสุขวิหาร ในสมาธิภาวนา ๔ ประเภท (พระบาลี โรหิตัสสวรรค)                            ^^^^                        --หมายความว่า ---- --- ที่ตรัสให้เจริญสัมมาสมาธิ (พระสูตรใดนั้น) นั่นคือ ทรง ตรัสให้ ภิกษุ เจริญ รูปฌานสี่ ---(ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษา "จากพระโอษฐ์" คือ ตาม         --- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)                       ------------- ใช่หรือไม่ครับ -------------- ถ้า ตอบว่า ใช่ ตกลง (๑) ภิกษุ ที่สมัยก่อน เป็นภิกษุในธรรมวินัยนี้ ผู้สามารถใน รูปฌานสี่มาแล้ว นั้น รูปฌานสี่ เช่นนั้น ---- ตรัสให้ เจริญ แบบนั้น แล้ว = สัมมาสมาธิ คือ รูปฌานทั้งสี่ (อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) ---- หรืออย่างไร? ครับ คุณการบูร (Camphor) -- จะ แสดง คคห ใน ข้อนี้ (หรืออื่นจากนี้) ไหมครับ จากคุณ : เซนถเรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 12:14:23

ความคิดเห็นที่ 36 รออ่าน ฯ ขอแสดง คคห เพิ่มใหม่  แต่ ไม่แตกประเด็นฯ ดังนี้ (๑) ที่ผมเสนอ ฯ ---ที่ตรัสให้เจริญสัมมาสมาธิ (พระสูตรใดนั้น) นั่นคือ ทรง ตรัสให้ ภิกษุ เจริญ รูปฌานสี่ โดยอ้าง พระสูตร เหล่านั้น รวมทั้งที่ ตั้งคำถามกลับแก่คุณการบูร (Camphor) ฯ นั้น เป็น มุมมอง ที่แตกต่างไปจาก "มุมมองกระแสหลักๆ"  "ตามที่ "ว่าว่ากันในแวดลง ศาลาวัด และหรือ สำนัก ฯลฯ" (๒) ที่สำคัญ "คำว่า อานาปานสติสมาธิ ก็ดี อานาปานสติ (ยังไม่ ตามด้วย วัตถุ ๑๖) ก็ดี" ---- ล้วนแล้ว  ที่  ควร เนื่องกับ --- ที่ตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอทั้งหลายจงเจริญสมาธิเถืด ภิกษุผู้มีจิตเป็นสมาธิตั้งมั่นดีแล้ว (ขั้น อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ + อนันตริกสมาธิ ตามพระบาลี มหาจัตตารีสักกสูตร - จากความจำ) + อานอสงส์ ๗ ประการ ของ อานาปานสติ   ตามที่อ้างใน คคห 2 (ทรงแสดง อานาปานสติ วัตถุ ๑๖ คือ ทั้ง ๔ จตุกกะ (ดูที่หน้า  ๔๙๙ - ๕๐๓) แล้วทรงแสดง อานิสงส์ แห่งอานาปานสติ (แบบพิสดาร) คือ (๑) การบรรลุ อรหัตตผลทันที ในทิฏฐธรรมนี้ (๒) ถ้าไม่เช่นนั้น ย่อมบรรลุอรหัตตผลในกาลแห่งมรณะ (๓) - (๗)  บรรลุ อนาคามี (ตามคำ ที่ตรัส ฯ) สรุป เจริญอานาปานสติ วัตถุ ๑๖ --- แบบ ที่ตรัสแก่ ภิกษุอริฏฐะ ----- ให้มากๆ บ่อยๆ เนืองๆ + อิทธิบาท ๔ + สุตมยปัญญาที่ ถูกฝาถูกตัว ฯลฯ = เป็นอยู่โดยชอบ โลกจักไม่ว่างจาก พระอริยเจ้า ตามที่ตรัสไว้ นั่นเอง ส่วนการเพลิน เมามัน ใน ความรู้ปริยัติ ชั้นสาวก + สัญชานาติ  ฯลฯ ย่อม ชื่อว่า --"ยังประมาทอยู่" (รวมทั้ง อาการความเพลินเมามัน ใน "นิยมการปฏิบัติแบบนั้น แบบนี้" + สัญชานาติ ฯลฯ ด้วยฯลฯ) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 12:26:12

ความคิดเห็นที่ 37 รออ่านฯ เพิ่มเติม เมื่อ ปุถุชน มีการสดับ (คือ ? ยกไว้ พิจารณาตาม ที่ตรัส จิตนี้เป็นประภัสสร ฯ) แล้ว ลุ อริยสาวกผู้มีการสดับ  <---- ตรงนี้  ผมเสนอว่า ขั้นแรกสุดๆ คือ การได้ สัมมาทิฏฐิในองค์อริยมรรค  (เป็น สาสวาสัมมาทิฏฐิ ขั้นพระโสดาบัน ภูมิอริยสาวก ผู้เสขะ / ส่วน อนาสวาสัมมาทิฏฐิ คือ ภูมิของพระอรหันต์ขีณาสพ และ จอมศาสดา ตามมูลปริยายสูตร) นั้น เมื่อ อริยมรรคองค์ที่ ๑ สมบูรณ์ (ไม่ว่าอดีต จะเคยได้ รูปฌานสี่อันเป้นมิจฉาสมาธิมาก่อนหรือไม่?) ก็ จะ ต่อยอดสู่ อริยมรรคองค์ที่ ๒ คือ สัมมาสังกัปปะ --- ข้อ เนกขัมมะ เนกขัมมะ การออกจากกาม (กายออก จิตออก) เมื่อ - กาม -- คือ สังกัปปะราคะ ตามนิพเพธิกสูตร / หรือ ออกจาก กามสัญญา  ได้  ก็ด้วย อานาปานสติ วัตถุ ๑๖ (แบบพิสดาร) อานาปานสติ (แบบพิสดาร สำหรับ ผู้ที่ยังไม่มีประการณ์ รูปสัญญา ที่เนื่องกับ รูปฌานทั้งสี่ / ส่วนผู้ที่ได้รูปฌานมาแล้ว ก็ ฯ ข้อนี้ ยกไว้ ไม่เสนอใน ตอนนี้ ฯ) อานาปานสติแบบพิสดาร คือ วัตถุ ๑๖ / มี ๔ หมวด หมวดละ ๔ ข้อ นั้น หมวดแรก กายาฯ ข้อที่ ๔ นั่นแหละคือ --- เนกขัมมะ  ตามที่ตรัสใน -- ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) ไม่แตกประเด้นกระทู้ ประเด็น คือ -- ที่ตรัสให้เจริญสัมมาสมาธิ (พระสูตรใดนั้น) นั่นคือ ทรง ตรัสให้ ภิกษุ เจริญ รูปฌานสี่ --- ใช่หรือไม่? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 14:36:56

ความคิดเห็นที่ 38 เอ๋า ก็ถามมาเองนี่น้า จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 16:45:08

ความคิดเห็นที่ 39 ก็ ถ้า สัมมาสมาธิ คือ รุปฌาณ4 แล้วทำไม  ไม่เรียกไปเลยว่า รูปฌาณ4 ทำไมเรียก สัมมาสมาธิ มรรค 8 ก็มี สัมมาสมาธิ แต่ ก็ไม่เรียกว่า รุปฌาณ4 ----------------------------- ถ้า เอา ถึง อาสวขยญาณ หละก็ รูปฌาณ4 แล้ว ต้องต่อด้วย อรูปฌาณ แล้ว ต่อไปอีก ให้ได้ เตโจสมาธิอันไม่มีนิมิต ก็ ถ้า อยุ่แค่  ฌาณ4 แล้วหยุด อยุ่แค่นั้น จะเรียกว่า สัมมาสมาธิ ผมว่า คงไม่ได้ มั้งครับ เพราะ ต้องทำต่อเพราะ กิจยังไม่จบ ต้อง ต่อไปให้ได้ เตโจสมาธิอันไม่มีนิมิต ไม่ใช่หรือครับ ก็ คง เหมือน บอกว่า รถยนค์ คือ ล้อทั้ง4 หละมั้งครับ ถ้าไม่มี ล้อ รถยนต์ ก็ แล่นไม่ได้ ไม่สมบุรณ์ แต่ จะบอกว่า รถยนต์ คือ ล้อ4 ล้อ ก็ไม่ถูก นะครับ จะเก็บเงิน ซื้อรถยนต์ แต่ ซื้อ ล้อมาแล้ว 4 ล้อ พอแล้ว ผมได้ รถยนต์ มาแล้ว อย่างนั้นหรือครับ หรือ ถ้าไม่พอ ผมซื้อ สัก 84000 ล้อ ก็ได้ ผมได้รถยนต์ แล้วใช่ไหมครัับ แก้ไขเมื่อ 17 พ.ย. 55 17:26:53 จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 17:25:49

ความคิดเห็นที่ 40 --- ที่ตรัสให้เจริญสัมมาสมาธิ (พระสูตรใดนั้น) นั่นคือ ทรง ตรัสให้ ภิกษุ เจริญ รูปฌานสี่ ---(ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษา "จากพระโอษฐ์" คือ ตาม         --- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)                       ------------- ใช่หรือไม่ครับ -------------- ถ้า ตอบว่า ใช่ ตกลง (๑) ภิกษุ ที่สมัยก่อน เป็นภิกษุในธรรมวินัยนี้ ผู้สามารถใน รูปฌานสี่มาแล้ว นั้น รูปฌานสี่ เช่นนั้น ---- ตรัสให้ เจริญ แบบนั้น แล้ว = สัมมาสมาธิ คือ รูปฌานทั้งสี่ (อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) ---- หรืออย่างไร? ครับ คุณการบูร (Camphor) -- จะ แสดง คคห ใน ข้อนี้ (หรืออื่นจากนี้) ไหมครับ --------------------------------- ไม่ได้ให้เจริญฌานทั้งสี่ค่ะ ที่ตรัสให้เจริญสัมมาสมาธิเถิดนั้น เจริญแล้วต้องรู้ ได้เห็นตามที่เป็นจริง ของ อริยสัจสี่ ด้วยค่ะ ภิกษุ ท. ! พวกเธอจงเจริญสมาธิเถิด. ภิกษุ ท. ! ภิกษุผู้ มีจิตตั้งมั่นเป็นสมาธิแล้ว ย่อมรู้ได้ตามที่เป็นจริง. รู้ได้ตามเป็นจริงซึ่งอะไรเล่า ? รู้ได้ตามเป็นจริงซึ่งความจริงอันประเสริฐ ว่า “นี้เป็นทุกข์, นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์, นี้เป็นความดับไม่เหลือแห่งทุกข์, ส่วนอานาปานสติ ช่วง เป็นผู้ตามเห็น ซึ่งความไม่เที่ยง จางคลาย ดับไม่เหลือ สลัดคืน .....นี้ คือ เห็น ตามที่เป็นจริง ซึ่งอริยสัจสี่ โรหิตัสสวรรคที่ ๕ สมาธิภาวนา ๔ ประการ และ อุทเทศแห่งสัมมาสมาธิ จบด้วย การ มีสติบริสุทธิ์เพราะอุเบกขา กระทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อ ความอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน ......คือยังได้เห็นตามที่เป็นจริง ซึ่งอริยสัจสี่ การบูร ตอบ เตลิดเข้าป่าไปแล้ว หรือ พายเรือในอ่าง หรือเปล่าคะ จากคุณ : การบูร (Camphor) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 19:25:50

ความคิดเห็นที่ 41 ขอนอกประเด็นสักเล็กน้อย ... จุดประสงค์ที่แท้จริง  ที่ต้องการจะสื่อ คือ  ต้องการชี้ให้เห็นว่า  การเจริญอานาปานสติ วัตถุ ๑๖  โดยเฉพาะหมวด "กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน" (อานาปานาบรรพ)   คือ  ให้มีสติในสมาธิปัญญาสัมปชัญญะ   เพื่อดับเสียซึ่ง  กามวิตก/กามสัญญา (สังกัปปะราคะ)   ซึ่งก็คือ การละนิวรณ์ ๕ หรือ  ราคะ โทสะ โมหะ   ซึ่งก็คือ  ละอกุศลวิตก ๓   ... ^^^^^^ 1.  นี้คือ การเป็นอยู่โดยชอบ  คือ  เจริญสัมมาสังกัปปะ  ดำริที่จะออกจากกาม ซึ่งก็เท่ากับ  เป็นการเจริญอยู่ซึ่งมรรคองค์ที่ ๑ สัมมาทิฏฐิ  ทั้งโดยปริยายและโดยนิปปริยาย  ....   เข้าใจถูกไหม ... ? 2. การฝึกอานาปานสติ วัตถุ ๑๖  (อานาปานบรรพ)   นี้ ก็จะทำให้เป็นผู้มีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ขึ้น   เพราะเป็นการกำหนดลมหายใจออก-เข้า,  ยาว-สั้น,  กำหนดลมเพื่อปรุงแต่งกาย หยาบ-ละเอียด,  จนกระทั่ง ทำกายสังขารให้รำงับ   ซึ่งการกำหนดเหล่านี้ต้องทำด้วย สติในสมาธิ  ด้วยความรู้ตัวทั่วพร้อม  ที่คือ  สัปปชัญญะ + ปัญญา ทั้งสิ้น ...   เมื่อสมบูรณ์มากๆๆๆ ขึ้น  ก็จะเป็นเหตุ  ให้เกิดผล  คือ  การเจริญซี่ง สมาธิภาวนาที่เป็นไปเพื่อ ความสมบูรณ์แห่งสติสมัปชัญญะ  เป็นไปได้ด้วยดี   เพื่อที่จะทำความรู้แจ้ง  ความเกิดขึ้น  และดับไป  ของเวทนา  สัญญา  และ  วิตก ....   3.   จากข้อ 2  เมื่อสติสัมปชัญญะ สมบูรณ์  ก็จะเป็นบาทฐานของ  สมาธิภาวนาประเภทที่ ๔  ที่เป็นไปเพื่อความสิ้นไปแห่งอาสวะ   เพราะทรงตรัสว่า ...  " เมื่อมีสัมมาสติ   สัมมาสมาธิจึงพอเหมาะได้ " .... "สัมมาสมาธิในองค์มรรค"  ก็คือ  สัมมาสมาธิ รูปฌานที่  ๔  ใน "สัมมาสติ + สัมปชัญญะ"  ที่เนื่องกับ สมาธิภาวนาข้อที่ ๓   ซึ่งก็คือ  การพิจารณา เพื่อที่จะทำความรู้แจ้ง  ความเกิดขึ้น และดับไป ของ อุปาทานขันธ์ทั้ง ๕  ด้วย สติในอริยสัมมาสมาธิ + บริขารที่เหลือทั้งหมด ความเข้าใจทั้ง ๓ ข้อนั้น  ถูกต้องไหม ... ?  ใช่เป็นจุดประสงค์ที่แท้จริงในการที่จะสื่อไหม ?  กระจ่างเพิ่มขึ้นอีกได้บ้างไหม ? ****************************** ประเด็น คือ -- ที่ตรัสให้เจริญสัมมาสมาธิ (พระสูตรใดนั้น) นั่นคือ ทรง ตรัสให้ ภิกษุ เจริญ รูปฌานสี่ --- ใช่หรือไม่ ? คำตอบคือ  ต้อง "ใช่"  และไม่ผิดไปจากคำว่า "ใช่"  ... เพราะใน รูปฌานที่ ๔ เท่านั้น ที่มี  "สติที่บริสุทธิ์"   ที่ตรัสว่า  ...  " มีแต่  ความที่  สติเป็นธรรมชาติบริสุทธิ์  เพราะอุเบกขา  แล้วแลอยู่  "  .... ( "แล้วแลอยู่"  ด้วย  ธรรม ๒  คือ  สมถะด้วย  วิปัสสนาด้วย ...) และ "จิต" ใน รูปฌานที่ ๔ นี้ ยังมีคุณสมบัติอื่นๆ  ที่พอเหมาะ  พอควรแก่การน้อมไปเฉพาะต่อ  "อาสวักขยญาณ"  ที่คือ   .... " เป็นจิตที่เป็นประภัสสร  เป็นสมาธิ  บริสุทธิ์  ผ่องแผ้ว ไม่มีกิเลส  ปราศจากอุปกิเลส อ่อน  ควรแก่การงาน  ตั้งมั่น และ ไม่หวั่นไหว " .... ไม่ "ธรรมดา"  สำหรับ ฐานะ ที่ ไม่คู่ควรกับคำว่า "ธรรมดา"  ใช่ (เลย) มั้ย   ... จากคุณ : รู้ว่าเพิ่งเริ่ม แล้วยังจะ?อีก (คนดู) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 00:57:32

