ความคิดเห็นที่ 1 นั่นอาจจะเป็นเพียงวิปัสสนึก  คือ นึกคิดในเชิงธรรม  มันไม่ใช่ชั้นวิปัสสนา วิปัสสนา มีลักษณะตามพิจารณาเห็น หรือเห็นแจ้ง (ชื่อก็ชัดอยู่แล้ว)   คือ ไปเห็นจริงๆ    เห็นด้วยตาใจ (หรือตาที่ 3 หรือดวงตาเห็นธรรม)  อย่าไปรวมเหมาว่า การนึกคิดในเชิงธรรม เป็นวิปัสสนาน่ะครับ  มันคนละประเด็นกัน ถ้าท่านไม่ได้ดวงตาเห็นธรรม (ตาใจซึ่งเป็นตาที่ 3 เปิด)  ท่านไม่มีทางตามพิจารณาเห็นได้เลย  ยังไงก็ไม่ใช่วิปัสสนา จากคุณ : bodymind เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 13:00:13

ความคิดเห็นที่ 2 กำหนดรู้หนอ รู้หนอ .. จากคุณ : ลุงแก่ เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 13:10:38

ความคิดเห็นที่ 3 ยินดีด้วยที่เริ่มก้าวเข้าสู่การปฏิบัติครับ ที่กล่าวมายังจัดเป็นสมถะครับ คือมีใจไปจดจ่อกับลมหายใจ  แต่ไม่มีสติ ที่ถูกควรมีใจตั้งมั่นเป็นผู้รู้ผู้ดู แต่ไม่ลงไปคลุกกับสิ่งที่ดู เหมือนผู้ชมในสนามบอลดูบนอัฒจันทร์ แต่ไม่ลงไปเล่นในสนาม ------------------------------- พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค มหาสติปัฏฐานสูตร (๒๒) อานาปานบรรพ  [๒๗๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพิจารณาเห็นกายในกายอยู่อย่างไรเล่า ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ไปสู่ป่าก็ดี ไปสู่โคนไม้ก็ดี ไปสู่เรือนว่างก็ดี นั่งคู้บัลลังก์ ตั้งกายตรง ดำรงสติไว้เฉพาะหน้า เธอมีสติหายใจออก มีสติหายใจเข้า  เมื่อหายใจออกยาว ก็รู้ชัดว่า เราหายใจออกยาว  เมื่อหายใจเข้ายาว ก็รู้ชัดว่า เราหายใจเข้ายาว  เมื่อหายใจออกสั้น ก็รู้ชัดว่า เราหายใจออกสั้น  เมื่อหายใจเข้าสั้น ก็รู้ชัดว่า เราหายใจเข้าสั้น  ย่อมสำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้กำหนดรู้ตลอดกองลมหายใจทั้งปวงหายใจออก ย่อมสำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้กำหนดรู้ตลอดกองลมหายใจทั้งปวงหายใจเข้า ย่อมสำเหนียกว่า เราจักระงับกายสังขารหายใจออก ย่อมสำเหนียกว่า เราจักระงับกายสังขารหายใจเข้า  ดูกรภิกษุทั้งหลาย นายช่างกลึงหรือลูกมือของนายช่างกลึงผู้ขยัน เมื่อชักเชือกกลึงยาว ก็รู้ชัดว่า เราชักยาวเมื่อชักเชือกกลึงสั้น ก็รู้ชัดว่า เราชักสั้น แม้ฉันใด ภิกษุก็ฉันนั้นเหมือนกัน เมื่อหายใจออกยาว ก็รู้ชัดว่า เราหายใจออกยาว  เมื่อหายใจเข้ายาว ก็รู้ชัดว่าเราหายใจเข้ายาว  เมื่อหายใจออกสั้น ก็รู้ชัดว่า เราหายใจออกสั้น  เมื่อหายใจเข้าสั้น ก็รู้ชัดว่า เราหายใจเข้าสั้น  ย่อมสำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้กำหนดรู้กองลมทั้งปวงหายใจออก  ย่อมสำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้กำหนดรู้กองลมทั้งปวงหายใจเข้า ย่อมสำเหนียกว่า เราจักระงับกายสังขารหายใจออก  ย่อมสำเหนียกว่า เราจักระงับกายสังขารหายใจเข้า  ดังพรรณนามาฉะนี้  ภิกษุย่อมพิจารณาเห็นกายในกายภายในบ้าง  พิจารณาเห็นกายในกายภายนอกบ้าง  พิจารณาเห็นกายในกายทั้งภายในทั้งภายนอกบ้าง  พิจารณาเห็นธรรมคือความเกิดขึ้นในกายบ้าง  พิจารณาเห็นธรรมคือความเสื่อมในกายบ้าง  พิจารณาเห็นธรรมคือทั้งความเกิดขึ้นทั้งความเสื่อมในกายบ้าง ย่อมอยู่  อีกอย่างหนึ่ง  สติของเธอที่ตั้งมั่นอยู่ว่า กายมีอยู่ ก็เพียงสักว่าความรู้ เพียงสักว่าอาศัยระลึกเท่านั้น  เธอเป็นผู้อันตัณหาและทิฐิไม่อาศัยอยู่แล้ว และไม่ถือมั่นอะไรๆ ในโลก  ดูกรภิกษุทั้งหลาย อย่างนี้แล ภิกษุชื่อว่าพิจารณาเห็นกายในกายอยู่ ฯ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 13:21:15

