ความคิดเห็นที่ 1 ครูบาอาจารย์แต่ละท่านก็ไปแบบหนึ่ง ก้าวหน้าหรือไม่อยู่ที่กรรมของแต่ละท่าน จากคุณ : ซุนจื๊อ เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 15:53:44

ความคิดเห็นที่ 2 พระพุทธเจ้าไม่เคยสอนภาวนาพุทโธ เปนอุบายของหลวงปู่เสาร์ ดูจิตก็คือจิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน จิตเกิดดับตลอดเวลาเร็วมาก เจตสิกมีหลายดวงที่เกิดดับที่จิต กายเวทนา จิตธรรม จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 16:06:28

ความคิดเห็นที่ 3 ความแตกต่าง ความหลากหลาย ของระบบปฏิบัติตามแนวสติปัฏฐานนั้น พึงทราบว่า จะมีอยู่เฉพาะในหมวดกายเท่านั้น สาเหตุสำคัญก็มาจากสภาพจิตของผู้ฝึกใหม่ยังซัดส่าย ฟุ้งซ่านไปตามอารมณ์ พระพุทธองค์จึงทรงวางระบบฐานกายไว้หลายหมวดหลายวิธี เพื่อเป็นอุบายสำหรับกำหราบนิวรธรรมในช่วงที่มีกำลังแก่กล้าเกินไป อุบายวิธี การฝึกปฏิบัตินั้นขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของผู้ที่สอน และอุปนิสัยจริตของผู้ปฏิบัติด้วย สำหรับผู้ที่เริ่มศึกษาปฏิบัติพึงเห็นความสำคัญต่ออุบายวิธีการฝึกสติและพากเพียรปฏิบัติตาม เมื่อสติปัญญาพัฒนาไปถึงจุดหนึ่ง ก็จักรู้จุดยืนของตัวเองได้ ( สติปัฏฐาน ๔ : ฐานกายมี ๕ วิธี ให้เลือกปฏิบัติตามจริตอุปนิสัยที่เหมาะสมกับบุคคลผู้ปฏิบัิตเอง แต่ฐานเวทนา - จิต - ธรรม ล้วนไปในทิศทางเดียวกัน ) . ดูก่อนอานนท์ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเฝ้าตามดูกายในกายอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้ เมื่อเธอเฝ้าตามดูกายในกายอยู่ เฝ้าตามดูเวทนาในเวทนาอยู่ เฝ้าตามดูจิตในจิตอยู่ เฝ้าตามดูธรรมในธรรมอยู่ ความเร่าร้อนมีกายเป็นอารมณ์เกิดขึ้น ความเร่าร้อนมีเวทนาเป็นอารมณ์เกิดขึ้น ความเร่าร้อนมีจิตเป็นอารมณ์เกิดขึ้น ความเร่าร้อนมีธรรมเป็นอารมณ์เกิดขึ้นในกายก็ดี ความหดหู่แห่งจิตเกิดขึ้น จิตฟุ้งซ่านไปในภายนอกเกิดขึ้น “ภิกษุนั้นพึงตั้งจิตไว้ให้มั่นในนิมิต อันเป็นที่ตั้งแห่งความเลื่อมใส “อย่างใดอย่างหนึ่ง . เมื่อเธอตั้งใจไว้มั่นในนิมิตอันเป็นที่ตั้งแห่งความเลื่อมใสอย่างใดอย่างหนึ่งอยู่ ปราโมทย์ย่อมเกิด เมื่อปราโมทย์ ปีติย่อมเกิด เมื่อเธอมีใจประกอบด้วยปีติ กายย่อมระงับ เธอมีกายระงับแล้วย่อมเสวยสุข เมื่อเธอมีสุข จิตย่อมตั้งมั่น . เธอย่อมพิจารณาเห็นอย่างนี้ว่า “เราตั้งจิตไว้เพื่อประโยชน์ใด ประโยชน์นั้นสำเร็จแก่เราแล้วบัดนี้ เราจะหวนกลับไปคุมจิตไว้ในการเฝ้าตามดูกาย เวทนา จิต ธรรมอย่างเดิม” . เธอคุมจิตไว้อย่างนั้นและไม่ตรึกตรองในความเร่าร้อนในกาย ความหดหู่ หรือความฟุ้งซ่านแห่งจิตอีก ย่อมรู้ชัดว่า เราไม่ตรึกไม่ตรองในกิเลสเหล่านั้น มีสติภายใน เป็นผู้มีความสุข ดังนี้ “ ดูก่อน อานนท์ ภาวนาย่อมมีเพราะตั้งจิตไว้เป็นกรรมฐานภายนอกด้วยประการฉะนี้แล ”(สํ.ม. 19/376/244-246 ภิกขุนูปัสสยสูตร) http://www.dhammachak.net/board/viewtopic.php?t=12 =========================== จากคุณ : ซอนาย (nataraja) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 16:23:16