ความคิดเห็นที่ 42 ความคิดเห็นที่ 39 ก็ ถ้า สัมมาสมาธิ คือ รุปฌาณ4 แล้วทำไม  ไม่เรียกไปเลยว่า รูปฌาณ4 ทำไมเรียก สัมมาสมาธิ มรรค 8 ก็มี สัมมาสมาธิ แต่ ก็ไม่เรียกว่า รุปฌาณ4 *************************************************** (๑) ก็ ถ้า สัมมาสมาธิ คือ รุปฌาณ4 คุณ a235 ทำไมใช้คำว่า "ถ้า" ? คุณ a235  เพ่งพินิจ -- พระสูตร -- ที่ผมอ้างอิง --- ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) แล้ว หรือยัง? เมื่อเพ่งพินิจแล้ว ฯ   คุณ a235   ยังจะ เสนอว่า --- "ก็ ถ้า สัมมาสมาธิ คือ รุปฌาณ4"  อีก ไหม?           ***************************************** (๒) แล้วทำไม  ไม่เรียกไปเลยว่า รูปฌาณ4 ทำไมเรียก สัมมาสมาธิ คุณ a235  ถามใคร? -- ในเมื่อ พระพุทธภาษิต ---- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) นั้น ตรัสแก่ ภิกษุ ทั้งหลาย  "ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา" รักษา ตามที่ตรัสสืบมาฯ ตกลง ข้อนี้ คุณ a235  ยังจะ คาใจ "เพราะ มีจิตอนุเสติใน (อารมณ์คือ) --- แล้วทำไม  ไม่เรียกไปเลยว่า รูปฌาณ4 ทำไมเรียก สัมมาสมาธิ" -- อยู่อีกไหม? ---- ในเมื่อ พระบรมศาสดาตรัสแก่ ภิกษุทั้งหลาย เช่นนั้นฯ "             ******************************************** (๓) มรรค 8 ก็มี สัมมาสมาธิ แต่ ก็ไม่เรียกว่า รุปฌาณ4 พระสูตร ตรัส องค์แห่งมรรค (๘องค์) ที่เป็น เสขะ (ที่ต้องศึกษา) ของเสขบุคคล (ยังไม่บรรลุอรหัตตผล) มหาวาร สํ ๑๙/๑๘ ๕๑ -- ผู้ประกอบพร้อมด้วย สัมมาสมาธิ อันเป็นเสขะ --- คุณ a235 "จะสำคัญหมายด้วย? ว่า" ที่ตรัส "มหาวาร สํ ๑๙/๑๘ ๕๑"  นั้น ตรัสขัดกับ ---"อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) ถ้าตรัสขัดกัน ก็  น่าจะ เท่ากับ -- มรรค 8 ก็มี สัมมาสมาธิ แต่ ก็ไม่เรียกว่า รุปฌาณ4 -- นั่นเอง "กระมัง" ตกลง ข้อนี้ คุณ a235  ยังจะ คาใจ "เพราะ มีจิตอนุเสติใน (อารมณ์คือ) --- สัมมาสมาธิ แต่ ก็ไม่เรียกว่า รุปฌาณ4 -- อยู่อีกไหม?              ****************************************** (๔)ก็ ถ้า อยุ่แค่  ฌาณ4 แล้วหยุด อยุ่แค่นั้น จะเรียกว่า สัมมาสมาธิ ผมว่า คงไม่ได้ มั้งครับ เพราะ ต้องทำต่อเพราะ กิจยังไม่จบ ต้อง ต่อไปให้ได้ เตโจสมาธิอันไม่มีนิมิต ไม่ใช่หรือครับ                             อ่านพระสูตรนี้แล้วยัง? การบรรลุปฐมฌาน พร้อมอุปมา ----  สี  ที ๙/๙๘/๑๒๘ การบรรลุทุติยฌานพร้อมอุปทา ----  สี  ที ๙/๙๘/๑๒๘ การบรรลุตติยฌานพร้อมอุปมา ----  สี  ที ๙/๙๙/๑๒๙ การบรรลุจตุตถฌานพร้อมอุปมา ----  สี  ที ๙/๑๐๐/๑๓๐                            อ่านพระสูตรนี้แล้วยัง? อาการที่อยู่ใน ฌาน เรียกว่า ตถาคตไสยา (ต่างกับ เปตไสยา  กามโภคิไสยา สีหไสยาฯ) จตุกฺก อํ ๒๑/๓๓๑/๒๔๖                                                        อ่านพระสูตรนี้แล้วยัง? จากรูปฌาน ไปสู่อาสวักขยญาณ โดยตรง ปญฺจก อํ ๒๒/๑๑๓-๑๑๔/๗๖                                   พระสูตรนี้ คุณ a235   คิดว่า  พระพุทธเจ้า ตรัสขัดกับ -- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) -----   ไหมครับ?                    ******************************                                              สรุป รูปฌาน  ที่ตรัส ทุกๆ พระสูตร "ตามที่ผมอ้าง" (ยังมีอีกที่ยังไม่ได้อ้าง) ใครว่า พระพุทธเจ้าตรัสขัดกับ -- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) -----   ครับ? หมายเหตุ กระทำอุปมา เพื่ออุปมัย ----- สมัยนี้  ขอให้ ยุวพุทธ พิจารณาเทียบกับ อุปมาอุปมัย ที่ตรัสไว้ ---- ถ้าเข้าใจ ที่อุปมา ยาก ฯ -- ก็ อย่ามักอะไรง่ายๆ ฯ--- จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 09:38:21

ความคิดเห็นที่ 43 คคห 40 ตอบว่า ไม่ได้ให้เจริญฌานทั้งสี่ค่ะ ที่ตรัสให้เจริญสัมมาสมาธิเถิดนั้น เจริญแล้วต้องรู้ ได้เห็นตามที่เป็นจริง ของ อริยสัจสี่ ด้วยค่ะ             ************************************** แล้ว ที่ตรัส -- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)  นั้น                         คุณ การบูร (Camphor)  คิดว่า (๑) พระพุทธเจ้า -- ไม่ได้ ตรัสให้ภิกษุ เหล่านั้น ---ให้เจริญฌานทั้งสี่ (ค่ะ)  หรืออย่างไร? (๒) แล้ว -- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) ตรัส ให้ ใครฟังครับ? รออ่านคำตอบนะครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 09:42:16

ความคิดเห็นที่ 44 คคห 41 กำหนด ตาม "มูลปริยายสูตร"  ด้วยหรือไม่   ตาม"ที่เสนอ" -- ขอนอกประเด็นสักเล็กน้อย ...             ****************************** (๑) อานาปานสติ ๑๖ --- (เจริญ ทีละหมวดๆ ไม่ใช่ แค่หมวดใดหมวดหนึ่ง --- ตาม ที่ตรัส แก่ ภิกษุอริฏฐะ (ตามหลักฐาน) --- นั้น ปุถุชน ("มูลปริยายสูตร") ไม่ว่า จะได้รูปฌานมาแล้ว หรือยังไม่ได้ฯ อยู่ๆ ก็ เจริญ อานาปานสติ ฯ เพื่อ ผล คือ ความสอดคล้อง เนื่องกับ -- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) หรือ? ปุถุชน เจริญ ตามที่เสนอไว้ฯ (-- ขอนอกประเด็นสักเล็กน้อย ...) แล้ว จะเกิดผล คือ ---1.  นี้คือ การเป็นอยู่โดยชอบ  คือ  เจริญสัมมาสังกัปปะ  ได้?         ถ้า ตอบว่าได้ (ปุถุชน สมัยพุทธกาล / ส่วนปุถุชนสมัยนี้ ยังไง? ยกไว้)               ก็ น่าจะ ไม่ลงกันได้กับ  --- พระสูตร ต่อไปนี้ --- (มั๊ง)                          เอก อํ ๒๐/๑๑-๑๒/๕๒-๕๓                    ************************************** สำหรับ  ผู้ที่ ยังยึดมั่น (ด้วย ศึกษาพระสูตรไม่เพียงพอฯ) ว่า เจริญแค่ สติปัฏญานสี่ พอ ไม่ต้องเจริญสมาธิ ฯ                         พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า                     ข้อควรระวังในการ เจริญ สติปัฏฐานสี่                      อุปริ ม ๑๔/๒๖๘-๒๗๐/๓๙๖-๔๐๑                    *************************** และขอเสริม (มุมมองนอกกระแสหลัก)ว่า การเจริญ เจริญ สติปัฏฐานสี่ (โพธิปักขิยธรรม ๓๗) นั้น --- ต้อง ไม่ขัดกับพระพุทธภาษิค  --- เอก อํ ๒๐/๑๑-๑๒/๕๒-๕๓ ด้วย (เนื่องกับ ธรรม ? ดูเอง) และ ข้อควรระวังในการ เจริญ สติปัฏฐานสี่ (อุปริ ม ๑๔/๒๖๘-๒๗๐/๓๙๖-๔๐๑ ) ด้วย และ จะต้องเกี่ยวเนื่องกับ  สมาธิภาวนา ๔ ประเภท  ด้วย เช่น ข้อที่ตรัส สมาธิภาวนาที่เป็นไปเพื่อความสมบูรณ์แห่งสติสัมปชัญญะ --นั่นคือ การเจริญสติปัฏฐานสี่  ของ พระเสขะ (มูลปริยายสูตร)  ที่ต้องสอดคล้องกับ มรรคองค์ที่ ๗ ด้วย ส่วน สมาธิภาวนาที่เป็นไปเพื่อความสิ้นไปแห่งอาสวะ ก็ ต้อง เนื่องกับ สัมมาสมาธิคือ รูปฌานสี่ ตาม -- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙)                 และ ต้องไม่ขัดกับ พระสูตรนี้ ด้วย (๑) ธรรม ที่ทำความเป็นผู้มีอำนาจเหนือจิต (ใครยึดว่า จิตเป็นใหญ่ ฯ เพ่งพระสูตรนี้) ---สตฺตก  อํ ๓๒/๓๕/๓๗ (๒) จากรูปฌาน (สัมมาสมาธิตามอุเทสแห่งสัมมาสมาธิ) ไปสู่อาสวักขยญาณโดยตรง (๓) การกระทำที่ถูกต้องตามกาละ สำหรับ สมาธินิมต  ปัคคาหนิมิต อุเบกขานิมิต (ติก อํ ๒๐/๓๒๙-๓๓๑/๕๔๒) (๔) ขั้นตอนอันจำกัด แห่งปัจจัยของสัมมาสมาธิ ปญฺจก อํ ๒๒/๑๕-๑๖/๒๑ ฯลฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 10:07:22

ความคิดเห็นที่ 45 คุณ การบูร (Camphor)  คิดว่า (๑) พระพุทธเจ้า -- ไม่ได้ ตรัสให้ภิกษุ เหล่านั้น ---ให้เจริญฌานทั้งสี่ (ค่ะ)  หรืออย่างไร? (๒) แล้ว -- อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ ---- ( มหา  ที ๑๐/๓๔๙/๒๙๙) ตรัส ให้ ใครฟังครับ? ------------------ ทั้งหมด ตรัสแก่ ภิกษุทั้งหลายค่ะ เพราะ ยังสั่งสมสุตะไม่พอ อ่านแล้วก็ ไม่สามารถแทงตลอดด้วยดี ด้วยปัญญา ได้ จึงหาความ เกี่ยวเนื่อง เชื่อมโยง คำสอนไม่ได้ แล้วยังจะตอบให้ตกม้าตายอีก อ่อนขนาดนี้ แล้ว ขอเปลี่ยนเป็น ตามอ่าน คคห ท่านเซนฯ และทุกท่าน ดีกว่าค่ะ ขอบคุณท่านเซนฯค่ะ จากคุณ : การบูร (Camphor) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 10:53:58

