ความคิดเห็นที่ 1 ความสงสัย=การลบหลู่ หรือไม่? ไม่เหมือนกันครับ... ความสงสัย..อาการที่เกิดขึ้นใจจิต..จะเป็นลักษณะไม่ชัดแจ้ง...มีการตัดสินใจลำบาก..คลุมเครือ.. ส่วน การลบหลู่..อาการที่เกิดขึ้นในจิต..จะเป็นลักษณะ..ไม่เชื่อ...ประกอบกับอาการยึดมั่นถือมั่นในความเห็นของตน...ซึ่งส่วนใหญ่จะมีวจีกรรม..กายกรรม..แสดงออกมาชัด..ครับ แต่ก็มีลักษณะภายนอกอีกแบบหนึ่งที่จะค่อนข้างคล้ายๆกับการลบหลู่..คือ..ตำหนิ(แสดงทางวจีกรรม)..แต่ตำหนิอาการในจิตจะประกอบด้วย...เมตตา..กรุณา..ไม่มีการยึดมั่นถือมั่นในความเห็นของตนครับ ชาวพุทธที่สามารถปฎิบัติธรรมแล้วมีการกำหนดรู้นามรูป(นามรูปปริจเฉทญาณ )..ได้..จะสามารถแยกแยะสภาวธรรมในจิตตนได้ว่า..ตอนนี้จิตเรามี..การลบหลู่....ตำหนิ...ลังเลสงสัย.อื่นๆ..ได้อย่างชัดเจน..มากน้อยขึ้นอยู่กับ..ภูมิธรรมหรือบารมี(จากที่ตนสั่งสมการปฎิบัติมา)..ครับ จากคุณ : โกวิทย์ (โกวิทย์) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 08:22:37

ความคิดเห็นที่ 2 แค่ความสงสัย ไม่ใช่การลบหลู่  ใครๆย่อมมีสิทธิสงสัยได้ทั้งนั้น ...ความสงสัยเป็นอาการของใจอย่างหนึ่ง   คนทั่วไปก็มีกันทุกๆคนนั่นแหละ   ยกเว้นได้บรรลุเป็นพระอริยบุคคลแล้ว  จึงจะไม่มีความสงสัยเหลืออีก... การลบหลู่ คือ การแสดงออก ด้วย กาย วาจา ในทาง ดูหมิ่น  เหยียดหยาม ไม่เคารพ ถ้าแค่เพียงสงสัย  และไต่ถาม สอบสวน หาทางพิสูจน์  ก็ไม่ถือว่าเป็นการลบหลู่  และที่จริงเป็นสิ่งควรทำด้วย จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 08:23:06

ความคิดเห็นที่ 3 ท่าทีจิตใจสงสัย ลังเล  เป็นท่าทีจิตใจที่ ตรงกันข้ามกับ ศรัทธาเชื่อมั่น การมีความศรัทธาเชื่อมั่นนั้น  ขจัด ความเคลือบแคลงสงสัย ออกไปได้เยอะ และเป็นผลดี ต่อการดำเนินชีวิต   อย่าปล่อยให้ตนเองเป็นคนเจ้าปัญหา  ในใจมีแต่เครื่องหมายคำถามเต็มไปหมด หัดเป็นคนมั่นใจ ในคำตอบที่มี แม้เล็กน้อย  แต่จะไม่คิดสงสัยเรื่อยๆไป แบบไม่รู้ที่จบ อย่างนั้นไม่ดี จากคุณ : boon-m1 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 08:45:35

ความคิดเห็นที่ 4 จขกท.มีความสงสัย และตั้งคำถามแบบใช้ปัญญา ไม่ใช่เรื่องผิดบาปใด ๆครับ แต่พูดผิดที่ผิดคนไปหน่อยเท่านั้นเอง พวกสายศรัทธาทั้งหลายมักอ้างบุญบาป นรกสวรรค์อยู่เนือง ๆ ถ้าย้อนแย้งเขาจน"ผิดตับ" มักจะโดนสวนกลับแบบนี้เสมอครับ พวกนี้มักจะอัตตาสูง และมีชุดความเชื่อบางอย่าง ที่แตะไม่ได้ ต้องระวังเรื่องทะลุกลางปล้องครับ เป็นเรื่องของกาละเทศะ ไม่ใช่ลบหลู่-บุญ-บาป  อะไรหรอก ้ จากคุณ : Up_To_You เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 09:54:23