ความคิดเห็นที่ 4 [๓๐๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ผู้ใดผู้หนึ่ง พึงเจริญสติปัฏฐานทั้ง ๔ นี้ อย่างนี้ ตลอด ๗ ปี เขาพึงหวังผล ๒ ประการอย่างใดอย่างหนึ่ง คือ พระอรหัตผลในปัจจุบัน ๑  หรือเมื่อยังมีอุปาทิเหลืออยู่ เป็นพระอนาคามี ๑  ๗ ปียกไว้ ผู้ใดผู้หนึ่งพึงเจริญสติปัฏฐาน ๔ นี้ อย่างนี้ตลอด ๖ ปี ... ๕ ปี ... ๔ ปี ... ๓ ปี ...๒ ปี ... ๑ ปี เขาพึงหวังผล ๒ ประการอย่างใดอย่างหนึ่ง คือ พระอรหัตผลในปัจจุบัน ๑ หรือเมื่อยังมีอุปาทิเหลืออยู่ เป็นพระอนาคามี ๑ ๑ ปียกไว้ ผู้ใดผู้ หนึ่ง พึงเจริญสติปัฏฐาน ๔ นี้ อย่างนี้ตลอด ๗ เดือน เขาพึงหวังผล ๒ ประการ อย่างใดอย่างหนึ่ง คือ พระอรหัตผลในปัจจุบัน ๑ หรือเมื่อยังมีอุปาทิเหลืออยู่ เป็นพระอนาคามี ๑ ๗ เดือนยกไว้ ผู้ใดผู้หนึ่งเจริญสติปัฏฐานทั้ง ๔ นี้ อย่างนี้ ตลอด ๖ เดือน ... ๕ เดือน ... ๔ เดือน ... ๓ เดือน ... ๒ เดือน ... ๑ เดือน ... กึ่ง เดือน เขาพึงหวังผล ๒ ประการอย่างใดอย่างหนึ่ง คือ พระอรหัตผลในปัจจุบัน ๑ หรือเมื่อยังมีอุปาทิเหลืออยู่ เป็นพระอนาคามี ๑ กึ่งเดือนยกไว้ ผู้ใดผู้หนึ่ง พึงเจริญสติปัฏฐาน ๔ นี้ อย่างนี้ตลอด ๗ วัน เขาพึงหวังผล ๒ ประการอย่างใด อย่างหนึ่ง คือ พระอรหัตผลในปัจจุบัน ๑ หรือเมื่อยังมีอุปาทิเหลืออยู่ เป็น พระอนาคามี ๑ ฯ              ดูกรภิกษุทั้งหลาย หนทางนี้เป็นที่ไปอันเอก เพื่อความบริสุทธิ์ของเหล่าสัตว์ เพื่อล่วงความโศกและปริเทวะ เพื่อความดับสูญแห่งทุกข์โทมนัส เพื่อบรรลุธรรมที่ถูกต้อง เพื่อทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน  หนทางนี้ คือ สติปัฏฐาน ๔ประการ ฉะนี้แล คำที่เรากล่าว ดังพรรณนามาฉะนี้ เราอาศัยเอกายนมรรคกล่าวแล้ว พระผู้มีพระภาคตรัสพระพุทธพจน์นี้แล้ว ภิกษุเหล่านั้น ยินดี ชื่นชมภาษิตของพระผู้มีพระภาคแล้ว ฉะนี้แล ฯ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 13:32:34

