ความคิดเห็นที่ 1 ใจมันลอยไปหาเค้า ก็ให้ดึงใจกลับมาอยู่ที่องค์ภาวนาดังเดิม มันลอยไป 100 ครั้ง 1,000 ครั้ง 1,000,000 ครั้ง ก็ให้ดึงกลับมาที่องค์ภาวนาดังเดิม คนเราเกิดมาแล้ว รู้ว่าตัวเองมีข้อบกพร่องตรงไหน ต้องพยายามแก้ไขให้ได้ จะได้ไม่เสียเวลาที่เกิดมาผ่านพ้นไปแต่ละชาติๆ จะเปลียนแปลงตัวเองได้ก็ต้อง ฝึกๆๆๆ อดทนๆๆๆ พยายามให้มาก การชนะตัวเอง เป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ไม่มีใครจะช่วยคุณ จขกท.ได้ นอกจากคุณต้องช่วยตัวเอง จากคุณ : 4ปีจบ เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 18:14:58

ความคิดเห็นที่ 2 อยู่ด้วยตัวเองให้ได้ ให้เป็นสุข คนอื่นเป็นแค่สิ่งเสริมในชีวิตเรา ยิ่งยึดติดเขามาก ก็จะทุกข์มาก ปล่อยวางได้มาก จะเบามาก ขอให้สติจงกลับคืนมาเร็วๆนะคะ http://www.fungdham.com/index.html จากคุณ : Flair เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 18:21:45

ความคิดเห็นที่ 3 ฟังให้จบนะครับ... จากคุณ : นัยนะ เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 18:22:10

ความคิดเห็นที่ 4 อันรักแท้แน่นักคือรักตน หากมีล้นเหลือเฟือจึงเผื่อเขา ทำเช่นนี้ดีแท้แก่ตัวเรา จะไม่เศร้าโศกนักเพราะรักเอย ... แต่งไว้ให้คนคนหนึ่งเมื่อหลายปีเต็มทีแล้ว คนก็ยังมีปัญหาอยู่เหมือนเดิม จากคุณ : สู่ฝัน...อันยิ่งใหญ่ เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 18:32:38

ความคิดเห็นที่ 5 ต้องถามตัวเองให้ชัดๆว่า เรารักเขามาก หรืออยากให้เขารักเรา ให้เขาเอาใจเรา ทำให้เรามีความสุขมากๆ เรารักเขาน่ะไม่ทุกข์หรอก แต่ถ้าอยากให้เขารักเรา อยากให้เขาทำให้เรามีความสุข อยากให้เขาทำอย่างที่เราต้องการ อยากมากเท่าไหร่ก็ทุกข์เท่านั้นเมื่อไม่ได้ดังหวัง จากคุณ : Garcinia เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 18:42:33