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าเราเจอแบบคุณ เราก็จะถามซักยิ่งกว่านี้ เพราะว่า เราเริ่มรู้มากแล้ว ยิ่งรู้มาก อ่านมาก ก็ยิ่งได้ข้อมูลในการประมวลผลมากขึ้น เดี๋ยวนี้ มีการชักชวนให้ทำบุญในเชิง มงคลตื่นข่าวกันเยอะ เรายังก้ำกึ่งในจิตเราเองเลยว่า "นี่กูกำลังปรามาส หรือเปล่าวะ แล้วถ้าเขา ดีจริงล่ะ" คิดย้ำไป ย้ำมา วนๆจนปลดปลงเอง...ใจมันก็วนมาที่ " ศีล ซิวะ ..กูถือศีลเอง" " ยังไง ศีลก็ได้บุญกว่าการทำทาน ถึงจะไปทำบุญกับคนบวช ยังไง  ก็ยังอยู่ในหมวดทาน ฯลฯ" . . . . เรื่องของคุณที่เจอ ไม่ทำบุญกับคนนี้ ก็คงไม่ถึงขนาดพลาดบุญใหญ่อะไร แถมคนที่ด่าคุณ ก็บาปแล้ว ล่วงกรรมบถ ซะ ขนาดนั้น การทำบุญบวชคน บางทีเราก็มองว่า ไม่ได้บุญซะเเล้ว บางคน ลูกสารเลว เกกมะเหรก เกเร ติดยา มีข้อพิพาทกับวัยรุ่น ก็พากันจับบวช เพื่อหวังว่า จะดีขึ้น จะล้างบาป พ่อเเม่จะได้บุญ บลาๆๆๆๆๆ แต่กลับกลายเป็น  ไปทำให้พระศาสนาเสื่อม เสื่อมจากความประพฤติ ของผู้ที่ ไม่พร้อมจะมาเป็น พระ ...สร้างความอนาถ น่าสมเพช ให้กับสาธุชนที่เขาตั้งใจ ทำบุญ สุนทาน เพื่ออุปฐากศาสนาเป็นอย่างยิ่ง . . . สรุปว่า   จขกท. อย่าไปสนใจเลย คนที่ใจบุญจริง มีความเข้าใจถูกต้อง เขาไม่เเสดงกิริยาแบบนั้น เวลาคนถามหรอก เเสดงว่า ตอบไม่ได้ หรือไม่ก็ โม้...... จากคุณ : บุษกรจันทร์ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 09:57:50

ความคิดเห็นที่ 6 ต้องฟังความ2ฝ่าย ความจริงมักไม่บอกให้หมด ถ้าจริงตามคุณเล่าก็เท่ากับเขาหลงติดในสถานที่ และพาล จากคุณ : HeavenMoon เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 10:28:24