ความคิดเห็นที่ 5 เวลาขับรถ ห้ามดูลมหายใจค่ะ ให้มีสติรู้ตัวกับการขับรถอย่างเดียว ไม่งั้นอาจเกิดอุบัติเหตุได้ หากขับรถทางไกลนานๆ ก็ฝึกเจริญสติกับการขับรถเอาค่ะ จากคุณ : สติไม่มาปัญญาช้อปเกิด เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 14:50:55

ความคิดเห็นที่ 6 ใครหนอ แนะนำให้กำหนดลมหายใจระหว่างทำงานหรือขับรถยนต์ นอกจากจะอันตรายถึงชีวิตตน แล้วอาจจะทำให้ชีวิตผู้อื่นพินาศไปด้วย เป็นเรื่องแนะนำให้ประมาทขาดสติแท้ๆ การทำอาณาปานสติท่านก็สอนไว้แล้วว่าให้ไปสู่เรือนว่าง  โคนไม้ (หมายถึงที่ๆห่างไกลผู้คน) มีกายวิเวก(อยู่คนเดียว) นั่งลงตั้งกายตรง ตัดปลิโพธิ(เรื่องขัดขวางการเจริญ เช่นเล็บยาว หนวดรุงรัง)     ฯลฯ เคยได้ยินจากใครสักคน(เป็นผู้หญิง) ในคลิบวีดีโอให้กำหนดลมหายใจระหว่างขับรถ คนที่ทำตามบางคนอาจจะไปชาติหน้าแล้วก็ได้จากอุบัติเหตุ จากคุณ : pepramote เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 16:30:15