ความคิดเห็นที่ 4 รบกวนแสกนคำสอนมาให้อ่านด้วยครับ ผมไม่คิดว่าหลวงพ่อสงบจะกล่าวเช่นนั้น จขกท สรุปมาไม่ครบ ขาดตกบกพร่องตรงไหนหรือไม่อย่างไร อ้อ อย่าจับมาแค่ประโยคเดียวนะครับ มันจะเข้าใจผิดง่าย เอามาซัก 7 หน้า ก่อน3  หน้าต้นเหตุ1 หลัง3 จะได้มีบริบทครบถ้วนก่อนจะวิจารณ์อะไร จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 16:30:53

ความคิดเห็นที่ 5 ลองพิจารณานี้ก่อนนะครับ ตามที่ผมเข้าใจ (Give หมด) จากคุณ : chiwat เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 17:25:56

ความคิดเห็นที่ 6 หนทางใหญ่   คนจำนวนมากต่างเดินไปบนเส้นทางนี้    เดินทางเดียวกัน  แต่ไม่เหยียบรอยกัน หรืออาจจะเหยียบรอยกันบ้างบางคราว เปรียบเสมือนสติปัฏฐาน ๔ คือ หนทางใหญ่  แยกแยะวิธีฝึกไปในรูปแบบต่างๆมากมายหลายวิธี  แล้วแต่ใครชอบจะฝึกแบบไหน  ก็เลือกตามสบาย จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 19:08:26

ความคิดเห็นที่ 7 จากส่วนหนึ่งเทศน์อบรมพระ ขอยกมาให้พิจารณา เมื่อวันที่ ๒๕ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๐๕ สติปัฏฐานสี่ --------------------------------------------------------------------- “สติปัฏฐาน” มีสี่ คือ กาย เวทนา จิต ธรรม กาย ได้แก่ อวัยวะทุกส่วนของร่างกาย เรียกว่า กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน เวทนา ได้แก่ ความสุข ความทุกข์ เฉย ๆ ไม่สุข ไม่ทุกข์ เรียกว่า เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน   จิต ได้แก่ สิ่งที่สัมปยุตด้วยเจตสิกธรรมที่ปรุงขึ้นจากจิตและย้อมจิตให้เป็นต่าง ๆ เรียกว่า จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน   ธรรม ได้แก่ อารมณ์ที่เป็นเป้าหมายหรือเครื่องเพ่งพิจารณาของใจ เป็นได้ทั้งวัตถุและนามธรรม เรียกว่า ธรรมานุปัสสาสติปัฏฐาน        การพิจารณาสติปัฏฐานสี่ โปรดทำความเข้าใจไว้ด้วยดีก่อนพิจารณา โดยทำความเข้าใจว่า กาย เวทนา จิต ธรรม เป็นแผนกหนึ่งจากจิตผู้เป็นเจ้าของสติปัฏฐาน ไม่เช่นนั้นจะเกิดความท้อใจและทุกข์ใจในเวลา กาย เวทนา จิต ธรรม แสดงอาการเปลี่ยนแปลงตัวเองไปตามธรรมดา หรือถูกเปลี่ยนแปลงไปด้วยอำนาจการพิจารณา ซึ่งอาจปรากฏในวงปฏิบัติ คือเวลาปกติอาการทั้งสี่นี้ก็แสดงอาการเปลี่ยนแปลงให้เกิดความดีใจ และเสียใจ ขณะพิจารณาก็แสดงอาการเปลี่ยนแปลงให้ผู้ปฏิบัติเกิดความดีใจและเสียใจ บางขณะเกิดความท้อใจ และ ระอาต่อการจะทนพิจารณาไป ที่กล่าวทั้งนี้เพื่อท่านนักปฏิบัติทราบ และทำความเข้าใจไว้โดยรอบคอบว่า ไม่ใช่ตัวจิตซึ่งเป็นเจ้าของสติปัฏฐาน ได้ถูกเปลี่ยนแปลงไปด้วย พอจะให้เกิดความเสียใจว่าตน (ใจ) ได้สูญเสียไปด้วย เมื่อทำความเข้าใจด้วยดีแล้ว จะเกิดความมั่นใจในการพิจารณาสติปัฏฐาน ไม่ใช่ว่าสติปัฏฐานสี่คือ กาย เวทนา จิต ธรรม จะถูกเปลี่ยนแปลง หรือหายไปไหน ใจซึ่งเป็นธรรมไม่ตายและเปลี่ยนแปลง จะมีโอกาสพิจารณาเต็มกำลัง และสามารถจะรู้เรื่องธรรม ทั้งสี่นั้นอย่างชัดเจนตามลำดับ โดยไม่มีความสะท้านหวั่นเกรงต่อสุขและทุกข์ ทั้งภายในกายและภายในใจ อันเป็น อาการของสติปัฏฐานแสดงตัว ------------------------------------------------------------------------- ที่มาแบบเต็ม  http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=794&CatID=9 หรือโหลดไว้ฟังก็ได้นะครับ อานิสงส์ในการฟังธรรม ๕ ประการ              "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ในการฟังธรรม ๕ ประการเหล่านี้ คือ              ๑. ย่อมได้ฟังสิ่งที่ไม่เคยฟัง              ๒. สิ่งที่ได้ฟังแล้ว ย่อมชัดเจนขึ้น              ๓. บรรเทาความสงสัยเสียได้              ๔. ทำความเห็นให้ตรงได้              ๕. จิตของผู้ฟังย่อมผ่องใส              "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ในการฟังธรรม ๕ ประการเหล่านี้แล." ปัญจกนิบาต อังคุตตรนิกาย ๒๒/๒๗๖ ------------------------------------------------------------- ขอให้เจริญในธรรมทุกๆท่าน จากคุณ : chiwat เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 20:27:41