ความคิดเห็นที่ 6 1.รักแท้คือ.... มีรัก ไม่ได้หมายความว่าจะสมหวังในรัก ไม่แม้แต่จะประกันว่าได้ลิ้มรสแห่งรักแล้ว กระทั่งพิธีสมรสก็ไม่แน่ใจว่าเป็นงานประกาศข่าวมงคลอย่างเป็นทางการ หรือเป็นแค่งานหลอกตา มหาชนให้หลงร่วมแสดงความยินดีโดยไม่เคยมีความสุขอย่างแท้จริงอยู่ที่ตั่งรับน้ำสังข์เลยด้วยซ้ำ เมื่อ ความรักมีรากมาจากราคะ ความรักก็พังได้เพราะราคะเช่นกัน คู่รักจะเลิกกันด้วยเหตุใหญ่สองประการ หนึ่งคือหมดความยินดีในคู่ของตน สองคือเกิดความยินดีในคนอื่นมากกว่าคู่ของตน รักแท้ แม้ไม่จริงเท่ากิเลส แต่ก็สูงส่งเหนือกิเลสได้ ขอเพียงคุณเข้าใจและรู้วิธีสร้างความรักที่เป็นอืสระจากราคะ และเมื่อเป็นอิสระจากราคะก็ย่อมไม่พังเพราะราคะกล่าวคือต่อให้คู่ของคุณหมดสมรรถภาพทางเพศคุณก็จะยังคงรักเขาหรือเธอไม่เปลี่ยนแปลงหรือต่อให้ใครที่เลืศเลอกว่าคู่ของคุณผ่านเข้ามารบกวนจืตให้ไขว้เขว ในที่สุดคุณก็จะเห็นคู่ของคุณมีค่าเหนือกว่าอยู่ดี จะมีสัมพันธ์ทางเพศก็เฉพาะกับคู่ของคุณเพียงคนเดียว 2.สร้างเสน่ห์ ขอเพียงจิตของคุณไม่ยอมเป็นที่เกาะของความหมั่นไส้  ความโกรธ  และความเกลียด  คุณจะเห็นโลกต่างไปอย่างน่าแปลกใจ  ตรงนั้นคุณจะพบว่า  ความคิดที่ดีที่สุดไม่ใช่การคิดพยายามเปลี่ยนโลกทั้งใบให้ดีพร้อม  แต่เป็นการยอมคิดเปลี่ยนแปลงตัวเองจากร้ายให้กลายเป็นดีด่างหาก วิธีที่คุณจะพลาดรักแท้ไปจนตายนั้นง่ายนิดเดียว คือทำอะไรตามใจตัวเองไปเรื่อยๆ ทั้งเซ็กซ์และเงินไม่ใช่เสน่ห์อย่างชายที่จะดึงดูดรักแท้มาหาคุณ  ตรงข้าม พวกมันเป็นเพียงเหยื่อล่อให้คุณวิ่งเตลิดออกห่างจากรักแท้  และยากจะหาทางกลับได้เจอ  เพราะใจที่กร้านโลกจะทำให้คุณเห็นไปว่าโลกนี้มีแต่การแลกซื้อเซ็กซ์กันด้วยเงิน  และความรักเป็นเพียงนิทานหลอกเด็กเท่านั้น  แถมคุณก็จะเจอแต่ผู้หญิงที่ช่วยยืนยันความเชื่อพรรค์นั้นไปตลอดชีวิต  ไม่มีโอกาสรับรู้เลยว่าโลกนี้ยังมีผู้หญิงอีกพวกหนึ่งอยู่ คนที่เอาแต่คอยความรักจะไม่เจอความรักไปจนตาย  ส่วนคนที่เฝ้าแต่สร้างความรักจะรู้จักความรักในสามวันเจ็ดวัน ศัตรูของคุณไม่ใช่คนอื่นที่คิดร้ายกับคุณ แต่เป็นความคิดร้ายของคุณเองที่มีต่อคนอื่นต่างหาก! สิ่งปรับแต่งให้รูปกายดูดีมีเสน่ห์คือ "บุญ" และบุญเก่าก็เป็นยิ่งกว่าเวทมนตร์  เพราะเวทมนต์เนรมิตรูปลวงตาได้เพียงชั่วครู่  แต่บุญเก่าบันดาลรูปจริงเป็นหน้าเป็นตาให้คุณได้ทั้งชาติ! จากหนังสือวาทะดังตฤณ ฉบับรักแท้มีจริง... จากคุณ : Up_To_You เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 19:40:32