ความคิดเห็นที่ 7 เวลาขับรถ ทำสติค่ะ สติเท่านั้นเลย ตาดูถนน มือจับพวงมาลัย เท้าก็เกาะเบรคกับคันเร่ง เราชอบสวดมนต์ตอนขับรถ ได้สติ ได้กำลังดี แต่สวดมากๆ ถ้าชักจะเคลิ้ม ก็กำหนดสติเพิ่ม แหกปาก สวดกระแทกๆ ก็ได้สติดี   มันจะไม่ง่วง ไม่คิดอะไรมาก (เหมือนฟังเพลงแหละ) แต่สวดก็เพื่อเน้นสตินะ ไปทำสมาธิตอนขับรถ อันตรายสุดๆ มัวดูลมเข้าออก แล้วจะเอาอารัยดูถนนล่ะคะ ส่วนที่ว่าดูลมหายใจ แล้วเคลิ้ม งัวเงีย สบายเบา มีความสุข มันก็ตกภวังค์ มันก็สุขได้ แต่ว่า โมหะมันเยอะ ถ้ามือใหม่ก็โอเค ทำได้ ก็สบายดี  แต่ถ้ามือเก่าแล้ว เขาไม่ทำกัน เพราะว่าเสร็จโมหะค่ะ โมหะมันละเอียดกว่านิวรณ์  เพลินเชียว แต่สติหาย ติดแล้ว แก้ยาก บางคนคิดว่าได้สมาธิ มันก็ได้เหมือนกัน แต่เป็นสมาธิที่ขาดสติ ขาดรู้ ขาดความคมชัด ก็หลงในเมฆหมอกแห่งความสุขน่ะค่ะ สมาธิที่มีคุณภาพ เขาจะรู้ชัด  ที่ว่า เบา สบาย เพราะว่ามันว่างจากนิวรณ์ จิตมันเป็นกลาง ไม่สุขไม่ทุกข์ มีแต่รู้อยู่เฉยๆ  มันไม่ง่วง ไม่เคลิ้ม ไม่เพลิน มันคมชัดไปหมดค่ะ สุขจากปีติ ในองค์ฌาน ยังเป็นสุขที่มีผลใช้งานได้  แต่สุขจากโมหะนี่.. แหะๆ ใช้งานไม่ได้ค่ะ เหมือนคนดมยาสลบ สลึมสลือ สุขชะมัด ต่อจากสุขจะหลับ นึกถึงตอนกินอิ่มๆ หนังท้องตึงหนังตาหย่อน แล้วล้มตัวลงนอน เคลิ้มๆ สุขๆ สบายยยย ชะมัดยาดดดด   เราติดนิสัย สุดท้ายเป็นกรดไหลย้อนเอาได้ง่ายๆ มันผิดหลักสุขภาพ แต่สำหรับมือใหม่ มีสภาวะนี้ เราก็นับว่ายังดีกว่าทุกข์ค่ะ  ไม่ได้เลวร้ายอะไร แต่ถ้าอยากเก่ง สุขแบบนี้ควรละค่ะ ลุกมาทำสมาธิแบบตื่นๆ ดีกว่าค่า จากคุณ : chaosy เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 18:35:10

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นด้วยกับ คห. 6 นะคะ และพอจะทราบอยู่ว่าใครแนะนำให้ปฏิบัติเวลาขับรถ แต่ขออนุญาตไม่เอยถึง ส่วนตัวจะปฏิบัติอานาปานสติแค่สั้นๆ 5-10 นาทีไม่เกินนี้ก่อนนอน + บริหารปลายนิ้วมือนิ้วเท้าสักเล็กน้อยแล้วจึงค่อยนอนหลับ เพื่อพักผ่อนร่างกายให้คลายจากความเหนื่อยล้าจากการทำงานและปล่อยวางเรื่องราวต่างๆ ในชีวิตประจำวันที่ยังค้างคาใจอยู่ และอีกรอบก็ช่วงตื่นนอนตอนตี 5 หรือไม่ก็แถมรอบพิเศษในช่วงวัน - -* แล้วแต่ว่าจะมีอะไรมากระทบใจมากๆ หรือป่าว ส่วนเวลาทำงานก็คือทำงาน ขับรถก็คือขับรถ แม้แต่ตอนทำอาหาร ล้างจาน กวาดบ้านถูบ้านก็ใช้วิธีมีสติอยู่กับสิ่งที่ทำ อุบัติเหตุมันเกิดขึ้นง่ายมากจริงๆ หากประมาท ไม่จำเพาะเฉพาะบนท้องถนนเสียด้วย จากคุณ : Lamiette เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 19:48:53

ความคิดเห็นที่ 9 ถูกแล้ว  ทำสะสมไปแบบนั้น  ค่อยๆๆ สะสมไปเรื่อยๆ  ให้เพิ่มความหนักแน่นมากๆขึ้นไปตามกาลเวลา จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 19:59:13