ความคิดเห็นที่ 46 อรูปฌาน             [๑๕๘] ดูกรอานนท์ ภิกษุบรรลุ อากาสานัญจายตนฌาน ด้วยบริกรรมว่า อากาศ ไม่มีที่สุด เพราะก้าวล่วงรูปสัญญา เพราะดับปฏิฆสัญญา และเพราะไม่มนสิการนานัตตสัญญา โดยประการทั้งปวง เธอย่อมพิจารณาเห็นธรรมเหล่านั้นคือ เวทนา สัญญา สังขารวิญญาณ ซึ่ง มีอยู่ในฌานนั้นโดยความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นโรค เป็นดังหัวฝี เป็นดังลูกศร เป็นความลำบาก เป็นไข้ เป็นอื่น เป็นของทรุดโทรม เป็นของสูญ เป็นของไม่มีตัวตน. เธอให้จิตดำเนินไปด้วย ธรรมเหล่านั้น ครั้นให้จิตดำเนินไปด้วยธรรมเหล่านั้นแล้ว ย่อมน้อมจิตเข้าหาธาตุอันเป็นอมตะว่า นั้นมีอยู่ นั่นประณีต คือสงบสังขารทั้งปวง สละคืนอุปธิทั้งปวง สิ้นตัณหา ปราศจากราคะ ดับสนิท นิพพาน เธอตั้งอยู่ในฌานนั้น ย่อมบรรลุการสิ้น ถ้าไม่บรรลุ จะเป็นโอปปาติกะ @๑ พระอนาคามี ปรินิพพานในภพนั้น มีอันไม่กลับจากโลกนั้นเป็นธรรมดา เพราะสิ้นโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ ด้วยความเพลิดเพลินในธรรมนั้น ด้วยความยินดีในธรรมนั้นแล ดูกรอานนท์ มรรคแม้นี้ ปฏิปทานี้แล ย่อมเป็นไปเพื่อละโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕             ดูกรอานนท์ก็ข้ออื่นยังมีอยู่อีก ภิกษุก้าวล่วงอากาสานัญจายตนะ โดยประการทั้งปวง บรรลุวิญญาณัญจายตนฌาน ด้วยมนสิการว่า วิญญาณไม่มีที่สุดอยู่. เธอพิจารณาธรรมเหล่านั้น คือเวทนา ซึ่งมีอยู่ในฌานนั้น ฯลฯ เพื่อละสังโยชน์. อานนท์ ก็ข้ออื่นยังมีอยู่อีก ภิกษุก้าวล่วง วิญญาณัญจายตนะ บรรลุอากิญจัญญายตนะด้วยมนสิการว่า หน่อยหนึ่งย่อมไม่มีอยู่. เธอพิจารณา เห็นธรรมเหล่านั้น คือ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ซึ่งมีอยู่ในอรูปฌานนั้น โดยความ ไม่เที่ยงเป็นทุกข์ เป็นโรค เป็นดังหัวฝี เป็นดังลูกศร เป็นความลำบาก เป็นไข้ เป็นอื่น เป็นของทรุดโทรม เป็นของว่างเปล่า ไม่มีตัวตน. เธอให้จิตดำเนินไปด้วยธรรมเหล่านั้น เธอ รั้นให้จิตดำเนินไปด้วยธรรมเหล่านั้นแล้ว ย่อมน้อมจิตเข้าหาธรรมธาตุอันเป็นอมตะว่า นั่นมีอยู่ นั่นประณีต คือการสงบสังขารทั้งปวง การสละคืนอุปธิทั้งปวง ตัณหักขยะ วิราคะ นิโรธ นิพพาน ดังนี้. เธอตั้งอยู่ในอากิญจัญญายตนะนั้น ย่อมถึงการสิ้นอาสวะ ถ้าไม่ถึงการสิ้นอาสวะ จะเป็นโอปปาติกะปรินิพพานในที่นั้น มีอันไม่กลับจากโลกนั้นเป็นธรรมดา เพราะสิ้นโอรัมภาคิย- *สังโยชน์ ๕ เพราะความเพลิดเพลินในธรรม เพราะความยินดีในธรรมนั้นนั่นแล. ดูกรอานนท์ มรรคปฏิปทานี้แล ย่อมเป็นไปเพื่อละโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕             [๑๕๙] ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ถ้ามรรคนี้ ปฏิปทานี้ ย่อมเป็นไปเพื่อละโอรัมภาคิย- *สังโยชน์ ๕ เมื่อเป็นอย่างนั้น เพราะเหตุไร ภิกษุบางพวกในพระศาสนานี้ จึงเป็นเจโตวิมุติ บางพวกเป็นปัญญาวิมุติเล่า.             ดูกรอานนท์ ในเรื่องนี้ เรากล่าวความต่างกันแห่งอินทรีย์ ของภิกษุเหล่านั้น.             พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระพุทธพจน์นี้แล้ว ท่านพระอานนท์มีใจยินดีชื่นชมพระภาษิต ของพระผู้มีพระภาค ดังนี้แล. ----------------------------------------------------------------------------- นื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๓  บรรทัดที่ ๒๘๓๓ - ๒๙๖๑.  หน้าที่  ๑๒๓ - ๑๒๘. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=13&A=2833&Z=2961&pagebreak=0 จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 11:28:37

ความคิดเห็นที่ 47 จาก คห 46 ไม่ต้องมี อรูปฌาณ ได้ใช่ไหมครับ พุทธค์ กล่าวเกินไป ใช่ไหมครับ ไม่ต้องมี อรูปฌาณ ก็ ละ โอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ ได้ใช่ไหมครับ จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 11:30:15

ความคิดเห็นที่ 48 คคห 45 การเข้ามา อ่าน (แสวงหา ความรู้) ในห้องนี้  น่าจะ "เนื่องกับ" สุตมยปัญญา  ที่ เกี่ยวกับ ปัจจัย ๒ แห่ง สัมมาทิฏฐิ คือ ปรโตโฆษะ (ปัจจัยภายนอก)  กับ โยนิโสมนสิการ (การทำใจใจโดยแยบคาย  ไม่ใช่ คิด อย่างเป็นระบบ แบบ วัดนั้นวัดนี้ ตำรานั่น -นี่) ปรโตโฆษะ = สุตมยปัญญา โยนิโสมนสิการ = จินตามยปัญญา (ทำนอง อุปติสสะ ฟัง คาถาพระอัสสชิ) ไม่มีใคร ผมด้วย "รู้ สิ่งที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนารักษามา" ตั้งแต่ เกิด ฯ กำหนด แบบ  ปัจจุบันขณะ) ที่สำคัญ คุณการบูร (Camphor)  และหรือใครๆ ย่อม มีสิทธิ เสรีภาพ + ความรับผิดรับชอบ  ในการ แสดง ความเห็น นั้นๆ ได้ เสมอ --- แต่ ด้วย ท่าที  ที่ "ถูกฝาถูกตัว"  คือ รับผิดชอบในสิ่งที่ตนเสนอ + รับผิดชอบ ต่อ ธรรม ที่พระพุทธองค์ ตรัสไว้ดีแล้ว --- สอดคล้องกับ "พระเถระครั้งปฐมสังคายนา" รักษามา --- ตาม สำนวนแปลใดนั้น  ที่ บุคคลนั้น เลือกเฟ้นดีแล้ว --- และไม่ประมาท --- ผมเอง  ก็ ต้อง รวมอยู่ใน 5 บรรทัด ข้างบนด้วย เสมอ สรุป อย่า ตามอ่านอย่างเดียว ซิครับ กล้าหาญถูกต้องชอบ  ที่จะ แสดงมุมมองที่ ต่างได้ --- แต่ มีสติว่า องค์ความรู้นั้น  เราได้แต่ใดมา ฯ  และ ผู้ที่เสนอความรู้นั้น  คือ ? เดาว่า ถ้าคุณการบูร (Camphor) วางท่าที ในการ เข้ามา ในห้องนี้ แบบเดิมๆ + ตาม 2 บรรทัดบน (ตามที่ผม ลองเสนอ) เหตุ ย่อมนำไปสู่ ผล  เสมอครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 12:04:24

ความคิดเห็นที่ 49 ความคิดเห็นที่ 46 + 47 ไม่ต้องมี อรูปฌาณ ได้ใช่ไหมครับ             *************************************** ดู พิจารณาภาพ 16 แคว้น (พุทธกิจ ๔๕ พรรษาฯ) + แบ่ง 45 พรรณษา ออกเป็น 3 ช่วง ช่วงละ 15 พรรษา                                                                        (๑) 15 ปีแรก --- เช่น ----  "พระอรหันต์ 1250 (ไม่รวมพระปัญจวัคคีย์) มาประชุมกันโดยทิได้นัดหมาย" ฯ พระอรหันต์ เหล่านั้น --- น่าจะ เนื่องกับ ปุถุชน ที่ได้รูปฌานสี่ด้วยได้อรูปฌานสี่ด้วย --แต่ ยังไม่ เนื่องกับ พระอนาคามีในธรรมวินัยนี้  ที่ เนื่องกับ อนุปุพพวิหาร ๙ (ต้องไม่ขัดกับ วิหาร ๔ ที่ตรัส คือ ทิพย์วิหาร หรหมวิหาร อริยวิหาร สุญญตาสิหาร) พระสูตรที่อ้าง -- น่าจะตรัสเนื่องกับ ภิกษุข้างบน ไหม? ถ้า คิดว่า ตรัส ตกลง ที่ถามผมว่า -- ไม่ต้องมี อรูปฌาณ ได้ใช่ไหมครับ คุณ a235 คืดว่า  ผมควรจะ ตอบกลับว่า ? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 12:32:04

ความคิดเห็นที่ 50 (๒) 15 ปี ต่อมา (พรรษาที่ 30) เช่น พระบาลีโปฏฐปาทสูตร http://www.oknation.net/blog/sarattatham/2011/07/07/entry-1 โปฏฐปาทะ ปริพาชก (นักศึกษาฝ่ายจิตวิญญาณ) มี ทิฏฐิว่า สัญญา คือ อัตตา ของคนเรา (ส่วน สาติ เกวัฏฏบุตร เป็นภิกษุลาม ก มีทิฏฐิว่า วิญญาณ (เป็นปฏิจจสมุปันธรรม เพราะมีอวิชชาเป็นปััจัย จึงมี สังขาร  วิญญาณ ฯ) นี้ เท่านั้น ที่ท่องเที่ยวไป ไม่มีอะไรอื่น (สัสสตทิฏฐิ /  ระวัง ทิฏฐิเรื่อง จุติ ได้แก่ จิต ๑๙ ประเภท  ตาม ที่วิสุทธิมัคค์ เสนอไว้ใน วิญญาณกิจ ๑๔  --ซึ่ง วิสุทธิมัคค์ ไม่ใช่อธิบายพระไตรปิฎก ตอนใดตอนหนึ่งโดยเฉพาะฯ) พระพุทธองค์ ทรงแสดง การเกิดขึ้น (อุปาทะ) ตั้งอยู่ (ฐิติ) ดับไป (ภังค) ของ สัญญา ที่พระอนาคามี (ก่อนลุอรหัตตผล) ในธรรมวินัยนี้สามารถประจักษ์ ตรงตามที่ตรัส ฯ คือ เรื่อง อนุปุพพวิหาร ๙ --- คือ ตามลำดับแห่งรูปภพ (รูปฌานสี่)ตามด้วยอรูปภพ (อรูปฌานสี่) แล้ว สิ้นสุดที่ สัญญาเวทยิตนิโรธ อนุปุพพวิหาร ๙   ของพระอนาคามีในสมัยพุทกาล ต้อง ไม่ขัดกับ วิหาร ๔ ที่ตรัส คือ ทิพย์วิหาร (รูปฌานสี่) พรหมวิหาร (อรูปฌานสี่ + เมตตา กรุณา ฯ) อริยวิหาร (พระอนาคามี คือ อริยจิต ที่ เนื่องกับ รูปฌานสี่ อรูปฌานสี่ + สัญญาเวทยิตนิโรธ หรือ อนุปุพพวิหาร๙)                          สัญญา ที่ตรัส หมายถึง ๒ อาการ (๑) สัญญา ได้แก่ --- กิริยาที่หมายรู้ได้ ที่มีอยู่ในสิ่งนั้น คือ อนุปปุวิหาร ๙ ของพระอนาคามี ที่ "มีสติในสมาธิคือ สัมมาสมาธิ -รูปฌานที่๔ อันเป็น อริยสัมมาสมาธิ ---- แล้ว เนื่องกับ ---- การเกิด ดับ ตามลำดับ (มี สัญญา เห็น สัญญา ด้วย สติในสมาธิฯ) แห่ง รูปฌานสี่ อรูปฌานสี่ สัญญาเวทยิตนิโรธ ----- อ่านดีดี  ตรงนี้ ผมเสนอต่างกับ กระแสหลัก (๒) ตามปปัญจสัญญา (ดูมธุปิณฑิกสูตร) สัญญา ได้แก่ ความรู้สึก (แบบสัญญา ไม่ใช่ แบบ เวทนา) ประเภท ความสำคัญมั่นหมาย ซึ่ง -- -- กิริยาที่หมายรู้ได้ ที่มีอยู่ในสิ่งนั้น คือ อนุปปุวิหาร ๙ ของพระอนาคามี ที่ "มีสติในสมาธิคือ สัมมาสมาธิ -รูปฌานที่๔ อันเป็น อริยสัมมาสมาธิ ---- แล้ว เนื่องกับ ---- การเกิด ดับ ตามลำดับ (มี สัญญา เห็น สัญญา ด้วย สติในสมาธิฯ) แห่ง รูปฌานสี่ อรูปฌานสี่ สัญญาเวทยิตนิโรธ ----- อ่านดีดี  ตรงนี้ ผมเสนอต่างกับ กระแสหลัก สรุป  ได้หรือไม่ว่า 15 +15 พรรษา ---- (น่าจะ) เนื่องกับ อรูปฌานสี่ (ผมเห็นว่า เนื่องกัน) ตกลง ที่ถามผมว่า -- ไม่ต้องมี อรูปฌาณ ได้ใช่ไหมครับ คุณ a235 คืดว่า  ผมควรจะ ตอบกลับว่า ? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 12:45:39