ความคิดเห็นที่ 7 วันก่อนเมื่อคุณยังไม่อกหัก ก็มีใครบางคนอกหักมาก่อน วันนี้คุณกำลังอกหัก ก็มีใครบางคนหายเศร้า ทำใจได้ไปล่วงหน้าแล้ว พรุ่งนี้ถ้าคุณสดใสได้เหมือนมีชีวิตใหม่อีกครั้ง ลืมความเศร้าจากอาการฟูมฟายเพราะเสียของน่ารักน่าใคร่ ก็อาจจะมีใครบางคนมารับช่วงแทนด้วยอาการโศกเศร้า อาลัยอาวรณ์ ราวกับไม่อาจผ่านทางลำบากได้สำเร็จเหมือนกัน โลกเป็นอย่างนี้มานานเต็มที แต่ก็ไม่มีใครรู้สึกว่าเป็นของน่าเบื่อหน่าย มองไม่เห็นด้วยซ้ำว่าแม้แต่ความรัก ความหลงก็ไม่ใช่สมบัติของจิต เมื่อไหร่หัดมองจนเห็นความจริงแบบปราศจากข้อสงสัย ว่าทั้งหลายทั้งปวงเกิดขึ้นเพื่อหายไป... จิตก็ค่อยๆเลิกยึดถือ และผละจากได้เองโดยไม่ต้องใช้ความพยายาม ขอให้เลิกหวงทุกข์ได้สำเร็จนะครับ วาทะดังตฤณ... จากคุณ : Up_To_You เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 19:58:34

ความคิดเห็นที่ 8 ขอนำเอาข้อความเกี่ยวกับความรัก จากหนังสือ พระอานนท์พุทธอนุชา ของอ. วศิน อินทสระ นำมาลงนะครับ อ่านแล้วได้สติดีมาก ๆ     " แต่ความรักย่อมมีวงจรของมันเอง  จนกว่ารักนั้นจะสุดสิ้นลง  ชีวิตมักจะเป็นอย่างนี้เสมอ  เมื่อใครคนหนึ่งพยายามดิ้นรนหาความรัก  เขามักจะไม่สมปรารถนา  แต่พอเขาทำท่าจะหนี ความรักก็จะตามมา  ความรักจึงมีลักษณะคล้ายเงา  เมื่อบุคคลวิ่งตาม  มันจะวิ่งหนี  แต่เมื่อเขาวิ่งหนี  มันจะวิ่งตาม"         " ไม่ควรปล่อยตนให้ตกอยู่ภายใต้อำนาจแห่งความรัก  เพราะการพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักเป็นเรื่องทรมาน  และเรื่องที่จะบังคับมิให้พลัดพรากก็เป็นสิ่งสุดวิสัย  ทุกคนจะต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักที่พอใจ  ไม่วันใดก็วันหนึ่ง"     "การให้อภัยคนที่ตนรักนั้นไม่มีที่สิ้นสุดในหัวใจของสตรี  และบางทีก็เป็นเพราะธรรมชาติอันนี้ด้วย  ที่ทำให้เธอชอกช้ำแล้วชอกช้ำอีก  แต่มนุษย์ทั้งบุรุษและสตรี เป็นสัตว์โลกที่ไม่ค่อยจะรู้จักเข็ดหลาบ จึงต้องชอกช้ำด้วยกันอยู่เนืองๆ"     " ทุกคนต้องการความสมหวังในชีวิตรัก  แต่ความรักไม่เคยให้ความสมหวังแก่ใครถึงครึ่งหนึ่งแห่งความต้องการ  ยิ่งความรักที่ฉาบทาด้วยความเสน่หาด้วยแล้ว  จะเป็นพิษแก่จิตใจ  ทำให้ทุรนทุรายดิ้นรนไม่รู้จักจบสิ้น  ความสุขที่เกิดจากความรักนั้น  เหมือนความสบายของคนป่วยที่ได้กินของแสลง  เธออย่าพอใจในเรื่องความรักเลย  เมื่อหัวใจถูกลูบไล้ด้วยความรัก  หัวใจนั้นจะสร้างความหวังขึ้นอย่างเจิดจ้า  แต่ทุกครั้งที่เราหวัง  ความผิดหวังก็จะรอเราอยู่" เป็นกำลังใจให้จขกท.นะครับ ^_____ ^ จากคุณ : Up_To_You เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 20:15:04