ความคิดเห็นที่ 10 สิ่งที่คุณทำอยู่มันคือสมาธิครับ  สมาธิไว้เสริมกำลังของวิปัสสนาได้ แต่สมาธิไม่ใช่วิปัสสนา สมาธิไม่ใช่ทางสายเอกที่จะไปสู่วิปัสสนา ทางสายเอกคือสติ สติในภาษาไทยกับสติในทางพุทธศาสนาต่างกันพอสมควร  สติในภาษาไทยเมื่อใครฟังหรือใครไม่รู้ธรรมะ มักทึกทักไปในของหมายของคำว่าสัมปชัญญะมากกว่า สัมปชัญญะ กับ สติมันคนละตัวกัน แต่มันควรใช้คู่กันร่วมกัน สติเกิดขึ้นได้จากอะไร ตอบคือเกิดขึ้นได้กับทุกทวารของร่างกายหรือประสาทสัมผัสทั้ง 6 ฉนั้นคุณสามารถที่จะมีสติที่ไหนเมื่อไหร่ก็ได้ สติเปรียบเสมือนเซนเซอร์ คอยตรวจจับสิ่งที่ปรากฏขึ้นขณะนั้นๆ   ถามว่าในขณะนั้นๆอะไรปรากฏขึ้นบ้าง คุณก็สามารถตรวจจับหรือเฝ้าดูมันได้ทั้งหมด สติวิ่งไวยังกะแสงฉนั้นใน 1 วินาทีคุณอาจจะมีสติเกิดขึ้นแล้ว 1000 ครั้งก็ได้ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการฝึกฝน ตอนคุณขับรถอะไรเกิดขึ้นบ้าง ถ้าคุณยังมีชีวิตคุณก็ย่อมมีสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณแน่นอน เช่นมือคุณสัมผัสพวงมาลัย เท้าคุณเหยียบคันเร่ง  ใจคุณคิดว่าจะเหยียบคันเร่ง จมูกคุณได้กลิ่นแอร์ ลิ้นคุณรู้สึกเปียกๆ ร่างกายคุณหนาว  ตาคุณเห็นภาพบนถนนหรือระหว่างทาง ใจคุณคิดถึงคนรักในสามวินาที คุณเริ่มเบื่อ  ใจคุณรู้สึกเซง ใจคุณรู้ว่าใจคุณเซง  มีเสียงรถคันหลังบีบแตร    ในหนึ่งวินาที่มีเรืองราวเกิดขึ้น หรือเรื่องราวที่ปรากฏหรือเรื่องราวที่คุณคิด เกิดขึ้นมากมาย จนล้นเหลือที่คุณจะเอาสติไปรับรู้มันไปมองมันอย่างตั้งใจซะไหนๆ สติวิ่งไวมากมากๆ เท่าที่คุณจะรู้สึกได้ สมมติว่าวิ่งไวเท่าแสงหรือเท่ากระแสไฟฟ้าในระบบร่างกายระบบสมอง  แต่ในชีวิตคุณในการใช้ชีวิตของคนที่อยู่ภายใต้กฏแรงโน้มถ่วงของโลกที่ประมาณ 9.8 เมตรต่อวินาทีเท่านั้น  และไม่มีวันที่รถคุณจะวิ่งเท่าความเร็วแสง ฉนั้นถ้าคุณเข้าใจเรื่องสติและฝึกมันให้ถูกทาง จะเห็นว่าไม่มีวันที่สติจะทำให้เกิดอุบัติเหตุ แถมยังช่วยป้องกันหรือลดอุบัติเหตุได้อีกด้วย ----  อีกเรื่องหนึ่งที่คุณบอกว่านอนดูลมหายใจตอนเช้า ไอ้นั่นก็สมาธิ ไม่เกี่ยวอะไรกับวิปัสสนา หรือถ้าคุณเอาสติไปเกี่ยวด้วยก็อาจจะเป็นวิปัสสนาอ่อนๆได้เพราะมันแล้วแต่สภาวะของคุณตอนนั้นว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ว่าคุIไม่ใช้สัมปชัญญะ ไม่พยายามพัฒนาตนไปทางกุศลหรือทางพลังบวก คือคุณทำไปเพราะความขี้เกียจที่จะลุกขึ้นนั่นเอง ไม่พยายามที่จะเป็นผู้ตื่น ผู้ตื่นตัวหรือเบิกบานโดยเร็ว การทำสมาธิมากอาจจะทำให้เป็นคนขี้เกียจได้(ในบางคน ) แต่การทำสติสามารถผลักดันงานการให้เดินหน้า สามารถเป็นอุบายชนะความขี้เกียจได้เหมือนกันแล้วแต่จะประยุกต์ ตอนนี้ดูเหมือนคุณจะเข้าใจสมาธิบ้างแล้ว  ต่อไปให้ทำความเข้าใจเรื่องสติ แล้วก็ฝึกไปร่วมๆกัน และให้เน้นสติเป็นหลักไว้ ทุกสิ่งในโลกเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาหรือเกิดดับตลอดเวลา ถ้าคุณมีสติดีๆคุณจะรับรู้มันได้หมด แล้วมันก็จะมีประโยชน์ต่อคุณ จากคุณ : มังกรจักรวาล เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 21:04:02