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่ว่าทางไหน ๆ สรุปรวม อยู่ที่ "สติ" ....เดินไปให้ถูกทาง กับวิธีที่ถูกจริต กับครูบาอาจารย์ที่ปฎิบัิติดีปฎิบัติชอบ สุดท้าย ก็เข้าเส้นทางเดียวกันได้ ในที่สุด ไปสู่จุดหมายเดียวกันได้ จากคุณ : Panjasila เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 55 22:50:58

ความคิดเห็นที่ 9 - -" ผมฟังแล้วก็ไม่เห็นจะแปลกประหลาดตรงไหนนี่ครับ ถ้าหลวงพ่อสงบท่านจะบอกว่า "การดูจิตไม่ถูกต้อง" เพราะ "สติปัฎฐาน๔" ไม่ใช่ "การดูจิตอย่างเดียว" "อานาปานสติ+สติปัฏฐาน๔" เป็นการฝึก*สติ ใช้*สติ ควบคุม*สติได้ ส่วน"เฝ้าดู"จิต อันนี้ครูอาจารย์ท่านลดกำลังสติปัฏฐาน มาให้สาธุชนได้เริ่มฝึกกัน เหมือนสายวิชชา๓ วิชชา๘ ก็มีการลดกำลังวิชชาลงมาเป็นมโนมยิทธิ ธรรมกาย คล้ายกันเช่นนี้ เพื่อให้สาธุชนได้เริ่มจับ บุญมีจับปั๊บเจอของเก่า อุปมาเหมือนการส่งขึ้นลิฟ ไม่มีของเก่าก็อุปมาส่งขึ้นบันไดทีละขั้นๆ แต่ขนาดว่าลดกำลังสติปัฏฐานลงมาให้ดูจิต ยังดูกันไม่ค่อยจะทัน --------------- ส่วนอภิธรรมบอกจิตมี108ดวง( หรือมากกว่า ) ต้องเข้าใจที่มาของอภิธรรมก่อนว่า "สงฆ์ระดับปฏิสัมภิทาญาน" ท่านได้ปฏิบัติ/ได้เห็น ร่วมกันกลั่นกรองเป็นคัมภีร์ ตรงกับที่พุทธองค์ท่านเห็นมาก่อน ระดับ สุกขวิปัสสโก วิชชา๓ วิชชา๘ จะมีกำลังสมาธิถึงขั้นเห็น การเกิด-ดับจิต ซึ่งใน 1 นาที ดับต่อเนื่องเป็นล้านครั้งได้หรือ? ถึงแม้วิชชา๘ จะมีความวิเศษที่มักกล่าวกันในแง่ การแสดงปาฏิหาริย์มากมาย โดยส่วนตัวถ้าคนฝึกไม่ถึง ท่านก็เห็นจิตเป็นดวงเดียวด้วยกันทั้งนั้น เพราะเป้าหมายทางพุทธคือ การรวมกันของศีล สมาธิ ปัญญา เพื่อ*การละสังโยชน์* "ไม่ใช่เพื่อการนั่งนับจิตแข่งกัน" เว้นไว้แต่ใครปฏิบัติหมวดปฎิจสมุปบาทได้เห็นครบวงรอบ อันนี้ผมก็ขอกราบงามๆละครับ --------------- นำมาให้พิจารณา http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=12&A=1754&Z=2150 "ใช้" สติปัฎฐาน "กำจัด" อภิชฌาและโทมนัส             "กำจัด" ตัณหา             "กำจัด" อุปทานขันธ์             ฯลฯ สติปัฏฐาน "ดู*จิต" กับ "ใช้กำจัด* ฯลฯ" ถ้าท่านคิดและเข้าใจว่า "ดู" กับ "กำจัด" 2คำนี้ความหมายเดียวกัน ให้สงสัยตัวเองครับ อย่าไปสงสัยหลวงพ่อสงบท่านเลย จากคุณ : Zim-MorLuth- เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 00:28:22

ความคิดเห็นที่ 10 จะไป กทม. ครูบาอาจารย์แถวเชียงใหม่ก็สอนว่าให้มุ่งหน้าลงใต้ ครูบาอาจารย์แถวสงขลาก็สั่งให้มุ่งหน้าขึ้นเหนือ ทางตรงทั้งคู่ แต่ศิษย์ของสองอาจารย์มัวโทร.คุยกัน ว่าอาจารย์ของใครถูก เลยไม่ได้เดิน จากคุณ : BlueDelphi เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 18:10:35