ความคิดเห็นที่ 1 คิดมากจะเป็นบ้า ผมก็เลยเฉยๆ ไม่ตั้งหน้าท่ำผิดแค่นั้นหละ  แต่ก็ผิดบ้างนะ เช่น ถ้าโกหก บางทีก็เพื่อปกป้องตัวเองและคนอื่น  ผมดูที่ว่าถ้าจะผิด ผิดเพื่อสิ่งที่ดีหรือไม่ดีมากกว่า จากคุณ : จักรพรรดิแดนรักทหารErosPhoenix เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 18:56:08

ความคิดเห็นที่ 2 ใช่แล้ว..คนที่ต้องการหลุดพ้นจะอยู่ในสังคมโลกได้ลำบาก พระพุทธเจ้าจึงให้ปลีกวิเวก..ออกไปหาที่สงบตามป่าเขา ฝึกจิตเข้มแข็งได้เมื่อไร...จะกลับคืนสู่สังคมหรือไม่ค่อยว่ากันอีกที เป้าหมายของคุณคืออะไร...การหลุดพ้นหรือแค่ต้องการอยู่ในสังคมอย่างมีความสุข จะประพฤติพรหมจรรย์หรือเป็นแค่คนดี คำสอนของพระพุทธเจ้ามีมากมาย..เราต้องเลือกให้เหมาะสมกับฐานะของเรา แต่ไม่ว่าจะฐานะไหน..การจะเป็นคนดีมันก็ต้องอดทนอดกลั้นต่อสิ่งยั่วเย้าเหมือนกันหมด คนดีทำชั่วได้ยากพอๆ กับการให้คนชั่วหันมาทำความดีนั่นแหละ เราจะได้รู้กันว่า...จริงๆ แล้วเราเป็นคนดีเหมือนที่เราเคยคิด หรือแค่หลอกตัวเองไปวันๆ..??? จากคุณ : อารยัน เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 19:20:38

ความคิดเห็นที่ 3 ศีล ๕ มีข้อสำคัญคือเจตนาครับ ทำให้ล่วงละเมิดได้ยากสักหน่อย แต่ศีลของพระหลายข้อ ที่ไม่เจตนาก็ผิดได้ คุณอย่าไปคิดมากเลย จากคุณ : สู่ฝัน...อันยิ่งใหญ่ เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 19:21:48

ความคิดเห็นที่ 4 คุณคิดมากไปค่ะ เราว่าแค่เรามีเจตนาที่ดี คิดดี ทำดี  ก็พอแล้ว : ) จากคุณ : องค์หญิงตัวร้าย เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 21:53:03

ความคิดเห็นที่ 5 สีลัพพตปรามาส...กล่าวคือความยึดมั่นถือมั่นว่าการบำเพ็ญศีลในทางพระพุทธศาสนาอย่างสมบูรณ์ของตนว่าเป็นสิ่งประเสริฐจนละเลยการปฏิบัติทางด้านจิตใจ และความเชื่ออย่างยึดมั่นถือมั่นว่าการบำเพ็ญเพียงแต่ศีลในพระพุทธศาสนาตามที่ตนยึดถือเพียงอย่างเดียวจะช่วยให้เป็นผู้บริสุทธิ์ได้ เช่น ความเชื่อว่าการถือศีลจะช่วยให้คนบริสุทธิ์ ซึ่งรวมไปถึงความเชื่อในการทานเจ หรือการปิดวาจา หรือความเชื่อในอำนาจอิทธิฤทธิ์บันดาลของพระพุทธรูปหรือพระสงฆ์เป็นต้น .......................................................................... ถือศิลแบบเกินพอดีกลายเป็นจับผิด หาความผิดให้ตัวเองมันจะกลายเป็นโทษเป็นภัยไปซะอีก  ถ้าเมื่อไรรู้สึกว่า รักษาศิลได้ลำบาก ก็ให้ลองเปลี่ยนมารักษาใจให้สะอาดแทนแบบนี้ได้ขัดเกลากิเลสได้ทั้งศิล.... จากคุณ : ล้าน5 เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 22:14:07