ความคิดเห็นที่ 11 เรามาสายแย้ว ตามนั้นแล มาช้าดีกว่าไม่มา มีก้าวแรกก็จะมีก้าวที่สองตามมา ตีสองครับ เวลากำลังดี จากคุณ : HeavenMoon เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 22:03:00

ความคิดเห็นที่ 12 เอางี้ ผมเทียบการมีใจตั้งมั่นเป็นผู้รู้ผู้ดู แต่ไม่ไปคลุกกับสิ่งที่ดูให้นึกภาพออกง่ายๆ สมมตินะ เทียบลมหายใจ เป็นแมลงวัน เทียบการขับรถ เป็นทีวี ถ้าคุณจ้องแมลงวันบินไปไหนมาไหนตลอด ทีวีฉายเรื่องอะไร คุณไม่รู้เรื่องหรอก แต่ถ้าคุณดูทีวี แค่รับรู้ว่าตอนนี้แมลงวันมีอยู่ พอมันบินไปที่อื่นก็ไม่ต้องสนใจ อยู่กับทีวี พอแมลงวันบินผ่านทีวี คุณก็รู้ว่าแมลงบินผ่านทีวี พอได้ไอเดียมั้ยครับ แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 55 22:42:45 จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 22:20:40

ความคิดเห็นที่ 13 ทุกคนที่มาโพสต์เนี่ย ใครที่ทำจริง เห็นผลจริง แล้วเอามาคุยได้จากที่ปฎิบัติ ไม่ได้จำมาจากหนังสือแบบเคลิ้มๆนะครับ หลังไมค์กะผมหน่อยครับ หรือขอเมลล์คุยหน่อยก็ดีครับ(มีผู้ฝึกจิตมาเล่นเน็ตกันบ้างหรือปล่าว)padangnaja@hotmail.comครับ ทุกวันนี้มีของจริงที่ไหนมั่ง(ปริยัติไม่เอาอ่ะครับหนังสือผมอ่านเองได้) ช่วยบอกทีครับ ไม่ได้กวนนะครับ แต่ถามด้วยความจริงใจ ช่วยแนะนำหน่อยครับผม จากคุณ : pro_Ton1 เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 22:51:36

ความคิดเห็นที่ 14 ผมยังกระจอกอยู่ครับ ให้คำปรึกษาโปรต้นไม่ไหว ลองสอบถามตั้งกระทู้จะดีกว่าครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 02:59:06

ความคิดเห็นที่ 15 #13 คลิกไปทีห้องย่อย เล่าเรื่องภาวนา เลยครับ มีผู้รู้ที่จะให้คำแนะนำกับท่านได้แน่นอนครับ หรือจะคลิกไอคอนห้องย่อยทางซ้ายมือก็ได้ http://meditationclub.pantipmember.com/ จากคุณ : นิแรน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 03:56:53