ความคิดเห็นที่ 7 เท่าที่ฟังดู เห็นว่า ไม่เกี่ยวกับการลบหลู่ครับ   ไม่เกี่ยวกับการที่จะได้บุญมากหรือน้อยครับ     ก็เพราะว่า วิจิกิจฉา นั้น การลังเลสงสัยนั้น จะสงสัยในการบรรลุธรรมของพระพุทธเจ้า และของพระอริยบุคคลครับ   ไม่เกี่ยวว่า การบวช ณ ที่ใด จะได้บุญมากหรือน้อย เพราะว่า เมื่อมีพระธรรมอยู่ ณ ที่ใด ก็เหมือนกับมีพระพุทธเจ้าที่นั้น  การปฏิบัติธรรม เมื่อเห็นธรรม ณ ที่ใด ก็เหมือนกับเห็นพระพุทธเจ้า ณ ที่นั้นครับ         อกาลิโก ไม่จำกัดกาล และสถานที่ครับ   เมื่อพิจารณาได้ ก็ไม่ต้องมีความสงสัยอีกต่อไป      การที่ จขทก.มีความสงสัยนั้น มิได้เกิดจากการ ลังเลสงสัยในพระธรรม ของพระพุทธเจ้า แต่เป็นการวิเคราะห์ด้วยปัญญาของตนเองว่า สิ่งใดควร หรือไม่ควร แสดงว่า จขทก.ได้ใช้ปัญญา รู้ด้วยปัญญาของตนเองแล้วว่า การทำเช่นนี้ หรือการที่มีผู้คิดเช่นนี้ว่า การไปบวช ณ ที่อินเดีย นั้น เป็นการได้บุญมากกว่า นั้น เป็นการเข้าใจผิด เพราะในเมื่อมีพระธรรมอยู่ ณ ที่ใด ก็เหมือนมีพระพุทธเจ้าอยู่ ณ ที่นั้น ครับ     การที่ จขกท.คิด ณ ถูกแล้ว แต่ให้ใช้สติปัญญา พิจารณาต่อไปว่า ที่พระพุทธเจ้าทรงให้ไปยังสถานที่ประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน นั้น มิใช่ให้ไปยืนยิ้มถ่ายรูปเป็นหมู่คณะ หรือ ยืนยิ้มหน้าสถานที่ดังกล่าว   แต่เป็นการไปแสดงความสังเวธ  เกิดความสังเวธในการเกิดขึ้น และเสื่อมไปของสังขาร ขันธ์ 5 และยังความเลื่อมใสศรัทธาให้เกิดขึ้นในสันดานของตนเอง     การที่มีผู้คิดอย่างนี้ ก็ถือว่าเป็นการยึดขันธ์ 5 ของตัวเอง หลงในขันธ์ 5 ว่า ถ้าทำอย่างนี้แล้ว จะได้บุญเกิดขึ้นแก่ขันธ์ของตัวเอง แท้จริงแล้ว ก็ไม่ต่างกับการยกขันธ์ขึ้นเหนือหัวตน หรือ ยึดติดกับขันธ์ของตน จนดึงไม่ออกจากสภาวะของ รูป นาม ครับ    ฉะนั้น การที่จะบอกว่า ลบหลู่ หรือ ลังเลสงสัย นั้น ไม่ใช่ทางเดียวกันเลย แต่หากใช้สติปัญญาไตร่ตรองดูแล้ว เห็นว่า      การบอกว่า " ลบหลู่"  คือ ไม่ประกอบด้วยปัญญา คือ ไม่รู้อะไรเลย   การบอกว่า "ลังเลสงสัย"  คือ การใช้ปัญญาไตร่ตรอง เห็นว่า ดีงาม แล้วค่อยเชื่อตาม     "โย ธมฺมํ ปสฺสติ  โส มํ ปสฺสติ"   ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นชื่อว่าเห็นเราตถาคต" จากคุณ : นะโม (กลุ่มพุทธบุตร) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 10:49:50

ความคิดเห็นที่ 8 ตามข้่างบนเลยครับ จะเพิ่มแค่บอกว่า พระพุทธเจ้าเป็นคนที่มีเหตุผลที่สุดในโลกครับ ไม่มีจุดใดในคำสอนท่านที่ไม่มีเหตุผล ไม่มีที่มาที่ไปครับ จากคุณ : cantona_z เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:20:09

ความคิดเห็นที่ 9 สงสัย ไม่ใช่ ลบหลู่ครับ สงสัยคือคำกลางๆ แต่ลบหลู่เป็นคำในทางลบครับ อ่านๆดูในสิ่งที่ท่านสงสัยว่า "ไปบวชที่นั้นได้บุญเยอะ ใช่ถามอะไรประมาณเนี่ยแหละ ว่าไม่เคยได้ยิน แล้วจำเป็นด้วยเหรอ?" ฟังดูอย่างนี้ ผมไม่คิดว่าลบหลู่นะครับ ไม่มีคำไหนสื่อถึงความในทางลบครับ มันเป็นข้อสงสัยที่จะถามได้ครับ เพราะบาปบุญมันไม่มีหน่วยวัด และมันวัดไม่ได้ด้วยเทคโนโลยีปัจจุบันนี่... ใช่ไหมครับ เพราะฉะนั้นผู้ที่รู้จริงก็ควรอธิบายครับ ไม่ใช่ถากถางหรือใช้สายตาอาฆาต เช่นนี้... แสดงว่าคุณเจอคนพาลแล้วแหละครับ จากคุณ : วัยรุ่นบ้านนอก เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 11:40:16

ความคิดเห็นที่ 10 อย่างผม ไม่เชื่อใน พระเจ้า ผมลบหลุ่ พระเจ้า ไหมครับ สงสัย ก็ เรื่อง ไม่เชื่อ ก็เรื่อง แต่ ลบหลู่ ก็ อีกเรื่อง ครับ ------------------------------------- คุณ ลบหลู่ "ขี้" ไม่ได้ ครับ สังเกตุ ดีๆ คุณ หรือ ใครๆ ลบหลู่ คนเลวชั่วช้าสามาน ไม่ได้ ครับ นั้นเพราะ อะไร เอ่ย จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 12:20:02