ความคิดเห็นที่ 51 (๓) 15 พรรษาสุดท้าย "น่าจะ"  เนื่องกับ ทรงประกาศพรหมจจรย์ที่แคว้นกุรุ -- น่าจะเนื่อกับ --- "มหาสติปัฏฐานสูตร" ฯลฯ แคว้นกุรุ http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%B8%E0%B8%A3%E0%B8%B8 ก่อน "กุสินารา" http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%B8%E0%B8%AA%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%B2          ************************************ เป็นไปได้ หรือไม่ว่า ผู้มีธุลีในดวงตาแต่น้อย --เนื่องกับ "ความรู้ที่ทำให้ มีการอบรมจิต (ปุถุชน อริยสาวก - จิตประภัสสร -- พ้นวิเศษจาก สนิมแห่งจิต ไม่ใข่ ข่มไว้ได้ ฯ) ในถิ่น นั้นๆ (15 พรรษาสุดท้าย) แตกต่างไปจาก --- สมัย 15 ปี นั้น -- เมื่อพระพุทธองค์ ตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว และจำพรรษาแรกที่ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน ในพรรษานั้นมีพระสงฆ์สาวกผู้สำเร็จพระอรหันต์ จำนวน 60 รูป เมื่อออกพรรษาปวารณาแล้ว พระบรมศาสดาได้ส่งพระสาวกทั้ง 60 รูปนั้น ออกไปเผยแผ่พระพุทธศาสนายังถิ่นต่าง ๆ ส่วนพระองค์เองเสด็จไปยังตำบลอุรุเวลาเสนานิคม)  --- คือ --- ไม่อยู่ใน เหตุปัจจัย เฉกเช่น 15 พรรษาแรกๆ เช่น ชลิฏ 3 พี่น้อง ที่ทรงแสดง อาทิตตปริยายสูตร เช่น ชลิฏ 3 พี่น้อง (1003 รูป) --- พระพุทธองค์ ประทับอยู่ที่ตำบลอุรุเวลาเสนานิคม พอสมควรแก่พระอัธยาศัยแล้ว จึงเสด็จพร้อมด้วยหมู่ภิกษุชฎิลเหล่านั้น จำนวน 1,003 รูป ไปยัง ตำบลคยาสีสะ และประทับอยู่ ณ ที่นั้น ทรงพิจารณาเห็นอินทรีย์ของภิกษุใหม่ แก่กล้าแล้ว จึงตรัสเรียกท่านเหล่านั้นมาประชุมพร้อมกันแล้วตรัสพระธรรมเทศนา “อาทิตตปริยายสูตร” ทรงเปรียบเทียบสิ่งทั้งปวงเป็นของร้อนดุจเดียวกับไฟ เพื่อให้เหมาะสมกับอัธยาศัยของพวกเธอ ที่เคยบูชาไฟมาก่อน ทรงแสดงถึงอายตนะภายใน คือ ตา หู จมูก ลิ้น กายและใจ เป็นของร้อน และความรู้สึกว่าเป็นสุขเป็นทุกข์ ไม่สุข ไม่ทุกข์ เพราะตาเห็นรูป หรือหูได้ยิน เป็นต้น ก็เป็นของร้อนใจความโดยสรุปก็คือ เมื่อตาเห็นรูป หูได้ยินเสียง จมูกได้กลิ่น ลิ้นลิ้มรส กายได้สัมผัส และใจกระทบอารมณ์ แล้วทำให้เกิดความเร่าร้อน ร้อนเพราะราคา โทสะ และโมหะ เป็นต้น ผู้ได้สดับและรู้เท่าทันกิเลสเหล่านี้แล้ว ย่อมเบื่อหน่ายในสิ่งทั้งปวง เมื่อเบื่อหน่ายย่อมคลายกำหนัด เมื่อคลายกำหนัดแล้ว จิตก็ไม่ยึดมั่นไม่ถือมั่นสิ่งเหล่านั้น ขณะที่พระบรมศาสดา ทรงแสดงพระธรรมเทศนาอยู่นั้น ภิกษุชฎิล ทั้ง 1,003 รูป ส่งกระแสจิตไปตามวาระแห่งพระธรรมเทศนา จิตของพวกเธอ ก็หลุดพ้นจากกิเลสาสวะทั้งปวง สำเร็จป็นพระอรหันต์ขีณาสพด้วยกันทั้งหมด http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%AD%E0%B8%B8%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B9%80%E0%B8%A7%E0%B8%A5%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%AA%E0%B8%AA%E0%B8%9B%E0%B8%B0             *************************************                                          สรุป ใคร "สมัยนี้" (สมัยโน้น ที่ตรัสที่แควันนั้น ยกไว้) เมื่อ ศึกษา มหาสติปัฏญานสูตร (ไม่ว่า จะมี มติแบบไหนฯ) เป็นไปได้หรือไม่ว่า จะเป็นเหตุให้เกิด วาทะกรรม เช่นที่คุณa235 เสนอว่า                    ไม่ต้องมี อรูปฌาณ ได้ใช่ไหมครับ                     พุทธค์ กล่าวเกินไป ใช่ไหมครับ      ไม่ต้องมี อรูปฌาณ ก็ ละ โอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ ได้ใช่ไหมครับ ตกลง ผมควรจะ ตอบกลับไปว่า ? (จึงจะ สอดคล้อง ตรงตามที่ คุณa235 อ้าง อรูปฌาน? คุณการบูร (Camphor)  จะช่วย ชี้แนะ เป็นวิทยาทาน ไหมครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 13:10:06

ความคิดเห็นที่ 52 คห 50 อ่านแล้วได้ความว่า สติ ใน ฌาณ4 มีต่อไป จนถึง อรูปฌาณ4 อย่างนี้ใช่หรือไม่ครับ จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 13:12:59

ความคิดเห็นที่ 53 อย่าลิมประเด็น นะครับ -- ที่ตรัสให้เจริญสัมมาสมาธิ (พระสูตรใดนั้น) นั่นคือ ทรง ตรัสให้ ภิกษุ เจริญ รูปฌานสี่ --- ใช่หรือไม่?                   *************************** ทีนี้ ถ้า ใคร เลยไปถึง อรูปฌาน + ข้อความ คคห 47 ที่คุณ a235  เสนอฯ                                      ผมเสนอว่า เมื่อใด "บุคคลใดนั้น (ที่ถามล่วงหน้า ด้วย วาทะ เช่น ข้อความ คคห 47) สามารถแล้วใน --- อาการ คือ  --- เจริญสัมมาสมาธิ (สอดคล้องกับพระสูตรใดนั้น) ---- นั่นคือ ทรง ตรัสให้ ภิกษุ เจริญ รูปฌานสี่ --- แล้ว สอดคล้องกับ มูลปริยายสูตร คือ -- พระเสขะ ผู้นั้นแหละ ควร ตอบได้ว่า --- ควร หรือ จำเป็นหรือไม่ ที่ "เสขะนี้ --- ต้อง เจริญ อนุปุพพวิหาร ๙  ที่ ผมเสนอว่า ต้องไม่ขัดกับ วิหาร ๔ ตามที่ตรัส คือ ทิพย์วิหาร พรหมวิหาร อริยวิหาร สุญญตาวิหาร            *************************************              3 บรรทัดบน  คือ คำตอบ ต่อ คำถาม ที่ถามว่า                               จาก คห 46                    ไม่ต้องมี อรูปฌาณ ได้ใช่ไหมครับ                       พุทธค์ กล่าวเกินไป ใช่ไหมครับ         ไม่ต้องมี อรูปฌาณ ก็ ละ โอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ ได้ใช่ไหมครับ                           จากคุณ : a235            *************************************** สรุป ผมตอบ คำถาม ที่คุณa235 ถาม แล้ว  นะครับ? หมายเหตุ คำตอบที่ผมตอบ ฯ  จะมีประโยชน์ ในทางวิชาการ และหรือ ปริยัติที่เนื่องกับ ปฏืบัตติ ด้วยหรือไม่ พิจารณาเอง ครับ อย่างไรก็ตาม -- ที่ผมตอบนั้น -- มี ตรงไหน ที่ ไม่กลิ่น เป็น ทิฏฐุปาทาน ? ถ้าท่านใด ได้กลิ่น  ก็ ชี้ด้วยเพื่อ มหากุศลธรรมของท่าน ฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 13:20:11

ความคิดเห็นที่ 54 คคห 52 --- ครับ --- แต่ อย่างไร? "จึงจะถูกฝาถูกตัว - ตามมูลปริยายสูตร ---  อ่าน คคห 53 แล้ว  มีความเห็นอย่างไร?  ผมรออ่าน ครับ      ******************************************* หมายเหตุ "สติในรูปฌานสี่"  ของท่าน ๒ ดาบส อาจารย์ที่สอนอรูปฌานนั้นแก่ พระโพธิสัตว์สัทธัตถะนั้น -- แตกต่างกับ -- สติในรูปฌานสี่ ของ พระโพสัตว์สิทธัตถะ -- ที่ ทรง บำเพ็ญเพียรทางใจ ก่อนตรัสรู้ --- อย่างไร? (๑) ถ้า กำหนด แบบ ที่ ปุถุชนสมัยนี้ ที่ได้แก่ นักอภิธัมมัตถสังคหะ กำหนด ตาม "ปรมัตถ์มีจริง" --- คุณ  a235  --- คิดว่า --- สติในรูปฌานสี่ (คำบัญญัติ) -- อันเป็นปรมัตถ์ (ตามคำว่า ฯลฯ ดูคำ ตามตำรานั้น) --- "คือองค์ธรรม นั้น"  -- ต้อง เหมือนกัน เพราะ ปรมัตถ์  -- ใช่หรือไม่ ถ้าใช่ ทำไม พระพุทธเจ้า ตรัสรู้ปฏิจจฯ แล้ว จึงตรัสว่า พระองค์คือ -- มัคควิทู -- (ทรงกระทำอริยมรรคมีองค์ ๘ ให้แจ้งด้วยพระองค์เอง / ตรัส สัมมัตตะ ๑๐ ด้วย) แล้วทำไม ท่าน ดาบส ใดนั้น  ไม่ ปฏิญาณตนเองเป็น พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ?                              อ่านพระสูตรนี้ แล้วยังครับ ครั้รทำ สัมมาทิฏฐิให้บริบูรณ์แล้ว จักทำ สัมมาสมาธิให้บริบูรณ์ ดังนี้นั้น นั่น เป็นฐานะที่มีได้ ปญฺจก  อํ ๒๒/๑๕-๑๖/๒๑ พระโพธิสัตว์สัทธัตถะ ก่อนตรัสรู้ -- ทรง ทำ "สัมมาทิฏฐิให้บริบูรณ์" ได้ อย่างไร? น่าพิจารณาไหม ในเมื่อ ทรงสามารถใน ปฐมฌาน เมื่อ ๗ ชันษา มีความเห็นอย่างไร? ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 13:32:41

ความคิดเห็นที่ 55 อ่านข้อความทั้งหมดแล้ว ยังให้เกิด ธัมราคะ  ธัมนันทิ  ยิ่งนัก ... ซึมซับ  ย้อมจิต  สนิทแนบอยู่ด้วยธรรมอันลึกล้ำ  เพลิดเพลินในธรรม  มีธรรมเป็นที่มายินดี   อภิรมย์ เบิกบานเหลือประมาณ .... ขออภัยที่เข้าใจ  "อะไรอะไร"  ผิดพลาดคลาดเคลื่อน ไปในตอนแรก ...  ไม่ถือโทษขุ่นเคืองนะ ... >>>  สัมมาสังกัปปะ ย่อมมีเพียงพอ  แก่ผู้มีสัมมาทิฏฐิอยู่ .....  ? สำหรับ คุณการบูร (Camphor) จำได้ว่า ท่องอาขยานบทนี้ตอนเด็กๆ  และถูกแม่เคี่ยวเข็ญ + ดุ  (ตีบ้าง บางโอกาส) โดยยกและอ้างบทอาขยานนี้ อยู่เสมอ ตอนขี้เกียจ เกเร ... เด็กเอ๋ยเด็กน้อย  ความรู้เรายังด้อยเร่งศึกษา เมื่อเติบใหญ่เราจะได้มีวิชา  เป็นเครื่องหาเลี้ยงชีพสำหรับตน ได้ประโยชน์หลายสถานเพราะการเรียน  จงพากเพียรไปเถิดจะเกิดผล ถึงลำบากตรากตรำก็จำทน  เกิดเป็นคนควรหมั่นขยันเอย ฯ เห็นตอบกระทู้อ้างอิงพระพุทธวจนะอยู่เสมอ  แสดงว่ามีพื้นความรู้ทางธรรมะที่ดีพอสมควรทีเดียว  ... ไม่เหลือวิสัยที่จะต่อยอดขึ้นไปอีก ... อิทธิบาท ๔ อย่าลืม ... (ใช้เตือนตัวเอง "ถี่ๆๆๆ" ด้วยเหมือนกัน...!!!) จากคุณ : MY GREATEST LOVE, FOR ALWAYS (คนดู) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 15:20:19

ความคิดเห็นที่ 56 อ่่านแล้วได้ ความคิด ว่า เหตุ ที่ อรูปฌาณ ของ ดาบส ทั้งสอง ต่าง กับ ของ พุทธองค์ เพราะ ดาบส ทั้งสอง ทำ ฌาณ โดยลำดับ แล้วไม่ รักษาสิ่งที่ มีประโยชน์ไว้เลย เปรียบ เหมือน ไปหา น้ำบ่อหน้า โดยไม่หิ้วน้ำจากบ่อนี้ไปเลย พุทธองค์ ทำ ฌาณ โดยลำดับ แล้ว ก็ เก็บ สิ่งที่มีประโยชน์ เอาไว้ด้วย ในที่นี้ ผมคิดว่า คือ สติ แล้ว พิจารณาว่า สติ ใน ฌาณ4 เป็น สติ ที่เหมาะ แก่ การนำไปใช้ เพราะ ว่า เป็น "สติบริสุทธิ์ เพราะ อุเบกขา แล้วแลอยู่" เปรียบ เหมือน ไปหาน้ำบ่อหน้า แล้ว เก็บ น้ำแต่ละบ่อมาพิจารณาว่า ควรเก็บ น้ำบ่อไหน ติดตัวไปด้วย ตลอดการเดินทาง (หวังว่า คงไม่ผิดฝาผิดตัว นะครัีบ) จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 19:04:40

ความคิดเห็นที่ 57 ดาบส ทั้งสอง ทำ ฌาณ โดยลำดับ แล้วไม่ รักษาสิ่งที่ มีประโยชน์ไว้เลย เปรียบ เหมือน ไปหา น้ำบ่อหน้า โดยไม่หิ้วน้ำจากบ่อนี้ไปเลย ^^^^ คุณa235 --- ไม่เข้าใจ ---  ตามที่ตรัสไว้ ว่า (๑) "พระองค์ทรง เป็น มัคควิทู" คือ ทรงกระทำ อริยมรรคมีองค์ ๘ ให้เกิดขึ้นได้เอง (ตอนไหน ดูพุทธประวัติตรัสเอง ฯ + ๗ ขวบ ทรงสามารถใน ปฐมฌาน --- ทรงระลึกหลังจาก ทดลอง ทุกรกิริยา --- การบำเพ็ญเพียรทาง "มโนทวาร" (จิต) --- ชรอยจะเป็นทางมาของความสำเร็จ --- ที่ ทรงออก บวช แสวงหาอยู่ว่า อะไรเป็นกุศล (ฉลาด ด้วย อาสวักขยญาณ มั๊ง) ไม่มีอะไรยิ่งกว่า (๒) ทำไม ไม่ แปลว่า เพราะ เหตุ --- มัคควิทู อันเป็น หรือคือ พุทธวิสัย -- พระโพธิสัตว์สิทธัตถะ จึง อุบัติ (เกิดแบบหนึ่ง / ไม่ เกิดชาติ อาการที่ ๑๑ แห่ง กระแสปฏิจจสมุปบาทสาย สมุทัย -เกิดแบบหนึ่ง) เป็น พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์นี้ ส่วน ท่าน สองดาบส  ที่ทรงระลึก เป็น บุคคลแรกสุดๆ ว่า จะ เข้าใจได้ทันที่ --- แต่ ทำกาละเสียแล้ว  จึง เสด็จ ไปสาธิต (หลังจาก ทรง สร้าง พุทธศาสตร์ ๔๙ วัน มั๊ง) แก่ ปัญจวัคคีย์ ทำไมไม่แปลว่า -- ท่าน สองดาบส ไม่ สามารถ "มัคควิทู" ถูกต้อง ชอบ ได้ ด้วย ตนเอง ฯ เรื่อง สัมมาสมาธิ อันเป็น อริยมรรค คือ -- รูปฌานทั้งสี่ --- ที่ ว่า ว่า กัน ใน สมัยนี้นั้น (๑) ถ้า สอบทานกับ พระสูตร ที่ตรัสเพียงพอ  ฯ (๒) สอบทานด้วย "จิตที่พ้นวิเศษจากอุปกิเลส"  หรือ ด้วย "จิตที่ข่มอุปกิเลสไว้ได้" นั้น --- ๒ ประการข้างบนี้  ผมเสนอว่า มี ผล ไม่เท่าเทียมกัน (รายละเอียด ยกไว้) แล้ว เนื่องกับ (๓) อานาปานสติสมาธิ (ตามที่ตรัส ตามที่อ้าง ผมเสนอว่า) เนื่องกับ อานาปานสติแบบพิสดาร (๑๖ ตามที่ตรัสแก่ ภิกษุอริฏฐะ) --- แล้ว ต้อง สอดคล้องกับ "อุเทสแห่งสัมมาสมาธิ" ตามที่ตรัส อ้างที่ตรัสไว้ว่า ผู้มีศีลสมบูรณ์ (ข้อ ไม่มีความต้องร้อนใจ อวิปปฏิสาร ในภายหลัง / สูงกว่า 227 ด้วยมั๊ง) สมาธิพอประมาณ (สัมมาสมาธิตามอุเทสฯ ที่เนื่องกับ (๓)) ปัญญาพอประมาณ (สัมมาทิฏฐิ ?) คือ ผู้ โสดาบัน -- ผู้เที่ยงต่อ กระทำ "ความดับแห่งภพ เพราะความสิ้นไปแห่งตัณหาโดยประการทั้งปวง นั้นคือ นิพพาน - พุทธอุทานฯ) ผมเดาไว้ทีก่อนว่า คุณ a235 จะ ก้าวพ้น ข้อความ ที่เสนอว่า --- (หวังว่า คงไม่ผิดฝาผิดตัว นะครัีบ) ด้วย ยถาภูตสัมมัปปัญญา (เนื่องกับ อภิชานาติ  ไม่เนื่องกับ สัญชานาติ) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 10:08:10