ความคิดเห็นที่ 9 จขกท ต้องหัดรักต้วเองให้มาก และรักคนที่รัก จขกท ลองหันกลับไปดู พ่อ แม่ พี่ น้อง หรือเพื่อนซิคะ ความรักแบบชู้สาว คุณค่ามีน้อยนัก เมื่อเปรียบกับความรักจากพ่อแม่ โดยเฉพาะการรักตัวเอง รักได้ และต้องรักให้เป็นนะคะ ^^ จากคุณ : anindita เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 20:51:02

ความคิดเห็นที่ 10 ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ เข้าใจครับ แต่ว่าต้องผ่านมันไปให้ได้ครับ ทุกข์นี้มันไม่อยู่ตลอดไปหรอกครับเดี๋ยวก็หาย หายแล้วก็เลิกหารักใส่ตัวนะครับจะได้ไม่ทุกข์อีก จากคุณ : ธรรมสถิต เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 20:53:45

ความคิดเห็นที่ 11 ผมเข้าใจความรู้สึกของ จขกท. เพราะเคยเป็นมาก่อน  ตอนที่ความรักเข้าครอบงำนั้นดวงจิตจะมืดมัวไปหมด  ไม่นึกคิดเรื่องอื่นใดเลยนอกจากใบหน้าเขา  ทำไงจะผ่านพ้นได้  ก็ต้องอาศรัยเวลาและเหตุผล  คือปล่อยให้เวลามันผ่านไปโดยหลีกเลี่ยงการพบเจอกัน หรือการหลีกไม่เห็นกัน  แล้วจะค่อย ๆ ลืมไปเอง  ถ้าอยากลืมนะ  แต่กลัวไม่อยากลืม เพราะนึกถึงแล้วมันสุขใจอยู่ลึก ๆ แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 55 21:22:25 จากคุณ : fingo เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 21:22:03

ความคิดเห็นที่ 12 สำนวนจขกทแบบนี้  เหมือนจะอำกันเล่น ผมไม่ใช่คนหัวใจตายด้าน แต่อ่านแล้วขำอ่ะ จากคุณ : ประภาคารเก่า เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 23:31:55

ความคิดเห็นที่ 13 มันไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ทันทีทันใด แรกๆ ก็หากุศโลบาย ออกมาพบกับโลกแห่งความเป็นจริงดูบ้าง ตัวเรา ครอบครัว คนรอบข้าง ต้องใช้เวลา สักพัก...เปลี่ยนบรรยากาศ อยู่กับเพื่อนที่คุยปรับทุกข์ได้ ได้เวลาค้นหาตัวเองใหม่ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : สวรรค์รำไร เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 00:17:10