ความคิดเห็นที่ 6 จขกท.   >  ส่วนตัวคิดว่าโลกนี้คนดีๆอยู่อยากขึ้น จะทำอะไรก็เหมือนจะผิดศีลไปทุกอย่าง . . .  . คือไม่อยากคิดเล็กคิดน้อยเรื่องศีลแล้ว มัน . .    เครียดไปหมด ขอแนะนำอย่างนี้ครับ 1.  ตั้งใจให้แนวแน่ว่าจะรักษาศีลข้อ ๒ 2.  ศึกษาขอบเขตของศีลข้อ ๒ ว่าแค่ไหน            2.1   แล้วกำหนดว่าเราจะทำแค่ไหน(เท่าที่เราคิดว่าจะทำได้) 3.  ใช้สติ และความเพียร พยายามทำให้ได้อย่างที่ตั้งใจไว้ 4.  ก่อนนอนวันนี้ระลึกดูว่าเราทำได้เท่าไร  พลาดไปเท่าไร          4.1  ที่เราทำได้เพราะอะไร   พลาดเพราะอะไร  แล้วจดบันทึกไว้ 5.  ตั้งใจว่าพรุ่งนี้เราจะทำให้ดีกว่าวันนี้  แล้วทำอย่างนี้ไปทุกๆวัน 6.  เมื่อครบ ๗วัน ก็สรุปผลดูว่าเราทำได้ดีขึ้นแค่ไหน          6.1   ดูว่าส่วนมากเราทำได้เพราะอะไร  เราพลาดเพราะอะไร          6.2   คิดปรับปรุงการปฏิบัติให้ดีขึ้น 7.  ตั้งใจให้แน่วแน่ขึ้นอีกว่าเราจะรักษาศีลข้อ ๒          7.1   ทำอย่างเมื่อ ๗วันก่อนอีกแต่ครั้งนี้เรามีประสบการณ์แล้วพยายามทำให้ดีขึ้น                7.2   หาผู้มีประสบการณ์มีความรู้ไว้เป็นที่ปรึกษาเมื่อเรามีปัญหาแก้ข้อที่พลาดไม่ได้           8.  ครบเดือนมาสรุปอีกที  ศีลข้อ ๒เราทำได้ดีขนาดนี้เชียวหรือ  ต้องขยับ ข้อ 2.1 ให้สูงขึ้นอีกนิด       9.  เมื่อศีลข้อ ๒เจริญขึ้นแล้ว   ลองทำแบบนี้กับศีลข้ออื่นๆดูบ้าง 10. วันนี้ในปีหน้า ผมอาจได้กราบ พระโสดาบัน ในเพศฆาราวาสบ้างก็ได้   รีบเร่งปฏิบัติครับ   ถ้าหนีไปอยู่ป่าเขา ก็ไม่ได้ฝึก ฝืน  แล้วเมื่อไรจะเข้มแข็ง จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 22:17:30

ความคิดเห็นที่ 7 ศีล 5 นั้นแค่ไม่ทำให้ศีลขาดเป็นอันใช้ได้ แค่ถ้าถึงขั้นไม่ให้ศีลมัวหมอง ไม่ทำชั่วทั้ง กาย วาจา ใจ อันนี้ทำยาก โดยเฉพาะเรื่องใจ พระส่วนใหญ่ยังทำไม่ได้เลยครับ อย่าว่าแต่ฆราวาส เพราะฉนั้นอย่าตำหนิตนเองจนเกิดความเศร้าหมอง เพราะความเศร้าหมอง ก็เป็นอกุศลแบบหนึ่ง การคุมศีลทั้ง กาย วาจา ใจ ได้ไม่พ้นการฝึกสติ และสมาธิครับ จากคุณ : DBM999 เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 08:15:14

ความคิดเห็นที่ 8 ความคิดเห็นที่ 7     ศีล 5 นั้นแค่ไม่ทำให้ศีลขาดเป็นอันใช้ได้ แค่ถ้าถึงขั้นไม่ให้ศีลมัวหมอง ไม่ทำชั่วทั้ง กาย วาจา ใจ อันนี้ทำยาก โดยเฉพาะเรื่องใจ พระส่วนใหญ่ยังทำไม่ได้เลยครับ อย่าว่าแต่ฆราวาส ทำยากไม่ได้แปลว่าทำไม่ได้  ครับ    สิ่งดีๆไม่ใช่จะได้มาง่ายๆ ใช้สติ และความเพียร พยายามทำให้ได้อย่างที่ตั้งใจไว้  นะครับ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 08:45:27