ความคิดเห็นที่ 11 ความสังสัยเป็นเจตสิกชนิดหนึ่ง ไม่ถือเป็นการลบหลู่หรอกครับ จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:45:56

ความคิดเห็นที่ 12 "ไปบวชที่นั้นได้บุญเยอะ ใช่ถามอะไรประมาณเนี่ยแหละ ว่าไม่เคยได้ยิน แล้วจำเป็นด้วยเหรอ?"(ก็ศาสนาพุทธ เท่าที่รู้มันไม่มีบัญญัติแบบศาสนาอื่นที่ต้องไป นครเมกะนั้น) ถ้าเปลี่ยนคำถามเป็น  เออ  พี่...ผมไม่ค่อยรู้เรื่อง..ช่วยแนะนำหน่อย ผมว่าจะบวชเหมือนกัน ไปบวชที่นั้นได้บุญเยอะเพราะอะไรอะครับ... น่าจะชัดเจนถึงนัยยะ..ของลักษณะคำถามนะครับ จากคุณ : ผงฝุ่นในสายลม เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 20:02:05

ความคิดเห็นที่ 13 ผู้เสาะแสวงหาอรรถหาธรรม ไม่ต้องตามหาพระพุทธเจ้าเมืองนู้นเมืองนี้ เช่นเมืองอินเดียเป็นต้น ผู้ไปก็ไป แต่อย่าตื่นเกินไป ถ้าไปด้วยความตื่นกับเขาเป็นอันใช้ไม่ได้ ไปที่ไหนก็มี ธรรมมี อินเดียก็มี เมืองไทยก็มี ไปอินเดียก็เป็นธรรม ถ้าไปด้วยความเป็นธรรม อยู่เมืองไทยก็เป็นธรรม เมื่ออยู่ด้วยความ เป็นธรรม อยู่ที่ไหนเป็นธรรมไปหมด ถ้าคนมีธรรมในใจ ถ้าไม่มีธรรมในใจอยู่ในเมืองอินเดียนั่นมีสัตว์ ประมาณเท่าไร ตัวไหนสัตว์ที่ไม่ได้รับความทุกข์ มันทุกข์เหมือนกันกับโลกเรานี่แหละ โลกไหนก็ตาม ถ้ามีธรรมในใจแล้วเป็นสุข --------------------------------------------------------------------------------- จากส่วนหนึ่งเทศน์อบรมฆราวาส ณ โรงพยาบาลระยอง จ.ระยอง เมื่อวันที่ ๑๖ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐ (บ่าย) ที่อยู่ของความอัศจรรย์ --------------------------------------------------------------------------- เกาะชายสังฆาฏิพระพุทธเจ้ายังไม่ชื่อว่าอยู่ใกล้              "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ถ้าแม้ว่าภิกษุจับชายสังฆาฏิตามหลัง ย่างเท้าตามทุกก้าว แต่เธอมีความละโมภ มีความติดใจแรงกล้าในกามทั้งหลาย มีจิตพยาบาท มีความดำริแห่งใจอันเป็นโทษ ลืมสติ ไม่มีสัมปชัญญะ มีจิต ไม่ตั้งมั่น มีจิตหมุนไปผิด ไม่สำรวม๑ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ภิกษุนั้น ก็ยังอยู่ไกลเราโดยแท้ และเราก็อยู่ไกล ภิกษุนั้น ข้อนั้นเพราะเหตุไร? เพราะภิกษุนั้นไม่เห็นธรรม ผู้ไม่เห็นธรรม ย่อมไม่เห็นเรา"              "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ถ้าแม้ว่าภิกษุนั้น อยู่ไกลตั้งร้อยโยชน์ แต่เธอไม่มีความละโมภ ไม่มีความติดใจ แรงกล้าในกามทั้งหลาย มีจิตไม่พยาบาท มีความดำริแห่งใจอันไม่เป็นโทษ มีสติตั้งมั่น มีสัมปชัญญะ มีจิตตั้งมั่น มีจิตมีอารมณ์เป็นอันเดียว สำรวมอินทรีย์ ภิกษุนั้นย่อมชื่อว่าอยู่ใกล้เราโดยแท้ และเราก็อยู่ใกล้ภิกษุนั้น ข้อนั้น เพราะเหตุไร? เพราะภิกษุนั้นเห็นธรรม ผู้เห็นธรรม ย่อมเห็นเรา" อิติวุตตก ๒๕/๓๐๐ ----------------------------------------------------- พิจารณาดูนะครับ แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 20:34:02 จากคุณ : chiwat เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 20:33:44