ความคิดเห็นที่ 58 >>>  สัมมาสังกัปปะ ย่อมมีเพียงพอ  แก่ผู้มีสัมมาทิฏฐิอยู่ .....  ? ^^^^ โดยย่อๆ โดยเฉพาะ "สัมมาสังกัปปะ" (ข้อ เนกขัมมะ - ออกจากกามสัญญา  ได้ รูปสัญญา คือ ปฐมฌาน ตามอุเทสแห่งสัมมาสมาธิฯ) -- ด่านแรก -- ตามด้วย (ด่านต่อมา) อันจะเนื่องกับ "โพธิปักขิยธรรม ๓๗"  ข้อ สติปัฏฐานสี่ - ของ กลุ่มอริยสาวกแรก คือ พระโสดาบัน ได้แก่ พระสัทธานุสารี พระธัมมานุสารี พระโสดาบัน สรุป ทั้ง ๒ ด่าน (ปริยัติ นำไปสู่การปฏิบัติ แบบ นอกกระแสหลัก ฯ) คือ ผู้มีการสดับ = รู้ เข้าใจ ปฏิบัติได้ผล ตามที่รู้ (คลำเป็น จนเจอ เคล็ดได้เอง แบบ ตัวไม้ สอนช่างไม้ฯ) ตามสมควร์แก่การปฏิบัติ ซึ่ง อานาปานสติสมาธิ (ธรรมอันเอก) โดย "เทคนิค" คือ อานาปานสติแบบพิสดาร (๑๖) ---- แล้ว เนื่องกับ --โพธิปักขิยธรรม ๓๗"  ข้อ สติปัฏฐานสี่ -- โดย ผ่านด่าน สัมมาทิฏฐิ มาแล้ว ฯ                                            ดังนั้น     >>>  สัมมาสังกัปปะ ย่อมมีเพียงพอ  แก่ผู้มีสัมมาทิฏฐิอยู่ ..... คืออย่างนี้ๆ คือ เครื่องมือ สอบทาน -- เป็นอยู่โดยชอบ โลกจักไม่ว่างจาก พระอริยเจ้า ในธรรม วินัยนี้  ฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 10:16:21

ความคิดเห็นที่ 59 ด่าน ต่อๆ ยิ่งขึ้นไป -- ยิ่งต้อง --- แบบ แม่โค เดินลงเขา แล้ว ปลอดภัย (จากความจำ) ปลอดภัย แบบ  "ไม่กินบนเรือน แล้ว ถ่ายบนหลังคา"  ฯลฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 10:17:56

ความคิดเห็นที่ 60 "ท่านพุทธทาส"  -- ต่างกับ --- "นักอภิธรรม-ทาษอภิธรรม" ----   หรือไม่  อย่างไร? สอบทานได้ จาก "อภิธรรม คืออะไร?" เช่น http://www.atriumtech.com/cgi-bin/hilightcgi?Home=/home/InterWeb2000&File=/home2/searchdata/Forums2/http/www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y5079944/Y5079944.html https://www.google.co.th/search?q=%E0%B8%AD%E0%B8%A0%E0%B8%B4%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1+%E0%B8%84%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%AD%E0%B8%B0%E0%B9%84%E0%B8%A3%3F+%E0%B8%9E%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%AA&ie=utf-8&oe=utf-8&aq=t&rls=org.mozilla:en-US:official&client=firefox-a http://www.sabuyjaishop.com/shop/oncebookk/%E0%B8%AD%E0%B8%A0%E0%B8%B4%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%84%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%AD%E0%B8%B0%E0%B9%84%E0%B8%A3__%E0%B8%9E%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%A0%E0%B8%B4%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B8%B8-002458-TH-pdtdetail.html (หนังสือ) rittijanson.** ไม่ใช่ลิควิด **/2011/05/blog-post.html เพิ่มเติม ข้อมูล แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 10:26:36 จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 10:23:18

ความคิดเห็นที่ 61 ก็เหตุใด ท่าน สองดาบส ไม่ สามารถ "มัคควิทู" ถูกต้อง ชอบ ได้ ด้วย ตนเอง ฯ หละครับ ท่านเซน -------------------------------------------------------------- เคยคุยกับท่าน ท่านว่า อาสวขยญาณ ของ ลัทธิอื่นก็มี ไม่ใช่หรือครับ ------------------------------------------------------------- อ่านกระทู้นี้แล้วคิดไปคิดมา ตอนนี้ คิดว่า เข้าใจแล้วว่า ทำไม ท่านเซน ถึง กล่าวว่า สติ ใน สมาธิ เพิ่งมองเห็น สติ อยู่ ต่างหาก จาก สมาธิ ครับ เลย พอเข้าใจได้ว่า สติ จาก ฌาณ4 มีเพื่อใช้ในการงานต่อไป เป็น อย่างไร ครับ จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 12:00:38

ความคิดเห็นที่ 62 ตรึกตรองตาม + เพ่ง คำอธิบายแล้ว  ปฏิเสธมิได้เลย ...  ลึกซึ้ง แยบคายจริง   ขอบพระคุณมาก   ก่อนนอนจะเพ่งอีกรอบ ....  หากได้รู้แจ้งอรรถ รู้แจ้งธรรม ตามที่ได้สดับ (ตามนัยยะแห่ง วิมุตตายตนสูตร) จนเกิดดวงตาเห็นธรรมขึ้นมาละก็ ....   "บุญคุณ" ครั้งนี้ใหญ่หลวงยิ่งนัก  จะไม่มีวันลืม  "เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม" เลย  จนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต .... อ่านพระพุทธภาษิต  -นวก. อํ. ๒๓/๔๓๓ - ๔๓๗/๒๓๙.  นี้แล้ว พระองค์อุปมาได้เห็นภาพ  จะหาผู้ใดเสมอพระพุทธปัญญาของพระองค์ท่าน  เป็นไม่มี ...   รื่นรมย์  เบิกบานในธรรม  สุดยอดจริงๆ  ขอบพระคุณมากที่แนะนำ.... จะขอเป็น ....  " โคภูเขา  ที่ฉลาดเฉลียว  มีไหวพริบ  รอบรู้ทิศทาง ฉลาดเพื่อจะเที่ยวไปตามภูเขาอันขรุขระ... "  ก็แล้วกันนะ ... http://www.pobbuddha.com/tripitaka/upload/files/2544/index.html ข้างนอกฝนตกพรำๆ  รักษาสุขภาพ + ราตรีสวัสดิ์ นะ ท่าน ผู้มีปัญญากว้างขวาง  มีปัญญาชวนให้ร่าเริงได้ตลอดกาล ... และขออนุโมทนาเป็นอย่างสูงในกุศลจิตที่ให้  "ธรรม" ที่ประกอบด้วย "สัมมาทิฏฐิ" เป็นทาน ในทุกๆ กระทู้  อ่านแล้ว ปีติ  ปราโมทย์  เบิกบาน  ยิ่งนัก ...     หายไปไหน ไม่ได้นะ ... จากคุณ : LOVE & FAITH NEVER ENDS (คนดู) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 23:23:54

ความคิดเห็นที่ 63 คคห 61 ทำไม  ไม่ "ฉุกคิด"  เลยไปถึง "สัมมาทิฏฐิ  ที่ตรัสว่า มีอยู่ ๒" (๑) แปลว่า เจ้าชายสิทธัตถะ  ก่อน -- ออกจากเรือน  --- บวช (ไปพ้นหมดจาก วิสัยโลกๆ ในสมัยนั้น / สมัยนี้ ดูดีดีฯ) แล้ว อย่างนี้ ---- ทั้งๆ ที่ มารดา บิดา ไม่ปรารถนา น้ำตานองหน้า (ดู พุทธประวัติตรัสเอง ใน พุทธประวัติจากพระโอษฐ์) -- -- สัมมาทิฏฐิ (ที่ยังไม่ อริยะขั้น อรหันต์ในธรรมวินัยนี้ ฐานะ จอมศาสดา) เกี่ยวกับ "ขันธ์ ทั้ง ๕" (กำหนดตาม ปฐมเทศนา + ทุติเทศนาแก่ พระปัญจวัคคีย์) -- ตาม --- "องค์ความรู้ของ สากยวงศ์" ---- แตกต่างไปจาก "พรหมชาละสูตร"  มั๊ง ครับ ? -- ปฐมฌาน "สมัย ๗ ขวป" ---- ทำไม ไม่มี สติในสมาธิ ? ----มี แน่ๆ มั๊ง (มั๊งแปลว่า เป็นประสบการณ์นิยม หรือ กายสักขี ตามที่ตรัสฯ) ---- แต่ "สติในสมาธิ" --- ยังไม่ แข็งแรงบริบูรณ์เท่า สติในสมาธิขั้นรูปฌานที่ ๔ -- สติในสมาธิ ขั้นไหน  -- ที่เจ้าชายสิทธัตถะ "สมัย ๓๐ หย่อนหนึ่ง (สำนวนแปลพระบาลี ตามที่ตรัสฯ - พระบาลี โพธิราชกุมารสูตร ราชวรรค ม. ม ๑๓/๔๔๓/๔๘๙) "--- ใช้ เป็นบาทฐาน -- เมื่อ เจริญ อรูปฌานที่ ๓  ตามด้วย ๔ ? -- ใช่ สติในสมาธิ แห่ง องค์ธรรม คือ อาการที่ ๔  -- ตามที่ตรัสว่า ฯลฯ -- ความที่สติเป็นธรรมชาติบริสุทธิเพราะอุเบกขา แล้ว แลอยู่ --- คำที่ตรัส ที่แปล สำนวนแปลหนึ่ง (โดยท่านพุทธทาส) ว่า ---แล้วแลอยู่ --- คือ  -- แลอยู่ --- คือ อาการ  ที่ตรัสเนื่องด้วย รูปฌานที่ ๓ และ ๔  มิใช่หรือ ? -- ถ้าใช่ --- พุทธประวัติ ตอนนี้ ตรัสแก่ ท่านดาบสฯ ราชกุมาร เราเล่าเรียนธรรมนั้นได้ฉับไวไม่นานเลย  ราชกุมาร เรากล่าวได้ทั้ง ญาณวาท (ตามที่ทรงประจักษ์ มั๊ง) และ เถรวาท (ตามที่เถระท่านั้น กล่าวด้วยภาษของท่าน มั๊ง) ฯลฯ ราชกุมาร (เมื่อเราได้เสมอด้วยอาจารย์ ได้การบูชาที่ยิ่งดังนั้น) ได้เกิดความรู้สึกนี้ว่า (รู้สึก คือ ?) "ธรรมนี้ (อรูปฌานที่ ๔) จะ ได้เป็นไปพร้อม เพื่อ เบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อรำงับ เพื่อสงบ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อรู้พร้อม เพื่อนิพพาน (ความดับแห่ง ความเบื่อหน่าย คลายกำหนด ฯลฯ  หรือ ที่ทรงอุทาน เมื่อตรัสรู้ว่า --ความดับแห่งภพ เพราะความสิ้นไปแห่งตัณหา (คือ?) โดยประการทั้งปวง นั้นคือ นิพพาน ฯ) ก็หาไม่ แต่เป็นไปพร้อม  เพียงเพื่อ  ความบังเกิดใน  เนวสัญญานาสัญญายตนะ ภพ  เท่านั้นเอง ฯ                  ********************************** คุณ a235  อ่าน ที่ผมเสนอ แล้ว อ่าน พระสูตร ที่ผมอ้าง รวมทั้งพระสูตรอื่นๆ ด้วย             ---- แล้ว ยังจะ เสนอ เพิ่มเติม อะไรอีกไหม ว่า --- ตอนนี้ คิดว่า เข้าใจแล้วว่า ทำไม ท่านเซน ถึง กล่าวว่า (๑) สติ ใน สมาธิ ---- (๒) เพิ่งมองเห็น สติ อยู่ ต่างหาก จาก สมาธิ ครับ (๓) เลย พอเข้าใจได้ว่า สติ จาก ฌาณ4 มีเพื่อใช้ในการงานต่อไป เป็น อย่างไร ครับ ผมรออ่านครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 13:07:36

ความคิดเห็นที่ 64 กระทู้นี้ เนื่องกับ จิต จากพระโอษฐ์ ลอง เข้าไป อ่าน ทุกๆ คคห นะครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 13:08:39