ความคิดเห็นที่ 9 มันเป็นมโนกรรม  กรรมจากความคิดชอบเปรียบเทียบ จับผิดผู้อื่นอยู่ภายในใจ ว่าผู้อื่น(ส่วนมาก) มีศีลด้อยกว่าเรา  เราเหนือกว่าในทุกกรณี ทุกๆด้าน ว่างั้นเถอะ ให้เราเอาสติ เอาจิต มาไว้กับกาย กับความเคลื่อนไหวของกาย  หรือแรงโน้มถ่วงของโลก ที่กระทำกับกายเรานี่แหละ   ที่ผ่านมาเราเอาสติๆไว้ที่หัว  มันเลยคิดเลยปรุงแต่ง เปรียบเทียบไปเรื่อย ต่อไปท่านจะรู้สึกผ่อนคลาย  จะมีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้างดีขึ้น จิตจะปรับตัวเข้าสู่ภาวะ สมดุลย์    ศีลและธรรมที่ท่านเพียรปฏิบัติมา  จะแผ่กระจายเอื้อเฟื้อ เป็นประโยชน์กับ ครอบครัวของท่าน   คนที่ท่านติดต่อด้วยโดยอัตโนมัติ   ท่่านจะสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลง อันใหม่     เมื่อไม่มีการเปรียบเทียบ  ก็ไม่มีเขาไม่มีเราแล้วนะทีนี้   มีแต่สิ่งที่เรียกว่าสภาวะธรรมล้วนๆ     หมดตัวตน ความยึดมั่นในธรรม สิ้นสงสัยในมรรคผล เข้าสู่แดนอริยชน ครูอาจารย์ของเราว่านะ  เราไม่ได้ว่าเอง อนุโมทนาในธรรม และความเพียรที่ท่านปฏิบัติมา จากคุณ : lekton เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 09:03:33

ความคิดเห็นที่ 10 หลายท่านด้านบนอธิบายไว้ดีแล้ว ก็อยากเล่าให้ฟังและสอบถามด้วยครับ เมื่อวานผมตั้งใจสมาทานอุโบสถ แต่ก็ประสพปัญหา ด้วยความหลงลืม จนไม่แน่ใจว่าองค์อุโบสถด่างพร้อย หรือขาดทะลุไปแล้วกันแน่ ในข้อวิกาลโภชนา... เผลอกินข้าวเที่ยงไป(ราว ๆบ่ายโมง) ในใจตอนนั้นไม่ได้ตั้งเจตนาละเมิดเลย เป็นความเผลอเรอ ลืมตัวไปมากกว่า พอนึกขึ้นได้ก็ลังเลแบบ จขกท.นี่แหละ จึงรีบกล่าวสมาทานศีลข้อ6ใหม่... วันนี้เลยสมาทานศีล8 อีกหนึ่งวัน เป็นการชดเชยครับ^_^ จากคุณ : ขาดหรือแค่แหว่งวิ่นล่ะหนอ (Up_To_You) เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 09:07:20

ความคิดเห็นที่ 11 ความคิดเห็นที่ 10     .  .  .   ด้วยความหลงลืม . . . เผลอกินข้าวเที่ยงไป(ราว ๆบ่ายโมง) ในใจตอนนั้นไม่ได้ตั้งเจตนาละเมิดเลยเป็นความเผลอเรอ ลืมตัวไปมากกว่า พอนึกขึ้นได้ก็ลังเลแบบ จขกท.นี่แหละ  จึงรีบกล่าวสมาทานศีลข้อ6ใหม่... วันนี้เลยสมาทานศีล8 อีกหนึ่งวัน   เป็นการชดเชยครับ^_^ นึกได้ รู้ว่าพลาดไป  ตั้งใจทำใหม่   ถูกต้องแล้ว ครับ โมทนา  ส  า  ธุ      ครับ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 12:54:03

