เพราะเมื่อถึงเวลานอน..ร่างกายมันต้องการนอนพักผ่อน แต่ใจของเรายังดื้อไม่ยอมนอน..ชอบใช้ความคิดฟุ้งซ่านไปเรื่อยเปื่อย หากสามารถทำอะไรสักอย่างให้ความคิดมันหยุดลงได้ บางคนฟังเพลงบรรเลง..ฟังหรือท่องบทสวดมนต์..เราก็จะผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัว
ชักสงสัย..ว่าจริงๆ แล้วท่องบทอิติปิโส ฯ ได้จบหรือเปล่า ถ้าแค่ขึ้นต้นแล้วถึงกับหาว...น่าเป็นห่วงยิ่งนัก <แค่หยอกเล่น> แต่เอาเถอะ..อย่างน้อยบทสวดมนต์ก็ยังพอมีประโยชน์ล่ะนะ เพราะบางคนต้องพึ่งยานอนหลับ..วันไหนไม่มียาก็ไม่ต้องนอน จากหนึ่งเม็ดกลายเป็นหลายเม็ด สุดท้ายก็ติดยา..แบบนี้ไม่ดีแน่..???
จากคุณ |
:
อารยัน
|
เขียนเมื่อ |
:
16 พ.ย. 55 11:12:52
|
|
|
|