ความคิดเห็นที่ 65 คคห 62 ขอบคุณที่อ้าง พระสูตร --แม่โคปีนภูเขาที่ลาดชัน - ครับ ตาม พระสูตรที่ตรัส ตามที่คุณ คนดู อ้าง นิทเทศแห่งมัคคอริยสัจ ___________ นิเทศ ๑๔ ว่าด้วย สัมมาทิฏฐิ (มี ๗๗ เรื่อง) หมวด ค. ว่าด้วย อุปกรณ์-เหตุปัจจัย ของสัมมาทิฎฐิ การทำสมาธิ มีเคล็ดลับเหมือนแม่โคปีนภูเขาลาดชัน ******************************************************* ภิกษุ ท ! ข้อนี้ก็ฉันนั้นเหมือนกัน : ภิกษุบางรูป ในกรณีนี้ เป็นพาล ไม่มีไหว พริบ ไม่รอบรู้ทิศทาง ไม่ฉลาดเพื่อจะสงัดจากกามสงัดจากอกุศลธรรม เข้าถึง ปฐมฌานอันมีวิตกวิจาร มีปิติและสุข อันเกิดจากวิเวกแล้วแลอยู่. ^^^^ ผม ขอ จินตนาการ เสนอว่า --- น่าจะตรัสแก่ ภิกษุ "ไม่ว่าสมัยไหนๆ" ที่ เป็น --- พาล  ----- คือ ---- ยังอ่อนอยู่ -- คือ ไม่มีไหว พริบ ไม่รอบรู้ทิศทาง ไม่ฉลาดเพื่อจะสงัดจากกามสงัดจากอกุศลธรรม เข้าถึง ปฐมฌานอันมีวิตกวิจาร มีปิติและสุข อันเกิดจากวิเวกแล้วแลอยู่. ไว้ผมมี แรงมากขึ้น กว่า ตอนนี้ ผม จะ ทดลอง เสนอ ภาคปฏิบัติ "รูปฌาน คือ สัมมาสมาธิ ตามอุเทสแห่งสัมมาสมาธิ" --- ที่ เนื่องกับ การเจริญ มรรคองค์ที่ ๒ คือ เนกขัมมะ ด้วย อานาปานสติสมาธิ --- ที่คือ --- สติในสมาธิ ของ สามัญสัญชาติญาณ ที่บุคคลนั้น  อาศัย "อานาปานสติพิสดาร วัตถุ ๑๖ --หมวด กายาฯ อานาบรรพ -- ๔ ข้อ ---                                     โดยย่อ จะ พรรณาความ --- ตั้งแต่ ที่ตรัส -- นั่นเรือนว่าง ฯ จนถึง ข้อที่ ๔ --- ล้วน เนื่องกับ "เนกขัมมะ" -- ออกจากกาม ทั้งสิ้น กล่าวคือ ออกทั้ง กาย ออกจาก กาม (สังกัปปะราคะ คือ กามของคนเรา ตามนิพเพธิกสูตร) และ มโน  ออกจาก กาม (สังกัปปะราคะ คือ กามของคนเรา ตามนิพเพธิกสูตร) --- ดู ที่ตรัส มโนปวิจาร  ตาม คคห 64 --- ลิมทำลังค์ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12960105/Y12960105.html ให้ สอดคล้องกับ ที่ คุณคนดู อ้าง --- พระพุทธภาษิต --- ภิกษุ ท ! เปรียบเหมือนโคภูเขา ที่ฉลาดเฉลียว มีไหวพริบ รอบรู้ทิศทาง ฉลาดเพื่อจะเที่ยวไปตามภูเขาอันขรุขระ. มันได้คิดว่า “จะเที่ยวไปสู่ทิศทางที่ไม่เคย ไป จะกินหญ้าที่ไม่เคยกิน.จะดื่มน้ำที่ไม่เคยดื่ม” ดังนี้มันวางเท้าหน้าอย่างถูกต้อง แล้วจึงค่อยยกเท้าหลัง เพ่งที่ตรัส --- มันได้คิดว่า “จะเที่ยวไปสู่ทิศทางที่ไม่เคย ไป จะกินหญ้าที่ไม่เคยกิน.จะดื่มน้ำที่ไม่เคยดื่ม” ดังนี้มันวางเท้าหน้าอย่างถูกต้อง แล้วจึงค่อยยกเท้าหลัง ---- หมายเหตุ จะพยายามเสนอ ใน แนว "พอเพียง เฉพาะ อัตตภาพ"  ไม่ใช่ ในฐานะ "พระอุปัชฌาจารย์" หรือ ไม่เนื่องกับ สมาธิภาวนา ข้อที่ ๒ (พระบาลีโรหิตัสสวรรค) สมาธิภาวนา ที่เป็นไปเพื่อญาณทัสนะอันเป็นทิพย์ --อาโลกสัญญา ทิวาสัญญาฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 13:24:45

ความคิดเห็นที่ 66 ไว้ผมมี แรงมากขึ้น กว่า ตอนนี้ ผม จะ ทดลอง เสนอ ภาคปฏิบัติ "รูปฌาน คือ สัมมาสมาธิ ตามอุเทสแห่งสัมมาสมาธิ" --- ^^^^^ จะรอ "สนอง" ... !!!  จะรอดื่มรสแห่ง  "มัณฑะ" + "ศึกษา"  ด้วยความใจจดใจจ่อ  นับตั้งแต่  "วินาที" นี้  .....   ยกให้  "เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม"  อยู่ในฐานะ  "พระอุปัชฌาจารย์"  (ไม่ยกให้ใคร)   และจะ  "ปวช"  อยู่ในสำนักท่าน  แต่เพียงเท่านั้น  เป็นกรณีพิเศษ สุดๆ จริงๆ .... เพ่งที่ตรัส --- มันได้คิดว่า “จะเที่ยวไปสู่ทิศทางที่ไม่เคย ไป จะกินหญ้าที่ไม่เคยกิน.จะดื่มน้ำที่ไม่เคยดื่ม” ดังนี้มันวางเท้าหน้าอย่างถูกต้อง แล้วจึงค่อยยกเท้าหลัง ---- ^^^^^^ น่าจะ เนื่องกับ พระพุทธภาษิต - สตฺตก. อํ. ๓๒/๓๕/๓๗.   ในความหมายที่ว่า  เช่นได้ ปฐมฌาน แล้ว ก็ต้องทำให้มาก  ให้ชำนาญ คล่องแคล่ว (พาวิตา พหุลีกตา) จนเป็น "วสี"  แล้วค่อยเลื่อนไปเจริญฌานในขั้นสูงขึ้นไปเป็น step .... ภิกษุ ท. ! ภิกษุ ประกอบด้วยธรรม ๗ ประการ แล้ว  ย่อม ทำจิตให้อยู่ในอำนาจ (ของตน)  ได้ และภิกษุนั้น ก็ไม่ตกอยู่ในอำนาจของจิต. เจ็ดประการ อย่างไรเล่า ?  ภิกษุ ท. ! เจ็ดประการ ในกรณีนี้คือ :- ๑. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในสมาธิ; ๒. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในการเข้าสู่สมาธิ; ๓. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในการดำรงอยู่ในสมาธิ; ๔. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในการออกจากสมาธิ; ๕. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในความเหมาะสมแห่งสมาธิ; ๖. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในธรรมเป็นโคจรแห่งสมาธิ; ๗. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในอภินิหารสมาธิ; ภิกษุ ท. ! ภิกษุประกอบแล้วด้วยธรรมเจ็ดประการเหล่านี้แล ย่อมทำให้จิตอยู่ในอำนาจ (ของตน) ได้ และภิกษุนั้นก็ไม่ตกอยู่ในอำนาจของจิต. เข้าใจถูกไหม  มีแง่มุมใดให้พิจารณาเพิ่มเติมไหม .... ท่านอุปัชฌาจารย์ ? ธรรมะของพระศาสดาเรียงร้อย  เชื่อมโยงกันได้สนิท อย่างมหัศจรรย์จริงๆ .... ดูแลรักษาสุขภาพให้แข็งแรง  ทานอาหาร  และพักผ่อนให้เพียงพอ  จะได้มี  "แรง" ไวๆๆๆๆๆๆๆๆ... จะได้ยังประโยชน์ตน  ประโยชน์ท่าน  ((โดยเฉพาะ ประโยชน์ของ "คนดู" :))   ให้ถึงพร้อม  นะท่านผู้เกิดมาเพื่อบำเพ็ญประโยชน์ทางปัญญาให้แก่ส่วนรวม ... จากคุณ : สัญญามั่นคงจาก พระอุปัชฌาจารย์ (คนดู) เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 18:11:05

ความคิดเห็นที่ 67 --- โหมโรง ---                 อานาปานสติสมาธิ แบบ อานาปานสติพิสดาร                         version เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม                                  เสนอแบบ               ออกมาจาก สดจากใจ โดยยังไม่มีการ edit                                โดย คาดหวังว่า  "สหายธรรมเก่า" เช่น คุณบุญเรือง /คุณสุภวิโมกข์ /คุณเกิดเป็นคนยากแท้ ฯลฯ                                      จะได้ ประโยชน์ด้วย                                             รวมทั้ง                    "คุณหลังไมค์ /คุณคนดู / และ คุณCamphor เป็นต้นด้วย" หมายเหตุ อานาปานสติสมาธิ version นี้ (พ.ศ. นี้) -- น่าจะ ง่าย ยิ่งกว่า version โน้น จบความนำ ******************************************************** เพ่งที่ตรัส --- มันได้คิดว่า “จะเที่ยวไปสู่ทิศทางที่ไม่เคย ไป จะกินหญ้าที่ไม่เคยกิน.จะดื่มน้ำที่ไม่เคยดื่ม” ดังนี้มันวางเท้าหน้าอย่างถูกต้อง แล้วจึงค่อยยกเท้าหลัง ----                                      ^^^^ เพ่งที่ตรัสแก่ ภิกษุ อริฏฐะว่า -- อานาปานสติเช่นนั้น (ที่เธอเจริญ) ก็มีอยู่ ตถาคตมิได้กล่าวว่า ไม่มี (หรือไม่ใช่ อนาปานสติภาวนา)                                          แต่ เธอจงฟัง อานาปานสติแบบพิสดาร (วัตถุ ๑๖) / อันเกิดมาจาก (๑) พุทธปัญญาของ จอมศาสดาพระองค์นี้ (๒) ทรง "ฉินน ปิโล ติโก - อันมีส่วนขี้ริ้ว อันตถาคต เฉือนทิ้งออกให้แล้ว  (- เพื่อ เหมาะสมกับ เธอ สมัยพุทธกาล)                 คุณคนดู  "ลองเก็งความจริง" เล่นๆ ว่า ภิกษุอริฏฐะ  จะ  รู้สึกอย่างไร?  เมื่อ ฟัง "เธอจงฟัง อานาปานสติแบบพิสดาร (วัตถุ ๑๖)  เช่น (๑) รู้สึกแบบ  ชาวพุทธสมัยนี้ (ที่เข้ามา และไม่เข้ามา ในห้องนี้ ?) ไม่เจาะจงใครฯ หรือว่า (๒) รู้สึกแบบ "ปริพพาชก" ชื่อ โปฏฐปาท --- ที่ มีอาจารย์เป็นอื่น ---- จึงฟัง ธรรมที่ตรัส ไม่รู้ เข้าใจ ฯ (ดูโปฏฐปาทะสูตร) แต่ (๓) รู้สึกแบบ นายจิต --- ที่ รู้ เข้าใจ ฯ (ดูโปฏฐปาทะสูตร)                                             ทีนี้ ลอง มองให้ทั่วๆ แบบ bird eye view หรือ แบบ ขี่ม้าชมดอกไม้ (ดอกไม้คือ อานาปานสติสมาธิ แบบ เซนฯ / ม้า ตามที่ทรงอุปมาไว้ คือ พละ อินทรีย์ ที่เนื่องกับ วิสัย ปุถุชน หรือ อริยสาวก -- ตาม พระสูตร ที่ตรัส จิตนี้ เป็นประภัสสร ฯ)                                                                                   ว่า                   ผม  มันแค่ -- "เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม"  -- ย่อม ไม่มี ศักยภาพ เยี่ยง --- พระสารีบุตร พระโมคคัลลานะ พระอนุรุทธ (ผู้เลิศทางทิพจักษุญาณ ในธรรมวินัยนี้ / วิชชานี้ จึง ไม่เนื่องกับ อวิชชา) พระมหากัจจานะ (เลิศทาง ขยายความได้พิสดาร --- เรื่องปปัญจสัญญา ดู มธุปิณฑิกสูตร) ฯลฯ  ฯลฯ และ  น่าจะ ไม่เท่าเที่ยม "บุคคลที่ผู้นั้น เชื่อ สัทธา มั่นใจ (ดูมูลปริยายสูตรประกอบ)ว่า ท่านนั้น ทานนี้ (สมัยนี้) คือ  -- ท่านผู้รู้  ว่าด้วย "อานาปานสติสมาธิภาวนา แบบ อานาปานสติพิสดาร (วัตถุ ๑๖)                                       ^^^^                                         ใคร?                                  --- ไม่ใช่คำถาม ----                          *************************                                        รวมความว่า ถ้า ใฝ่รู้  + broad mind (แบบ K = I D) + กาลามสูตร + สัมมาทิฏฐิ ข้อ สาสวาสัมมาทิฏฐิ + มูลปริยายสูตร ไม่ เพลิน ยึดติดใน สำนัก อาจารย์ "รวมทั้ง พระสูตรที่อ้างอิง" ไม่ว่า จะอ้างเพียงพระสูตรเดียว หรือ หลายพระสูตร --- เพราะ มีสติ มีสมาธิ มีปัญญา (ขั้นใดนั้น) มีสัมปชัญญะว่า --- ความรู้ ความเข้าใจ แบบนั้น (แบบ ที่ ยึดมั่นอยู่กับ สำนัก ตำรา อาจารย์ ฯลฯ) จะเนื่องกับ "กามสัญญา" (เนื่องกับ -- ปปัญจสัญญา --  ดู มธุปิณฑิกสูตร)                         แล้ว สรุปได้เองว่า กามสัญญา (แบบที่ผมเสนอ - นอกพจนานุกรมฯ) นั้น --- มัน เนื่องกับ จิตประภัสสร ที่เข้าถึงความเศร้าหมองแล้ว เพราะอุปกิเลส อานาปานสติสมาธิ แบบ อานาปานสติพิสดาร (๑๖) หมวด แรกสุดๆ "ตามที่ตรัส" นั่นคือ  การ ปฏิบัติ  ออกจาก กามสัญญา ---- เพื่อ บรรลุ รูปสัญญา เมื่อ สามารถใน ข้อที่ ๔ --- ซึ่งจะเนื่องกับ --- พระพุทธภาษิต - สตฺตก. อํ. ๓๒/๓๕/๓๗.   แต่ ยัง ไม่ สูงขึ้น "อนัตตริกสมาธิ" หรือ อริยสัมมาสมาธิที่แวดล้อมด้วย บริขาร ๗ ขั้น พระอนาคามี -- ตามที่ตรัส อานิสงส์ ๗ ประการ ของ อานาปานสติ (หวังว่า ไม่ งง  ถ้า ศึกษาพระพุทธภาษิตพอเพียง) กลุ่มพระโสดาบัน (พระสัทธานุสารี พระธัมมานุสารี พระโสดาบัน) พ้นวิเศษ จาก กามสัญญา (สงัดจาก อกุศลธรรมทั้งหลายฯ) ได้ด้วย --เนกขัมมะ มรรคองค์ที่ ๒ -- ด้วย อานาปานสติสมาธิ - แบบ อานาปานสติพิสดาร หมวดที่ ๑ ทั้ง ๔ ข้อ นั่นเอง ซึ่ง คือ -- โคภูเขา ที่ฉลาดเฉลียว มีไหวพริบ รอบรู้ทิศทาง ฉลาดเพื่อจะเที่ยวไปตามภูเขาอันขรุขระ. มันได้คิดว่า “จะเที่ยวไปสู่ทิศทางที่ไม่เคย ไป จะกินหญ้าที่ไม่เคยกิน.จะดื่มน้ำที่ไม่เคยดื่ม” ดังนี้มันวางเท้าหน้าอย่างถูกต้อง แล้วจึงค่อยยกเท้าหลัง                      โคภูเขา ไม่ใช่ โค บ้านที่ เขาจูงจมูกฯ  กระมัง จบโหมโรง --- หรือ ปฐมนิเทศ (ด้วย "อุเทส" แบบเซนเถรวาทฯ ที่อ้าง "นิมิต" คือ พระสูตรใดนั้น  ที่มี "ลิงค์" คือ ลักษณะของ "อาการ"  แห่ง ธรรมนั้นๆ "ตามที่"  --- ทรงแสดงธรรม (ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษามา"---  ดังที่ตรัสว่า --ทรงเปิดของที่คว่ำอยู่ --- --- ส่วน ที่ผมเสนอ ---- ผมก็ต้อง ระวังว่า ไม่ ทำให้ พระสัทธรรม (พระพุทธภาษิต แปลไทย) ปฎิรูป ----                             --- 2 บรรทัดบน --- จึงเป็นกิจ ของ ชาวพุทธที่แท้ ผู้ สาวกของพระบรมศษสดา ที่ต้อง ช่วยกันสอบทานด้วยความไม่ประมาท                     ****************************                                        ย้ำมุมมอง               โคภูเขา ไม่ใช่ โค บ้าน (ที่ยอมให้เขาจูงจมูกฯ)  กระมัง จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 07:40:43