ความคิดเห็นที่ 12 ศีลไม่ได้มีไว้เพื่อให้คนทุกข์ เราทุกข์เพราะไปยึดติดกับมัน เรารักษาศีล เพราะเป็นสิ่งที่ควรทำโดยปกติทั่วไปของผู้ที่เกิดมาเป็นมนุษย์ พระพุทธเจ้าท่านสอนให้ปล่อยวาง พ้นทุกข์ ไม่ได้สอนให้แบกความทุกข์ ความเครียดไว้กับตน ทำได้เท่าที่เราทำได้ และฝึกปฏิบัติสมาธิไปเรื่อยๆ เมื่อภูมิรู้ ภูมิธรรมสูงขึ้น ทุกอย่างมันก็ไหลมาเอง ต่อไปไม่ต้องใช้ความพยายามมาก แต่ศีลจะรักษาตัวเองโดยอัตโนมัติ จากคุณ : 4ปีจบ เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 18:46:31

ความคิดเห็นที่ 13 จะบอกอะไรให้นะ ถ้าคุณถือศีลให้ถูกท่าถูกทาง จิง ๆ อ่ะนะ ไม่จำเป็น ต้อง แหกปาก อธิษฐาน ขอ อะไรหร็อกจร้าาา พอถึงเวลาที่จะหน้ามืดไปทำอะไร ที่ก้าวล่วงในศีล ขึ้นมา เด๋วมันก็จะ มีอาการ ตะขิดขวงในใจ จนต้องบอกก๊ะ ตัวเองว่า กรูทำไม่ลง  ! เองนั่นแหล่ะ ( อิฉันเรียกมันว่า อาการศีลกระตุก หุหุ ) เอ้า เอามาฝากจร้าาาา http://board.palungjit.com/f181/ฌาณ-ไม่เอา-นู๋จะเอา-ชาน-อ้อย-อิอิ-225986-2.html#post2975060     จากคุณ : ยื้มล็อกอินหม่ามี๊มาใช้เจ้าค่ะ (หม่ามี๊แก้ว) เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 22:56:04

ความคิดเห็นที่ 14 ก็มีผิดบ้าง นิด ๆ หน่อย ๆ ตบยุง บี้เห็บ อะไรไปตามเรื่อง ..รู้สึกตัวที ก็ขออโหสิกรรมเค้าที...เริ่มกันใหม่ ได้ทุกวัน ต่อ ๆ ไป ต้องพยายาม มีสติให้มากขึ้น สติอยู่กับตัว โอกาสผิดศีลก็น้อยลง....หากทุกคน ตั้งใจรักษาศีล ชีวิตของทุกคน ในที่เดียวกัน ก็น่าจะสุขสงบมากขึ้น เพราะเบียดเบียนกันน้อยลง ...ศีล คือเครื่องกำกับ ให้ชีวิตคนเรา อยู่รอดปลอดภัย อยู่ได้อย่างมีความสุข หากทุกคนทำได้เสมอกัน ทำได้เหมือนกัน สังคมนี้คงสงบสุขเป็นอย่างมาก ข่าวอาชญากรรมคงไม่มี ตำรวจคงตกงาน โรงงานเหล้าคงเจ๊ง โรงฆ่าสัตว์คงต้องปิดกิจการ...แต่เพราะทุกคน ไม่ได้ถึงพร้อมด้วยศีล ในระดับเดียวกัน ตำรวจจึงยังต้องทำงาน บ้านเมืองจึงต้องมีกฎหมาย ที่จัดการคนได้ก่อนกฎแห่งกรรม(บางทีก็รอกฎแห่งกรรมจัดการ)...ยังไงก็อย่าถึงขั้นวิตกจริต ยึดติดกับตัวบทของศีล แต่ให้ทำในสิ่งที่ไม่เบียดเบียนตนเองและไม่เบียดเบียนผู้อื่น เป็นหลัก ทำได้แค่นี้ อย่างน้อยก็มีความสุขได้...ไม่ต้องนอยด์ จากคุณ : Panjasila เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 22:33:52