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นกำลังใจให้นะคะ จริงๆแล้วตัวเองก็เพิ่งรู้สึกดีขึ้นเมื่อไม่นานนี้เองค่ะ แผลยังสดๆเหมือนกัน อยากบอกว่า เวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นค่ะ แรกๆอาการปางตาย ขาดสติ และคิดแต่อยากจะให้ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม ยิ่งมีคนมาคอยปลอบโยน ยิ่งสงสารตัวเอง ตัดใจไม่ได้สักที จนกัลยาณมิตรท่านนึงส่ง SMS มาว่า "ความรักเกิดและจบลงทุกๆวัน เกิดกับคนหลายๆคน ทุกคนต้องผ่านความทุกข์อันเกิดจากความรักมาแล้วทั้งนั้น แต่ที่วันนี้เรารู้สึกแย่ ทุกข์แสนสาหัส ก็เพราะไม่เข้าใจว่า ทำไมมันต้องเกิดกับ "กู" ด้วย " ทั้งๆที่มันเป็นเรื่องธรรมดาของโลก แน่นอนค่ะว่ามนุษย์ปุถุชนอย่างเรา ณ เวลานั้น อะไรมากระทบหูกระแทกใจก็ชาจนไม่รู้สึก ยังโง่ยึดอยู่อย่างนั้นว่าเค้าเป็นคนรักของเรา สุดท้ายต้องหันมาใช้กุศโลบายนึกเอาว่าเค้าตายจาก ต่อให้เราฟูมฟาย คิดถึงมากแค่ไหน เค้าก็ตายไปแล้ว จะเหนื่ิอยฟูมฟาย ร้องไห้ก็ได้ แต่อย่าหวังว่าเค้าจะฟื้น เวลา จะทำให้เราเริ่มยอมรับความจริง ก็ขอให้สังเกตว่า ที่ว่ารักนั้น ไม่เท่าเดิม ที่ว่าเศร้านั้น ก็ไม่เท่าเดิม จิตที่แท้ของมนุษย์ก็เป็นแบบนี้เองค่ะ เกิดมาเพื่อตั้งอยู่แล้วก็ดับไป ทั้งความเศร้า ความรัก คนรัก อย่าไปให้ค่ามันมากค่ะ ให้ค่าต่อตัวเองให้มาก เอาเวลาที่เคยใช้กับอดีตคนรักมาลองอยู่กับตัวเอง กตัญญูต่อพ่อแม่ ลองปฏิบัติธรรม บริจาคทาน ช่วยงานสาธารณกุศล จิตใจเราจะกลับมาตั้งตรงได้เองค่ะ เชื่อในค่าของตัวเองนะคะ ... จากคุณ : Star_Success เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 00:42:18

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณทุกท่านมากค่ะ เมื่อคืนจขกทได้ฟังธรรมะจากlinkที่คุณนัยนะให้มา จนหลับไปพร้อมกับเสียงธรรม ช่วยบรรเทาทุกข์ไปได้มาก เหมือนมีไฟกำลังเผาตัว แล้วมีคนเอาน้ำมาราดให้ ยังลืมเค้าไม่ได้ อดีตและความหวังลมๆแล้งๆยังผุดขึ้นมาเนืองๆ แต่เราจะพยายามเรียกสติกลับมาทันทีที่รู้ค่ะ และจะทะยอยฟังlink ที่ท่านอื่นให้มาเรื่อยๆ ขอบพระคุณมากๆทุกท่านค่ะ ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรมและพ้นจากทุกข์ทั้งมวลเถิด จากคุณ : นนทรีช่อน้อย เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 04:26:10

ความคิดเห็นที่ 16 แต่ละคน น้ำหนักความรักที่เกิดในจิตไม่เท่ากัน แม้น้ำหนักของเรื่องที่เรารักพอๆกัน แต่น้ำหนักของแรงยึดแรงพัวพันของเจ้าตัวไม่เท่ากัน หากมากก็เป็นพวกราคะจริต ผมเป็นพวกอย่างนี้เหมือนกัน คนที่ไม่รู้เรื่องธรรม จะถูกธรรมชาติกระทำอย่างไม่มีแรงขืน ลองดูจิต ตามแนวจิตตานุปัสสนา อาจจะพอช่วยได้ ต้องเข้าใจก่อนว่าเรื่องที่มากระทบจิต จะเข้ามาทีละขณะเป็นตอนๆ ให้ดูเป็นหนังเรื่องสั้น และเมื่อเกิดขึ้นจะจบแล้วจบเลยไม่มีเรื่องซ้ำ แต่เราจะถูกหลอกเองว่าเป็นเรื่องซ้ำๆ จะเข้าใจวิธีกลไกการหลอกของความจำ เมื่อรักเก่า"ผุด"เห็นขึ้น จะเกิดคู่กับความช้ำใจ ตามด้วย"การย้ำ"กับตนเองว่าทุกข์ใจเหลือเกิน ให้ลองมองมันใหม่ ดูที่"ความช้ำใจ"ว่าหน้าตามันเป็นอย่างไร จนเห็นว่าความรู้สึกนี้"ไม่ได้เป็นเนื้อเดียว"กับความจำเรื่องความรัก สังเกตดูในขณะนั้นๆความทุกข์จะเบาลงไม่หนักเท่าเดิม จากขั้นนี้-หลังจากนี้เราไม่ได้ถูกธรรมชาติของความรักกระทำฝ่ายเดียวอีกต่อไป ทุกข์จะน้อยลงไปเรื่อยๆครับ หาก"ตาใน"ของเราดีพอ ดูให้เห็น"ตัวผู้ทุกข์"ด้วย หากเห็น"ความมีบ้างไม่มีบ้าง"ของมันได้ชัด ( ซึ่งสำคัญมาก) ก็ถือว่าชีวิตนี้มีความก้าวหน้าในธรรมครั้งใหญ่เลย ไม่เสียเปล่า หวังว่าจะพอช่วยอะไรได้บ้างครับ แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 55 08:27:47 จากคุณ : เมฆหลากสี เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 08:26:30