ความคิดเห็นที่ 68 อานาปานสติสมาธิ แบบ อานาปานสติพิสดาร  (๑๖)  จะ สอดคล้อง คือขัดไม่ได้ กับ ที่ตรัส สมาธิภาวนา (สมัยนั้น)  ๔ ประเภท ผม เสนอแล้วว่า จะไม่ เลยไปถึง (๒) สมาธิภาวนา ที่เป็นไปเพื่อญาณทัสสนะ (เห็นภาพนิมิตด้วย ญาณ) อันเป้นทิพย์ คือ อาโลกสัญญา - ทิวาสัญญา -- เฉกเช่นที่ ท่านพุทธทาส เจริญ "เมื่อ 2477"  ตามข้อความในหนังสือ (ภาพ) เพิ่มเติม คคหนี้ ส่วน (๑) สมาธิภาวนา ที่เป็นไปเพื่อ สุขวิหารธรรมในทิฏฐธรรม (หรือ ที่ตรัสคำว่า กายสักขี - ผู้มี กาย (นั้น) เป็นพยาน / คือ เพลิน ต่อ รูปฌานสุขที่ ๓  ดังที่ตรัสไว้ว่า - ดั่งเทพสุภกิณหะ ฯ คือ จะ ไม่เนื่องกับ มิจฉาสมาธิ แบบ "หินทับหญ้า" แต่ จะเนื่องกับ (๓) สมาธิภาวนา ที่เป็นไปเพื่อ ความสมบูรณ์แห่งสติสัมปชัญญะ (ตรัสไว้ พระสูตรหนึ่ง สติด้วยสัมปชัญญะด้วย ฯ) ข้อนี้ คือ การ ตามดู (อนุปัสสี) ตามเห็น (อนุปัสสนา)  ก่อน "เกิด ธรรม ๒ คือ สมถะด้วย วิปัสสนาด้วย"   กล่าวคือ เมื่อสามารถทำ หมวดแรก ข้อที่ ๔ ได้ คือ พ้นวิเศษจาก กามสัญญา  ได้ รูปสัญญา ทางมโนทวาร   ก็ จะ เนื่องกับ (๑) สมาธิภาวนา ที่เป็นไปเพื่อ สุขวิหารธรรมในทิฏฐธรรม ด้วย + (๓) สมาธิภาวนา ที่เป็นไปเพื่อ ความสมบูรณ์แห่งสติสัมปชัญญะ  ด้วย                                 ^^^^ ข้างบน คือ "ทำความเข้าใจกันก่อน (ก่อน อ่านต่อไป ในอนาคต)" ว่า อานาปานสติสมาธิ แบบ อานาปานสติพิสดาร (๑๖) version เซนเถรวาทฯ --- คือ อย่าง ????"   เมื่อ อ้าง พระพุทธภาษิต ว่าด้วย -- เธอทั้งหลาย จงเจริญสมาธิเถิด ภิกษุผู้มีจิตเป็นสมาธิ (อริยสาวก พ้นวิเศษจากอุปกิเลส เป็นจิตประภัสสร ฯ) ตั้งมั่นดีแล้ว (ด้วย อานาปานสติ (ไม่มี คำว่า สมาธิต่อท้าย)) ย่อมรู้ชัดตามที่เป็นจริง (เพราะ น้อมจิต + สมถะด้วย วิปัสสนาด้วย ไปยัง วิชชา ที่ชื่อ อาสวักขญาณ  ฯ---) ใคร เป็น โคภูเขา "ตามที่ตรัส" -- น่าจะ ได้ประโยชน์ จาก "ปรโตโฆษะ" นี้" --- ชนิด --- ต่างไปจาก  ที่ สำคัญว่า ได้อยู่ ฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 07:53:29

ความคิดเห็นที่ 69 หมายเหตุ ๑ ข้างบน คือ "ตัวอย่าง"  สำหรับ วิชาพุทธบัณฑิตจุฬาฯสง่างาม สังเคราะห์องค์ความรู้ คู่ทางสายกลาง เครื่องมือของนิสิตจุฬาฯ ผู้ประกอบด้วยศักยภาพพื้นฐาน สู่การต่อยอดของความเจริญงอกงามแห่งความสุข แบบอย่างเสาหลักแห่งปัญญา ที่เดาไว้ที่ก่อนว่า ตัวอย่างที่เสนอ --- ยังไม่เป็นปรากฎการณ์ที่ใดๆ ในตอนนี้ ฯ ---                    ************************** หมายเหตุ ๒ ธรรมทั้งปวง อนัตตา  แน่แท้ ไม่แปรผัน ฯ 45 พรรษา จอมศาสดาพระพุทธองค์ พระองค์นี้  ทรงจาริกแสดงธรรม 16 แคว้น ฯด้วย พระบาทเปล่า  มิได้อาศัย ยานพาหนะใดๆ เฉกเช่น สาวก ยุคนี้ ฯลฯ ตราบ วาระสุดท้าย ตาม มหาปรินิพพานสูตร ฯ หมายเหตุ ๓ พระเถระครั้งปบมสังคายนา  ก็ ไม่เพิ่ม ไม่ลด "ธรรม วินัย ที่ตถาคตแสดง บัญญัติไว้ดีแล้ว"  ฯ แล้ว ทำไม พุทธศาสนาใน ถิ่นนี้ สมัยนี้ --- ช่างมากมายด้วย "สำนัก อาจารย์ ตำรา ฯลฯ" หนอ? หมายเหตุ ๔ เป้นชาวพุทธที่แท้ ---- เป็นอย่างไร? --- อย่าประมาท ฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 08:02:18

ความคิดเห็นที่ 70 ภิกษุ ท. ! ภิกษุประกอบแล้วด้วยธรรมเจ็ดประการเหล่านี้แล ย่อมทำให้จิตอยู่ในอำนาจ (ของตน) ได้ และภิกษุนั้นก็ไม่ตกอยู่ในอำนาจของจิต.                                          ^^^^ ภาษาคน (ไทย ที่แปล ภาษานั้น) VS ภาษา ของท่านผู้รู้ธรรม คือพระพุทธเจ้า น่าจะ "เพ่งพินิจ ดีดี" ด้วย จิตที่พ้นวิเศษจากอุปกิเลส  หรือ จิตที่ไร้สนิมแห่งจิต ฯ            ****************************************                                      เช่นน่าจะแปลว่า ภิกษุ ท. ! ภิกษุประกอบแล้วด้วยธรรมเจ็ดประการเหล่านี้แล ย่อมทำให้ (ปัจจุบัน) จิตอยู่ในอำนาจ (ของ อภิเจตสิก / ดู เล่มที่ ๑๒ ของมหาจุฬาฯ) ได้ และ (จิตคุณภาพใหม่ของ) ภิกษุนั้น (ปัจจุบันขณะ นั้น) ก็ไม่ตกอยู่ในอำนาจของจิต.(คุณภาพเก่าอีกต่อไป) ^^^^ ข้างบน  ไม่ กลั้นหายใจ  ยังหายใจออก เข้า แต่ ไม่กำหนดหมายฯ ดังนั้น อาการแห่งธรรมนั้น จึง ชื่อว่า "อานาปานสติ" คือ มีสติ(ในสมาธิ) ว่า ปัจจุบันนั้น --- ประกอบแล้วด้วยธรรมเจ็ดประการเหล่านี้  ตามที่ตรัสไว้นั่นแล ย่อมทำให้ (ปัจจุบัน) จิตอยู่ในอำนาจ (ของ อภิเจตสิก / ดู เล่มที่ ๑๒ ของมหาจุฬาฯ) ได้ และ (จิตคุณภาพใหม่ของ) ภิกษุนั้น (ปัจจุบันขณะ นั้น) ก็ไม่ตกอยู่ในอำนาจของจิต.(คุณภาพเก่าอีกต่อไป) หมายเหตุ ที่แปล ข้างบน --- น่าจะ เข้าข่าย แปลแบบ "นั่งที่อาสนะ" ---- ไม่แปลแบบ "นั่งในอาสนะ และ นั่งบนอาสนะ" ฯลฯ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 08:10:25

ความคิดเห็นที่ 71 _/\_  _/\_  _/\_ จากคุณ : กิจอุปัชฌาจารย์ ต่ออันเตวาสิก (คนดู) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 22:25:56

ความคิดเห็นที่ 72 ขอบพระคุณ ท่านเซนฯค่ะ ใช้ติ๊ก "ถูกใจ" คือ ตามอ่านอยู่นะคะ จากคุณ : การบูร (Camphor) เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 10:32:22

ความคิดเห็นที่ 73 สรุป สั้นๆ แบบ นอกกระแสหลัก นะครับ กระทู้นี้  มุ่งสู่ สาระ คือ ที่ตรัสว่า (๑) --- ให้เจริญมาธิเถิดนั้น ภิกษุผู้มีจิตเป็นสมาธิ ฯ ---"ทำไมไม่แปลว่า" --- คือ ตรัสสอนให้ อริยสาวก ที่รู้ชัดว่า จิตประภัสสรพ้นวิเศษจากอุปกิเลส คือ ไร้สนิมแห่งจิต คือ กำลังแนบเนื่องกับ อริยสัมมาสมาธิ คือ รูปฌานใดแห่งรูปฌานสี่ นั่นเอง) (๒) --- (ภิกษุผู้มีจิตเป็นสมาธิ) ตั้งมั่นดีแล้ว ย่อมรู้ชัดตามที่เป็นจริง ฯ (ด้วยอนันตริกสมาธิ หรือ อนันตริยสมาธิ หรือ สติในสมาธิขั้นรูปเานที่ ๔ ที่ มีบริขารแล้ว ตามพระบาลีมหาจัตตารีสักกสูตร)  ---"ทำไมไม่แปลว่า" --- กำลัง เนื่องกับ "น้อมจิตไปยังอาสวักขยญาณ" หรือ สมาธิภาวนา เพื่อความสิ้นไปแห่งอาสวะ --- ละ? ฯลฯ ดังนั้น เรื่อง ฌาน อัปปนาสมาธิ สัมมาสมาธิ  ที่ ว่าว่ากัน ใน สมัยนี้ --- น่าจะ ไม่ "สมบูรณ์" ก็เป็นไปได้ "ตามมุมมองของผมฯ)  คือ มองเป็น ของคู่ หรือ ๒ ฝ่าย -- นั่นมิจฉาสมาธิ นี่ สัมมาสมาธิ เป็นการมองแบบ ยึดตามตำรา สำนัก ฯ ไม่ผิด  แต่ ไม่ ถูกต้อง สมบูรณ์ จน ทำให้ นักอภิธรรม (ที่ละอ่อนอยู่ รวมทั้ง ฯลฯ) เกิด มิจฉาทิฏฐิ ว่าด้วย -- อภิเจตสิก คือ อริยสัมมาสมาธิในองค์มรรค (สติในสมาธิ) --- ที่ เชื่อว่า -- ไม่มีได้แล้ว ในยุคนี้ ฯลฯ ที่ผมเสนอ --- แตกต่างไปจากที่ว่าว่ากัน --- ก็ เพราะ อาสัยทั้งพระสูตร ทั้งอานาปานสติสมาธิ ตามสมควรแก่เหตุ ฯ หวังว่า ท่านสาธุชน ที่เข้ามา บริโภค สิ่งที่ผมเสนอ จะ ได้ ประโยชน์ ตามสมควรแก่ การโยนิโสมนสิการ -- จาก ผม ที่ แค่ " เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม" จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 55 09:01:18

ความคิดเห็นที่ 74 ท่านเซนฯคะ ขอแทรกนิด ค่ะ พระพุทธภาษิต - สตฺตก. อํ. ๓๒/๓๕/๓๗.  ที่ถูกน่าจะเป็น พระพุทธภาษิต - สตฺตก. อํ. ๒๓/๓๕/๓๗.  หรือเปล่าคะ จากคุณ : การบูร (Camphor) เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 55 10:06:04

ความคิดเห็นที่ 75 ความคิดเห็นที่ 74 ผิดจากต้นฉบับ ... จากคุณ : ตา "ดี" จริงๆ ... (คนดู) เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 00:29:30

ความคิดเห็นที่ 76 ความคิดเห็นที่ 73 สรุป แค่ขั้น "โหมโรง"  เท่านั้น ใช่ไหม ????   ยังมี next version soon ใช่ไหม ??? งั้น  ก่อนปิดกระทู้ ...  ได้โปรดแถมการอธิบายใน - สตฺตก. อํ. ๒๓/๓๕/๓๗.  แต่ละข้อ ย่อๆ พอสังเขป ให้กระจ่างขึ้นอีกนิดก็แล้วกันนะ จะได้  มีสติในสมาธิ ที่ประกอบแล้วด้วยธรรมเจ็ดประการเหล่านี้  ตรงตามที่ตรัสไว้ อย่างไม่ผิดเพี้ยน .... "เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม"   อย่าเพิ่งรีบจบเลย  เสียดายยยยยยยย ... !!!!!  เป็นกระทู้ที่นิยม ชมชอบมากจริงๆ  ... ภิกษุ ท. ! ภิกษุ ประกอบด้วยธรรม ๗ ประการ แล้ว  ย่อม ทำจิตให้อยู่ในอำนาจ (ของตน)  ได้ และภิกษุนั้น ก็ไม่ตกอยู่ในอำนาจของจิต. เจ็ดประการ อย่างไรเล่า ?  ภิกษุ ท. ! เจ็ดประการ ในกรณีนี้คือ :- ๑. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในสมาธิ; ๒. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในการเข้าสู่สมาธิ; ๓. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในการดำรงอยู่ในสมาธิ; ๔. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในการออกจากสมาธิ; ๕. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในความเหมาะสมแห่งสมาธิ; ๖. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในธรรมเป็นโคจรแห่งสมาธิ; ๗. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในอภินิหารสมาธิ;   ตั้งใจรออ่าน .... _/\_  _/\_  _/\_ จากคุณ : NEXT VERSION COMING SOON (คนดู) เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 00:36:16

ความคิดเห็นที่ 77 ความคิดเห็นที่ 74 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน ท่านเซนฯคะ ขอแทรกนิด ค่ะ พระพุทธภาษิต - สตฺตก. อํ. ๓๒/๓๕/๓๗. ที่ถูกน่าจะเป็น พระพุทธภาษิต - สตฺตก. อํ. ๒๓/๓๕/๓๗.  หรือเปล่าคะ จากคุณ : การบูร (Camphor) เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 55 10:06:04 [แก้ไข]                  **************************************** ถูกต้องตรงตามหลักฐานจริง -- กับ น่าจะเป็น ฯ ---- ไม่ใช่ สิ่งเดียวกัน --- ถ้าผมพิมพ์ ผิด  ผมรับผิด ครับ แล้ว จะ ไม่ให้ผิดอีก ดังนั้น จงกล้าหาญ ที่จะ ชี้ว่า ผม ผิด นะครับ รับว่า (น่าจะ) พิมพ์ผิด ครับ ----- รอ ให้ ชี้ว่า "ผิดจริง"  นะครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 09:24:42

ความคิดเห็นที่ 78 ความคิดเห็นที่ 76 (๑) เรื่อง ^^^ นี้ สมควร สื่อสาร ให้ "ถูกฝาถูกตัว"  -- สมตาม สัปปุริสธรรม ๗  --- (๒) ผมมี ความรู้สึกว่า ไม่ควร เอา วิธีการศึกษาแบบ โลกๆ  มา เนื่องกับ "ธรรม" ข้อ ภิกษุ ท. ! ภิกษุ ประกอบด้วยธรรม ๗ ประการ แล้ว  ย่อม ทำจิตให้อยู่ในอำนาจ (ของตน)  ได้ และภิกษุนั้น ก็ไม่ตกอยู่ในอำนาจของจิต. (๓) แล้ว จะ ตามรักษา พระสัทธรรม เรื่องนี้ อย่างไร? จะอย่างไร ตาม มุมมองใดนั้น ก็-- ต้อง ไม่ ขัดกับ มูลปริยายสูตร  ด้วย จริงไหมครับ แปลว่า ในขั้น ยังต้องศึกษา (เสขะ) "เรา"  ก็ ต้อง ไม่ประมาท โดยประการทั้งปวง ครับ ยังไง ลอง อาสัย แว่นส่องธรรม ตามที่ตรัสไว้ ส่องเอง ดู เองก่อน ฯ และ มี สติในสมาธิปัญญาสัมปชัญญะ ว่า -- นันทิใดในขันธ์ใด (พระอนาคามี ยัง มีได้ ตั้ง ๕ ? ตาม อานิสงส์ ๗ ประการ ของอานาปานสติ ตามพระสูตรใดนั้นฯ) นันทิ คือ อุปาทาน    ซึ่งแปลว่า "ตน เป็นที่พึ่งแห่งตน โดยมี พระพุทธองค์ เป็นกัลยาณมิตร" บรรทัดบน  - เป็นความรู้สึก ? --- สอดคล้องกับ มูลปริยายสูตรข้อใด -- ท่าน เองนั่นแหละ --- ควร รู้เอง ด้วย ยถาภูตสัมมัปปัญญา ฯ มิใช่หรือครับ                                            แปลว่า ครู อาจารย์ ที่ไม่ประมาท ใน ธรรมที่ตนส่งแล้ว (สลัดคืนกลับ มั๊ง)  ย่อม ควร อย่างไร? --- ท่านนั้น ควร รู้เอง + พระพุทธวจนะ --- เธอทั้งหลาย จงสมบูรณ์ด้วยความไม่ประมาทเถิด -- เป็นวาจาสุดท้าย ของพระบรมศาสดา พระองค์นี้ --- จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 09:34:20

ความคิดเห็นที่ 79 คคห 76 NEXT VERSION COMING SOON เสนอแบบ  เอาไปถอดระหัสนัย เอง ตั้งแต่ เกิดมา จาก ท้องมารดา ตามมหาตัณหาสังขยสูตร --- แบบ ไม่เนื่องกับ คร่อม ๓ ภพ ๓ ชาติ (วิสุทธิมัคค์)  --- แบบ สัสสตทิฏฐิ  ที่ ไม่ อาจ เป็น สาสวาสัมมาทิฏฐิได้ นั้น                  เท่ากับ ยัง เนื่อง กับ กามสัญญา กามสัญญา ได้แก่ (๑) กาม คือ สังกัปปราคะ ---ที่คือ "ความกำหนัดไปตามอำนาจความตริตรึก -- อาการนี้ ยังไม่ เลยไปถึง อาการ กำลังตริตรึก (real time) (๒) สัญญา คือ ความรู้สึกประเภท --- รู้สึกสำคัญหมายได้ ที่ อัตตภาพนั้นๆ (ยังไม่ใช่ สัญญาว่าชาย ว่าหญิง สัญญาว่า ปรมัตถ์มีตริง ฯ สติในสมาธิ ที่เนื่องกับ กามสัญญา (กามภพ นั่วแหละ) = สติในสมาธิตามสามัญสัญชาติญาณ (instinct) ยัง เนื่องกับ  ปุถุจิต  คือ จิตยังมี สนิมแห่งจิต ฯ (๒) อานาปานสติ ๑๖ ข้อ กายาฯ ๔ ขั้น  นั้น เมื่อ มีสติและสมาธิ --- ทำตามที่ตรัส --- แล้ว ไม่เนื่องกับ กามสัญญา (ได้แก่ อาการ ตามที่เสนอ) ---                                   ^^^^ นั่นก็คือ การปฏิบัติ --- อานาปานสติสมาธิภาวนา แบบ อานาปานสติพิสดาร วัตถุ ๑๖ นั่นเอง = ปฏิบัติเพื่อ ดับ (นิโรธ แบบ กุปปะ คือ ข่มไว้ได้ / อกุปปะ คือ พ้นวิเศษ จาก สนิมแห่งจิต -- ที่เนื่องกับ สัญญาขันธ์ คือ กามสัญญา -- ได้ --- เพราะ เป็นอริยสาวก ผู้มีการสดับ (แปลวา ? พิจารณาเอง/ดู โปฏฐปาทสูตร ประกอบ) หมายเหตุ ๑ คุณคนดู  เคย ฟัง "อานาปานสติสมาธิ" แบบ ข้างบน มาจาก วัดไหน บ้างไหม? หมายเหตุ ๒ อานาปานสติสมาธิ แบบข้างบน จะเนื่องกับ ภิกษุ ท. ! ภิกษุ ประกอบด้วยธรรม ๗ ประการ แล้ว  ย่อม ทำจิตให้อยู่ในอำนาจ (ของตน)  ได้ และภิกษุนั้น ก็ไม่ตกอยู่ในอำนาจของจิต. เจ็ดประการ อย่างไรเล่า ?  ภิกษุ ท. ! เจ็ดประการ ในกรณีนี้คือ :- ๑. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในสมาธิ; ๒. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในการเข้าสู่สมาธิ; ๓. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในการดำรงอยู่ในสมาธิ; ๔. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในการออกจากสมาธิ; ๕. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในความเหมาะสมแห่งสมาธิ; ๖. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในธรรมเป็นโคจรแห่งสมาธิ; ๗. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในอภินิหารสมาธิ; และ เนื่องกับ อานิสงส์ ๗ อย่างของ อานาปานสติ ฯ ด้วย จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 09:47:01

ความคิดเห็นที่ 80 กระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12969899/Y12969899.html เนื่องกับ กามสัญญา ของ พระจูฬปันถกเถระ คคห 40 ๔. จูฬปันถกเถรคาถา คาถาสุภาษิตของพระจูฬปันถกเถระ [๓๗๓] เมื่อก่อน ญาณคติเกิดแก่เราช้า เราจึงถูกดูหมิ่น และพี่ ชายจึงขับไล่เราว่า จงกลับไปเรือนเดี๋ยวนี้เถิด เราถูกพี่ชายขับไล่แล้ว ไปยืนร้องไห้อยู่ที่ใกล้ซุ้มประตูสังฆาราม เพราะยังมีความอาลัยในศาสนา พระผู้มีพระภาคได้เสด็จมา ณ ที่นั้น ทรงลูบศีรษะเรา ทรงจับแขนเรา พาเข้าไปสู่สังฆาราม พระศาสดาทรงอนุเคราะห์ ประทานผ้าเช็ดพระบาท ให้แก่เรา ตรัสว่า จงอธิษฐานผ้าสะอาดผืนนี้ให้ตั้งมั่นดีโดยมนสิการว่า รโชหรณํๆ ผ้าสำหรับเช็ดธุลีๆ จงตั้งจิตให้มั่น นั่ง -- ขณะที่ จิต ตั้งมั่น (มีสติในสมาธิปัญญาสัมปชัญญะ) ใน  อาการ ---- รโชหรณํๆ --- (แบบไหน ตามพระสูตรไหน ยกไว้ ให้คุณ ไปถามผู้รู้ของคุณเองก่อนฯ) นั่นแหละ  จะมี นาทีทอง  ที่ จิต พ้นวิเศษ จาก กามสัญญา เพราะ ไม่มี มโนปวิจาร  นั่นเอง (ถอดระหัสเอง) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 11:18:59

ความคิดเห็นที่ 81 เรียนถาม เพื่อความเข้าใจ คำว่า จิตปักลงไป (อนุเสติ)  นะคะ ถ้าบุคคลย่อม คิด (เจเตติ) ถึงสิ่งใดอยู่, ย่อมดำริ(ปกปเปติ) ถึงสิ่งใดอยู่, และย่อมมีจิตปักลงไป (อนุเสติ) ในสิ่งใดอยู่ สิ่งนั้น  ย่อมเป็นอารมณ์ เพื่อการตั้งอยู่แห่งวิญญาณ. เมื่อารมณ์ มีอยู่,  ความตั้งขึ้นเฉพาะแห่งวิญญาณ  ย่อมมี, ^^^ อาการตรงนี้ คือเป็นอาการที่ ไม่มี สติ ใช่ไหมคะ ? ต่อมา การฝึกภาคปฏิบัติ(ย่อๆ ตรงเฉพาะ จิต มโน วิญญาณ) มีสติ จิตประภัสสร เพราะไม่มีอุปกิเลส และ สงัดจาก อกุศลธรรมทั้งหลายฯ แล้ว การกำหนดรู้ลม คือ มีสติ มีสติอยู่ หายใจเข้า, มีสติอยู่ หายใจออก ถ้ามีสติ จะเรียกว่า จิต ฝังลงไป (อนุเสติ) ใน กาย(ลม) หรือไม่ หรือ เรียกว่า มีสติ เท่านั้น วิญญาณ อาการที่รู้ลม คือ ตั้งอยู่ ที่ลม(กาย) ใช่ไหมคะ? แต่ มโน ที่สลัดจาก กามแล้ว จึงว่าง ไม่ปรุงแต่ง แบบนี้ หรือเปล่า คะ ? ^^^ กาบูร เข้าใจผิด อะไร ตรงไหน ไหมคะ ? และเรื่อง จิตปัก เป็นคำถามของตัวเองมานานแล้วว่า เวลาปฏิบัตินั้น กลัวเรา จะจับนกแรงเกินไป กลัวจะเป็น ที่เรียกว่า จิตปัก  ? เพื่อขอคำแนะนำค่ะ ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : การบูร (Camphor) เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 07:33:10

ความคิดเห็นที่ 82 ไม่ได้ตั้งกระทู้ใหม่ เพราะ ลองแล้ว สำนวนประเด็น ที่ร่าง ไม่ได้ดูดี แต่คิดว่า ได้คำตอบจากท่านเซนฯแล้ว เรื่อง "เคล็ดลับในการปิดกั้นทางเกิดแห่งปฏิจจสมุปบาท" copy มานะคะ เมื่อวิญญาณ (กิริยาที่รู้แจ้งอารมณ์ คือ ธรรมที่ใคร่ควรญ แบบ ไม่มี จิต อนุเสติ / ไม่มี มโนปวิจารด้วย มั๊ง) อันไม่ฟุ้งไป ไม่ซ่านไปในภายนอกด้วย ไม่ตั้งสยบอยู่ในภายในอยู่ เป็นจิตไม่สะดุ้ง  (ไม่มี จุตูปปาตะ มั๊ง  ดูพระสูตรนั้น ที่ตรัส จุตูปปาตะ) เพราะเหตุ ไม่มีความยึดมั่นถือมั่น (ประเภท อหังการ มมังการ ฯมั๊ง) (เพราะพระสูตรนี้ ไม่ตรัส คำว่า จิต คำว่า มโน ไว้ "ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษา" มาฯ --- ตรัสคำว่า วิญญาณ ฯ) นั่นคือ ปฏิจจที่จิต อนุเสตินั้นนั้น มันไม่ได้กำหนดรู้ แต่จิตที่กำลังฝึกนั้น ได้กำหนดรู้แล้ว มันจึงคนละแบบกัน ดังนั้น จิตที่ประภัสร ดีแล้ว ไม่อนุเสติ วิญญาณ มี่ที่ตั้งคือ กาย ไม่ฟุ้งไปนอก สยบภายใน ไม่มี มโนปวิจาร ลาไปฝึกต่อนะคะ น่าจะกลับมาอ่านอีกที วันจันทร์ รายงานความจริงคือ โคตัวนี้ ยังไม่ฉลาดพอ  จรดเท้าหน้า นานมากเลย ยังไม่มั่นคงพอ ที่จะก้าวเท้าหลังตาม เท้าหน้า สั่นก่อน ซะแล้ว แต่ ยังเพียรอยู่ ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : การบูร (Camphor) เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 22:47:48