ความคิดเห็นที่ 17 ถ้าหากเข้าใจว่า สรรพสิ่งในโลกนี้เปลี่ยนแปลงเกิดดับอยู่ตลอดเวลา  ทุกเสี้ยววินาทีมีสิ่งที่สูญไปและเกิดสิ่งใหม่มาทดแทน คนคนเดิมที่เราเห็นในวันนี้ ย่อมไม่ใช่คนคนเดิมเมื่อวานนี้   หวังได้อย่างเดียวว่าจะเหมือนเดิมมากน้อยแค่ไหนเท่านั้น จากคุณ : ประภาคารเก่า เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 09:30:39

ความคิดเห็นที่ 18 เข้ามาให้กำลังใจเจ้าของกระทู้ค่ะ เคยมีเพื่อนกัลยาณมิตรท่านหนึ่ง หลังไมค์มาบอกเราว่า" คนคนนี้ยังไม่เหมาะสมกับเราจึงมีเหตุให้ต้องเลิกรา " เราก็เห็นด้วยว่าเป็นเช่นนั้นค่ะ ขอให้ทำใจยอมรับความจริงให้ได้ โดยไม่ต้องหาเหตุผล แต่มาพัฒนาจิตใจด้วยการทำทาน ศีล ภาวนา เพื่อให้พ้นทุกข์ดีกว่าค่ะ ช่วงนี้เป็นโอกาสอันดีที่เห็นทุกข์ได้แจ่มแจ้ง แล้วมันก็จะผ่านไปค่ะ หากเครียดมากก็หาอะไรทำอย่าให้ตัวเองว่างค่ะ จากคุณ : ศรารัศมิ์ เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 20:39:09

ความคิดเห็นที่ 19 จขกทเป็นคนอาภัพรักค่ะ ทุกข์เพราะรักคนอื่นมาตลอด จากคุณ : นนทรีช่อน้อย   เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 17:48:59   คิดว่าไม่ได้ทุกข์เพราะรักคนอื่น  แต่ทุกข์เพราะรักตัวเองเกินไปมากกว่า ไม่ได้ซ้ำเติมแต่สิ่งเยียวยาที่ดีที่สุดนอกจากธรรมะก็คือเวลา  ทำตัวให้ยุ่งๆ ยิ่งยุ่งจนไม่ค่อยมีเวลานอนแป๊บเดียวก็หายเครียดเองแหละ  เพราะพอยุ่งก็เครียด  เครียดก็จะคิดแต่เรื่องของตัวเอง  อย่าลืมว่าพื้นฐานของคนเราย่อมห่วงตัวเองก่อนเสมอ แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 55 07:41:38 จากคุณ : ไม่หล่อแต่เซ่อ เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 07:41:00

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณมากนะคะ ทุกท่านเลย ตอนนี้จขกทก็ยังไม่หายสนิท แต่ขึ้นมากค่ะ จากคุณ : นนทรีช่อน้อย เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 14:51:46